20/10/18 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน
จงฝึกอยู่ในการจดจำระลึกถึงจนกระทั่งเวลาสุดท้ายลูกไม่จดจำใครนอกจากพ่อผู้เดียว
คำถาม:
ด้วยการทำตามศรีมัทข้อใดที่ลูกๆจะกลายเป็นผู้โชคดี
คำตอบ:
ศรีมัทของพ่อคือ ลูกๆ จงเป็นผู้ชนะการหลับนอน เวลาเช้าตรู่นั้นดีมาก
จงตื่นเวลานั้นและจดจำพ่อ พ่อของลูก แล้วลูกจะกลายเป็นผู้ที่โชคดีมาก
หากลูกไม่ตื่นนอนแต่เช้าตรู่และยังคงหลับใหล ลูกก็จะพ่ายแพ้
แค่นอนและกินเท่านั้นหมายถึงการพ่ายแพ้ ดังนั้นจงปลูกฝังนิสัยของการตื่นแต่เช้าตรู่
เพลง:
ลูกเสียเวลากลางคืนไปกับการหลับนอนและสูญเสียกลางวันไปกับการรับประทาน
โอมชานติ
นี่คือเรื่องราวสำหรับลูกๆ พ่อพูดว่า ลูกๆ จริงๆแล้ว
การกินและการนอนนั้นไม่ใช่ชีวิต
เพราะลูกได้รับทานอัญมณีแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลายเหล่านี้
อาภรณ์ของลูกจึงกำลังเต็มเปี่ยม ดังนั้นการนอนและการกินหมายถึงการพ่ายแพ้
มีการสรรเสริญการตื่นนอนแต่เช้าตรู่ไว้อย่างมากมายในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาและในหนทางของความรู้ด้วย
เพราะมีความสงบมากในตอนเช้าตรู่ ทุกดวงวิญญาณอยู่ในศาสนาดั้งเดิมของตน
พวกเขาอยู่อย่างปราศจากร่างและพักผ่อน
เวลานั้นลูกจะมีการจดจำระลึกถึงได้อย่างมากมาย
ระหว่างวันมีความวุ่นวายของมายามากมาย เวลานั้นเท่านั้นที่ดี
เวลานี้เรากำลังจะเป็นเพชรจากที่เป็นเปลือกหอย พ่อพูดกับลูกๆว่า
ลูกเป็นลูกๆของพ่อและพ่อเป็นลูกของลูกๆ ลูกต้องเข้าใจว่าพ่อกลายเป็นลูกได้อย่างไร
พ่อให้มรดกแก่ลูกๆของท่าน จริงๆแล้ว ไม่ว่าจะอย่างไรพ่อก็เป็นนักธุรกิจ
ร่างกายและจิตใจของลูกมีค่าเพียงเปลือกหอย ไม่ได้มีค่าแม้สตางค์เดียว
พ่อรับเอาสิ่งเก่าๆทั้งหลายของลูกและคืนสิ่งเหล่านั้นแก่ลูกๆ
เพื่อให้ลูกดูแลเช่นผู้ดูแลผลประโยชน์ ลูกร้องเพลงมาหลายชาติแล้วว่า
ฉันจะอุทิศตัวให้แก่ท่าน ฉันจะสังเวยตัวเอง ของฉันคือผู้เดียวและไม่มีคนอื่น
เพราะทุกคนเป็นเจ้าสาว พวกเขาจึงจดจำเจ้าบ่าวผู้เดียวนั้น
จงลืมร่างกายและความสัมพันธ์ทางร่างทั้งหมดของลูกและขอให้มีการจดจำระลึกถึงเพียงผู้เดียวจนกระทั่งเวลาสุดท้ายลูกไม่จดจำร่างกายของตนหรือผู้อื่น
ลูกต้องฝึกฝนให้มากเช่นนั้น เวลาเช้าตรู่นั้นดีมาก
นี่คือการจาริกแสวงบุญที่แท้จริงของลูก ผู้คนไปสู่การจาริกแสวงบุญหลายชาติแล้ว
แต่พวกเขาก็ไม่ได้รับการหลุดพ้น เหล่านั้นจึงเป็นการจาริกแสวงบุญที่ผิด
นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิตที่แท้จริงของการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
เมื่อผู้คนไปสู่การจาริกแสวงบุญ พวกเขาจะจดจำอมานาถ บาดรินาท
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาจะพูดถึงสถานที่จาริกแสวงบุญทั้งสี่แห่ง
ลูกได้ไปสถานที่จาริกแสวงบุญกี่แห่งแล้ว ลูกทำการกราบไหว้บูชามากมายเพียงไร
ลูกทำสิ่งนั้นถึงครึ่งวงจร ไม่มีใครรู้เรื่องเหล่านี้
พ่อตัวท่านเองเท่านั้นมาเพื่อปลดปล่อยลูกๆ ท่านมาเป็นผู้นำทางและพาลูกๆกลับไปด้วย
ท่านเป็นผู้นำทางที่แสนมหัศจรรย์เหลือเกิน
ท่านพาลูกๆไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
คนอื่นไม่อาจเป็นผู้นำทางเช่นนั้นได้ ซันยาสซีเพียงแค่พูดถึงดินแดนแห่งการหลุดพ้น
พวกเขาไม่อาจใช้สำนวนที่ว่า “การหลุดพ้นในชีวิต”
พวกเขาคิดว่าความสุขชั่วคราวเป็นเหมือนมูลกา ลูกรู้ว่าพ่อคือ
ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข โอแม่และพ่อ เมื่อพวกเรามาเป็นลูกๆของท่าน
ความทุกข์ทั้งหมดของเราถูกขจัดทิ้ง เรามีความสุขถึงครึ่งวงจร
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกใช่ไหม อย่างไรก็ตาม เมื่อลูกหมกมุ่นอยู่กับธุรกิจ ฯลฯ
ลูกก็ลืมสิ่งนี้ ลูกไม่ตื่นแต่เช้าตรู่ ผู้ที่หลับใหลก็จะพ่ายแพ้
ลูกรู้ว่าจริงๆแล้ว ลูกได้รับชาติเกิดที่เป็นเหมือนเพชร แม้แต่เวลานี้
หากลูกไม่ตื่นขึ้นมาก็เข้าใจได้ว่าลูกไม่มีโชค
เพราะลูกไม่ได้ตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำพ่อผู้เป็นที่รักที่สุดและผู้ที่เป็นเจ้าบ่าว
เจ้าบ่าวแยกจากลูกมาถึงครึ่งวงจรและทั้งวงจรลูกก็ลืมพ่อ
จากนั้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกก็จดจำท่านในรูปแบบของผู้เป็นที่รักหรือพ่อ
เจ้าสาวจดจำเจ้าบ่าว ท่านยังถูกเรียกว่าพ่ออีกด้วย
เวลานี้พ่ออยู่เบื้องหน้าลูกส่วนตัว ดังนั้นลูกจึงต้องทำตามศรีมัทของท่าน
หากลูกไม่ทำตามศรีมัท ลูกก็จะล้ม ศรีมัทหมายถึงคำสั่งของชีพบาบา ลูกไม่อาจพูดได้ว่า
เราไม่รู้ว่าเราได้รับคำสั่งของใคร
ลูกควรจะเข้าใจว่าท่านยังรับผิดชอบคำสั่งที่ผู้นี้ให้อีกด้วย
เหมือนกับทางโลกที่พ่อจะรับผิดชอบลูกๆของเขา “ลูกแสดงให้เห็นถึงพ่อ”
ร่างกายของบราห์มานี้แสดงให้เห็นถึงพ่อ เขาเป็นลูกผู้เป็นที่รักมาก
มีลูกๆที่ดีมากหลายคนไม่รู้ว่าพวกเขาทำตามคำสั่งของใคร หรือใครให้คำสั่งแก่พวกเขา
แม้กระนั้นพวกเขาก็ไม่จดจำบาบา พวกเขาไม่ได้ตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำบาบา
ดังนั้นบาปของพวกเขาจึงไม่ได้รับการปลดเปลื้อง บาบาบอกลูกๆว่า
พ่อทำความเพียรพยายามมากมายเหลือเกิน
แต่กระนั้นความทุกข์ทรมานของกรรมก็ยังคงดำเนินต่อไป
เพราะไม่ใช่แค่เพียงชาติเกิดเดียวนี้เท่านั้น มีบัญชีกรรมของหลายชาติเกิด
ลูกได้รับคำสั่งว่า เมื่อลูกบอกบาบาเกี่ยวกับบาปเพียงชาติเกิดเดียวนี้
บาปครึ่งหนึ่งก็จะถูกตัดทิ้งไป พ่อพูดว่า พ่อรู้และดรามราชก็รู้ว่า
ลูกเคยทำบาปมากมาย ดรามราชให้การลงโทษในคุกของครรภ์
เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามและทำให้บาปของลูกได้รับการปลดเปลื้อง
ดังนั้นลูกจะได้รับพระราชวังของครรภ์
มายาจะไม่อยู่ที่นั่นที่เธอจะทำให้ผู้คนทำบาปเพื่อที่พวกเขาจะมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษ
ครึ่งวงจรเป็นอาณาจักรของพระเจ้า และครึ่งวงจรเป็นอาณาจักรของ ราวัน
ตัวอย่างของงูก็มาจากที่นี่ด้วย ซันยาสซีเลียนแบบลูกๆ ทำนองเดียวกัน
บาบาให้ตัวอย่างของแมงเม่าที่กำลังส่งเสียงร้องให้แก่ลูกๆ
เหมือนกับที่แมงเม่าที่ส่งเสียงร้องนำแมลงไปยังรังของมัน
ดังนั้นลูกก็ยังนำผู้ที่ไม่บริสุทธิ์มาที่นี่ด้วยเช่นกัน
แล้วลูกก็เปลี่ยนพวกเขาจากศูทรมาเป็นบราห์มิน ชื่อของลูกคือบราห์มีนี (ครูบราห์มิน)
ตัวอย่างของภุมรี (แมงเม่าที่ส่งเสียงร้อง) นี้ดีมาก หลายคนมาที่นี่ในทางปฏิบัติ
แต่บางคนอ่อนแอ บางคนตกต่ำ บางคนตาย มายานำพายุใหญ่เข้ามา จริงๆแล้ว ลูกแต่ละคนคือ
หนุมาน ไม่ว่ามายาจะนำพายุมามากเพียงไร เราจะไม่เคยลืมบาบาหรือสวรรค์
บาบาบอกลูกซ้ำๆว่า จงอยู่อย่างระมัดระวัง ผู้คนเร่ร่อนไปในการจาริกแสวงบุญ ที่นี่
ลูกไม่ได้ไปที่อื่น
ลูกเพียงแค่ต้องจดจำพ่อผู้เดียวและดินแดนแห่งความสุขอย่างต่อเนื่อง แท้จริงแล้ว
ลูกคือผู้ที่ได้รับชัยชนะ สิ่งนี้คือพลังของโยคะสติปัญญาและพลังของความรู้
ด้วยการจดจำพ่อ ลูกจะได้รับพลังและล็อคของสติปัญญาก็จะเปิด
หากการกระทำของบางคนนั้นผิดกฎ สติปัญญาของพวกเขาก็จะถูกล็อค พ่ออธิบายว่า
หากลูกทำสิ่งเช่นนั้น ตามละครแล้ว สติปัญญาของลูกก็จะถูกล็อค
ลูกจะไม่อาจบอกใครได้ว่าอย่ายุ่งเกี่ยวกับกิเลส
สำนึกของลูกจะกัดกร่อนอยู่ภายในเรื่อยๆว่า ฉันทำบาปมากมายเหลือเกิน
ในหนทางของความไม่รู้ สำนึกของลูกก็ยังกัดกร่อนด้วยเช่นกัน เมื่อบางคนกำลังจะตาย
เขาจะร่ำไห้ด้วยความทุกข์ระทม แล้วในเวลาสุดท้าย
บาปทั้งหมดของเขาก็จะมาปรากฏอยู่เบื้องหน้า
การลงโทษจะเริ่มต้นทันทีที่ดวงวิญญาณเข้าไปในคุกของครรภ์
ทุกสิ่งจะถูกจดจำในเวลาสุดท้ายอย่างแน่นอน ดังนั้นเวลานี้พ่อจึงพูดว่า
ลูกต้องไม่ร่ำไห้ด้วยความทุกข์ระทม ลูกเพียงแค่อย่าทำบาป มีนักโทษ
ลูกเองก็เคยเป็นนักโทษ เวลานี้บาบากำลังปลดปล่อยลูกออกจากการลงโทษจากคุกของครรภ์
พ่อพูดว่า จงจดจำพ่อ พ่อของลูก
แล้วลูกจะได้รับการปลดปล่อยออกจากบาปและกลับมาบริสุทธิ์ และหากลูกล้มลง
ลูกก็จะเจ็บหนัก ก่อนอื่น มีความหยิ่งยโสที่ไม่บริสุทธิ์
จากนั้นก็มีตัณหาและความโกรธ ตัณหาคือ ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ที่สร้างความทุกข์ให้แก่ลูกๆตั้งแต่ตอนต้น ตอนกลาง จนถึงตอนจบ
ลูกทำความเพียรพยายามที่จะได้รับความสุขตั้งแต่ตอนต้น ตอนกลางจนถึงตอนจบ
ดังนั้นลูกจึงควรทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่
บางคนพูดว่าพวกเขาตื่นแต่เช้าตรู่ไม่ได้
ในกรณีนั้นพวกเขาจะไม่อาจรับสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
พวกเขาจะต้องเป็นสาวใช้หรือคนใช้ ที่นั่นลูกจะไม่ต้องเก็บขี้วัว ไม่มีคนกวาดถนน ฯลฯ
ที่นั่น ในต่างประเทศ แม้แต่เวลานี้พวกเขาก็ไม่มีคนใช้ ฯลฯ
ทุกสิ่งจะสะอาดโดยอัตโนมัติ ที่นั่นจะไม่มีสิ่งสกปรก แต่จะมีสัปเหร่อ
สาวใช้และคนรับใช้ พ่อบอกความลับทั้งหมดให้แก่ลูกๆ
ทั้งอาณาจักรอยู่ในสติปัญญาของลูก เวลานี้ลูกเข้าใจละครแล้ว ก่อนอื่น
ลูกต้องอธิบายวงจรนี้ จงเชิญผู้ว่าราชการ ฯลฯ มาเปิดงาน ลูกๆได้รับคำสั่งว่า
ก่อนทำพิธีเปิดงาน จงอธิบายแก่พวกเขาว่า บารัตเคยสูงส่งและเวลานี้อยู่อย่างคดโกง
เหล่าเทพของบารัตที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาได้กลายเป็นมนุษย์ผู้ที่กราบไหว้บูชา
แน่นอนว่าลูกต้องอธิบายสิ่งนี้ให้แก่พวกเขา เพื่อที่พวกเขาเองจะพูดว่า
ลูกอธิบายความลับของวงจรโลกให้แก่พวกเขา ผู้ที่รู้สิ่งต่างๆเหล่านี้คือ
ตรีกาลดาร์ชิ หากมนุษย์ไม่รู้จักละครนี้แล้ว เขาจะเป็นประโยชน์ใดเล่า
ผู้คนมากมายพูดว่าความบริสุทธิ์ของบีเคดีมาก ทุกคนชอบความบริสุทธิ์
ซันยาสซีบริสุทธิ์ และเหล่าเทพก็ยังบริสุทธิ์ด้วย
เหตุนี้เองผู้คนจึงคารวะอยู่เบื้องหน้าพวกเขา อย่างไรก็ตาม นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นที่เป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้
ไม่ใช่ว่ากูรูที่เป็นมนุษย์จะทำให้ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์กลับมาบริสุทธิ์ได้
ลูกควรจะอธิบายว่า โปรดมีความเมตตาต่อตนเองและเข้าใจสิ่งนี้
เพื่อที่ว่าสถานภาพของคุณจะได้สูงมาก
จงอธิบายแก่พวกเขาว่าชาวบารัตกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาจากที่เป็นผู้มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาอย่างไร
และเหล่าเทพ ชาว บารัตใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร
แน่นอนว่าลูกต้องอธิบายสิ่งเหล่านี้ให้แก่พวกเขา 3000 ปีก่อนพระคริสต์
ชาวบารัตเคยเป็นเทพ นั่นเคยเป็นสวรรค์ ดินแดนแห่งความสุข
เวลานี้สวรรค์ได้กลายเป็นนรก หากลูกนั่งลงและอธิบายสิ่งนี้ให้แก่พวกเขา
ลูกจะได้รับการสรรเสริญอย่างมาก
ลูกควรที่จะจัดงานเลี้ยงสำหรับนักหนังสือพิมพ์ด้วยเช่นกัน
จากนั้นทุกสิ่งก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาว่า พวกเขาจะจุดไฟหรือสาดน้ำใส่ทุกสิ่งที่ลูกทำ
ลูกรู้ว่าสงครามต้องเกิดขึ้น แม่น้ำเลือดจะไหลนองในบารัต
เมื่อการแบ่งแยกดินแดนเกิดขึ้น ผู้คนจำนวนมากไร้ที่อยู่อาศัย
รัฐบาลแยกกันอย่างสิ้นเชิง สิ่งนี้ยังถูกกำหนดไว้ในละครด้วยเช่นกัน
พวกเขาต่อสู้กันเองและสร้างความขัดแย้ง ตอนแรก ฮินดูสถานและปากีสถานไม่ได้แยกกัน
แม่น้ำเลือดต้องไหลนองในบารัต เพราะด้วยสิ่งนี้แม่น้ำเนยจึงจะไหลรินที่นั่นได้
แล้วผลที่ตามมาคืออะไร มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นปลอดภัย ลูกๆพันดาวาสนั้นแฝงตัว
ดังนั้น ก่อนอื่น จงให้คำแนะนำแก่ผู้ว่าราชการ ก่อนอื่น
ลูกต้องสรรเสริญผู้ที่ลูกจะต้องไปพบ อย่างไรก็ตาม
ลูกเท่านั้นเข้าใจความลับของสิ่งที่เขียนเกี่ยวกับพวกเขา
พวกเขาจะไม่เข้าใจว่าอาณาจักรนี้เป็นเหมือนภาพลวงตา ตามละครแล้ว
พวกเขาวางแผนไว้แล้ว ในมหาภารตะ
พวกเขาแสดงให้เห็นว่ามีการทำลายล้างอย่างสิ้นซากเกิดขึ้น
จะไม่มีการทำลายล้างอย่างสิ้นซากที่ยิ่งใหญ่นั้นเกิดขึ้น
ความรู้ของวงจรโลกควรจะก้องอยู่ภายในลูกๆทุกขณะ ก่อนอื่น
พวกเขาควรจะเข้าใจว่าใครคือผู้ที่ให้คำสอนเหล่านี้แก่ลูกๆ
เพียงแค่นี้พวกเขาก็จะเข้าใจว่า แท้จริงแล้ว
ตนก็เป็นลูกๆของชีวาและยังเป็นลูกๆของประชาบิดาบราห์มาอีกด้วย
นี่คือต้นไม้เผ่าพันธุ์มนุษย์ ประชาบิดาบราห์มาเป็นปู่ทวด
บราห์มาเป็นผู้อาวุโสที่สุดในต้นไม้โลกมนุษย์ ชีวาจะไม่ถูกเรียกเช่นนี้
ท่านถูกเรียกว่า พ่อ สมญา “ปู่ของปู่ทวด” เป็นของประชาบิดาบราห์มา
แน่นอนว่ายังต้องมีย่ายายและหลานๆด้วย ลูกต้องอธิบายทุกเรื่องนี้
ชีวาเป็นพ่อของทุกดวงวิญญาณ ท่านสร้างโลกผ่านบราห์มา ลูกรู้ว่ามีกี่ชั่วคน (รุ่น)
ลูกควรจะอธิบายให้แก่ผู้ว่าราชการว่า
นิทรรศการเช่นนั้นควรจะเกิดขึ้นในทุกมุมถนนและมีการเตรียมการเพื่อพวกเรา
เราไม่มีแม้แต่ที่ดินสามตารางฟุตแต่กระนั้นเราก็ได้กลายเป็นนายของโลก
หากท่านจัดเตรียมสิ่งเหล่านี้ให้แก่พวกเรา
เราก็จะทำงานรับใช้เพื่อทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์
หากพวกเขาให้การช่วยเหลือแม้เพียงเล็กน้อยแก่ลูกๆ ผู้คนทั้งหลายก็จะเริ่มพูดกันว่า
แม้แต่ผู้ว่าราชการก็ยังมาเป็นบราห์มากุมาร อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. จงอุทิศร่างกาย จิตใจและทรัพย์ของลูกที่มีค่าเพียงเปลือกหอยให้แก่พ่อ
แล้วจงดูแลสิ่งเหล่านั้นอย่างเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์
จงขจัดการติดยึดออกจากสิ่งเหล่านั้น
2. จงตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำพ่อด้วยความรักอย่างมาก
จงมีชัยชนะเหนือมายาด้วยพลังความรู้และพลังโยคะของสติปัญญา
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งที่โบยบินอยู่ในสภาพโบยบินอยู่เสมอด้วยปีกของความจริงจังกระตือรือร้น
พร้อมกับการมีความรู้และโยคะ ขอให้มีความจริงจังกระตือรือร้นใหม่ๆในทุกขณะของทุกวัน
ในทุกการกระทำของลูก สิ่งนี้คือพื้นฐานของสภาพที่โบยบิน ไม่ว่างานนั้นจะเป็นเช่นไร
ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาด ล้างจาน หรืองานปกติทั่วไป
ขอให้มีความจริงจังกระตือรือร้นอย่างเป็นธรรมชาติและมั่นคงในสิ่งนั้นด้วย
ดวงวิญญาณที่สูงส่งจะโบยบินอยู่ในสภาพโบยบินอย่างต่อเนื่องอยู่เสมอด้วยปีกของความจริงจังกระตือรือร้น
ดวงวิญญาณเช่นนั้นจะไม่เคยรู้สึกสับสน หรือเหนื่อยล้ากับเรื่องเล็กๆน้อยๆ
แล้วหยุดพัก
คติพจน์:
ผู้ที่มีหัวใจที่อ่อนน้อม ไม่รู้เหนื่อย และเป็นแสงที่ลุกโชติช่วงอยู่เสมอ คือ
ผู้ให้คุณประโยชน์โลก