30/10/18 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ความสุขของความรู้ดำเนินไปถึง 21 ชั่วอายุ
นั่นคือความสุขของสวรรค์ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เมื่อพวกเขากราบไหว้บูชาอย่างจริงจัง พวกเขาจะได้รับความสุขชั่วคราว
คำถาม:
ด้วยการทำตามศรีมัทข้อใดที่ลูกจะได้รับการหลุดพ้นในชีวิต
คำตอบ:
ศรีมัทของพ่อคือ จงลืมโลกเก่านี้และจดจำพ่อผู้เดียว
นี่คือการอุทิศตนเองหรือการตายขณะมีชีวิต ด้วยการทำตามศรีมัทนี้
ลูกจะเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุด แล้วลูกก็จะได้รับการหลุดพ้นในชีวิต
มนุษย์ที่มีตัวตนไม่อาจประทานการหลุดพ้นในชีวิตให้แก่มนุษย์ได้
พ่อผู้เดียวคือผู้ประทานการหลุดพ้นในชีวิตให้แก่ทุกคน
เพลง:
ขอคารวะต่อชีวา...
โอม ชานติ
ลูกๆได้ยินเพลงนี้แล้ว เพลงร้องว่า พระเจ้าคือผู้ที่สูงสุด
มนุษย์ไม่รู้จักชื่อของพระเจ้า
ผู้เลื่อมใสศรัทธาไม่อาจรู้จักพระเจ้าได้จนกว่าพระเจ้าจะมาให้คำแนะนำตัวท่านเองให้แก่ผู้เลื่อมใสศรัทธา
ได้มีการอธิบายว่ามีความรู้และความเลื่อมใสศรัทธา
ยุคทองและยุคเงินคือรางวัลแห่งความรู้
เวลานี้ลูกกำลังได้รับความรู้จากมหาสมุทรแห่งความรู้ และด้วยการทำความเพียรพยายาม
ลูกกำลังสร้างรางวัลแห่งความสุขที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
จากนั้นในยุคทองแดงและยุคเหล็กก็จะมีการกราบไหว้บูชา
รางวัลของความรู้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องผ่านยุคทองและยุคเงิน
ความสุขของความรู้ดำเนินไปถึง 21 ชั่วอายุ
นั่นคือความสุขของสวรรค์ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในนรกมีความสุขชั่วคราว
ลูกๆได้รับการอธิบายว่าเมื่อเคยมียุคทองและยุคเงิน หนทางของความรู้ ก็เคยมีโลกใหม่
บารัตใหม่ นั่นคือสวรรค์ เวลานี้บารัตได้กลายเป็นนรกที่ตโมประธาน
มีความทุกข์มากมายหลายประเภท ในสวรรค์ ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของความทุกข์
ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอุปถัมภ์กูรู
พระเจ้าผู้เดียวคือผู้ที่จะต้องยกระดับผู้เลื่อมใสศรัทธา
เวลานี้เป็นตอนจบของยุคเหล็กและการทำลายล้างอยู่เบื้องหน้าลูกแค่นี้เอง
พ่อมาให้ความรู้แก่ลูกๆผ่านบราห์มาและก่อตั้งสวรรค์
ท่านดลใจการทำลายล้างผ่านชางก้าและการหล่อเลี้ยงผ่านวิษณุ
ไม่มีใครเข้าใจการกระทำของพระเจ้า มนุษย์เป็นดวงวิญญาณบาปหรือดวงวิญญาณบุญ
ไม่ใช่ว่าดวงวิญญาณสูงสุดที่เป็นบาปหรือดวงวิญญาณสูงสุดที่เป็นบุญ
ดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ก็จะถูกเรียกว่าดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่
เขาจะไม่ถูกเรียกว่าดวงวิญญาณสูงสุดที่ยิ่งใหญ่ ดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์
พ่ออธิบายว่า ก่อนอื่น ศาสนาหลักคือศาสนาเทพ
เวลานั้นมีเพียงสุริยวงศ์ที่ปกครองอาณาจักร ไม่มีจันทราวงศ์
มีเพียงศาสนาเดียวเท่านั้น เคยมีปราสาทราชวังทองคำและเงินในบารัต
หลังคาและกำแพงทั้งหมดประดับประดาด้วยเพชรและอัญมณีต่างๆ บารัตเคยเป็นเพชร
บารัตเดียวกันนั้นกลายเป็นเปลือกหอยในเวลานี้ พ่อพูดว่า พ่อมาในตอนปลายของวงจร
พ่อมาในตอนบรรจบกันระหว่างตอนปลายของยุคเหล็กและตอนต้นของยุคทอง
พ่อจะทำให้บารัตเป็นสวรรค์อีกครั้งโดยผ่านลูกๆผู้เป็นแม่ ลูกคือชีพชัคตี
กองทัพพันดาฟ พันดาฟมีความรักต่อพ่อผู้เดียว พ่อกำลังสอนพวกเขา คัมภีร์ฯลฯ
ทั้งหมดคือเครื่องประกอบของหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธา
เหล่านั้นคือลัทธิของความเลื่อมใสศรัทธา
เวลานี้พ่อมาและให้ความรู้แก่ทุกคนซึ่งก็คือ ผลของการกราบไหว้บูชา
ที่จะทำให้ลูกไปสู่การหลุดพ้นในชีวิต ผู้ประทานการหลุดพ้นในชีวิต
พ่อของทุกคนคือผู้เดียวเท่านั้น พ่อผู้เดียวถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
มนุษย์ไม่อาจประทานการหลุดพ้นหรือการหลุดพ้นในชีวิตให้แก่มนุษย์ได้
ความรู้นี้ไม่ได้อยู่ในคัมภีร์เล่มใด พ่อผู้เดียวคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกจะรับสิทธิ์ในมรดกของตนจากท่าน แล้วลูกก็จะเต็มเปี่ยมด้วยคุณธรรม 16 องศาสมบูรณ์
นี่คือคำสรรเสริญของเหล่าเทพ ลักษมีและนารายณ์มี 16 องศาเต็ม รามและสีดามี 14 องศา
นี่คือการศึกษา นี่ไม่ใช่การชุมนุมทางจิตที่ธรรมดาทั่วไป ผู้เดียวเท่านั้นคือสัจจะ
ท่านผู้เดียวที่มาอธิบายสัจจะ นี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ไม่มีผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ในโลกที่บริสุทธิ์
และไม่มีผู้ที่บริสุทธิ์ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์
พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ที่จะทำให้ลูกบริสุทธิ์ ดวงวิญญาณพูดว่า ขอคารวะต่อชีวา
ดวงวิญญาณพูดว่าขอคารวะต่อพ่อของตน หากบางคนพูดว่าชีวาปรากฏอยู่ในตนเอง
แล้วในกรณีนั้น เขากำลังคารวะใครเล่า ความไม่รู้นี้ได้กระจายออกไป
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกเป็นตรีกาลดาร์ชิ
ลูกรู้ว่าสถานที่ซึ่งดวงวิญญาณอาศัยอยู่นั้นคือ ดินแดนนิพพาน บ้านที่แสนหวานของลูกๆ
ทุกคนจดจำการหลุดพ้นที่พวกเราดวงวิญญาณอาศัยอยู่กับพ่อ เวลานี้ลูกกำลังจดจำพ่อ
เมื่อลูกไปสู่ดินแดนแห่งความสุข ลูกก็จะไม่จดจำพ่อ นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์
ทุกคนอยู่ในความตกต่ำ เคยมีบารัตใหม่ในโลกใหม่ นั่นคือดินแดนแห่งความสุข
เคยมีอาณาจักรของสุริยวงศ์และจันทราวงศ์
ผู้คนไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างลักษมีและนารายณ์ ราเด้และกฤษณะเป็นเช่นไร
เจ้าชายและเจ้าหญิงนั้นมาจากอาณาจักรที่แตกต่างกัน พวกเขาไม่ได้เป็นพี่น้องกัน
เจ้าหญิงอยู่ในอาณาจักรของเธอเอง และกฤษณะก็เป็นเจ้าชายในอาณาจักรของเขาเอง
เมื่อพวกเขาแต่งงานกัน พวกเขาก็ได้กลายเป็นลักษมีและนารายณ์
ในยุคทองทุกสิ่งให้ความสุข ขณะที่ในยุคเหล็กทุกสิ่งสร้างความทุกข์
ในยุคทองไม่มีใครตายก่อนเวลาอันควร
ลูกๆรู้ว่าลูกศึกษาราชาโยคะที่ง่ายดายกับพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุด
เพื่อที่จะเปลี่ยนจากผู้ชายธรรมดามาเป็นนารายณ์และจากผู้หญิงธรรมดามาเป็นลักษมี
นี่คือโรงเรียน ไม่มีเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ใดในการชุมนุมทางจิตเหล่านั้น
พวกเขาเพียงแค่ถ่ายทอดพระเวทและคัมภีร์ฯลฯอย่างต่อเนื่อง เวลานี้ลูกมา
เพื่อรับรู้เกี่ยวกับวงจรโลกมนุษย์จากพ่อ
พ่อผู้เดียวคือผู้ที่เต็มเปี่ยมด้วยความรู้
ผู้ที่เต็มเปี่ยมด้วยความปีติและผู้ที่เต็มเปี่ยมด้วยความเมตตา ลูกร้องว่า โอ บาบา
ได้โปรดมาและมีความเมตตาด้วยเถิด พระเจ้าแห่งสวรรค์
ผู้เป็นพ่อเท่านั้นที่มาและก่อตั้งสวรรค์ในยุคบรรจบพบกัน
มีมนุษย์จำนวนเล็กน้อยในสวรรค์ ผู้คนที่เหลือทั้งหมดนั้นจะไปที่ใดเล่า
พ่อพาทุกคนไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
เคยมีบารัตเท่านั้นในสวรรค์และต่อมาก็จะมีบารัตเท่านั้นที่จะเหลืออยู่
บารัตดินแดนแห่งสัจจะได้รับการจดจำที่นี่ ปัจจุบันบารัตยากจนข้นแค้น
บารัตขอทานอย่างต่อเนื่อง บารัตเคยเป็นเพชรและเวลานี้กลับมีค่าเหมือนเปลือกหอย
ลูกต้องเข้าใจความลับข้อนี้ของละคร ลูกรู้จักพ่อผู้สร้างและตอนต้น
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างของท่าน ผู้คนของพรรคคองเกรสร้องว่า
ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่ อย่างไรก็ตาม ผู้ที่บริสุทธิ์เท่านั้นที่จะได้รับการสรรเสริญ
พระเจ้ามาเองและเริ่มพูดว่า ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่ ชีพบาบามาเองและพูดว่า
ผู้หญิงคือประตูไปสู่สวรรค์ มีกองทัพชักตี พวกเขาคือผู้ที่จะนำอาณาจักรแห่งสวรรค์มา
นั่นเรียกว่าอาณาจักรอันทรงอำนาจของโลก
ลูกๆชัคตีได้ก่อตั้งอำนาจปกครองตนเองและเวลานี้มันกำลังถูกก่อตั้งขึ้นมาอีกครั้ง
ยุคทองเป็นอาณาจักรของราม แม้แต่เวลานี้ พวกเขาก็พูดว่า ควรจะมีอาณาจักรของราม
อย่างไรก็ตาม ไม่มีมนุษย์คนใดทำสิ่งนี้ได้ พระเจ้าผู้ที่ไร้ตัวตน พ่อ
มาและสอนลูกๆด้วยตัวท่านเอง แน่นอนว่าท่านยังต้องการร่างกายด้วย
ท่านต้องเข้ามาในร่างของบราห์มาอย่างแน่นอน ชีพบาบาคือพ่อของลูกๆทุกดวงวิญญาณ
ประชาบิดายังได้รับการจดจำด้วยเช่นกัน บิดาคือพ่อ บราห์มาเป็นปู่ทวดของปู่
ทั้งอดิเทพและอดิเทวีกำลังนั่งทำทาปาเชียอยู่ที่นี่ ลูกกำลังทำทาปาเชียด้วย
นี่คือราชาโยคะ ชันยาสซีมีหฐโยคะ พวกเขาสอนราชาโยคะไม่ได้ คัมภีร์และกีตะฯลฯ
คือเครื่องประกอบของหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขากำลังศึกษาสิ่งเหล่านั้นแต่ก็ยังไม่บริสุทธิ์อย่างต่อเนื่อง
นี่คือสงครามมหาภารตะเดียวกันที่ทำให้การทำลายล้างเกิดขึ้น
ไม่มีวิทยาศาสตร์อยู่ในพระเวท มีเรื่องราวของความรู้อยู่ในสิ่งนั้น
มันเป็นความมหัศจรรย์ของสติปัญญานักวิทยาศาสตร์ที่สร้างสิ่งประดิษฐ์ขึ้นมา
พวกเขาประดิษฐ์วิมาน(เครื่องบิน)ฯลฯ เพื่อความสุข
แล้วต่อมาการทำลายล้างก็เกิดขึ้นผ่านวิมานเหล่านั้น
ทักษะต่างๆสำหรับความสุขจะยังคงอยู่ในบารัต
และทักษะสำหรับความทุกข์และเพื่อการเข่นฆ่ากันก็จะสิ้นสุดลง
ภูมิปัญญาของวิทยาศาสตร์จะดำเนินต่อไป
ระเบิดฯลฯเหล่านี้ถูกผลิตในวงจรที่แล้วเช่นกัน
โลกใหม่จะต้องถูกก่อตั้งแล้วโลกที่ไม่บริสุทธิ์จะต้องถูกทำลาย พ่อพูดว่า ลูกจบสิ้น
84 ชาติเกิดแล้ว เวลานี้จงทิ้งความอวดดีของร่างกายเหล่านั้นและจดจำพ่อ พ่อของลูก
แล้วบาปของลูกก็จะได้รับการปลดเปลื้องในไฟของโยคะแห่งการจดจำระลึกถึง
ราวันทำให้ลูกทำบาปมากมาย มีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะกลับมาบริสุทธิ์
ถึงอย่างไรลูกก็คือดวงวิญญาณ ลูกพูดว่า ฉันคือดวงวิญญาณ
ลูกจะไม่พูดว่าลูกคือดวงวิญญาณสูงสุด ลูกพูดว่า อย่าทำให้ดวงวิญญาณของฉันไม่พอใจ!
มันคือความผิดอย่างมหันต์ที่จะพูดว่าดวงวิญญาณคือดวงวิญญาณสูงสุด
เวลานี้ความเลื่อมใสศรัทธานั้นตโมประธานและมีสิ่งเจือปน
พวกเขาเพียงแค่นั่งและกราบไหว้ผู้ที่อยู่เบื้องหน้า
การจดจำระลึกถึงผู้เดียวนั้นไร้สิ่งเจือปน
ความเลื่อมใสศรัทธาที่มีสิ่งเจือปนจะจบสิ้นในเวลานี้
พ่อมาให้มรดกที่ไร้ขีดจำกัดของลูกแก่ลูก
ไม่ใช่ผู้อื่นแต่คือพ่อเท่านั้นที่ให้ความสุขแก่ทุกคน พ่อพูดว่า
ด้วยการติดต่อสติปัญญาของลูกอยู่ในโยคะกับพ่อผู้เดียว
ความคิดสุดท้ายจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทาง พ่อคือผู้สร้างสวรรค์ นี่คือโลกแห่งหนาม
พวกเขาต่อสู้และทะเลาะเบาะแว้งกันอย่างต่อเนื่อง เวลานี้โลกเก่านี้กำลังเปลี่ยนแปลง
ไหน้ำทิพย์แห่งความรู้ถูกเทินไว้บนศีรษะของผู้เป็นแม่ นี่คือความรู้
แต่เมื่อเปรียบเทียบกับยาพิษแล้ว ความรู้จึงถูกเรียกว่าน้ำทิพย์ มีคำกล่าวว่า
ทำไมฉันจึงควรทิ้งน้ำทิพย์และไปดื่มยาพิษด้วยเล่า
ลูกจะกลับมาสูงส่งด้วยการทำตามศรีมัท พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดมาให้ศรีมัท
กฤษณะเป็นเช่นนั้นด้วยการทำตามศรีมัท ลูกต้องเข้าใจประเด็นเหล่านี้
ลูกต้องลืมโลกเก่าทั้งหมดและจดจำพ่อผู้เดียว เวลานี้ลูกต้องอุทิศตน
สิ่งนี้คือการตายขณะมีชีวิต
สิ่งต่างๆของหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธานั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เหล่านั้นคือลัทธิแห่งความเลื่อมใสศรัทธา มีกูรูของความเลื่อมใสศรัทธาจำนวนมากมาย
อย่างไรก็ตาม พ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดที่ไร้ตัวตนผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ประทานการหลุดพ้นในชีวิต
มนุษย์ที่มีตัวตนไม่อาจประทานการหลุดพ้นในชีวิตให้แก่มนุษย์ได้
พวกเขาไม่อาจให้ความสุขตลอดเวลาได้ พ่อคือผู้ที่ให้ความสุขตลอดเวลา นี่คือโรงเรียน
พ่อบอกเป้าหมายและวัตถุประสงค์แก่ลูกๆ ท่านพูดว่า
ลูกจะได้รับมรดกความสุขแห่งสวรรค์ของลูก
คนอื่นที่เหลือทั้งหมดนั้นจะไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น มีดินแดนแห่งความสงบ
ดินแดนแห่งความสุข และนี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ วงจรนี้หมุนไปอย่างต่อเนื่อง
นี่คือกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ไม่มีใครได้เป็นอิสระจากวงจรของละครนี้
แต่ละคนมีบทบาทที่ไม่สูญสลายที่ถูกกำหนดไว้แล้ว
พ่อกำลังสอนลูกๆและเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ให้เป็นเทพ
และสิ่งนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าลูกแต่ละคนศึกษาเล่าเรียนมากเพียงใด บางคนจะเป็นราชา
และบางคนจะเป็นประชากร มีสุริยวงศ์ เมื่อเคยมีสุริยวงศ์ในยุคทอง ก็จะไม่มีผู้อื่น
ดินแดนบารัตคือดินแดนแห่งสัจจะที่สูงสุด เวลานี้มันกลายเป็นดินแดนแห่งความหลอกลวง
นี่คือก้นบึ้งของนรก มีความรุนแรงมากมายในเรื่องของเงิน ที่นั่น
ไม่ขาดแคลนสิ่งใดจนทำให้พวกเขาต้องทำบาปเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา
พ่อเองนั้นกำลังทำให้โลกที่ตกต่ำนี้กลับมาสูงส่งโดยผ่านลูกๆผู้เป็นแม่
พ่อพูดกับพวกเขาว่า ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่ ชันยาสซีจะไม่พูดว่า ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่
การสละละทิ้งของพวกเขามีขีดจำกัด นี่คือการสละละทิ้งที่ไร้ขีดจำกัด
ลูกต้องทิ้งทั้งโลกด้วยสติปัญญา
ลูกต้องจดจำดินแดนแห่งความเงียบและดินแดนแห่งความสุข จงลืมดินแดนแห่งความทุกข์
นี่คือคำสั่งของพ่อ พ่อกำลังอธิบายให้แก่ลูกๆดวงวิญญาณและลูกกำลังฟังผ่านหู
ชีพบาบากำลังอธิบายให้แก่ลูกๆผ่านอวัยวะเหล่านี้ ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ผู้เดียวนั้นไม่ใช่นักปราชญ์ นักบุญหรือดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. จงอุทิศตนให้กับพ่ออย่างสิ้นเชิง
จงทิ้งความอวดดีของร่างกายและปลดเปลื้องบาปของลูกด้วยไฟโยคะ
2. จงศึกษาเล่าเรียนขณะที่รักษาเป้าหมายและวัตถุประสงค์ไว้ในสติปัญญา
จงเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองด้วยการเก็บละครที่ถูกกำหนดไว้แล้วในสติปัญญา
พร:
ขอให้ลูกเป็นเทวรูปที่มีความพอใจ
ผู้ที่ได้รับบัลลังก์แห่งอาณาจักรในอนาคตด้วยประกาศนียบัตรแห่งความพอใจ
“ฉันต้องอยู่อย่างพอใจและทำให้ทุกคนพอใจ”
ขอให้คติพจน์นี้เขียนไว้บนกระดานหน้าผากของลูก
เพราะผู้ที่มีประกาศนียบัตรนี้จะได้รับสิทธิ์ในประกาศนียบัตรโชคแห่งอาณาจักรในอนาคต
ดังนั้น ทุกเช้าในเวลาอมฤต จงนำคติพจน์นี้ใส่ไว้ในสำนึกรู้
เหมือนที่ลูกเขียนคติพจน์บนกระดาน เช่นเดียวกันนั้น
จงเขียนคติพจน์นี้ลงบนกระดานหน้าผากของลูกอยู่เสมอ
และลูกๆทั้งหลายจะกลายเป็นเทวรูปที่มีความพอใจ ผู้ที่รู้สึกพอใจจะมีความสุขเสมอ
คติพจน์:
ผู้ที่มีปฏิสัมพันธ์ด้วยความรักและความพอใจกับทุกคนจะเป็นภาพลักษณ์แห่งความสำเร็จ