23.03.21          Morning Odia Murli         Om Shanti         BapDada       Madhuban


“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ସଚ୍ଚା ସେଲଭେସନ ଆର୍ମି ଅର୍ଥାତ୍ ଉଦ୍ଧାରକାରୀ ସେନା ହୋଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହି ପାପର ଦୁନିଆରୁ ପୁଣ୍ୟର ଦୁନିଆକୁ ନେଇଯିବାକୁ ହେବ, ସମସ୍ତଙ୍କର ବୁଡିଯାଇଥିବା ଡଙ୍ଗାକୁ ପାରି କରିବାକୁ ପଡିବ ।’’

ପ୍ରଶ୍ନ:-
କେଉଁ ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ବୁଦ୍ଧିରେ କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ରହୁଛି?

ଉତ୍ତର:-
ପତିତ-ପାବନ ଆମର ସବୁଠାରୁ ପ୍ରିୟତମ ବାବା, ଆମକୁ ସ୍ୱର୍ଗର ବର୍ସା ଦେଉଛନ୍ତି, ଏହି ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ବୁଦ୍ଧିରେ କ୍ରମଅନୁସାରେ ହିଁ ରହୁଛି । ଯଦି ବି କାହାର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଯାଏ ତେବେ ମଧ୍ୟ ମାୟା ସମ୍ମୁଖରେ ରହିଛି । ବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲି ଯାଉଛନ୍ତି, ତେଣୁ ଫେଲ୍ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ଯାହାଙ୍କର ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଯାଉଛି ସେମାନେ ପାବନ ହେବାର ପୁରୁଷାର୍ଥରେ ଲାଗିଯାଉଛନ୍ତି । ବୁଦ୍ଧିରେ ରହୁଛି, ଏବେ ତ ଆମକୁ ଘରକୁ ଯିବାକୁ ହେବ ।

ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ମିଠା ମିଠା ସ୍ନେହୀ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଗୁଡ୍ ମର୍ଣ୍ଣିଙ୍ଗ୍, ସୁପ୍ରଭାତ । ଏକଥା ତ ପିଲାମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ, ସତ୍ୟଯୁଗରେ ସର୍ବଦା ଗୁଡ୍ମର୍ଣ୍ଣିଙ୍ଗ୍, ଗୁଡ୍ ଡେ, ଏଭ୍ରିଥିଙ୍ଗ୍ ଗୁଡ୍, ଗୁଡ ନାଇଟ୍ ସବୁ କିଛି ଗୁଡ୍ ହିଁ ଗୁଡ୍ ହେବ । ଏଠାରେ ତ ନା ଗୁଡ୍ ମର୍ଣ୍ଣିଙ୍ଗ୍ ହେଉଛି ନା ଗୁଡ୍ ନାଇଟ୍ । ସବୁଠାରୁ ଖରାପ ହେଉଛି ନାଇଟ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ରାତ୍ରି । ତେବେ ସବୁଠାର ଭଲ କ’ଣ? ସକାଳ । ଯାହାକୁ ଅମୃତବେଳା କୁହାଯାଉଛି । ତୁମର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମୟ ଗୁଡ୍ ହିଁ ଗୁଡ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ସବୁ ସମୟ ଭଲ ହିଁ ଭଲ । ପିଲାମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ, ଏବେ ଆମେ ଯୋଗ ଯୋଗେଶ୍ୱର ଏବଂ ଯୋଗ ଯୋଗେଶ୍ୱରୀ ହେଉଛୁ । ଈଶ୍ୱର ଯିଏକି ତୁମର ପିତା, ସିଏ ନିଜେ ଆସି ଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ତୁମମାନଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗ ରହିଛି । ତୁମେମାନେ ଯୋଗେଶ୍ୱର ହେବା ପରେ ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱର ବାବାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଜାଣିଲ । ଯୋଗ ଲାଗିଲା ପରେ ପୁଣି ବାବା ତୁମକୁ ସାରା ଚକ୍ରର ଜ୍ଞାନ ବୁଝାଉଛନ୍ତି, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱର ହେଉଛ । ନିଜେ ଈଶ୍ୱର ପିତା, ଆସି ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି । କେଉଁ ଈଶ୍ୱର? ନିରାକାର ବାବା । ଏବେ ତୁମମାନଙ୍କୁ ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା କାମ ନେବାକୁ ହେବ । ଗୁରୁମାନଙ୍କର ତ ବହୁତ ମତ ରହିଛି । କେହି କହିବେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗ ଲଗାଅ, ତାଙ୍କର ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଦେଇଥା’ନ୍ତି, କେହି ସାଇବାବା, କେହି ମହର୍ଷିବାବା, କେହି ମୁସଲମାନ, କେହି ପାରସୀ, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବାବା-ବାବା ବୋଲି କହିଥା’ନ୍ତି । କହୁଛନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ଭଗବାନ ହିଁ ଭଗବାନ ଅଟନ୍ତି । ଏବେ ତୁମେମାନେ ଜାଣୁଛ ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ଭଗବାନ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭଗବାନ ଭଗବତୀ ବୋଲି କୁହାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ଏକମାତ୍ର ଭଗବାନ ହିଁ ନିରାକାର ଅଟନ୍ତି । ସେ ତୁମ ସବୁ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ପିତା, ଯାହାଙ୍କୁ ଶିବବାବା କୁହାଯାଏ । ତୁମେମାନେ ହିଁ ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତର ସତସଙ୍ଗ କରି ଆସିଛ । ତେବେ କେହି ନା କେହି ସାଧୁ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ପଣ୍ଡିତ ଆଦି ନିଶ୍ଚିତ ଥିବେ । ଲୋକମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ, ଇଏ ଆମର ଗୁରୁ ଯିଏକି ଆମକୁ କଥା ଶୁଣାଉଛନ୍ତି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ କଥା ଆଦି ହେବ ନାହିଁ । ବାବା ବସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ, କେବଳ ଭଗବାନ ଅଥବା ଈଶ୍ୱର କହିଲେ ରସ ମିଳେ ନାହିଁ । ସିଏ ଆମର ପିତା, ତେଣୁ ବାବା ଶବ୍ଦ କହିଲେ ସମ୍ବନ୍ଧ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ । ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ, ଆମେ ବାବା ମମ୍ମାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହୋଇଛୁ, ଯାହାଙ୍କଠାରୁ ଆମକୁ ସ୍ୱର୍ଗର ସୁଖ ମିଳୁଛି । ଏପରି କୌଣସି ବି ସତସଙ୍ଗ ନଥିବ, ଯେଉଁଠି ଭାବୁଥିବେ ଯେ, ଆମେ ଏହି ସତସଙ୍ଗ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟରୁ ଦେବତା ଅଥବା ନର୍କବାସୀରୁ ସ୍ୱର୍ଗବାସୀ ହେଉଛୁ । ଏବେ ତୁମେମାନେ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସଙ୍ଗ କରିଛ, ଆଉ ସବୁ ସଙ୍ଗକୁ ମିଥ୍ୟା ସଙ୍ଗ ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି । ଗାୟନ ମଧ୍ୟ କରାଯାଏ ଯେ, ସତ୍ସଙ୍ଗ ଉଦ୍ଧାର କରେ .... ମିଥ୍ୟା ସଙ୍ଗ ବୁଡେଇ ମାରେ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଆତ୍ମ-ଅଭିମାନୀ ହୁଅ । ମୁଁ ତୁମ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ ଶିଖାଉଛି । ଏହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜ୍ଞାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସୁପ୍ରିମ ଆତ୍ମା ଆସି ଦେଉଛନ୍ତି । ବାକି ସବୁ ହେଉଛି ଭକ୍ତିମାର୍ଗ । ତାହା କୌଣସି ଜ୍ଞାନମାର୍ଗ ନୁହେଁ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ସବୁ ବେଦ, ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଏବଂ ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି, ମଧ୍ୟ, ଅନ୍ତକୁ ଜାଣିଛି । ମୁଁ ସବୁର ଅଥରିଟୀ ଅଟେ, ସେମାନେ ହେଲେ ଭକ୍ତିମାର୍ଗର ଅଥରିଟୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଭକ୍ତିର ଅଧିକାରୀ । ବହୁତ ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ପଢୁଛନ୍ତି ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ଶାସ୍ତ୍ରର ଅଥରିଟୀ ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି । ତୁମମାନଙ୍କୁ ବାବା ଆସି ସତ୍ୟକଥା ଶୁଣାଉଛନ୍ତି । ଏବେ ତୁମେମାନେ ଜାଣୁଛ ଯେ, ସତ୍ୟ ସଙ୍ଗ ଉଦ୍ଧାର କରେ... ମିଛ ସଙ୍ଗ ବୁଡାଇ ମାରେ । ଏବେ ବାବା ତୁମମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାରତକୁ ଉଦ୍ଧାର କରୁଛନ୍ତି । ତୁମେମାନେ ହେଲ ଆତ୍ମାକୁ ଉଦ୍ଧାର କରୁଥିବା ସେନା । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରୁଛ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ, ଯେଉଁ ଭାରତ ଦିନେ ସ୍ୱର୍ଗ ଥିଲା, ତାହା ଏବେ ନର୍କ ହୋଇଯାଇଛି । ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବୁଡି ଯାଇଛି । ବାକି ସ୍ୱର୍ଗ କୌଣସି ସାଗର ତଳେ ନାହିଁ । ତୁମେମାନେ ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନରୁ ତମୋପ୍ରଧାନ ହୋଇଯାଇଛ । ସତ୍ୟଯୁଗ ଏବଂ ତ୍ରେତାଯୁଗ ହେଲା ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ଦୁନିଆ । ଏହା ଯେପରି ଏକ ବଡ ଷ୍ଟିମର ଯେଉଁ ଷ୍ଟିମରରେ ତୁମେମାନେ ବସିଛ । ଏହା ପାପର ନଗରୀ ଅଟେ କାହିଁକି ନା ଏଠାରେ ସବୁ ପାପ ଆତ୍ମାମାନେ ରହିଛନ୍ତି । ବାସ୍ତବରେ ଗୁରୁ କେବଳ ଜଣେ, ଯାହାଙ୍କୁ କେହି ବି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ସବୁବେଳେ କହୁଛନ୍ତି - ଓ ଗଡ୍ ଫାଦର, ହେ ଈଶ୍ୱରୀୟ ପିତା । ଏହିପରି କହୁନାହାଁନ୍ତି ଯେ, ଗଡ ଫାଦର କମ୍ ପ୍ରିସେପଟର୍ ଅର୍ଥାତ୍ ସିଏ ପିତା ସହିତ ଧର୍ମସ୍ଥାପକ ମଧ୍ୟ । ନା, ତାଙ୍କୁ କେବଳ ଫାଦର ବୋଲି କହୁଛନ୍ତି । ସେ ହେଲେ ପତିତ-ପାବନ ତେଣୁ ଗୁରୁ ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ତେବେ ସିଏ ସମସ୍ତଙ୍କର ପତିତ-ପାବନ ସଦ୍ଗତି ଦାତା କେବଳ ଜଣେ । ଏହି ପତିତ ଦୁନିଆରେ କୌଣସି ବି ମନୁଷ୍ୟ ସଦ୍ଗତି ଦାତା ଅଥବା ପତିତ-ପାବନ ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ଏଠାରେ କେତେ ଏଡଲଟ୍ରେସନ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଅପମିଶ୍ରଣ ଏବଂ ଦୁର୍ନିତୀ ଆଦି ହେଉଛି । ଏବେ ମୋତେ କନ୍ୟା ମାତାମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ହେବ ।

ତୁମେ ସବୁ ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର-କୁମାରୀ ଅଟ, ତେଣୁ ପରସ୍ପର ଭାଇ-ଭଉଣୀ ହୋଇଗଲ । ନଚେତ୍ ଜେଜେଙ୍କର ବର୍ସା କିପରି ମିଳିବ । ଜେଜେଙ୍କଠାରୁ ୨୧ ଜନ୍ମର ବର୍ସା ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗର ରାଜତ୍ୱ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି । ଦେଖ, କେତେ ବଡ ରୋଜଗାର ହେଉଛି । ଏହା ହେଉଛି ସତ୍ୟ ରୋଜଗାର, ଯାହାକି ସତ୍ୟ ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହେଉଛି । ବାସ୍ତବରେ ବାବା ହେଉଛନ୍ତି ଆମର ପିତା, ଶିକ୍ଷକ ଏବଂ ସତଗୁରୁ । ଏଠାରେ ଏହିପରି ନୁହେଁ ଯେ, ଗୁରୁ ମରିଗଲେ ଚେଲାଙ୍କୁ ଗଦି ମିଳିଯିବ । ସେମାନେ ହେଲେ ଲୌକିକ ଦୁନିଆର ଗୁରୁ । ଇଏ ହେଲେ ଅଲୌକିକ ଅର୍ଥାତ୍ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଗୁରୁ । ତୁମମାନଙ୍କୁ ଭଲ ଭାବରେ ଏହି କଥାକୁ ବୁଝିବାକୁ ହେବ, କାରଣ ଏହା ବିଲ୍କୁଲ୍ ନୂଆ କଥା । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ, ଆମକୁ କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ପାଠ ପଢାଉ ନାହାଁନ୍ତି, ଆମକୁ ଶିବବାବା ଜ୍ଞାନର ସାଗର ପତିତ-ପାବନ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଶରୀର ମାଧ୍ୟମରେ ପାଠ ପଢାଉଛନ୍ତି । ତୁମମାନଙ୍କର ବୁଦ୍ଧି ଏବେ ଶିବବାବାଙ୍କ ଆଡକୁ ରହିଛି । ସେ ସତସଙ୍ଗରେ ତ ମନୁଷ୍ୟ ଆଡକୁ ବୁଦ୍ଧି ଯାଇଥାଏ । ତାହା ହେଲା ଭକ୍ତିମାର୍ଗ । ଏବେ ତୁମେମାନେ ଗାୟନ କରୁଛ ଯେ, ତୁମେ ମାତା-ପିତା ମୁଁ ବାଳକ ତୁମର... ସେ ତ ଜଣେ ଅଟନ୍ତି ନା । କିନ୍ତୁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ, ମୁଁ କିପରି ଆସି ତୁମକୁ ନିଜର କରିବି । ମୁଁ ତୁମର ପିତା, ତେଣୁ ଏହାଙ୍କ ଶରୀରର ଆଧାର ନେଉଛି । ତେଣୁ ଇଏ (ବ୍ରହ୍ମା) ମୋର ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ଏବଂ ସନ୍ତାନ ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶିବବାବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପୋଷ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି, ତେଣୁ ସିଏ ବଡ ମମ୍ମା ହୋଇଗଲେ । ତେବେ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର କେହି ମାଆ ନାହାଁନ୍ତି । ସରସ୍ୱତୀଙ୍କୁ ଜଗତଅମ୍ବା କୁହାଯାଉଛି । ତୁମମାନଙ୍କର ଦାୟିତ୍ୱ ନେବା ପାଇଁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କରିଛି । ଯିଏକି ଜ୍ଞାନ ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱରୀ ଅଟନ୍ତି, ସିଏ ହେଲେ ଛୋଟ ମମ୍ମା । ଏହା ବହୁତ ଗୁହ୍ୟ କଥା । ତୁମେ ଏବେ ଏହି ଗୁହ୍ୟ ପାଠ ପଢୁଛ, ତୁମକୁ ୱିଥ୍ ରେସ୍ପେକ୍ଟ ଅର୍ଥାତ୍ ସମ୍ମାନର ସହିତ ପାସ୍ ହେବାକୁ ପଡିବ । ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ ୱିଥ୍ ରେସ୍ପେକ୍ଟ ପାସ୍ ହୋଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ବୃତ୍ତି ମିଳିଛି । ତାଙ୍କୁ କୌଣସି ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବାକୁ ପଡିନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ଯେତେ ଦୂର ସମ୍ଭବ ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ଏହାକୁ ଭାରତର ପ୍ରାଚୀନ ଯୋଗ କୁହାଯାଉଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ତୁମକୁ ସବୁ ବେଦ, ଶାସ୍ତ୍ରର ସାର କଥା ଶୁଣାଉଛି । ମୁଁ ତୁମମାନଙ୍କୁ ରାଜଯୋଗ ଶିଖାଇଥିଲି, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ପ୍ରାଲବ୍ଧ ପାଇଥିଲ । ପୁଣି ଜ୍ଞାନ ସମାପ୍ତ ହୋଇଗଲା, ତେଣୁ ତା’ର ପରମ୍ପରା କିପରି ଚାଲିବ । ସେଠାରେ କୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ରହିବ ନାହିଁ । ଅନ୍ୟ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଇସ୍ଲାମୀ, ବୌଦ୍ଧି ଆଦି ଯିଏ ବି ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କର ଜ୍ଞାନ ଲୋପ ପାଏନାହିଁ । ତେଣୁ ତାଙ୍କର ପରମ୍ପରା ଚାଲୁଛି । ଏକଥା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣା ଅଛି । କିନ୍ତୁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ତୁମକୁ ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନ ଶୁଣାଉଛି ତାକୁ କେହି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ଭାରତ ଏବେ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଯାଇଛି, ଯାହାକୁ ମୁଁ ଆସି ସଦା ସୁଖୀ କରୁଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି - ମୁଁ ସାଧାରଣ ଶରୀରରେ ବସିଛି । ତୁମର ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ରହିବା ଉଚିତ୍ । ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ପିତା ହେଉଛନ୍ତି, ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା । ସମସ୍ତ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ସେ ହେଲେ ପିତା, ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହୋଇଗଲେ ନା । ତେବେ ସବୁ ଆତ୍ମାମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପତିତ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି - ଏଠାରେ ମୁଁ ବାସ୍ତବରେ ସାକାର ରୂପ ନେଇଛି । ବିନାଶ ସମ୍ମୁଖରେ ଉପସ୍ଥିତ । ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ଏହି ଦୁନିଆକୁ ନିଆଁ ଲାଗିବ । ସମସ୍ତଙ୍କର ଶରୀର ସମାପ୍ତ ହୋଇଯିବ । ସବୁ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଘରକୁ ଫେରି ଯିବାକୁ ହେବ । ଏପରି ନୁହେଁ ଯେ, ଆତ୍ମା ବ୍ରହ୍ମରେ ଲୀନ ହୋଇଯିବ ଜ୍ୟୋତିରେ ମିଶିଯିବି । ସେଥିପାଇଁ ବ୍ରହ୍ମ ସମାଜୀମାନେ ଜ୍ୟୋତି ଜଳାଇଥା’ନ୍ତି । ତାଙ୍କୁ ବ୍ରହ୍ମ ମନ୍ଦିର କହନ୍ତି । ବାସ୍ତବରେ ତାହାହେଲା ବ୍ରହ୍ମ ମହତତ୍ୱ, ଯେଉଁଠି ସବୁ ଆତ୍ମାମାନେ ରହନ୍ତି । ତାହା ଆମର ପ୍ରଥମ ମନ୍ଦିର, ଯେଉଁଠାରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାମାନେ ରହୁଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏହାର ଅର୍ଥକୁ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ବୁଝୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଜ୍ଞାନର ସାଗର ବାବା ଆସି ତୁମମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି - ଏବେ ତୁମେମାନେ ଜ୍ଞାନ-ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱରୀ ହେଉଛ, ସତ୍ୟଯୁଗରେ ପୁଣି ରାଜ-ରାଜେଶ୍ୱରୀ ହେବ । ତୁମମାନଙ୍କ ବୁଦ୍ଧିରେ ଅଛି ଯେ, ପତିତ-ପାବନ, ସବୁଠାରୁ ପ୍ରିୟ ବାବା ଆସି ଆମକୁ ସ୍ୱର୍ଗର ବର୍ସା ଦେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ କେତେକଙ୍କର ବୁଦ୍ଧିରେ ଏକଥା ମଧ୍ୟ ପଶୁ ନାହିଁ । ଏତେ ସବୁ ମୋର ହୋଇଛନ୍ତି, ବାସ୍ତବରେ ଏମାନେ ଶତ ପ୍ରତିଶତ ନିଶ୍ଚୟବୁଦ୍ଧି ନୁହଁନ୍ତି । କାହାର ୮୦ ପ୍ରତିଶତ, କାହାର ୫୦ ପ୍ରତିଶତ ନିଶ୍ଚୟ ଅଛି, କେହି ସେତିକି ମଧ୍ୟ ନୁହଁନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ତ ବିଲକୁଲ୍ ଫେଲ୍ ହୋଇଗଲେ । କ୍ରମଅନୁସାରେ ନିଶ୍ଚୟ ରହିଛି । ଅନେକଙ୍କର ତ ବିଲ୍କୁଲ୍ ନିଶ୍ଚୟ ହିଁ ନାହିଁ । ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି ଯେ ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଯାଉ । ଆଚ୍ଛା ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଗଲେ ମଧ୍ୟ ମାୟା ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ, ତେଣୁ ବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଏହି ବ୍ରହ୍ମା ନିଜେ କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ପୂରା ଭକ୍ତ ଥିଲି । ୬୩ ଜନ୍ମ ଭକ୍ତି କରିଛି, ତତ୍ତ୍ୱମ୍ । ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ୬୩ ଜନ୍ମ ଭକ୍ତି କରିଛ । ୨୧ ଜନ୍ମ ସୁଖ ଭୋଗ କରି ପୁଣି ଭକ୍ତ ହୋଇଗଲ । ଭକ୍ତି ପରେ ପୁଣି ଆସେ ବୈରାଗ୍ୟ । ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଶବ୍ଦ କହିଥା’ନ୍ତି ଯେ, ଜ୍ଞାନ, ଭକ୍ତି, ବୈରାଗ୍ୟ । ତେଣୁ ତାଙ୍କର ଘରଦ୍ୱାର ପ୍ରତି ବୈରାଗ୍ୟ ଆସିଥାଏ । ତାକୁ ହଦର ବୈରାଗ୍ୟ କୁହାଯାଏ ଏବଂ ତୁମର ହେଉଛି ବେହଦର ବୈରାଗ୍ୟ । ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନେ ଘରଦ୍ୱାର ଛାଡି ଜଙ୍ଗଲକୁ ଚାଲିଯାଉଥିଲେ । ଏବେ ତ କେହି ଜଙ୍ଗଲରେ ନାହାଁନ୍ତି । ସବୁ କୁଡିଆ ଖାଲି ପଡିଛି କାହିଁକି ନା ପୂର୍ବରୁ ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ଥିଲେ ଏବେ ସେମାନେ ତମୋପ୍ରଧାନ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ଏବେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ କୌଣସି ଶକ୍ତି ନାହିଁ । ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କର ରାଜଧାନୀରେ ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ଥିଲା, ସେମାନେ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନେଇ-ନେଇ ଏବେ ଦେଖ କେଉଁଠି ଆସି ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଭିତରେ କିଛି ହେଲେ ଶକ୍ତି ନାହିଁ । ଏଠାକାର ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟ ମଧ୍ୟ କହୁଛି ଆମେ ଧର୍ମକୁ ମାନୁନାହୁଁ । ଧର୍ମ ଦ୍ୱାରା ବହୁତ କ୍ଷତି ହେଉଛି, ପରସ୍ପର ଭିତରେ ଲଢେଇ ଝଗଡା କରୁଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ କନଫରେନ୍ସ ଆଦି କରୁଛନ୍ତି, ସବୁ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ଯେପରି ଏକ ମତ ହୋଇଯାଆନ୍ତୁ । କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ପଚାର ଯେ, ସେମାନେ ପରସ୍ପର ଏକ କିପରି ହୋଇପାରିବେ । ଏବେ ତ ସମସ୍ତେ ଘରକୁ ଯିବେ । ବାବା ଆସିଛନ୍ତି, ଏହି ଦୁନିଆ ଏବେ କବରସ୍ଥାନ ହୋଇଯିବ । ବାକି ଏହା ତ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଧର୍ମର ବୃକ୍ଷ, ଏକ କିପରି ହେବ, କିଛି ହେଲେ ବୁଝୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଭାରତରେ ଏକ ଧର୍ମ ଥିଲା, ସେମାନଙ୍କୁ ଅଦ୍ୱୈତ ମତଧାରୀ ଦେବତା କୁହାଯାଉଥିଲା । ଦ୍ୱୈତ ଅର୍ଥ ଦୈତ୍ୟ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ତୁମର ଏହି ଧର୍ମ ବହୁତ ସୁଖଦାୟୀ ଅଟେ । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ, ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନେଇ ନେଇ ଆମକୁ ପୁଣି ୮୪ ଜନ୍ମ ଭୋଗ କରିବାକୁ ହେବ । ଏହି କଥା ଉପରେ ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଯାଉ ଯେ, ଆମେମାନେ ହିଁ ୮୪ ଜନ୍ମ ଭୋଗିଛୁ । ଆମକୁ ହିଁ ଯିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ପୁଣି ଆସିବାକୁ ହେବ । ଭାରତବାସୀଙ୍କୁ ହିଁ ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ, ତୁମେମାନେ ହିଁ ୮୪ ଜନ୍ମ ପୂରା କରିଛ । ଏବେ ତୁମର ଏହା ବହୁତ ଜନ୍ମର ଅନ୍ତିମ ଜନ୍ମ । ବାବା କେବଳ ଜଣଙ୍କୁ କହୁ ନାହାଁନ୍ତି, ସବୁ ପାଣ୍ଡବ ସେନାମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ, ତୁମେମାନେ ହେଉଛ ପଣ୍ଡା । ତୁମେମାନେ ଏହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଯାତ୍ରା ଶିଖାଉଛ ତେଣୁ ତୁମମାନଙ୍କୁ ପାଣ୍ଡବ ସେନା ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି । ଏବେ ନାଁ କୌରବଙ୍କର ରାଜ୍ୟ ଅଛି ନାଁ ପାଣ୍ଡବଙ୍କର । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଜା, ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଜା ଅଟ । କହନ୍ତି କୌରବ ଏବଂ ପାଣ୍ଡବ ଭାଇ-ଭାଇ, ପାଣ୍ଡବମାନଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା ଅଛନ୍ତି । ବାବା ହିଁ ଆସି ମାୟା ଉପରେ ବିଜୟପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ଶିଖାଉଛନ୍ତି । ତୁମେମାନେ ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ଅହିଂସକ ହେଉଛ । ଅହିଂସା ପରମଧର୍ମ ଅଟେ । ମୁଖ୍ୟ କଥା ହେଉଛି କାମ କଟୁରୀ ଚଳାଇବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ । ଭାରତବାସୀ ଭାବୁଛନ୍ତି ଯେ ଗୋହତ୍ୟା ନ ହେଉ - ଏହା ହିଁ ବହୁତ ବଡ ହିଂସା ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି - କାମ କଟୁରୀ ଚଳାଅ ନାହିଁ, ଏହାକୁ ହିଁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ହିଂସା କୁହାଯାଉଛି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ନା କାମ କଟୁରୀ ଚଳାଇବେ ନା ଲଢେଇ-ଝଗଡା ଚାଲିବ । ଏଠାରେ ତ ଉଭୟ ଚାଲୁଛି । କାମ କଟାରୀ ହିଁ ଆଦି, ମଧ୍ୟ, ଅନ୍ତ ଦୁଃଖ ଦେଇଥାଏ । ତୁମେ ସିଡିରେ ତଳକୁ ଖସୁଛ । ତୁମେ ଭାରତବାସୀ ହିଁ ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇଛ । ଏଠାରେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କର ରାଜ୍ୟ ଥିଲା ପୁଣି ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନେଉଛ । ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଜନ୍ମ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପିଢି ଅଟେ । ଏଠାରୁ ତୁମେ ଏକଦମ୍ ଉପରକୁ ଲମ୍ଫ ମାରୁଛ । ୮୪ ପିଢି ଓହ୍ଲାଇବାରେ ତୁମକୁ ୫ ହଜାର ବର୍ଷ ଲାଗୁଛି, କିନ୍ତୁ ଏଠାରୁ ତୁମେ ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡରେ ଚଢିଯାଉଛ । ସେକେଣ୍ଡରେ ଜୀବନମୁକ୍ତି କିଏ ଦେଉଛି? ବାବା । ଏବେ ସମସ୍ତେ ଏକଦମ୍ ତଳକୁ ଖସିଯାଇଛନ୍ତି । ଏବେ ବାବା କହୁଛନ୍ତି, କେବଳ ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ଏକଥା ବୁଦ୍ଧିରେ ମନେ ରଖିବାକୁ ହେବ ଯେ, ଏବେ ନାଟକ ପୂରା ହେବାକୁ ଯାଉଛି, ଆମକୁ ଘରକୁ ଫେରି ଯିବାକୁ ହେବ । ତେଣୁ ନିଜର ବାବା ଏବଂ ଘରକୁ ମନେ ପକାଇବାକୁ ହେବ । ପ୍ରଥମେ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବାକୁ ହେବ । ସେ ହିଁ ତୁମକୁ ଘରର ରାସ୍ତା ବତାଉଛନ୍ତି । ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇଲେ ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ । ବ୍ରହ୍ମକୁ ମନେ ପକାଇଲେ ଗୋଟିଏ ହେଲେ ପାପ କଟିବ ନାହିଁ । ପରମାତ୍ମା ହିଁ ପତିତ-ପାବନ ଅଟନ୍ତି । ସେ କିପରି ପାବନ କରାଉଛନ୍ତି - ଏକଥା ଦୁନିଆରେ କେହି ହେଲେ ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ । ବାବାଙ୍କୁ ଆସି ସ୍ୱର୍ଗର ସ୍ଥାପନା କରିବାକୁ ପଡୁଛି । ବାବା ଏଠାକୁ ଆସୁଛନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ତୁମେମାନେ ତାଙ୍କର ଜୟନ୍ତୀ ପାଳନ କରୁଛ । କିନ୍ତୁ କିଏ କେବେ ଆସିଲେ, ଏକଥା କହିହେବ ନାହିଁ ଯେ, ଏହି ଘଡି, ଏହି ତିଥି ତାରିଖରେ ଆସିଥିଲେ । ଶିବବାବା କେବେ ଆସିଥିଲେ, ଏକଥା କିପରି କହିପାରିବେ । ବହୁତ ସାକ୍ଷାତ୍କାର ହେଉଛି, ପୂର୍ବରୁ ଆମେ ମଧ୍ୟ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲୁ ଅଥବା କହିଦେଉଥିଲୁ ଯେ, ଆତ୍ମା ସୋ ପରମାତ୍ମା । ଏବେ ତାଙ୍କୁ ଯଥାର୍ଥ ଭାବରେ ଜାଣୁଛୁ । ବାବା ଦିନକୁ ଦିନ ଗୁହ୍ୟ କଥା ଶୁଣାଉଛନ୍ତି । ତୁମେମାନେ କେତେ ସାଧାରଣ କିନ୍ତୁ କେତେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜ୍ଞାନ ଶିଖୁଛ । ଆଚ୍ଛା—

ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।

ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର :—
(୧) ସମ୍ମାନର ସହିତ ପାସ୍ ହେବା ପାଇଁ ଦଣ୍ଡରୁ ମୁକ୍ତ ହେବାର ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିବାକୁ ହେବ । ଯୋଗଯୁକ୍ତ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ପାଠପଢାରେ ବୃତ୍ତି ନେବାର ଅଧିକାରୀ ହୋଇପାରିବ ।

(୨) ସଚ୍ଚା ସଚ୍ଚା ପଣ୍ଡା ହୋଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆତ୍ମିକ ତୀର୍ଥ ଯାତ୍ରା କରାଇବାକୁ ହେବ । କୌଣସି ପ୍ରକାରର ହିଂସା କରିବାର ନାହିଁ ।

ବରଦାନ:-
ମାଷ୍ଟର ସର୍ବଶକ୍ତିମାନର ସ୍ମୃତି ଦ୍ୱାରା ମାୟାଜିତ୍ ତଥା ଜଗତ୍ଜିତ୍ ବିଜୟୀ ହୁଅ ।

ଯେଉଁ ପିଲାମାନେ ବହୁତ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି ଯେ, ମାୟା କାହିଁକି ଆସିଗଲା, କିପରି ଆସିଗଲା, ତେଣୁ ମାୟା ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଚଳିତ ଅବସ୍ଥାରେ ଦେଖି ଆହୁରି ଅଧିକ ଆକ୍ରମଣ କରୁଛି ସେଥିପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସର୍ବଦା ମାଷ୍ଟର ସର୍ବଶକ୍ତିମାନର ସ୍ମୃତିରେ ରୁହ - ତେବେ ବିଜୟୀ ହୋଇଯିବ, କାରଣ ମାୟାର ଏହି ସବୁ ଛୋଟ ଛୋଟ ରୂପ ହିଁ ତୁମମାନଙ୍କୁ ବିଜୟୀ ରତ୍ନ କରିବାର ନିମିତ୍ତ ହେବ, ସେଥିପାଇଁ ନିଜକୁ ମାୟାଜିତ୍ ଜଗତ୍ଜିତ୍ ମନେ କରି ମାୟା ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କର, ଦୁର୍ବଳ ହୁଅ ନାହିଁ । ମାୟାକୁ ଚାଲେଞ୍ଜ କର ଅର୍ଥାତ୍ ଆହ୍ୱାନ କର ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ଯଦି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଶୁଭ ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତେବେ ନିରନ୍ତର ଶୁଭଭାବନା ଏବଂ ଶୁଭକାମନାରେ ସ୍ଥିତ ରୁହ ।