17.05.20 Avyakt Bapdada Thai Murli
13.01.86 Om Shanti Madhuban
ชีวิตบราห์มิน,
ชีวิตที่มีความสุขอย่างสม่ำเสมอและไม่มีขีดจำกัด
วันนี้บัพดาดากำลังดูชุมนุมของหงส์ที่ศักดิ์สิทธิ์และที่มีความสุขของท่าน
ลูกทุกคนอยู่อย่างมีความสุขและมีความศักดิ์สิทธิ์อยู่เสมอหรือไม่?
ความศักดิ์สิทธิ์หมายถึงรูปของความบริสุทธิ์ที่มองเห็นได้และเปิดเผยให้เห็นอย่างสม่ำเสมอในรูปของความสุข
หากไม่มีความสุขแน่นอนว่าย่อมมีความไม่บริสุทธิ์นั่นคือความคิดหรือการกระทำบางอย่างที่ไม่ถูกต้องและนี่คือสาเหตุที่ไม่มีความสุข
ความไม่บริสุทธิ์ไม่ได้หมายถึงกิเลสทั้งห้าเท่านั้น สำหรับดวงวิญญาณที่สมบูรณ์พร้อม
สำหรับผู้ที่จะกลายเป็นดวงวิญญาณเทพ
การมีความคิดคำพูดและการกระทำที่ไม่ถูกต้องที่ไร้ประโยชน์หรือธรรมดาไม่ใช่ความบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
ลูกกำลังเข้ามาใกล้กับสภาพที่สมบูรณ์พร้อมของลูก
ดังนั้นตามเวลาในปัจจุบันอย่าได้มีการกระทำที่ไร้ประโยชน์หรือธรรมดา
จะต้องมีการตรวจสอบและเปลี่ยนแปลงในสิ่งนี้เช่นกัน
ยิ่งความคิดคำพูดและการกระทำของลูกมีพลังมากเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งได้สัมผัสกับประกายแห่งความสุขและความซาบซึ้งของการเป็นผู้ที่โชคดีมากเท่านั้น
– และให้ประสบการณ์นั้นกับผู้อื่น บัพดาดากำลังตรวจสอบสองสิ่งนี้ในลูกทุกคน:
ลูกดูดซับความบริสุทธิ์ได้มากแค่ไหน
ยังคงมีสิ่งใดที่ไร้ประโยชน์หรือธรรมดาอีกมากแค่ไหน?
และลูกมีความสุขทางจิตวิญญาณความสุขที่ไม่สูญสลายและความสุขภายในมากแค่ไหน?
เป้าหมายของลูกบราห์มินทั้งหมดที่ใช้ชีวิตบราห์มินนี้คือการมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
ลูกกลายเป็นบราห์มินเพื่อที่จะนำไปสู่ชีวิตแห่งความสุข
ลูกไม่ได้มาเป็นบราห์มินเพียงเพื่อทำความเพียรพยายามอย่างลำบากตรากตรำหรือประสบกับปัญหาหรือความปั่นป่วนในรูปใดรูปหนึ่งเสมอ
ลูกกลายเป็นบราห์มิน เพื่อที่จะได้รับความสุขทางจิตวิญญาณ ความสุขภายใน
และความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสซึ่งไม่สามารถบรรลุได้มาตลอดช่วงเวลาที่เหลือของวงจร
อย่างไรก็ตามลูกต้องตรวจสอบว่าความสุขของลูกไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งอำนวยความสะดวก
การได้มาซึ่งสิ่งที่มีขีดจำกัด ความสำเร็จชั่วคราว ความเคารพหรือศักดิ์ศรี
หรือความต้องการที่มีขีดจำกัดของจิตใจที่ลูกได้รับ
หรือเพราะลูกชอบบุคคล,สถานที่หรือทรัพย์สมบัติโดยเฉพาะ
ตรวจสอบว่าความสุขของลูกไม่ได้ขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวของลูก
ความสุขที่ขึ้นอยู่กับสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง
มันไม่ใช่ความสุขที่ไม่สูญสลาย หากการค้ำจุนสั่นคลอน
ความสุขของลูกก็จะสั่นคลอนเช่นกัน ลูกไม่ได้เป็นบราห์มินเพื่อได้ความสุขเช่นนั้น
แม้แต่ผู้คนในโลกก็ยังมีความสุขบนพื้นฐานของการบรรลุผลอันชั่วคราว
คติพจน์ของพวกเขาคือ: กิน ดื่มและรื่นเริง!
อย่างไรก็ตามเมื่อการค้ำจุนที่ชั่วคราวนั้นสิ้นสุดลง
ความสุขของพวกเขาก็หมดลงเช่นกัน
ในชีวิตของบราห์มินเช่นกันถ้าลูกมีความสุขบนพื้นฐานของการค้ำจุนเหล่านั้นแล้วอะไรคือความแตกต่าง?
ลูกได้กลายเป็นลูกของมหาสมุทรแห่งความสุข
ดังนั้นลูกจึงเป็นผู้ที่ไหลรินไปกับคลื่นแห่งความสุขในทุกความคิดและทุกวินาที
ลูกคือสมบัติที่มีค่าแห่งความสุขอย่างสม่ำเสมอ
สิ่งนี้เรียกว่าการเป็นหงส์ที่ศักดิ์สิทธิ์และมีความสุข
บัพดาดาได้เห็นว่าเป้าหมายของลูกคือการมีความสุขภายในอย่างสม่ำเสมอโดยไม่มีการค้ำจุนที่มีขีดจำกัดใดๆ
อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็เคลื่อนออกไปจากเป้าหมายของพวกเขาและติดกับอยู่ในถนนข้างทางเล็กๆของการบรรลุผลที่มีขีดจำกัดแทน
ด้วยวิธีนี้พวกเขาจึงห่างไกลออกไปจากเป้าหมายของพวกเขานั่นคือจากจุดหมายปลายทางของพวกเขา
พวกเขาออกจากทางหลวงและติดกับในถนนข้างทาง
พวกเขาปล่อยเป้าหมายของความสุขไปและวิ่งไล่ล่าการบรรลุผลที่มีขีดจำกัด
หากวันนี้ชื่อของพวกเขาได้รับการยกย่องหรืองานของพวกเขาประสบความสำเร็จและความปรารถนาของพวกเขาได้รับการเติมเต็มแล้วพวกเขาก็มีความสุข
หากพวกเขาได้มาซึ่งสิ่งที่พวกเขาชอบหรือความคิดของพวกเขาได้รับการเติมเต็มแล้วพวกเขามีก็ความสุขมาก
หากมีบางสิ่งที่ขาดหายไปแม้แต่น้อย
พวกเขาก็จะติดอยู่และเป้าหมายของพวกเขาก็ยังคงอยู่ในอีกด้านหนึ่ง
เป้าหมายของพวกเขากลับมามีขีดจำกัดและดังนั้นพวกเขาจึงก้าวออกไปจากความสุขที่ไม่สูญสลายที่ไม่มีขีดจำกัด
ดังนั้นบัพดาดาจึงถามว่า: นี่เป็นสาเหตุที่ลูกมาเป็นบราห์มินหรือไม่?
นี่เป็นสาเหตุที่ลูกใช้ชีวิตทางจิตนี้หรือไม่? นั่นคือชีวิตธรรมดา!
นั่นไม่ได้เรียกว่าชีวิตที่สูงส่ง
ไม่ว่าลูกจะทำงานอะไร ไม่ว่างานงานรับใช้นั้นจะยิ่งใหญ่แค่ไหน
อะไรก็ตามที่ทำให้ลูกผิดหวังจากการได้รับความสุขจากภายใน ความสุขทางจิตวิญญาณ
และความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด นั่นคืออะไรก็ตามที่นำลูกเข้าสู่ขอบเขตที่มีขีดจำกัด
ที่ถ้าวันนี้มีความสุขและวันพรุ่งนี้มีความสับสน
วันนี้มีความสุขและพรุ่งนี้ลูกจะถูกทำให้วุ่นวาย
ถ้ามันพรากลูกจากความสุขแล้วก็วางมือจากงานรับใช้นั้นก่อน
แต่อย่าปล่อยความสุขของลูกไป
งานรับใช้ที่แท้จริงจะให้ประสบการณ์ของสภาพที่ไม่มีขีดจำกัดและความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูกเสมอ
หากไม่มีประสบการณ์นี้แล้วแสดงว่างานรับใช้เช่นนั้นมีการการปะปน
นั่นไม่ใช่งานรับใช้ที่แท้จริง จงรักษาเป้าหมายของการประสบกับความก้าวหน้าในตนเอง
การบรรลุผลเพื่อตนเอง ความพอใจและความยิ่งใหญ่ด้วยการรับใช้อยู่เสมอ
ที่ใดมีความยิ่งใหญ่ของความพอใจ ที่นั่นจะมีประสบการณ์ของการบรรลุผลที่ไม่สูญสลาย
งานรับใช้หมายถึงการทำให้สวนดอกไม้นั้นเจริญงอกงาม
งานรับใช้หมายถึงการได้สัมผัสกับสวนดอกไม้และไม่ติดอยู่ในกับดักของป่าหนาม
การขาดการได้มาซึ่งการบรรลุผล การขาดความสุข หรือมีความสับสนในจิตใจบางอย่าง –
การประสบกับความสุขในช่วงเวลาหนึ่งและกลับมามีความสับสนในช่วงเวลาต่อมา –
สิ่งเหล่านี้เป็นหนาม
การก้าวออกมาจากหนามเหล่านี้หมายถึงการได้สัมผัสกับความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแม้ว่าลูกจะต้องละทิ้งการบรรลุผลที่มีขีดจำกัด
แม้ว่าลูกจะต้องสละละทิ้งสิ่งต่าง ๆ มากมาย จงปล่อยสิ่งเหล่านั้นไป
แต่อย่าปล่อยความสุขของลูก อย่าได้ก้าวออกไปจากเป้าหมายที่ลูกมาที่นี่
จงทำการตรวจสอบที่ละเอียดอ่อนนี้ ลูกมีความสุข
แต่ขอให้แน่ใจว่าลูกไม่ได้พิจารณาความสุขบนพื้นฐานของการได้มาซึ่งการบรรลุผลอันชั่วคราวว่าเป็นความสุขของลูก
ตรวจสอบว่าลูกไม่ได้พิจารณาว่าฉากข้างทางใดๆเป็นจุดหมายปลายทางของลูก
เพราะฉากข้างนั้นน่าสนใจและดึงดูดอย่างมาก
อย่างไรก็ตามการไปถึงจุดหมายปลายทางหมายถึงการประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรที่ไม่มีขีดจำกัด
ผู้ที่ก้าวออกไปจากจุดหมายปลายทางของพวกเขาไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของโลกได้
พวกเขาไม่สามารถแม้กระทั่งกลายเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ได้
ดังนั้นให้รักษาเป้าหมายและจุดหมายปลายทางของลูกไว้เสมอ ถามตนเองว่า:
ในขณะที่เคลื่อนไป ฉันไม่ได้เข้าไปในถนนที่มีขีดจำกัดใช่ไหม?
ความสุขของการได้มาซึ่งการบรรลุผลอันชั่วคราวไม่ได้ทำให้ลูกก้าวออกไปจากโชคแห่งความสุขอันเป็นนิรันดร์ใช่หรือไม่?
ลูกไม่ใช่ผู้ที่มีความสุขเพียงเล็กน้อยใช่ไหม?
ลูกไม่ได้เป็นเพียงแค่พอใจในตนเองโดยการคิดว่า “ไม่ว่าฉันจะเป็นอะไร
ไม่ว่าฉันจะเป็นอย่างไร ฉันก็สบายดีและมีความสุข” ใช่ไหม?
สิ่งบ่งบอกของความสุขที่ไม่มีวันสูญสลายคือลูกจะได้รับพรแห่งความสุขจากผู้อื่นอย่างสม่ำเสมออย่างแน่นอน
พรแห่งความรักจากบัพดาดาและซีเนียร์ผู้อาวุโสจะช่วยให้ลูกได้สัมผัสกับการเคลื่อนไปในมหาสมุทรแห่งความสุขภายในทางจิตวิญญาณ
อันเนื่องมาจากความไม่ระมัดระวังอย่าได้คิดว่า: ฉันสบายดี
แต่คนอื่นไม่รู้เกี่ยวกับฉัน แสงของดวงอาทิตย์จะซ่อนเร้นอยู่ได้หรือไม่?
กลิ่นหอมของสัจจะไม่มีวันหมดสิ้น มันไม่สามารถซ่อนเร้นได้
ดังนั้นอย่าปล่อยให้ตนเองถูกตัดสิทธิ์ ทำให้บทเรียนนี้มั่นคง
สิ่งแรกคือความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดและไม่สูญสลายของลูก และสิ่งต่อไปคือเรื่องอื่นๆ
ความสุขไม่มีขีดจำกัดจะทำให้ลูกได้สัมผัสกับโชคที่สูงส่งของงานรับใช้
ของความรักจากทุกคน และโชคของการได้รับความเคารพที่ไม่สูญสลายจากทุกคนโดยอัตโนมัติ
ผู้ที่มีความสุขอย่างสม่ำเสมอเป็นผู้ที่มีโชคดี
พวกเขาได้รับการบรรลุผลทั้งหมดโดยไม่ต้องเพียรพยายาม ไม่มีความปรารถนาใด ๆ
และโดยที่ไม่ต้องพูดอะไรเลย ลูกได้ทำให้บทเรียนนี้มั่นคงหรือไม่?
บัพดาดากำลังดูว่า ทำไมลูกถึงมา ลูกต้องไปที่ไหน และลูกจะไปที่ไหน
หากลูกละทิ้งสิ่งที่มีขีดจำกัดแต่ยังคงเข้าไปสู่สิ่งที่มีขีดจำกัดแล้วลูกจะสัมผัสกับสิ่งที่ไม่มีขีดจำกัดเมื่อใด?
บัพดาดามีความรักต่อลูกๆ ลูกจะไม่เรียกสิ่งนั้นว่าเป็นความเมตตาเพราะลูกไม่ใช่ขอทาน
ลูกเป็นลูกของผู้ประทานและผู้ประทานโชค ความเมตตาเป็นไปสำหรับผู้ที่มีความทุกข์
ลูกเป็นตัวของความสุข ลูกๆของผู้ประทานความสุข
เวลานี้ลูกเข้าใจหรือไม่ว่าลูกต้องทำอะไร?
ในปีนี้บัพดาดาได้ดึงดูดความสนใจของลูกไปยังสิ่งต่างๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ปีนี้ให้ความใส่ใจกับตนเองเป็นพิเศษโดยเฉพาะ ผู้คนในโลกเพียงแค่พูดว่า
“กินดื่มและรื่นเริง!” อย่างไรก็ตามบัพดาดาพูดว่า: กินและรับใช้ผู้อื่น
อยู่ในความสุขและนำความสุขมาให้ผู้อื่น อัจชะ
ถึงผู้ที่อยู่ในความสุขที่ไม่สูญสลายและไม่มีขีดจำกัดอย่างสม่ำเสมอ
ถึงผู้ที่สัมผัสกับโชคแห่งความสุขในทุกการกระทำ
ถึงผู้ที่แจกจ่ายสมบัติที่มีค่าแห่งความสุขให้กับทุกคน
ถึงผู้ที่กระจายกลิ่นแห่งความสุขเสมอ
ถึงผู้ที่เคลื่อนไปด้วยคลื่นของความจริงจังและความกระตือรือร้นของความสุข
ถึงผู้ที่รักษาประกายและความซาบซึ้งของพวกเขาอย่างสม่ำเสมอ
ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งผู้ซึ่งบรรลุเป้าหมายที่สูงส่ง ด้วยความรัก ความทรงจำระลึกถึง
และนมัสเต จากบัพดาดา เพื่อทำให้ลูกศักดิ์สิทธิ์และมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
บัพดาดาพบกลุ่ม:
ในขณะที่อาศัยอยู่กับครอบครัวของลูก
ลูกอยู่อย่างละวางและมีความรักต่อพ่ออยู่เสมอใช่ไหม?
ลูกไม่เคยผูกพันยึดมั่นกับครอบครัวของลูกใช่ไหม?
หากมีความผูกพันยึดมั่นกับใครนั่นก็จะกลายเป็นอุปสรรคในชีวิตของลูกตลอดเวลา
ดังนั้นจงอยู่อย่างเป็นอิสระจากอุปสรรค์และเดินหน้าต่อไป
กลายเป็นองคดเหมือนในวงจรก่อนหน้านี้และอยู่อย่างไม่ไหวหวั่นสั่นคลอน
องคดแสดงให้เห็นว่ามีคุณสมบัติพิเศษอะไร?
สติปัญญาของเขามีศรัทธาเช่นนั้นที่ไม่มีใครสามารถแม้กระทั่งมาเขย่าเท้าของเขาได้
มายาจะมาในหลายวิธีที่จะลองและทำให้ศรัทธาของลูกในรูปของเท้าของลูกสั่นคลอน
อย่างไรก็ตามมายาอาจจะมาทำให้สั่นคลอน แต่เท้าแห่งศรัทธาของลูกจะต้องไม่สั่นคลอน
มายาจะอุทิศตัวเธอเองกับลูก ลูกจะไม่อุทิศตัวกับเธอใช่ไหม?
จงอุทิศตัวลูกเองต่อพ่อไม่ใช่ต่อมายา
ผู้ที่สติปัญญามีความศรัทธาเช่นนี้จะอยู่อย่างไร้กังวลอยู่เสมอ
หากมีความกังวลแม้แต่น้อยแล้วแสดงว่ายังขาดศรัทธา
เมื่อบางครั้งมีความกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับบางสิ่ง
สาเหตุที่เป็นเช่นนั้นคือการขาดศรัทธาในสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างแน่นอน
ไม่ว่าจะเป็นการขาดศรัทธาในละคร ขาดศรัทธาในตนเองหรือขาดศรัทธาในพ่อ
หากมีการขาดศรัทธาแม้แต่เล็กน้อยจากหนึ่งในสามประเภทของศรัทธาแล้วลูกไม่สามารถอยู่อย่างไร้กังวลได้
ความเจ็บป่วยที่ใหญ่ที่สุดคือความกังวล แม้แต่หมอก็ยังไม่มีทางรักษาให้หายป่วยได้
พวกเขาอาจให้ยานอนหลับเพื่อให้ลูกนอนหลับชั่วคราว
แต่พวกเขาจะไม่สามารถรักษาอาการเจ็บป่วยของลูกได้ตลอดเวลา
ยิ่งผู้ที่มีความกังวลวิ่งไล่ตามการบรรลุผลมากเท่าไหร่
การบรรลุผลนั้นก็จะยิ่งวิ่งไปข้างหน้าพวกเขามากเท่านั้น
ดังนั้นให้เท้าของศรัทธาของลูกอยู่อย่างไม่สั่นคลอน
เท้าหมายถึงมีพลังเดียวและการค้ำจุนเดียว
ไม่ว่าลูกจะเรียกพลังหรือศรัทธามันเป็นสิ่งเดียวกัน ชัยชนะสำหรับลูก ๆ
ที่มีศรัทธาในสติปัญญาเช่นนั้นรับประกันไว้แล้ว
2. ลูกอุทิศตนต่อพ่อเสมอหรือไม่?
ลูกเป็นคนที่จะทำตามสัญญาตามที่ลูกได้ทำไว้ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาใช่ไหม?
ลูกสัญญาอะไร? ลูกจะอุทิศตนเสมอ การอุทิศตนหมายถึงการอุทิศตนอย่างสม่ำเสมอและมีพลัง
ดังนั้นลูกอุทิศตนแล้วหรือลูกกำลังจะอุทิศตน? การอุทิศตนหมายถึง“
ไม่มีอะไรเป็นของฉัน” จิตสำนึกของ“ของฉัน”ได้จบสิ้น แม้แต่ร่างกายก็ไม่ใช่“ของฉัน”
ดังนั้นลูกเคยกลับมามีจิตสำนึกที่เป็นร่างกายหรือไม่?
มันคือเมื่อลูกมีจิตสำนึกของ“ของฉัน” จึงมีจิตสำนึกของร่างกาย
การอยู่เหนือแม้กระทั่งจิตสำนึกนี้หมายถึงการอุทิศตน ดังนั้นจงทำให้จิตสำนึกของ
“ฉัน” จบสิ้นไปตลอดกาล เฝ้าแต่มีประสบการณ์ว่าทุกสิ่งเป็น“ของท่าน”
ยิ่งลูกมีประสบการณ์มากเท่าไหร่ลูกก็ยิ่งกลายเป็นตัวของอำนาจมากขึ้นเท่านั้น
คนเช่นนี้จะไม่ถูกหลอกลวง พวกเขาไม่สามารถสัมผัสกับคลื่นแห่งความทุกข์
ดังนั้นจงเฝ้าแต่ถ่ายทอดเรื่องราวของประสบการณ์ของลูกให้กับทุกคน
ดวงวิญญาณที่มีประสบการณ์บรรลุความสำเร็จมากขึ้นในเวลาอันสั้น อัจชะ
ในช่วงเวลาแห่งการอำลา มอบความรักและความทรงจำระลึกถึงให้กับเทศกาลว่าว
(Makar-sankranti) ในวันที่ 14 มกราคม
ผู้คนได้ทำเครื่องหมายของนัยสำคัญของวันนี้โดยการกินและให้อาหารแก่ผู้อื่นเสมอ
พวกเขากินสิ่งหนึ่งและให้คนอื่นอีกสิ่งหนึ่ง พวกเขาบริจาคเมล็ดงาหรือกินเมล็ดงานั้น
'เมล็ดงา'เป็นจุดเล็ก ๆ เมื่อมีบางสิ่งเกิดขึ้นและมันอาจจะเป็นสิ่งที่เล็กน้อยมาก
พวกเขาก็บอกว่ามันเหมือนกับเมล็ดงา หากเป็นสิ่งที่ใหญ่ก็จะกล่าวว่าเป็นเหมือนภูเขา
ดังนั้นจึงมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างภูเขากับเมล็ดงา
นัยสำคัญนั้นจึงให้กับเมล็ดงาเพราะลูกกลายเป็นจุดที่ละเอียดอ่อนมาก
มันคือเมื่อลูกกลายเป็นรูปที่เป็นจุดนั่นคือลูกกลายเป็นว่าวในสภาพที่โบยบิน
ดังนั้นเมล็ดงาก็มีนัยสำคัญเช่นกัน เมล็ดงามักผสมกับสิ่งที่หวานเสมอ
เมล็ดงาด้วยตัวของมันเองแล้วจะไม่เคยถูกกิน
ความหวานเป็นสิ่งชี้บอกของการนำพวกเขามาด้วยกันด้วยความรัก
เมื่อสิ่งที่หวานผสมกับเมล็ดงาลูกจะเพลินกับมัน
หากลูกจะกินเมล็ดงาเพียงอย่างเดียวลูกจะพบว่ามันขม
แต่เมื่อมีสิ่งที่หวานผสมกับพวกมันพวกมันก็จะดีมาก
ดังนั้นเมื่อวิญญาณของลูกมีความสัมพันธ์กับความหวานเมื่อลูกมีความรักนั้นลูกก็จะได้รับการยกระดับ
ดังนั้นนี่คืออนุสรณ์แห่งความหวานโดยรวม มีสัญลักษณ์สำหรับสิ่งนั้นเช่นกัน
ดังนั้นจงนำพลังของชุมนุมเข้ามาสู่ตัวลูกเสมอ
บนพื้นฐานของความหวานจงกลายเป็นรูปจุดและเป็นว่าวและโบยบินในสภาพที่โบยบิน
นั่นคือนัยสำคัญของวันนี้ ดังนั้นการเฉลิมฉลองหมายถึงการกลายเป็น
ลูกกลายเป็นสิ่งนี้ในขณะที่ผู้คนเหล่านั้นเพียงแค่เฉลิมฉลองในช่วงเวลาสั้นๆ
การให้ทานที่นี่หมายถึงการให้ทานความอ่อนแอที่ลูกมี
เพียงแค่พิจารณาว่าเป็นสิ่งที่เล็กน้อยและให้ทาน
คิดว่ามันเป็นเหมือนเมล็ดงาและให้ทานไป อย่าคิดว่ามันจะเป็นสิ่งที่สำคัญและคิดว่า
“ฉันต้องสละละทิ้งมัน ฉันต้องให้มัน” ไม่เลย
ให้ทานในขณะที่คิดว่ามันเป็นอะไรที่เล็กเท่าเมล็ดงา คิดว่ามันเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆ
และให้สิ่งนั้นอย่างมีความสุข นี่คือนัยสำคัญของการให้ทาน ลูกเข้าใจไหม?
มีความรักเสมออยู่เสมอ อยู่อย่างเป็นส่วนหนึ่งของชุมนุม
และพิจารณาบางสิ่งที่ใหญ่ว่าเป็นสิ่งที่เล็กน้อยและทำให้มันจบสิ้นลงด้วยการเผามันในกองไฟ
นั่นคือนัยสำคัญ ดังนั้นลูกได้เฉลิมฉลองใช่ไหม? ลูกจุดไฟของการกระทำที่มุ่งมั่นไว้
ผู้คนโดยเฉพาะจุดไฟในวันนี้ ดังนั้นนี่คือวันสำหรับการเปลี่ยนซันสการ์
พวกเขาเรียกมันว่า“ซันกรันตี(sankranti)”
และลูกเรียกว่าวันสำหรับการเปลี่ยนซันสการ์ อัจชะ ด้วยความรัก, ความทรงจำระลึกถึง
และสวัสดีตอนเช้าทุกคนสำหรับการอยู่อย่างประสบความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอด้วยความรักและพลังของชุมนุม
พร:
ขอให้ลูกอยู่ในสำนึกรู้ของพระเจ้าและโชคของลูกอย่างสม่ำเสมอและกลายเป็นดวงวิญญาณที่โชคดีที่สุดที่สูงส่งมากที่สุด
ในยุคบรรจบกัน
พระเจ้ารับใช้ลูก ๆ ของท่านในรูปที่มีชีวิต
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาทุกคนรับใช้พระเจ้า
แต่ที่นี่พระเจ้ารับใช้รูปปั้นบูชาที่มีชีวิตของลูก
ท่านปลุกลูกให้ตื่นขึ้นในเวลาอมฤต ออฟเฟอร์โบ๊กให้ลูกและทำให้ลูกนอนหลับ
ผู้ที่ไปนอนด้วยเครื่องเล่นเทป (เสียงเพลงที่ร้องในเวลากลางคืน)
และผู้ที่ตื่นขึ้นด้วยเครื่องเล่นเทป (เพลงอมฤตเวลา) -
“พวกเราบราห์มินเป็นที่รักเป็นพิเศษและเป็นดวงวิญญาณที่โชคดีที่สุดที่สูงส่งมากที่สุด
เฝ้าแต่แกว่งไกวอย่างต่อเนื่องในความสุขของโชคนี้
กลายเป็นคนที่ได้รับความรักจากพ่อเป็นพิเศษไม่ใช่จากมายา
ผู้ที่เป็นที่รักของมายาเล่นเกมเหมือนเด็กๆมากมาย
คติพจน์:
เพื่อให้ประสบการณ์ของการบรรลุผลทั้งหมดด้วยใบหน้าที่สดชื่นแจ่มใสของลูกคืองานรับใช้ที่แท้จริง
หมายเหตุ:
วันนี้เป็นวันโยคะสากล วันอาทิตย์ที่สามของเดือน ตั้งแต่เวลา 18:30 น. - 19:30 น.
พี่น้องทุกคนได้รับประสบการณ์ที่หลอมรวมในความรักของพระเจ้า
นั่งอยู่ในสำนึกรู้เสมอ: ฉัน,
ดวงวิญญาณเต็มไปด้วยการบรรลุผลทั้งหมดและเป็นดวงดาวที่โชคดีที่สุด
ลำแสงแห่งความรักปรากฏออกมาจากมหาสมุทรแห่งความรักและหลอมรวมในตัวฉันเอง,ดวงวิญญาณ
กระแสของความรักเหล่านั้นแพร่กระจายไปทุกที่ในบรรยากาศ