16/10/18       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ในเรือเดินสมุทรที่ลำใหญ่มาก สมอเรือของลูกถูกถอนขึ้นมาและลูกกำลังข้ามช่องแคบน้ำเค็มไปสู่มหาสมุทรน้ำนม

คำถาม:
ลูกๆรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเป็นพิเศษในเรื่องใด อะไรคือเหตุผลหลักของความรู้สึกเหน็ดเหนื่อย

คำตอบ:
ขณะเคลื่อนไหวไป ลูกรู้สึกเหนื่อยล้ากับการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง เหตุผลหลักของความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยคืออิทธิพลของเพื่อนเลว ลูกเข้ามาสู่ความเป็นเพื่อนเช่นนั้นจนกระทั่งลูกปล่อยมือพ่อ มีคำกล่าวว่าเพื่อนที่ดีจะพาลูกข้ามฟากและเพื่อนที่ไม่ดีจะทำให้ลูกจมน้ำ หากลูกตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของเพื่อนที่ลูกคบและก้าวออกไปจากเรือเดินสมุทร มายาจะกินลูกทั้งเป็น เหตุนี้เองบาบาจึงเตือนว่า ลูกๆ อย่าปล่อยมือพ่อผู้ทรงอำนาจ

เพลง:
แม่ โอ้ แม่ ท่านคือผู้ประทานโชคสำหรับทุกคน

โอมชานติ
พ่อทางจิตพูดกับลูกๆทางจิตว่า ลูกๆ โอมชานติ นี่ยังเป็นมนตราที่ยิ่งใหญ่ด้วยเช่นกัน ดวงวิญญาณสวดมนตราของศาสนาดั้งเดิมของตน ศาสนาดั้งเดิมของฉันดวงวิญญาณ คือ ความสงบ ฉันไม่จำเป็นต้องเข้าป่า ฯลฯ เพื่อความสงบ ฉัน ดวงวิญญาณ คือความสงบ เหล่านี้คืออวัยวะของฉัน การทำให้เกิดเสียงหรือไม่ทำให้เกิดเสียงนั้นอยู่ในมือของฉัน แต่เพราะผู้คนไม่มีความรู้นี้ พวกเขาจึงเร่ร่อนไปยังสถานที่ต่างๆอยู่เรื่อยๆ มีเรื่องราวที่เกี่ยวกับสิ่งนี้ว่า ราชินีสวมสร้อยไว้รอบคอ แต่กลับลืมและคิดว่าสร้อยคอหายไป ดังนั้นเธอจึงค้นหาสร้อยคอจากภายนอก แล้วมีคนบอกเธอว่าสร้อยคอเส้นนั้นอยู่รอบคอของเธอ เรื่องนี้เป็นตัวอย่าง ผู้คนเร่ร่อนจากสถานที่หนึ่งไปยังสถานที่หนึ่ง แม้แต่ซันยาสซี ฯลฯ ยังพูดว่า จะมีความสงบของจิตใจได้อย่างไร อย่างไรก็ตาม จิตใจและสติปัญญาอยู่ในดวงวิญญาณ เมื่อดวงวิญญาณได้รับอวัยวะเหล่านี้ เขาจะเข้ามาสู่การ ‘พูดคุย’ (talkie) พ่อพูดว่า ลูกๆดวงวิญญาณควรมั่นคงอยู่ในศาสนาดั้งเดิมของตน จงลืมศาสนาของร่างกายทั้งหมด แม้ว่าบาบาอธิบายซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ลูกบางคนกลับพูดว่า ช่วยทำให้ฉันนั่งอยู่ในความเงียบด้วยเถิด ช่วยนำสมาธิพิเศษให้เราด้วย การพูดเช่นนี้เป็นสิ่งที่ผิด ดวงวิญญาณหนึ่งพูดกับอีกดวงวิญญาณหนึ่งว่า ช่วยทำให้ฉันนั่งอยู่ในความเงียบด้วยเถิด โอ้! แต่ศาสนาดั้งเดิมของลูกไม่ใช่ศาสนาแห่งความสงบหรือ ลูกนั่งอยู่ในความเงียบเองไม่ได้หรือ ขณะเดินและเคลื่อนไหวไปทั่ว ทำไมลูกทำให้ตนเองมั่นคงอยู่ในศาสนาดั้งเดิมไม่ได้เล่า ไม่มีใครมั่นคงอยู่ในศาสนาดั้งเดิมได้จนกว่าจะได้พบกับพ่อผู้ที่ชี้หนทางนั้น พวกเขาพูดว่า แต่ละดวงวิญญาณคือ ดวงวิญญาณสูงสุด ดังนั้น พวกเขาจึงไม่อาจมั่นคงอยู่ในศาสนาของตนได้ นี่คือชาติเกิดสุดท้ายของลูกในโลกที่ไร้ความสงบนี้ เวลานี้ลูกต้องไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ จากนั้นลูกต้องไปสู่ดินแดนแห่งความสุข ที่นี่ทุกบ้านไร้ความสงบในยุคทองมีแสงสว่างในทุกบ้าน ที่นี่มีความมืดมิด ที่นี่ลูกต้องล้มลุกคลุกคลานไปในทุกสถานการณ์ มีความมืดมิดในทุกบ้าน เหตุนี้เองพวกเขาจึงจุดตะเกียง หลังจากราวันตาย พวกเขาเฉลิมฉลองดีพมาลา ที่นั่นไม่มีราวัน ที่นั่นมีดีพมาลาอยู่เสมอ ที่นี่ เพราะนี่คืออาณาจักรของราวัน พวกเขาจึงฉลองดีพมาลาทุกๆ 12 เดือน ในไม่ช้าหลังจากราวันตาย ลักษมีและนารายณ์ก็ขึ้นครองราชย์ พวกเขาเฉลิมฉลองสิ่งนั้นด้วยความสุข ในยุคทอง เมื่อลักษมีและนารายณ์ขึ้นนั่งบัลลังก์ พวกเขาฉลองวันขึ้นครองราชย์ ลูกรู้ว่า เวลานี้อาณาจักรของราวันกำลังจะถึงจุดจบ บารัตจะได้รับโชคแห่งอาณาจักรอีกครั้งหนึ่ง เวลานี้ไม่มีอาณาจักร ลูกจะได้รับอาณาจักรจากพ่อ พ่อที่ไร้ขีดจำกัดให้มรดกแห่งอาณาจักรที่ไร้ขีดจำกัดแก่ลูกๆ พ่อพูดว่า พ่อคือผู้ที่ให้มรดกของความสุขเสมอแก่ลูกๆ คนอื่นที่เหลือทั้งหมดนั้นคือ ผู้ที่ให้ความทุกข์แก่ลูกๆ บางทีพวกเขาให้ความสุขชั่วคราวบางอย่างแก่ลูก ความสุขนั้นเป็นเหมือนมูลกา พ่อให้ความสุขมากมายจนกระทั่งลูกๆจะไม่เคยมีความทุกข์ใดอีกเลย เหตุนี้เองลูกจึงต้องลืมร่างกายของตนและทุกคนที่มีความสัมพันธ์ทางร่างกับลูก ร่างกายและความสัมพันธ์ทางร่างทั้งหมดนั้นจะให้ความทุกข์แก่ลูก จงทิ้งสิ่งเหล่านั้นและจดจำพ่อผู้เดียว ลูกต้องจดจำพ่อตอนเช้าในเวลาอมฤต ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเช่นกัน ผู้คนตื่นแต่เช้าตรู่ บางคนทำบางสิ่งตามคำสั่งของผู้อื่นและบางคนก็ทำสิ่งอื่นๆ พ่ออธิบายว่า จงตื่นแต่เช้าตรู่ และคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ และจดจำพ่อ พ่อของลูกให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้ นี่คือคำสั่งของพ่อ ผู้เลื่อมใสศรัทธาจดจำพระเจ้า และพูดว่า ทุกคนคือ พระเจ้า! เวลานี้พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใด วันหนึ่ง พวกเขาทุกคนจะมาเป็นเพื่อนของลูกๆ พวกเขาจะพูดว่า สิ่งนี้ดี การพูดว่า พระเจ้าอยู่ทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันหมายถึงการจมเรือของลูกและเรือของบารัต ประการที่สอง พ่อคือผู้ที่ให้เนยแห่งอำนาจปกครองตนเองแก่บารัต แทนที่จะเป็นชื่อของท่าน พวกเขากลับให้ชื่อของเด็ก คือ ศรีกฤษณะ ผู้ที่ได้รับเนย เหตุนี้เอง ผู้คนจึงคิดว่ากฤษณะคือผู้ที่ให้เนยแก่บารัต พวกเขาใส่ชื่อของลูกแทนที่ชื่อของพ่อและทำให้ทุกสิ่งไร้ความหมาย กฤษณะไม่อาจเป็นพระเจ้าของโลกได้ ผู้คนสาปแช่งตนเองด้วยการทำตามคำสั่งของราวัน พ่อคือ คนพายเรือ ลูกทุกคนคือ เรือ ลูกร้องเพลงว่า จงพาเรือของฉันข้ามฟาก เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ในเรือเดินสมุทรลำใหญ่ เรื่องราวของเรือเดินสมุทรถูกกล่าวไว้ในจันทรกันต์เวดานต์ เรื่องนั้นถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออ้างอิงถึงเวลานี้ด้วย ลูกอยู่ในเรือเดินสมุทรกำลังจะข้ามไปสู่อีกฝั่งหนึ่ง ลูกกำลังออกจากมหาสมุทรยาพิษไปสู่มหาสมุทรน้ำทิพย์หรือน้ำนม เรือเดินสมุทรที่ข้ามช่องแคบน้ำทะเลจากลอนดอนจะได้รับรางวัล ที่นี่เป็นเรื่องของการออกจากนรกไปสู่สวรรค์ มหาสมุทรยาพิษนั้นเค็ม ลูกกำลังนั่งอยู่ในเรือเดินสมุทรลำใหญ่ สมอเรือถูกถอนขึ้นแล้ว และเวลานี้ลูกกำลังเริ่มเคลื่อนไหว เวลานี้ลูกกำลังจากไป และต้องไปยังอีกฝั่งหนึ่ง ขณะกำลังแล่นอยู่นั้น เรือเดินสมุทรก็มาถึงท่าเรือ บางคนลงจากเรือที่นั่น บางคนก็ขึ้นมาบนเรือ บางคนไปหาอาหารและเครื่องดื่มแล้วก็ถูกทิ้งไว้ มีการแต่งเรื่องราวขึ้นมาบนพื้นฐานของสิ่งนี้ พวกเขายังเขียนเกี่ยวกับกฤษณะไว้ว่าเป็นบาตุคมหาราช เขาคือ กัปตันของเรือเดินสมุทร หากใครลงจากเรือเดินสมุทรขณะที่เรือกำลังแล่นไป มายาจระเข้ก็กำลังรออยู่ เธอกลืนมหารตีเข้าไปทั้งตัว พวกเขาหยุดศึกษาเล่าเรียน นั่นคือ พวกเขาไม่มีศรัทธาอยู่ในสติปัญญาอีกต่อไป แล้วพวกเขาก็ตกลงสู่ใจกลางมหาสมุทร ลูกเห็นแล้วว่าเมื่อมีนกตาย กองทัพมดก็จะพากันแบกนกตัวนั้นไป ดังนั้น วิญญาณปีศาจร้ายของกิเลสทั้งห้าจะกินกลืนลูกทั้งตัวเป็นๆ มีเรื่องราวที่เขียนเกี่ยวกับสิ่งนี้อย่างยืดยาว บางคนอาจจะกำลังนั่งอยู่ในเรือเดินสมุทรและยิ่งกว่านั้นพวกเขายังเขียนคำมั่นสัญญาและส่งรูปภาพไปด้วย แล้วพวกเขาก็เสียคนจากการคบเพื่อนและหยุดศึกษาเล่าเรียน แล้วรูปภาพของพวกเขาก็จะถูกส่งกลับคืนมา เวลานี้มายาตโมประธาน ทันทีที่ลูกปล่อยมือพระเจ้า ปีศาจก็จะคว้าตัวลูกเอาไว้ หลายคนปล่อยมือท่านขณะเคลื่อนไหวไปและลงจากเรือเดินสมุทร บาบาได้รับข่าวที่ว่า ผู้นี้ถูกวิญญาณปีศาจร้ายของความโกรธ หรือวิญญาณปีศาจร้ายของการติดยึดจับตัวไป ก่อนอื่น ลูกต้องเป็นผู้ทำลายการติดยึด ลูกต้องติดยึดกับผู้เดียวเท่านั้น สิ่งนี้อาศัยความเพียรพยายาม มีโซ่ของการติดยึดจำนวนมาก เวลานี้ลูกต้องเอาสติปัญญาติดต่อกับผู้เดียวอยู่ในโยคะ เมื่อผู้คนนั่งลงเพื่อทำการกราบไหว้บูชา สติปัญญาของพวกเขาจะเร่ร่อนไปสู่ธุรกิจและบ้านเรือน ฯลฯ สิ่งเดียวกันนี้ยังเกิดขึ้นกับลูกๆที่นี่ด้วยเช่นกัน ลูกจดจำลูกหรือสามีขณะเคลื่อนไหวไป พ่อพูดว่า จงเอาโยคะสติปัญญาของลูกออกจากโซ่เหล่านั้นและจดจำผู้เดียวเท่านั้น หากลูกจดจำผู้อื่นในเวลาสุดท้าย หากลูกจดจำสามี ฯลฯ แล้ว.....ในเวลาสุดท้ายลูกไม่ควรจดจำใครนอกจากชีพบาบาผู้เดียว ลูกควรฝึกฝนเช่นนั้น จงตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำพ่อว่า บาบา ลูกมาหาท่านแล้ว ลูกจะเป็นนายของสวรรค์อย่างแน่นอน ลูกต้องจดจำพ่อและมรดก นั่นคือ อัลฟ่าและเบต้า อัลล่าห์หรืออัลฟ่าและเบต้าคือ อำนาจปกครอง ดวงวิญญาณเป็นจุด ที่นี่เมื่อผู้คนแต้มติลัก บางคนจะแต้มจุด บางคนวาดเป็นเส้นยาว บางคนทำเป็นรูปมงกุฎ บางคนทำเป็นดวงดาวเล็กๆ บางคนก็ใส่เพชร พ่อพูดว่า ลูกคือดวงวิญญาณ ลูกรู้ว่าดวงวิญญาณเป็นเหมือนดวงดาว ดวงวิญญาณนี้เต็มไปด้วยบันทึกของละครทั้งเรื่อง เวลานี้พ่อให้คำสั่งแก่ลูกว่า จงจดจำพ่ออยู่เสมอและตัดโยคะสติปัญญาของลูกออกจากผู้อื่น คนอื่นให้เป้าหมายนี้แก่ลูกไม่ได้ พ่อพูดว่า ลูกมีบาปจากหลายชาติเกิดอยู่บนศีรษะ สิ่งเหล่านั้นไม่อาจถูกเผาไปได้นอกจากจะมีการจดจำระลึกถึง ลูกต้องจดจำพ่อเพื่อที่จะมีสุขภาพดีตลอดกาล ลูกจะได้รับมรดกของการมีสุขภาพดีและมั่งคั่งตลอดกาลจากพ่อเท่านั้น เมื่อลูกมีสุขภาพดีและความมั่งคั่ง ลูกยังต้องการอะไรอีกเล่า หากลูกมีสุขภาพดีแต่ไม่มีความมั่งคั่ง ลูกก็ไม่มีความสุข หากลูกมีความมั่งคั่งแต่สุขภาพไม่ดี นั่นก็ไม่ดีเช่นกัน ก่อนอื่น ลูกๆดวงวิญญาณต้องจดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะได้รับสุขภาพที่ดีถึง 21 ชาติเกิด หากลูกเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเอง ลูกจะได้รับความมั่งคั่งถึง 21 ชาติเกิด สิ่งนี้ง่ายดายเหลือเกิน ฉันได้วนไปรอบวงจร 84 ชาติเกิด เวลานี้ ทุกสิ่งกำลังจะเป็นผงธุลี เหตุใดพวกเราจึงควรที่จะเอาหัวใจไปผูกติดอยู่กับมันด้วยเล่า หัวใจของลูกต้องติดยึดกับผู้เดียวที่ให้อำนาจปกครองโลกใหม่แก่ลูก ท่านพูดกับดวงวิญญาณว่า ลูกๆ เวลานี้ จงลืมร่างกายของลูก คิดว่าตนเองนั้นปราศจากร่างและจดจำพ่อ ลูกได้รับร่างกายเหล่านี้เพื่อเล่นบทบาท ลูกต้องตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำสิ่งนี้ ลูกต้องจดจำเจ้าบ่าวผู้ที่พาลูกข้ามช่องแคบ คนอื่นๆทั้งหมดนั้นคือ ผู้ที่จะทำให้ลูกจมอยู่ในมหาสมุทรยาพิษ พ่อคือผู้ที่จะพาลูกข้ามฟาก ท่านถูกเรียกว่าคนพายเรือและยังเป็นนายของสวนอีกด้วย ท่านจะทำให้ลูกกลายเป็นดอกไม้จากที่เป็นหนามและส่งลูกไปสวรรค์ ลูกจะไม่เคยพบเห็นความทุกข์ใดในสวรรค์เลย เหตุนี้เอง ท่านจึงถูกเรียกว่าผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข พวกเขาพูดว่า ฮาร์ ฮาร์ มหาเทพ (มหาเทพ (ชางก้า) ผู้ขจัดความทุกข์ของทุกคน) สิ่งนี้ควรถูกกล่าวให้กับชีวาผู้เดียวเท่านั้น ท่านคือพ่อของบราห์มา วิษณุและชางก้า พ่อให้มรดกแห่งความสุขถึง 21 ชาติเกิดแก่ลูกๆ ดังนั้นลูกจึงควรจดจำท่าน สิ่งนี้อาศัยความกล้าหาญ บางคนรู้สึกเหนื่อยล้าขณะจดจำท่าน ดังนั้นพวกเขาจึงหยุดมาที่นี่ พวกเขารับเอาความเป็นเพื่อนเช่นนั้นจนทิ้งความเป็นเพื่อนนี้ไป เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า เพื่อนที่ดีจะพาลูกข้ามฟากและเพื่อนเลวจะทำให้ลูกจมน้ำ เมื่อลูกไปข้างนอก ลูกจะได้รับเพื่อนไม่ดี ดังนั้นความซาบซึ้งจึงโบยบินหนีไป บางคนพูดว่า “บราห์มากุมารีมีเวทมนต์และจะเป่ามนต์ใส่เธอ เธอไม่ควรไปหาพวกเขา” ข้อสอบจำนวนมากจะมา มีหลายคนอยู่ที่นี่มาเกือบ 10 ปีแล้วก็ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของเพื่อนเลว ทันทีที่ลูกก้าวออกจากเรือเดินสมุทรลำนี้ มายาจะกินลูกทั้งเป็น แม้กระนั้นพวกเขาก็มีศรัทธาว่า ตนจะได้รับมรดกสวรรค์จากพ่ออย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม พายุมากมายของมายาจะมา นี่คือสนามรบ อาณาจักรของมายาดำเนินต่อไปถึงครึ่งวงจร ลูกต้องชนะเธอ พวกเขาเผาหุ่นจำลองของราวันแล้วฉลองด้วยความสุขเป็นเวลาหนึ่งวัน ทั้งหมดนั้นเป็นความสุขจอมปลอม ลูกจะได้รับความสุขที่แท้จริงในดินแดนแห่งความสุข ความสุขของนรกเป็นเหมือนมูลกา ในสวรรค์ ไม่มีสิ่งใดนอกจากความสุข เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อดินแดนแห่งความสุข ในการชกมวยนี้ บางครั้งมายาก็ชนะและบางครั้งลูกๆก็ชนะ การรบรานี้ดำเนินไปตลอดทั้งวัน ลูกต้องจับมือของผู้เป็นนายอย่างเต็มที่ ผู้เป็นนายคือผู้ทรงอำนาจ ผู้เดียวที่ทรงพลัง หากลูกปล่อยมือท่าน ผู้ทรงอำนาจจะทำอะไรได้เล่า ทันทีที่ลูกปล่อยมือท่าน ลูกก็ล้ม ประเด็นของเรือเดินสมุทรยังถูกกล่าวไว้ในคัมภีร์ด้วย เวลานี้เรือเดินสมุทรกำลังจะจากไป ยังเหลืออีกเพียงไม่กี่วันเท่านั้น ลูกจะได้เห็นดินแดนสุขาวดีอยู่เบื้องหน้า ในชั่วขณะสุดท้าย ลูกจะเห็นฉากของดินแดนสุขาวดีซ้ำแล้วซ้ำเล่า เช่นเดียวกับที่ลูกหลายคนเคยเห็นสิ่งเหล่านั้นในตอนแรก ดังนั้นในเวลาสุดท้าย ลูกจะมีนิมิตมากมายเช่นกัน ผู้ที่อยู่ที่นี่และผู้ที่จับมือพ่อไว้ด้วยความกล้าหาญจะเห็นสิ่งเหล่านี้ในเวลาสุดท้าย ลูกสาวบางคนจะเริ่มพูดว่า บาบา คนนี้จะเป็นสาวใช้ คนนี้จะเป็นผู้นั้น-ผู้นี้ แล้วก็จะมีความเสียใจว่า ฉันเป็นสาวใช้ สภาพของลูกจะเป็นสิ่งอื่นใดได้อีกเล่าหากลูกไม่ได้ทำความเพียรพยายาม แล้วก็จะมีการร้องไห้คร่ำครวญอย่างมากมาย ในตอนเริ่มต้น ลูกได้เห็นความสนุกสนานและเกมมากมาย มีเพลงที่ว่า ท่านไม่เห็นสิ่งที่เราเห็น เมื่อเวลาเข้ามาใกล้ ทุกสิ่งจะถูกเปิดเผย แล้วลูกจะไม่อาจศึกษาเล่าเรียนได้ในเวลานั้น พ่อจะพูดว่า พ่ออธิบายให้ลูกๆมากมายแล้ว ลูกก็ยังไม่ทำตามศรีมัท ดังนั้นลูกจึงกลายเป็นสภาพเช่นนี้ ลูกจะได้รับสถานภาพเดิมทุกวงจร เหตุนี้เอง บาบาจึงพูดว่า จงทำความเพียรพยายามอย่างต่อเนื่อง จงทำตามแม่และพ่อ ยังมีลูกๆที่ไร้ค่าอีกด้วย พวกเขาตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของมายาและสร้างความทุกข์ระทม พวกเขาจะได้รับการลงโทษรุนแรงมาก และสถานภาพก็ยังถูกทำลายอีกด้วย ลูกยังมีนิมิตของการถูกลงโทษเช่นกัน ในโลก มีเพื่อนที่เลวร้าย ในขณะที่ที่นี่ลูกเป็นเพื่อนกับพระเจ้า บาบาอธิบายทุกสิ่งให้แก่ลูกๆ ดังนั้น จึงไม่อาจมีใครพูดในเวลานั้นว่า ฉันไม่รู้เรื่องนี้ ในเวลาของการทำลายล้าง ผู้คนจะร่ำไห้ด้วยความทุกข์ระทม ลูกจะมีนิมิตมากมาย จะมีความตายสำหรับเหยื่อและชัยชนะสำหรับผู้ล่า ด้วยวิธีนี้ ลูกก็จะร่ายรำอยู่เรื่อยๆ ลูกจะเห็นว่าปราสาทราชวังของลูกถูกสร้างขึ้นมาอย่างไรหลังจากการทำลายล้าง ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จะเห็นทุกสิ่ง หลังจากมาเป็นของพ่อแล้ว ถ้าลูกหย่าขาดจากท่าน ลูกก็จะไม่ได้เห็นสิ่งใดเลย อัจชะ

ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง ผู้ที่มาพบกับบาบาอีกครั้งหลังจาก 5, 000 ปี ด้วยการจดจำระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า ต่างลำดับกันไป ตามความเพียรพยายามของพวกเขา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:

1. จงจับมือกับพ่อผู้ทรงอำนาจอย่างต่อเนื่อง จงผูกหัวใจไว้กับพ่อผู้เดียว ตื่นแต่เช้าตรู่ และนั่งอยู่ในการจดจำระลึกถึง

2. จงระมัดระวังเกี่ยวกับอิทธิพลของเพื่อนเลว อย่าหยุดศึกษาเล่าเรียนเพราะอิทธิพลของเพื่อนเลว

พร:
ขอให้ลูกเต็มไปด้วยคุณสมบัติพิเศษและได้รับพรของการมีโยคะที่ง่ายดายด้วยการให้ความร่วมมือในงานรับใช้อยู่เสมอ

ชีวิตของบราห์มินคือ ชีวิตที่เต็มไปด้วยคุณสมบัติพิเศษ การเป็นบราห์มินหมายถึงการได้รับพรของการเป็นโยคีที่ง่ายดาย นี่คือ พรข้อแรกของชาติเกิดนี้ จงเก็บพรนี้ไว้ในสติปัญญาอยู่เสมอ สิ่งนี้หมายถึงการนำพรของลูกมาสู่ชีวิตในทางปฏิบัติ วิธีที่ง่ายดายที่จะทำให้พรคงอยู่อย่างถาวรคือ การใช้พรของลูกเพื่อรับใช้ทุกดวงวิญญาณ การให้ความร่วมมือในงานรับใช้คือ การเป็นโยคีที่ง่ายดาย ดังนั้น จงเก็บพรนี้ไว้ในสำนึกรู้ของลูกและเต็มไปด้วยคุณสมบัติพิเศษ

คติพจน์:
การให้นิมิตที่เป็นรูปแบบและจุดหมายปลายทางที่สูงส่งของลูกโดยผ่านอัญมณีบนหน้าผากนั้น คือ การเป็นประภาคารแสง