25.11.18
Avyakt Bapdada
Thai
Murli
01.03.84 Om Shanti
Madhuban
บัญชีของผู้เป็นหนึ่งเดียว
วันนี้บาบายินดีที่ได้เห็นลูกๆโยคีที่ง่ายดายทั้งหมดและลูกที่ให้ความร่วมมืออย่างสม่ำเสมอ
ลูกทั้งหมดของพ่อที่มาจากทุกทิศทางที่มีศรัทธาเดียวและการค้ำจุนเดียวอย่างสม่ำเสมอ
พวกเขาทำตามหนทางของผู้เดียวและมีความสม่ำเสมอและมั่นคง
พวกเขาร้องเพลงสรรเสริญผู้เดียวเท่านั้น
พวกเขาเติมเต็มความความรับผิดชอบของทุกความสัมพันธ์กับผู้เดียว
พวกเขาอยู่กับผู้เดียวเสมอ
พวกเขาทั้งหมดเป็นของครอบครัวเดียวของพระเจ้าและทุกคนมีเป้าหมายเดียวกันและมีคุณสมบัติเดียวกัน
พวกเขามองเห็นทุกคนด้วยความปรารถนาดีที่บริสุทธิ์และสูงส่งเดียวกัน
พวกเขาทำให้ทุกคนสามารถโบยบินได้สูงด้วยความปรารถนาอันบริสุทธิ์ที่สูงส่งเดียวกัน
พวกเขาทั้งหมดเป็นของโลกเดียวและสัมผัสกับการได้มาซึ่งการบรรลุผลในโลกเดียวนี้
ทันทีที่พวกเขาเปิดตา พวกเขามองเห็นแต่บาบาผู้เดียวเท่านั้น ในขณะที่ทำทุกการกระทำ
พวกเขามีเพียงบาบาผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นมิตรร่วมทางของพวกเขา
เมื่อถึงเวลาสิ้นสุดของวันและเสร็จสิ้นคาร์มาโยคะและงานรับใช้ของพวกเขา
พวกเขาก็หลุดหายไปในความรักของผู้เดียว
พวกเขาหลอมรวมอยู่ในความรักของผู้เดียวนั่นคือพวกเขาหลอมรวมอยู่ในตักของความรักของผู้เดียว
ตารางเวลาทั้งหมดของพวกเขาคือการใช้ทั้งกลางวันและกลางคืนไปกับผู้เดียว
ในขณะที่เข้ามามีสายใยกับผู้อื่นในแง่ของงานรับใช้หรือเพราะเป็นครอบครัว
ในขณะที่เห็นผู้คนมากมาย พวกเขาก็เห็นเพียงผู้เดียวเท่านั้น
นี่คือครอบครัวของพ่อผู้เดียว
และพ่อผู้เดียวก็ได้ทำให้พวกเขาเป็นเครื่องมือสำหรับงานรับใช้
พวกเขาเข้ามามีสายใยและความสัมพันธ์กับผู้อื่นในลักษณะนี้และเห็นเพียงผู้เดียวในผู้คนมากมาย
ในชีวิตบราห์มินนี้ในชีวิตของการเล่นบทบาทนักแสดงเอก
ในชีวิตของการสอบผ่านด้วยเกียรตินิยม สิ่งหนึ่งที่ลูกจะต้องเรียนรู้นั้นคืออะไร?
บัญชีของผู้เดียว แค่นั้นเอง! เมื่อลูกรู้เกี่ยวกับผู้เดียวลูกก็รู้ทุกสิ่ง
แล้วลูกก็ได้มาซึ่งทุกสิ่ง การเขียนหนึ่ง(ผู้เดียว) การเรียนรู้เกี่ยวกับผู้เดียว
และการจดจำผู้เดียว เป็นสิ่งที่ง่ายที่สุด
ในบารัตพวกเขากล่าวว่า “อย่าได้พูดถึงสามหรือห้า พูดเพียงแค่หนึ่งเดียวเท่านั้น”
มันยากที่จะพูดถึงสามหรือห้า
การจดจำหนึ่งเดียวและการรู้เกี่ยวกับหนึ่งเดียวนั้นง่ายที่สุด
ดังนั้นลูกได้เรียนรู้อะไรที่นี่? ลูกเรียนรู้ถึงบทเรียนของผู้เป็นหนึ่งเดียว
หลายล้านหลอมรวมอยู่ในผู้เดียว
เหตุนี้เองบัพดาดาจึงแสดงให้ลูกได้เห็นหนทางที่ง่ายดายของผู้เดียว
จงรู้ถึงความสำคัญของผู้เดียวและกลับมายิ่งใหญ่
การขยายตัวทั้งหมดหลอมรวมอยู่ในผู้เดียว ความรู้ทั้งหมดหลอมรวมอยู่ในสิ่งนี้ใช่ไหม?
ลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์เวลานี้รู้จักผู้เดียวได้ดีมากใช่หรือไม่? อัจชะ
วันนี้บาบาได้มาเพื่อให้ความนับถือต่อลูกๆ ให้การต้อนรับลูก
บาบาได้บอกลูกเกี่ยวกับบัญชีของผู้เดียว
วันนี้บัพดาดาเพียงแค่มาพบลูกทั้งหมดเท่านั้น
อย่างไรก็ตามเพื่อเห็นแก่ลูกที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พานพบที่มาเมื่อวานและวันนี้บาบาจึงพูดบางสิ่ง
บัพดาดารู้ว่าอันเนื่องมาจากความรัก
ลูกจึงหาวิธีการต่างๆมากมายและเพียรพยายามเป็นอย่างมากที่จะมาที่นี่
เพราะความพยายามของลูก ลูกจึงมีความรักหลายล้านเท่าของพ่ออยู่กับลูก
นี่คือเหตุผลที่บัพดาดาให้การต้อนรับลูกๆทั้งหมดด้วยความรักและคำพูดที่เป็นเช่นทองคำ
อัจชะ
ถึงลูกทั้งหมดในทุกหนแห่งที่หลอมรวมอยู่ในความรัก
ถึงลูกทั้งหมดที่เป็นเพื่อนของหัวใจและที่หลุดหายไปในความรัก
ถึงลูกที่ร้องเพลงของพ่อผู้เดียวอยู่เสมอ
ถึงลูกที่เป็นมิตรร่วมทางที่เติมเต็มความรับผิดชอบของความรักเสมอ รัก ระลึกถึง
และนมัสเต ของบัพดาดา
บัพดาดาสนทนากับบราเธอร์และซิสเตอร์จากต่างประเทศ - 03/03/84:
“ดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์”
หมายถึงผู้ที่มีประสบการณ์กับดินแดนของตนเองและบ้านที่แสนหวานอย่างสม่ำเสมอ
ลูกเป็นผู้อาศัยอยู่ในดินแดนนั้นอย่างสม่ำเสมอ
ผู้ที่อาศัยอยู่ในบ้านที่แสนหวานและได้เดินทางมายังดินแดนในต่างประเทศนี้
มายังอาณาจักรในต่างประเทศเพื่อสร้างอำนาจในการปกครองตนเอง
นั่นคือเพื่อก่อตั้งอาณาจักรที่มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
อาณาจักรแห่งความสุขและได้รับการค้ำจุนจากธรรมชาติ (วัตถุธาตุ)
เพื่อที่จะเล่นบทบาทของลูกในทางที่แฝงตัว ลูกเป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในดินแดนของตนเอง
ลูกกำลังเล่นบทบาทของลูกในต่างประเทศ นี่คือดินแดนแห่งวัตถุธาตุ
ดินแดนดั้งเดิมคือดินแดนของดวงวิญญาณ เวลานี้วัตถุธาตุอยู่ภายใต้อิทธิพลของมายา
นี่คืออาณาจักรของมายาและเหตุนี้เองจึงกลายเป็นดินแดนต่างประเทศ
เมื่อลูกกลายเป็นผู้เอาชนะมายา
วัตถุธาตุนี้ก็จะกลายเป็นผู้รับใช้ของลูกและให้ความสุขแก่ลูก
เมื่อลูกกลายเป็นผู้เอาชนะมายาและเอาชนะวัตถุธาตุ ก็จะกลายเป็นอาณาจักรแห่งความสุข
อาณาจักรที่ซาโตประธานและโลกยุคทอง ลูกมีสำนึกรู้นี้อย่างชัดเจนหรือไม่?
ลูกเพียงแค่ต้องเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของลูกในหนึ่งวินาที
ลูกต้องสละละทิ้งเครื่องแต่งกายเก่าและสวมเครื่องแต่งกายใหม่
แล้วจะใช้เวลานานเท่าไร?
ใช้เวลานานเท่ากับการกลายเป็นเทพจากเทวดานางฟ้าที่จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของลูก
ลูกจะทำสิ่งนี้เช่นกันโดยผ่านบ้านที่แสนหวาน
อย่างไรก็ตามในเวลาสุดท้ายลูกจะมีสำนึกรู้ว่าลูกจะเปลี่ยนจากเทวดานางฟ้าไปเป็นเทพในขณะนี้
ลูกมีสำนึกรู้ของร่างเทพ ชีวิตของเทพ โลกของเทพ
และเวลาของวัตถุธาตุที่ซาโตประธานหรือไม่?
สันสการ์ของอาณาจักรที่ลูกมีมามากมายหลายครั้งและชีวิตเทพที่ลูกเต็มเปี่ยมได้ปรากฏออกมาหรือไม่?
เพราะจนกว่าสันสการ์จะปรากฏออกมาในลูกผู้ที่จะกลายเป็นเทพ
โลกยุคทองจะปรากฏออกมาในรูปที่มีตัวตนอย่างไร? เมื่อความคิดของลูกปรากฏออกมา
โลกเทพจะได้รับการเปิดเผยบนโลกนี้ ความคิดเหล่านี้เกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติหรือไม่?
หรือลูกรู้สึกว่ายังคงมีเวลาเหลืออยู่อีกมากมาย?
ร่างเทพของลูกกำลังปลุกเรียกลูกดวงวิญญาณเทพ ลูกสามารถมองเห็นร่างเทพของลูกหรือไม่?
ลูกจะนำร่างนั้นมาใช้เมื่อไร? หัวใจของลูกไม่ได้ติดอยู่กับร่างเก่าใช่ไหม?
ลูกไม่ได้สวมเครื่องแต่งกายที่คับและเก่าของลูกใช่ไหม? ลูกยังคงสวมร่างเก่า
เครื่องแต่งกายเก่าของลูก
ซึ่งลูกไม่สามารถละทิ้งได้ในหนึ่งวินาทีในเวลาที่เกี่ยวเนื่องกัน
การเป็นอิสระจากบ่วงหมายถึงการสวมชุดที่หลวม ลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ชอบอะไร
หลวมหรือคับ? ลูกไม่ชอบคับใช่ไหม? ลูกไม่ได้มีบ่วงใดๆใช่ไหม?
ตัวลูกเองพร้อมเสมอหรือไม่? วางเวลาไว้สักสักครู่ อย่าได้มองที่เวลา นั่นคือ
เวลานี้สิ่งนี้จะเกิดขึ้น สิ่งนี้ยังไม่เกิดขึ้น เวลารู้และพ่อก็รู้
งานรับใช้รู้และพ่อก็รู้ ลูกพอใจกับงานรับใช้ตนเองหรือไม่?
วางงานรับใช้โลกไว้สักครู่ มองดูตนเอง
ลูกพอใจกับตนเองในสภาพของตัวลูกเองและในอาณาจักรที่เป็นอิสระและไม่พึ่งพิงของลูกเองหรือไม่?
ลูกสามารถปกครองอาณาจักรของลูกเองได้ดีหรือไม่? คนงานทั้งหมดของลูก
รัฐมนตรีทั้งหมดและรัฐมนตรีอาวุโสทั้งหมดของลูกอยู่ภายใต้การควบคุมของลูกหรือไม่?
ไม่มีการพึ่งพิงใดๆใช่ไหม?
รัฐมนตรีและรัฐมนตรีอาวุโสของลูกเองบางครั้งหลอกลวงลูกหรือไม่? บางครั้ง ภายใน
คนงานของลูกไม่ได้แอบกลายเป็นมิตรของมายาอย่างลับๆใช่ไหม? ในอาณาจักรของลูกเอง
พลังในการปกครองและพลังในการควบคุมของลูกผู้เป็นราชาทำงานได้อย่างถูกต้องแม่นยำหรือไม่?
ไม่ใช่ว่าลูกออกคำสั่งให้ความคิดที่บริสุทธิ์มา
แต่ความคิดที่ไร้ประโยชน์มาแทนที่ใช่ไหม?
ไม่ใช่ว่าลูกสั่งให้คุณธรรมของความอดทนมาและข้อบกพร่องของความปั่นป่วนกลับมาแทนที่ใช่ไหม?
โอ้ ผู้มีอำนาจในการปกครองตนเอง
พลังและคุณธรรมทั้งหมดของลูกอยู่ภายใต้การควบคุมของลูกหรือไม่?
พลังและคุณธรรมเหล่านี้เป็นมิตรในอาณาจักรของลูก
ดังนั้นพลังและคุณธรรมทั้งหมดนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของลูกหรือไม่?
เมื่อพระราชาออกคำสั่ง ทุกคนพูดว่า “น้อมรับบัญชาพะยะค่ะ” ("Ji hazoor")
ในหนึ่งวินาทีและคารวะต่อพระราชา
ดังนั้นลูกมีพลังในการควบคุมและพลังในการปกครองเช่นนั้นหรือไม่?
ลูกพร้อมเสมอในสิ่งนี้หรือไม่?
ความอ่อนแอของตัวลูกเองและบ่วงของตัวลูกเองไม่ได้หลอกลวงลูกใช่ไหม?
วันนี้บัพดาดาถามลูกผู้มีอำนาจในการปกครองตนเองเกี่ยวกับสวัสดิภาพของอาณาจักรของตนเอง
ลูกทุกคนที่กำลังนั่งที่นี่เป็นราชาใช่หรือไม่? ลูกไม่ใช่ปวงประชาใช่ไหม?
การขึ้นอยู่กับบางสิ่งบางอย่างหรือการพึ่งพิงหมายถึงการเป็นปวงประชา
การมีสิทธิ์ทั้งหมดหมายถึงการเป็นราชา ดังนั้นลูกทุกคนเป็นใคร?
ลูกเป็นราชาโยคีหรือประชาโยคี(ปวงประชา)?
ราชสำนักของราชาทั้งหลายถูกจัดตั้งขึ้นในเวลานี้ใช่หรือไม่? ในราชอาณาจักรของยุคทอง
ลูกจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ลูกจะไม่สามารถจดจำกันและกันได้เหมือนกับดวงวิญญาณในยุคบรรจบพบกัน
เวลานี้ที่ลูกกลายเป็นตรีกาลดาชิที่รู้จักและเห็นกันและกัน
ราชอาณาจักรของแต่ละคนเวลานี้สูงส่งยิ่งกว่าราชอาณาจักรของยุคทอง
เพียงยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่ราชสำนักนั้นมีอยู่
ดังนั้นสภาพของอาณาจักรของทุกคนเป็นไปด้วยดีใช่ไหม?
ลูกไม่ได้พูดด้วยเสียงดังว่าทุกสิ่งเป็นไปด้วยดี!
บัพดาดารักราชสำนักนี้เช่นกัน อย่างไรก็ตามตรวจสอบตนเองทุกวัน
ให้มีการตั้งศาลในราชสำนักของลูกทุกวัน
ถ้าคนงานคนใดคนหนึ่งของลูกกลับมาไม่ระมัดระวังแม้กระทั่งเล็กน้อย ลูกจะทำอย่างไร?
ลูกจะไล่เขาออกหรือไม่?
ลูกทั้งหมดเคยได้ยินเกี่ยวกับกิจกรรมที่สูงส่งในช่วงเริ่มต้นแล้วใช่ไหม?
ถ้าเด็กเล็กๆมีความซุกซน เขาจะได้รับการลงโทษอย่างไร?
การหยุดให้อาหารเขาหรือมัดเขาด้วยเชือกเป็นเรื่องที่ธรรมดา
แต่การลงโทษที่ให้กับเขาคือเขาต้องนั่งอยู่อย่างโดดเดี่ยวเป็นเวลาหลายชั่วโมง
เขาเป็นเด็กและเด็กก็ไม่สามารถนั่งนิ่งๆได้ ดังนั้นการลงโทษของเขา
สำหรับการทำให้เขานั่งอยู่ในที่เดียวเป็นเวลาสี่ถึงห้าชั่วโมงโดยไม่ได้เคลื่อนไหวเลยเป็นเรื่องใหญ่!
ดังนั้นพวกเขาจึงให้การลงโทษที่สูงส่งเช่นนั้น!
ดังนั้นที่นี่เช่นกันหากคนงานใดของลูกเป็นเหตุของความซุกซนแล้วจงทำให้พวกเขานั่งในเตาอบ
(บัตตี) ของการหันเข้าสู่ภายในเพื่อสำรวจตรวจสอบตนเอง
ลูกต้องไม่กลายเป็นผู้ที่หันความสนใจไปสู่สิ่งภายนอก ลงโทษพวกเขาในลักษณะนี้
ถ้ามีใครออกมาก็ส่งพวกเขากลับเข้าไป ลูกๆทำเช่นนี้ใช่ไหม? เมื่อลูกทำให้เด็กๆนั่งลง
พวกเขาก็ยังคงทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการ แล้วลูกก็ทำให้พวกเขานั่งลงอีกครั้ง
ดังนั้นด้วยวิธีนี้ลูกจะมีนิสัยของการหันเข้าสู่ภายในและสำรวจตรวจสอบตนเองจากการหันความสนใจไปสู่สิ่งภายนอก
ปลูกฝังนิสัยนี้ในเด็กเล็กๆ นั่นคือนั่งลงและจดจำบาบา เด็กคนนั้นจะไม่ต้องการนั่งลง
แต่ลูกจะต้องทำให้เด็กนั่งลงครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าเด็กจะแกว่งขาของเขามากเท่าไร
ลูกก็จะยังคงพูดว่า: ไม่ นั่งแบบนี้
ด้วยวิธีนี้ทำให้พวกเขานั่งในบัตตีของการฝึกที่จะหันเข้ามาสู่ภายในและสำรวจตรวจสอบตนเองโดยการผูกพวกเขาอย่างถูกต้องด้วยความคิดของความมุ่งมั่น
ลูกไม่ต้องผูกพวกเขาด้วยเชือกอื่นใด
เพราะความคิดของความมุ่งมั่นคือเชือกในตัวของมันเอง
ทำให้พวกเขานั่งในบัตตีของการฝึกฝนของการหันเข้าสู่ภายในและสำรวจตรวจสอบตนเอง
ลงโทษตนเอง จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคนอื่นให้การลงโทษกับลูก?
ถ้าคนอื่นบอกลูกว่าคนงานเหล่านี้ของลูกไม่ดีและดังนั้นลูกควรจะลงโทษพวกเขา
ลูกจะทำอย่างไร? ลูกจะรู้สึกเช่นนี้เล็กน้อยว่า “คนนี้พูดเกี่ยวกับอะไร?”
อย่างไรก็ตามหากลูกให้การลงโทษกับตนเอง มันก็จะคงอยู่ตลอดเวลา
จากการที่คนอื่นบอกลูกมันก็จะไม่อยู่ตลอดเวลา เหล่านั้นจะไม่คงอยู่ตลอดเวลา
จนกว่าลูกจะทำให้สัญญาณจากผู้อื่นเป็นของลูกเอง ลูกเข้าใจไหม?
ลูกผู้เป็นราชาเป็นอย่างไรบ้าง? ลูกกำลังสนุกสนานเพลิดเพลินกับราชสำนักใช่ไหม?
ลูกทุกคนเป็นราชาที่ยิ่งใหญ่ใช่หรือไม่? ลูกไม่ใช่ราชาเล็กๆ ลูกเป็นราชาที่ยิ่งใหญ่
อัจชะ วันนี้เมื่อได้เห็นดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ พ่อบราห์มามีการสนทนากันโดยเฉพาะ
บาบาจะบอกลูกเกี่ยวกับเรื่องนั้นในภายหลัง อัจชะ
ถึงดวงวิญญาณที่เป็นผู้เอาชนะมายา ผู้เอาชนะวัตถุธาตุอย่างสม่ำเสมอ
และผู้ที่มีสิทธิ์ต่ออำนาจในการปกครองตนเอง
ถึงผู้ที่ใช้สมบัติที่มีค่าของคุณธรรมและพลังทั้งหมดด้วยสิทธิ์อยู่เสมอ
ถึงผู้ที่มีอำนาจในการปกครองตนเองที่ทำให้คนงานของพวกเขาทั้งหมดเป็นมิตรที่รักของพวกเขาตลอดเวลา
ถึงผู้ที่เป็นอิสระจากบ่วงพันธะอย่างสม่ำเสมอและอยู่อย่างพร้อมเสมอ
ถึงดวงวิญญาณที่พอใจ รัก ระลึกถึง และนมัสเตจากบัพดาดา
บัพดาดาพบกลุ่มจากออสเตรเลีย:
ลูกเป็นดวงวิญญาณที่ได้รับพรจากบัพดาดาและจากทุกดวงวิญญาณโดยการรักษาความสมดุลของการการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้ใช่หรือไม่?
คุณสมบัติพิเศษของชีวิตบราห์มินคือพร้อมกับความเพียรพยายามลูกได้รับพรอยู่เสมอและเฝ้าแต่ก้าวหน้าไปเรื่อยๆเช่นกัน
พรเหล่านี้ทำงานในชีวิตบราห์มินเหมือนกับลิฟท์
ลูกจะเฝ้าแต่สัมผัสกับสภาพที่โบยบินบินด้วยพรเหล่านี้
เหตุใดบัพดาดามีความรักเป็นพิเศษต่อชาวออสเตรเลีย?
เพราะลูกแต่ละคนมีความกล้าหาญเสมอและมีความกระตือรือร้นที่จะนำคนอื่นๆอีกมากมายมา
พ่อรักคุณสมบัติพิเศษนี้เพราะนี่ก็เป็นงานของพ่อด้วยเช่นกันที่จะเพิ่มจำนวนของดวงวิญญาณที่จะได้รับสิทธิ์ในมรดกของเขาให้มากที่สุด
ดังนั้นลูกที่ทำตามพ่อจึงเป็นที่รักเป็นพิเศษ
ทันทีที่ลูกมาลูกมีความกระตือรือร้นเป็นอย่างยิ่ง
นี่เป็นพรที่แผ่นดินออสเตรเลียได้รับ หนึ่งคนกลายเป็นเครื่องมือสำหรับคนอีกหลายๆคน
บัพดาดาเฝ้าแต่หมุนลูกปัดของลูกประคำของคุณธรรมของลูกแต่ละคนอยู่เรื่อยๆ
ออสเตรเลียมีคุณสมบัติพิเศษมากมาย
อย่างไรก็ตามมายาก็รักผู้ที่มาจากออสเตรเลียอย่างมากด้วยเช่นกัน
ผู้ที่เป็นที่รักของพ่อก็เป็นที่รักของมายาด้วยเช่นกัน
มีคนดีๆมากมายแม้กระทั่งในช่วงเวลาสั้น ๆ ก็กลายเป็นของมายาใช่หรือไม่?
ไม่มีใครในลูกที่อ่อนแอเหมือนพวกเขาใช่ไหม?
ลูกจะไม่ติดกับอยู่ในการควงหมุนใดๆใช่ไหม?
บัพดาดาจดจำลูกเหล่านั้นได้แม้กระทั่งในตอนนี้
สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือเนื่องจากไม่เข้าใจบางสิ่งบางอย่างอย่างเต็มที่พวกเขาจึงมีคำถามว่า
“ทำไม?” และ “อะไร?” ดังนั้นประตูสำหรับมายาที่จะเข้ามาก็ได้เปิดออก
เวลานี้ลูกรู้เกี่ยวกับประตูสำหรับมายาใช่หรือไม่? ดังนั้นอย่าได้ติดกับอยู่ใน “ทำไม?”
หรือ “อะไร?” และแล้วมายาก็จะไม่ได้รับโอกาสที่จะเข้ามา จงใส่ล็อกสองชั้นอยู่เสมอ
การจดจำระลึกถึงและงานรับใช้คือล็อกสองชั้น
งานรับใช้เพียงอย่างเดียวคือล็อคชั้นเดียว
หากมีเพียงการจดจำระลึกถึงและไม่มีงานรับใช้นั่นก็เป็นเพียงล็อกเดียวเช่นกัน
ให้มีความสมดุลของทั้งสอง นี่คือล็อกสองชั้น ภาพถ่ายของลูกถูกถ่ายในทีวีของบัพดาดา
ภายหลังบัพดาดาจะแสดงให้ลูกเห็นว่าลูกอยู่ในภาพนี้! อัจชะ
ด้วยความกล้าหาญและความศรัทธาของลูกยังคงมีอันดับที่ดี
ลูกเป็นที่รักของพ่อเป็นอย่างมากและเหตุนี้เองบาบาจึงบอกลูกถึงวิธีที่จะอยู่อย่างปลอดภัยจากมายา
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่นและเป็นตัวของการจดจำระลึกถึงที่ใส่จุดฟูลสต๊อปในหนึ่งวินาทีด้วยพลังของการเก็บแต่สิ่งที่ให้ประโยชน์
ในเวลาสุดท้าย คำถามในข้อสอบสุดท้ายจะเป็น: ใส่เต็มจุดฟูลสต๊อปในหนึ่งวินาที!
อย่าได้จดจำสิ่งอื่นใด นอกจากเพียง “พ่อเท่านั้นและฉัน และไม่มีสิ่งที่สาม”
ในหนึ่งวินาทีลูกเป็นของพ่อ “บาบาของฉันและไม่มีใครอื่น"
มันใช้เวลาที่จะคิดถึงสิ่งนี้ แต่ลูกต้องกลับมามั่นคงในสภาพนั้นและไม่ขึ้นลง
อย่าให้มีคำถามว่า “ทำไม” หรือ “อะไร”
และแล้วเมื่อนั้นลูกก็จะกลายเป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่นและเป็นตัวของการจดจำระลึกถึง
ดังนั้นฝึกที่จะเข้ามาสู่การขยายตัวเมื่อลูกต้องการและเก็บทุกสิ่งที่ให้ประโยชน์เมื่อลูกต้องการ
ให้เบรกของลูกทรงพลัง
คติพจน์:
ผู้ที่ไม่มีความหยิ่งยโสของความเคารพตนเองจะมีความถ่อมตนเสมอ