12/10/18 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ในเวลานี้เป็นความมืดมิดอย่างที่สุด
กลางคืนที่น่ากลัวกำลังมาถึงจุดจบและลูกต้องเข้าไปสู่กลางวัน
นี่คือเรื่องราวของกลางวันและกลางคืนที่ไม่มีขีดจำกัดของบราห์มา
คำถาม:
อะไรคือสิ่งพื้นฐานของการได้มาซึ่งการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที
และชีวิตที่มีค่าเช่นเพชร?
คำตอบ:
กีตะที่แท้จริงที่เป็นคำพูดที่สูงส่งที่พูดโดยพระเจ้า
การกำหนดที่พ่อกำลังให้แก่ลูกเป็นการส่วนตัวคือกีตะที่แท้จริงที่ลูกได้มาซึ่งสถานภาพของการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาทีและลูกกลับมามีค่าเช่นเพชร
บารัตกลับมามีค่าเช่นเปลือกหอยผ่านกีตะนั้นเพราะพวกเขาได้ลืมพ่อและทำให้สิ่งนั้นผิดไป
เพลง:
โอ้...
นักเดินทางของเวลากลางคืนอย่าได้เหนื่อยอ่อน! จุดหมายปลายทางของรุ่งอรุณไม่ไกลเลย
...
โอมชานติ
ลูกไม่ได้ประพันธ์เพลงนี้ ผู้คนที่ทำภาพยนตร์ได้แต่งเพลงนี้ขึ้น
แต่เขาไม่เข้าใจความหมายของเพลงนั้น
เนื่องจากการไม่รู้ความหมายที่แท้จริงของทุกสิ่ง ทั้งหมดจึงไร้ความหมาย
พวกเขาร้องเพลงนั้นแต่พวกเขาไม่เข้าใจ เวลานี้ลูกได้รับศรีมัท ศรีมัทของผู้ใด?
ศรีมัทของพระเจ้า ผู้เลื่อมใสศรัทธาไม่รู้จักพระเจ้า
ดังนั้นผู้เลื่อมใสศรัทธาจะได้มาซึ่งชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลสได้อย่างไร?
พระเจ้าคือผู้ปกป้องผู้เลื่อมใสศรัทธา ผู้คนร้องขอการปกป้อง
ดังนั้นอย่างแน่นอนพวกเขาต้องมีประสบการณ์ของความทุกข์บางประการ ปกป้องเราเถิด!
พวกเขาร้องขอสิ่งนี้อย่างมาก
แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่าผู้ใดคือพระเจ้าและสิ่งใดที่ท่านปกป้องพวกเขา
เพราะผู้เลื่อมใสศรัทธา,ผู้เป็นลูกไม่ได้รู้จักพ่อของเขา
พวกเขาจึงไม่มีความสุขอย่างยิ่ง ในเวลานี้ลูกเข้าใจความหมายของสิ่งนี้
ในเวลานี้เป็นความมืดมิดอย่างที่สุด กลางคืนที่น่ากลัว กลางคืนของครึ่งหนึ่งของวงจร
ไม่มีนักปราชญ์ ครูหรือบัณฑิตใดที่รู้ว่าอะไรที่เรียกว่ากลางคืน
ในความเป็นจริงแม้กระทั้งสัตว์ก็รู้ว่ากลางคืนเป็นไปเพื่อการนอนและกลางวันเป็นไปเพื่อการตื่น
แม้กระทั้งนกก็ไปนอนในตอนกลางคืนและทันทีที่ตอนเช้ามาถึงนกก็เริ่มโบยบิน
กลางคืนและกลางวันนั้นธรรมดา
นี่คือกลางคืนที่ไม่มีขีดจำกัดและกลางวันที่ไม่มีขีดจำกัดของบราห์มา
กลางวันที่ไม่มีขีดจำกัดคือยุคทองและยุคเงิน
และกลางคืนที่ไม่มีขีดจำกัดคือยุคทองแดงและยุคเหล็ก สิ่งนั้นต้องเป็นครึ่งต่อครึ่ง
ระยะเวลาของกลางวันคือ 2500 ปีด้วยเช่นกัน
ไม่มีผู้ใดรู้เกี่ยวกับกลางวันและกลางคืนนี้
ในเวลานี้ลูกรู้ว่ากลางคืนกำลังมาถึงจุดจบนั้นคือ 84
ชาติเกิดของลูกกำลังมาถึงจุดสิ้นสุด
นั้นคือวงจรของละครกำลังสิ้นสุดลงและกลางวันกำลังเริ่มขึ้น
ไม่มีผู้ใดรู้ว่าใครเปลี่ยนกลางคืนให้เป็นกลางวันและกลางวันให้เป็นกลางคืน
พวกเขาไม่แม้กระทั้งรู้จักพระเจ้า ดังนั้นพวกเขาจะรู้สิ่งเหล่านี่ได้อย่างไร?
ผู้คนกราบไหว้บูชาแต่พวกเขาไม่รู้ว่าเป็นผู้ใดที่พวกเขากำลังกราบไหว้บูชา
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกว่า: สิ่งแรกสุดคือการทำให้กีตะผิดไป เขาพูดว่า:
ศรีมัทภควัทคีตา จ้าวของกีตะคือพระเจ้าและไม่ใช่มนุษย์ บราห์มา
วิษณุและชางก้าเรียกว่าเทพ และมนุษย์ในยุคทองเรียกว่าเป็นเทพที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง
ผู้ที่สูงส่งของศาสนาเทพเรียกว่าเทพด้วยคุณธรรมที่สูงส่ง ผู้คนของบารัตเคยสูงส่ง
แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้ที่มีร่องรอยที่เป็นเช่นปีศาจ มีคัมภีร์ศาสนาหลัก 4 คัมภีร์
นั้นไม่มีคัมภีร์ศาสนาอื่นใด ถึงแม้ว่าจะมี นั้นมีนิกายเล็กๆ
มากมายที่ได้รับการก่อตั้งเช่นนิกายที่ต่างกันของซันยาสซีและชาวพุทธ
พระพุทธเจ้าก่อตั้งศาสนาพุทธ เขาจะพูดว่า: สิ่งนั้นสิ่งนี้คือคัมภีร์ศาสนาของเรา
ชาวบารัตมีคัมภีร์ศาสนาเดียว
เหล่าเทพในยุคทองมีคัมภีร์ศาสนาเดียวและนั้นเรียกว่าศรีมัทภควัทคีตา กีตะมาตา (แม่กีตะ)
และผู้สร้างของกีตะคือพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด เมื่อดวงวิญญาณกฤษณะจบสิ้น 84
ชาติเกิด แล้วเขาก็ศึกษาความรู้และราชาโยคะที่ง่ายดายจากพระเจ้าของกีตะ
มหาสมุทรแห่งความรู้ พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
พวกเขาได้ทำให้คัมภีร์ศาสนาที่สูงสุดเหนือสิ่งใดผิดไป
เนื่องจากบารัตได้กลับมาไร้ค่าเช่นเปลือกหอย
ความผิดเดียวในละครคือพวกเขาได้ทำให้กีตะนั้นผิดไป กีตะที่แท้จริงที่พ่อกำลังพูด
ควรได้รับการตีพิมพ์ รัฐบาลควรพิมพ์กีตะที่แท้จริง
สิ่งเหล่านี้คือคำพูดที่สูงส่งของพระเจ้า พ่อให้การกำหนดแก่ลูก
ลูกควรเขียนสิ่งเหล่านั้นลงไปอย่างสั้นๆ ให้เป็นอย่างดี
ลูกรู้ว่าลูกได้รับการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาทีจากกีตะที่แท้จริง
ลูกต้องเป็นของพ่อและประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากท่าน ลูกต้องเข้าใจผู้เป็นเมล็ด
ต้นไม้และวงจรของละคร มีการร้องว่า:ตอนเริ่มต้นของยุคทองคือสัจจะ
นี่เป็นสัจจะและจะคงเป็นสัจจะ นี่เป็นสิ่งที่ง่ายดายที่จะรู้จักต้นไม้
เมล็ดของต้นไม้นั้นอยู่เบื้องบน นี่คือต้นไม้ของความหลากหลายของศาสนา
ทุกคนถูกรวมไว้ในสิ่งนั้น มีกิ่งก้านที่เล็กกว่ามากมาย มีลัทธิและนิกายมากมาย
ผู้ใดคือผู้ก่อตั้งศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปของบารัต? พระเจ้า
ไม่ใช่มนุษย์ที่ก่อตั้งสิ่งนั้น ศรีกฤษณะเคยเป็นมนุษย์ที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง
เขาได้จบสิ้นสมบูรณ์ 84 ชาติเกิดและในเวลานี้อยู่ในชาติเกิดสุดท้าย
เมื่อลูกผ่านสภาพของสุริยวงศ์ จันทราวงศ์แล้วก็ราชวงศ์พ่อค้า
องศาของลูกก็เฝ้าแต่ลดลง อาณาจักรสุริยวงศ์ที่เคยสูงส่งในยุคทอง
ในเวลานี้ได้กลับมาคดโกงในยุคเหล็ก
ในเวลานี้อาณาจักรสุริยวงศ์กำลังกลับมาสูงส่งอีกครั้ง
สติปัญญาของลูกสำนึกรู้ว่าผู้ใดมีบทบาทที่สูงสุดเหนืออื่นใด ในเวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้
สิ่งหลักคือ: ขอคารวะต่อชีวา คำสรรเสริญที่เป็นของท่านไม่สามารถถูกร้องเพื่อบราห์มา
วิษณุหรือชางก้า ลูกจะให้คำสรรเสริญของประธานาธิบดีต่อนายกรัฐมนตรีหรือใครอื่น?
ไม่เลย พวกเขามีสมญาที่แยกกัน ไม่ใช่ทั้งหมดสามารถเป็นเช่นเดียวกัน
ในเวลานี้ลูกได้รับสติปัญญา
ลูกรู้ว่าพระคริสต์ได้รับบทบาทของเขาเช่นกันที่จะก่อตั้งศาสนาคริสต์
ดวงวิญญาณเป็นเพียงจุด ดวงวิญญาณมีบทบาทที่ถูกบันทึกไว้ในเขา
เขาต้องก่อตั้งศาสนาคริสต์ แล้วด้วยการกลับมาใช้ชาติเกิดและต้องหล่อเลี้ยงสิ่งนั้น
เขาต้องผ่านสภาพสโต,รโชและตโม
ในเวลาสุดท้ายทั้งต้นไม้ต้องถึงสภาพเสื่อมโทรมผุพังอย่างสิ้นเชิง
ลูกรู้ว่าแต่ละคนได้รับบทบาทมากเพียงใด
และพระพุทธเจ้าต้องทำการหล่อเลี้ยงยาวนานเพียงใด
พวกเขาเฝ้าแต่กลับมาใช้ชาติเกิดในรูปและนามที่ต่างกัน
ในเวลานี้บาบากำลังทำให้สติปัญญาของลูกกว้างไกลและไม่มีขีดจำกัดอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตามบางคนไม่สามารถจดจำชีพบาบา
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังให้มรดกแห่งสวรรค์ที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูก
ลูกไม่ได้แม้กระทั่งอธิบายสิ่งนี้
บาบาได้อธิบายแก่ลูกหลายครั้งว่าดวงวิญญาณมีบทบาทที่ไม่สูญสลายของเขากำหนดไว้
พวกเขาละร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่ง
สิ่งเหล่านี้คือประเด็นที่ลึกล้ำอย่างยิ่งที่จะเข้าใจ
เพียงผู้ที่ศึกษาในโรงเรียนทุกวันเท่านั้นที่จะเข้าใจ
บางคนอยู่อย่างเหน็ดเหนื่อยขณะที่ก้าวไป ลูกร้องเพลงว่า:
ท่านคือแม่และพ่อและเราคือลูกของท่าน พ่อพูดว่า:
พ่อกำลังดลใจลูกให้เพียรพยายามเพื่อให้มรดกที่ไร้ขีดจำกัดแห่งสวรรค์แก่ลูก
ลูกต้องไม่อยู่อย่างเหน็ดเหนื่อย ลูกหยุดศึกษาเล่าเรียนการศึกษาที่สูงส่งเช่นนั้น
บางคนลืมศึกษาและแล้วเข้าไปสู่กิเลส
พวกเขากลายเป็นสิ่งที่พวกเขาเคยเป็นก่อนที่มาที่นี่ ขณะที่ก้าวไปพวกเขาก็ล้มลง
มีสิ่งใดอื่นที่สามารถเกิดขึ้น? แม้ว่าพวกเขาอาจจะมีความสุขที่นั่น
จะมีความแตกต่างในสถานภาพของเขาที่นี่ ทั้งหมดนั้นไม่มีความสุข
ที่นั่นราชาและปวงประชาทั้งหมดมีความสุข
อย่างไรก็ตามลูกต้องประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง หากลูกหยุดศึกษาเล่าเรียน
แม่และพ่อจะพูดว่า: ลูกนั้นไม่มีค่า
บางคนอยู่อย่างเหน็ดเหนื่อยขณะที่ได้รับมรดกแห่งสวรรค์ของเขาจากพ่อ
มายาจู่โจมพวกเขาขณะที่ก้าวไป ดังนั้นพวกเขาจึงหันหลังกลับ
ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่พวกเขาได้สะสมมาก็สูญเสียไป ดังนั้นพวกเขาจะกลายเป็นสิ่งใด
พวกเขาจะไปสวรรค์ แต่พวกเขาจะกลายเป็นปวงประชาธรรมดาอย่างสมบรูณ์ พ่อพูดว่า:
หากลูกกลายเป็นของพ่อแล้วนั่งลงด้วยความเหน็ดเหนื่อย
หรือหากลูกกลายเป็นคนทรยศลูกจะกลายเป็นสัปเหร่อของปวงประชา ทุกประเภทนั้นจำเป็น
หากขณะที่กลายเป็นนายแห่งสวรรค์
พวกเขาหยุดศึกษาเล่าเรียนแล้วก็ไม่มีคนโง่ในโลกมากกว่าพวกเขา บางคนเขียนว่า:
ท่านคือแม่และพ่อและฉันคือลูกของท่านและด้วยความเมตตาของท่านเท่านั้นที่ฉันได้รับความสุขแห่งสวรรค์อย่างมากมาย
มีเมตตาเถิด! พ่อพูด: ไม่มีเรื่องของความเมตตา พ่อคือครูและดังนั้นพ่อจะสอนลูก
เพียรพยายามเพื่อจะสอบผ่านด้วยคะแนนที่ดี พ่อจะไม่นั่งและให้พรแก่ทุกคน
คงอยู่ในโยคะและลูกจะได้รับพละกำลัง ไม่ใช่ทุกคนจะนั่งบนบัลลังก์
ลูกจะนั่งบนศีรษะของกันและกันหรือ? ดังนั้นมี 4 ศาสนาหลักและ 4 คัมภีร์
สิ่งเหล่านั้นกีตะคือคัมภีร์หลัก ที่เหลือทั้งหมดคือลูกของกีตะ
เพียงจากแม่และพ่อเท่านั้นที่ลูกได้รับมรดก
ในเวลานี้พ่อกำลังอธิบายแก่ลูกเป็นการส่วนตัว
บุคคลหนึ่งไม่สามารถกลายเป็นราชาเหนือราชาเพียงด้วยการศึกษากีตะ
บาบาเคยศึกษากีตะด้วยเช่นกัน แต่ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นจากสิ่งนั้น
สิ่งเหล่านั้นคือคัมภีร์ของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกต้องเพียรพยายามและกลับมา
16 องศาสมบรูณ์ ในเวลานี้ลูกไม่มีองศาหรือคุณธรรมใดๆ ลูกแม้กระทั่งร้องว่า:
ฉันปราศจากคุณธรรม ฉันไม่มีคุณธรรมใด โปรดมีความเมตตาต่อฉัน! ทำให้ฉัน 16
องศาสมบรูณ์อีกครั้ง ทำให้ฉันเป็นสิ่งที่ฉันเคยเป็นอีกครั้ง
ในเวลานี้ลูกรู้ว่าพ่อมาและอธิบายแก่ลูกเป็นการส่วนตัว
พวกเขาได้สร้างองค์กรที่เรียกว่านิรกุล (ปราศจากคุณธรรมด้วยเช่นกัน)
ผู้คนไม่รู้แม้กระทั่งความหมายของนิรกุล “Nirgun”และนิรการ์ “Nirkaar”(ปราศจากรูป)
ชีวามีรูปเช่นกัน สิ่งใดที่มีนามนั้นต้องคงอยู่ ดวงวิญญาณละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง
แต่ยังคงมีชื่อ
ธาตุบราห์มที่ซึ่งดวงวิญญาณอาศัยอยู่นั้นคือสถานที่ที่มีชื่อด้วยเช่นกัน
ไม่มีสิ่งใดที่ปราศจากรูปและนามที่สามารถคงอยู่
พวกเขาพูดว่าพระเจ้าอยู่เหนือรูปและนาม
แล้วพวกเขาก็พูดว่าท่านอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน นี่คือความผิดพลาดที่ใหญ่หลวง
เพียงเมื่อผู้คนเข้าใจสิ่งเหล่านี้เท่านั้นที่พวกเขาสามารถมีศรัทธานี้ บาบา
ในเวลานี้ฉันรู้จักท่าน ฉันได้ประกาศสิทธิ์ในโชคของอาณาจักรของฉันจากท่านทุกๆ วงจร
เพียงเมื่อลูกมีศรัทธาเช่นนั้นเท่านั้นที่ลูกสามารถศึกษาเล่าเรียน
ทันที่ที่ลูกจากที่นี่ไป ลูกก็ลืม
เหตุนี้เองก่อนอื่นใดลูกจึงควรทำให้พวกเขาเขียนว่า:
อย่างแท้จริงชีพบาบาได้มาเพื่อสอนราชาโยคะแก่เรา
พวกเขาเขียนสิ่งนี้แล้วพวกเขาก็ไม่ศึกษาเล่าเรียน
บางคนแม้กระทั่งเขียนสิ่งนี้ด้วยเลือด แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันนี้อีกต่อไป
มายาฉลาดอย่างยิ่ง พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก
งานรับใช้จะเกิดขึ้นในอัตราเร็วเมื่อจดหมายเช่นนั้นถูกส่งออกไป
กองทัพชัคตีของลูกนั้นต่างลำดับกันไปด้วยเช่นกัน บางคนคือหัวหน้าผู้บังคับบัญชา
บางคนคือนายร้อยและบางคนคือนายพัน พร้อมกันกับทหารก็มีบางคนแบกสัมภาระด้วยเช่นกัน
ทั้งหมดนั้นคือกองทัพ บาบาดลใจลูกให้เพียรพยายาม
เป็นที่เข้าใจจากความเพียรพยายามของแต่ละคนว่าเขาจะกลายเป็นราชาหรือราชินี
ปวงประชาที่มั่งคั่งที่ดีหรือปวงประชาที่ธรรมดา สาวใช้หรือคนรับใช้
นี่คือสิ่งที่ง่ายดายอย่างยิ่งที่จะเข้าใจ ดังนั้นสิ่งแรกและสิ่งหลักควรถูกรับไป
บาบาท้าทายมหารตีอย่างมาก
ดังนั้นลูกควรมีความคิดเกี่ยวกับการทำงานรับใช้ที่ต้องทำอย่างเร็วอย่างไร อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี่ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าได้เหน็ดเหนื่อยต่อการศึกษาเล่าเรียน
อย่างแน่นอนให้ศึกษาและสอนการศึกษาที่สูงส่งที่สุดทุกวัน
2. สร้างวิธีการในการทำงานรับใช้ที่เร็ว คงอยู่ในโยคะและรับพลังจากพ่อ
อย่าได้ร้องขอความเมต
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่และเก็บรักษาพรของความสุขไว้ในชีวิตบราห์มินของลูกอย่างสม่ำเสมอ
ความสุขนั้นเป็นสิทธิ์โดยกำเนิดของชีวิตบราห์มิน
และการอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอเป็นความยิ่งใหญ่
ผู้ที่เก็บรักษาพรของความสุขไว้กับตนเองอย่างถาวรนั้นยิ่งใหญ่
ดังนั้นอย่าได้สูญเสียความสุขของลูกไป ปัญหาจะมาและไป
แต่อย่าปล่อยให้ความสุขของลูกหายไป เพราะปัญหาคือสถานการณ์ภายนอกที่มาจากผู้อื่น
และปัญหาเหล่านั้นจะมาและก็ไป
ความสุขคือสมบัติส่วนตัวของลูกเองและลูกจงเก็บรักษาสมบัติของลูกไว้กับลูกเสมอ
ดังนั้นแม้ว่าลูกกำลังจะจากร่างกายของลูกก็อย่าได้ปล่อยวางความสุขของลูกไป
หากลูกมีความสุขในขณะที่ลูกออกจากร่างของลูก ลูกจะได้รับร่างใหม่ที่สวยงาม
คติพจน์:
เพื่อที่จะได้รับสิทธิ์ของการแสดงความยินดีจากหัวใจของบัพดาดา
อย่าได้มองดูที่สถานการณ์ต่างๆมากมาย
แต่จงข้องแวะอยู่ในงานรับใช้อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย