19.04.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เมื่อใดก็ตามที่ลูกมีเวลา
จงนั่งในสันโดษและจดจำผู้เป็นที่รักที่แท้จริง
เพราะด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะได้รับอำนาจในการปกครองสวรรค์
คำถาม:
เวลานี้ที่ลูกได้พบพ่อแล้ว ลูกควรจบสิ้นความไม่ระมัดระวังใด
คำตอบ:
ลูกบางคนไม่ระมัดระวังและพูดว่าถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นของพ่ออยู่แล้ว
พวกเขาไม่เพียรพยายามที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง
พวกเขาลืมที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึงซ้ำแล้วซ้ำเล่า นี่คือความไม่ระมัดระวัง
บาบาพูดว่า ลูกๆ ถ้าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกจะมีประสบการณ์ของความสุขที่ถาวร
จะไม่มีการสำลักประเภทใด
เช่นที่ผู้ที่อยู่ในบ่วงพันธะอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างสิ้นหวังทั้งวันทั้งคืน
ในทำนองเดียวกันลูกต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างสม่ำเสมอด้วยเช่นกัน
เพลง:
ฉันได้มาปลุกโชคของฉัน...
โอมชานติ
พ่ออธิบายสิ่งนี้แก่ลูกๆ และลูกก็พูดเช่นกันว่า “โอม ชานติ” พ่อก็พูด โอม ชานติ
เช่นกัน สิ่งนี้หมายความว่าลูกดวงวิญญาณเป็นตัวของความสงบ
พ่อก็เป็นตัวของความสงบเช่นกัน ศาสนาดั้งเดิมของดวงวิญญาณคือความสงบ
ศาสนาดั้งเดิมของดวงวิญญาณสูงสุดคือความสงบเช่นกัน
ลูกก็เป็นผู้ที่อาศัยในดินแดนแห่งความสงบ พ่อพูดว่า
ฉันก็เป็นผู้อยู่อาศัยของสถานที่นั้นเช่นกัน ลูกๆ ใช้ชาติเกิดใหม่ พ่อไม่ใช้
พ่อเข้ามาในพาหนะนี้ นี่คือพาหนะของพ่อ ถ้าลูกจะถามชางก้า –
ลูกไม่สามารถถามเขาได้จริงจริง แต่ถ้ายกตัวอย่างเช่น
หากลูกต้องไปยังอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนและถามเขา เขาจะตอบว่า
ร่างที่ละเอียดอ่อนเป็นของเขา ชีพบาบาพูดว่า นี่ไม่ใช่ร่างกายของพ่อ พ่อยืมมาใช้
เพราะพ่อต้องการการค้ำจุนของอวัยวะทางกายเช่นกัน
สิ่งแรกและสำคัญที่สุดที่จะต้องอธิบายคือ
ศรีกฤษณะไม่ใช่ผู้ชำระให้บริสุทธิ์หรือมหาสมุทรแห่งความรู้
ศรีกฤษณะไม่ได้ชำระดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ เขาเพียงแค่มาและปกครองโลกที่บริสุทธิ์
ประการแรกเขาเป็นเจ้าชายแล้วก็เป็นจักรพรรดิ เขาไม่มีความรู้นี้
ผู้สร้างเท่านั้นที่มีความรู้ของสิ่งสร้าง ศรีกฤษณะเรียกว่าสิ่งสร้าง
เพียงพ่อผู้สร้างเท่านั้นมาและให้ความรู้แก่ลูก เวลานี้พ่อกำลังสร้างและพูดว่า
ลูกคือ ลูกๆ ของพ่อ ลูกพูดว่า “บาบา ฉันเป็นของพ่อ”
กล่าวกันว่าบราห์มินถูกสร้างขึ้นผ่านบราห์มา บราห์มินจะมาจากที่ใดอื่นอีกไหม?
ไม่มีบราห์มาอื่นใดในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ผู้ที่อยู่เบื้องบนนั้นคือผู้ที่อยู่ข้างล่างนี้ เขาคือผู้ที่อยู่เบื้องบน
เขาเป็นคนเดียวกัน อัจชะ แล้ววิษณุและลักษมีและนารายณ์ก็เป็นคนเดียวกัน
พวกเขามาจากที่ไหน? บราห์มากลายเป็นวิษณุ
บราห์มาและสรัสวตีกลายเป็นนารายณ์และลักษมี จากนั้นพวกเขาก็วนไปรอบวงจร 84 ชาติเกิด
และกลายเป็นบราห์มาและสรัสวตีอีกครั้งในยุคบรรจบพบกัน
ลักษมีและนารายณ์เป็นมนุษย์และพวกเขาเป็นของศาสนาเทพ
มีการวาดภาพของวิษณุที่มีสี่แขน นั่นเป็นสัญลักษณ์ของหนทางครอบครัว
หนทางครอบครัวได้ดำเนินต่อไปในบารัตตั้งแต่ตอนเริ่มต้น
เหตุนี้เองวิษณุจึงได้รับสี่แขน ที่นี่มีบราห์มาและสรัสวตี
สรัสวตีเป็นลูกที่ถูกนำมาเลี้ยงดู ชื่อจริงของผู้นี้คือเลคราชและต่อมาจึงได้รับชื่อ
บราห์มา
ชีพบาบาได้เข้ามาในผู้นี้แล้วทำให้ราเด้เป็นของท่านและได้ตั้งชื่อให้เธอว่าสรัสวตี
บราห์มาไม่ใช่พ่อทางร่างของสรัสวตี ทั้งสองมีพ่อทางร่างของตนเอง
พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไป ชีพบาบาได้นำเธอมาเลี้ยงโดยผ่านบราห์มา
ลูกเป็นผู้ที่ถูกนำมาเลี้ยงดู บราห์มาก็เป็นลูกของชีพบาบา
ท่านสร้างสิ่งสร้างผ่านปากดอกบัวของบราห์มา
และเหตุนี้เองบราห์มาจึงได้ชื่อว่าเป็นแม่ มีการร้องเพลงว่า ท่านคือแม่และพ่อ
และเราคือลูกๆของท่าน เรามีประสบการณ์ของความสุขอย่างมากด้วยความเมตตาของท่าน
ลูกบราห์มินกลายเป็นลูกๆ จำเป็นต้องมีสติปัญญาที่กว้างไกลเพื่อเข้าใจสิ่งนี้
ลูกๆกำลังได้รับมรดกของลูกจากชีพบาบา
บราห์มาไม่เป็นทั้งผู้สร้างสวรรค์หรือมหาสมุทรแห่งความรู้
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้
พ่อของดวงวิญญาณทั้งหลายคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ดวงวิญญาณก็กลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้เช่นกัน
แต่พวกเขาไม่ได้ถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้เพราะมีเพียงมหาสมุทรเดียว
ลูกทั้งหมดเป็นแม่น้ำ มหาสมุทรไม่ได้มีร่างกายของท่านเอง
ในขณะที่ลูกผู้เป็นแม่น้ำมี ลูกคือแม่น้ำแห่งความรู้
แม่น้ำพรหมบุตรในกัลกัตตามีความยาวมากเพราะมีการเชื่อมกับมหาสมุทร จุดที่บรรจบกัน (เมล่า)
ใหญ่มาก เมล่าก็เกิดขึ้นที่นี่ด้วยเช่นกัน มหาสมุทรและพรหมบุตรรวมกัน
การบรรจบกันนี้มีชีวิต ในขณะที่อีกแห่งนั้นไม่มีชีวิต พ่ออธิบายสิ่งเหล่านี้
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ถูกกล่าวไว้ในคัมภีร์ คัมภีร์เป็นแผนกหนึ่งของความเลื่อมใสศรัทธา
นี่คือหนทางของความรู้ในขณะที่นั่นคือหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
แผนกของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาได้ดำเนินมาเป็นเวลาครึ่งวงจร
ไม่มีมหาสมุทรแห่งความรู้ที่นั่น พ่อ พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
มหาสมุทรแห่งความรู้ มาและให้การหลุดพ้นกับลูกทุกคนโดยการให้ลูกอาบน้ำในความรู้
ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังสร้างโชคแห่งความสุขแห่งสวรรค์ผ่านพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
เราเป็นเทพที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้อย่างแท้จริงในยุคทองและยุคเงิน
เวลานี้เราเป็นมนุษย์ผู้ที่กราบไหว้บูชา จากนั้นเราจะกลายเป็นเทพ
บราห์มินไปสู่ศาสนาเทพ นักรบ พ่อค้าและศูทร ลูกต้องลงมาในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด
พ่อได้บอกลูกว่าลูกไม่รู้ชาติเกิดของตนเอง เพียงลูกเท่านั้นที่ใช้ 84 ชาติเกิด
ผู้ที่มาก่อนใช้ 84 ชาติเกิดเต็ม อัลลอยสามารถถูกขจัดออกไปได้ด้วยโยคะเท่านั้น
มีความเพียรพยายามในโยคะ ลูกบางคนฉลาดในความรู้แต่อ่อนในโยคะ
ผู้ที่อยู่ในบ่วงพันธะจะมีโยคะดีกว่าผู้ที่เป็นอิสระ
พวกเขาหมดหวังทั้งกลางวันและกลางคืนที่จะได้พบกับชีพบาบาในขณะที่ลูกได้พบท่านแล้ว
ลูกได้รับการบอกให้อยู่ในการจดจำระลึกถึง แต่ลูกก็ลืมท่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ประสบกับพายุมากมายในขณะที่พวกเขาหมดหวังในการจดจำระลึกถึง ลูกไม่ได้หมดหวัง
พวกเขาประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงขณะนั่งอยู่ที่บ้าน
ลูกๆรู้ว่าลูกจะได้รับอำนาจในการปกครองสวรรค์โดยอยู่ในการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
เช่นที่เด็กที่ยังไม่เกิดมาหมดหวังที่จะออกมาจากครรภ์
ดังนั้นเช่นกันผู้ที่อยู่ในบ่วงพันธะร้องเรียกหาชีพบาบาด้วยความสิ้นหวังว่า “ชีพบาบาปลดปล่อยฉันจากบ่วงพันธะนี้ด้วย”
พวกเขาจดจำท่านทั้งกลางวันและกลางคืน
ลูกได้พบพ่อแล้วแต่ลูกไม่ระมัดระวังโดยการคิดว่า
ถึงอย่างไรลูกก็เป็นของบาบาอยู่แล้ว “ฉันจะละร่างนี้และไปเป็นเจ้าชาย”
ควรมีความสุขนี้ภายในตัวลูกอย่างถาวร
อย่างไรก็ตามมายาไม่ปล่อยให้ลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง
ด้วยการจดจำระลึกถึงลูกจะอยู่อย่างมีความสุขมาก
ถ้าลูกไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึงลูกจะเฝ้าแต่สำลัก
ลูกได้เห็นความทุกข์ในอาณาจักรของราวันเป็นเวลาครึ่งวงจร
ยังคงมีความตายก่อนเวลาอันควรอยู่ต่อไป ถึงอย่างไรก็มีความทุกข์อยู่ดี
ไม่ว่าใครบางคนจะมั่งคั่งมากแค่ไหน เขาก็ยังคงประสบกับความทุกข์
มีการตายก่อนวัยอันควร ไม่มีใครตายก่อนวัยอันควรในยุคทอง พวกเขาไม่เคยล้มป่วย
ในเวลานั้นพวกเขาเพียงการละร่างหนึ่งและรับอีกร่างกายหนึ่งอย่างเป็นธรรมชาติ
นั่นเรียกว่าดินแดนแห่งความสุข ผู้คนคิดว่าสิ่งต่างๆ
ของสวรรค์เป็นเพียงจินตนาการของลูกเท่านั้น พวกเขาถามว่า สวรรค์ได้มาจากไหน?
ลูกเข้าใจว่าลูกเป็นชาวสวรรค์และลูกใช้ 84 ชาติเกิด
การละเล่นทั้งหมดอยู่บนพื้นฐานของบารัต
ลูกรู้ว่าลูกกลายเป็นเทพที่บริสุทธิ์และนักรบเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
และจากนั้นลูกก็กลายเป็นพ่อค้าและศูทร เวลานี้ลูกกลายเป็นบราห์มินอีกครั้ง
กงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองนั้นง่ายดายมาก ชีพบาบานั่งที่นี่และอธิบายสิ่งนี้
ลูกเข้าใจว่าชีพบาบาได้มาในพาหนะของบราห์มา
ผู้นี้ที่เป็นบราห์มาคือกฤษณะในตอนต้นของยุคทอง เขาได้ใช้ 84 ชาติเกิด
และกลับมาไม่บริสุทธิ์ แล้วพ่อก็เข้ามาในตัวเขาและได้รับเขามาเลี้ยงดู
ตัวท่านเองพูดว่า ฉันได้ใช้การค้ำจุนของร่างกายนี้และได้ทำให้ลูกเป็นของพ่อ
เวลานี้ฉันทำให้ลูกมีค่าควรแก่การปกครองสวรรค์ ผู้ที่กลับมามีค่าจะเข้าไปในอาณาจักร
มารยาทที่ดีเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสิ่งนี้ สิ่งหลักคือความบริสุทธิ์
แม่ผู้ไร้เดียงสาถูกถูกทำร้ายเพราะเหตุนี้ ในบางกรณีแม้แต่ผู้ชายก็ถูกทำร้าย
พวกเขายังคงรังควานกันและกันเพื่อกิเลส เพราะมีผู้หญิงมากมายที่นี่
ชื่อของกองทัพชีพชัคตีจึงเป็นที่จดจำ ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่!
เวลานี้ลูกได้ออกมาจากกองไฟของตัณหาราคะแล้วและกำลังนั่งอยู่บนกองไฟของความรู้
เพื่อที่จะกลับมาสวยงาม ลูกได้นั่งอยู่บนกองไฟของตัณหาราคะตั้งแต่ยุคทองแดง
เป็นบราห์มินที่ไม่บริสุทธิ์ที่ผูกบ่วงของการให้ยาพิษแก่กันและกัน
ลูกเป็นบราห์มินที่ปราศจากกิเลส
ลูกยกเลิกสัญญานั้นและทำให้พวกเขานั่งบนกองไฟของความรู้
ลูกได้กลับมาน่าเกลียดด้วยกองไฟของตัณหาราคะ
เวลานี้โดยการนั่งอยู่บนกองไฟของความรู้ลูกจะกลับมาสวยงาม พ่อพูดว่า
ลูกอาจอาศัยอยู่ด้วยกันได้ แต่ลูกต้องสัญญาว่าจะไม่ข้องแวะในกิเลส
เหตุนี้เองบาบาจึงให้แหวนแก่ลูกสวมใส่ ชีพบาบาคือบาบาและเป็นเจ้าบ่าวด้วยเช่นกัน
ท่านเป็นรามของสีดาทั้งหมด เพียงท่านเท่านั้นที่เป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ไม่ใช่เรื่องของรามที่เป็นหัวหน้าของสกุลราหู คนนั้นได้รับรางวัลนี้ในยุคบรรจบพบกัน
เป็นสิ่งที่ผิดที่จะแสดงภาพของเขาพร้อมด้วยลูกศรซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความรุนแรง
มันไม่ควรแม้แต่จะแสดงให้เห็นในภาพด้วยซ้ำ ลูกเพียงแค่ต้องเขียน “จันทราวงศ์” ลูกๆ
ควรอธิบายว่า ชีพบาบากำลังอธิบายความลับของวงจรสิ่งนี้แก่เรา
มีเรื่องราวของนารายณ์ที่แท้จริง เรื่องนั้นถูกแต่งขึ้นโดยมนุษย์
ไม่มีใครเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์ (ผ่านเรื่องราวนั้น)
ความหมายของเรื่องราวของนารายณ์ที่แท้จริงคือการเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์
ผู้คนเล่าเรื่องราวของความเป็นอมตะ แต่ไม่มีใครไปยังดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ดินแดนของความตายดำเนินไปเป็นเวลา 2,500 ปี ผู้เป็นแม่ฟังเรื่องราวของดวงตาที่สาม
แท้จริงแล้วเป็นเรื่องราวของการให้ดวงตาที่สามแห่งความรู้
เวลานี้ลูกแต่ละดวงวิญญาณได้รับดวงตาที่สามแห่งความรู้แล้วดังนั้นลูกจึงต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ฉันดวงวิญญาณกำลังกลายเป็นเทพด้วยร่างกายนี้ ฉันมีซันสการ์เหล่านี้ในตัวฉัน
มนุษย์ทั้งหมดมีสำนึกเป็นร่าง พ่อมาและทำให้ลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ผู้คนพูดว่าดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุดเป็นหนึ่งเดียวกันและเหมือนกัน
และพระเจ้าได้รับเอารูปมากมายเหล่านั้นมาใช้ พ่อพูดว่านั่นไม่ถูกต้อง
นั่นเรียกว่าความหยิ่งยโสที่ไม่ถูกต้องและความรู้ที่ไม่ถูกต้อง
พ่อบอกลูกว่าท่านคือจุด ลูกไม่รู้สิ่งนี้มาก่อนและผู้นี้ก็ไม่รู้เช่นกัน
เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกดังนั้นจึงไม่ควรมีความสงสัยเกี่ยวกับสิ่งนี้
ควรมีศรัทธาที่มั่นคง บาบาพูดเพียงสัจจะอย่างแน่นอน
ผู้ที่มีสติปัญญาที่มีความสงสัยจะถูกนำไปสู่การทำลาย
พวกเขาจะไม่ประกาศสิทธิ์ในมรดกอย่างเต็มที่
มีเพียงในการกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณที่มีความเพียรพยายาม
ในขณะที่ทำอาหารจงเชื่อมโยงสติปัญญาของลูกเข้ากับพ่อ ฝึกฝนสิ่งนี้ในทุกสถานการณ์
ในขณะที่กลิ้งจาปาตี จงเฝ้าแต่จดจำผู้เป็นที่รักของลูกต่อไป
ลูกจำเป็นต้องฝึกฝนสิ่งนี้สำหรับทุกสิ่ง
อยู่ในการจดจำระลึกถึงเมื่อใดก็ตามที่ลูกมีเวลา
ด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาสะโตประธาน
ลูกมีเวลาว่างแปดชั่วโมงที่จะทำงาน ระหว่างนั้นจงนั่งในสันโดษ
ลูกต้องให้คำแนะนำพ่อแก่ทุกคน ถ้าไม่ใช่วันนี้ พวกเขาจะฟังในวันพรุ่งนี้
พ่อก่อตั้งสวรรค์ เราเคยอยู่ในสรรค์และเวลานี้กลายเป็นชาวนรก
เวลานี้เรากำลังจะได้รับมรดกของเราจากพ่ออีกครั้ง บาบาอธิบายแก่ชาวบารัต
ท่านมาในบารัตเท่านั้น ชาวซิกข์และชาวคริสต์ก็มาด้วยเช่นกัน ผู้คนมากมายจะมาในอนาคต
ความรู้นี้เพื่อทุกคนเพราะนี่คือการจดจำระลึกถึงที่ง่ายดายและมรดกที่ง่ายดายจากพ่อ
อย่างไรก็ตามลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
จงให้ทานและเงามืดของลางร้ายจะถูกขจัดออกไป เวลานี้มีลางร้ายเหนือบารัต
จากนั้นจะมีลางดีของดาวพฤหัสเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
ประการแรกมีลางดีของดาวพฤหัสและจากนั้นลางของดาวศุกร์
ผู้ที่เป็นของสุริยวงศ์มีลางดีของดาวพฤหัสและผู้ที่เป็นของจันทราวงศ์มีลางดีของดาวศุกร์
จากนั้นลางก็ลดลงไป ลางของราหูเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด ดาวพฤหัสไม่ใช่กูรู
มีลางของพระเจ้าแห่งต้นไม้ เมื่อพ่อ
ผู้เป็นพระเจ้าแห่งต้นไม้มามีลางของดาวพฤหัสและดาวศุกร์ เมื่อราวันมา
มีลางร้ายของราหู ลูกๆ กำลังประสบกับลางดีของดาวพฤหัสเวลานี้
เพียงจดจำผู้เป็นเมล็ดของต้นไม้และกลับมาบริสุทธิ์ แค่นี้เอง อัจชะ
ถึง ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รัก ที่จากหายไปนานและได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้าจากแม่ พ่อ บับดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเต กับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ฝึกฝนที่จะอยู่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณในขณะที่ทำทุกสิ่ง
เพียรพยายามที่จะจบสิ้นความหยิ่งยโสของร่างกาย
2. เพื่อที่จะกลับมามีค่าควรแก่การมีอำนาจในการปกครองยุคทอง
จงมีกิริยามารยาทที่สูงศักดิ์ ความบริสุทธิ์เป็นพฤติกรรมประเภทที่สูงสุด
ด้วยการกลับมาบริสุทธิ์เท่านั้นที่ลูกจะกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์
พร:
ขอให้ลูกกลายเป็นตัวของพลังที่จะเผชิญกับมายาและเช่นเดียวกับการไร้เดียงสาจงกลายเป็นผู้ทรงอำนาจที่ยิ่งใหญ่
บางครั้งความไร้เดียงสาทำให้เกิดความสูญเสียอย่างยิ่ง
ความง่ายดายนำรูปแบบที่ไร้เดียงสามาใช้
อย่างไรก็ตามอย่าได้ทำตัวไร้เดียงสามากที่ลูกไม่สามารถเผชิญหน้ากับใคร
เช่นเดียวกับการมีธรรมชาติที่ง่ายดายลูกจำเป็นต้องมีพลังในการเผชิญและความอดทนด้วยเช่นกัน
เช่นที่พ่อเป็นพระเจ้าผู้ไร้เดียงสาและเป็นผู้ทรงพลังอำนาจด้วยเช่นกัน
ในทำนองเดียวกันหากลูกกลายเป็นตัวของพลังเช่นเดียวกับการเป็นผู้ไร้เดียงสา
ลูกจะไม่โดนกระสุนของมายา แทนที่จะสร้างการต่อต้าน มายาจะคาราวะลูก
คติพจน์:
ชักธงแห่งการจดจำระลึกถึงในหัวใจของลูกและธงแห่งการเปิดเผยจะถูกยกขึ้น