14.11.2018 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวานสำนึกที่เป็นร่างทำให้ลูกร้องไห้
จงกลับมามีสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณและลูกจะสามารถทำความเพียรพยายามได้อย่างถูกต้อง
จะมีความซื่อสัตย์ในหัวใจของลูกและลูกจะสามารถทำตามพ่อได้อย่างสมบูรณ์
คำถาม:
เมื่อใดที่สภาพของลูกจะปราศจากความกลัวและสม่ำเสมอในสถานการณ์ที่เป็นอันตรายและภัยพิบัติ?
คำตอบ:
เมื่อลูกมีศรัทธาอย่างเต็มที่ในความรู้ของละคร
เมื่อภัยพิบัติใดมาอยู่เบื้องหน้าของลูก ก็จะกล่าวว่าสิ่งนั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
ลูกได้เอาชนะสิ่งนั้นในวงจรที่แล้วเช่นกัน
ไม่มีความจำเป็นใดที่จะต้องหวาดกลัวอะไรในสิ่งนี้เลย
อย่างไรก็ตามลูกต้องกลายเป็นมหาวีระผู้ที่เป็นผู้ช่วยอย่างเต็มที่ของพ่อและเป็นลูกที่มีค่าของท่าน
ผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์หัวใจของท่านคือผู้ที่สามารถอยู่อย่างมั่นคงเสมอ
สภาพของเขาจะอยู่อย่างสม่ำเสมอ
เพลง:
โอ้ นักเดินทางของดินแดนที่ไกลโพ้นพาฉันไปกับท่าน...
โอมชานติ
เมื่อเป็นเวลาของการทำลายล้างอย่างแน่นอนที่บางคนนั้นก็ได้รอดมา
บางคนมาจากกองทัพของรามและบางคนมาจากกองทัพของราวันอย่างแน่นอน
ดังนั้นกองทัพของราวันก็ร่ำร้องออกมา:
สิ่งหนึ่งคือพวกเขาไม่สามารถไปกับราวันและประการที่สองมีความยากลำบากมากมายในเวลาสุดท้ายเพราะมีความทุกข์ระทมอย่างมากมายในหมู่ลูกเช่นกัน
ผู้ที่เป็นที่รักที่พิเศษนั้นคือผู้ที่เหมาะสมแก่การเฝ้าดูการทำลายล้างได้
พวกเขาคือผู้ที่มีความกล้าหาญ ตัวอย่างเช่น
สิ่งนั้นได้ถูกแสดงให้เห็นเกี่ยวกับองคตว่าเขาอยู่อย่างมั่นคงอย่างสมบูรณ์
ไม่มีใครนอกจากลูกที่สามารถเฝ้าดูการทำลายล้าง มีความทุกข์ระทมอย่างมากมาย
สิ่งนั้นจะเป็นเช่นที่ว่าเมื่อบางคนกำลังได้รับการผ่าตัดและบางคนไม่สามารถยืนอยู่ที่นั่นและเฝ้าดูได้
ลูกจะเฝ้าแต่มองดูสิ่งนั้นทั้งหมดเบื้องหน้าลูก
จะเฝ้าแต่มีเสียงร้องของความทุกข์ระทม
ลูกเป็นผู้ช่วยที่มีค่าของบาบาที่ได้รับความรักเป็นพิเศษนั่งอยู่บนบัลลังก์หัวใจของพ่อ
ไม่ได้มีเพียงหนุมานเดียว ลูกประคำทั้งหมดนั้นเป็นของหนุมานและมหาวีระ
มีลูกประคำของรูดร้า
มาลัยของลูกประคำของพระเจ้ารูดร้านั้นมีชื่อว่าเป็นลูกประคำของรูดร้า
ลูกประคำรูดราคช์นั้นมีค่าอย่างยิ่ง
ในบรรดาลูกประคำของรูดราคช์นั้นบางลูกนั้นจริงและบางลูกก็ปลอม
ลูกประคำประเภทเดียวกันสามารถซื้อได้ด้วย 100 รูปี และ 2 รูปี
เป็นสิ่งเดียวกันกับทุกสิ่ง
พ่อทำให้ลูกเป็นเช่นเพชรและเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งนั้นทุกคนอื่นก็จอมปลอม
ในเบื้องหน้าพระเจ้า ผู้เป็นสัจจะทุกคนอื่นนั้นจอมปลอมและไม่มีค่าเท่าแม้เศษสตางค์
มีคำพูดว่า: ความมืดไม่สามารถคงอยู่อย่างซ่อนเร้นเบื้องหน้าพระอาทิตย์
ผู้เดียวนั้นคือพระอาทิตย์ของความรู้
ความไม่รู้ไม่สามารถซ่อนเร้นอยู่เบื้องหน้าท่าน
ลูกกำลังได้รับสัจจะจากพ่อที่แท้จริง
ลูกรู้ว่าสิ่งใดก็ตามที่ผู้คนพูดเกี่ยวกับพระเจ้าผู้เป็นพ่อผู้เป็นสัจจะทั้งหมดนั้นคือการพูดเท็จ
ในเวลานี้ลูกอธิบายว่าพระเจ้าของกีตะคือชีวาและไม่ใช่ศรีกฤษณะ,เทพที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง
ในเวลานี้เป็นยุคแห่งการบรรจบพบกันแล้วอย่างแน่นอนที่จะมียุคทอง
ดวงวิญญาณของศรีกฤษณะกำลังรับความรู้ในเวลานี้ ผู้คนคิดว่าเขากำลังให้ความรู้
มีความแตกต่างอย่างมากมาย! ผู้นั้นคือพ่อและผู้นี้คือลูก
พวกเขาได้ทำให้พ่อหายไปอย่างสิ้นเชิงและได้ใส่ชื่อของลูก
เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปสัจจะจะปรากฏออกมาในที่สุด นี่คือสิ่งแรกสุด
เหตุใดผู้คนคิดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน?
เพราะพวกเขาได้ใส่ชื่อของกฤษณะในกีตะ ลูกรู้ถึงสิ่งเหล่านี้
ศรีกฤษณะและดวงวิญญาณเทพทั้งหลายนั้นได้จบสิ้น 84 ชาติเกิดของเขา มีการร้องเพลงว่า:
ดวงวิญญาณแยกห่างจากดวงวิญญาณสูงสุดเป็นเวลาที่ยาวนาน
เราคือผู้แรกที่สุดที่ได้อยู่อย่างแยกห่าง ดวงวิญญาณที่เหลือนั้นอยู่กับบาบาที่นั่น
ไม่มีใครเข้าใจความหมายของสิ่งนี้
ในหมู่ลูกเช่นกันแทบจะไม่มีผู้ใดสามารถอธิบายสิ่งเหล่านี้อย่างถูกต้องแม่นยำ
เป็นสำนึกที่เป็นร่างที่ทำให้มีการร้องไห้อย่างมากมาย
ผู้ที่มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณเท่านั้นที่จะทำความเพียรพยายามที่ดีมากและพวกเขาสามารถที่จะเข้าถึงหรือสร้างสมทุกสิ่งอย่างดีมากด้วยเช่นกัน
เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่าให้ทำตามพ่อ พ่อมาในการกระทำด้วยเช่นกัน
ทั้งสองนั้นก็คือพ่อ
ลูกไม่สามารถบอกว่าพ่อใดกำลังพูดบางสิ่งเพราะทั้งบัพและดาดาทั้งสองอยู่ในร่างกายนี้
ลูกต้องทำตามผู้ที่มาเพื่อกระทำ พ่ออธิบายว่า: ลูกจงกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ!
ลูกที่ดีมากมายมีสำนึกที่เป็นร่างเพราะพวกเขาไม่ได้จดจำพ่อ
ผู้ที่ไม่ใช่โยคีนั้นไม่สามารถที่จะสร้างสมสิ่งใด
สัจจะนั้นเป็นสิ่งที่ต้องการที่นี่ ลูกต้องทำตามท่านอย่างสมบูรณ์
สิ่งใดก็ตามที่ลูกได้ฟังจงสร้างสมสิ่งนั้นแล้วเฝ้าแต่อธิบายแก่ผู้อื่น
ลูกต้องอยู่อย่างปราศจากความกลัว ลูกต้องอยู่อย่างมั่นคงในละครเมื่อภัยพิบัติใดมา
เป็นที่เข้าใจว่าสิ่งเหล่านั้นถูกกำหนดไว้ในละคร
อย่างไรก็ก็ตามลูกก็ได้เอาชนะความยากลำบากมาแล้ว ลูกทั้งหมดคือมหาวีระใช่หรือไม่?
ชื่อของลูกได้รับการประกาศเกียรติคุณ แปดนั้นคือมหาวีระที่ดีมาก แล้วก็มี 108
ที่น้อยกว่าพวกเขาเล็กน้อยแล้วก็มี 16,000 ที่น้อยกว่าพวก 108 เล็กน้อย
อย่างแน่นอนที่ลูกต้องกลายเป็นสิ่งนั้น
อาณาจักรนี้ได้รับการก่อตั้งด้วยเช่นกันในวงจรที่แล้ว
ดังนั้นสิ่งนั้นต้องเกิดขึ้นในเวลานี้ มากมายพัฒนาความสงสัยแล้วก็จากไป
หากพวกเขามีศรัทธาพวกเขาจะไม่หย่าขาดจากพ่อเช่นนี้
บางครั้งแม้กระทั่งเมื่อบางคนถูกบังคับให้ดื่มน้ำทิพย์ของความรู้
พวกเขาก็ยังไม่ดื่มน้ำทิพย์เป็นเสมือนเช่นเด็กเล็กๆ
พ่อให้น้ำนมของความรู้แก่ลูกดื่มแม้กระนั้นลูกก็ไม่ยอมดื่มน้ำทิพย์นั้น
ลูกหันใบหน้าของลูกออกไปอย่างสิ้นเชิงดังนั้นลูกก็กลายเป็นผู้ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง
แล้วพวกเขาก็พูดว่า: ฉันไม่ต้องการสิ่งใดจากแม่และพ่อ ฉันไม่สามารถทำตามศรีมัท
ในกรณีนั้นลูกจะกลับมาสูงส่งได้อย่างไร? ศรีมัทนั้นเป็นของพระเจ้า
ดังนั้นลูกควรเขียนคติพจน์นี้ด้วยเช่นกันว่า: ผู้ที่ไม่มีตัวตน มหาสมุทรแห่งความรู้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พระเจ้าชีวา ผู้เป็นครูพูดว่า: ผู้เป็นแม่คือประตูไปสู่สวรรค์
ประเด็นเหล่านี้ควรเข้าไปในสติปัญญาของลูกเพื่อลูกจะอธิบาย
อย่างแน่นอนที่นักเรียนทั้งหมดจะต่างลำดับกันไป
พวกเขากำลังเล่นบทบาทของพวกเขาในละคร เราจดจำท่านในเวลาของความทุกข์
พ่ออาศัยอยู่ในดินแดนที่ห่างไกล เราดวงวิญญาณทั้งหลายจดจำท่าน
ทุกคนจดจำท่านในเวลาของความทุกข์แต่ไม่มีแม้บุคคลเดียวที่จดจำท่านเมื่อมีความสุข
ในเวลานี้เป็นโลกของความทุกข์ใช่หรือไม่?
เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างยิ่งที่จะอธิบายสิ่งนี้
ก่อนอื่นใดลูกต้องอธิบายว่าพ่อคือผู้ที่ก่อตั้งสวรรค์ดังนั้นเหตุใดเราจึงไม่ควรได้รับอำนาจการปกครองสวรรค์เล่า?
ลูกก็รู้ด้วยว่าไม่ใช่ทุกคนจะได้รับมรดก หากทุกคนจะมาสู่สวรรค์และก็จะไม่มีนรก
แล้วจะมีการขยายตัวได้อย่างไร?
ได้รับการจดจำว่าบารัตนั้นคือดินแดนที่ไม่สูญสลายนั่นคือเป็นสถานที่เกิดของพ่อที่เป็นนิรันดร์
บารัตนั้นเองที่เคยเป็นสวรรค์ เราพูดด้วยความสุขว่า:
เคยมีสวรรค์เมื่อห้าพันปีที่แล้ว อย่างแน่นอนที่มีรูปภาพของนายแห่งสวรรค์
พวกเขาพูดด้วยว่า 3,000 ปีก่อนพระคริสต์บารัตเคยเป็นสวรรค์
อย่างแน่นอนที่สุริยวงศ์และจันทราวงศ์เคยคงอยู่ในบารัต
มีภาพลักษณ์ของสิ่งเหล่านั้นด้วยเช่นกัน สิ่งนี้ง่ายดายอย่างยิ่ง!
ความรู้นี้ทำงานอยู่บนสติปัญญาของลูก ดวงวิญญาณของบาบามีความรู้นี้ในท่าน
ดังนั้นท่านทำให้เราดวงวิญญาณเข้าถึงสิ่งนั้น
ท่านผู้เดียวคือผู้ที่เต็มเปี่ยมด้วยความรู้ แล้วท่านก็พูดว่า:
ฉันสอนราชาโยคะแก่ลูกผ่านประชาบิดาบราห์มานี้แล้วท่านก็กลายเป็นราชาเหนือราชา
แล้วความรู้นี้ก็จะหายไปในเวลานี้ลูกกำลังได้รับความรู้อีกครั้ง
ดังนั้นลูกต้องออกคำท้าทาย สติปัญญาชั้นหนึ่งที่ดีมากจำเป็นสำหรับสิ่งนี้
บาบาไม่เคยเก็บสิ่งใดชั้นหนึ่งไว้เพื่อตัวท่านเอง ท่านจะพูดว่า:
อาคารเหล่านี้ทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นนั้นเป็นไปเพื่อลูกที่จะได้อาศัยอยู่
มิฉะนั้นลูกจะมาและอยู่ที่ใด? วันหนึ่งอาคารทั้งหมดจะเป็นของเรา
จะต้องมีฝูงชนที่ใหญ่โตของผู้เลื่อมใสศรัทธามาหน้าประตูของพระเจ้าอย่างแน่นอน
พวกเขาได้ทำให้พระเจ้ามากมาย ทางปฏิบัติก็มีแต่ผู้นี้
ลูกเข้าใจใช่ไหมว่าจะมีฝูงชนมากเพียงใด มีศรัทธาที่งมงายอย่างมากในโลก
เมื่อมีการจัดงานเกิดขึ้นก็มีฝูงชนมากมายขนาดไหน
บางครั้งพวกเขาแม้กระทั่งต่อสู้กันเอง ผู้คนขนาดไหนจะตายไปในฝูงชนที่ใหญ่โตเช่นนั้น
ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายมากมาย ดังนั้นกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเองนี้ดีมาก
แน่นอนลูกควรเขียนคติพจน์ลงไปด้วยเช่นกัน ในเวลาสุดท้าย
ทุกคนต้องก้มลงเบื้องหน้าผู้เป็นแม่ พวกเขาทำรูปภาพของชัคตีเช่นนั้น!
พ่อมีอาวุธของความรู้ที่ทำขึ้นเพื่อลูกๆ ท่านพูดว่า: พิสูจน์สิ่งนี้!
สิ่งนี้ง่ายดาย ผู้เลื่อมใสศรัทธาจดจำพระเจ้า
ผู้รู้ทำความเพียรพยายามทางจิตเพื่อที่จะพบพระเจ้า พระเจ้าเรียกว่าเป็นพ่อ
อย่างแท้จริง พวกเราคือลูกของท่าน
พวกเขาพูดถึงความเป็นพี่น้องว่าชาวฮินดูและชาวจีนคือพี่น้อง
ดังนั้นพ่อคือหนึ่งเดียวใช่หรือไม่? ในรูปทางร่างพวกเขาคือพี่น้องหญิงชาย
ดังนั้นไม่สามารถมีสายตาที่มีกิเลส นี่คือหนทางที่จะอยู่อย่างบริสุทธิ์
พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า: ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่
แต่อย่างไรก็ตามเมื่อใครเข้าใจสิ่งนี้ สิ่งหลักเดียวคือพระเจ้าคือพ่อของทั้งหมด
พ่อคือผู้ที่ก่อตั้งสวรรค์ดังนั้นอย่างแน่นอนลูกควรได้รับมรดกจากพ่อ
ลูกเคยได้รับมรดกแล้วเวลานี่ลูกก็สูญเสียสิ่งนั้น
นี่คือการละเล่นของความสุขและความทุกข์ สิ่งนี้ต้องมีการอธิบายอย่างดีมาก อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. สร้างสมความซื่อสัตย์และทำตามทุกการกระทำของพ่อ
ดื่มน้ำทิพย์ของความรู้และดลใจผู้อื่นให้ดื่มน้ำทิพย์ด้วยเช่นกัน
อยู่อย่างปราศจากความกลัว
2. ด้วยสำนึกรู้ว่าลูกของพระเจ้าคือพี่น้องกัน
จงทำให้สายตาและทัศนคติของลูกบริสุทธิ์
พร:
ขอให้ลูกมีศรัทธาในสติปัญญาและเป็นเพชรพลอยที่มีชัยชนะด้วยการนำคุณสมบัติพิเศษของลูกมาไว้เบื้องหน้าของลูกและจึงเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
จงนำคุณสมบัติพิเศษทั้งหมดของลูกที่ไม่ใช่ความอ่อนแอของลูกมาไว้เบื้องหน้าแล้วลูกจะมีศรัทธาในตนเอง
อย่าได้คิดเกี่ยวกับความอ่อนแอของลูกมากเกินไปและลูกก็จะเฝ้าแต่เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างมีความสุข
มีศรัทธาว่าพ่อคือผู้ทรงพลังอำนาจและดังนั้นผู้ที่จับมือของท่านจะก้าวข้ามไปได้อย่างแน่นอน
ผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาเช่นนั้นอย่างสม่ำเสมอจะกลายเป็นเพชรพลอยที่มีชัยชนะ
ให้มีศรัทธาในตนเอง ศรัทธาในพ่อ
และศรัทธาอย่างเต็มที่ในทุกฉากของละครในขณะที่ลูกสังเกตการณ์
และลูกจะเป็นผู้ที่มีชัยชนะ
คติพจน์:
รักษาความสูงศักดิ์ของความบริสุทธิ์ไว้และลูกจะกลับมาละวางจากแรงดึงดูดที่มีขีดจำกัด
คำพูดที่สูงส่งที่แสนหวานของมาเตชวารี
การขยายตัวของมายาที่ตาโมกุนี
มีคำสามคำ "สาโตกุนี, รโชกุนี และ ตาโมกุนี"
และเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเข้าใจคำเหล่านี้ได้อย่างถูกต้องแม่นยำ
ผู้คนเชื่อว่าคุณสมบัติทั้งสามนี้มีอยู่ด้วยกันในเวลาเดียวกัน
แต่จิตสำนึกบอกว่าอย่างไร?
ทั้งสามคุณสมบัตินี้มีอยู่ด้วยกันในเวลาเดียวกันหรือว่าทั้งสามคุณสมบัตินี้มีบทบาทที่แยกจากกันในยุคต่างๆ?
จิตสำนึกนี้บอกว่าทั้งสามนี้ไม่อยู่ร่วมกันในเวลาเดียวกัน เมื่อเป็นยุคทอง (สัตยุค)
ทุกสิ่งมีความสาโตกุนี เมื่อเป็นยุคทองแดงทุกสิ่งมีความเป็นรโชกุนี
และเมื่อถึงยุคเหล็กทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นตาโมกุนี
เมื่อเป็นเวลานี้สำหรับยุคทองแล้วก็จะไม่มีรโชและตาโมคงอยู่
เมื่อเป็นเวลาสำหรับรโชแล้วก็จะไม่มีสาโตกุนีเลย
ผู้คนเข้าใจกันเองว่าทั้งสามคุณธรรมเหล่านี้คงอยู่ต่อเนื่องมาในเวลาเดียวกัน
มันเป็นความผิดพลาดอย่างแท้จริงที่กล่าวเช่นนั้น
พวกเขาเชื่อว่าเมื่อบุคคลหนึ่งพูดความจริงและไม่ได้กระทำบาปใด ๆ เขาก็คือสาโตกุนี
อย่างไรก็ตามจิตสำนึกของเราก็บอกว่าเมื่อเราพูดถึงการมีความเป็นสาโตกุนีแล้ว
สาโตกุนีหมายถึงความสุขที่สมบูรณ์อย่างแท้จริงนั่นคือทั้งโลกนั้นสาโตกุนี
อย่างไรก็ตามลูกไม่สามารถพูดได้ว่าผู้ที่พูดความจริงคือสาโตกุนี
และผู้ที่พูดโกหกคือคนยุคเหล็กและตาโมกุนี
และโลกก็ยังคงเคลื่อนต่อไปเรื่อยๆในลักษณะนี้
เวลานี้เมื่อเราพูดถึงยุคทองแล้วนั่นก็หมายความว่าทั้งโลกควรเป็นสาโตกุนีและสาโตประธาน
ใช่ เคยมีช่วงหนึ่งของเวลาเมื่อเคยเป็นยุคทองเช่นนี้และทั้งโลกคือสาโตกุนี
ยุคทองนั้นไม่ได้คงอยู่ในเวลานี้
เวลานี้เป็นโลกยุคเหล็กนั่นคือมีอาณาจักรของตาโมประธานทั่วทั้งโลก
จะมีสิ่งใดที่สาโตกุนีในเวลาของตาโมกุนีนี้ได้อย่างไร?
เวลานี้มีความมืดสนิทที่เรียกว่ากลางคืนของบราห์มา ยุคทองเป็นกลางวันของบราห์มา
และยุคเหล็กคือกลางคืนของบราห์มา ฉะนั้นเราจึงไม่สามารถรวมทั้งสองนี้ไว้ด้วยกัน
อัจชะ