31.03.21 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ଏକମାତ୍ର ବାବା ହିଁ
ନମ୍ବରୱାନ ଅଭିନେତା ଅଟନ୍ତି ଯିଏକି ପତିତମାନଙ୍କୁ ପାବନ କରିବାର ଅଭିନୟ କରୁଛନ୍ତି, ବାବାଙ୍କ ଭଳି
ଅଭିନୟ କେହି ବି କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ’’
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନଙ୍କର ଯୋଗ ଶାରୀରିକ ଯୋଗ ଅଟେ, ଆତ୍ମିକ ଯୋଗ କେବଳ ବାବା ହିଁ ଶିଖାଉଛନ୍ତି, କିପରି?
ଉତ୍ତର:-
ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନେ ବ୍ରହ୍ମତତ୍ତ୍ୱ ସହିତ ଯୋଗ ଲଗାଇବା ଶିଖାଉଛନ୍ତି । ତେବେ ତାହା ତ ରହିବାର ସ୍ଥାନ
। ତେଣୁ ତାହା ଶାରୀରିକ ଯୋଗ ହୋଇଗଲା । ତତ୍ତ୍ୱକୁ ତ ସୁପ୍ରିମ ଅର୍ଥାତ୍ ପରମ କୁହାଯିବ ନାହିଁ ।
ତୁମେମାନେ ସୁପ୍ରିମ ଆତ୍ମାଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗ ଲଗାଉଛ ତେଣୁ ତୁମର ଯୋଗ ରୁହାନୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଆତ୍ମିକ ଯୋଗ
ଅଟେ । ଏହି ଯୋଗ କେବଳ ବାବା ହିଁ ଶିଖାଇ ପାରିବେ, ଅନ୍ୟ କେହି ବି ଶିଖାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ କାହିଁକି
ନା ସିଏ ହିଁ ତୁମମାନଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ପିତା ଅଟନ୍ତି ।
ଗୀତ:-
ତୁ ପ୍ୟାର କା
ସାଗର ହୈ...
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ପିଲାମାନେ,
ବହୁତ ଲୋକ ଓମ୍ ଶାନ୍ତି କହୁଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ସେମାନେ ନିଜ ଆତ୍ମାର ପରିଚୟ ଦେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ
ନିଜେ ତାହା ବୁଝିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଓମ୍ ଶାନ୍ତିର ଅନେକ ଅର୍ଥ ବାହାର କରୁଛନ୍ତି । କେହି
କହୁଛନ୍ତି ଓମ୍ ଅର୍ଥ ଭଗବାନ । କିନ୍ତୁ ଏହା ଯଥାର୍ଥ ନୁହେଁ ଏହି ଆତ୍ମା କହୁଛି ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ମୁଁ ଆତ୍ମାର ସ୍ୱଧର୍ମ ହେଉଛି ଶାନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ଶାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ । ଏହା ମୋର
ଶରୀର ଏହା ଦ୍ୱାରା ମୁଁ କର୍ମ କରୁଛି । କେତେ ସହଜ ଅଟେ । ସେହିପରି ବାବା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ଓମ୍
ଶାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କର ପିତା ଓ ବୀଜରୂପ ହେବା କାରଣରୁ ଯେଉଁ ରଚନା ରୂପୀ କଳ୍ପବୃକ୍ଷ
ରହିଛି ତାହାର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତକୁ ଜାଣିଛି । ତୁମେ ଯେକୌଣସି ବୃକ୍ଷକୁ ଦେଖିଲେ ତା’ର
ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତକୁ ଜାଣିଯିବ, ଏହି ବୀଜ ହେଉଛି ଜଡ । ତେଣୁ ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଏହା କଳ୍ପ ବୃକ୍ଷ
ଅଟେ, ଏହାର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତକୁ ତୁମେ ଜାଣିପାରିବ ନାହିଁ, ମୁଁ ଜାଣିଛି । ମୋତେ ଜ୍ଞାନର ସାଗର
ବୋଲି କହୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ତୁମକୁ ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତର ରହସ୍ୟ ବୁଝାଉଛି । ଏହି ନାଟକ, ଯାହାକୁ ତୁମେ
ଡ୍ରାମା ବୋଲି କହୁଛ, ଏହି ନାଟକର ଯାହାର ତୁମେ ଅଭିନେତା ଅଟ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅଭିନେତା
। ପିଲାମାନେ କହୁଛନ୍ତି ହେ ବାବା, ପତିତ-ପାବନ, ଅଭିନେତା ହୋଇ ଆସି ପତିତଙ୍କୁ ପାବନ କରାଅ । ଏବେ
ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅଭିନୟ କରୁଛି । ମୋର ସଂଗମ ସମୟରେ ହିଁ ଅଭିନୟ ରହିଛି । ମୋର ଶରୀର
ମଧ୍ୟ ନାହିଁ । ମୁଁ ଏହି ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ଅଭିନୟ କରୁଛି । ମୋର ନାମ ହେଲା ଶିବ । ପିଲାମାନଙ୍କୁ
ହିଁ ବୁଝାଇବେ ନା । ମାଙ୍କଡ ଅଥବା ଜୀବଜନ୍ତୁଙ୍କ ପାଇଁ ପାଠଶାଳା ହୋଇନଥାଏ । କିନ୍ତୁ ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ଏହି ୫ ବିକାର ଥିବା ଯୋଗୁଁ ଚେହେରା ମନୁଷ୍ୟର ହେଲେ ମଧ୍ୟ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ମାଙ୍କଡ ସଦୃଶ
ଅଟେ । ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ ସମସ୍ତେ ତ ନିଜକୁ ପତିତ କହୁଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏକଥା
ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଆମକୁ କିଏ ପତିତ କରାଉଛି ଓ କିଏ ଆସି ପାବନ କରାଉଛନ୍ତି? ପତିତ-ପାବନ କିଏ?
ଯାହାଙ୍କୁ ଡାକୁଛନ୍ତି, କିଛି ହେଲେ ବୁଝିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି ଯେ
ଆମେ ସମସ୍ତେ ଅଭିନେତା । ଆମେ ଆତ୍ମା ଏହି ଶରୀର ନେଇ ଅଭିନୟ କରୁଛୁ । ଆତ୍ମା ପରମଧାମରୁ ଆସି
ଅଭିନୟ କରୁଛି । ସମସ୍ତ ଖେଳ ଭାରତକୁ ନେଇ ତିଆରି ହୋଇଛି । ଭାରତକୁ ପାବନ ଓ ପତିତ କିଏ କରାଉଛି?
ରାବଣ । ଗାୟନ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ଯେ ରାବଣର ରାଜତ୍ୱ ଲଙ୍କାରେ ଥିଲା । ବାବା ଆମର ବିଚାର ଧାରାକୁ
ବିଶାଳ କରାଉଛନ୍ତି । ହେ ପିଲାମାନେ ସାରା ସୃଷ୍ଟି ବେହଦର ଏକ ଟାପୁ ଅଟେ । ତାହା ଛୋଟ ଭୂଖଣ୍ଡ
ଯାହାକୁ ଲଙ୍କା କୁହାଯାଉଛି । ଏହି ବେହଦ ଟାପୁରେ ରାବଣର ରାଜ୍ୟ ରହିଛି । ପ୍ରଥମେ ରାମରାଜ୍ୟ ଥିଲା
ଏବେ ରାବଣ ରାଜ୍ୟ ଚାଲିଛି । ପିଲାମାନେ କହୁଛନ୍ତି ବାବା ରାମରାଜ୍ୟ କେଉଁଠି ଥିଲା? ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ପିଲାମାନେ ତାହା ତ ଏହିଠାରେ ଥିଲା ନା, ଯାହାକୁ ସମସ୍ତେ ଚାହୁଁଛନ୍ତି । ତୁମେ
ଭାରତବାସୀ ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର ଅଟ, ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ନୁହେଁ । ମଧୁର ଗେହ୍ଲା
ସନ୍ତାନମାନେ, ତୁମେ ହିଁ ପ୍ରଥମେ ଭାରତରେ ଥିଲ । ତୁମକୁ ସତ୍ୟଯୁଗର ରାଜ୍ୟ କିଏ ଦେଇଥିଲେ?
ନିଶ୍ଚୟ ସ୍ୱର୍ଗ ସ୍ଥାପନକାରୀ ଈଶ୍ୱର ପିତା ହିଁ ଏହି ବର୍ସା ସମ୍ପତ୍ତି ଦେବେ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି
କେତେକ ଆତ୍ମା ଅନ୍ୟ ଧର୍ମକୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ମୁସଲମାନଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଥିବା ସମୟରେ
ବହୁତଙ୍କୁ ମୁସଲମାନ କରିଦେଇଥିଲେ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଥିବା ସମୟରେ ବହୁତଙ୍କୁ
ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ କରିଦେଲେ । ବୌଦ୍ଧମାନଙ୍କର ଏଠାରେ ରାଜ୍ୟ ନ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ବହୁତଙ୍କୁ ବୌଦ୍ଧ କରିଦେଲେ
। ନିଜ ଧର୍ମକୁ ଏହିଭଳି ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରିଦେଇଛନ୍ତି । ଆଦି ସନାତନ ଧର୍ମ ପ୍ରାୟଃ ଲୋପ ହୋଇଯିବା
ପରେ ହିଁ ପୁନଃ ଏହି ଧର୍ମର ସ୍ଥାପନା ହେବ । ତେଣୁ ବାବା ସବୁ ଭାରତବାସୀମାନଙ୍କୁ କହୁଛନ୍ତି ଯେ
ମଧୁର ସନ୍ତାନମାନେ, ତୁମେ ସମସ୍ତେ ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର ଥିଲ । ତୁମେ ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇଛ
। ବ୍ରାହ୍ମଣ, ଦେବତା, କ୍ଷତ୍ରିୟ... ବର୍ଣ୍ଣରେ ଆସିଛ । ଏବେ ପୁନର୍ବାର ବ୍ରାହ୍ମଣ ବର୍ଣ୍ଣରେ
ଆସିଛ, ଦେବତା ବର୍ଣ୍ଣକୁ ଯିବା ପାଇଁ । ଗାୟନ କରୁଛନ୍ତି ବ୍ରାହ୍ମଣ ଦେବତାୟ ନମଃ, ପ୍ରଥମେ
ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କର ନାମ ନେଉଛନ୍ତି । ବ୍ରାହ୍ମଣମାନେ ହିଁ ଭାରତକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରିଥିଲେ । ଏହା ହେଉଛି
ଭାରତର ପ୍ରାଚୀନ ଯୋଗ ଯାହା ଗୀତାରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ଗୀତାରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଯୋଗ କିଏ
ଶିଖାଇଥିଲେ? ଏକଥା ଭାରତବାସୀ ଭୁଲିଯାଇଛନ୍ତି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ ପିଲାମାନେ ମୁଁ ତ ଯୋଗ
ଶିଖାଇଥିଲି । ଏହା ହେଲା ଆତ୍ମିକ ଯୋଗ । ବାକି ସବୁ ଶାରୀରିକ ଯୋଗ । ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ଆଦି ଶାରୀରିକ
ଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି ଯେ ବ୍ରହ୍ମ ସହିତ ଯୋଗ ଲଗାଅ । ଏହା ତ ଭୁଲ୍ ହୋଇଯାଉଛି । ବ୍ରହ୍ମତତ୍ତ୍ୱ ତ
ରହିବାର ସ୍ଥାନ ଅଟେ । ବ୍ରହ୍ମତତ୍ତ୍ୱ କୌଣସି ସୁପ୍ରିମ ଆତ୍ମା ନୁହେଁ । ବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲିଯାଇଛନ୍ତି
। ତୁମେ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଇଥିଲ । ତୁମେ ନିଜର ଧର୍ମକୁ ଭୁଲିଯାଇଛ । ଏହା ମଧ୍ୟ ଡ୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ
ରହିଛି । ବିଦେଶରେ ଏହି ଯୋଗ ନଥିଲା । ଏହିଠାରେ ହିଁ ହଠଯୋଗ ଏବଂ ରାଜଯୋଗ ରହିଛି । ନିବୃତ୍ତି
ମାର୍ଗଧାରୀ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କେବେ ରାଜଯୋଗ ଶିଖାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ଯିଏ ଜାଣିଥିବେ ସେ ହିଁ ଶିଖାଇବେ
। ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନେ ତ ରାଜତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ଛାଡି ଦେଉଛନ୍ତି । ଗୋପିଚନ୍ଦ ରାଜାଙ୍କର ଉଦାହରଣ ରହିଛି ନା
। ରାଜତ୍ୱ ଛାଡି ଜଙ୍ଗଲକୁ ଚାଲିଗଲେ । ଏହାର ମଧ୍ୟ କାହାଣୀ ରହିଛି । ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନେ ତ ରାଜତ୍ୱ
ଛଡାଇଥାନ୍ତି, ସେ ପୁଣି କିପରି ରାଜଯୋଗ ଶିଖାଇପାରିବେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୃକ୍ଷ
ଜୀର୍ଣ୍ଣଶୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲାଣି । ଏବେ ଉପୁଡିଯିବ । କୌଣସି ବୃକ୍ଷ ଜୀର୍ଣ୍ଣଶୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲେ ଶେଷରେ
ତାହା ଭାଙ୍ଗିପଡିଥାଏ । ସେହିପରି ଏହି ମନୁଷ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିରୂପୀ ବୃକ୍ଷ ମଧ୍ୟ ତମୋପ୍ରଧାନ ହୋଇଯାଇଛି,
ଏଥିରେ କୌଣସି ଶକ୍ତି ହିଁ ନାହିଁ । ଏହାର ନିଶ୍ଚୟ ବିନାଶ ହେବ । କିନ୍ତୁ ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଏଠାରେ
ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର ସ୍ଥାପନା କରିବାକୁ ପଡିବ । ସତ୍ୟଯୁଗରେ କେହି ଦୁର୍ଗତି ପ୍ରାପ୍ତ
ଆତ୍ମା ରହିବେ ନାହିଁ । ଏମାନେ ବିଦେଶରେ ଯାଇ ଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତାହା ହେଉଛି ହଠଯୋଗ ।
ଜ୍ଞାନ ବିଲ୍କୁଲ୍ ନାହିଁ । ଅନେକ ପ୍ରକାରର ହଠଯୋଗ ରହିଛି । ଏହା ହେଉଛି ରାଜଯୋଗ, ଏହାକୁ ଆତ୍ମିକ
ଯୋଗ କୁହାଯାଉଛି । ସେସବୁ ହେଉଛି ଶାରୀରିକ ଯୋଗ । ମନୁଷ୍ୟ, ମନୁଷ୍ୟକୁ ଶିଖାଉଛନ୍ତି । ବାବା
ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ ମୁଁ ତୁମକୁ ଥରେମାତ୍ର ଏହି ରାଜଯୋଗ ଶିଖାଉଛି ଆଉ କେହି
କାଦାଚିତ୍ ଶିଖାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ଆତ୍ମିକ ପିତା ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଶିଖାଉଛନ୍ତି ଯେ ମୋତେ
ମନେ ପକାଇଲେ ତୁମର ସବୁ ପାପ ଧୋଇହୋଇଯିବ । ହଠଯୋଗୀ କେବେ ଏହିପରି କହିପାରିବେ ନାହିଁ । ବାବା
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଏହା ନୂଆ କଥା ଅଟେ । ବାବା ତୁମକୁ ଏବେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ କରାଉଛନ୍ତି
। ବାବାଙ୍କର ଦେହ ନାହିଁ । ଏହାଙ୍କର ଶରୀରରେ ଆସି ଏହାଙ୍କର ନାମ ବଦଳାଇ ଦେଉଛନ୍ତି ।
ଗୃହସ୍ଥିମାନେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ହେଲେ ମରଜୀବା ହେବା ପରେ ଗୃହସ୍ଥ ଆଶ୍ରମ ଛାଡି ନିବୃତ୍ତିମାର୍ଗ
ନେଇଥାନ୍ତି । ତେଣୁ ତୁମେ ମଧ୍ୟ ମରଜୀବା ହେବା ପରେ ତୁମର ନାମ ବଦଳିଯାଉଛି । ଆରମ୍ଭରୁ ବାବା
ସମସ୍ତଙ୍କର ନୂତନ ନାମ ଦେଉଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଭାବେ ଶୁଣି, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶୁଣାଇ ପଳାଇଲେ
ତେଣୁ ନାମ ଦେବା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ସେଥିପାଇଁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ ମୁଁ ନାମ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବି
ପୁଣି ଛାଡି ଚାଲିଯିବେ ତେବେ ନାମ ରଖିବା ଫାଲତୁ ହୋଇଯିବ । ପ୍ରଥମେ ଆସୁଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଯେଉଁ
ନାମ ରଖାଯାଇଥିଲା, ତାହା ବହୁତ ରମଣୀୟ ଥିଲା । ଏବେ ନାମ ରଖୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଯିଏ ସର୍ବଦା ସ୍ଥାୟୀ
ରହିବେ ତାଙ୍କର ରଖାଯିବ । ବହୁତଙ୍କ ନାମ ରଖିଲେ ପୁଣି ବାବାଙ୍କୁ ଛାଡପତ୍ର ଦେଇ ଚାଲିଗଲେ,
ସେଥିପାଇଁ ଏବେ ନାମ ବଦଳାଉ ନାହାଁନ୍ତି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଜ୍ଞାନ
ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ୍ମାନଙ୍କ ବୁଦ୍ଧିରେ ମଧ୍ୟ ପଶିବ । ଏତିକି ବୁଝିବେ ଯେ ଭାରତର ପ୍ରାଚୀନ ଯୋଗ
ନିରାକାର ବାବା ହିଁ ଆସି ଶିଖାଇଥିଲେ । ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଆମର ପାପ ଭସ୍ମ
ହୋଇଯିବ ଓ ଆମେ ଘରକୁ ଚାଲିଯିବୁ । ଯିଏ ଏହି ଧର୍ମର ହୋଇ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଯାଇଥିବେ ସେ ରହିଯିବେ
। ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ମନୁଷ୍ୟ, ମନୁଷ୍ୟର ସଦ୍ଗତି କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏହି ଦାଦା ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟ
ଅଟନ୍ତି, ଇଏ କହୁଛନ୍ତି ଯେ ମୁଁ କାହାର ସଦ୍ଗତି କରିପାରିବି ନାହିଁ । ଏକଥା ବାବା ଆମକୁ
ଶିଖାଉଛନ୍ତି ଯେ ତୁମର ସଦ୍ଗତି ମଧ୍ୟ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବା ଦ୍ୱାରା ହେବ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି,
ହେ ଆତ୍ମାମାନେ ମୋ ସହିତ ଯୋଗ ଲଗାଇଲେ ତୁମର ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ । ତୁମେ ପ୍ରଥମେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ
ଯୁଗରେ ପବିତ୍ର ଥିଲ, ପୁଣି ଖାଦ ପଡିଗଲା । ପ୍ରଥମେ ଯେଉଁ ଦେବୀ-ଦେବତାଙ୍କ ଆତ୍ମା ୨୪ କ୍ୟାରେଟ୍
ସୁନା ସଦୃଶ ଥିଲା, ଏବେ ସେମାନେ ଲୌହ ଯୁଗରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି । ଏହି ଯୋଗ ତୁମକୁ କଳ୍ପ-କଳ୍ପ
ଶିଖିବାକୁ ପଡୁଛି । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ କେହି ପୂରା ଜାଣିଛନ୍ତି, କେହି କମ୍ । କେହି ତ
ଏପରି ଭାବେ ଦେଖିବାକୁ ଆସୁଛନ୍ତି ଯେ ଏଠାରେ କ’ଣ ଶିଖାଉଛନ୍ତି । ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର କୁମାରୀ ଏତେ
ଢେର ସନ୍ତାନ ରହିଛନ୍ତି । ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରଜାପିତା ବ୍ରହ୍ମା ଥିବେ ନା ଯାହାଙ୍କର ଏତେ ସନ୍ତାନ ଆସି
ହୋଇଛନ୍ତି, ନିଶ୍ଚୟ କିଛି ହେଲେ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିବେ । ତୁମକୁ ପ୍ରଜାପିତା ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କଠାରୁ
କ’ଣ ମିଳୁଛି? ପଚାରିବା ଦରକାର ନା! କିନ୍ତୁ ଏତିକି ମଧ୍ୟ ବୁଦ୍ଧି ନାହିଁ । ବାବା ଏକଥା
ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ରୂପେ ଭାରତ ପାଇଁ କହୁଛନ୍ତି । ଗାୟନ ମଧ୍ୟ ରହିଛି ପଥରବୁଦ୍ଧିରୁ ପାରସବୁଦ୍ଧି ।
ପାରସବୁଦ୍ଧିରୁ ପଥରବୁଦ୍ଧି । ସତ୍ୟଯୁଗ ତ୍ରେତାରେ ପାରସବୁଦ୍ଧି ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମଯୁଗ ଥିଲା ପୁଣି
ରୌପ୍ୟ ଯୁଗରେ ଦୁଇକଳା କମ୍ ହୋଇଗଲା ସେଥିପାଇଁ ଚନ୍ଦ୍ରବଂଶୀ ନାମ ରହିଛି କାହିଁକି ନା ଫେଲ୍
ହୋଇଗଲେ । ଏହା ମଧ୍ୟ ପାଠଶାଳା ଅଟେ । ୩୩ ନମ୍ବରରୁ କମ ହେଲେ ଫେଲ୍ ହେଉଛନ୍ତି । ରାମସୀତା ପୁଣି
ତାଙ୍କର ଡିନାୟଷ୍ଟି (ବଂଶ) ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ନାହାଁନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ହୋଇପାରିଲେ
ନାହିଁ । ଫେଲ୍ ତ କେହି ହେବେ ନା କାହିଁକି ନା ଏହି ପରୀକ୍ଷା ବହୁତ ବଡ । ଆଗରୁ ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟର
ଆଇ.ସି.ଏସ. ବଡ ପରୀକ୍ଷା ହେଉଥିଲା । ସମସ୍ତେ ପଢିପାରୁ ନଥିଲେ । କୋଟିକରେ କେହି ବାହାରୁଥିଲେ ।
ଯଦି କେହି ଚାହୁଁଛନ୍ତି ଯେ ଆମେ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ମହାରାଜା ମହାରାଣୀ ହେବୁ ତେବେ ଏଥିରେ ବହୁତ
ମେହନତ ଆବଶ୍ୟକ । ମମ୍ମା ବାବା ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀମତ ଦ୍ୱାରା ପଢୁଛନ୍ତି । ସେ ପ୍ରଥମ ନମ୍ବରରେ ପଢୁଛନ୍ତି
। ପୁଣି ଯେଉଁମାନେ ମାତା-ପିତାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରୁଛନ୍ତି ସେ ତାଙ୍କ ସିଂହାସନରେ ବସିବେ ।
ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ୮ ଗଦି ଚାଲିବ । ଯେପରି ଏଡ ୱାର୍ଡ ଦି ଫାଷ୍ଟ, ଦି ସେକେଣ୍ଡ ଚାଲୁଛି ସେହିପରି ହିଁ
ଚାଲିବ । ତୁମର ସମ୍ପର୍କ ଏହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନଙ୍କଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ଭାରତରେ
ରାଜତ୍ୱ ଛଡାଇ ନେଇଥିଲେ । ଭାରତରୁ ଅସରନ୍ତି ଧନ ନେଇ ଗଲେ, ତେବେ ବିଚାର କର ସତ୍ୟଯୁଗରେ କେତେ
ଅସରନ୍ତି ଧନ ଥିଲା । ତାହା ତୁଳନାରେ ତ ଏଠାରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ । ସେଠାରେ ସବୁ ଖଣି ଭରପୂର
ହୋଇଯିବ । ଏବେ ତ ସବୁ ଜିନିଷର ଖଣି ଖାଲି ହୋଇଯାଇଛି । ପୁଣି ଚକ୍ର ରିପିଟ୍ ହେଲେ ସବୁ ଖଣି
ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଯିବ । ମଧୁର ସନ୍ତାନମାନେ ତୁମେ ଏବେ ରାବଣ ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ରାଜତ୍ୱ ନେଉଛ,
ପୁଣି ଅଧାକଳ୍ପ ପରେ ରାବଣ ଆସିବ ଏବଂ ତୁମେ ରାଜତ୍ୱ ହରାଇଦେବ । ଏବେ ତୁମେ ଭାରତବାସୀ କଉଡି
ତୁଲ୍ୟ ହୋଇଯାଇଛ । ମୁଁ ତୁମକୁ ହୀରାତୁଲ୍ୟ କରାଇଥିଲି । ରାବଣ ତୁମକୁ କଉଡି ତୁଲ୍ୟ କରିଦେଇଛି ।
ବୁଝୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଏହି ରାବଣ କେବେ ଆସିଥିଲା? ଆମେ କାହିଁକି ତାକୁ ଜଳାଉଛୁ । କହୁଛନ୍ତି ଏହି
ରାବଣ ତ ପରମ୍ପରାରୁ ଚାଲି ଆସୁଛି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ ଅଧାକଳ୍ପ ପରେ ପୁନଃ ରାବଣ ରାଜ୍ୟ
ଆରମ୍ଭ ହେଉଛି । ବିକାରୀ ହେବା କାରଣରୁ ନିଜକୁ ଦେବୀ-ଦେବତା କହିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ବାସ୍ତବରେ
ତୁମେ ଦେବୀ ଦେବତା ଧର୍ମର ଥିଲ । ତୁମ ପରି ସୁଖ କେହି ଦେଖି ନାହାଁନ୍ତି । ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ଗରୀବ
ମଧ୍ୟ ତୁମେ ହୋଇଛ । ଅନ୍ୟ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ପରେ ବୃଦ୍ଧି ହେଉଛି । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସିବା
ସମୟରେ ବହୁତ କମ୍ ଆତ୍ମା ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ଅଧିକ ଅନୁଗାମୀ ହେଲେ ହିଁ ରାଜ୍ୟ କରିବେ । ତୁମକୁ
ତ ପ୍ରଥମେ ରାଜତ୍ୱ ମିଳୁଛି । ଏସବୁ ତ ଜ୍ଞାନର କଥା । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ହେ ଆତ୍ମାମାନେ ମୋତେ ମନେ
ପକାଅ । ଅଧାକଳ୍ପ ତୁମେ ଦେହ-ଅଭିମାନୀ ରହିଛ । ଏବେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହୁଅ । ଘଡିକୁ ଘଡି ଏହା
ଭୁଲିଯାଉଛ କାହିଁକି ନା ଅଧାକଳ୍ପର ପାପ ରହିଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ହେଉଛ ଚୂଟୀ । ତୁମେ
ହିଁ ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟ । ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ବ୍ରହ୍ମ ସହିତ ଯୋଗ ଲଗାଉଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଏହା ଦ୍ୱାରା
ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ ନାହିଁ । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ସତ୍ତ୍ୱ ରଜୋ ତମୋ ଦେଇ ଗତି କରିବାକୁ ପଡିବ । ମଝିରେ
କେହି ହେଲେ ଘରକୁ ଯାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ତମୋପ୍ରଧାନ ହୋଇଗଲେ ବାବା ଆସି ସମସ୍ତଙ୍କୁ
ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ କରାଉଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ସମସ୍ତଙ୍କର ଜ୍ୟୋତି ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଯାଉଛି । ପ୍ରତ୍ୟେକ
ଆତ୍ମାକୁ ନିଜସ୍ୱ ଅଭିନୟ ମିଳିଛି । ତୁମେ ହିରୋ ହିରୋଇନ୍ ପାର୍ଟଧାରୀ ଅଟ । ତୁମେ ଭାରତବାସୀ
ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଯିଏକି ରାଜ୍ୟ ନେଇ ପୁଣି ହରାଉଛ, ଆଉ କେହି ରାଜ୍ୟ ନେଉ ନାହାଁନ୍ତି । ସେମାନେ
ବାହୁବଳ ଦ୍ୱାରା ରାଜ୍ୟ ନେଉଛନ୍ତି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯିଏ ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ ଥିଲେ ସେ ହିଁ ହେବେ
। ତେଣୁ ବାସ୍ତବ ରାଜଯୋଗ ବାବାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ କେହି ଶିଖାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ଯାହା ଶିଖାଉଛନ୍ତି
ତାହା ଅଯଥାର୍ଥ ଯୋଗ ଅଟେ । ଘରକୁ ତ କେହି ହେଲେ ଫେରି ଯାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନ୍ତ
ସମୟ । ସମସ୍ତେ ଦୁଃଖରୁ ମୁକ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି ପୁଣି କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ଆସିବେ । ପ୍ରଥମେ ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ
ଦେଖିବାକୁ ପଡିବ । ଏସବୁ ବୁଝିବାର କଥା ଅଟେ । କୁହାଯାଏ ହାତରେ କାମ କର ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ
ସ୍ମରଣ କର । କାମ କରି ବାକି ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ରହୁ ।
ତୁମେ ଆତ୍ମାମାନେ ଜଣେ ପ୍ରେମିକଙ୍କର ପ୍ରେମିକା ଅଟ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେହି ପ୍ରେମିକ ଆସିଛନ୍ତି ।
ସବୁ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଗୁଲ-ଗୁଲ ଫୁଲ ଭଳି ପବିତ୍ର କରି ନେଇଯିବେ । ଅବିନାଶୀ ପ୍ରିୟତମ ଓ
ପ୍ରିୟତ୍ତମା ଅଟନ୍ତି । କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନେଇଯିବି । ପୁଣି ପୁରୁଷାର୍ଥର କ୍ରମଅନୁସାରେ
ଯାଇ ପଦ ପାଇବେ । ଭଲେ ସଂସାରରେ ରୁହ, ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳ । ହେ ଆତ୍ମା ତୁମର ମନ ବାବାଙ୍କ
ଆଡକୁ ରହୁ । ଏହି ଅଭ୍ୟାସ କରିଚାଲ । ପିଲାମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଏବେ ଆମେ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବା
ଦ୍ୱାରା ସ୍ୱର୍ଗବାସୀ ହେଉଛୁ । ଛାତ୍ରମାନେ ତ ବହୁତ ଖୁସିରେ ରହିବା ଉଚିତ୍ । ଏହା ତ ବହୁତ ସହଜ
ଅଟେ । ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ରାସ୍ତା ବତାଇବାକୁ ହେବ । କାହା ସହିତ ଯୁକ୍ତିତର୍କ କରିବାର
ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ । ଏବେ ତୁମ ବୁଦ୍ଧିରେ ସମସ୍ତ ଜ୍ଞାନ ଆସିଗଲାଣି । ମନୁଷ୍ୟ ରୋଗରୁ ମୁକ୍ତ ହେଲେ
ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇଥାନ୍ତି । ଏଠାରେ ତ ସାରା ଦୁନିଆ ରୋଗୀ ଅଟେ । ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ଜୟଜୟକାର ହୋଇଯିବ ।
ଆଚ୍ଛା—
ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି
ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର
:—
(୧)
ସଚ୍ଚା-ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକା ହୋଇ ହାତ ଦ୍ୱାରା କର୍ମ କରୁଥିବା ସମୟରେ ବୁଦ୍ଧିରେ ମନେ ପକାଇବାର
ଅଭ୍ୟାସ କରିବାକୁ ହେବ । ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇ ଆମେ ସ୍ୱର୍ଗବାସୀ ହେଉଛୁ, ଏହି ଖୁସିରେ ରହିବାକୁ
ହେବ ।
(୨) ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ କୁଳରେ ସିହାଂସନ ଅଧିକାରୀ ହେବା ପାଇଁ ମାତା-ପିତାଙ୍କୁ ପୂରାପୂରା ଅନୁକରଣ
କରିବାକୁ ହେବ । ବାବାଙ୍କ ଭଳି ନଲେଜଫୁଲ ଅର୍ଥାତ୍ ଜ୍ଞାନବାନ୍ ହୋଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ରାସ୍ତା ବତାଇବାକୁ
ହେବ ।
ବରଦାନ:-
ଅତୁଟ କନେକ୍ଶନ୍
ଅର୍ଥାତ୍ ସମ୍ପର୍କ ଦ୍ୱାରା କରେଣ୍ଟର ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ସଦା ମାୟାଜିତ୍, ବିଜୟୀ ହୁଅ ।
ଯେପରି ବିଜୁଳି ଶକ୍ତି
ଏଭଳି କରେଣ୍ଟ ଲଗାଇଦିଏ ଯାହାକି ମଣିଷକୁ ଦୂରରେ ଫୋପାଡିଦିଏ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ବହୁତ ଆଘାତ ଲାଗିଯାଏ
। ସେହିଭଳି ଈଶ୍ୱରୀୟ ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ମାୟାକୁ ଦୂରକୁ ଫୋପାଡି ଦେଉ, ତୁମ ଭିତରେ ଏଭଳି କରେଣ୍ଟ ରହିବା
ଦରକାର, କିନ୍ତୁ କରେଣ୍ଟର ଆଧାର କନେକ୍ଶନ୍ ଅଟେ, ସେଥିପାଇଁ ଚାଲିବା ବୁଲିବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ
ପ୍ରତିମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ବାବାଙ୍କ ସହିତ କନେକ୍ଶନ୍ ଯୋଡି ହୋଇ ରହିଥାଉ । ଏହିଭଳି ଅତୁଟ କନେକ୍ଶନ
ରହିଲେ କରେଣ୍ଟ ଆସିବାକୁ ଲାଗିବ ଏବଂ ତୁମେ ମାୟାଜିତ୍ ବିଜୟୀ ହୋଇଯିବ ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ତପସ୍ୱୀ ଆତ୍ମା
ତାଙ୍କୁ କୁହାଯିବ ଯେଉଁମାନେ ଭଲ ବା ମନ୍ଦ କର୍ମ କରୁଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ପ୍ରଭାବର ବନ୍ଧନରୁ
ମୁକ୍ତ ଅଟନ୍ତି ।