24-12-2020    પ્રાતઃ  ગુજરાતી મુરલી    ઓમ શાંતિ    બાપદાદા    મધુબન


“મીઠા બાળકો - આ શરીર રુપી રમકડું આત્મા રુપી ચૈતન્ય ચાવી થી ચાલે છે, તમે પોતાને આત્મા નિશ્ચય કરો તો નિર્ભય બની જશો”

પ્રશ્ન :-
આત્મા શરીર ની સાથે રમત રમતાં નીચે આવી છે એટલે એને શું નામ આપશો?

ઉત્તર :-
કટપુતલી. જેમ ડ્રામામાં કટપુતલીઓની રમત રમાડે છે તેમ આપ આત્માઓ કટપુતલી ની જેમ ૫ હજાર વર્ષમાં રમત રમતાં નીચે પહોંચી ગઈ છો. બાપ આવ્યાં છે આપ કટપુતલીઓને ઉપર ચઢવાનો રસ્તો બતાવવાં. હવે તમે શ્રીમત ની ચાવી લગાવો તો ઉપર ચાલ્યાં જશો.

ગીત :-
મહેફિલ મે જલ ઉઠી શમા…

ઓમ શાંતિ!
રુહાની બાપ રુહાની બાળકો ને શ્રીમત આપે છે - ક્યારેક કોઈની ચલન સારી નથી હોતી તો મા-બાપ કહે છે - તમને શલ ઈશ્વર મત આપે. બિચારાઓ ને એ ખબર જ નથી કે ઈશ્વર સાચે જ મત આપે છે. હમણાં આપ બાળકોને ઈશ્વરીય મત મળી રહી છે અર્થાત્ રુહાની બાપ બાળકોને શ્રેષ્ઠ મત આપી રહ્યાં છે શ્રેષ્ઠ બનવાનાં માટે. હમણાં તમે સમજો છો અમે શ્રેષ્ઠ થી શ્રેષ્ઠ બની રહ્યાં છીએ. બાપ અમને કેટલી ઊંચી મત આપી રહ્યાં છે. અમે એમની મત પર ચાલીને મનુષ્ય થી દેવતા બની રહ્યાં છીએ. તો સિદ્ધ થાય છે મનુષ્ય ને દેવતા બનાવવા વાળા એ જ બાપ છે. સિક્ખ લોકો પણ ગાએ છે મનુષ્ય સે દેવતા કિયે…. તો જરુર મનુષ્ય થી દેવતા બનવાની મત આપે છે. એમની મહિમા પણ ગાવાઈ છે - એકોઅંકાર…કર્તા પુરુષ, નિર્ભય... તમે બધાં નિર્ભય થઇ જાઓ છો. પોતાને આત્મા સમજો છો ને. આત્માને કોઇ ભય નથી રહેતો. બાપ કહે છે નિર્ભય બનો. ભય પછી શેનો. તમને ભય નથી. તમે પોતાનાં ઘરે બેઠાં પણ બાપની શ્રીમત લેતાં રહો છો. હવે શ્રીમત કોની? કોણ આપે છે? આ વાતો ગીતામાં તો છે જ નહીં. હમણાં આપ બાળકો સમજો છો. બાપ કહે છે તમે પતિત બની ગયાં છો, હવે પાવન બનવા માટે મામેકમ્ યાદ કરો. આ પુરુષોત્તમ બનવાનો મેળો સંગમયુગ પર જ થાય છે. ઘણાં આવીને શ્રીમત લે છે. આને કહેવાય છે ઈશ્વરની સાથે બાળકો નો મેળો. ઈશ્વર પણ નિરાકાર છે. બાળકો (આત્માઓ) પણ નિરાકાર છે. આપણે આત્મા છીએ, આ પાક્કી-પાક્કી આદત પાડવાની છે. જેમ રમકડા ને ચાવી અપાય છે તો ડાન્સ કરવા લાગી જાય છે. તો આત્મા પણ આ શરીર રુપી રમકડા ની ચાવી છે. આત્મા આમાં ન હોય તો કંઈ પણ કરી ન શકે. તમે છો ચૈતન્ય રમકડા. રમકડા ની ચાવી ન અપાય તો કામનું નહીં રહેશે. ઉભું રહી જશે. આત્મા પણ ચૈતન્ય ચાવી છે અને આ અવિનાશી, અમર ચાવી છે. બાપ સમજાવે છે હું જોવું જ છું આત્માને. આત્મા સાંભળે છે - આ પાક્કી આદત પાડવાની છે. આ ચાવી વગર શરીર ચાલી ન શકે. આમને પણ ચાવી અવિનાશી મળેલી છે. ૫ હજાર વર્ષ આની ચાવી ચાલે છે. ચૈતન્ય ચાવી હોવાનાં કારણે ચક્ર ફરતું જ રહે છે. આ છે ચૈતન્ય રમકડા. બાપ પણ ચૈતન્ય આત્મા છે. જ્યારે ચાવી પૂરી થઈ જાય છે તો પછી બાપ નવેસર થી યુક્તિ બતાવે છે કે મને યાદ કરો તો પછી ચાવી લાગી જશે અર્થાત્ આત્મા તમોપ્રધાન થી સતોપ્રધાન બની જશે. જેમ મોટર માં પેટ્રોલ ખતમ થાય તો ફરી ભરાય છે ને. હમણાં તમારી આત્મા સમજે છે - અમારા માં પેટ્રોલ કેવી રીતે ભરાશે! બેટરી ખાલી હોય છે પછી એમાં પાવર ભરાય છે ને. બેટરી ખાલી થાય છે તો લાઈટ ખતમ થઇ જાય છે. હવે તમારી આત્મા રુપી બેટરી ભરાય છે. જેટલું યાદ કરશો એટલો પાવર (શક્તિ) ભરાતો જશે. આટલાં ૮૪ જન્મોનું ચક્ર લગાવી બેટરી ખાલી થઈ જાય છે. સતો, રજો, તમો માં આવી છે. હવે ફરી બાપ આવ્યાં છે ચાવી આપવા અથવા બેટરી ને ભરવાં. પાવર નથી તો મનુષ્ય કેવાં બની જાય છે. તો હવે યાદ થી જ બેટરી ને ભરવાની છે, આને મનુષ્ય બેટરી કહેવાય. બાપ કહે છે મારી સાથે યોગ લગાવો. આ જ્ઞાન એક જ બાપ આપે છે. સદ્દગતિ દાતા એ એક જ બાપ છે. હમણાં તમારી બેટરી પૂરી ભરાય છે જે પછી ૮૪ જન્મ પૂરા પાર્ટ ભજવો છો. જેમ ડ્રામામાં કટપુતલીઓ નાચે છે ને. આપ આત્માઓ પણ એવી કતપુતલીઓ માફક છો. ઉપર થી ઉતરતા ૫ હજાર વર્ષમાં એકદમ નીચે આવી જાઓ છો પછી બાપ આવીને ઉપર ચઢાવે છે. તે તો એક રમકડું છે. બાપ અર્થ સમજાવે છે ચઢતી કળા અને ઉતરતી કળાનું, ૫ હજાર વર્ષ ની વાત છે. તમે સમજો છો શ્રીમત થી અમને ચાવી મળી રહી છે. આપણે પૂરા સતોપ્રધાન બની જઈશું પછી આખો પાર્ટ રીપીટ કરીશું. કેટલી સહજ વાત છે - સમજવાની અને સમજાવવાની. તો પણ બાપ કહે છે સમજશે એ જ જેમણે કલ્પ પહેલાં સમજ્યું હશે. તમે કેટલું પણ માથું મારો વધારે સમજશે જ નહીં. બાપ સમજ તો બધાને એક જેવી જ આપે છે. ક્યાંય પણ બેઠાં બાપ ને યાદ કરવાનાં છે. ભલે સામે બ્રાહ્મણી ન હોય તો પણ તમે યાદ માં બેસી શકો છો. ખબર છે બાપની યાદ થી જ આપણા વિકર્મ વિનાશ થશે. તો એ યાદ માં બેસી જવાનું છે. કોઈને પણ બેસાડવાની જરુર નથી. ખાતાં-પીતાં, સ્નાન વગેરે કરતાં બાપ ને યાદ કરો. થોડો સમય બીજા કોઈ સામે બેસી જાય છે. એવું નહીં કે તે મદદ કરે છે તમને, ના. દરેકે પોતાને જ મદદ કરવાની છે. ઈશ્વરે તો મત આપી છે કે આવું-આવું કરો તો તમારી દૈવી બુદ્ધિ બની જશે. આ ટેમ્પટેશન (પ્રલોભન) અપાય છે. શ્રીમત તો બધાને આપતાં રહે છે. એટલું જરુર છે કોઈની બુદ્ધિ ઠંડી છે, કોઈની તેજ છે. પાવન ની સાથે યોગ નથી લાગતો તો બેટરી ચાર્જ નથી થતી. બાપની શ્રીમત નથી માનતાં. યોગ લાગતો જ નથી. તમે હમણાં અનુભવ કરો છો કે અમારી બેટરી ભરાતી જાય છે. તમોપ્રધાન થી સતોપ્રધાન તો જરુર બનવાનું છે. આ સમયે તમને પરમાત્માની શ્રીમત મળી રહી છે. આ દુનિયા બિલ્કુલ નથી સમજતી. બાપ કહે છે મારી આ મત થી તમે દેવતા બની જાઓ છો, એનાથી ઊંચી ચીજ કોઈ હોતી નથી. ત્યાં આ જ્ઞાન નથી રહેતું. આ પણ ડ્રામા બનેલો છે. તમને પુરુષોત્તમ બનાવવા માટે બાપ સંગમ પર જ આવે છે, જેની પછી યાદગાર ભક્તિમાર્ગ માં મનાવે છે, દશેરા પણ મનાવે છે ને. જ્યારે બાપ આવે છે તો દશેરા થાય છે. ૫ હજાર વર્ષ પછી દરેક વાત રિપીટ (પુનરાવર્તન) થાય છે.

આપ બાળકોને જ આ ઈશ્વરીય મત અર્થાત્ શ્રીમત મળે છે, જેનાથી તમે શ્રેષ્ઠ બનો છો. તમારી આત્મા સતોપ્રધાન હતી, તે ઉતરતાં-ઉતરતાં તમોપ્રધાન ભ્રષ્ટ બની જાય છે. પછી બાપ બેસી જ્ઞાન અને યોગ શીખવાડી ને સતોપ્રધાન શ્રેષ્ઠ બનાવે છે. બતાવે છે તમે સીડી નીચે કેવી રીતે ઉતરો છો. ડ્રામા ચાલતો રહે છે. આ ડ્રામા નાં આદિ-મધ્ય-અંત ને કોઈ પણ જાણતું નથી. બાપે સમજાવ્યું છે હવે તમને સ્મૃતિ આવી છે ને. દરેકનાં જન્મ ની કહાની તો સંભળાવી ન શકે. લખાતી નથી જે વાંચીને સંભળાવાય. આ બાપ બેસી ને સમજાવે છે. હમણાં તમે જ બ્રાહ્મણ બન્યાં છો પછી દેવતા બનવાનું છે. બાપે સમજાવ્યું છે - બ્રાહ્મણ, દેવતા, ક્ષત્રિય ત્રણેય ધર્મ હું સ્થાપન કરું છું. હમણાં તમારી બુદ્ધિમાં છે - અમે બાપ દ્વારા બ્રાહ્મણ વંશી બનીએ છીએ પછી સૂર્યવંશી, ચંદ્રવંશી બનીશું. જે નપાસ થાય છે તે ચંદ્રવંશી બની જાય છે. શેમાં નપાસ? યોગ માં. જ્ઞાન તો બહુજ સહજ સમજાવ્યું છે. કેવી રીતે તમે ૮૪ નું ચક્ર લગાવો છો. મનુષ્ય તો ૮૪ લાખ કહી દે છે તો કેટલાં દુર ચાલ્યાં ગયાં છે. હમણાં તમને મળે છે ઇશ્વરીય મત. ઈશ્વર તો આવે જ છે એક વાર. તો એમની મત પણ એક વાર જ મળશે. એક દેવી-દેવતા ધર્મ હતો. જરુર એમને ઈશ્વરીય મત મળી હતી, એની પહેલાં તો થયો સંગમયુગ. બાપ આવીને દુનિયાને બદલાવે છે. તમે હવે બદલાઈ રહ્યાં છો. આ સમયે તમને બાપ બદલાવે છે. તમે કહેશો કલ્પ-કલ્પ અમે બદલાતાં આવ્યાં છીએ, બદલાતાં જ રહીશું. આ ચૈતન્ય બેટરી છે ને. તે છે જડ. બાળકોને ખબર પડી છે ૫૦૦૦ વર્ષ પછી બાપ આવ્યાં છે. શ્રેષ્ઠ થી શ્રેષ્ઠ મત પણ આપે છે. ઊંચે થી ઊંચા ભગવાન ની ઊંચી મત મળે છે - જેનાથી તમે ઉંચ પદ પામો છો. તમારી પાસે જ્યારે કોઈ આવે છે તો બોલો તમે ઈશ્વર નાં સંતાન છો ને. ઈશ્વર શિવબાબા છે, શિવજયંતી પણ મનાવે છે. એ છે પણ સદ્દગતિ દાતા. એમને પોતાનું શરીર તો છે નહીં. તો કોના દ્વારા મત આપે છે? તમે પણ આત્મા છો, આ શરીર દ્વારા વાતચીત કરો છો ને. શરીર વગર આત્મા કંઈ કરી ન શકે. નિરાકાર બાપ પણ આવે કેવી રીતે? ગાયન પણ છે રથ પર આવે છે. પછી કોઈએ શું, કોઈએ શું બેસીને બનાવ્યું છે. ત્રિમૂર્તિ પણ સૂક્ષ્મવતન માં દેખાડયાં છે. બાપ સમજાવે છે - આ બધી છે સાક્ષાત્કાર ની વાતો. બાકી રચના તો બધી અહિયાં છે ને. તો રચતા બાપને પણ અહીંયા આવવું પડે. પતિત દુનિયામાં જ આવીને પાવન બનાવવાનાં છે. અહીંયા બાળકો ને ડાયરેક્ટ પાવન બનાવી રહ્યાં છે. સમજે પણ છે તો પણ જ્ઞાન બુદ્ધિમાં બેસતું નથી. કોઈ ને સમજાવી નથી શકતાં. શ્રીમત ને ઉઠાવતાં નથી તો શ્રેષ્ઠ થી શ્રેષ્ઠ બની નથી શકતાં. જે સમજતાં જ નથી તે શું પદ પામશે. જેટલી સર્વિસ કરશે - એટલું ઉંચ પદ પામશે. બાપે કહ્યું છે - હડ્ડી-હડ્ડી સર્વિસ (સેવા) માં આપવાની છે. ઓલ્ડરાઉન્ડ સર્વિસ કરવાની છે. બાપ ની સર્વિસમાં અમે હડ્ડી આપવા પણ તૈયાર છીએ. ઘણી બાળકીઓ તડપતી રહે છે - સર્વિસ માટે. બાબા અમને છોડાવો તો અમે સર્વિસમાં લાગી જઈએ, જેનાથી અનેકોનું કલ્યાણ થાય. આખી દુનિયા તો શારીરિક સેવા કરે છે, એનાથી તો સીડી નીચે જ ઉતરતાં આવો છો. હવે આ રુહાની સેવાથી ચઢતી કળા થાય છે. દરેક સમજી શકે છે - આ ફલાણા અમારાથી વધારે સર્વિસ કરે છે. સર્વિસેબલ (સેવાધારી) સારી બાળકીઓ છે, તો સેવાકેન્દ્ર પણ સંભાળી શકે છે. ક્લાસમાં નંબરવાર બેસે છે. અહીંયા તો નંબરવાર નથી બેસાડતાં, ફંક થઈ જશે. સમજી તો શકે છે ને. સર્વિસ નથી કરતાં તો જરુર પદ પણ ઓછું થઈ જશે. પદ નંબરવાર બહુજ છે ને. પરંતુ તે છે સુખધામ, આ છે દુઃખધામ. ત્યાં બીમારી વગેરે કોઈ હોતી નથી. બુદ્ધિથી કામ લેવું પડે છે. સમજવું જોઈએ અમે તો બહુજ ઓછું પદ પામીશું કારણ કે સર્વિસ તો કરતાં નથી. સર્વિસ થી જ પદ મળી શકે છે. પોતાની તપાસ કરવી જોઈએ. દરેક પોતાની અવસ્થા ને જાણે છે. મમ્મા-બાબા પણ સર્વિસ કરતાં આવ્યાં છે. સારા-સારા બાળકો પણ છે. ભલે નોકરી માં પણ છે, એમને કહેવાય છે અડધા પગાર પર પણ રજા લઈને જઈને સર્વિસ કરો, વાંધો નથી. જે બાબાનાં દિલ પર તે તાઉસી તખ્ત પર બેસે છે, નંબરવાર પુરુષાર્થ અનુસાર. એમ જ વિજય માળા માં આવી જાય છે. અર્પણ પણ થાય છે, સેવા પણ કરે છે. કોઈ તો ભલે અર્પણ થાય છે, સેવા નથી કરતાં તો પદ ઓછું થઈ જશે ને. આ રાજધાની સ્થાપન થાય છે શ્રીમત થી. આવું ક્યારેય સાંભળ્યું? અથવા ભણતર થી રાજાઈ સ્થાપન થાય છે આ ક્યારેય સાંભળ્યું, ક્યારેય જોયું? હાં, દાન-પુણ્ય કરવાથી રાજાનાં ઘરે જન્મ લઈ શકે છે. બાકી ભણતર થી રાજાઈ પદ પામે, એવું તો ક્યારેય સાંભળ્યું નહીં હશે. કોઈને ખબર પણ નથી. બાપ સમજાવે છે તમે જ પુરા ૮૪ જન્મ લીધાં છે. તમારે હવે ઉપર જવાનું છે. છે બહુજ સરળ. તમે કલ્પ-કલ્પ સમજો છો નંબરવાર પુરુષાર્થ અનુસાર. બાપ યાદ-પ્યાર પણ નંબરવાર પુરુષાર્થ અનુસાર આપે છે, બહુજ યાદ-પ્યાર એમને આપશે જે સેવામાં છે. તો પોતાની તપાસ કરવાની છે કે હું દિલ પર ચઢેલો છું? માળા નો દાણો બની શકું છું? અભણ જરુર ભણેલાઓ ની આગળ ભરી ઢોશે. બાપ તો સમજાવે છે બાળકો પુરુષાર્થ કરે, પરંતુ ડ્રામા માં પાર્ટ નથી તો પછી કેટલું પણ માથું મારો, ચઢતાં જ નથી. કોઈને કોઈ ગ્રહચારી લાગી જાય છે. દેહ-અભિમાન થી જ પછી બીજા વિકાર આવે છે. મુખ્ય સખત બીમારી દેહ-અભિમાન ની છે. સતયુગમાં દેહ-અભિમાન નું નામ જ નહીં હશે. ત્યાં તો છે જ તમારી પ્રાલબ્ધ. આ અહિયાં જ બાપ સમજાવે છે. બીજું કોઈ આવી શ્રીમત આપતાં નથી કે પોતાને આત્મા સમજી મામેકમ્ યાદ કરો. આ મુખ્ય વાત છે. લખવું જોઈએ - નિરાકાર ભગવાન કહે છે મુજ એક ને યાદ કરો. પોતાને આત્મા સમજો. પોતાનાં દેહ ને પણ યાદ નહીં કરો. જેમ ભક્તિ માં પણ એક શિવની જ પૂજા કરો છો. હવે જ્ઞાન પણ ફક્ત હું જ આપું છું. બાકી બધું છે ભક્તિ, અવ્યભિચારી જ્ઞાન એક જ શિવબાબા થી તમને મળે છે. આ જ્ઞાનસાગર થી રત્ન નીકળે છે. તે સાગર ની વાત નથી. આ જ્ઞાનનાં સાગર આપ બાળકોને જ્ઞાન રત્ન આપે છે, જેનાથી તમે દેવતા બનો છો. શાસ્ત્રો માં તો શું-શું લખી દીધું છે. સાગર થી દેવતા નીકળ્યાં પછી રત્ન આપ્યાં. આ જ્ઞાન સાગર આપ બાળકોને રત્ન આપે છે. તમે જ્ઞાન રત્ન ચણો છો. પહેલા પથ્થર ચણતાં હતાં, તો પથ્થર બુદ્ધિ બની ગયાં. હવે રત્ન ચણવાથી તમે પારસ બુદ્ધિ બની જાઓ છો. પારસનાથ બનો છો ને. આ પારસનાથ (લક્ષ્મી-નારાયણ) વિશ્વનાં માલિક હતાં. ભક્તિમાર્ગમાં તો અનેક નામ, અનેક ચિત્ર બનાવી રાખ્યાં છે. વાસ્તવમાં લક્ષ્મી-નારાયણ કે પારસનાથ એક જ છે. નેપાળ માં પશુપતિનાથ નો મેળો લાગે છે, તે પણ પારસનાથ જ છે. અચ્છા!

મીઠા-મીઠા સિકિલધા બાળકો પ્રતિ માત-પિતા બાપદાદાનાં યાદ-પ્યાર અને ગુડમોર્નિંગ. રુહાની બાપની રુહાની બાળકોને નમસ્તે.
 

ધારણા માટે મુખ્ય સાર:-
1. બાપે જે જ્ઞાન રત્ન આપ્યાં છે, એ જ ચણવાનાં છે. પથ્થર નહીં. દેહ-અભિમાન ની સખત બીમારી થી સ્વયં ને બચાવવાનાં છે.

2. પોતાની બેટરી ફુલ ચાર્જ કરવા માટે પાવર હાઉસ (સર્વશક્તિમાન) બાપ થી યોગ લગાવવાનો છે. આત્મ-અભિમાની રહેવાનો પુરુષાર્થ કરવાનો છે. નિર્ભય રહેવાનું છે.

વરદાન :-
સર્વ સંબંધ અને સર્વ ગુણોની અનુભૂતિ માં સંપન્ન બનવા વાળા સંપૂર્ણ મૂર્ત ભવ

સંગમયુગ પર વિશેષ સર્વ પ્રાપ્તિઓમાં સ્વયં ને સંપન્ન બનાવવાનાં છે એટલે સર્વ ખજાના, સર્વ સંબંધ, સર્વગુણ અને કર્તવ્ય ને સામે રાખી ચેક કરો કે સર્વ વાતોમાં અનુભવી બન્યાં છો? જો કોઈ પણ વાતનાં અનુભવ ની કમી છે તો એમાં સ્વયં ને સંપન્ન બનાવો. એક પણ સંબંધ કે ગુણ ની કમી છે તો સંપૂર્ણ સ્થિતિ અથવા સંપૂર્ણ મૂર્ત નહીં કહેવાઈ શકો એટલે બાપનાં ગુણો અથવા પોતાનાં આદિ સ્વરુપ નાં ગુણો નો અનુભવ કરો ત્યારે સંપૂર્ણ મૂર્ત બનશો.

સ્લોગન :-
જોશ માં આવવું પણ મન નું રડવું છે - હવે રડવાની ફાઈલ ખતમ કરો.