വര്ത്തമാനജീവിതമാണ്ഭാവിയിലെദര്പ്പണം(മധുബന്നിവാസികളുമായി)
ഇന്ന് വിശ്വ രചയിതാവായബാബ
തന്റെ മാസ്റ്റര് രചയിതാവായ കുട്ടികളെ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. മാസ്റ്റര്
രചയിതാവ്, രചയിതാവാണെന്ന സ്മൃതിയില് എത്രത്തോളം നിവസിക്കുന്നു. നിങ്ങള്
രചയിതാവിന്റെ വിശേഷപ്പെട്ട ആദ്യത്തെ രചന ഈ ദേഹമാണ്. ഈ ദേഹമാകുന്ന രചനയുടെ
രചയിതാവ് എത്രത്തോളമായി? ദേഹമാകുന്ന രചന ഒരിക്കലും രചയിതാവിനെ തന്റെ നേര്ക്ക്
ആകര്ഷിച്ച് രചനയെ വിസ്മരിപ്പിക്കുന്നില്ലല്ലോ? അധികാരിയായി ഈ രചനയെ സേവനത്തില്
അര്പ്പിക്കുന്നുണ്ടോ? ആഗ്രഹിക്കുന്ന സമയത്ത് അധികാരിയായി ചെയ്യാന്
സാധിക്കുന്നുണ്ടോ? ആദ്യമാദ്യം ഈ ദേഹത്തിന്റെ അധികാരത്തിന്റെ അഭ്യാസം തന്നെയാണ്
പ്രകൃതിയുടെ അധികാരി അഥവാ വിശ്വത്തിന്റെ അധികാരിയാക്കുന്നത്. ദേഹത്തിന്റെ
അധികാരത്തില് സമ്പൂര്ണ്ണ സഫലതയില്ലായെങ്കില് വിശ്വത്തിന്റെ അധികാരത്തിലും
സമ്പന്നമാകാന് സാധിക്കില്ല. വര്ത്തമായ സമയത്തെ ഈ ജീവിതം ഭാവിയിലെ ദര്പ്പണമാണ്.
ഈ ദര്പ്പണത്തിലൂടെ സ്വയത്തിന്റെ ഭാവിയെ സ്പ്ഷ്ടമായി കാണാന് സാധിക്കും. ആദ്യം ഈ
ദേഹത്തിന്റെ സമബന്ധം അഥവാ സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ അധികാരിയാകുന്നതിന്റെ ആധാരത്തില്
തന്നെയാണ് അധികാരിയുടെ സംസ്ക്കാരമുള്ളത്. സംബന്ധത്തില് നിര്മ്മോഹിയും
സ്നേഹിയുമാകുക- ഇതാണ് അധികാരിയുടെ ലക്ഷണം. സംസ്ക്കാരങ്ങളില് വിനയവും നിര്മ്മാണവും
രണ്ട് വിശേഷതകളും അധികാരത്തിന്റെ ലക്ഷണമാണ്. അതോടൊപ്പം സര്വ്വാത്മാക്കളുടെയും
സമ്പര്ക്കത്തില് വരുക, സ്നേഹിയാകുക, ഹൃദയത്തിന്രെ സ്നേഹത്തിന്റെ ആശീര്വാദം
അര്ത്ഥം ശുഭ ഭാവന സര്വ്വരുടെയും ഉള്ളില് നിന്ന് ആ ആത്മാവിനെ പ്രതി വരണം.
അറിയുന്നവരാകട്ടെ, അറിയാത്തവരാകട്ടെ, ദൂരെയുള്ള സംബന്ധമാകട്ടെ, സമ്പര്ക്കമാകട്ടെ
എന്നാല് ആര് കണ്ടാലും സ്നേഹം കാരണം അവര് അനുഭവിക്കണം- ഇവര് എന്റേതാണ്,
സ്നേഹത്തിന്റെ തിരിച്ചറിവിലൂടെ സ്വന്തമെന്ന് അനഉഭവിക്കും. ദൂരെയുള്ള
സംബന്ധമാകട്ടെ എന്നാല് സ്നേഹ സമ്പന്നമാണെന്ന അനുഭവം ചെയ്യിക്കും. വിശ്വത്തിന്റെ
അധികാരി അഥവാ ദേഹത്തിന്റെ അധികാരി എന്ന അഭ്യാസി ആത്മാക്കളുടെ ഈ വിശേഷതയും
അനുഭവപ്പെടും. അവര് ആരുടെ സമ്പര്ക്കത്തില് വന്നാലും, വിശേഷ ആത്മാവിന്റെ
ദാതാവാണെന്ന അനുഭവമുണ്ടാകും. ഇവര് എടുക്കുന്നവരാണ് എന്ന സങ്കല്പം ആരുടെയും
ഉള്ളില് വരില്ല. ആ ആത്മാവില് നിന്നും സുഖത്തിന്റെ, ദാതാവിന്റെ അഥവാ ശാന്തി,
സ്നേഹം, ആനന്ദം, സന്തോഷം, സഹയോഗം, ധൈര്യം, ഉണര്വ്വ്, ഉത്സാഹം എതെങ്കിലും
വിശേഷതയുടെ ദാതാവിന്റെ അനുഭവമുണ്ടാകും. സദാ വിശാല ബുദ്ധി, വിശാല ഹൃദയം,
അതിനെയാണല്ലോ നിങ്ങള് വലിയ ഹൃദയം എന്ന് പറയുന്നത്- അങ്ങനെയുള്ള അനുഭവമുണ്ടാകും.
ഇപ്പോള് ഈ ലക്ഷണങ്ങളില് നിന്നും സ്വയത്തെ ചെക്ക് ചെയ്യൂ- ഞാന് എന്തായി
തീരുന്നവനാണ്? സര്വ്വരുടെയടുത്ത് ദര്പ്പണമുണ്ടല്ലോ? എത്രത്തോളം സ്വയം സ്വയത്തെ
അറിയുന്നുവൊ, അത്രയും മറ്റുള്ളവര്ക്ക് അറിയാനാകില്ല. അതിനാല് സ്വയത്തെ അറിയൂ.
ശരി,
ഇന്ന് മിലനം ചെയ്യാന് വേണ്ടി എത്തിയിരിക്കുന്നു. സര്വ്വരും വന്നെത്തി,
ബാപ്ദാദയ്ക്ക് സര്വ്വ കുട്ടികളെ സ്നേഹത്തിനോടൊപ്പം ബഹുമാനിക്കുകയും
ചെയ്യേണ്ടിയിരിക്കുന്നു അതിനാല് ആത്മീയ സംഭാഷണം ചെയ്തു. മധുബനിലുള്ളവര് തന്റെ
അധികാരം ഉപേക്ഷിക്കുന്നില്ല, എന്നാലും സമീപത്തിരിക്കുന്നു. വളരെ കാര്യങ്ങളില്
നിശ്ചിന്തരായാണ് ഇരിക്കുന്നത്. പുറമേ താമസിക്കുന്നവര്ക്ക് പിന്നെയും
പരിശ്രമിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. സമ്പാദിക്കുക, കഴിക്കുക ഇത് ചെറിയ
പരിശ്രമമൊന്നുമല്ല. മധുബനിലെത്തുമ്പോള് സമ്പാദിക്കണമെന്ന ചിന്തയില്ലല്ലോ.
ബാപ്ദാദായ്ക്കറിയാം കുടുംബത്തിലിരിക്കുന്നവര്ക്ക് സഹിക്കേണ്ടിയും വരുന്നു,
നേരിടേണ്ടും വരുന്നു, ഹംസത്തിന്റെയും കൊക്കുകളുടെയും ഇടയിലിരുന്നും സ്വഉന്നതി
ചെയ്ത് മുന്നോട്ടുയര്ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നാല് നിങ്ങള് പല കാര്യങ്ങളില്
നിന്നും സ്വതവേ വേറിട്ടു. വിശ്രമത്തോടെയിരിക്കുന്നു, വിശ്രമത്തോടെ കഴിക്കുന്നു,
വിശ്രമിക്കുന്നു. പുറത്ത് ഓഫീസില് പോകുന്നവര് ദിനത്തില് വിശ്രമിക്കാറുണ്ടോ?
ഇവിടെ ശരീരത്തിനും വിശ്രമം, ബുദ്ധിക്കും വിശ്രമം. അതിനാല് മധുബന് നിവാസികളുടെ
സ്ഥിതി സരവ്വരിലും വച്ച് നമ്പര് വണ് ആയില്ലേ കാരണം ഒരേയൊരു കര്ത്തവ്യമേയുള്ളൂ.
പഠിക്കൂ, അതും ബാബയാണ് പഠിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. സേവനം ചെയ്യുന്നുവെങ്കില്
അതും യജ്ഞ സേവനമാണ്. പരിധിയില്ലാത്ത അച്ഛന്റെ പരിധിയില്ലാത്ത വീടാണ്. ഒരേയൊരു
കാര്യം, ഒരേയൊരു താല്പര്യം, മറ്റൊന്നുമില്ല. എന്റെ സെന്ററെന്ന് പോലുമില്ല. കേവലം
എന്റെ ചാര്ജ്ജ് എന്ന് പോലും പാടില്ല. മധുബന് നിവാസികള്ക്ക് പല കാര്യങ്ങളിലും
സഹജമായി പുരുഷാര്ത്ഥവും, സഹജമായി പ്രാപ്തിയുമാണ്. ശരി- സര്വ്വ മധുബന് നിവാസികള്
ഗോള്ഡന് ജൂബിലിയുടെ പ്രോഗ്രാം ഉണ്ടാക്കിയില്ലേ. പരിപാടിയുടേതല്ല. അതിന്റെ
ഫോള്ഡേഴ്സ് ഉണ്ടാക്കിയല്ലോ. ഇത് വിശ്വ സേവനത്തിന് വേണ്ടിയാണ്. സ്വയത്തെ പ്രിതി
എന്ത് പ്ലാന് ഉണ്ടാക്കി? സ്വയത്തിന്റെ സ്റ്റേജില് എന്ത് പാര്ട്ട് അഭിനയിക്കും?
ആ സ്റ്റേജിലെ സ്പീക്കര്, പ്രോഗ്രാം എല്ലാം ഉണ്ടാക്കുന്നു. സ്വയത്തിന്റെ
സ്റ്റേജിന്റെ എന്ത് പ്രോഗ്രാം ഉണ്ടാക്കി? ഔദാര്യം വീട്ടില് നിന്നല്ലേ
തുടങ്ങേണ്ടത്, അപ്പോല് മധുബന് നിവാസികളല്ലേ. ഏതൊരു പ്രോഗ്രാമിനും എന്താണ്
ചെയ്യുന്നത്?(ദീപം തെളിയിക്കുന്നു) അതിനാല് ഗോല്ഡന് ജൂബിലിയുടെ ദീപം ആര്
തെളിയിക്കും? ഓരോ കാര്യവും ആര് ആരംഭിക്കും? മധുബന് നിവാസികളില് ധൈര്യമുണ്ട്,
ഉണര്വ്വുമുണ്ട്, അന്തരീക്ഷവുമുണ്ട്, സര്വ്വ സഹായവുമുണ്ട്. സര്വ്വരുടെയും
സഹയോഗമുള്ളയിടത്ത് സര്വ്വതും സഹജമാണ്. കേവലം ഒരു കാര്യം ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നു? അത്
ഏതാണ്?
ബാപ്ദാദ സര്വ്വ കുട്ടികളിലും ബാബയ്ക്ക് സമാനമാകട്ടെ എന്ന ശ്രേഷ്ഠമായ ആഗ്രഹമാണ്
വയ്ക്കുന്നത്. സന്തുഷ്ടരായിരിക്കുക, സന്തുഷ്ടമാക്കുക ഇത് തന്നെയാണ് വിശേഷത.
ആദ്യത്തെ മുഖ്യമായ കാര്യമാണ് സ്വയത്തോട് അര്ത്ഥം തന്റെ പുരുഷാര്ത്ഥത്തോട്, തന്റെ
സ്വഭാവ സംസ്ക്കാരത്തോട്, ബാബയെ മുന്നില് വച്ച് സന്തുഷ്ടരാണൊ- ഇത് ചെക്ക് ചെയ്യണം.
ഞാന് ഇട്യ്ക്ക് സന്തുഷ്ടനാണ്, ഇത് വേറെ കാര്യം. എന്നാല് യഥാര്ത്ഥ സ്വരൂപത്തിന്റെ
കണക്കനുസരിച്ച് സ്വയം സന്തുഷ്ടരാകുക, മറ്റുള്ളവരെയും സന്തുഷ്ടമാക്കുക- ഈ
സന്തുഷ്ടത തന്നെയാണ് മഹാനത. ഇവര് യഥാര്ത്ഥ രീതിയില് സന്തുഷ്ട ആത്മാവാണെന്ന്
മറ്റുള്ളവരും അനുഭവിക്കണം. സന്തുഷ്ടതയില് സര്വ്വതും വരുന്നു. ശല്യമാകരുത്,
ശല്യപ്പെടുത്തരുത്, ഇതിനെയാണ് പറയുന്നത് സന്തുഷ്ടത. മറ്റുള്ളവരെ കാണരുത്.
സ്വയത്തെ കാണൂ- ഞാന് എന്ത് ചെയ്യണം. ഞാന് നിമിത്തമായി മറ്റുള്ളവര്ക്കും ശുഭ
ഭാവന, ശുഭ കാമനയുടെ സഹയോഗം നല്കണം. ഇതാണ് വിശേഷ ധാരണ, ഇതില് സര്വ്വതും വരും.
ഇതിന്റെ ഗോള്ഡന് ജൂബിലി ആഘോഷിക്കാന് സാധിക്കില്ലേ. മധുബനിലുള്ളവരാണ്
നിമിത്തമെന്നു പറയുന്നത്, എന്നാല് സര്വ്വരെ പ്രതിയാണ്. മോഹത്തെ ജയിച്ച
രാജാവിന്റെ കഥ കേട്ടിട്ടില്ലേ. അങ്ങനെ സന്തുഷ്ടതയുടെ കഥയുണ്ടാക്കൂ. ആര് വന്നാലും,
എത്ര തന്നെ എതിര് വിസ്താരം ചെയ്താലും സര്വ്വരുടെയും മുഖത്തിലൂടെ, സര്വ്വരുടെയും
മനസ്സ് കൊണ്ട് സന്തുഷ്ടതയുടെ വിശേഷത അനുഭവിക്കണം. ഇവര് ഇങ്ങനെ തന്നെയാണ്, അല്ല.
ഞാന് എങ്ങനെ ആകും, ആക്കും. ഈ ചെറിയ കാര്യം സ്റ്റേജില് കാണിക്കൂ. ശരി.
ദാദിമാരോട്- ബാപ്ദാദായുടെയടുത്ത് സര്വ്വരുടെയും ഹൃദയത്തിന്റെ സങ്കല്പം
എത്തുന്നുണ്ട്. ഇത്രയും സര്വ്വ ശ്രേഷ്ഠമായ ആത്മാക്കളുടെ ശ്രേഷ്ഠ സങ്കല്പമാണ്
അതിനാല് സാകാര രൂപത്തില് സംഭവിക്കുക തന്നെ വേണം. വളരെ നല്ല പ്ലാന്സ്
ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇതേ പ്ലാനാണ് സര്വ്വരേയും പ്ലേയിനാക്കുന്നത്. മുഴുവന്
വിശ്വത്തില് വിശേഷ ആത്മാക്കളുടെ ശക്തി ഒന്ന് തന്നെയാണ്. മറ്റെവിടെയും
ഇങ്ങനെയുള്ള വിശേഷ ആത്മാക്കളുടെ സംഘഠനയില്ല. ഇവിടെ വിശേഷിച്ചും സംഘഠനയുടെ
ശക്തിയുണ്ട് അതിനാല് ഈ സംഘഠനയില് സര്വ്വരുടെയും വിശേഷ ദൃഷ്ടിയുണ്ട്,
മറ്റെല്ലാവരും ചഞ്ചലമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, സിംഹാസനം കുലുങ്ങി
കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.ഇവിടെ രാജ്യ സിംഹാസനം സ്ഥാപിതമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ
ഗുരുവിന്റെ സിംഹാസനമില്ല, അതിനാല് കുലുങ്ങുന്നില്ല. സ്വ രാജ്യത്തിന്റെ അഥവാ
വിശ്വ രാജ്യത്തിന്റെ സിംഹാസനം. സര്വ്വരും കുലുക്കാന് ശ്രമിച്ചാലും സംഘഠനയുടെ
ശക്തി ഇതില് നമ്മെ രക്ഷിക്കും. അവിടെ ഓരോരുത്തരെ വേര്പ്പെടുത്തി ഐക്യത്തെ
അനൈക്യമാക്കി കുലുക്കുന്നു. ഇവിടെ സംഘഠനയുടെ ശക്തി കാരണം കുലുക്കാനാകില്ല.
അതിനാല് ഈ സംഘഠനയുടെ ശക്തിയുടെ വിശേഷതയെ സദാ മുന്നോട്ടുയര്ത്തൂ. ഇത് സംഘഠനയുടെ
കോട്ടയാണ്, അതിനാല് യുദ്ധം ചെയ്യന് സാധിക്കില്ല. വിജയം സുനിശ്ചിതമാണ്, കേവലം
ആവര്ത്തിക്കണം. ആവര്ത്തിക്കുന്നതില് സമര്ത്ഥരായവര് തന്നെ വിജയിയായി സ്റ്റേജില്
പ്രസിദ്ധമാകുന്നു. സംഘഠനയുടെ ശക്തി തന്നെയാണ് വിജയത്തിന്റെ വിശേഷ ആധാര സ്വരൂപം.
ഈ സംഘഠന തന്നെയാണ് സേവനത്തിന്റെ അഭിവൃദ്ധിയില് സഫലതയെ പ്രാപ്തമാക്കി തന്നത്.
പാലനയുടെ റിട്ടേണ് ദാദിമാര് നല്കി. സംഘഠനയുടെ ശക്തിയുടെ ആധാരമെന്താണ്? കേവലം ഈ
പാഠം പക്കാ ആകണം- ബഹുമാനം നല്കുക തന്നെയാണ് ബഹുമാനം എടുക്കുക.ദാനം സ്വീകരിക്കുക,
സ്വീകരിക്കുക എന്നത് എടുക്കലല്ല. എടുക്കുക അര്ത്ഥം നഷ്ടപ്പെടുത്തുക. നല്കുക
അര്ത്ഥം നേടുക. ഇങ്ങോട്ട് നല്കിയാല് അങ്ങോട്ടും, ഇത് ബിസിനസ്സല്ല. ഇവിടെ
ദാതാവാകേണ്ട കാര്യമാണുള്ളത്. ദാതാവ് എടുത്തിട്ട് പിന്നെ നല്കുന്നില്ല. അവര്
നല്കി കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു, അതിനാല് ഈ സംഘഠനയ്ക്ക് സഫലതയുണ്ട്. എന്നാല് ഇപ്പോള്
വള തയ്യാറായിട്ടുണ്ട്. മാല തയ്യാറായിട്ടില്ല. അഭിവൃദ്ധിയുണ്ടായില്ലായെങ്കില്
ആരുടെ മേല് രാജ്യം ഭരിക്കും. ഇപ്പോള് അഭിവൃദ്ധിയുടെ ലിസ്റ്റില് കുറവുണ്ട്. 9
ലക്ഷം പോലും തയ്യാറായിട്ടില്ല. ഏതെങ്കിലും വിധിയിലൂടെ ലഭിച്ചാല് നല്ലതല്ലേ. വിധി
മാറി കൊണ്ടേയിരിക്കും. ആദ്യം സാകാരത്തില് ലഭിച്ചു, ഇപ്പോള് അവ്യക്തത്തില്
ലഭിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വിധി പരിവര്ത്തനപ്പെട്ടില്ലേ. മുന്നോട്ടും വിധി മാറി
കൊണ്ടിരിക്കും. അഭിവൃദ്ധിക്കനുസരിച്ച് മിലനത്തിന്റെ വിധി മാറി കൊണ്ടിരിക്കും.
ശരി.
പാര്ട്ടികളോട്-
1. സദാ തന്റെ ഗുണ മൂര്ത്തിലൂടെ ഗുണങ്ങള് ദാനം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കൂ. നിര്ബലര്ക്ക്
ശക്തികളുടെ, ഗുണങ്ങളുടെ, ജ്ഞാനത്തിന്റെ ദാനം ചെയ്യൂ എങ്കില് സദാ മഹാദാനി
ആത്മാവായി മാറും. ദാതാവിന്റെ കുട്ടികള് നല്കുന്നവരാണ്, എടുക്കുന്നവരല്ല. ഇവര്
ഇങ്ങനെ ചെയ്താല് ഞാന് ഇങ്ങനെ ചെയ്യാം, ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുകയാണെങ്കില്
എടുക്കുന്നവരായി. ഞാന് ചെയ്യാം, ഇത് നല്കുന്നവരായി. അതിനാല് ലേവതയല്ല, ദേവതയാകൂ.
ആരെ ലഭിച്ചാലും നല്കി കൊണ്ടിരിക്കൂ. എത്രത്തോളം നല്കുന്നുവൊ അത്രയും
വര്ദ്ധിക്കുന്നു. സദാ ദേവി അര്ത്ഥം നല്കുന്നവര്. ശരി.
2. വളരെയധികം കേട്ടു. കണക്ക് നോക്കൂ,കേട്ടതിന്റെ റിസള്ട്ടെന്ത്. കേള്ക്കുന്നതും
ചെയ്യുന്നതും രണ്ടും ഒപ്പത്തിനൊപ്പമാണൊ? അതോ കേള്ക്കുന്നതിലും ചെയ്യുന്നതിലും
വ്യത്യാസം വരുന്നുണ്ടോ, കേള്ക്കുന്നത് എന്തിന് വേണ്ടിയാണ്? ചെയ്യുന്നതിനല്ലേ.
കേള്ക്കുന്നതും ചെയ്യുന്നതും സമാനമായാല് എന്താകും? സമ്പന്നമായി തീരും. അതിനാല്
ആദ്യംമാദ്യം സമ്പൂര്ണ്ണ സ്ഥിതിയുടെ സാംപിള് ആരാകും? ഞാന് ആയി തീരും എന്ന്
ഓരോരുത്തരും എന്ത് കൊണ്ട് പറയുന്നില്ല. ഇതില് അര്ജ്ജുനനാകണം. ബാബ സ്വയത്തെ
നിമിത്തമാക്കി അതേപോലെ നിമിത്തമാകുന്നവര് അര്ജ്ജുനന്മാരായി തീരുന്നു അര്ത്ഥം
ഫസ്റ്റ് നമ്പറില് വരുന്നു. ശരി- ആരാണ് ആകുന്നതെന്ന് നോക്കാം. ബാപ്ദാദ കുട്ടികളെ
കാണാനാഗ്രഹിക്കുന്നു. വര്ഷങ്ങള് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വര്ഷം പോകുന്തോറും പഴയ
സ്വഭാവവും മാറണം. പുതിയ സങ്കല്പവും, പുതിയ ഉത്സാഹവും സദാ ഉണ്ടാകണം. ഇതാണ്
സമ്പൂര്ണ്ണതയുടെ ലക്ഷണം. ഇപ്പോള് പഴയത് സര്വ്വതും സമാപ്തമായി, സര്വ്വതും ഇപ്പോള്
പുതിയതാണ്.
ചോദ്യം-
ബാബയുടെ സമീപത്ത് വരുന്നതിന്റെ ആധാരമെന്ത്?
ഉത്തരം-
വിശേഷതകള്. ഏതെങ്കിലും വിശേഷതകളാണ് ബാബയുടെ
സമീപത്തെത്തിക്കുന്നത്. ഈ വിശേഷതകള് സേവനത്തിലൂടെയാണ് അഭിവൃദ്ധി
പ്രാപ്തമാക്കുന്നത്. ബാബ നിറച്ച വിശേഷതകളെ സേവനത്തില് അര്പ്പിക്കൂ. വിശേഷതയെ
സാകാരത്തില് കൊണ്ടു വരുന്നതിലൂടെ സേവനത്തിന്റെ വിഷയത്തിലും മാര്ക്ക്സ്
ലഭിക്കുന്നു, തന്റെ അനുഭവം മറ്റുള്ളവരെയും കേല്പ്പിക്കൂ എങ്കില് അവരുടെയും
ഉണര്വ്വും ഉത്സാഹവും വര്ദ്ധിക്കും.
ചോദ്യം-
ആത്മീയതയില് കുറവ് വരുന്നതിന്റെ കാരണമെന്ത്?
ഉത്തരം-
സ്വയത്തിന്റെ അഥവാ ആരുടെ സേവനമാണൊ ചെയ്യുന്നത്
അവരെ ബാബയുടേതെന്ന് മനസ്സിലാക്കൂ. അങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കുമ്പോള് അനാസക്തരാകാന്
സാധിക്കും, അനാസക്തരാകുന്നതിലൂടെ ആത്മീയത വരും, ശരി.
ചോദ്യം-
വര്ത്തമാന സമയത്ത് വിശ്വത്തിലെ ഭൂരിപക്ഷം
ആത്മാക്കളിലും ഏത് രണ്ട് കാര്യങ്ങള് പ്രവേശിച്ചിട്ടുള്ളത്?
ഉത്തരം-
1. ഭയം 2. ചിന്ത. ഇവ രണ്ടും വിശേഷിച്ചും
പ്രവേശിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് എത്രത്തോളം ചിന്തയിലാണോ ഉള്ളത്, ചിതയിലാണൊ ഉളളത്
അത്രയും നിങ്ങള് ശുഭ ചിന്തകരാണ്. ചിന്ത പരിവര്ത്തനപ്പെട്ട് ശുഭ ചിന്തകന്റെ ഭാവനാ
സ്വരൂപമായി. ഭയത്തിന് പകരം സുഖത്തിന്റെ ഗീതം പാടി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ബാപ്ദാദ
അങ്ങനെയുള്ള നിശ്ചിന്ത ചക്രവര്ത്തികളെ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.
ചോദ്യം-
വര്ത്തമാന സമയത്ത് ഏതൊരു സീസണാണ് നടന്നു
കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്? അങ്ങനെയുള്ള സമയത്ത് നിങ്ങള് കുട്ടികളുടെ കര്ത്തവ്യമെന്ത്?
ഉത്തരം-
വര്ത്തമാന സമത്തെ സീസണ് തന്നെ അകാല
മൃത്യുവിന്റെയാണ്. വായു, സമുദ്രം എന്നിവയുടെ കൊടുങ്കാറ്റ് പെട്ടെന്നുണ്ടാകുന്നു,
അതേപോലെ ഈ അകാല മൃത്യുവിന്റെയും കൊടുങ്കാറ്റ് പെട്ടെന്നും തീവ്രവുമാകും ഒരേ
സമയത്ത് അനേകം പേരെ കൊണ്ടു പോകുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള സമയത്ത് അകാല മൃത്യുവടയുന്ന
ആത്മാക്കള്ക്ക്, അകാല മൂര്ത്തായി ശാന്തിയുടെയും ശക്തിയുടെയും സഹയോഗം നല്കുക ഇത്
നിങ്ങള് കുട്ടികളുടെ കര്ത്തവ്യാണ്.അതിനാല് സദാ ശുഭ ചിന്തകരായി ശുഭ ഭാവം, ശുഭ
കാമനയുടെ മനസ്സാ സേവനത്തിലൂടെ സര്വ്വര്ക്കും സുഖവും ശാന്തിയും നല്കൂ. ശരി.
വരദാനം :-
ദൃഢതയിലൂടെ
മരുഭൂമിയില് പോലും ഫലം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന സഫലതാ സ്വരൂപരായി ഭവിക്കട്ടെ.
ഏതൊരു കാര്യത്തിലും സഫലതാ
സ്വരൂപരാകുന്നതിന് ദൃഢതയുടെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും സംഘഠന ഉണ്ടാകണം. ഈ ദൃഢത
മരുഭൂമിയില് പോലും ഫലം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. സയന്സ് പഠിച്ചവര് മരുഭൂമിയില് ഫലം
ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രയത്നം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, അതേപോലെ നിങ്ങള്
സയലന്സിന്റെ ശക്തിയിലൂടെ സ്നേഹത്തിന്റെ ജലം നല്കി ഫലം നല്കുന്നതാക്കൂ.
ദൃഢതയിലൂടെ നിരാശയുള്ളവരില് പോലും പ്രതീക്ഷയുടെ ദീപത്തെ തെളിയിക്കാന് സാധിക്കും
കാരണം ധൈര്യത്തിലൂടെ ബാബയുടെ സഹായം ലഭിക്കുന്നു.
സ്ലോഗന് :-
സ്വയത്തെ
സദാ പ്രഭുവിന്റെ ഉപഹാരമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കൂവെങ്കില് കര്മ്മത്തില് ആത്മീയത
ഉണ്ടാകും.