31.12.18 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
มีความรักที่แท้จริงต่อพ่อผู้เดียวแล้วท่านจะพาลูกกลับบ้านไปกับท่าน
ท่านจะปลดปล่อยลูกจากบาปทั้งหมดและทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์
คำถาม:
การสร้างสมคุณธรรมหลักใดที่ลูกต้องการเพื่อทำให้ตัวลูกเองนั้นเป็นสุข?
คำตอบ:
เพียงเมื่อลูกรู้วิธีการที่จะมีการสนทนาทางจิตกับตัวลูกเองเท่านั้นที่ลูกจะสามารถอยู่อย่างมีความสุขได้
อย่าได้มีความผูกพันยึดมั่นต่อสิ่งใด
กระเพาะของลูกต้องการเพียงจาปาตีสองแผ่นเท่านั้น ก็เท่านั้นเอง
เพียงเมื่อลูกมีการสร้างสมคุณธรรมของทัศนคติที่เป็นอิสระจากแรงดึงดูดเท่านั้นที่ลูกจะสามารถอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสได้
ไตร่ตรองความรู้และทำให้ตัวลูกเองเป็นสุข ลูกคือคาร์มาโยคี
จดจำพ่อขณะที่ลูกกำลังทำงาน ขณะกำลังทำงานบ้านของลูก และขณะที่ลูกรับประทาน
ขอให้กงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเองนั้นเฝ้าแต่ควงหมุนในสติปัญญาของลูก
และจะมีความสุขมากมาย
เพลง:
ท่านจะไม่แยกห่างจากฉันและความรักในหัวใจของฉันจะไม่หายไป!....
โอมชานติ
ลูกๆ ที่สุดแสนหวานได้ยินเพลงแล้ว
นี่คือความรักทางจิตของลูกๆดวงวิญญาณสำหรับพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดของลูก
เพียงลูกๆ บราห์มินเท่านั้นที่มีความรักทางจิตนี้ ลูกมีศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณ
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาพูดว่าแต่ละดวงวิญญาณคือดวงวิญญาณสูงสุด
ดวงวิญญาณนั้นรักผู้ใด? เป็นลูกๆ ที่รักพ่อของพวกเขา ไม่ใช่ความรักของพ่อเพื่อพ่อ
ลูกเข้าใจว่าเวลานี้ลูกๆ ดวงวิญญาณกำลังเชื่อมความรักของลูกกับพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด เป็นความรักนี้ที่จะพาลูกกลับไปกับท่าน
ลูกมีความรักทางจิตต่อพ่อและดังนั้นลูกจำต้องเผชิญต่อความยากลำบากด้วยเช่นกัน
ทั้งโลกและสมาชิกครอบครัวของลูกทั้งหมดนั้นกลายเป็นศัตรูของลูก
ได้เคยมีการอธิบายแก่ลูกๆ แล้วว่าแม่น้ำคงคาไม่ใช่ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ผู้คนไปที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาและแม่น้ำยมนาด้วยความคิดของการกลับมาบริสุทธิ์
พวกเขาไปและนั่งที่ฮาริดวาและที่คาจี สถานที่เหล่านั้นคือสองสถานที่หลัก
พวกเขาพูดว่า: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ คงคา! อย่างไรก็ตามคงคานั้นไม่ได้ยินพวกเขา
เป็นพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์เท่านั้นที่ได้ยินพวกเขา
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าพ่อผู้นั้น
พ่อกำลังบอกลูกถึงวิธีที่ลูกจะสามารถกลับมาบริสุทธิ์ได้
น้ำของแม่น้ำคงคาไม่ได้พูดว่า:
จดจำฉันผู้เดียวเท่านั้นอยู่เสมอและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง พ่อพูดว่า:
พ่อสัญญากับลูกว่าหากลูกจดจำฉันผู้เป็นพ่อ บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
พ่อรับประกันสิ่งนี้ คงคาไม่สามารถรับประกันสิ่งนี้ได้
เช่นที่ผู้คนเคยเผาหุ่นจำลองของราวันทุกปีแต่เขาก็ไม่ตาย
ในทำนองเดียวกันผู้คนได้อาบน้ำในแม่น้ำคงคามาชาติแล้วชาติเล่า
แต่ก็ไม่มีใครกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
พวกเขาไปอาบน้ำที่นั่นครั้งแล้วครั้งเล่า
เมื่อพวกเขาได้อยู่อย่างบริสุทธิ์แล้วเหตุใดพวกเขาจึงไปอาบน้ำที่นั่นอีกเล่า?
มีเมล่ามากมายอย่างยิ่ง
จะไม่มีใครเรียกสิ่งเหล่านั้นว่าเป็นการพบปะของดวงวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด
ในหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธามีฝูงชนขนาดใหญ่ที่เมล่า
เวลานี้ลูกเชื่อมโยคะสติปัญญาของลูกกับพ่อ ลูกรู้ว่าลูกๆ
ดวงวิญญาณกลายเป็นคู่รักของท่าน เป็นดวงวิญญาณที่จดจำพระเจ้าด้วยร่างกายของพวกเขา
พ่อพูดว่า: พ่อกำลังสอนลูกผ่านร่างนี้ด้วยเช่นกัน
เหตุนี้เองลูกจึงต้องเฝ้าแต่จดจำบาบาอยู่เสมอ เมื่อลูกพูดว่า “บาบา”
แน่นอนที่ลูกจะจดจำสวรรค์และบ้านของลูก ดินแดนแห่งการหลุดพ้นด้วยเช่นกัน
การหลุดพ้นนั้นเรียกว่าเป็นดินแดนนิพพานด้วย นี่คือโลกที่มีตัวตน
ประชากรของโลกที่มีตัวตนนั้นจะเพิ่มพูนขึ้นได้อย่างไรหากดวงวิญญาณไม่ได้มาที่นี่?
ดวงวิญญาณมาจากโลกที่ไม่มีตัวตนและมนุษย์โลกก็เฝ้าแต่เพิ่มพูนขึ้น
บ้างก็คิดว่าประชากรโลกนั้นเฝ้าแต่เพิ่มพูนขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ
ลูกรู้ว่าดวงวิญญาณมาที่นี่และประชากรโลกนั้นก็เฝ้าแต่เพิ่มขึ้น
เวลานี้ลูกรู้ว่าบ้านที่แสนหวานคือดินแดนแห่งความสงบ ผู้คนมากมายชอบความสงบ
ลูกรู้ว่าดินแดนแห่งความสงบคือบ้านที่แสนหวานของพระเจ้าผู้เป็นพ่อของลูก
เมื่อชาวบารัตกำลังกลับมาจากต่างแดนพวกเขาก็พูดว่า:
เรากำลังจะกลับไปสู่บ้านที่แสนหวานของบารัตของเรา
พวกเขารักดินแดนที่พวกเขาถือกำเนิด พวกเขาพูดว่า:
พาเรากลับไปสู่บ้านที่แสนหวานของบารัตของเรา โอเค หากมีคนตายและดวงวิญญาณจากไปแล้ว
พวกเขาก็จะนำร่างของผู้นั้นมาที่นี่และจบสิ้นร่างนั้นที่นี่
พวกเขาเชื่อว่าดินของบารัตควรจะกลับไปสู่บารัต
เมื่อเนรูตายพวกเขาก็ได้กระจายขี้เถ้าของเขาไปในสถานที่ต่างๆ มากมาย
พวกเขากระจายขี้เถ้าลงบนท้องทุ่ง พวกเขาคิดว่าผืนดินนั้นจะกลับมาอุดมสมบูรณ์
อย่างไรก็ตามไม่ว่าใครบางคนจะให้ความเคารพต่อสิ่งใดมากเพียงไรก็ตาม
แน่นอนที่สิ่งนั้นต้องกลับมาเก่า
พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับความยากลำบากมากมายอย่างยิ่ง พวกเขาไม่รู้จักพ่อ
ลูกรู้จักพ่อและกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากท่าน
ดังนั้นความปรารถนาของหัวใจของลูกก็คือการทำให้เพื่อนฝูงญาติมิตรของลูกกลายเป็นชาวสวรรค์ด้วย
เมื่อลูกบอกพวกเขาให้กลายเป็นชาวสวรรค์พวกเขาก็พูดว่า: ท่านต้องการจะฆ่าพวกเราหรือ?
ลูกๆ รู้ว่าลูกกำลังกลายเป็นชาวสวรรค์ที่สูงส่งด้วยการทำตามศรีมัท
ใช้ความเพียรพยายามอย่างมากมายที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ลูกกลับมามีสำนึกที่เป็นร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่าและลืมพ่อ
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าท่านเป็นการส่วนตัว ลูกรู้ว่าลูกได้มาหาพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดของลูก บาบาถามว่า: เราเคยพบกันมาก่อนไหม? ดังนั้น
ลูกก็ตอบในทันทีว่า: ใช่ บาบา เราเคยพบกันเมื่อ 5,000 ปีที่แล้ว
เหล่านี้เป็นคำพูดที่แฝงตัวของลูก ไม่มีใครสามารถลอกเลียนแบบลูกได้
ถึงแม้ว่าบ้างจะนำเครื่องแต่งกายของกฤษณะมาใช้และพูดว่าพวกเขานั้นได้มาเพื่อก่อตั้งสวรรค์
แต่พวกเขาก็ไม่สามารถพูดว่าพวกเขานั้นได้ก่อตั้งสวรรค์เมื่อ 5,000
ปีที่แล้วด้วยเช่นกัน ลูกๆ เท่านั้นที่พูดว่า: บาบา เราได้มาเมื่อ 5,000
ปีที่แล้วด้วยเช่นกันเพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกของเราจากท่าน
ท่านเคยสอนราชาโยคะแก่พวกเรา ดวงวิญญาณพูดเช่นนี้ผ่านร่างกาย
มีศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
ไม่มีเรื่องของการอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันในสิ่งนี้
พวกเขาไม่แม้กระทั่งเข้าใจว่า บราห์มา ผู้ที่พ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดได้สร้างโลกผ่านเขานั้นจะต้องมีชีวิตอยู่ในรูปที่มีตัวตนอย่างแน่นอน
พ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์มาและทำให้ลูกกลายเป็นเทพที่บริสุทธิ์
พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้สร้างสวรรค์
ดังนั้นแน่นอนที่มนุษย์นั้นเป็นที่ต้องการในสวรรค์
บาบามาแล้วแสดงประตูสู่สวรรค์แก่ลูก ลูกพยายามที่จะเปลี่ยนชาวนรกให้เป็นชาวสวรรค์
หากลูกบอกบุคคลสำคัญโดยตรงว่าเขานั้นเป็นชาวนรกที่ไม่บริสุทธิ์,เขาก็จะไม่พอใจอย่างยิ่ง
เวลานี้ลูกรู้ว่าลูกกำลังออกมาจากนรกและกำลังไปสู่สวรรค์
เวลานี้เราเป็นผู้อาศัยของยุคบรรจบพบกัน
จากการละทิ้งร่างกายของเราพวกเราดวงวิญญาณในเวลานี้กำลังจะไปบ้านบาบากับบาบา
นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิตของลูก ลูกต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึง บาบา
ลูกเข้าใจว่าการจาริกแสวงบุญจะดำเนินไปตราบเท่าที่ร่างกายของลูกยังอยู่
ลูกต้องทำการกระทำด้วยเช่นกัน แม้ว่าลูกอาจรับประทาน ดื่ม และปรุงอาหาร
แน่นอนที่ลูกต้องจดจำพ่อเมื่อใดก็ตามที่ลูกมีเวลา ขณะที่ลูกอยู่ที่ทำงาน
เมื่อลูกเห็นว่ามีเวลาชั่วขณะหนึ่ง จงนั่งในการจดจำระลึกถึงบาบา
มีรายได้มากมายในสิ่งนั้น เมื่อเดินทางโดยรถไฟลูกไม่ต้องทำสิ่งใดในเวลานั้น
ดังนั้นขณะนั่งอยู่ที่นั่นจงเฝ้าแต่จดจำบาบา เวลานี้เรากำลังจะไปหาบาบา
บาบาได้มาจากอาณาเขตสูงสุดเพื่อพาเรากลับไป อัจชะ
เมื่อลูกกำลังทำอาหารให้กับครอบครัวในตอนเย็น จงเตือนกันและกันให้จดจำบาบา
มาและเราจะนั่งในการจดจำระลึกถึงบาบาของเรา บอกประเด็นเหล่านี้แก่กันและกัน
เราคือผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเอง บาบาพูดว่า:
ลูกก็เป็นประภาคารที่แสดงหนทางแก่ผู้อื่นด้วย ลูกเป็นประภาคารขณะที่นั่ง ยืน
และเคลื่อนไหวไปมา
ลูกมีการหลุดพ้นในดวงตาข้างหนึ่งและการหลุดพ้นในชีวิตในดวงตาอีกข้างหนึ่ง
สวรรค์เคยอยู่ที่นี่ แต่สวรรค์ไม่อยู่ที่นี่ในเวลานี้ เวลานี้เป็นนรก
บาบากำลังก่อตั้งสวรรค์อีกครั้งหนึ่ง พ่อพูดว่า:
พ่อทำให้ลูกกลายเป็นดอกไม้ที่สวยงามอย่างยิ่ง
แล้วลูกก็จะกลายเป็นจักรพรรดินีและราชินี ลูกต้องไม่กลายเป็นราชินีฝ้ายทอมือที่หยาบ
ลูกต้องกลับมาเต็ม 16 องศาสมบูรณ์ ไม่ใช่ 14 องศา ศรีกฤษณะนั้นเคย 16 องศา ลูกๆ
เคยมีการถืออดและมีระเบียบวินัย ฯลฯ มากมายอย่างยิ่ง
ลูกแม้กระทั่งเคยอยู่โดยไม่ดื่มน้ำเป็นเวลาถึง 7 วัน
ลูกเคยทำความเพียรพยายามอย่างมากมายแต่ลูกก็ไม่ได้ไปสู่ดินแดนของกฤษณะ
เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อไปสู่ดินแดนของกฤษณะ(สวรรค์)ในทางปฏิบัติจริง
เป็นเพราะกฤษณะได้ถูกแสดงไว้ในยุคทองแดงจึงไม่มีใครรู้เกี่ยวกับสวรรค์
ในความเป็นจริงลูกรู้ว่า 7 วันหมายความว่าอย่างไร
ลูกต้องไม่จดจำใครนอกจากพ่อแต่ไม่มีเรื่องของการอยู่โดยที่ไม่ดื่มน้ำ ฯลฯ
ด้วยการจดจำบาบาลูกจะไปหาบาบา และแล้วพ่อจะส่งลูกไปสู่สวรรค์
ลูกทำให้ตัวลูกเองนั้นอดอยากโดยการถือออดและการมีระเบียบวินัย ฯลฯ
เป็นเวลาหลายต่อหลายวัน ลูกทำความเพียรพยายามมากมายอย่างยิ่งชาติแล้วชาติเล่า
ไม่มีการได้มาซึ่งสิ่งใดด้วยสิ่งใดนั้น
เวลานี้ลูกได้รับการปลดปล่อยจากทั้งหมดนั้นและถูกนำมาสู่หนทางแห่งการหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลส
ลูกพูดว่า: บาบา
เราพบท่านในวงจรที่แล้วด้วยเช่นกันและประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งสวรรค์ของเรา พ่อพูดว่า:
เฝ้าแต่รับคำแนะนำในทุกย่างก้าว
ถามเกี่ยวกับบัญชีทั้งหมดของลูกแล้วบาบาจะเฝ้าแต่ให้คำแนะนำแก่ลูก
ลูกอาจจะดำเนินธุรกิจของลูก ฯลฯ ต่อไปและแม้กระนั้นบาบาก็จะเฝ้าแต่แนะนำลูก
เมื่อท่านเห็นว่าลูกนั้นติดกับในธุรกิจของลูกมากเกินไปท่านจะแนะนำลูกว่า:
เหตุใดลูกจึงเพียรพยายามอย่างหนักมากกับสิ่งนั้นเล่า?
ลูกจะมีชีวิตอยู่ไปได้นานเพียงใด?
กระเพาะนั้นร้องขอเพียงจาปาตีหนึ่งหรือสองแผ่นเท่านั้น
ผู้ที่มั่งคั่งและผู้ที่ยากจนสามารถมีชีวิตอยู่ด้วยเพียงเท่านี้ได้
ผู้ที่มั่งคั่งก็กินอย่างดีแต่กระนั้นพวกเขาก็ยังมีโรคภัย
มองดูว่าคนพื้นเมืองนั้นแข็งแรงเพียงไรและมองดูว่าพวกเขานั้นกินอะไร!
พวกเขาทำงานหนักมาก พวกเขาก็อยู่อย่างมีความสุขในกระท่อมของพวกเขา
ดังนั้นในเวลานี้ลูกควรที่จะละทิ้งความอยากปรารถนาอื่นๆ ทั้งหมด
รับจาปาตีสองแผ่นและกระเพาะของลูกจะกลับมาเต็ม ก็เท่านั้นเอง และแล้วลูกต้องจดจำพ่อ
ลูกคือลูกๆ ทางจิตและได้กลายเป็นคู่รักของพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดผู้เป็นที่รัก
ยิ่งลูกจดจำบาบามากเพียงไร บาปของลูกก็จะได้รับการปลดเปลื้องมากขึ้นตามนั้น
และลูกจะไปพบปะกับผู้เดียวที่ลูกจดจำ ลูกบางคนมีความอยากปรารถนาที่จะได้นิมิต
บาบาพูดว่า: ลูกสามารถได้นิมิตขณะที่นั่งอยู่ที่บ้าน
ด้วยการจดจำชีพบาบาลูกจะได้นิมิตของดินแดนสุขาวดีและลูกจะได้เห็นดินแดนของกฤษณะ
ที่นี่ บาบาทำให้ลูกกลายเป็นนายของดินแดนสุขาวดี ไม่ใช่เรื่องของเพียงนิมิต
จดจำพ่อเพราะพ่อได้มาเพื่อพาลูกกลับไป ลูกต้องจดจำชีพบาบา.
ท่านผู้เดียวเท่านั้นคือผู้เดียวที่ทำให้ลูกกลายเป็นนายของดินแดนของศรีกฤษณะ
กฤษณะจะไม่ทำให้ลูกเป็นเช่นนั้น
ด้วยการจดจำชีพบาบาลูกได้รับอำนาจในการปกครองดินแดนสุขาวดี
เวลานี้ท่านได้มาจากอาณาเขตสูงสุด แน่นอนที่ท่านได้มาในบางเวลา
เหตุนี้เองจึงได้มีการสร้างวัดเป็นอนุสรณ์
มีวัดชีวาและผู้คนก็เฉลิมฉลองวันเกิดของชีวาด้วย
แต่ไม่มีใครรู้ว่าท่านมาในบารัตอย่างไร ท่านไม่ได้เข้าไปในร่างของกฤษณะ
กฤษณะมีชีวิตอยู่ในยุคทองเท่านั้น
มีวัดที่ใหญ่โตมากให้กับชีวาแต่วัดที่ให้กับกฤษณะไม่ได้ใหญ่โตเช่นนั้น
วัดโสมนาถนั้นใหญ่มาก
ในวัดของกฤษณะพวกเขาได้แสดงราเด้และกฤษณะสวมเครื่องประดับมากมาย
ลูกจะไม่เคยเห็นเครื่องประดับในวัดของชีวา
ชีพบาบาไม่ได้อาศัยอยู่ในพระราชวังที่ใหญ่โต เป็นศรีกฤษณะที่อาศัยอยู่ที่นั่น
บาบาพูดว่า: พ่อไม่ได้อยู่ในพระราชวัง
อย่างไรก็ตามในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขาได้สร้างวัดที่ยิ่งใหญ่อย่างยิ่งที่ประดับประดาด้วยเพชรพลอย
เป็นผู้ที่ได้รับมรดกของสวรรค์จากชีพบาบาที่ได้สร้างวัดที่ใหญ่โตเช่นนั้น
พวกเขาสร้างวัดที่ใหญ่มากเพื่อเป็นอนุสรณ์
ดังนั้นพวกเขาเองมีความมั่งคั่งอย่างยิ่งด้วย ยังคงมีการสร้างวัดที่ดีมาก
ในบอมเบย์มีวัดให้กับชีวา บาบูรินาถ (เจ้าผู้เปลี่ยนหนามเป็นดอกไม้)
มีวัดให้กับลักษมีและนารายณ์ในมาดัพบ๊าค(Madhavbaag) พ่อพูดว่า:
พ่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของสวรรค์
และดังนั้นลูกสร้างวัดที่ใหญ่โตมากในหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธาและมองดูว่าเวลานี้พ่อกำลังนั่งในกระท่อมอย่างไร!
ชื่อของลูกจะได้รับการประกาศชื่อเสียงด้วย
ลูกรู้ว่าวัดของลูกจะถูกสร้างขึ้นอีกครั้ง
เป็นความอัศจรรย์ที่มีวัดมากมายให้กับพ่อชีวาของเราด้วยเช่นกัน
ผู้ที่สร้างวัดโสมนาถนั้นก็อาจเคยมั่งคั่งอย่างยิ่ง เวลานี้พ่อนั้นแฝงตัวอย่างยิ่ง
ไม่มีใครรู้จักพ่อ
เวลานี้ลูกรู้ว่าวัดที่ให้กับชีพบาบานั้นจะต้องมีการสร้างขึ้นอีกครั้งอย่างไร
และแล้วลูกก็จะได้ไปสู่หนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธา
มาม่าและบาบาผู้ที่ได้กลายเป็นผู้มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาที่สุดและเป็นนายของสุขาวดีและแล้วก็จะกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาอันดับหนึ่ง
และพวกเขาก็จะกลายเป็นผู้ที่จะต้องสร้างวัด
ดังนั้นพวกเขาก็จะพูดในหัวใจของพวกเขาว่า: เราจะกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาและสร้างวัด
ด้วยการทำให้ตัวลูกเองสนุกสนานด้วยสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ลูกก็จะลืมโลกเก่า
ลูกควรจะพูดถึงสิ่งต่างๆ เช่นนั้นในหมู่ลูกๆเองและลูกจะอยู่อย่างมีความสุขอย่างยิ่ง
ลูกๆแต่ละคนควรจะมีการสนทนาทางจิตกับตัวลูกเอง พ่อทางจิตนั่งที่นี่และปลอบโยนลูกๆ
ดวงวิญญาณ ท่านทำให้ลูกสดชื่นแจ่มใสด้วยความรู้นี้ ลูกพูดว่า:
เราได้มาอีกครั้งหลังจากหนึ่งวงจร
เราเคยได้พบกับพ่อหลายต่อหลายครั้งและได้รับมรดกของเรา
ลูกควรที่จะพูดกับตัวลูกเองด้วยวิธีนี้ และแล้วลูกนั้นก็เป็นคาร์มาโยคีด้วย
ถึงแม้ลูกอาจเตรียมอาหารอยู่ที่บ้าน ลูกก็จะอยู่อย่างมีความสุข
ลูกรู้ถึงประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของ 84 ชาติเกิด
เวลานี้เราได้กลายเป็นบราห์มินและแล้วเราก็จะกลายเป็นเทพและปกครองอาณาจักร
จากการเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาเราจะกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาแล้วก็สร้างพระราชวัง
ฯลฯ เฝ้าแต่ถ่ายทอดประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของลูกเอง
ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของเราเฝ้าแต่ไปรอบวงจรอย่างไรนั้นเรียกได้ว่าเป็นกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเอง
ลูกคือผู้ที่ล่วงรู้ทั้งสามโลก ดวงตาของความรู้ของลูกได้เปิดขึ้นแล้วในเวลานี้
ด้วยการจดจำวงจรนี้ลูกควรจะมีความสุขมากมาย พ่อนั้นก็พึงพอใจด้วย
เวลานี้ลูกข้องแวะอยู่ในงานรับใช้
จะมีการสร้างวัดให้กับลูกๆผู้รับใช้ภายหลังในหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธา
เวลานี้พ่อมาเพื่อรับใช้ลูกๆ พ่อได้มาเพื่อให้มรดกที่สมบูรณ์ของสวรรค์แก่ลูก
ยิ่งลูกแต่ละคนทำความเพียรพยายามมากเพียงไร
ตามนั้นเองที่ลูกจะกลายเป็นนายแห่งสวรรค์ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ขณะที่เดินเหินและเคลื่อนไหวไปมาให้เป็นประภาคารและชี้หนทางแก่ทุกคน
ละทิ้งความอยากปรารถนาทั้งหมดและอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว
เฝ้าแต่รับคำแนะนำจากพ่อ
2. ทำให้ตนเองนั้นสนุกสนานในสิ่งต่างๆ ของความรู้ พูดกับตนเอง
ควงกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเองและอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสเสมอ
พร:
ขอให้ลูกนั่งอยู่บนที่นั่งของความเคารพตนเองและให้ความเคารพแก่ทุกคน
และด้วยเหตุนั้นจึงได้รับความเคารพจากทุกคน
คงอยู่อย่างมั่นคงในความเคารพตนเองที่สูงส่งของลูกเสมอ
จงมีความถ่อมตนและเฝ้าแต่ให้ความเคารพกับทุกคน
เพราะการให้นี้จะกลายเป็นรูปของการได้รับ
การให้ความเคารพหมายถึงการเพิ่มความจริงจังและความกระตือรือร้นให้กับดวงวิญญาณอื่นๆและทำให้พวกเขาสามารถเคลื่อนไปข้างหน้าได้
ด้วยการอยู่ในความเคารพตนเองของลูกอย่างสม่ำเสมอ
ลูกจะได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมดโดยอัตโนมัติ เพราะด้วยความเคารพตนเองของลูก
โลกจะเคารพลูก และลูกจะกลับมามีค่าควรแก่การได้รับความเคารพที่สูงส่งจากทุกคน
คติพจน์:
บันทึกของผู้ที่ให้ความนับถือกับทุกคนจะกลับมาดีโดยอัตโนมัติ