18/10/18 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวานมีศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณ และเหล่านั้นคือร่างกายของลูก
ไม่มีเรื่องของนิมิตในสิ่งนี้ แม้ว่าถ้าผู้คนจะมีนิมิตของดวงวิญญาณ
พวกเขาจะไม่สามารถเข้าใจสิ่งนั้น
คำถาม:
ด้วยการทำตามศรีมัทใดของพ่อที่ลูกจะได้รับการปลดปล่อยจากการถูกลงโทษในกรงขังของครรภ์?
คำตอบ:
ศรีมัทของพ่อคือ ลูกๆ จงกลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่น
เป็นของพ่อผู้เดียวและไม่มีใครอื่น
เพียงแต่จดจำพ่อและอย่าทำการกระทำที่เป็นบาปใดและลูกจะได้รับการปลดปล่อยจากการถูกลงโทษในกรงขังของครรภ์
ที่นี่ลูกได้เป็นคนติดคุกมาชาติแล้วชาติเล่า
ในเวลานี้พ่อได้มาเพื่อปลดปล่อยลูกจากการลงโทษนั้น ไม่มีกรงขังใดของครรภ์ในยุคทอง
โอมชานติ
พ่อทางจิตอธิบายแก่ลูกทางจิตว่า ดวงวิญญาณคืออะไร และดวงวิญญาณสูงสุด
พ่อของดวงวิญญาณคือใคร ท่านอธิบายสิ่งนี้อีกครั้งเพราะนี้คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์นั้นไม่รู้คิดเสมอ โลกที่บริสุทธิ์คือโลกที่รู้คิด
บารัตเคยเป็นโลกที่บริสุทธิ์นั่นคือเป็นอาณาจักรของเหล่าเทพ
เคยเป็นอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ พวกเขามีความสุขและมั่งคั่งอย่างยิ่ง
แต่ชาวบารัตไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ พวกเขาไม่รู้จักพ่อ พ่อสูงสุดผู้สร้าง
เป็นมนุษย์เท่านั้นผู้ที่จะรู้สิ่งนี้ สัตว์จะไม่รู้สิ่งนี้ พวกเขาแม้จดจำว่า: โอ
พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด! ท่านคือพ่อเหนือโลก ดวงวิญญาณจดจำพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดของเขา เป็นพ่อทางร่างที่ให้กำเนิดแก่ร่างกายนี้ในขณะที่พ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด ท่านนั้นคือพ่อเหนือโลก พ่อของดวงวิญญาณ
ผู้คนกราบไหว้ลักษมีและนารายณ์ พวกเขาเข้าใจว่า:
พวกเขาคงอยู่ในยุคทองและรามและสีดาเคยอยู่ในยุคเงิน พ่อมาที่นี่และอธิบายว่า ลูกๆ
ได้มีการจดจำระลึกถึงพ่อ พ่อเหนือโลกของลูกมาชาติแล้วชาติเล่า
พระเจ้าผู้เป็นพ่ออย่างแน่นอนเป็นผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน
เราดวงวิญญาณนั้นไม่มีตัวตนด้วยเช่นกัน เรากลับมามีตัวตนหลังจากมาที่นี่
ประเด็นที่เล็กอย่างยิ่งนี้ไม่ได้เข้ามาสู่สติปัญญาของผู้ใด
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกนั้นคือผู้สร้าง ลูกเรียกหา: ท่านคือแม่และพ่อ
เราเป็นของท่านและดังนั้นเราจึงกลายเป็นนายแห่งสวรรค์
แล้วเราก็ลืมท่านและกลายเป็นนายของนรก
เวลานี้พ่อนั้นนั่งที่นี่และอธิบายผ่านผู้เดียวนี้ว่า:
พ่อคือผู้สร้างและนี่คือสิ่งสร้างของพ่อ พ่อกำลังอธิบายความลับของสิ่งนั้นแก่ลูก
ผู้เดียวนี้เข้าใจด้วยเช่นกัน ไม่มีผู้ใดมองเห็นดวงวิญญาณ
ดังนั้นเหตุใดพวกเขาจึงพูดว่า “ฉันคือดวงวิญญาณ”?
ลูกเข้าใจว่าลูกดวงวิญญาณละร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่ง มีคำกล่าวว่า:
ดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ ดวงวิญญาณบุญ ลูกมีศรัทธาว่า
ฉันคือดวงวิญญาณและนี่คือร่างกายของฉัน
ร่างกายนั้นสูญสลายในขณะที่ดวงวิญญาณที่ไม่สูญสลายคือลูกของพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดนั้น นี่คือประเด็นที่ง่ายดายเช่นนั้น แต่ผู้ที่รู้คิด
ที่ดีไม่สามารถเข้าใจ มายาปิดล็อคสติปัญญาของลูก ลูกไม่สามารถได้นิมิตของตนเอง
ดวงวิญญาณ เป็นดวงวิญญาณที่ใช้ชาติเกิดมากมาย
พ่อของดวงวิญญาณเปลี่ยนไปในทุกชาติเกิด
เหตุใดลูกจึงไม่ได้มีศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณเหล่า? ลูกร้องขอนิมิตของดวงวิญญาณ
เป็นเวลาหลายต่อหลายชาติเกิด ลูกเคยบอกผู้ใดว่าลูกควรมีนิมิตของดวงวิญญาณหรือไม่?
บางคนได้นิมิตของดวงวิญญาณ แต่พวกเขาไม่สามารถเข้าใจ ลูกไม่รู้จักพ่อ ไม่มีผู้ใด
นอกจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ที่สามารถประทานนิมิตของพระเจ้าแก่ดวงวิญญาณ
พวกเขาพูดว่า: โอ้พระเจ้า! ดังนั้นท่านคือพ่อใช่หรือไม่? ลูกมีสองพ่อ:
หนึ่งคือพ่อที่สูญสลายผู้ที่ให้กำเนิดแก่ร่างที่สูญสลาย
อีกหนึ่งคือพ่อที่ไม่สูญสลายของดวงวิญญาณที่ไม่สูญสลาย ลูกร้องเพลงว่า:
ท่านคือแม่และพ่อ ลูกจดจำท่านและดังนั้นอย่างแน่นอนที่ท่านต้องเคยมา ใช่หรือไม่?
จากัดอัมบาและจากัดปิตากำลังนั่งอยู่ที่นี่ พวกเขากำลังศึกษาราชาโยคะ
เคยมีอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ในดินแดนสุขาวดี พวกเขาเคยอยู่ในบารัตเช่นกัน
ผู้คนเชื่อว่าสวรรค์อยู่บางแห่งเบื้องบน
แต่อนุสรณ์ของลักษมีและนารายณ์อยู่ที่นี่และดังนั้นอย่างแน่นอนที่พวกเขาเคยปกครองอาณาจักรที่นี่
วัดดิลวาลาคืออนุสรณ์ของเวลาปัจจุบันของลูก ลูกคือราชาโยคี
ลูกกึ่งกุมารีและกุมารีกำลังนั่งอยู่ที่นี่
และอนุสรณ์ของสิ่งนี้ถูกสร้างขึ้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ชื่อ ‘ดิลวาลา’มีความหมายด้วยเช่นกัน
ใครคือผู้เอาชนะหัวใจของลูก? อดิเทพและอดิเทวีนี้กำลังศึกษาราชาโยคะ
พวกเขาจะจดจำพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดที่ไม่มีตัวตนด้วย
ท่านคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด มหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านนั่งอยู่ในร่างกายของอดิเทพนี้และอธิบายทั้งหมดแก่ลูกๆ ทั้งหลาย
พวกเขาไม่รู้เลยว่าวัดนี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อใด
เหตุใดจึงถูกสร้างขึ้นหรือเป็นอนุสรณ์ของผู้ใด พวกเขาเอ่ยนามของเทวีมากมายว่า: กาลี
ดูรกา อนาปูรณะ (เทวีแห่งอาหาร) ผู้ใดจะเป็นเทวีอานาปูรณะ (ผู้ที่จัดหาอาหาร)
สำหรับทั้งโลก? ลูกรู้หรือไม่ว่าเทวีใดที่เต็มเติมความต้องการของผู้คนสำหรับอาหาร?
บารัตเคยเป็นสวรรค์ เคยมีความสะดวกสบายทางวัตถุมากมายที่นั่น จนกระทั่ง 80 หรือ 90
ปีที่แล้วเท่านั้น ที่ลูกยังคงสามารถได้รับธัญพืช 85 ปอนด์ เป็นเงิน 10 ถึง 12
แอนนา (สามส่วนสี่ของรูปี) ดังนั้นทุกสิ่งเคยถูกอย่างยิ่งก่อนหน้านั้น
ในยุคทองธัญพืชฯลฯ นั้นถูกและดีมาก อย่างไรก็ตาม ไม่มีผู้ใดเข้าใจแม้กระทั่งสิ่งนี้
พ่อมาที่นี่และสอนลูกดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณรับฟังผ่านอวัยวะทางร่างเหล่านี้
ดวงวิญญาณที่ได้รับดวงตาที่จะมองเห็นและหูที่จะได้ยิน พ่อพูดว่า:
พ่อผู้ที่ไม่มีตัวตน รับการค้ำจุนของร่างกายของผู้นี้ด้วยเช่นกัน
พ่อเรียกว่าเป็นชีวาเสมอ ผู้คนได้ให้ชื่อมากมายกับท่าน เช่นรูดร้า ชีวา
โสมนาถแก่พ่อ แต่ชื่อเดียวเท่านั้นของพ่อคือชีวา
ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้มีการจดจำระลึกถึงพระเจ้าและพูดว่า: ขอคารวะต่อชีวา ขณะนี้เป็น
2,500 ปีตั้งแต่พวกเขามีชีวิตอยู่ บนหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เริ่มแรกเคยมีการกราบไหว้ที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน
เวลานี้ลูกได้ใส่พ่อเข้าไปในก้อนกรวดและก้อนหิน
ขณะนี้เป็นการสิ้นสุดของการทำความเลื่อมใสศรัทธานั้น พ่อได้มาเพื่อพาทุกคนกลับบ้าน
โลกเก่านี้จะสิ้นสุดลง ระเบิดได้ถูกผลิตขึ้นและดังนั้นทุกคนจะถูกทำลายในเวลาอันสั้น
ในยุคทอง มีผู้คนน้อยนิดอย่างยิ่ง มีเพียง 900,000 เท่านั้น
ที่เหลือทั้งหมดจะไปที่ใด? จะมีสงครามและจะเกิดแผ่นดินไหว ฯลฯ
อย่างแน่นอนที่การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น ผู้เดียวนี้คือประชาบิดา มีบราห์มากุมาร
และบราห์มากุมารีมากมาย ผู้ใดคือบิดาของบราห์มา? ชีวาที่ไม่มีตัวตน
ลูกคือหลานชายและหลานสาวของท่าน ลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากชีพบาบา
ดังนั้นลูกต้องจดจำท่านผู้เดียว
เป็นไปด้วยการจดจำระลึกถึงนั้นที่ภาระของบาปของลูกจะถูกขจัดออกไป
ลูกรู้ว่านี่คือโลกที่มีกิเลสที่ไม่บริสุทธิ์ ยุคทองคือโลกที่ปราศจากกิเลส
ไม่มียาพิษ (กิเลส) ใดที่นั้น ตามระบบทุกคนมีบุตรชายเดียวเท่านั้น
ไม่เคยมีการตายก่อนเวลาอันควรที่นั่น เป็นดินแดนของความสุข ที่นี่มีความทุกข์มากมาย
อย่างไรก็ตามไม่มีผู้ใดรู้สิ่งเหล่านี้ พวกเขาถ่ายทอดกีตะ
คำพูดของพระเจ้าคือศรีมัทภควัทคีตา อัจชะ ผู้ใดคือพระเจ้า?
พวกเขาพูดว่าเป็นศรีกฤษณะ แต่เขาคือเด็กเล็กๆ ดังนั้นเขาจะสอนราชาโยคะได้อย่างไร?
ในเวลานั้น: โลกไม่ได้ไม่บริสุทธิ์
ผู้เดียวผู้ที่สอนราชาโยคะเพื่อชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลสนั้นต้องคงอยู่ที่นี่
ในกีตะถูกเขียนไว้ว่า: ไฟบูชายัญของความรู้ของกีตะของรูดร้า
ไม่มีไฟบูชายัญของความรู้ของกีตะของกฤษณะ
ไฟบูชายัญนี้ได้ดำเนินอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี จะสิ้นสุดลงเมื่อใด?
เมื่อโลกทั้งหมดถูกสังเวยในไฟบูชายัญนี้
เมื่อไฟบูชายัญสิ้นสุดลงพวกเขาสังเวยทุกสิ่งในสิ่งนั้น
ไฟบูชายัญนี้จะดำเนินไปจนกระทั่งเวลาสุดท้ายโลกเก่านี้จะสิ้นสุดลง พ่อพูดว่า:
พ่อคือความตายเหนือความตายทั้งหมด พ่อมาเพื่อพาทุกคนกลับบ้าน
พ่อกำลังสอนลูกเพื่อที่ลูกจะกลายเป็นนายแห่งสวรรค์ ลูกรู้ว่า เวลานี้
มนุษย์ทั้งหมดนั้นไม่มีโชคอย่างสม่ำเสมอ ในยุคทอง ลูกนั้นมีโชคอย่างสม่ำเสมอ
อธิบายความแตกต่างนี้แก่ทุกคน เมื่อผู้คนมาที่นี่ พวกเขาเข้าใจอย่างดีมาก
แต่ทันทีที่พวกเขากลับบ้านทุกสิ่งก็จบสิ้นลง ในทำนองเดียวกัน
พวกเขาทำสัญญาในกรงขังของครรภ์ว่าพวกเขาจะไม่กระทำบาปเพิ่มเติมใดๆ จากนั้น
ทันทีทันใดที่พวกเขาออกมา พวกเขาก็เริ่มกระทำบาปอีกครั้ง: พวกเขาคือคนติดคุก
ในเวลานี้มนุษย์ทั้งหมดคือคนติดคุก
พวกเขาเข้ามาในกรงขังของครรภ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าและมีประสบการณ์ของการลงโทษ พ่อพูดว่า:
ขณะนี้พ่อกำลังปลดปล่อยลูกจากการกลายเป็นคนติดคุกในกรงของครรภ์
ในยุคทองครรภ์ไม่เรียกว่าเป็นกรงขัง พ่อได้มาเพื่อปลดปล่อยลูกจากการลงโทษนั้น
ขณะนี้จดจำพ่อ อย่าได้กระทำบาปใด กลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่น
ผู้คนร้องเพลงว่า: ของฉันคือผู้เดียวและไม่มีใครอื่น พวกเขาไม่ได้หมายถึงกฤษณะ
กฤษณะใช้ 84 ชาติเกิดและเวลานี้ได้มาแล้วและกลายเป็นบราห์มา
แล้วเขาคือผู้เดียวที่จะกลายเป็นกฤษณะอีกครั้ง เหตุนี้เองท่านเข้ามาในร่างนี้
ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ขณะนี้พระเจ้ากำลังก่อตั้งสุริยวงศ์และจันทราวงศ์
ท่านกำลังสร้างรางวัลของลูกสำหรับอนาคต
ขณะนี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามและกำลังสร้างรางวัลของลูกสำหรับหลายต่อหลายชาติเกิดผ่านพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ผู้ที่เป็นผู้สร้างสวรรค์ เรื่องราวเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
นักแสดงแต่ละคนมีบทบาทของเขาเองในละคร
เหตุใดพวกเราควรจะร้องไห้และคร่ำครวญเกี่ยวกับสิ่งนี้เล่า?
เราจดจำพ่อเดียวนั้นขณะที่มีชีวิตอยู่ เราไม่แม้กระทั่งใส่ใจเกี่ยวกับร่างกายนี้
เมื่อเราละร่างเก่านี้ เราจะไปหาบาบา เวลานี้เรากำลังรับใช้บารัตอย่างมาก
ชื่อของลูกได้รับการจดจำว่าเป็นอานาปูรณะ ดูรกา กาลี ฯลฯ
ไม่ได้มีกาลีที่มีรูปที่น่ากลัวอย่างแท้จริงหรือคเณชที่มีงวงช้าง มนุษย์คือมนุษย์
พ่ออธิบายแก่ลูกว่า: พ่อกำลังทำให้ลูกๆ ทั้งหลายกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
มีศรัทธาว่าลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากบาบา แล้วในอนาคต
ลูกจะกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิง ไม่มีผู้ใดรู้จักพ่อที่เป็นผู้สร้างสวรรค์
พวกเขาแม้กระทั่งลืมจากัดอัมบา
ผู้ที่มีการสร้างวัดแก่เขากำลังนั่งอยู่ที่นี่ในรูปที่มีชีวิตขณะนี้
หลังจากยุคเหล็ก ต้องมียุคทอง ผู้คนถามว่าการทำลายล้างจะเกิดขึ้นเมื่อใด
อย่างไรก็ตาม ก่อนอื่น ศึกษาเล่าเรียนและกลับมาฉลาด
สงครามมหาภารตะอย่างแน่นอนที่เกิดขึ้น
และเป็นเพียงหลังจากนั้นเท่านั้นที่ประตูแห่งสวรรค์เปิดขึ้น ดังนั้น
ประตูสวรรค์ขณะนี้กำลังเปิดขึ้นผ่านผู้เป็นแม่เหล่านี้ พวกเขาร้องเพลงว่า:
ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่ เป็นผู้ที่บริสุทธิ์ที่ได้รับการสรรเสริญ
มีผู้เป็นแม่สองประเภท ประเภทหนึ่งคือนักสังคมสงเคราะห์ทางร่าง
และอีกประเภทคือนักสังคมสงเคราะห์ทางจิต นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิตของลูก
ลูกรู้ว่าเราจะละร่างของเราและกลับไปบ้าน พระเจ้าพูดว่า: มานมานะภาฟ! จดจำฉัน
พ่อของลูก กฤษณะ ผู้เป็นลูกจะไม่พูดสิ่งนี้ เขามีพ่อของเขาเอง
ไม่มีใครเข้าใจความหมายของ “มานมานะภาฟ!” พ่อพูดว่า:
จดจำฉันและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะได้รับปีกที่จะโบยบิน
ขณะนี้ลูกกำลังเปลี่ยนจากผู้ที่มีสติปัญญาที่เป็นหินเป็นผู้ที่มีสติปัญญาเป็นเทพปัญญา
ผู้สร้าง พ่อของทั้งหมดคือผู้เดียวเท่านั้น มีวัดแก่อดิเทพและอดิเทวีด้วยเช่นกัน
ลูก ลูกของพวกเขากำลังศึกษาราชาโยคะที่นี้
เป็นที่นี่ที่ลูกทำทาปาเซียและดังนั้นอนุสรณ์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก
ลักษมีและนารายณ์ได้รับอาณาจักรของเขาอย่างไร? นั่นคือวัดของเขา ลูกคือราชาฤาษี
ขณะเวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อได้มาซึ่งอาณาจักรของลูกหรือได้มาซึ่งโชคของอาณาจักรของบารัตของลูกอีกครั้ง
ลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรแห่งสวรรค์ในบารัต ลูกกำลังรับใช้บารัตด้วยร่างกาย
จิตใจและทรัพย์สมบัติของลูกเอง
ลูกกำลังปลดปล่อยทุกคนจากอาณาจักรที่ไม่บริสุทธิ์ของราวันด้วยการทำตามศรีมัทของพ่อ
พ่อคือผู้ปลดปล่อย ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข
ท่านดลใจการทำลายล้างโลกเก่าในการที่จะขจัดความทุกข์ของลูก
ท่านทำให้ลูกสามารถเอาชนะศัตรูของลูกเพื่อที่ลูกจะสามารถกลายเป็นผู้เอาชนะมายาและผู้เอาชนะโลก
ลูกประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรทุกๆ วงจรแล้วสูญเสียอาณาจักรนั้น
นี่คือไฟบูชายัญของความรู้ของรูดร้าชีวาที่เปลวไฟของการทำลายล้างปรากฏออกมาสิ่งเหล่านั้น
ทั้งหมดจะถูกทำลายและลูกจะกลับมามีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
ความทุกข์เริ่มขึ้นในยุคทองแดง พ่อพูดว่า: พ่อมาและเปลี่ยนชาวนรกให้เป็นชาวสวรรค์
ยุคเหล็กคือโรงค้าประเวณี และยุคทองคือชีวาลายา
ลูกกำลังได้รับการทำให้เป็นนายแห่งสวรรค์โดยพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและดังนั้นปรอทของความสุขนี้ของลูกควรเพิ่มขึ้น
อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จดจำพ่อตราบนานเท่าที่ลูกมีชีวิตและประกาศสิทธิ์ของลูกต่อมรดก
อย่าได้ใส่ใจเกี่ยวกับสิ่งใด
2. ทำงานรับใช้ในการทำให้บารัตเป็นสวรรค์ด้วยการใช้ร่างกาย จิตใจ
และสมบัติของลูกตามศรีมัทและชี้หนทางแก่ทุกคน เพื่อที่จะได้รับการปลดปล่อยจากราวัน
พร:
ด้วยรูปของการจดจำระลึกถึงที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก
ขอให้ลูกจบสิ้นสถานการณ์ที่มีขีดจำกัดทั้งหมดและเป็นภาพลักษณ์ของประสบการณ์
ลูกดวงวิญญาณที่สูงส่งเป็นลำต้นที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดและมีสายใยเชื่อมโยงโดยตรงกับเมล็ดและใบสองใบไม้หลัก
ตรีมูรติ จงอยู่อย่างมั่นคงในสภาพที่สูงส่งนี้
กลายเป็นตัวของการจดจำระลึกถึงที่ไม่มีขีดจำกัด
และสิ่งที่มีขีดจำกัดที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมดจะจบสิ้น
กลับมาสู่รูปของความเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกและลูกจะเป็นภาพลักษณ์ของประสบการณ์อย่างสม่ำเสมอ
คงอยู่ในสำนึกรู้ถึงอาชีพของการเป็นบรรพบุรุษที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกอย่างสม่ำเสมอ
หน้าที่ของลูกผู้เป็นบรรพบุรุษคือการเป็นแสงที่อมตะที่แสดงจุดหมายปลายทางให้กับดวงวิญญาณที่กำลังเร่ร่อนอยู่ในความมืด
คติพจน์:
แทนที่จะสับสนกับสถานการณ์ใดๆ
การมีประสบการณ์ของความสุขสันต์คือการเป็นโยคีที่ซาบซึ้ง