17/10/18 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน
ขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกเติมเต็มความรับผิดชอบของลูกแก่ทุกคน
ลูกไม่ควรไม่ชอบใครทั้งสิ้น แต่อย่างแน่นอนลูกจะต้องกลับมาบริสุทธิ์เช่นดอกบัว
คำถาม:
เมื่อใดที่จะมีเสียงระฆังของชัยชนะ? เมื่อใดที่ลูกจะได้รับการสรรเสริญ?
คำตอบ:
ในเวลาสุดท้ายเมื่อลางร้ายของมายาหยุดมีอิทธิพลต่อลูก
เมื่อเส้นโชคของลูกชัดเจนอย่างสม่ำเสมอแล้วระฆังแห่งชัยชนะจะตีและลูกจะได้รับการสรรเสริญ
แต่เวลานี้ลูกยังมีประสบการณ์ของลางร้ายของมายาและอุปสรรคเฝ้าแต่มา
ลูกพบว่าเป็นสิ่งที่ยากลำบากที่จะหาแม้กระทั่งที่ดิน 3 ตารางฟุตที่จะทำงานรับใช้
อย่างไรก็ตามเวลานั้นจะมาถึงเมื่อลูกๆ ทั้งหลายจะเป็นนายของทั้งโลก
เพลง:
อดกลั้นเถิด
โอ้ จิตใจ วันเวลาของความสุขของพวกท่านกำลังจะมาถึง! Audio Player
โอม ชานติ
ลูกเข้าใจต่างลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่พวกเขาทำว่า
ในเวลานี้การละเล่นเก่านี้กำลังจะสิ้นสุดลง
เพียงอีกไม่กี่นาทีของความทุกข์ที่ยังคงหลงเหลืออยู่และแล้วก็จะมีความสุขและมีเพียงความสุขเท่านั้น
เมื่อลูกรู้เกี่ยวกับความสุขลูกสามารถเข้าใจว่านี่คือดินแดนของความทุกข์
มีความแตกต่างที่ใหญ่หลวง ในเวลานี้ลูกทำความเพียรพยายามเพื่อความสุข
ลูกเข้าใจว่าการละเล่นเก่าของความทุกข์นี้กำลังจะสิ้นสุดลง
ในเวลานี้ลูกทำตามศรีมัทของบัพดาดาเพื่อได้มาซึ่งความสุข
เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างยิ่งที่จะอธิบายแก่ใครก็ตามได้
ในเวลานี้ลูกต้องกลับบ้านกับบาบา บาบาได้มาเพื่อพาลูกกลับไปกับท่าน
อยู่อย่างบริสุทธิ์เช่นดอกบัวขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก
อย่างแน่นอนที่ลูกต้องเติมเต็มความรับผิดชอบของครัวเรือนของลูก
หากลูกไม่ได้เติมเต็มความรับผิดชอบของลูก ลูกจะเป็นเช่นซันยาสซี
เพราะพวกเขาไม่ได้เติมเต็มความรับผิดชอบของครัวเรือนของเขา
พวกเขาเรียกว่าผู้ที่เป็นของหนทางสันโดษผู้ที่ฝึกหฐโยคะ
อะไรก็ตามที่สอนโดยซันยาสซีนั้นเรียกว่าเป็นหฐโยคะ
ในขณะที่ลูกกำลังศึกษาราชาโยคะที่ได้รับการสอนจากพระเจ้า
คัมภีร์ทางศาสนาของบารัตคือกีตะ ลูกไม่ได้ใส่ใจกับคัมภีร์ทางศาสนาของผู้อื่น
ซันยาสซีไม่ได้เป็นของหนทางของการครองเรือนหนทางของพวกเขาคือหฐโยคะ
พวกเขาละทิ้งครอบครัวของเขาและไปอาศัยอยู่ในป่า
ดังนั้นพวกเขาต้องถือกำเนิดอย่างเป็นผู้สละละทิ้งชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่า
ในขณะที่ลูกมีชีวิตอยู่ที่บ้านในครัวเรือนของลูกและสละละทิ้งทุกสิ่งเพียงชาติเกิดเดียวและลูกได้รับผลรางวัลของสิ่งนั้นเป็นเวลา
21 ชาติเกิด การสละละทิ้งของเขามีขีดจำกัดแล้วพวกเขาฝึกหฐโยคะ
การสละละทิ้งของลูกนั้นไม่มีขีดจำกัดแล้วลูกฝึกราชาโยคะ
พวกเขาละทิ้งครัวเรือนและธุรกิจของเขา ราชาโยคะได้รับการสรรเสริญอย่างมากมาย
พระเจ้าสอนราชาโยคะดังนั้นอย่างแน่นอนท่านต้องเรียกว่าเป็นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ศรีกฤษณะไม่สามารถเป็นพระเจ้า
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดคือผู้ที่ไม่มีตัวตนเพียงท่านเท่านั้นที่สามารถให้อาณาจักรที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูก
ที่นี่ลูกไม่ได้มีความไม่ชอบต่อชีวิตครอบครัว พ่อพูดว่า:
ในชาติเกิดสุดท้ายนี้ให้อยู่อย่างบริสุทธิ์ขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก
ไม่มีซันยาสซีใดที่สามารถเรียกว่าเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ซันยาสซีเองก็ร้องเรียกหา:
โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! พวกเขาจดจำผู้นั้น
พวกเขาต้องการโลกที่บริสุทธิ์ด้วยเช่นกันแต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าโลกนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
เมื่อพวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่ในครัวเรือนพวกเขาไม่ได้เชื่อในเหล่าเทพ
พวกเขาไม่สามารถสอนราชาโยคะ พ่อไม่ได้สอนหฐโยคะและซันยาสซีก็ไม่ได้สอนราชาโยคะ
ประเด็นนี้ต้องเป็นที่เข้าใจ การประชุมระดับโลกจะถูกจัดขึ้นในเดลลี
จงอธิบายแก่พวกเขาและเขียนสิ่งนั้นให้แก่พวกเขาทั้งหมด
ที่นั่นมีความคิดเห็นที่ขัดแย้งมากมาย เมื่อลูกเขียนข้อความนั้นไว้
ทุกคนจะเข้าใจว่าเป้าหมายของลูกคืออะไร
ลูกเข้าใจว่าในเวลานี้พวกเราคือส่วนหนึ่งของสกุลบราห์มินที่สูงส่ง
ลูกจะกลายเป็นสมาชิกของสกุลศูทรได้อย่างไรหรือเราจะจดทะเบียนตนเองในสกุลที่มีกิเลสได้อย่างไร?
เหตุนี้เองเราจึงปฏิเสธที่จะจดทะเบียน
พวกเราคือผู้ที่เชื่อในพระเจ้าแล้วพวกเขาคือผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
พวกเขาคือผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ในขณะที่เราคือผู้ที่มีโยคะกับพระเจ้า ดังนั้น
มีความขัดแย้งของความคิดเห็น
มีการอธิบายว่าผู้ที่ไม่รู้จักพ่อคือผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ดังนั้น
เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและทำให้พวกเขาเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้าได้ ด้วยการเป็นของพ่อ
ลูกได้รับมรดกของลูกจากท่าน นี่คือประเด็นที่ลึกล้ำอย่างยิ่ง ก่อนอื่นใด
ลูกต้องปลูกฝังในสติปัญญาของพวกเขาว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดคือพระเจ้าของกีตะ
ท่านคือผู้ที่ก่อตั้งศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป ศาสนาเทพคือศาสนาหลักของบารัต
ดินแดนของบารัตต้องมีศาสนา พวกเขาได้ลืมศาสนาของพวกเขา
ลูกเข้าใจด้วยเช่นกันว่าตามละคร
ชาวบารัตต้องลืมศาสนาของเขาเพื่อที่ต่อมาพ่อจะสามารถมาและก่อตั้งศาสนานั้นอีกครั้ง
มิฉะนั้น พ่อจะมาได้อย่างไร? ท่านพูดว่า: พ่อมาเมื่อศาสนาเทพได้หายไปแล้ว
อย่างแน่นอนที่ศาสนาเทพต้องหายไปอย่างแน่นอน
มีคำกล่าวว่าขาหนึ่งของพ่อวัวที่ค้ำโลกไว้หักลงและโลกกำลังตั้งอยู่บนขาสามขา
ดังนั้นมีสี่ศาสนาหลัก ขาของศาสนาเทพหักลงไปแล้วในเวลานี้ นั่นคือ
ศาสนานั้นได้หายไป เหตุนี้เองตัวอย่างของต้นบันยานได้ถูกให้ไว้
แม้ว่ารากฐานของต้นบันยานผุพังไป กิ่งก้านมากมายยังคงเหลืออยู่ ดังนั้น
ที่นี่เช่นกันรากฐานของศาสนาเทพไม่ได้คงอยู่อีกต่อไปแต่มีลัทธิและนิกายมากมายทั่วทั้งโลก
ในเวลานี้มีแสงที่สมบูรณ์ในสติปัญญาของลูก พ่อพูดว่า:
ลูกได้มาในเวลานี้เพื่อรู้จักละครนี้ ในเวลานี้ทั้งต้นไม้นี้ได้เก่าลง
ยุคทองจะมาหลังจากยุคเหล็กอย่างแน่นอน วงจรต้องหมุนไปอย่างแน่นอน
ลูกต้องเก็บสิ่งนั้นไว้ในสติปัญญาของลูกว่าการละเล่นสิ้นสุดลงในเวลานี้และเราจะต้องกลับบ้าน
เมื่อลูกเดินเมื่อลูกเคลื่อนไหวไปทั่ว จดจำว่า: ในเวลานี้เราต้องกลับบ้าน
นี่คือความหมายที่แท้จริงของมานมานะภาฟและมาเดียจิภาฟ
หากลูกต้องให้การบรรยายแก่ผู้ฟังมากมาย
จงอธิบายว่าพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดกำลังพูดว่า: โอ้
ลูกละทิ้งสำนึกของร่างกายของลูกและศาสนาทางร่างทั้งหมดและคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
จดจำพ่อและบาปทั้งหมดของลูกจะจบสิ้นลง พ่อกำลังสอนราชาโยคะแก่ลูก
ขณะที่อาศัยอยู่ในครัวเรือนของลูกอยู่อย่างเป็นเช่นดอกบัวและจดจำพ่อ
อยู่อย่างบริสุทธิ์และสร้างสมความรู้นี้ ทุกคนนั้นได้ตกต่ำในเวลานี้
ในยุคทองเหล่าเทพเคยอยู่ในชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลส
พ่อมาอีกครั้งและประทานชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลส
คุณสมบัติใหม่ของชีวิตที่ไม่มีกิเลสคือ 16
องศาบริสุทธิ์สมบูรณ์และเต็มเปี่ยมด้วยคุณธรรมที่สูงส่งทั้งหมด
ใครให้คุณสมบัติเหล่านี้แก่ลูก? พ่อ แล้วคุณสมบัติของท่านคืออะไร?
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้และมหาสมุทรแห่งความปีติ
คำสรรเสริญของท่านนั้นแยกไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ใช่ทุกคนเป็นเช่นเดียวกัน
ดวงวิญญาณทั้งหมดคือลูกของพ่อผู้เดียว มีลูกของประชาบิดาบราห์มาด้วยเช่นกัน
สิ่งสร้างใหม่กำลังถูกสร้างขึ้นในเวลานี้ ทั้งหมดคือลูกของพ่อของมวลมนุษย์
อย่างไรก็ตามผู้คนเหล่านั้นไม่ได้เข้าใจสิ่งเหล่านี้
วรรณะบราห์มินนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด วรรณะของบารัตได้รับการจดจำ ขณะที่ใช้ 84
ชาติเกิดลูกต้องผ่านวรรณะเหล่านี้ สกุลบราห์มิน คงอยู่ในยุคแห่งการบรรจบพบกัน
ในเวลานี้ลูกคงอยู่ในความเงียบสงบที่แสนหวาน ความเงียบสงบนี้คือสิ่งที่ดีที่สุด
ในความเป็นจริงสร้อยคอของความสงบนั้นอยู่รอบคอของลูก ทุกคนต้องการไปบ้านของความสงบ
แต่ใครสามารถชี้หนทางแก่พวกเขา?
ไม่มีใครนอกจากมหาสมุทรแห่งความสงบที่สามารถชี้หนทางแก่ลูก ท่านได้รับสมญาที่ดีว่า:
มหาสมุทรแห่งความสงบ มหาสมุทรแห่งความรู้ ศรีกฤษณะคือเจ้าชายแห่งสวรรค์
บาบาคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์ มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน
กฤษณะไม่สามารถเรียกว่าเป็นเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์
สิ่งนี้พิสูจน์ว่าความรู้ของการอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันใช้ไม่ได้
พ่อมีคำสรรเสริญของท่านเอง ท่านมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาอย่างเป็นนิรันดร์
ท่านไม่เคยเป็นผู้กราบไหว้บูชา
ผู้ที่มาจากเบื้องบนก่อนคือผู้ที่กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาจากการมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
ประเด็นมากมายได้มีการอธิบายแก่ลูก
ผู้คนมากมายมาที่นิทรรศการแต่มีกำมือเดียวจากหลายพันล้านเท่านั้นที่ปรากฏออกมา
เพราะจุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก
ปวงประชาที่นับไม่ถ้วนจะเฝ้าแต่ถูกสร้างขึ้นจากหลายพันล้านเพียงกำมือเดียวเท่านั้นที่ปรากฏออกมา
ผู้ที่กลายเป็นลูกปัดของลูกประคำ
มีตัวอย่างของนาราดเขาได้รับการบอกให้มองดูที่ใบหน้าของเขาเพื่อมองว่าเขามีค่าควรแก่การประกาศสิทธิ์ในลักษมีให้เป็นเจ้าสาวของเขาหรือไม่
ปวงประชามากมายจะถูกสร้างขึ้นแต่ราชายังคงเป็นราชา! ราชาหนึ่งคนมีปวงประชาหลายแสนคน
ลูกต้องทำความเพียรพยายามที่สูงส่ง
ในหมู่ราชาเช่นกันบางคนคือราชาที่ยิ่งใหญ่และบางคนไม่ได้ยิ่งใหญ่เท่า
ได้มีราชามากมายในบารัต แม้ในยุคทองมีมหาราชามากมาย
สิ่งนี้ดำเนินไปตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของยุคทอง
มหาราชามีสมบัติมากมายและราชามีน้อยกว่า
นี่คือความรู้ที่จะกลายเป็นศรีลักษมีและนารายณ์
เป็นไปสำหรับสิ่งนี้ที่ลูกเฝ้าแต่เพียรพยายาม เมื่อลูกถูกถามว่า “ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของลักษมีและนารายณ์หรือสถานภาพของรามและสีดา”?
ลูกตอบว่า “เราจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของลักษมีและนารายณ์เท่านั้น
เราจะประกาศสิทธิ์ในมรดกที่สมบูรณ์ของเราจากแม่และพ่อ”
สิ่งเหล่านี้คือประเด็นที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง
ประเด็นเช่นนั้นไม่ได้เกิดขึ้นที่อื่นและประเด็นเหล่านั้นไม่ได้ถูกเขียนไว้ในคัมภีร์
ล็อคบนสติปัญญาของลูกได้เปิดขึ้นแล้วในเวลานี้ พ่ออธิบายว่า:
เมื่อลูกเดินและเคลื่อนไหวไปทั่วคงสำนึกของการเป็นนักแสดงและคิดว่าลูกต้องกลับบ้าน
การจดจำสิ่งนี้เรียกว่า “มานมานะภาฟและมาเดียจิภาฟ”
พ่อได้เตือนลูกครั้งแล้วครั้งเล่าว่า: พ่อได้มาเพื่อพาลูกกลับบ้าน
นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิตของลูก
ไม่มีใครนอกจากพ่อที่สามารถพาลูกไปในการจาริกแสวงบุญนี้
ลูกต้องสรรเสริญบารัตอย่างมาก บารัตนี้คือดินแดนที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ขจัดความทุกข์ผู้ประทานความสุขและผู้ประทานชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลสแก่ทั้งหมด
บารัตคือสถานที่เกิดของท่าน พ่อนั้นคือผู้ปลดปล่อยของทั้งหมด
นี่คือสถานที่จาริกแสวงบุญที่สูงส่งที่สุดของท่าน
แม้ว่าชาวบารัตไปที่วัดของชีวาพวกเขาก็ไม่ได้รู้จักท่าน
พวกเขารู้จักคานธีและเชื่อว่าเขานั้นดีมาก เหตุนี้เองเขาจึงไปและถวายดอกไม้ ฯลฯ
แก่เขา พวกเขาใช้จ่ายหลายแสนรูปีในสิ่งนั้น ในเวลานี้เป็นรัฐบาลของเขา
ดังนั้นพวกเขาสามารถทำอะไรก็ตามที่พวกเขาต้องการ
พ่อนั่งที่นี่และก่อตั้งศาสนานี้ในวิธีที่แฝงตัว
เวลานี้อาณาจักรนี้ได้แยกไปอย่างสิ้นเชิง
ในบารัตในตอนเริ่มต้นเป็นอาณาจักรของเหล่าเทพ
พวกเขาแสดงให้เห็นการรบราเกิดขึ้นระหว่างเทพและปีศาจแต่ไม่มีสิ่งใดเช่นนั้นได้เกิดขึ้น
เป็นที่นี่ในสนามรบที่ลูกเอาชนะมายา
อย่างแน่นอนเพียงผู้ทรงอำนาจเท่านั้นที่สามารถทำให้ลูกเอาชนะมายา
กฤษณะไม่สามารถเรียกว่าเป็นผู้ทรงอำนาจ
เพียงบาบาเท่านั้นที่สามารถปลดปล่อยลูกจากอาณาจักรของราวันและก่อตั้งอาณาจักรของราม
อย่างไรก็ตามไม่มีเรื่องของการรบรา ฯลฯ ที่นั่น หากลูกมองไปรอบๆ ในโลกนี้
เป็นชาวคริสต์ที่เป็น “ผู้ทรงอำนาจ” ในเวลานี้ หากพวกเขาต้องการ
พวกเขาสามารถเอาชนะทุกคน
อย่างไรก็ตามไม่ได้เป็นกฎสำหรับพวกเขาที่จะกลายเป็นนายของโลก
เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจความลับนี้
ในเวลานี้อาณาจักรของชาวคริสต์คืออำนาจที่ทรงพลังที่สุด
ในความเป็นจริงประชากรของเขาควรน้อยที่สุดเพราะพวกเขามาหลังสุด
อย่างไรก็ตามจากสามศาสนา
ศาสนาของเขานั้นแข็งแกร่งที่สุดและเขามีทุกคนภายใต้การควบคุมของเขา
สิ่งนี้ก็ถูกกำหนดไว้ในละครเช่นกัน เราจะได้รับอาณาจักรอีกครั้งผ่านพวกเขา
มีเรื่องราวของแมวสองตัวที่กำลังต่อสู้กันและตัวที่สามเอาเนยไป
ขณะที่พวกเขาทำสงครามกัน ชาวบารัตจะได้รับเนยจากตรงกลางของการต่อสู้นั้น
เรื่องราวด้วยตัวเองนั้นมีค่าไม่กี่สตางค์เท่านั้นแต่ความหมายของสิ่งนั้นยิ่งใหญ่อย่างมาก!
มนุษย์ไม่รู้คิดอย่างยิ่งแม้ว่าพวกเขาคือนักแสดงในละครพวกเขาไม่ได้เข้าใจละคร
พวกเขาได้กลับมาไม่รู้คิด เป็นผู้ที่ยากจนเท่านั้นที่จะเข้าใจสิ่งนี้
ผู้ที่ร่ำรวยไม่ได้เข้าใจสิ่งใด
พ่อได้รับการจดจำว่าเป็นเจ้าแห่งคนจนและผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ในเวลานี้ท่านกำลังเล่นบทบาทนั้นในทางปฏิบัติ
ลูกต้องอธิบายสิ่งนี้แก่ผู้ฟังจำนวนมาก
สามัญสำนึกพูดว่าที่จะมีการร้องคำสรรเสริญของท่านทีละน้อยและระฆังจะตีในขณะสุดท้าย
แต่ถึงกระนั้นลูกยังคงถูกบดบังด้วยลางร้าย เส้นของเขาไม่ชัดเจน อุปสรรคเฝ้าแต่มา
สิ่งเหล่านั้นจะเฝ้าแต่มา ตามละคร
ยิ่งลูกเพียรพยายามมากเท่าใดลูกจะได้มาซึ่งสถานภาพที่สูงมากตามนั้น
มีการจดจำของเวลานี้ว่าพันดาวาสไม่มีแม้กระทั่งเนื้อที่ 3 ตารางฟุต อย่างไรก็ตาม
ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาคือผู้ที่กลายเป็นนายของโลกในทางปฏิบัติในภายหลัง
ในเวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกไม่จำเป็นต้องไม่มีความสุขเกี่ยวกับสิ่งนี้
สิ่งเดียวกันเคยเกิดขึ้นในวงจรที่แล้วเช่นกัน ลูกต้องคงอยู่ในรางของละคร
ลูกต้องไม่ไหวหวั่น การละเล่นกำลังจะสิ้นสุดลงและลูกจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุข
ศึกษาในวิธีเช่นที่ว่าลูกประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง อัจชะ ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน
ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง
และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เมื่อลูกเดินหรือเคลื่อนไหวคงสำนึกว่าลูกคือนักแสดงและอยู่อย่างมั่นคงบนรางของละคร
ขอให้สิ่งนั้นคงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าในเวลานี้ลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญและกำลังกลับบ้าน
2. ซึมซับคุณสมบัติทั้งหมดเพื่อการหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลสภายในตนเอง
กลับมาเต็มเปี่ยมด้วยคุณธรรมที่สูงส่งและ 16 องศาบริสุทธิ์สมบูรณ์
พร:
ขอให้ลูกเป็นนายผู้ประทานและสร้างบรรยากาศทางจิตด้วยความปรารถนาดีในการให้ความร่วมมือของลูก
วัตถุธาตุทำให้ลูกรู้สึกถึงผลกระทบต่อสภาพอากาศ นั่นคือบางครั้งร้อนและบางครั้งหนาว
ในทำนองเดียวกันลูกดวงวิญญาณผู้เอาชนะวัตถุธาตุเป็นโยคีที่ให้ความร่วมมือ(sahyogi)
และโยคีที่ง่ายดาย(sahajyogis)
ลูกต้องกลับมาให้ความร่วมมือในการสร้างบรรยากาศทางจิตด้วยความปรารถนาดีของลูก
อย่าได้คิดว่า "ผู้นี้เป็นเช่นนี้" หรือ "ผู้นี้กำลังทำสิ่งนี้" ให้คิดว่า "ไม่ว่าบรรยากาศหรือผู้คนจะเป็นเช่นไร
ฉันก็ต้องให้ความร่วมมือของฉัน" ลูกของผู้ประทานจะให้อย่างสม่ำเสมอ
ดังนั้นไม่ว่าลูกจะให้ความร่วมมือด้วยความคิด คำพูด ความสัมพันธ์ หรือสายใยของลูก
เป้าหมายของลูกแน่นอนต้องเป็นการให้ความร่วมมือ
คติพจน์:
เพื่อที่จะเติมเต็มความปรารถนาของทุกคนด้วยสภาพของการไม่รู้ในเรื่องของความปรารถนาทั้งหมดคือการเป็นคัมเดนุ
(วัวที่ตอบสนองความปรารถนาของทุกคน)