26.03.21          Morning Odia Murli         Om Shanti         BapDada       Madhuban


“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ସବୁଠାରୁ ବଡ ବେମାରୀ ହେଲା ଦେହ-ଅଭିମାନ, ଏହା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଅଧଃପତନ ହୋଇଛି, ସେଥିପାଇଁ ଏବେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହୁଅ । ”

ପ୍ରଶ୍ନ:-
ତୁମମାନଙ୍କର କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା କେବେ ହେବ?

ଉତ୍ତର:-
ଯେତେବେଳେ ଯୋଗବଳ ଦ୍ୱାରା କର୍ମଭୋଗ ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ ଏବଂ ପୂରା-ପୂରା ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେବ । ଏହି ଦେହ-ଅଭିମାନର ରୋଗ ହିଁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ରୋଗ, ଏହା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଦୁନିଆ ପତିତ ହୋଇଛି । ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେଲେ ବହୁତ ଖୁସି ଏବଂ ନିଶା ରହିବ, ଚାଲି-ଚଳଣ ମଧ୍ୟ ସୁଧୁରିଯିବ ।

ଗୀତ:-
ରାତ କେ ରାହୀ ଥକ ମତ ଜାନା...

ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ଯାତ୍ରୀର ଅର୍ଥକୁ ତ ପିଲାମାନେ ଜାଣିଲେ । ଏହି କଥାକୁ ତୁମ ବ୍ରହ୍ମା ମୁଖ ବଂଶାବଳୀ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କେହି ବୁଝାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ତୁମେମାନେ ତ ଯେଉଁ ଦେବୀ-ଦେବତା ଥିଲ, ତ ମନୁଷ୍ୟ ହିଁ ଥିଲ କିନ୍ତୁ ତୁମର ଚରିତ୍ର ବହୁତ ଭଲ ଥିଲା । ତୁମେ ସର୍ବଗୁଣ ସମ୍ପନ୍ନ, ୧୬ କଳା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲ, ତୁମେମାନେ ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ ଥିଲ । ତେବେ ହୀରା ତୁଲ୍ୟରୁ କଉଡି ତୁଲ୍ୟ କିପରି ହେଲ, ଏକଥା କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ତୁମେମାନେ ହିଁ ପୁରୁଷାର୍ଥର କ୍ରମ ଅନୁସାରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଛ । ଏବେ ତୁମେମାନେ ଦେବତା ହୋଇ ନାହଁ, ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛ । କେହି ବହୁତ ଅଳ୍ପ ବଦଳିଛନ୍ତି, କାହାର ୫ ଶତକଡା, କାହାର ୧୦ ଶତକଡା ଚରିତ୍ର ବଦଳିଛି । ଦୁନିଆକୁ ଏକଥା ଜଣା ନାହିଁ ଯେ, ଭାରତ ହିଁ ସ୍ୱର୍ଗ ଥିଲା, କହୁଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ୩ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଭାରତରେ ଦେବୀ-ଦେବତାମାନେ ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଠାରେ ଏପରି ଗୁଣ ଥିଲା ଯେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଭଗବାନ ଭଗବତୀ ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲା । ଏବେ ତ ସେହି ଗୁଣ ନାହିଁ । ମନୁଷ୍ୟମାନେ ବୁଝି ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି, ଯେଉଁ ଭାରତ ଏତେ ସାହୁକାର ଥିଲା, ତାର ପୁଣି ଅଧୋଗତି କିପରି ହେଲା । ଏହା ମଧ୍ୟ ବାବା ହିଁ ବସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକଥା ବୁଝାଇପାରିବ, କାରଣ ତୁମମାନଙ୍କର ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯାଇଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ପିଲାମାନେ ତୁମେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଦେବୀ-ଦେବତା ଥିଲ ସେତେବେଳେ ଆତ୍ମ-ଅଭିମାନୀ ଥିଲ ପୁଣି ରାବଣର ରାଜ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ତେଣୁ ଦେହ-ଅଭିମାନୀ ହୋଇଯାଇଛ । ଏହି ଦେହ-ଅଭିମାନର ସବୁଠାରୁ ବଡ ବେମାରୀ ତୁମକୁ ଲାଗିଛି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ତୁମେ ଆତ୍ମ-ଅଭିମାନୀ ଥିଲ, ତେଣୁ ବହୁତ ସୁଖୀ ଥିଲ, କିନ୍ତୁ ତୁମକୁ ଏପରି କିଏ କରିଲା? ଏକଥା କେହି ବି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ବାବା ଆସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି, ତୁମର ଅଧଃପତନ କାହିଁକି ହେଲା । ତୁମେ ନିଜର ଧର୍ମକୁ ଭୁଲିଯାଇଛ । ଭାରତ ୱର୍ଥ ନଟ ଏ ପେନି ଅର୍ଥାତ୍ ମୂଲ୍ୟହୀନ ହୋଇଯାଇଛି । ତାର ମୂଳ କାରଣ କ’ଣ? ଦେହ-ଅଭିମାନ । ଏହି ଡ୍ରାମା ମଧ୍ୟ ପୂର୍ବନିର୍ମିତ । ମନୁଷ୍ୟ ଏକଥା ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି ଯେ, ଭାରତ ଏତେ ସାହୁକାର ଥିଲା ପୁଣି ଗରୀବ କିପରି ହେଲା, ଆମେ ଆଦି-ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର ଥିଲୁ ପୁଣି ଆମେ କିପରି ଧର୍ମ ଭ୍ରଷ୍ଟ, କର୍ମ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଲୁ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି, ରାବଣ ରାଜ୍ୟ ହେବା ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଦେହ-ଅଭିମାନୀ ହୋଇଗଲ, ତେଣୁ ତୁମର ଏହିପରି ଅବସ୍ଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ସିଡି ଚିତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଦେଖାଯାଇଛି - ତୁମମାନଙ୍କର କିପରି ଅଧଃଗତି ହେଲା, ୱର୍ଥ ନଟ ଏ ପେନିର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ହେଲା ଦେହ-ଅଭିମାନ । ଏକଥା ମଧ୍ୟ ବାବା ବସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଶାସ୍ତ୍ରରେ କଳ୍ପର ଆୟୁଷ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ବର୍ଷ ଲେଖି ଦେଇଛନ୍ତି । ଆଜିକାଲି ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ବୁଦ୍ଧିମାନ । ସେମାନେ କହୁଛନ୍ତି - ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ୩ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଭାରତ ସ୍ୱର୍ଗ ଥିଲା, ଭାରତବାସୀ ଏକଥା ବୁଝିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ, ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତ ହିଁ ଥିଲା ଯାହାକୁ ସ୍ୱର୍ଗ, ହେଭେନ୍ କୁହାଯାଉଥିଲା । ଭାରତର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳକୁ ତ କେହି ବି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି, କେହି କେହି ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଜ୍ଞାନ କମ୍ ଥିବାରୁ ଦେହ-ଅଭିମାନ ଆସିଯାଉଛି । ଭାବୁଛନ୍ତି ମୋ ପରି କେହି ନାହାଁନ୍ତି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଭାରତର ଏପରି ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା କାହିଁକି ହେଲା? ଗାନ୍ଧୀ ବାପୁ ମଧ୍ୟ କହୁଥିଲେ - ହେ ପତିତ-ପାବନ ଆସ, ଆସି ରାମରାଜ୍ୟର ସ୍ଥାପନା କର । ତେବେ ଆତ୍ମାକୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କେବେ ନା କେବେ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ସୁଖ ମିଳିଥିଲା, ସେଥିପାଇଁ ପତିତ-ପାବନଙ୍କୁ ସମସ୍ତେ ସ୍ମରଣ କରୁଛନ୍ତି ।

ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ମୋର ପିଲାମାନେ ଯିଏକି ଶୁଦ୍ରରୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇ ବ୍ରାହ୍ମଣ ହୋଇଛନ୍ତି, ସେମାନେ ପୂରା ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେଉ ନାହାଁନ୍ତି । ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ଆସିଯାଉଛନ୍ତି । ଏହା ହେଉଛି ସବୁଠାରୁ ପୁରୁଣା ରୋଗ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଭାରତର ଏହି ଅବସ୍ଥା ହୋଇଛି । ତେବେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେବାରେ ବହୁତ ମେହନତ ରହିଛି । ତୁମେମାନେ ଯେତେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେବ ସେତେ ବାବାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିପାରିବ । ପୁଣି ଅସରନ୍ତି ଖୁସି ମଧ୍ୟ ରହିବା ଦରକାର । ଗାୟନ କରାଯାଏ - ଚିନ୍ତା ଥିଲା ପାର ବ୍ରହ୍ମରେ ରହୁଥିବା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର, ସେ ମିଳିଗଲେ, ତାଙ୍କଠାରୁ ୨୧ ଜନ୍ମର ବର୍ସା ମିଳୁଛି । ବାକି କ’ଣ ଦରକାର । ତୁମେ କେବଳ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହୁଅ, ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ଯଦିଓ ଗୃହସ୍ଥ ବ୍ୟବହାରରେ ରୁହ । ସାରା ଦୁନିଆର ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ଅଛନ୍ତି । ଯେଉଁ ଭାରତ ଏତେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଥିଲା ତା’ର ଏବେ ଅଧଃପତନ ହୋଇଛି । ବାସ୍ତବରେ ଏହାର ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳ କ’ଣ ତାହା କେହି ବି କହିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏକଥା କୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ନାହିଁ । ଦେବତାମାନେ ଆତ୍ମ-ଅଭିମାନୀ ଥିଲେ । ଜାଣିଥିଲେ ଯେ, ଗୋଟିଏ ଦେହକୁ ଛାଡି ଆଉ ଗୋଟିଏ ନେବାକୁ ହେବ । ସେମାନେ ପରମାତ୍ମ-ଅଭିମାନୀ ନଥିଲେ । ତୁମେ ଯେତେ ଯେତେ ବାବାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବ, ସେତେ ସେତେ ଦେହୀ-ଅଭିମିାନୀ ରହିବ ଏବଂ ସେତେ ବହୁତ ମିଠା ମଧ୍ୟ ହେବ । ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ଆସିବା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଲଢେଇ, ଝଗଡା, ମାଙ୍କଡପଣିଆ ଆସିଯାଉଛି । ଏକଥା ଶିବବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମାବାବା ମଧ୍ୟ ବୁଝୁଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ପିଲାମାନେ ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ଆସି ଶିବବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଭଲ ଭଲ ସନ୍ତାନମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ରହୁଛନ୍ତି । ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେଉ ନାହାଁନ୍ତି, ତୁମେ କାହାକୁ ବି ଏହି ବେହଦର ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳ ବୁଝାଇପାରିବ । ବାସ୍ତବରେ ଏଠାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ଚନ୍ଦ୍ରବଂଶୀମାନଙ୍କର ରାଜଧାନୀ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଏହି ଡ୍ରାମା ସମ୍ବନ୍ଧରେ କାହାକୁ ହେଲେ ଜଣା ନାହିଁ । ଯେଉଁ ଭାରତର ଏତେ ଅଧଃପତନ ହୋଇଛି ତାର ମୂଳଦୁଆ ହେଉଛି ଦେହ-ଅଭିମାନ । ପିଲାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ଦେହ-ଅଭିମାନ ଆସିଯାଉଛି । ଏକଥା ବୁଝୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ, ଆମକୁ କିଏ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଉଛନ୍ତି । ସର୍ବଦା ଭାବିବା ଉଚିତ୍ ଯେ, ଏହିସବୁ କଥା ଆମକୁ ଶିବବାବା କହୁଛନ୍ତି । ଶିବବାବାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ ନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଦେହ-ଅଭିମାନ ଆସିଯାଉଛି । ସାରା ଦୁନିଆ ଦେହ-ଅଭିମାନୀ ହୋଇଯାଇଛି, ତେଣୁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ନିଜକୁ ଆତ୍ମା ନିଶ୍ଚୟ କରି, ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ଆତ୍ମା ଏହି ଦେହ ଦ୍ୱାରା ଶୁଣୁଛି, ଏଠାରେ ଅଭିନୟ କରୁଛି । ବାବା କେତେ ଭଲ ଭାବରେ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଯଦିଓ ଭାଷଣ ବହୁତ ଭଲ କରି ପାରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଚଳଣି ମଧ୍ୟ ଭଲ ହେବା ଉଚିତ୍ ନା । ଦେହ-ଅଭିମାନ ଥିବା କାରଣରୁ ଫେଲ୍ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ସେହି ଖୁସି ଅଥବା ନିଶା ରହୁ ନାହିଁ । ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଡ ବିକର୍ମ ହେବା କାରଣରୁ ବହୁତ ବଡ ଦଣ୍ଡର ଭାଗୀଦାର ମଧ୍ୟ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଦେହ-ଅଭିମାନୀ ହେବା ଦ୍ୱାରା ବହୁତ କ୍ଷତି ଘଟିଥାଏ । ବହୁତ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବାକୁ ପଡିଥାଏ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଏହା ଗଡଲି ୱାଲର୍ଡ ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟ ଅଟେ ନା । ଭଗବାନଙ୍କ ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟର ରାଇଟ୍ହ୍ୟାଣ୍ଡ (ଡାହାଣ ହାତ) ହେଉଛନ୍ତି ଧର୍ମରାଜ । ତୁମେମାନେ ଭଲ କର୍ମ କରୁଛ ତେଣୁ ତାର ଭଲ ଫଳ ମିଳୁଛି । ଯଦି ଖରାପ କର୍ମ କରିବ ତେବେ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରିବାକୁ ପଡିବ । ସମସ୍ତେ ଗର୍ଭ ଜେଲ୍ରେ ମଧ୍ୟ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରିବେ । ଏସମ୍ବନ୍ଧରେ ମଧ୍ୟ ଏକ କାହାଣୀ ରହିଛି । ଏସବୁ କଥା ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟର । ତେବେ ସବୁ ମହିମା ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର । ଅନ୍ୟ କାହାରି ମହିମା ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ଲେଖା ଯାଉଛି ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ଶିବ ଜୟନ୍ତୀ ହେଉଛି ହୀରା ତୁଲ୍ୟ ଜୟନ୍ତୀ, ବାକି ସବୁ କଉଡି ତୁଲ୍ୟ । କାରଣ ଶିବବାବାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ପାବନ କେହି କରି ପାରିବେ ନାହିଁ । ଆତ୍ମା ପାବନ ହେଉଛି ପୁଣି ରାବଣ ପତିତ କରାଉଛି । ଯେଉଁ କାରଣରୁ ସମସ୍ତେ ଦେହ ଅଭିମାନୀ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ଏବେ ତୁମେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେଉଛ । ଏହି ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ଅବସ୍ଥା ୨୧ ଜନ୍ମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହୁଛି । ତେଣୁ ଜଣଙ୍କର ହିଁ ସମର୍ପଣର ଗାୟନ ରହିଛି । ଶିବବାବା ଭାରତକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରୁଛନ୍ତି, ଏକଥା କାହାକୁ ଜଣା ନାହିଁ ଯେ, ଶିବବାବା କେବେ ଆସିଲେ, ତାଙ୍କର ଇତିହାସ ତ ପ୍ରଥମେ ଆବଶ୍ୟକ । ପରମପିତା ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ହିଁ ଶିବ କୁହାଯାଉଛି । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ, ଦେହ-ଅଭିମାନ ଯୋଗୁଁ ହିଁ ସମସ୍ତଙ୍କର ଅଧଃପତନ ହୋଇଛି । ତେବେ ଯାଇ ଉତ୍ଥାନ କରିବା ପାଇଁ ବାବା ଆସିବେ । ଉତ୍ଥାନ ଏବଂ ପତନ, ଦିନ ଏବଂ ରାତି, ଜ୍ଞାନର ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ଉଦୟ ହେଲେ ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧକାର ବିନାଶ । ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ଅଜ୍ଞାନ ହେଉଛି ଏହି ଦେହ-ଅଭିମାନ । ଆତ୍ମା ବିଷୟରେ ତ କାହାକୁ ହେଲେ ଜଣା ନାହିଁ । ଆତ୍ମା ସୋ ପରମାତ୍ମା ବୋଲି କହିଦେଉଛନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ କେତେ ପାପ ଆତ୍ମା ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ ସବୁର ଅଧଃପତନ ହୋଇଛି । ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇ ସିଡି ତଳକୁ ଖସି ଆସିଛନ୍ତି । ଏହି ଖେଳ ପୂର୍ବ ନିର୍ମିତ । ଏହି ବିଶ୍ୱର ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳ ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ଆଉ କେହି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ବିଶ୍ୱର ଅଧଃପତନ କିପରି ହୋଇଛି । ସେମାନେ ତ ଭାବୁଛନ୍ତି ଯେ, ବିଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ବହୁତ ଉନ୍ନତି ହୋଇଛି । ଏକଥା ବୁଝୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଦୁନିଆ ଆହୁରି ପତିତ ନର୍କ ହୋଇଯାଇଛି, କାରଣ ଦେହ-ଅଭିମାନ ବହୁତ ରହିଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ଏବେ ତୁମକୁ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେବାକୁ ପଡିବ । ଭଲ ଭଲ ମହାରଥୀମାନେ ଢେର ଅଛନ୍ତି । ଜ୍ଞାନ ବହୁତ ଭଲ ଶୁଣାଉଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଦେହ-ଅଭିମାନ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ହଟି ନାହିଁ । ଦେହ-ଅଭିମାନ ଥିବା କାରଣରୁ କାହା ପାଖରେ କ୍ରୋଧର ଅଂଶ, ମୋହର ଅଂଶ, କିଛି ନା କିଛି ଅଛି । ତେବେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଚରିତ୍ର ସୁଧୁରିବା ଦରକାର ନା । ବହୁତ-ବହୁତ ମିଠା ହେବା ଦରକାର । ସେଥିପାଇଁ ଉଦାହରଣ ଦିଆଯାଉଛି ଯେ, ସେଠାରେ ଛେଳି ବାଘ ଏକତ୍ର ପାଣି ପିଇବେ । ଦୁଃଖଦାୟୀ ଜୀବଜନ୍ତୁ ରହିବେ ନାହିଁ । ଏହି ସବୁ କଥାକୁ ମଧ୍ୟ ମୁସ୍କିଲ୍ରେ କେହି କେହି କ୍ରମଅନୁସାରେ ବୁଝୁଛନ୍ତି । ସବୁ କର୍ମଭୋଗ ସମାପ୍ତ କରି, କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ହେବା, ଏହା ମୁସ୍କିଲ୍ ହେଉଛି । ବହୁତ ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ଆସିଯାଉଛି । ଜଣାପଡୁନାହିଁ - ଆମକୁ ଏହି ମତ କିଏ ଦେଉଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀମତ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କିପରି ମିଳିବ । ଶିବବାବା କହୁଛନ୍ତି, ମୁଁ ଏହାଙ୍କ ବିନା କିପରି ଶ୍ରୀମତ ଦେବି । ଇଏ ମୋର ସ୍ଥାୟୀ ରଥ ଅଟନ୍ତି । ତେଣୁ ଦେହ-ଅଭିମାନରେ ଆସି ଓଲଟା-ସିଧା କର୍ମ କରି ଅଯଥାରେ ନିଜର ବରବାଦୀ କର ନାହିଁ । ନଚେତ୍ ଫଳାଫଳ କ’ଣ ହେବ । ବହୁତ କମ୍ ପଦ ପାଇବ । ପାଠୁଆଙ୍କ ଆଗରେ ଅପାଠୁଆ ବୋଝ ବୋହିବେ । ବହୁତ କହୁଛନ୍ତି ଭାରତର ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳ ଯାହାକି ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ରହିବା ଦରକାର, ତାହା ନାହିଁ । ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ପଡିବ । ଏକଥା ତୁମମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ତ କେହି ବୁଝାଇପାରିବେ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେଥିପାଇଁ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ସ୍ଥିତି ଆବଶ୍ୟକ ଏବଂ ସେହିମାନେ ହିଁ ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇପାରିବେ । ଏବେ ତ କାହାର କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ହୋଇନାହିଁ । ଏହାଙ୍କ ଉପରେ ତ ବହୁତ ଦାୟିତ୍ୱ ରହିଛି । କେତେ ଚିନ୍ତା ରହୁଛି । ଯଦିଓ ଜାଣୁଛନ୍ତି ଯେ, ସବୁ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ହେଉଛି । ତଥାପି ମଧ୍ୟ ବୁଝାଇବା ପାଇଁ ଯୁକ୍ତି ତ ରଚନା କରିବାକୁ ପଡିବ ନା । ସେଥିପାଇଁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ତୁମେ ଅଧିକ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହୋଇପାରିବ । ତୁମ ଉପରେ କୌଣସି ବୋଝ ନାହିଁ, ବାବାଙ୍କ ଉପରେ ତ ବହୁତ ବୋଝ ରହିଛି । ମୁଖ୍ୟ ତ ପ୍ରଜାପିତା ବ୍ରହ୍ମା ଅଟନ୍ତି ନା । କିନ୍ତୁ ଏକଥା କାହାକୁ ଜଣା ନାହିଁ ଯେ, ଏହାଙ୍କ ଶରୀରରେ ଶିବବାବା ଅଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ତୁମମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ କେହି ମୁସ୍କିଲରେ ଏହି ନିଶ୍ଚୟରେ ରହୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଏହି ବିଶ୍ୱର ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳ ଜାଣିବା ଦରକାର ନା । ଭାରତରେ କେବେ ସ୍ୱର୍ଗ ଥିଲା, ପୁଣି କେଉଁ ଆଡେ ଗଲା? କିପରି ପତନ ହେଲା? ଏକଥା କାହାକୁ ଜଣା ନାହିଁ । ତୁମେମାନେ ଯେପପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନ ବୁଝାଇଛ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ବାବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଉଛନ୍ତି, ଲେଖାପଢା କରି ସ୍କୁଲ୍ମାନଙ୍କରେ ବିଶ୍ୱର ଇତିହାସ ଭୂଗୋଳ ବୁଝାଇବା ଦରକାର । ଭାରତର ଅଧଃପତନ ଉପରେ ଭାଷଣ କରିବା ଉଚିତ୍ । ଭାରତ ହୀରାତୁଲ୍ୟ ଥିଲା ତାହା ପୁଣି କଉଡିତୁଲ୍ୟ କିପରି ହେଲା? କଉଡିତୁଲ୍ୟ ହେବା ପାଇଁ କେତେ ବର୍ଷ ଲାଗିଲା? ସେ କଥା ଆମେ ବୁଝାଉଛୁ । ତୁମେମାନେ ପର୍ଚ୍ଚା ମଧ୍ୟ ଉଡାଜାହାଜରୁ ପକାଇପାରିବ । କିନ୍ତୁ ବୁଝାଇଲାବାଲା ବହୁତ ବୁଦ୍ଧିମାନ ହେବା ଉଚିତ୍ । ଯଦି ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟ ଚାହୁଁଛି ତେବେ ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟର ହିଁ ହଲ ବିଜ୍ଞାନ ଭବନ, ଯାହାକି ଦିଲ୍ଲୀରେ ଅଛି ସେଠାକୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଡାକିବା ଉଚିତ୍ । ଖବରକାଗଜରେ ମଧ୍ୟ ବାହାର କରାଯିବା ଉଚିତ୍ । କାର୍ଡ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇ ଦେବା ଉଚିତ୍ । ଆମେ ତୁମକୁ ସାରା ବିଶ୍ୱର ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳ ଆରମ୍ଭରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଝାଉଛୁ । ତେବେ ସେମାନେ ସ୍ୱତଃ ଆସିବେ ଏବଂ ଯିବେ । ଏଥିରେ ପଇସାର ତ କିଛି କଥା ହିଁ ନାହିଁ । ମନେକର ଆମକୁ କେହି ମିଳିଗଲେ, ଉପହାର ଦେଲେ ତେବେ ତାହା ଆମେ ନେଇପାରିବା ନାହିଁ । ସେବୁକୁ ସେବା କରିବା ପାଇଁ କାମରେ ଲଗାଇ ଦେବା ଉଚିତ୍, ବାକି ଆମେ ନେଇ ପାରିବା ନାହିଁ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ତୁମଠାରୁ ଦାନ ନେଇ କ’ଣ କରିବି ଯାହା ପୁଣି ଭରି କରି ଦେବାକୁ ପଡିବ । ମୁଁ ପକ୍କା ବେପାରୀ ଅଟେ, ଆଚ୍ଛା—

ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।

ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର :—
(୧) ଦେହ-ଅଭିମାନର ବଶୀଭୂତ ହୋଇ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ଓଲଟା କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ନାହିଁ । ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହେବାର ପୂରା-ପୂରା ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିବାକୁ ହେବ । ନିଜର ଚାଲି-ଚଳଣକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ସୁଧାରିବାକୁ ହେବ ।

(୨) ବହୁତ-ବହୁତ ମିଠା ତଥା ଶୀତଳ ହେବାକୁ ପଡିବ । ନିଜ ଭିତରେ ଥିବା କ୍ରୋଧ ବା ମୋହର ଭୂତ ଗୁଡିକୁ ବାହାର କରିଦେବାକୁ ହେବ ।

ବରଦାନ:-
ସମୟ ରୂପୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ସଫଳ କରି ସର୍ବଦା ଏବଂ ସବୁ ପ୍ରକାରର ସଫଳତା ମୂରତ ହୁଅ ।

ଯେଉଁ ପିଲାମାନେ ସମୟ ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ନିଜର ବା ସମସ୍ତଙ୍କର କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ଲଗାଇଥା’ନ୍ତି ସେମାନଙ୍କର ସର୍ବ ସମ୍ପତ୍ତି ସ୍ୱତଃ ହିଁ ଜମା ହୋଇଯାଇଥାଏ । ତେବେ ସମୟର ମହତ୍ୱକୁ ଜାଣି ତାକୁ ସଫଳ କରୁଥିବା ଆତ୍ମା ନିଜର ସଂକଳ୍ପ ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତି, ଖୁସି ରୂପକ ସମ୍ପତ୍ତି, ଶକ୍ତି ରୂପକ ସମ୍ପତ୍ତି, ଜ୍ଞାନ ରୂପକ ସମ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶ୍ୱାସ ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ଜମା କରି ଦେଇଥା’ନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ କେବଳ ଅବହେଳା ପଣିଆକୁ ଛାଡି କେବଳ ନିଜର ସମୟ ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ସଫଳ କର ତେବେ ସର୍ବଦା ଏବଂ ସବୁ ପ୍ରକାରର ସଫଳତା ମୂରତ ହୋଇଯିବ ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ଏକାଗ୍ରତା ଦ୍ୱାରା ସାଗରର ତଳକୁ ତଳକୁ ଯାଇ ଅନୁଭବ ରୂପକ ହୀରା ମୋତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ହିଁ ଅନୁଭବୀ ମୂରତ ହେବା ।