11.05.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ลูกเห็นด้วยดวงตาของลูกทั้งหมดนั้นเป็นเครื่องประกอบของโลกเก่า
ซึ่งจะต้องถูกทำลาย ดังนั้นจงนำดินแดนของความทุกข์นี้ออกไปจากสติปัญญาของลูก
คำถาม:
มนุษย์ได้ประณามพ่อในเรื่องอะไร เมื่อในเมื่อความเป็นจริงแล้วไม่ใช่ความผิดของผู้ใด?
คำตอบ:
มนุษย์เชื่อว่าการทำลายล้างครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นได้รับการดลใจจากพระเจ้า
ที่ท่านคือผู้เดียวที่เป็นสาเหตุของความทุกข์พร้อมกับให้ความสุข
พวกเขากล่าวโทษพ่อโยนความผิดทั้งหมดให้แก่พ่อ พ่อพูดว่า: ลูกๆ
พ่อคือผู้ประทานความสุขเสมอ พ่อไม่สามารถเป็นสาเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์
หากพ่อดลใจให้การทำลายล้างเกิดขึ้นแล้วบาปทั้งหมดก็จะตกอยู่กับพ่อ
ทุกสิ่งเกิดขึ้นตามละคร พ่อไม่ได้ดลใจให้เกิดขึ้น
เพลง:
โอ
นักเดินทางของเวลากลางคืนอย่าได้เหนื่อยล้า
จุดหมายปลายทางของรุ่งอรุณนั้นอยู่ไม่ไกล
โอมชานติ
มีหลายเพลงที่ดีมากสำหรับสอนลูกๆ
ลูกจะสามารถพูดความรู้ด้วยการดึงความหมายของเพลงเช่นนั้น
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกๆว่า การจาริกแสวงบุญของเวลากลางคืนได้สิ้นสุดลงแล้ว
และลูกทั้งหมดอยู่ในการจาริกแสวงบุญของกลางวัน
การจาริกแสวงบุญของกลางคืนที่ลูกล้มลุกคลุกคลานไปทั่วในความมืดอยู่บนหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ในขณะที่ไปในการจาริกแสวงบุญูของกลางคืนเป็นเวลาครึ่งวงจรลูกก็ลงมาเรื่อยๆ
เวลานี้ลูกมาที่นี่เพื่อที่จะไปสู่การจาริกแสวงบุญของกลางวัน
เพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่ลูกไปในการจาริกแสวงบุญนี้
ลูกรู้ว่าด้วยการไปในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
ลูกจะเปลี่ยนจากตาโมประธานเป็นสะโตประธานและจากนั้นลูกก็กลายเป็นนายของยุคทองที่สะโตประธาน
ด้วยการกลับมาสะโตประธานลูกก็กลายเป็นนายของยุคทอง
และแล้วด้วยการกลับมาตาโมประธานลูกก็กลายเป็นนายของยุคเหล็ก
นั่นเรียกว่าสวรรค์และนี่เรียกว่านรก เวลานี้ลูกจดจำพ่อ
ลูกได้รับความสุขจากพ่อเท่านั้น ผู้ที่ไม่สามารถพูดความรู้ใดๆ
ก็ควรจดจำว่าดินแดนแห่งความสงบคือบ้านของเราดวงวิญญาณ
ดินแดนแห่งความสุขคืออาณาจักรแห่งสวรรค์และเวลานี้คือดินแดนแห่งความทุกข์อาณาจักรของราวัน
พ่อพูดว่า: เวลานี้จงลืมดินแดนแห่งความทุกข์นี้ แม้ว่าลูกจะอยู่ที่นี่
ให้สติปัญญาของลูกควรจดจำว่าสิ่งใดก็ตามที่ลูกเห็นด้วยตาของลูกทั้งหมดนั้นเป็นของอาณาจักรราวัน
ร่างกายที่ลูกเห็นเหล่านั้นทั้งหมดเป็นเครื่องประกอบของโลกเก่าด้วยเช่นกัน
เครื่องประกอบทั้งหมดนั้นต้องมีการสังเวยในไฟบูชายัญนี้
เมื่อบราห์มินที่ไม่บริสุทธิ์เหล่านั้นสร้างไฟบูชายัญ พวกเขาก็ได้สังเวยเมล็ดงาฯลฯ
ลงในไฟ การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพ่อ
จากนั้นก็เป็นบราห์มาและวิษณุ ชังการ์ไม่มีบทบาทที่สำคัญเช่นนั้น
การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น
พ่อดลใจให้การทำลายล้างเกิดขึ้นในลักษณะที่ไม่มีใครสะสมบาปสำหรับสิ่งนั้น
หากจะกล่าวว่าพระเจ้าทำให้เกิดการทำลายล้าง ก็จะมีการกล่าวโทษท่านสำหรับสิ่งนั้น
เหตุนี้เองทั้งหมดนั้นจึงถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
นี่คือละครที่ไม่มีขีดจำกัดซึ่งไม่ใครรู้ ไม่มีใครรู้จักผู้สร้างหรือสิ่งสร้าง
เพราะพวกเขาไม่รู้จักท่าน พวกเขาจึงกลายเป็นลูกกำพร้า
พวกเขาไม่มีพระผู้เป็นเจ้าหรือผู้เป็นนาย เมื่อไม่มีพ่อในครอบครัว
ลูกๆก็จะทะเลาะเบาะแว้งกันและพวกเขาก็ถูกถามว่า: เธอไม่มีนายหรือ?
เวลานี้มีมนุษย์นับล้านๆที่ไม่มีนาย มีการต่อสู้กันในทุกเชื้อชาติ
ในบ้านเดียวกันลูกๆก็รบรากับพ่อของเขาและภรรยาก็รบรากับสามีของเธอ
มีความไม่สงบในดินแดนแห่งความทุกข์ ไม่ใช่ว่าพระเจ้าผู้เป็นพ่อจะสร้างความทุกข์
ผู้คนคิดว่าพ่อคือที่ให้ความสุขและความทุกข์
อย่างไรก็ตามพ่อไม่สามารถเป็นเหตุของความทุกข์ได้ ท่านถูกเรียกว่าผู้ประทานความสุข
ดังนั้นท่านจะเป็นเหตุของความทุกข์ได้อย่างไร? พ่อพูดว่า: พ่อทำให้ลูกมีความสุขมาก
ก่อนอื่นใดพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและร่างกายสูญสลาย
อาณาเขตสูงสุดคือสถานที่อยู่อาศัยของพวกเราดวงวิญูญาณ
เป็นดินแดนแห่งความเงียบสงบด้วยเช่นกัน คำพูดเหล่านั้นถูกต้อง
สวรรค์จะไม่เรียกว่าอาณาเขตสูงสุด พารามหมายถึงดินแดนที่อยู่เหนือทุกสิ่ง
สวรรค์คงอยู่ที่นี่
โลกที่ไม่มีตัวตนคือดินแดนที่อยู่เหนือทุกสิ่งที่พวกเราดวงวิญญาณอาศัยอยู่
ลูกเล่นบทบาทของความสุขและความทุกข์ของลูกที่นี่ เมื่อผู้คนพูดว่า
ผู้นั้นผู้นี้ได้จากไปสวรรค์แล้ว นั่นเป็นเรื่องที่ผิดอย่างแน่นอน
สวรรค์ไม่ได้มีอยู่ในเวลานี้ เวลานี้คือยุคเหล็ก ในเวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
ในขณะที่คนอื่นทั้งหมดอยู่ในยุคเหล็ก
ในบ้านเดียวกันพ่ออยู่ในยุคเหล็กในขณะที่ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกัน;
ภรรยาอยู่ในยุคบรรจบพบกันและสามีอยู่ในยุคเหล็ก มีความแตกต่างมาก!
หากภรรยารับความรู้แต่สามีไม่ได้รับ พวกเขาก็จะไม่ให้ความร่วมมือกับกันและกัน
และแล้วก็จะมีความขัดแย้งในบ้านนั้น ภรรยากลายเป็นดอกไม้ในขณะที่เขายังคงเป็นหนาม
ในบ้านเดียวกันลูกก็รู้ว่าขณะนี้อยู่ในยุคบรรจบพบกันเขากำลังจะกลายเป็นเทพที่สูงส่งและบริสุทธิ์
แต่พ่อบอกเขาให้แต่งงานและทำลายตนเองเพื่อที่จะกลายเป็นชาวนรก พ่อทางจิตพูดว่า:
ลูกๆเวลานี้จงกลับมาบริสุทธิ์
ความบริสุทธิ์ในเวลาปัจจุบันของลูกจะอยู่กับลูกไปจนถึง 21 ชาติเกิด
อาณาจักรของราวันนี้ต้องถูกทำลาย
ผู้คนเผาหุ่นจำลองของใครก็ตามที่เป็นศัตรูของพวกเขา
ดังนั้นหุ่นจำลองของราวันจึงถูกเผา ควรจะมีความเกลียดชังอย่างมากต่อศัตรูนั้น
แต่ไม่มีใครรู้ว่าราวันคือใคร? พวกเขามีค่าใช้จ่ายอย่างมากในการเผาหุ่นจำลองนั้น
พวกเขาไม่ได้เสียค่าใช้จ่ายมากนักในการเผามนุษย์ สิ่งเหล่านี้ไม่มีอยู่ในสวรรค์
ที่นั่นพวกเขาเพียงแค่เปิดไฟฟ้าและทั้งหมดนั้นก็จบสิ้น
ที่นั่นพวกเขาไม่ได้มีความคิดว่าเถ้าถ่านเหล่านั้นจะมีประโยชน์
ที่นั่นขนบธรรมเนียมประเพณีเป็นเช่นนั้นที่ไม่มีเรื่องของความยากลำบากหรือความเหนื่อยล้าใดๆ
มีความสุขมากมายที่นั่น ดังนั้นพ่ออธิบาย:
เวลานี้ทำความเพียรพยายามที่จะจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ
นี่คือการต่อสู้ของการอยู่ในการจดจำระลึกถึง พ่อเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูกๆ : ลูกๆ ที่แสน
จงเฝ้าแต่ระแวดระวังและให้ความใส่ใจกับตนเองเป็นพิเศษ
ดูแลเอาใจใส่ว่ามายาจะไม่ตัดจมูกและหูของลูก เพราะเธอคือศัตรูของลูก
ลูกจดจำพ่อและมายาก็พัดพาลูกไปในพายุของเธอ ด้วยเหตุนั้นเองบาบาจึงพูดว่า:
ลูกแต่ละคนควรเขียนชาร์ทว่าลูกจดจำพ่อได้มากแค่ไหนตลอดทั้งวัน
จิตใจของลูกเร่ร่อนไปที่ไหน?
จดบันทึกในสมุดบันทึกประจำวันของลูกว่าลูกจดจำพ่อได้นานตาไหย
ตรวจสอบตนเองเพื่อที่ว่ามายาจะเห็นว่าลูกมีความกล้าหาญมาก
และลูกใส่ใจกับตนเองเป็นอย่างดี มีความระมัดระวังอย่างเต็มที่
เวลานี้พ่อมาเพื่อให้คำแนะนำของท่านแก่ลูกๆ ท่านพูดว่า:
ลูกอาจดูแลบ้านและครอบครัวของลูก เพียงแค่จดจำพ่อ
ผู้นี้ไม่ได้เหมือนกับซันยาสซีเหล่านั้น พวกเขาใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่พวกเขาร้องขอ
แต่พวกเขายังคงต้องมีการกระทำ ลูกสามารถบอกพวกเขาว่าพวกเขาคือหฐโยคี
มีเพียงพระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นสามารถสอนราชาโยคะ เวลานี้ลูกๆอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
ลูกต้องจดจำยุคบรรจบพบกันนี้ ในยุคบรรจบพบกันนี้ที่เรากลายเป็นเทพที่สูงส่งที่สุด
เราเคยเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด นั่นคือเป็นเทพที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
และเวลานี้เราได้กลายเป็นผู้ที่ตกต่ำที่สุด เรากลับมาไร้ประโยชน์
เวลานี้เรากำลังจะกลายเป็นอะไร? เมื่อผู้คนศึกษาเล่าเรียนเพื่อกลายเป็นนักกฎหมาย
พวกเขาก็ไม่ได้รับสถานภาพในเวลานั้น
เพียงเมื่อพวกเขาสอบผ่านเท่านั้นที่พวกเขาสามารถได้รับหมวกของสถานภาพของพวกเขาได้
จากนั้นพวกเขาก็ทำงานราชการ
ลูกเข้าใจว่าพระเจ้าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดกำลังสอนลูกอยู่ในเวลานี้
ดังนั้นท่านจะให้สถานภาพที่สูงสุดแก่ลูกอย่างแน่นอน
นี่คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก พ่อพูดว่า:
เวลานี้จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ พ่อได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่าพ่อคือใคร
พ่อเป็นพ่อของทุกดวงวิญญาณ,จุดแห่งแสง พ่อมีความรู้ทั้งหมด
ลูกไม่รู้มาก่อนเลยว่าดวงวิญญาณเป็นจุดแห่งแสง บทบาทที่ไม่สูญสลายทั้งหมดของ 84
ชาติเกิดของลูกจะถูกบันทึกไว้ในลูก พระคริสต์ก็เล่นบทบาทของเขาแล้วจากไป;
เขาจะกลับมาอีกอย่างแน่นอน สาวกทั้งหมดของพระคริสต์จะกลับมาด้วยเช่นกัน
แม้แต่ดวงวิญญาณของพระคริสต์ก็ยังต้องตาโมประธานในเวลานี้
ผู้ก่อตั้งศาสนาทั้งหมดซึ่งเคยสูงสุดนั้นเวลานี้กลับมาตาโมประธาน
ผู้นี้ก็พูดเช่นกันว่า:
พ่อกลับมาตาโมประธานในตอนสุดท้ายของหลายต่อหลายชาติเกิดของพ่อ
และเวลานี้พ่อกำลังจะกลับมาสะโตประธานอีกครั้ง ลูกก็เช่นเดียวกัน
ลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกได้กลายเป็นบราห์มินเพื่อที่จะกลายเป็นเทพ
ไม่มีใครรู้ความหมายของสัญลักษณ์ที่มีรูปที่หลากหลาย
เวลานี้ลูกๆรู้แล้วว่าเมื่อลูกดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในบ้านที่แสนหวานลูกนั้นบริสุทธิ์
ลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์หลังจากที่มาที่นี่ เหตุนี้เองลูกจึงร้องเรียกหา: โอ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมาและชำระพวกเราให้บริสุทธิ์เพื่อที่เราจะได้กลับบ้านไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
ต้องซึมซับประเด็นนี้ด้วยเช่นกัน
มนุษย์ไม่เข้าใจว่าดินแดนแห่งการหลุดพ้นคืออะไรหรือดินแดนแห่งการหลุดพ้นในชีวิตคืออะไร
ดินแดนแห่งการหลุดพ้นเรียกว่าดินแดนแห่งความสงบ
ดินแดนแห่งการหลุดพ้นในชีวิตเรียกว่าดินแดนแห่งความสุข
ที่นี่มีบ่วงพันธะของดินแดนแห่งความทุกข์
การหลุดพ้นในชีวิตเรียกว่าความสัมพันธ์แห่งความสุข
เวลานี้บ่วงพันธะแห่งความทุกข์จะถูกขจัดออกไป
เวลานี้เรากำลังทำความเพียรพยายามเพื่อประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ดังนั้นลูกควรมีความซาบซึ้งที่ลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรของลูกโดยการทำตามศรีมัท
จากัดอัมบากลายเป็นอันดับหนึ่ง เราจะทำตามเธอด้วยเช่นกัน
ลูกๆที่นั่งบนบัลลังก์หัวใจของแม่และพ่อในเวลานี้ประกาศสิทธิ์ในบัลลังก์ของพวกเขาในอนาคต
มีเพียงผู้ที่อยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้ทั้งวันทั้งคืนเท่านั้นที่จะสามารถนั่งบนบัลลังก์หัวใจได้
ให้สาสน์แก่ทุกคนให้จดจำพ่อ ลูกต้องไม่รับแม้แต่หนึ่งสตางค์
ผู้คนคิดว่าเมื่อลูกไปผูกลักกี้ให้กับพวกเขา เขาจะต้องให้บางสิ่งบางอย่างแก่ลูก
บอกพวกเขาว่า: เพียงแค่ให้ทานของกิเลสทั้งห้าแก่เรา เราไม่ต้องการสิ่งอื่นใด
เรามาเพื่อรับทานนี้จากท่าน เหตุนี้เองจึงมีการผูกลักกี้ของความบริสุทธิ์ให้แก่ท่าน
จดจำพ่อ แล้วกลับมาบริสุทธิ์ และท่านจะกลายเป็นเทพ
พวกเราไม่สามารถยอมรับเงินจากท่านได้ พวกเราไม่ใช่พราห์มเหล่านั้น
เพียงแค่ให้ทานกิเลสทั้งห้าแก่พวกเราแล้วลางร้ายจะถูกขจัดไป. ไม่มีองศาใดๆ
หลงเหลืออยู่เลย มีเงามืดอยู่เหนือทุกคน ลูกคือบราห์มินใช่ไหม?
ไม่ว่าลูกจะไปที่ไหนก็ตาม บอกพวกเขาว่า: จงให้ทานนี้และเงามืดจะถูกขจัดออกไป
กลับมาบริสุทธิ์ อย่าได้ข้องแวะอยู่ในกิเลส
จดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องแล้วจะกลายเป็นดอกไม้
ครั้งหนึ่งลูกเคยเป็นดอกไม้ แต่เวลานี้ลูกกลายเป็นหนาม ในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด
ลูกก็ลงมา เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน บาบาได้ให้คำแนะนำผ่านผู้นี้แล้ว
ท่านคือพระเจ้าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด ท่านไม่มีร่างกายของท่านเอง อัจชะ บราห์มา,วิษณุและชังการ์มีร่างกายไหม?
ลูกก็จะพูดว่า: ใช่พวกเขามีร่างกายที่ละเอียดอ่อน
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่โลกของมนุษย์ การละเล่นทั้งหมดเกิดขึ้นที่นี่
จะสามารถมีการละเล่นในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนได้อย่างไร?
ในความเป็นจริงไม่มีพระอาทิตย์หรือพระจันทร์ในโลกที่ไม่มีตัวตนและดังนั้นจะสามารถมีการละเล่นที่นั่นได้อย่างไร?
นี่คือร่มฉัตรขนาดใหญ่ การกลับมาใช้ชาติเกิดนั้นเกิดขึ้นที่นี่
ไม่ได้เกิดขึ้นในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
การละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัดทั้งหมดนี้เวลานี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
เวลานี้ลูกมาเพื่อที่จะรับรู้ว่าลูกเคยเป็นเทพและจากนั้นลูกก็ได้ตกลงไปสู่หนทางบาป
หนทางบาปเรียกว่าหนทางที่มีกิเลสด้วยเช่นกัน พวกเราบริสุทธิ์มาถึงครึ่งวงจร
การละเล่นของชัยชนะและความพ่ายแพ้ทั้งหมดนี้เกี่ยวกับเรา
บารัตคือดินแดนที่ไม่สูญสลาย ไม่มีวันถูกทำลาย
ในเวลานั้นเมื่อศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปเคยคงอยู่ ไม่มีศาสนาอื่นใด
มีเพียงผู้ที่ยอมรับสิ่งเหล่านี้เมื่อวงจรที่แล้วเท่านั้นที่จะทำเช่นเดียวกันอีกครั้ง
ไม่สามารถมีสิ่งใดที่เก่ากว่า 5000 ปี
ก่อนอื่นลูกจะไปสู่ยุคทองและสร้างพระราชวังของลูกเอง
ไม่ใช่ว่าเมืองทองคำของลูกจะปรากฏออกมาจากทะเล
พวกเขาได้แสดงให้เห็นว่าเหล่าเทพปรากฏออกมาจากทะเลและให้เพชรพลอยเต็มถาด
ในความเป็นจริงพ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้กำลังให้เพชรพลอยแห่งความรู้เต็มถาดแก่ลูก
ได้มีการแสดงว่าชังการ์กำลังบอกเรื่องราวแห่งความเป็นอมตะแก่ปารวตีและกำลังเติมอาภรณ์ของเธอด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้
พวกเขาพูดถึงชังการ์ด้วยเช่นกันว่าเขาเคยดื่มเครื่องดื่มที่ทำให้มึนเมา
ผู้คนไปอยู่เบื้องหน้ารูปบูชาของเขาและขอให้เขาเติมอาภรณ์ของพวกเขาและให้ทรัพย์สมบัติแก่พวกเขา
ดังนั้นดูซิว่าพวกเขาได้ประณามชางก้าด้วยเช่นกันอย่างไร!
พวกเขาได้ประณามพ่อมากที่สุด
นี่เป็นส่วนหนึ่งของการละเล่นเช่นกันและจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับการละเล่นนี้
พ่อมาและอธิบายความลับของทุกสิ่งแก่ลูกตั้งแต่ตอนเริ่มต้นจนถึงตอนจบ
ลูกก็รู้เช่นกันว่าพ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ไม่มีใครเข้าใจว่าวิษณุกลายเป็นบราห์มาอย่างไรหรือบราห์มากลายเป็นวิษณุอย่างไร
เวลานี้ลูกๆกำลังทำความเพียรพยายามที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสกุลของวิษณุ
ลูกได้กลายเป็นบราห์มินเพื่อจะกลายเป็นนายของดินแดนวิษณุ มันอยู่ในหัวใจของลูกๆ
บราห์มินว่าลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรสุริยวงศ์และจันทรวงศ์ขึ้นมาเพื่อตนเองด้วยการทำตามศรีมัท
ไม่มีเรื่องของการต่อสู้รบราฯลฯในสิ่งนี้ ไม่มีการต่อสู้ระหว่างเทพและปีศาจ
เหล่าเทพมีชีวิตอยู่ในยุคทอง การต่อสู้จะสามารถเกิดขึ้นที่นั่นได้อย่างไร?
เวลานี้ลูกๆบราห์มินกำลังจะกลายเป็นนายของโลกด้วยพลังโยคะ
ผู้ที่มีพลังทางกายภาพนั้นจะได้มาซึ่งการทำลายล้าง ด้วยพลังของความเงียบสงบของลูก
ลูกจะได้รับชัยชนะเหนือวิทยาศาสตร์ เวลานี้ลูกต้องกลับมามีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ฉันคือดวงวิญญูาณ; เวลานี้ฉันต้องกลับบ้าน ดวงวิญูญูาณนั้นเร็วมาก
เวลานี้เครื่องบินเช่นนั้นได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นที่พวกเขาสามารถนำลูกจากสถานที่หนึ่งไปสู่อีกสถานที่หนึ่งที่ไกลออกไปภายในหนึ่งชั่วโมง
ดวงวิญญาณนั้นเร็วยิ่งกว่านั้นอีก
ดวงวิญญาณไปจากสถานที่หนึ่งและรับร่างกายในสถานที่แห่งหนึ่งเพียงแค่ดีดนิ้ว
บางคนแม้กระทั่งไปต่างประเทศและถือกำเนิดที่นั่น ดวงวิญญาณคือจรวดที่เร็วที่สุด
ไม่มีเรื่องของเครื่องจักรใดๆ ในสิ่งนี้ พวกเขาสละร่างกายของพวกเขาและวิ่งไปที่อื่น
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆ ว่า เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน
ดวงวิญณาณที่ไม่บริสุทธิ์ไม่สามารถกลับบ้านได้
หลังจากกลับมาบริสุทธิ์แล้วลูกจะกลับบ้าน
ส่วนที่เหลือทั้งหมดจะไปหลังจากที่ได้รับการลงโทษ
จะมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษอย่างมาก
ที่นั่นพวกเขาอยู่ในความสบายอย่างมากมายในพระราชวังของครรภ์
ลูกบางคนมีนิมิตว่ากฤษณะถือกำเนิดอย่างไร ไม่มีเรื่องของสิ่งใดสกปรกในสิ่งนั้น
ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างอย่างมากมาย เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นนายแห่งสรวงสวรรค์
ดังนั้นลูกควรจะทำความเพียรพยายามตามนั้น
อาหารและเครื่องดื่มของลูกต้องสะอาดและบริสุทธิ์ ดาล(ซุปถั่ว)และข้าวนั้นดีที่สุด
ที่ริชิเกชซันยาสซีก็เพียงแค่รับอาหารจากหน้าต่างและจากไป
พวกเขาเป็นประเภทที่แตกต่างกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
คงอยู่อย่างระมัดระวังในการให้ความใส่ใจแก่ตนเอง ระวังมายา
เก็บบันทึกชาร์ทที่ซื่อสัตย์ของการจดจำรำลึกถึง
2.
ทำตามแม่และพ่อและนั่งบนบัลลังก์หัวใจ
อยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้ทั้งวันและคืน ให้สาสน์แก่ทุกคนให้จดจำพ่อ
ให้ทานกิเลสทั้งห้าแล้วเงามืดจะถูกขจัดออกไป
พร:
ขอให้ลูกเป็นเป็นมหาเวียร์ที่ประสบกับความสุขและความพอใจในสถานการณ์ที่ไม่พอใจด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
ผู้ที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่ออย่างสม่ำเสมอจะอยู่อย่างพอใจในทุกสถานการณ์
นี่เป็นเพราะบนพื้นฐานของพลังแห่งความรู้ แม้กระทั่งสถานการณ์ที่ใหญ่โตพอ ๆ
กับภูเขาก็มีประสบการณ์ว่าเหมือนเมล็ดมัสตาร์ด
เมล็ดมัสตาร์ดนั้นหมายความว่าไม่มีอะไรเลย
แม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่พอใจหรือสถานการณ์แห่งความทุกข์
เมื่อลูกรักษาสภาพของความสุขไว้แล้วลูกก็จะถูกเรียกว่ามหาเวียร์
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พร้อมกับ“ ไม่มีอะไรใหม่” และด้วยความตระหนักถึงพ่อ
ลูกสามารถมีสภาพที่สม่ำเสมอและมั่นคงอยู่ตลอดเวลา
และแล้วคลื่นแห่งความทุกข์และความไม่สงบก็ไม่สามารถมาหาลูกได้
คติพจน์:
รักษารูปที่สูงส่งไว้ในสำนึกรู้ของลูกอย่างสม่ำเสมอ
และจะไม่มีใครสามารถมีสายตาที่ไร้ประโยชน์ต่อลูกได้