04.03.21          Morning Odia Murli         Om Shanti         BapDada       Madhuban


“ମିଠା-ମିଠା ଯୋଗ୍ୟ ସେବାଧାରୀ ସନ୍ତାନମାନେ:- ଏପରି କୌଣସି କର୍ମ କରିବାର ନାହିଁ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସେବାରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ବିଘ୍ନ ପଡିବ ।”

ପ୍ରଶ୍ନ:-
ସଂଗମଯୁଗରେ ତୁମକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ଆକ୍ୟୁରେଟ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ପଡିବ, ତେଣୁ ଆକ୍ୟୁରେଟ୍ କିଏ ହୋଇପାରିବ?

ଉତ୍ତର:-
ଯେଉଁ ସନ୍ତାନମାନେ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସର୍ବଦା ସଚ୍ଚୋଟ ରହୁଛନ୍ତି, ଭିତରେ ଗୋଟିଏ କଥା, ବାହାରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା - ଏଭଳି ନୁହଁନ୍ତି ଏପରି ।୨- ଯେଉଁମାନେ ଶିବବାବାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି କଥାକୁ ଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ । ୩- ପ୍ରତ୍ୟେକ କଦମ ଶ୍ରୀମତରେ ଚାଲିଥାନ୍ତି, କୌଣସି ଭୁଲ୍ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେହିମାନେ ହିଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥା’ନ୍ତି ।

ଗୀତ:-
ବଚପନ କେ ଦିନ ଭୁଲା ନ ଦେନା...

ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ମଧୁର ସନ୍ତାନମାନେ ଗୀତର ଦୁଇଟି ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲେ, ଏବେ ତ ଏହି ନିଶ୍ଚୟ ହେଉଛି ଯେ - ବେହଦର ବାବା ଏବେ ବେହଦ ସୁଖର ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଉଛନ୍ତି । ଏହିପରି ବାବାଙ୍କର ଆମେ ସନ୍ତାନ ହୋଇଛନ୍ତି ତେଣୁ ତାଙ୍କରି ଶ୍ରୀମତ ଅନୁସାରେ ମଧ୍ୟ ଚାଲିବାକୁ ହେବ । ନଚେତ୍ କ’ଣ ହେବ! ଏବେ-ଏବେ ହସି ହସି କହୁଛ ଆମେ ମହାରାଜା-ମହାରାଣୀ ହେବୁ ଯଦି ହାତ ଛାଡିଦେଲ ତେବେ ସେଠାରେ ସାଧାରଣ ପ୍ରଜା ହେବ । ସ୍ୱର୍ଗକୁ ତ ନିଶ୍ଚିତ ଯିବ । ଏହିପରି ବି ନୁହେଁ ଯେ ସମସ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବେ । ଯେଉଁମାନଙ୍କର ସତ୍ୟଯୁଗ ତ୍ରେତାଯୁଗକୁ ଆସିବାକୁ ଥିବ ସେମାନେ ଆସିବେ । ସତ୍ୟଯୁଗ ଓ ତ୍ରେତାଯୁଗ ଉଭୟକୁ ମିଶାଇ ସ୍ୱର୍ଗ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରଥମେ-ପ୍ରଥମେ ନୂଆ ଦୁନିଆକୁ ଆସୁଛନ୍ତି ସେମାନେ ଅଧିକ ସୁଖ ପାଇବେ, ବାକି ଯେଉଁମାନେ ପରେ ଆସୁଛନ୍ତି ସେମାନେ ଆସି ଜ୍ଞାନ ଶୁଣିବେ ନାହିଁ । ଯେଉଁମାନେ ଜ୍ଞାନ ଶୁଣୁଛନ୍ତି, ସେମାନେ ସତ୍ୟଯୁଗ ତ୍ରେତାଯୁଗରେ ଆସିବେ । ବାକି ଆଉ ସମସ୍ତେ ରାବଣ ରାଜ୍ୟରେ ଆସିବେ । ସେମାନେ ଅଳ୍ପ ସୁଖ ପାଇବେ । ସତ୍ୟଯୁଗ ତ୍ରେତାଯୁଗରେ ତ ବହୁତ ସୁଖ ରହିଛି ନା । ସେଥିପାଇଁ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରି ବାବାଙ୍କଠାରୁ ବେହଦ ସୁଖର ବର୍ସା ନେବା ଉଚିତ୍ ଏବଂ ଏହି ମହାନ୍ ଖୁସିର ଖବରକୁ ଲେଖିବା ଉଚିତ୍ - କାର୍ଡ ଯାହା ଛପାଯାଉଛି ସେଥିରେ ମଧ୍ୟ ଲେଖିବା ଦରକାର - ଉଚ୍ଚରୁ ଉଚ୍ଚ ବେହଦ ବାବାଙ୍କର ଖୁସିଖବର । ପ୍ରଦର୍ଶନୀରେ ତୁମେ ଦେଖାଉଛ ନୂଆ ଦୁନିଆ କିପରି ସ୍ଥାପନ ହେଉଛି । ତେଣୁ ଏହାକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଏବଂ ବଡ-ବଡ ଅକ୍ଷରରେ ଲେଖିବା ଉଚିତ୍ ଯେ, ବେହଦର ବାବା ଜ୍ଞାନର ସାଗର, ପତିତ-ପାବନ, ସଦ୍ଗତି ଦାତା, ଗୀତାର ଭଗବାନ ଶିବ କିପରି ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର କୁମାରୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୁନର୍ବାର କଳିଯୁଗୀ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବିକାରୀ ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାରୀ ପତିତ ଦୁନିଆକୁ ସତ୍ୟଯୁଗୀ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିକାରୀ ପାବନ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ ଦୁନିଆରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରାଉଛନ୍ତି । ଏହି ଖୁସି ଖବର ଆସି ଶୁଣ ଅଥବା ବୁଝ । ସରକାରଙ୍କ ସହିତ ତୁମେ ଏହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛ ଯେ ଆମେ ଭାରତରେ ପୁନର୍ବାର ସତ୍ୟଯୁଗୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ ଶହେ ଶତକଡା ଅର୍ଥାତ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପବିତ୍ରତା ସୁଖ-ଶାନ୍ତିର ଦୈବୀ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ କିପରି ସ୍ଥାପନ କରୁଛୁ ଓ ଏହି ବିକାରୀ ଦୁନିଆର ବିନାଶ କିପରି ହେବ ତାହା ଆସି ବୁଝ । ଏହିପରି ସ୍ପଷ୍ଟ ଲେଖିବା ଦରକାର । କାର୍ଡରେ ଏପରି ଲେଖିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ଭଲ ଭାବରେ ବୁଝିପାରିବେ । ଏହି ପ୍ରଜାପିତା ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର କୁମାରୀମାନେ କଳ୍ପ ପୂର୍ବ ସଦୃଶ ଡ୍ରାମାର ପ୍ଲାନ୍ ଅନୁସାରେ ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା ଶିବଙ୍କର ଶ୍ରୀମତ ମାଧ୍ୟମରେ ସହଜ ରାଜଯୋଗ ଓ ପବିତ୍ରତାର ବଳ ଦ୍ୱାରା, ନିଜର ଶରୀର-ମନ-ଧନ ଦ୍ୱାରା ଭାରତକୁ ଏପରି ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ ପାବନ କିପରି କରୁଛନ୍ତି, ତାହା ଆସି ବୁଝ । ଏହାକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ କାର୍ଡରେ ଛପାଇବା ଉଚିତ୍, ଯାହାଦ୍ୱାରା କେହି ବି ବୁଝିଯିବେ । ଏହି ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର-କୁମାରୀମାନେ ଶିବବାବାଙ୍କ ମତ ଦ୍ୱାରା ରାମରାଜ୍ୟ ସ୍ଥାପନ କରୁଛନ୍ତି, ଯାହା ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା । ଖବରକାଗଜରେ ମଧ୍ୟ ଏହିପରି ନିମନ୍ତ୍ରଣ ଛାପିବା ଉଚିତ୍ । ଏକଥା ନିଶ୍ଚିତ ବୁଝାଇବା ଉଚିତ୍ ଯେ, ପ୍ରଜାପିତା ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର କୁମାରୀମାନେ ନିଜର ଶରୀର-ମନ-ଧନ ଦ୍ୱାରା ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ଏପରି କେବେ ନ ଭାବନ୍ତୁ ଯେ, ଏମାନେ କୌଣସି ଭିକ ଅଥବା ଡୋନେସନ୍ ଆଦି ମାଗୁଛନ୍ତି । ଦୁନିଆରେ ସବୁ କିଛି ଡୋନେସନ୍ରେ ହିଁ ଚାଲୁଛି । ଏଠାରେ ତୁମେ କହୁଛ ଆମେ ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର କୁମାରୀମାନେ ନିଜର ତନ-ମନ-ଧନ ଦ୍ୱାରା ସବୁ କିଛି କରୁଛୁ । ତୁମେମାନେ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ନିଜେ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ନେଉଛ ତେଣୁ ନିଶ୍ଚୟ ନିଜର ହିଁ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବ । ଯିଏ ମେହନତ କରୁଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ହିଁ ୨୧ ଜନ୍ମ ନିମନ୍ତେ ବର୍ସା ମିଳୁଛି । ଭାରତବାସୀ ହିଁ ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ ଦ୍ୱିମୁକୁଟଧାରୀ ହେଉଛନ୍ତି । ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ ନାରାୟଣ ଦ୍ୱିମୁକୁଟଧାରୀ ଅଟନ୍ତି ନା । ଏବେ ତ କୌଣସି ମୁକୁଟ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହାକୁ ଭଲ ଭାବରେ ବୁଝାଇବାକୁ ହେବ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଏହିପରି ଲେଖିଲେ ବିଚରାଙ୍କୁ ଜଣାପଡିବ ଯେ ବି.କେ. କ’ଣ କରୁଛନ୍ତି । ବଡମାନଙ୍କର ଆବାଜ୍ ହେଲେ ପୁଣି ଗରୀବମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଶୁଣିବେ । ଗରିବ ମାନଙ୍କର କଥା କେହି ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ । ସାହୁକାରମାନଙ୍କର ଆବାଜ ତୁରନ୍ତ ଶୁଣିଥା’ନ୍ତି । ତୁମେ ସିଦ୍ଧ କରି କହୁଛ ଯେ, ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ରୂପେ ଆମେ ଭାରତକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରୁଛୁ । ବାକି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିଧାମକୁ ପଠାଇଦେବୁ । ଏହିପରି ହିଁ ବୁଝାଇବାକୁ ହେବ । ଭାରତ ୫ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଏପରି ସ୍ୱର୍ଗ ଥିଲା । ଏବେ ତ କଳିଯୁଗ ଚାଲିଛି, ତାହା ସତ୍ୟଯୁଗ ଥିଲା । ଏବେ କୁହ ସତ୍ୟଯୁଗରେ କେତେ ମନୁଷ୍ୟ ଥିଲେ । ଏବେ କଳିଯୁଗର ଅନ୍ତିମ ସମୟ । ଏହା ସେହି ମହାଭାରତ ମହାଭାରୀ ଲଢ଼େଇ ଅଟେ । ଆଉ କୌଣସି ସମୟରେ ଏପରି ଲଢ଼େଇ ଲାଗିନଥିଲା । ଏହି ତୃତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ପଛକୁ ହେବାର ଅଛି । ଏହାର ପୂର୍ବାଭ୍ୟାସ ମିଳୁଛି ନା । ଏବେ ତ ଆଟୋମିକ୍ ବୋମା ଅର୍ଥାତ୍ ପରମାଣୁ ବୋମା ତିଆରି କରୁଛନ୍ତି । କାହାର କଥା ମଧ୍ୟ ଶୁଣୁନାହାନ୍ତି । ସେମାନେ କହୁଛନ୍ତି, ଯେଉଁ ବୋମା ତିଆରି କରାଯାଇଛି ସବୁ ସମୁଦ୍ରରେ ପକାଇଦିଅ ଆଉ ଆମେ ତିଆରି କରିବୁ ନାହିଁ । ତେବେ କହୁଛନ୍ତି, ତୁମେ ରଖିଥିବ ଏବଂ ଆମେ ତିଆରି କରିବୁ ନାହିଁ, ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ । କିନ୍ତୁ ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ଡ୍ରାମାରେ ଏହା ହିଁ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ଅଛି । ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ଯେତେ ମତ ଦେଲେ ମଧ୍ୟ ବୁଝୁନାହାନ୍ତି । ବିନାଶ ନହେଲେ ରାଜ୍ୟ କିପରି କରିବ । ତୁମମାନଙ୍କର ନିଶ୍ଚୟ ରହିଛି ନା । ଯେଉଁମାନଙ୍କର ସଂଶୟ ଆସୁଛି ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ତେବେ ବାବାଙ୍କର ହୋଇ ପୁଣି ବିଶ୍ୱାସ ଘାତକ ହୁଅ ନାହିଁ । ତୁମକୁ ତ ଶିବବାବାଙ୍କୁ ହିଁ ମନେ ପକାଇବାକୁ ହେବ, ଅନ୍ୟ କଥାରେ କୌଣସି ଫାଇଦା ନାହିଁ । ସତ୍ୟ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସତ୍ୟ ହେବାକୁ ପଡିବ । ଭିତରେ ଗୋଟିଏ କଥା, ବାହାରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ପ୍ରକାରର କଥା ଏପରି କରିଲେ ନିଜର ପଦଭ୍ରଷ୍ଟ କରିଦେବ । ତା’ ଦ୍ୱାରା ନିଜର ହିଁ କ୍ଷତି ହେବ । କଳ୍ପ କଳ୍ପାନ୍ତର ପାଇଁ କେବେ ହେଲେ ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇପାରିବ ନାହିଁ ସେଥିପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ବହୁତ ସଠିକ୍ ହେବାକୁ ପଡିବ । କୌଣସି ଭୁଲ୍ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ । ଯେତେ ସମ୍ଭବ ଶ୍ରୀମତରେ ଚାଲିବା ଉଚିତ୍ । ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ ତ ନିରନ୍ତର ବାବାଙ୍କର ସ୍ମୃତି ରହିବ । ତେଣୁ ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କାହାର ସ୍ମୃତି ନଆସୁ । ଗାୟନ ମଧ୍ୟ ରହିଛି ଅନ୍ତକାଳେ ଯିଏ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସ୍ମରଣ କରେ... ଯାହା ପାଖରେ ମୋହ ଥିବ ସିଏ ହିଁ ମନେପଡିବ । ଆଗକୁ ଗଲେ ଯେତେ ତୁମେ ବିନାଶର ନିକଟତର ହେବ, ସେତେ ସାକ୍ଷାତ୍କାର ହୋଇଚାଲିବ । ବାବା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖାଇବେ ତୁମେ ଏହିପରି କର୍ମ କରିଛ । ଆରମ୍ଭରୁ ମଧ୍ୟ ତୁମେ ବହୁତ ସାକ୍ଷାତ୍କାର କରିଥିଲ । ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବା ସମୟରେ ବହୁତ ଚିତ୍କାର କରୁଥିଲେ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି, ତୁମକୁ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଏହାଙ୍କର ଶହେଗୁଣା ଦଣ୍ଡ କାଟି ଦେଉଛି । ତେଣୁ ଏପରି କର୍ମ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ବାବାଙ୍କ ସେବାରେ ବିଘ୍ନ ପଡିବ । ଆଗକୁ ସବୁ ସାକ୍ଷାତ୍କାର ହେବ ଯେ, ଏହିପରି ତୁମେ ବାବାଙ୍କ ସେବାରେ ବିଘ୍ନ ପକାଇ ବହୁତ କ୍ଷତି କରିଛ । ଏହା ଆସୁରୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଅଟେ ନା । ଯିଏ ବିଘ୍ନ ପକାଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଦଣ୍ଡ ମିଳିବ । ଶିବବାବାଙ୍କର ଦରବାର ବହୁତ ବଡ ଅଟେ । ତାଙ୍କ ସାଥିରେ ଧର୍ମରାଜ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ତାହା ହେଉଛି ସୀମିତ ଦଣ୍ଡ । ଏଠାରେ ତ ୨୧ ଜନ୍ମର କ୍ଷତି ହୋଇଯାଉଛି, ପଦ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଯାଉଛି । ପ୍ରତ୍ୟେକ କଥାରେ ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଏପରି କେହି ନ କହନ୍ତୁ ଯେ ଆମକୁ ଜଣା ନଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ବାବା ସବୁ ସାବଧାନୀ ଦେଉଛନ୍ତି । ଦେଖୁଛନ୍ତି ପ୍ରତ୍ୟେକ ସେଣ୍ଟରରୁ କେତେ ପଳାଇ ଯାଉଛନ୍ତି । ହଇରାଣ କରୁଛନ୍ତି । ବିକାରୀ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ସ୍କୁଲରେ ତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ପଢିବା ଦରକାର । ନଚେତ୍ କେଉଁ ପଦ ପାଇବ । ପଦରେ ବହୁତ ଫରକ ପଡିଯାଉଛି । ଯେପରି ଏହି ଦୁଃଖଧାମରେ କେହି ରାଷ୍ଟ୍ରପତି, କେହି ସାହୁକାର, କେହି ଗରୀବ ଅଛନ୍ତି ସେହିପରି ସୁଖଧାମରେ ମଧ୍ୟ କ୍ରମ ଅନୁସାରେ ପଦ ରହିବ । ଯେଉଁମାନେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ସେମାନେ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ପୂରା ବର୍ସା ନେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବେ । ଏବେ ମାୟାର ବକ୍ସିଙ୍ଗ୍ ଚାଲିଛି ନା । ମାୟା ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ତେଣୁ ହାରଜିତ୍ ହୋଇ ଚାଲିଛି । ସେଣ୍ଟରକୁ କେତେ ସଂଖ୍ୟାରେ ଆସୁଛନ୍ତି, ପୁଣି ସେଥିରୁ କେତେକ ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ହୋଇ ଯାଉଛନ୍ତି । ଚାଲୁ-ଚାଲୁ ଫେଲ୍ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ଅନେକ କହୁଛନ୍ତି ଏହା କିପରି ହୋଇପାରିବ, ଏକଥା ତ କେବେ ଶୁଣି ନାହୁଁ ଯେ ଘର ଗୃହସ୍ଥରେ ରହି ପବିତ୍ର ରହିପାରିବୁ । ଆରେ ଭଗବାନୁବାଚ - କାମ ବିକାର ମହାଶତ୍ରୁ । ଗୀତାରେ ମଧ୍ୟ ଅଛି ନା । କିନ୍ତୁ ସେଥିରେ କେବଳ ଭଗବାନଙ୍କ ବଦଳରେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ନାମ ଲେଖିଦେଇଛନ୍ତି । କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଦେବତା ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯିବ ନାହିଁ । ତାହା ଦେବତା ଧର୍ମ ଅଟେ ନା । ବାକି ଦେବତାମାନେ ତ ସୂକ୍ଷ୍ମଲୋକ ନିବାସୀ ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ସେମାନେ ହେଲେ ଦୈବୀଗୁଣଧାରୀ ମନୁଷ୍ୟ । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଦୈବୀଗୁଣଧାରୀ, କଳିଯୁଗରେ ଆସୁରୀ ଗୁଣଧାରୀ ମନୁଷ୍ୟ ରହିଛନ୍ତି । ଆସୁରୀ ଗୁଣଧାରୀ ମନୁଷ୍ୟ, ଦୈବୀଗୁଣଧାରୀମାନଙ୍କର ମହିମାର ଗାୟନ କରୁଛନ୍ତି । କେତେ ଫରକ ରହିଛି । ଏବେ ତୁମେ ଜାଣୁଛ ଯେ, ଆମେ କ’ଣ ଥିଲୁ, କ’ଣ ହେଉଛୁ । ଏଠାରେ ତୁମକୁ ସବୁ ଗୁଣ ଧାରଣ କରିବାକୁ ହେବ । ଖାଦ୍ୟ-ପାନୀୟ ମଧ୍ୟ ସତ୍ତ୍ୱଗୁଣୀ ଖାଇବା ଉଚିତ୍ । ଦେଖିବା ଉଚିତ୍ ଦେବତାମାନଙ୍କୁ କ’ଣ ଖୁଆଉଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀନାଥ ଦ୍ୱାରକୁ ଯାଇ ଦେଖ-କେତେ ଶୁଦ୍ଧ ଭୋଜନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଉଛି । ସେଠାରେ ସମସ୍ତେ ବୈଷ୍ଣବ ଧର୍ମର ଅଟନ୍ତି । ଆଉ ଜଗନ୍ନାଥ ପୁରୀରେ ଦେଖ କ’ଣ ମିଳୁଛି? ଭାତ । ସେଠାରେ ବାମମାର୍ଗର ବହୁତ ଖରାପ ଚିତ୍ର ରହିଛି । ଯେତେବେଳେ ରାଜତ୍ୱ ଚାଲୁଥିଲା ସେତେବେଳେ ୩୬ ପ୍ରକାରର ଭୋଜନ ମିଳୁଥିଲା । ତେବେ ଶ୍ରୀନାଥ ଦ୍ୱାରରେ ବହୁତ ପ୍ରକାରର ଭୋଜନ ତିଆରି ହେଉଛି । ପୁରୀ ଓ ଶ୍ରୀନାଥଙ୍କର ଭୋଗ ଅଲଗା-ଅଲଗା ଅଟେ । ପୁରୀ ମନ୍ଦିରରେ ଦେବତାମାନଙ୍କ ପୋଷାକରେ ବହୁତ ଖରାପ ଚିତ୍ର ରହିଛି । ତେଣୁ ଭୋଗ ମଧ୍ୟ ଭଲ ଲାଗୁ ନାହିଁ କେବଳ ଭାତ ହାଣ୍ଡି ଚଢାଉଛନ୍ତି । ଘିଅ ମଧ୍ୟ ପକାଉ ନାହାଁନ୍ତି । ଏହି ଫରକ ଦେଖାଉଛନ୍ତି । ଭାରତ କ’ଣ ଥିଲା ପୁଣି କ’ଣ ହୋଇଗଲାଣି । ଏବେ ତ ଦେଖ ଭାରତର ଅବସ୍ଥା କ’ଣ ହେଲାଣି । ପୂରା ଅନ୍ନ ମଧ୍ୟ ମିଳୁନାହିଁ । ସେମାନଙ୍କର ଯୋଜନା ଏବଂ ଶିବବାବାଙ୍କ ଯୋଜନାରେ ରାତି ଦିନର ଫରକ ରହିଛି । ସେସବୁ ଯୋଜନା ମାଟିରେ ମିଶିଯିବ । ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ହେବ । ଶସ୍ୟ ଆଦି କିଛି ମିଳିବ ନାହିଁ, ବର୍ଷା କେଉଁଠି ବହୁତ ହେଉଛି ତ କେଉଁଠି ବିଲ୍କୁଲ୍ ହେଉ ନାହିଁ । ପ୍ରକୃତି କେତେ କ୍ଷତି କରିଦେଉଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ପାଞ୍ଚ ତତ୍ତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ତମୋପ୍ରଧାନ ହୋଇଯାଇଛି ତେଣୁ ବର୍ଷା ମଧ୍ୟ ଓଲଟା ସିଧା ସମୟରେ ହେଉଛି । ତୋଫାନ ମଧ୍ୟ ତମୋପ୍ରଧାନ ଅଟେ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଏପରି ତାପ ଦେବ ସେକଥା ନ କହିଲେ ଭଲ । ଏହି ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଡ୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି । ତାଙ୍କର ହେଉଛି ବିନାଶ କାଳେ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି । ତୁମର ହେଉଛି ବାବାଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରୀତ ବୁଦ୍ଧି । ଅଜ୍ଞାନ କାଳରେ ମଧ୍ୟ ସୁପୁତ୍ର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା ପିତାଙ୍କର ସ୍ନେହ ରହିଥାଏ, ସେଥିପାଇଁ ବାବା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ପୁରୁଷାର୍ଥର କ୍ରମାନୁସାରେ ୟ୍ୟାଦପ୍ୟାର.. ଯେତେଯେତେ ସେବା କରିବ... ପୁରୁଷାର୍ଥ ତ କରିବାକୁ ହେବ ନା । ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ରୂପେ ଭାରତ ଏବଂ ସାଧାରଣ ରୂପେ ସାରା ଦୁନିଆ, ଭାରତକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରିବାକୁ ହେବ । ବାକି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିଧାମ ପଠାଇଦେବେ । ଭାରତକୁ ସ୍ୱର୍ଗର ବର୍ସା ମିଳୁଛି, ବାକି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁକ୍ତିର ବର୍ସା ମିଳୁଛି । ସମସ୍ତେ ଚାଲିଯିବେ । ହାହାକାର ପରେ ଜୟଜୟକାର ହେବ । କେତେ ହାହାକାର ପଡିବ । ଏହା ହେଉଛି ଖୁନେ ନାହେକ ଖେଳ । ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ମଧ୍ୟ ହେବ । ସମସ୍ତଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ନିଶ୍ଚିତ ହେବ ।

ବାବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି - ପୂରା ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିନିଅ । ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସର୍ବଦା ଆଜ୍ଞାବହ, ବିଶ୍ୱାସୀ ହେବାକୁ ପଡିବ । ସେବାଧାରୀ ହେବାକୁ ପଡିବ । ଯିଏ କଳ୍ପ ପୂର୍ବରୁ ଯେପରି ସେବା କରିଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ସେହିପରି ସାକ୍ଷାତ୍କାର ହେବ । ତୁମେମାନେ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ ଦେଖିବ । ତୁମେ ଏବେ ସ୍ୱଦର୍ଶନ ଚକ୍ରଧାରୀ ହୋଇଛ । ତେଣୁ ସର୍ବଦା ବୁଦ୍ଧିରେ ସ୍ୱଦର୍ଶନ ଚକ୍ର ଘୁରିବା ଉଚିତ୍ । ଆମେ ଏହିପରି ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇଛୁ । ଏବେ ଆମେ ଘରକୁ ଯିବୁ । ତେଣୁ ବାବାଙ୍କର ସ୍ମୃତି ସହିତ ଘରର ମଧ୍ୟ ସ୍ମୃତି ରହୁ । ସତ୍ୟଯୁଗ ମଧ୍ୟ ମନେ ରହୁ । ସାରା ଦିନ ବୁଦ୍ଧିରେ ଏହି ଚିନ୍ତନ କରିବାକୁ ହେବ । ଏବେ ଆମେ ବିଶ୍ୱର ମହାରାଜକୁମାର ହେବୁ । ଆମେ ଶ୍ରୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଅଥବା ଶ୍ରୀ ନାରାୟଣ ହେବୁ । ଏହି ନିଶା ଚଢିବା ଉଚିତ୍ ନା । ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କର ନିଶା ରହୁଛି । ବାବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କ ଚିତ୍ରକୁ ଦେଖୁଥିଲେ, ବୁଦ୍ଧିରେ ନିଶା ରହିଥିଲା ନା । ବାସ କାଲି ମୁଁ ଯାଇ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ହେବି । ପୁଣି ସ୍ୱୟଂମ୍ବର ପରେ ଶ୍ରୀନାରାୟଣ ହେବି । ତତ୍ତ୍ୱମ୍ । ତୁମେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ହେବ ନା । ଏହା ହେଲା ରାଜଯୋଗ । ପ୍ରଜା ଯୋଗ ନୁହେଁ । ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ନିଜର ରାଜ୍ୟ ଭାଗ୍ୟ ମିଳୁଛି । ପିଲାମାନେ ରାଜ୍ୟ ହରାଇଥିଲେ, ଏବେ ପୁନର୍ବାର ରାଜ୍ୟ ନେଉଛନ୍ତି । ବାବା ଏହି ଚିତ୍ର ଆଦି ଏଥିପାଇଁ ତିଆରି କରୁଛନ୍ତି ଯେ, ପିଲାମାନେ ଦେଖି ଖୁସି ହେବେ । ୨୧ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଆମେ ସ୍ୱର୍ଗର ରାଜ୍ୟ ଭାଗ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଛୁ । ଏକଥା କେତେ ସହଜ । ଶିବବାବା, ଏହି ପ୍ରଜାପିତା ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରାଜଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି । ପୁଣି ଆମେ ଏହିପରି ହେବୁ । ଦେଖିଲେ ହିଁ ଖୁସିର ନିଶା ଚଢିଯାଉଛି । ଆମେ ବାବାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱର ରାଜକୁମାର ହେବୁ । ତେଣୁ କେତେ ଖୁସି ରହିବା ଉଚିତ୍ । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ପାଠ ପଢୁଛି, ତୁମେ ମଧ୍ୟ ପଢୁଛ । ଏହି ପାଠପଢା ପରେ ଆମେ ଯାଇ ଏହିପରି ହେବୁ । ତେବେ ସବୁକିଛି ପାଠପଢା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଛି । ଯେତେ ପଢିବ ସେତେ ରୋଜଗାର ହେବ ନା । ବାବା କହୁଛନ୍ତି, କେତେକ ଡାକ୍ତର ଏତେ ହୁସିଆର ଅଟନ୍ତି ଯାହାକି ଗୋଟିଏ କେସ୍ରେ ଲକ୍ଷ-ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ମଧ୍ୟ ରୋଜଗାର କରିଥାନ୍ତି । ବାରିଷ୍ଟର ମଧ୍ୟ ଏହିପରି ଅଛନ୍ତି । କେହି ତ ବହୁତ ରୋଜଗାର କରୁଛନ୍ତି, କେହି ପୁଣି ଫଟା କୋଟ ମଧ୍ୟ ପିନ୍ଧୁଛନ୍ତି । ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ହେଉଛି ସେଥିପାଇଁ ବାବା ବାରମ୍ବାର କହୁଛନ୍ତି ପିଲାମାନେ, କୌଣସି ଭୁଲ କର୍ମ କର ନାହିଁ । ସର୍ବଦା ଶ୍ରୀମତରେ ଚାଲ । ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଶିବବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେଉଛ । ତୁମେ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ଅନେକ ଥର ବର୍ସା ନେଇଛ ଏବଂ ହରାଇଛ । ୨୧ ଜନ୍ମର ବର୍ସା ଅଧାକଳ୍ପ ପାଇଁ ମିଳୁଛି । ଅଧାକଳ୍ପ ୨୫୦୦ ବର୍ଷ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଛ । ଆଚ୍ଛା—

ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।

ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର :—
(୧) ଭିତରେ ବାହାରେ ସଚ୍ଚା ରହିବାକୁ ହେବ । ପାଠପଢାରେ କେବେହେଲେ ଅବହେଳା କରିବାର ନାହିଁ । କେବେ ବି ସଂଶୟ ବୁଦ୍ଧି ହୋଇ ପାଠପଢାକୁ ଛାଡିବାର ନାହିଁ । ସେବାରେ ବିଘ୍ନ ରୂପ ହେବାର ନାହିଁ ।

(୨) ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହି ଖୁସିଖବର ଶୁଣାଅ ଯେ ଆମେ ପବିତ୍ରତାର ବଳ ଦ୍ୱାରା ଏବଂ ଶ୍ରୀମତ ଆଧାରରେ ନିଜର ତନ-ମନ-ଧନର ସହଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଭାରତକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ ତଥା ଦ୍ୱିମୁକୁଟଧାରୀ କରିବାର ସେବା କରୁଛୁ ।

ବରଦାନ:-
ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡରେ ସବୁ ସଂକଳ୍ପର ସମାପ୍ତି ଦ୍ୱାରା ନିଜର ମୂଳଦୁଆକୁ ମଜବୁତ କରି ସମ୍ମାନର ସହିତ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୁଅ ।

କୌଣସି ବି ପରୀକ୍ଷା ପରିପକ୍ୱ କରିବା ପାଇଁ ବା ମୂଳଦୁଆକୁ ମଜବୁତ କରିବା ପାଇଁ ଆସିଥାଏ, ସେଥିପାଇଁ ଏଥିରେ ବିଚଳିତ ହୁଅ ନାହିଁ । ବାହାରର ହଲଚଲ୍କୁ ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡରେ ବନ୍ଦ କରିବାର ଅଭ୍ୟାସ କର, ସଂକଳ୍ପର ବିସ୍ତାର କେତେ ବି ବଡ ହୋଇଥାଉ କିନ୍ତୁ ତା’କୁ ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡରେ ଏକତ୍ରିତ କରିନିଅ । ଭୋକ-ଶୋଷ, ଥଣ୍ଡା-ଗରମ ସବୁ କିଛି ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସଂସ୍କାର ପ୍ରକଟ ନ ହେଉ, ଏକତ୍ରିକରଣର ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦର ମାତ୍ରା ଲଗାଇଦିଅ । ବହୁତ ସମୟର ଏହିଭଳି ଅଭ୍ୟାସ ହିଁ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ କରିଦେବ ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ନିଜର ସୁଖ ଏବଂ ଶାନ୍ତିର ତରଙ୍ଗ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁଖ-ଶାନ୍ତିର ଅନୁଭୂତି କରାଇବା ହିଁ ପ୍ରକୃତ ସେବା ।