05.04.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พ่อผู้เป็นที่รักมากที่สุด พระเจ้าผู้ไร้เดียงสา
กำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัว
จดจำท่านด้วยความรักและความรักนั้นจะเพิ่มขึ้นและอุปสรรคทั้งหมดจะจบสิ้นลง
คำถาม:
ลูกๆ บราห์มินควรจดจำอะไรไว้เสมอเพื่อที่ลูกจะไม่กระทำบาป
คำตอบ:
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ตาม คนอื่นที่เห็นฉันก็จะทำเช่นเดียวกัน
เมื่อลูกจดจำสิ่งนี้ลูกจะไม่กระทำบาป
ใครก็ตามที่กระทำบาปอย่างลับๆจะไม่สามารถหลบซ่อนจากดารามราชได้
เขาจะได้รับการลงโทษสำหรับสิ่งนั้นในทันที เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปจะมีกฎอัยการศึก
ไม่มีคนที่ไม่บริสุทธิ์สามารถแอบเข้ามานั่งอย่างลับๆ ในท้องพระโรงของอินทรานี้ได้
เพลง:
ไม่มีใครพิเศษสุดเหมือนกับพระเจ้าผู้ไร้เดียงสา
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิต ที่สุดแสนหวานรู้ว่าเวลานี้พ่อทางจิตกำลังให้ความรู้ของตอนต้น
ตอนกลางและตอนจบของโลกแก่ลูก ชื่อของท่านคือพระเจ้าผู้ไร้เดียงสา
ผู้เป็นพ่อไร้เดียงสามาก
เขาต้องอดทนต่อความยากลำบากอย่างมากเพียงเพื่อให้การศึกษาและดูแลลูกๆของเขา
และแล้วเมื่อลูกของเขาเติบโตขึ้นเขาก็ให้ทุกสิ่งกับพวกเขาและเข้าสู่สภาพของการปลดเกษียณ
เขาเชื่อว่าเขาได้ทำหน้าที่รับผิดชอบของเขาเรียบร้อยแล้ว
และเวลานี้ทุกสิ่งก็ขึ้นอยู่กับลูกๆของเขา ดังนั้นผู้เป็นพ่อจึงไร้เดียงสา
เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกเพราะท่านเองคือพระเจ้าผู้ไร้เดียงสา
ท่านอธิบายให้กับลูกด้วยว่าพ่อที่มีขีดจำกัดนั้นไร้เดียงสาเพียงใด
นั่นคือความไร้เดียงสาที่มีขีดจำกัด ผู้เดียวนั้นคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พระเจ้าผู้ไร้เดียงสา ท่านมาจากอาณาเขตสูงสุดมาสู่โลกเก่าและเข้ามาในร่างเก่า
ผู้คนไม่เข้าใจว่าท่านสามารถเข้ามาในโลกเก่าและร่างเก่าได้อย่างไร
และเนื่องจากการไม่เข้าใจสิ่งนี้พวกเขาจึงใส่ชื่อของกฤษณะผู้ที่มีร่างกายที่บริสุทธิ์เข้าไป
กีตะ,พระเวทและคัมภีร์นั้นจะถูกสร้างขึ้นอีกครั้ง ดูสิว่าชีพบาบาไร้เดียงสาเพียงใด!
เมื่อท่านมาท่านให้ความรู้สึกราวกับว่าพ่อกำลังนั่งอยู่ที่นี่
บาบาทางร่างกายนี้ก็ไร้เดียงสาเช่นกัน ท่านไม่มีสายสะพายศักดิ์สิทธิ์ (จูนี่)
หรือทิลัค ฯลฯ เพราะบาบาที่ธรรมดานี้เป็นบาบาที่เรียบง่าย
ลูกๆรู้ว่าเพียงชีพบาบาเท่านั้นที่ให้ความรู้ทั้งหมดนี้ได้อย่างไร
ไม่มีใครอื่นมีพลังที่จะให้ความรู้นี้ นับวันความรักของลูกๆ จะเพิ่มมากขึ้น
ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไหร่ ความรักของลูกก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
พ่อคือผู้เป็นที่รักที่สุด ไม่เพียงแค่ในเวลานี้เท่านั้น
แม้แต่ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาลูกเคยพิจารณาว่าท่านเป็นที่รักยิ่ง ลูกเคยพูดว่า:
บาบา
เมื่อท่านมาเราจะตัดความรักของเราออกไปจากทุกคนและรักเพียงท่านผู้เดียวเท่านั้น
เวลานี้ลูกเข้าใจสิ่งนี้แล้ว แต่มายาไม่ปล่อยให้ลูกมีความรักมากมายขนาดนั้น
มายาไม่ต้องการให้ลูกเพิกเฉยต่อเธอและจดจำพ่อแทนที่จะจดจำเธอ
เธอต้องการให้ลูกมีสำนึกเป็นร่างและรักเธอ
นั่นคือสิ่งที่มายาต้องการและเหตุนี้เองเธอจึงสร้างอุปสรรคมากมาย
ลูกต้องก้าวข้ามและอยู่เหนืออุปสรรคทั้งหลาย อย่างน้อยลูกๆก็ต้องเพียรพยายามบ้าง!
โดยความเพียรพยายามเท่านั้นที่ลูกจะได้รับรางวัลของลูก
ลูกรู้ว่าลูกจำเป็นต้องเพียรพยายามมากแค่ไหนเพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ประการแรกให้ทานกิเลส
และประการที่สองให้ทานเพชรพลอยแห่งความมั่งคั่งที่ไม่สูญสลายของความรู้ที่ลูกได้รับจากพ่อ
ด้วยความมั่งคั่งที่ไม่สูญสลายนี้ที่ลูกกลับมามั่งคั่ง
ความรู้คือแหล่งแห่งรายได้ของลูก นั่นคือปรัชญาของคัมภีร์
ในขณะที่นี่คือความรู้ทางจิตวิญญาณ ผู้คนหารายได้อย่างมากจากการอ่านคัมภีร์ฯลฯ
พวกเขาจะวางคัมภีร์กรันต์ไว้ในเวิ้งห้องเล็กๆ
อ่านเล็กน้อยและนั่นจะทำให้พวกเขามีรายได้ นั่นไม่ใช่ความรู้ที่ถูกต้อง
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้ความรู้ที่ถูกต้องแก่ลูก
จนกว่าพวกเขาได้รับความรู้ทางจิตวิญญาณนี้
พวกเขาเพียงมีปรัชญาของคัมภีร์อยู่ในสติปัญญาของพวกเขา พวกเขาไม่ฟังลูก
มีลูกจำนวนเล็กน้อยมาก เป็นที่แน่นอน100%
ว่าลูกๆได้รับความรู้ทางจิตนี้จากพ่อทางจิต ความรู้คือแหล่งแห่งรายได้ของลูก
ลูกได้รับความมั่งคั่งอย่างมาก โยคะคือแหล่งแห่งสุขภาพของลูก
นั่นคือลูกได้รับร่างกายที่ปราศจากโรคภัย ด้วยความรู้ลูกได้รับความมั่งคั่ง
เหล่านี้คือสองวิชาหลัก บางคนซึมซับความรู้ได้ดีมากและบางคนก็ซึมซับได้น้อยกว่า
ดังนั้นการได้รับความมั่งคั่งที่น้อยกว่าก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน
พวกเขาจะมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษและได้รับสถานภาพของพวกเขา
จากการที่พวกเขาไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างเต็มที่
บาปของพวกเขาจึงไม่ได้รับการปลดเปลื้อง
แล้วต้องมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษและสถานภาพก็ถูกทำลายเช่นเดียวกับในโรงเรียน
นี่คือความรู้ที่ไม่มีขีดจำกัด เรือของลูกข้ามฟากไปด้วยความรู้นี้
ในความรู้นั้นผู้คนศึกษาเพื่อกลายเป็นทนายความแพทย์หรือวิศวกร
ที่นี่มีเพียงการศึกษาเดียว
โดยการมีโยคะและความรู้ลูกกลับมามีพลานามัยดีและมั่งคั่งเสมอ ลูกกลายเป็นเจ้าชาย
ที่นั่นในยุคทองไม่มีทนายความหรือผู้พิพากษาฯลฯ
ไม่มีความจำเป็นแม้กระทั่งที่จะต้องมีดารามราชที่นั่น
ไม่มีการลงโทษทั้งในกรงขังของครรภ์หรือในดินแดนดารามราช
ลูกอยู่อย่างมีความสุขมากในปราสาทราชวังของครรภ์
ที่นี่ในกรงขังของครรภ์ต้องสัมผัสกับการถูกลงโทษ
เวลานี้เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
เป็นมนุษย์ที่ได้สร้างบทสวดเป็นภาษาสันสกฤตและอื่นๆในคัมภีร์ บางคนถามว่า:
ภาษาของยุคทองจะเป็นอย่างไร? พ่อกล่าวว่า:
ไม่ว่าภาษาของเทพจะเป็นภาษาอะไรก็จะใช้ที่นั่น
ภาษาของสถานที่นั้นไม่สามารถคงอยู่ที่อื่นได้
เป็นไปไม่ได้ที่ภาษาสันสกฤตจะอยู่ที่นั่น
เทพและมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์ไม่สามารถมีภาษาเดียวกันได้
ไม่ว่าภาษาของสถานที่นั้นจะเป็นอย่างไร ก็จะมีการใช้ภาษานั้นที่นั่น
ไม่จำเป็นต้องถามเกี่ยวกับสิ่งนี้
ก่อนอื่นใดอย่างน้อยที่สุดก็ประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ!
อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นในวงจรที่แล้วจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
ก่อนอื่นจงประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก! อย่าได้ถามเกี่ยวกับสิ่งอื่น! อัจชะ ถ้าไม่มี
84 ชาติเกิด แต่มีเพียง 80 หรือ 82 ชาติเกิด ก็ไม่เป็นไร
เพียงแค่วางสิ่งเหล่านั้นไว้ก่อน พ่อพูดว่า: จดจำอัลฟ่า!
ลูกได้รับอำนาจในการปกครองสวรรค์อย่างแน่นอนใช่หรือไม่?
ลูกได้ประกาศสิทธิ์ในอำนาจในการปกครองสวรรค์มานับครั้งไม่ถ้วน
ลูกต้องลงมาจากข้างบนหรือจุดสูงสุดด้วยเช่นกัน
เวลานี้ลูกกำลังกลายเป็นนายแห่งมหาสมุทรแห่งความรู้และนายแห่งมหาสมุทรแห่งความสุข
ลูกกำลังเพียรพยายาม บาบานั้นสมบูรณ์พร้อม ไม่ว่าพ่อมีความรู้อะไร
ลูกๆก็มีสิ่งนั้นด้วยเช่นกัน แต่ลูกจะไม่ถูกเรียกว่ามหาสมุทร
มีเพียงมหาสมุทรเดียวเท่านั้น แต่พวกเขาตั้งชื่อให้กับท่านมากมาย
ลูกคือแม่น้ำที่ได้ปรากฏออกมาจากมหาสมุทรแห่งความรู้ ลูกคือมานสโรว่าร์, แม่น้ำ
มีการตั้งชื่อให้กับแม่น้ำ แม่น้ำพรหมบุตรนั้นใหญ่มาก
ในกัลกัตตามีการบรรจบกันของแม่น้ำและมหาสมุทร ที่เรียกว่าไดมอนด์ฮาร์เบอร์(Diamond
Harbour) ลูกซึ่งเป็นสิ่งสร้างที่เกิดจากปากของบราห์มากลายเป็นเช่นเพชร
การพบปะอย่างใหญ่โตเกิดขึ้น บาบาเข้ามาในร่างของ บราห์มาและพบกับลูกๆ
เรื่องทั้งหมดเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ อย่างไรก็ตามบาบาพูดว่า: มานมานะบาฟ!
เฝ้าแต่จดจำบาบา! ท่านคือผู้เป็นที่รักมากที่สุด หัวน้ำตาลของทุกความสัมพันธ์
ความสัมพันธ์อื่นๆ ทั้งหมดอยู่บนพื้นฐานของกิเลส
ความทุกข์ได้รับผ่านความสัมพันธ์เหล่านั้น บาบากำลังให้การตอบแทนของทุกสิ่งแก่ลูก
ท่านให้ความรักของทุกความสัมพันธ์แก่ลูก ท่านให้ความสุขแก่ลูกมากมาย!
ไม่มีใครอื่นสามารถให้ความสุขกับลูกได้มากขนาดนี้
แม้ว่าจะมีใครบางคนสามารถให้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นเพียงช่วงเวลาชั่วคราวเท่านั้น
ซันยาสซีกล่าวถึงความสุขว่าเป็นเหมือนมูลกา ในดินแดนแห่งความทุกข์
จะมีแต่ความทุกข์อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามลูกๆ
รู้ว่าลูกได้เล่นบทบาทนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
ควรมีความใส่ใจเกี่ยวกับว่าลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงอย่างไร
เพียรพยายามอย่างมากเพื่อที่ว่าลูกจะไม่สอบตก
ถ้าลูกสอบผ่านด้วยอันดับที่ดีลูกสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงและสัมผัสกับความสุขด้วยเช่นกัน
ทุกคนไม่สามารถเป็นเช่นเดียวกันได้
สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนมีโยคะมากน้อยเพียงใด
มีโกปิก้ามากมายที่ไม่เคยแม้แต่จะพบกับพ่อ พวกเขาหมดหวังอย่างมากที่จะพบพ่อ
ไม่มีเรื่องของการสิ้นหวังเช่นนี้ในการพบปะผู้รู้หรือผู้เคร่งศาสนา
ที่นี่ลูกมาพบกับชีพบาบา นี่คือสิ่งที่อัศจรรย์ ลูกนั่งที่บ้านและจดจำระลึกถึงพ่อ:
ชีพบาบา ลูกเป็นลูกของท่าน ดวงวิญญาณจดจำทุกสิ่ง ลูกๆ
รู้ว่าลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากชีพบาบาทุกวงจร
พ่อเดียวกันนั้นได้มาอีกครั้งหลังจากหนึ่งวงจร
ดังนั้นลูกไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่เห็นท่าน ดวงวิญญาณรู้ว่าบาบาได้มาแล้ว
ผู้คนเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวาแต่พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลย
พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลยว่าชีพบาบามาและสอนอย่างไร
พวกเขาเพียงแค่เฉลิมฉลองวันเกิดของชีวาเพียงแต่ชื่อเพื่อประโยชน์ของสิ่งนั้น
พวกเขาไม่มีแม้กระทั่งวันหยุดสำหรับสิ่งนี้
พวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญเลยกับผู้เดียวที่ให้มรดกแก่ลูก
แต่พวกเขากลับยกย่องชื่อของผู้ที่ได้รับมรดก(กฤษณะ)แทน
ท่านมาและทำให้บารัตเป็นสวรรค์โดยเฉพาะ ทุกคนอื่นได้รับการหลุดพ้น
ทุกคนต้องการเช่นนั้น ลูกรู้ว่าหลังจากการหลุดพ้นลูกจะได้รับการหลุดพ้นในชีวิต
พ่อมาและปลดปล่อยลูกจากบ่วงพันธะของมายา
พ่อได้รับการเรียกว่าผู้ประทานการหลุดพ้นสำหรับทุกคน
ทุกคนได้รับการหลุดพ้นในชีวิตตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่พวกเขาทำ พ่อพูดว่า:
โลกนี้ไม่บริสุทธิ์ ดินแดนแห่งความทุกข์ ในยุคทองลูกได้รับความสุขอย่างมาก!
ที่เรียกว่าบาฮิสต์ (สวรรค์) เหตุใดอัลล่าห์จึงสร้างบาฮิสต์?
ท่านได้สร้างสิ่งนั้นขึ้นมาเพียงเพื่อผู้คนของอิสลามเท่านั้นหรือ?
ขึ้นอยู่กับภาษาของพวกเขาเอง บางคนเรียกว่าบาฮิสต์ และคนอื่นๆเรียกว่าสวรรค์
ลูกรู้ว่ามีเพียงบารัตในสวรรค์เท่านั้น ทุกสิ่งเหล่านี้นั่งอยู่ในสติปัญญาของลูกๆ
ตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ มุสลิมเคยพูดว่าเขาได้ไปที่สวนของอัลล่าห์
ทั้งหมดนั้นเป็นนิมิต พวกเขาทั้งหมดถูกกำหนดไว้ในละครล่วงหน้า
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นในละครทันทีที่หนึ่งวินาทีผ่านไปมีการกล่าวว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นในวงจรก่อนหน้านี้เช่นกัน
ลูกไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น
ต้องมีศรัทธาในละครเพื่อที่จะไม่มีความวิตกกังวลเกี่ยวกับสิ่งใด บาบาได้สั่งเราว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและจดจำมรดกของลูก ทุกคนต้องตาย
จะไม่มีใครอยู่ข้างหลังที่จะให้ใครมาร้องไห้ ความตายมาถึงและดวงวิญญาณก็จากไป
จะไม่มีเวลาที่จะร้องไห้ จะไม่มีเสียงใดๆปรากฏออกมา
ทุกวันนี้ผู้คนทำพิธีกรรมกับขี้เถ้าของร่างที่ตายแล้ว พวกเขามีศรัทธาในสิ่งนั้น
ทั้งหมดนั้นเป็นการเสียเวลา มีอะไรในสิ่งนั้น? ฝุ่นกลับไปเป็นฝุ่น
บารัตจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยสิ่งนั้นหรือไม่?
ไม่ว่าผู้คนจะทำอะไรในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ มีแต่จะทำให้พวกเขาไม่บริสุทธิ์เท่านั้น
ผู้คนบริจาคทานมากมายและทำบุญทำกุศลมากมาย ฯลฯ แต่บารัตได้กลับมาบริสุทธิ์หรือไม่?
ลูกต้องลงบันไดมา ในยุคทองลูกกลายเป็นสุริยวงศ์และจากนั้นลูกก็ต้องลงบันได
ลูกค่อยๆลงบันไดลงมา ไม่ว่าผู้คนจะก่อไฟบูชายัญและทำตาปาเซียอะไรก็ตามฯลฯ
พวกเขาก็ได้รับผลชั่วคราวของสิ่งนั้นในชาติเกิดต่อไป
ใครก็ตามที่มีการกระทำผิดก็ได้รับผลตอบแทนจากสิ่งนั้น
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดรู้ว่าท่านต้องมาเพื่อสอนลูกๆ ท่านได้ใช้ร่างกายธรรมดา
ไม่จำเป็นต้องแต้มทิลัค ฯลฯ ผู้เลื่อมใสศรัทธาแต้มทิลัคขนาดใหญ่
แต่พวกเขาคดโกงอย่างมาก! บาบาบอกว่าท่านเข้ามาในร่างที่ธรรมดาและสอนลูกๆ
เขาอยู่ในสภาพของการปลดเกษียณ ทำไมผู้คนถึงใส่ชื่อของกฤษณะ?
พวกเขาไม่มีสติปัญญาที่จะตัดสินสิ่งนี้
เวลานี้บาบาได้ให้สติปัญญาแก่ลูกที่จะตัดสินระหว่างถูกและผิด พ่อพูดว่า:
ลูกได้สร้างไฟบูชายัญมากมาย ทำตาปาเซียเพ่งเพียรทางจิต
ทำทานและทำบุญและอ่านคัมภีร์ด้วยเช่นกัน มีสิ่งใดในคัมภีร์เหล่านั้นหรือไม่?
พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูกและให้อำนาจในการปกครองโลกแก่ลูก
หรือว่ากฤษณะให้สิ่งนั้นแก่ลูก? จงตัดสินสิ่งนี้! ลูกพูดว่า: บาบา
ท่านพูดความรู้นี้ กฤษณะเป็นเจ้าชายน้อย เขาพูดความรู้นี้ได้อย่างไร? บาบา
ด้วยราชาโยคะของท่านที่เรากลายเป็นสิ่งนี้ พ่อพูดว่า:
ไม่มีการรับประกันใดๆสำหรับร่างกาย ต้องเพียรพยายามอย่างมาก
บางครั้งบาบาก็ได้ยินข่าวว่าผู้นี้ผู้นั้นมีสติปัญญาที่ดีและมีศรัทธาซื่อสัตย์สวามิภักดิ์
พ่อพูดว่า: เขาไม่ได้มีศรัทธาใดเลยแม้แต่น้อย
ผู้ที่ได้รับความรักมากมายไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้วในวันนี้
บาบามีปฏิสัมพันธ์กับทุกคนด้วยความรักอย่างมาก
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรคนอื่นๆที่เห็นฉันก็จะทำเช่นเดียวกัน
บางคนข้องแวะในกิเลสแล้วแอบมานั่งที่นี่อย่างลับๆ บาบาบอกผู้เข้าฌานอย่างรวดเร็ว
ผู้ที่มีการกระทำเช่นนี้จะยังคงมีความอ่อนไหวมาก
พวกเขาจะไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ในอนาคต ในช่วงเวลาที่เปราะบางในตอนท้าย
เมื่อบางคนทำอะไรผิด จะมีกฎอัยการศึกสำหรับพวกเขา เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไป
ลูกจะเห็นสิ่งที่บาบาทำมากมาย บาบาไม่ได้ลงโทษใครด้วยตนเอง ท่านทำผ่านดารามราช
ไม่มีเรื่องของการดลใจในความรู้ มนุษย์ทั้งหมดพูดกับพระเจ้าว่า: โอ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมาและชำระเราให้บริสุทธิ์!
ดวงวิญญาณทั้งหมดร้องเรียกหาผ่านอวัยวะของพวกเขา พ่อคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านมีสต็อกที่หลากหลายมาก ไม่มีใครอื่นสามารถมีสต็อกเช่นนี้ได้
การยกย่องของกฤษณะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง พวกเขากลายเป็นคนเหล่านั้นได้อย่างไร(ลักษมีและนารายณ์)
โดยผ่านคำสอนของพ่อ เป็นพ่อผู้ที่ทำให้ลูกเป็นสิ่งนั้น
พ่อมาและอธิบายแก่ลูกถึงปรัชญาของการกระทำ
การกระทำที่เป็นบาปและการกระทำที่เป็นกลาง ดวงตาที่สามของลูกเวลานี้ได้เปิดขึ้นแล้ว
ลูกรู้ว่านี้เป็นเรื่องของ 5,000 ปี เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน ลูกต้องเล่นบทบาทของลูก
นี่คือการควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ชื่อของลูกคือ “ผู้ควงกงจักรของการตระหนักรู้ในตนเอง
ประชาบิดาบราห์มากุมารและกุมารี เครื่องประดับของสกุลบราห์มิน”
ลูกๆนับแสนคนจะกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
ลูกกำลังศึกษาความรู้อย่างมาก อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. วันเวลาเหล่านี้มีความเปราะบางมากและดังนั้นลูกต้องไม่กระทำผิดใดๆ
เก็บรักษาปรัชญาของการกระทำ
การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำบาปไว้ในสำนึกรู้ของลูกและมีการกระทำที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอ
2. ทำให้ร่างกายของลูกเป็นอิสระจากโรคภัยตลอดเวลาด้วยโยคะ
จดจำระลึกถึงพ่อผู้เป็นที่รักที่สุด
ให้ทานความมั่งคั่งของความรู้ที่ไม่สูญสลายที่ลูกได้รับมาจากพ่อ
พร:
ขอให้ลูกเป็นอิสระจากสำนึกที่เป็นร่างและได้รับความเคารพจากคนทั้งโลกด้วยการอยู่อย่างมั่นคงในความเคารพตนเอง
จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษานี้คือการละวางจากจิตสำนึกที่เป็นร่างและกลับมามีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
และวิธีการที่จะละวางและเป็นอิสระจากสำนึกที่เป็นร่างคือการอยู่อย่างมั่นคงในความเคารพตนเองอย่างสม่ำเสมอ
โดยการอยู่อย่างมั่นคงในการเคารพตนเองหลาย ๆ
ประเภทในยุคบรรจบพบกันและในอนาคตจิตสำนึกที่เป็นร่างของลูกจะจบสิ้นลงไปเรื่อยๆ
ผู้ที่อยู่อย่างมั่นคงในความเคารพตนเองจะได้รับความเคารพจากทุกคนโดยอัตโนมัติ
ผู้ที่อยู่อย่างมั่นคงในความเคารพตนเองอยู่เสมอจะกลายเป็นจักรพรรดิของโลกและพวกเขาได้รับความเคารพจากทั้งโลก
คติพจน์:
การหลอมตัวเองได้ตามกาลเวลาคือการกลายเป็นทองคำแท้