മധുരമായകുട്ടികളെ -
കടുത്തതിലുംകടുത്തരോഗമാണ്ആരുടെയെങ്കിലുംനാമരൂപത്തില്കുടുങ്ങുക,
അന്തര്മുഖിയായിഈരോഗത്തെപരിശോധിക്കൂഇതില്നിന്ന്മുക്തമാകൂ
ചോദ്യം :-
നാമ-രൂപത്തിന്റെ രോഗത്തെ സമാപ്തമാക്കുന്നതിന്റെ യുക്തി എന്താണ്? ഇതിലൂടെ
എന്തെന്തെല്ലാം നഷ്ടമാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്?
ഉത്തരം :-
നാമ-രൂപത്തിന്റെ രോഗത്തെ സമാപ്തമാക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഒരു ബാബയോട് സത്യം-സത്യമായ
സ്നേഹം വയ്ക്കൂ. ഓര്മ്മയുടെ സമയം ബുദ്ധി അലയുന്നുണ്ട്, ദേഹധാരിയിലേക്ക്
പോകുന്നുണ്ടെങ്കില് ബാബയെ സത്യം സത്യമായി കേള്പ്പിക്കൂ. സത്യം പറയുന്നതിലൂടെ
ബാബ മാപ്പു നല്കും. സര്ജനോട് അസുഖം മറച്ചുവെക്കരുത്. ബാബയെ
കേള്പ്പിക്കുന്നതിലൂടെ ജാഗരൂകരാകും. ബുദ്ധി ആരുടെയെങ്കിലും നാമ രൂപത്തില്
കുടുങ്ങിയിട്ടുണ്ടെങ്കില് ബാബയോട് ബുദ്ധി യോജിപ്പിക്കാന് സാധിക്കില്ല.
അങ്ങനെയുള്ളവര് സര്വ്വീസിന് പകരം ഡിസ്സര്വ്വീസ് ചെയ്യുന്നു. ബാബയുടെ നിന്ദ
ചെയ്യിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള നിന്ദകര് വളരെ കടുത്ത ശിക്ഷക്ക് ഭാഗമാകുന്നു.
ഓംശാന്തി.
ഇപ്പോള്
കുട്ടികള്ക്കറിയാം ഓരോരുത്തര്ക്കും ബാബയില് നിന്ന് സമ്പത്ത് ലഭിക്കണം. സഹോദരന്
സഹോദരനില് നിന്ന് ഒരിക്കലും സമ്പത്ത് ലഭിക്കുന്നില്ല അതുപോലെ സഹോദരനോ സഹോദരിക്കോ
ആര്ക്കായാലും ഓരോരുത്തരുടെയും അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചും അറിയില്ല. എല്ലാ വാര്ത്തകളും
ബാപ്ദാദയുടെ അടുത്ത് വരുന്നു. ഇത് പ്രായോഗികമായി നടക്കുന്നതാണ്. ഓരോരുത്തര്ക്കും
അവനവനെ നോക്കണം അതായത് ഞാന് എത്രത്തോളം ഓര്മ്മിക്കുന്നുണ്ട്? ആരുടെയെങ്കിലും
നാമ-രൂപത്തില് ഏതുവരെ കുടുങ്ങിയിട്ടുണ്ട്? ആത്മാവായ എന്റെ വിചാരങ്ങള്
എവിടെ-എവിടെയെല്ലാം പോകുന്നുണ്ട്? ആത്മാവ് സ്വയം അറിയുന്നുണ്ട്, സ്വയത്തെ
ആത്മാവെന്ന് തന്നെയാണ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. എന്റെ വിചാരം ഒരു ശിവബാബയിലേക്കാണോ
പോകുന്നത് അതോ മറ്റാരുടെയെങ്കിലും നാമ-രൂപത്തിലേക്കാണോ പോകുന്നത്? എത്ര
സാധിക്കുമോ സ്വയത്തെ ആത്മാവെന്ന് മനസ്സിലാക്കി ഒരു ബാബയെ ഓര്മ്മിക്കണം,
മറ്റെല്ലാം മറക്കണം. തന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചോദിക്കണം എന്റെ മനസ്സ് ഒരു ബാബയെ കൂടാതെ
മറ്റെവിടെയും അലയുന്നില്ലല്ലോ? ജോലി-വേല അല്ലെങ്കില് വീട്-കുടുംബം,
മിത്ര-സംബന്ധികള് മുതലായവയിലേക്ക് ബുദ്ധി പോകുന്നില്ലല്ലോ? അന്തര്മുഖിയായി
പരിശോധിക്കണം. ഇവിടെ വന്നിരിക്കുമ്പോള് സ്വയം പരിശോധിക്കണം. ഇവിടെ
ആരെങ്കിലുമൊക്കെ മുന്നില് യോഗത്തില് ഇരിക്കുന്നു, അവരും ശിവബാബയെ
തന്നെയായിരിക്കും ഓര്മ്മിക്കുക. ഇങ്ങനെയല്ല, തന്റെ കുട്ടികളെയായിരിക്കും
ഓര്മ്മിക്കുന്നത്. ഓര്മ്മിക്കേണ്ടത് ശിവബാബയെ മാത്രമാണ്. ഇവിടെ ഇരിക്കുമ്പോള്
തന്നെ ശിവബാബയുടെ ഓര്മ്മയായിരിക്കണം. കണ്ണ് ചിലര് പിന്നെ തുറന്നിരിക്കുന്നു
അല്ലെങ്കില് അടച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതാണെങ്കില് ബുദ്ധികൊണ്ടുള്ള വിവേകത്തിന്റെ
കാര്യമാണ്. തന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചോദിക്കണം-ബാബ എന്താണ് മനസ്സിലാക്കി തരുന്നത്.
നമുക്ക് ഓര്മ്മിക്കേണ്ടത് ഒരു ബാബയെയാണ്. ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നവര് ആരാണോ, അവര് ഒരു
ബാബയുടെ മാത്രം ഓര്മ്മയിലായിരിക്കും. നിങ്ങളെ കാണില്ല എന്തുകൊണ്ടെന്നാല്
അവര്ക്ക് ആരുടെയും അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് അറിയുകയേ ഇല്ല. ഓരോരുത്തരുടെയും വാര്ത്ത
ബാബയുടെ അടുക്കല് വരുന്നുണ്ട്. ബാബയ്ക്കറിയാം ഏതേത് കുട്ടികളാണ് നല്ലത്, ആരുടെ
ലൈനാണ് ക്ലിയര്. അവരുടെ ബുദ്ധിയോഗം മറ്റെവിടെയും പോകില്ല. ബുദ്ധി
അലഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവരുമുണ്ട്. പിന്നീട് മുരളി കേള്ക്കുന്നതിലൂടെ
ശരിയായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നുമുണ്ട്. അനുഭവം ചെയ്യുന്നു ഇതെന്റെ തെറ്റാണ്. എന്റെ
ദൃഷ്ടിയും-വൃത്തിയും തീര്ത്തും തെറ്റായിരുന്നു. ഇപ്പോള് അവ ശരിയാക്കണം. തെറ്റായ
വൃത്തിയെ ഉപേക്ഷിക്കണം. ഇത് അച്ഛനാണ് മനസ്സിലാക്കി തരുന്നത്, സഹോദരങ്ങള്ക്ക്
പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കി തരാന് സാധിക്കില്ല. ബാബ മാത്രമാണ് കാണുന്നത് ഇവരുടെ
ദൃഷ്ടിയും-വൃത്തിയും എങ്ങനെയാണെന്നത്. ബാബയെ തന്നെയാണ് എല്ലാവരും മനസ്സിന്റെ
അവസ്ഥ കേള്പ്പിക്കുന്നത്. ശിവബാബയോട് പറയുകയാണെങ്കില് ദാദയും മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ഓരോരുത്തരുടെയും കേള്പ്പിക്കലിലൂടെയും, കാണുന്നതിലൂടെയും മനസ്സിലാകുന്നു.
കേള്ക്കാത്തിടത്തോളം എങ്ങനെ പറയാന് സാധിക്കും ഇവര് എന്തു ചെയ്യുന്നുവെന്ന്.
പ്രവര്ത്തിയിലൂടെ, സേവനത്തിലൂടെ മനസ്സിലാകുന്നു അതായത് ഇവര്ക്ക് വളരെ
ദേഹ-അഭിമാനമുണ്ട്, ഇവര്ക്ക് കുറവാണ്, ഇവരുടെ പ്രവര്ത്തി ശരിയല്ല. ആരുടെയെങ്കിലും
നാമ-രൂപത്തില് കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ബാബ ചോദിക്കുന്നു ആരിലേക്കെങ്കിലും ബുദ്ധി
പോകുന്നുണ്ടോ? ചിലര് തുറന്ന് പറയുന്നു, ചിലര് നാമ-രൂപത്തില് കുടുങ്ങിയിട്ടും
പറയുന്നില്ല. തന്റെ തന്നെ നഷ്ടം ചെയ്യുന്നു. ബാബയോട് പറയുന്നതിലൂടെ അതിന്റെ
ക്ഷമയുണ്ടാകുന്നു പിന്നീട് മുന്നോട്ട് സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ലജ്ജയാല്
തന്റെ വിചാരം തുറന്ന് പറയാത്തവരായി വളരെ പേരുണ്ട്. ഏതുപോലെയാണോ ചിലര് തലതിരിഞ്ഞ്
പ്രവര്ത്തിക്കുകയാണെങ്കില് ഡോക്ടറോട് പറയാതിരിക്കുന്നത്, എന്നാല്
മറയ്ക്കുന്നതിലൂടെ രോഗം കൂടുതല് വര്ധിക്കും. ഇവിടെയും ഇങ്ങനെയാണ്. ബാബയോട്
പറയുന്നതിലൂടെ ഭാരം കുറയുന്നു. അല്ലെങ്കില് അത് ഉള്ളിലിട്ട് ഭാരമുള്ളവരാകുന്നു.
ബാബയെ കേള്പ്പിക്കുന്നതിലൂടെ പിന്നീട് വീണ്ടും അങ്ങനെ ചെയ്യാതിരിക്കും. ഭാവിയില്
തന്റെ മേല് ജാഗ്രതയുള്ളവരുമായിരിക്കും. ഇനി പറഞ്ഞില്ലെങ്കില് അത്
വര്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. ബാബ അറിയുന്നുണ്ട് ഇവര് വളരെ സേവനയുക്തരാണ്, യോഗ്യത
എന്താണ്, സേവനത്തിലും എങ്ങനെയാണിരിക്കുന്നത്? ആരോടൊപ്പവും ഉടക്കിയിട്ടില്ലല്ലോ?
ഓരോരുത്തരുടെയും ജാതകം നോക്കുന്നു, പിന്നീട് ഇത്രയും അവരോട് സ്നേഹം വയ്ക്കുന്നു.
ആകര്ഷിക്കുന്നു. ചിലര് വളരെ നല്ല സേവനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഒരിക്കല് പോലും അവരുടെ
ബുദ്ധിയോഗം എവിടേക്കും പോകുന്നില്ല. ഹാ, മുന്പ് പോയിരുന്നു, ഇപ്പോള്
ജാഗ്രതയുള്ളവരാണ്. പറയുന്നു-ബാബാ, ഇപ്പോള് ഞാന് ജാഗരൂകനാണ്. മുന്പ് വളരെ തെറ്റ്
ചെയ്തിരുന്നു. മനസ്സിലാക്കുന്നു ദേഹ-അഭിമാനത്തില് വരുന്നതിലൂടെ തെറ്റുകള്
മാത്രമാണ് ഉണ്ടാകുക. പിന്നീട് പദവിയും ഭ്രഷ്ടമാകും. ആരും അറിയുന്നില്ല, എന്നാലും
പദവി അത് ഭ്രഷ്ടമാകുക തന്നെ ചെയ്യും.ഇതില് വളരെ ഹൃദയശുദ്ധി വേണം അപ്പോഴാണ്
ഉയര്ന്ന പദവി നേടുക. അവരുടെ ബുദ്ധിയില് വളരെ ശുദ്ധത ഉണ്ടായിരിക്കും, ഏതുപോലെയാണോ
ഈ ലക്ഷ്മീ-നാരായണന്റെ ആത്മാവില് ശുദ്ധിയില്ലേ, അപ്പോഴല്ലേ ഉയര്ന്ന പദവി നേടിയത്.
ചിലര്ക്ക് മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്നു ഇവരുടെ വൃത്തി നാമ-രൂപത്തിലേക്ക്
പോകുന്നുണ്ട്, ദേഹീ-അഭിമാനിയായി കഴിയുന്നില്ല, ഈ കാരണത്താല് പദവിയും
കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. രാജാവില് നിന്ന് യാചകന് വരെ, നമ്പര്വൈസ് പദവികളില്ലേ. ഇത്
എന്തുകൊണ്ടാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്, ഇതും മനസ്സിലാക്കണം. തീര്ച്ചയായും നമ്പര്വൈസായി
തന്നെയാണ് മാറുന്നത്. കലകള് കുറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ആരാണോ 16 കലാ
സമ്പൂര്ണ്ണര് അവര് പിന്നീട് 14 കലയിലേക്ക് വരുന്നു. ഇങ്ങനെ കുറച്ച്-കുറച്ച്
കുറഞ്ഞ് കുറഞ്ഞ് കലകള് അത് തീര്ച്ചയായും ഇറങ്ങുന്നു. 14 കല അതും നല്ലതാണ്
പിന്നീട് വാമമാര്ഗ്ഗത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോള് വികാരിയാകുന്നു, ആയുസ്സ് തന്നെ
കുറയുന്നു. പിന്നീട് രജോയും, തമോഗുണിയുമാകുന്നു. കുറഞ്ഞ് കുറഞ്ഞ് പഴയതാകുന്നു.
ആത്മാവ് ശരീരത്തെക്കാളും പഴയതാകുന്നു. ഈ മുഴുവന് ജ്ഞാനവും ഇപ്പോള് നിങ്ങള്
കുട്ടികളിലുണ്ട്. എങ്ങനെയാണ് 16 കലയില് നിന്ന് താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയിറങ്ങി പിന്നിട്
മനുഷ്യനാകുന്നത്. ദേവതകളുടെ മതമേയില്ല. ബാബയുടെ മതം ലഭിച്ചു പിന്നീട് 21 ജന്മം
മതം ലഭിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യം തന്നെയില്ല. ഈ ഈശ്വരീയ മതം നിങ്ങളുടെ 21 ജന്മം
നടക്കുന്നു. പിന്നീടെപ്പോഴാണോ രാവണ രാജ്യമാകുന്നത് അപ്പോള് നിങ്ങള്ക്ക് രാവണ മതം
ലഭിക്കുന്നു. ദേവതകള് വാമമാര്ഗ്ഗത്തിലേക്ക് പോകുന്നത് കാണിക്കുന്നുമുണ്ട്. മറ്റ്
ധര്മ്മത്തിലുള്ളവര്ക്ക് ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങള് ഉണ്ടാകുന്നില്ല. ദേവതകള്
എപ്പോഴാണോ വാമമാര്ഗ്ഗത്തിലേക്ക് പോകുന്നത് അപ്പോഴാണ് മറ്റ് ധര്മ്മത്തിലുള്ളവര്
വരുന്നത്.
ബാബ മനസ്സിലാക്കി തരുന്നു - കുട്ടികളെ, ഇപ്പോള് നിങ്ങള്ക്ക് തിരിച്ച് പോകണം. ഇത്
പഴയ ലോകമാണ്. ഡ്രാമയില് ഇതും എന്റെ പാര്ട്ടാണ്- പഴയ ലോകത്തെ പുതിയതാക്കുക, ഇതും
നിങ്ങള് മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട്. ലോകത്തിലെ മനുഷ്യരാണെങ്കില് ഒന്നും അറിയുന്നില്ല.
നിങ്ങള് ഇത്രയും മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്നു എന്നിട്ടും ചിലര് നല്ല താല്പര്യം
കാണിക്കുന്നു, ചിലരാണെങ്കില് തന്റെ തന്നെ മതം നല്കുന്നു. ഈ ലക്ഷ്മീ-നാരായണന്
എപ്പോഴാണോ ഉണ്ടായിരുന്നത്, അപ്പോള് പവിത്രത, സുഖം, ശാന്തി എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു.
പവിത്രത തന്നെയാണ് മുഖ്യമായ കാര്യം. സത്യയുഗത്തില് ദേവതകള് പവിത്രമായിരുന്നു
എന്നത് മനുഷ്യര്ക്കറിയില്ല. അവര് കരുതുന്നത് ദേവതകള്ക്കും കുട്ടികളെല്ലാം
ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ, എന്നാല് അവിടെ എങ്ങനെയാണ് യോഗബലത്തിലൂടെ ജന്മമുണ്ടാകുന്നത്,
ഇത് ആര്ക്കും തന്നെ അറിയില്ല. പറയുന്നു മുഴുവന് ആയുസ്സും
പവിത്രമായിരിക്കുകയാണെങ്കില് പിന്നീട് കുട്ടികളെങ്ങനെ ഉണ്ടാകും. അവര്ക്ക്
മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കണം ഈ സമയം പവിത്രമായിരിക്കുകയാണെങ്കില് പിന്നീട് നമ്മള് 21
ജന്മം പവിത്രമായിരിക്കും. അര്ത്ഥം ശ്രീമത്തിലൂടെ നമ്മള് നിര്വ്വികാരി ലോകം
സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ശ്രീമതം മാത്രമാണ് ബാബയുടേത്. മഹിമയുമുണ്ട്
മനുഷ്യനില് നിന്ന് ദേവത... ഇപ്പോള് എല്ലാവരും മനുഷ്യരാണ് അവര് പിന്നീട്
ദേവതയാകുന്നു. ഇപ്പോള് ശ്രീമത്തിലൂടെ നമ്മള് ദൈവീക ഭരണകൂടം
സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഇതില് പവിത്രത അത് വളരെ മുഖ്യമാണ്. ആത്മാവിന്
തന്നെയാണ് പാവിത്രമാകേണ്ടത്. ആത്മാവ് തന്നെയാണ് കല്ലുബുദ്ധിയായിരിക്കുന്നത്,
തീര്ത്തും വ്യക്തമായി പറഞ്ഞ്കൊടുക്കൂ. ബാബ തന്നെയാണ് സത്യയുഗീ ദൈവീക ഭരണകൂടം
സ്ഥാപിച്ചിരുന്നത്, അതിനെ സ്വര്ഗ്ഗമെന്ന് പറുന്നു. മനുഷ്യനെ ദേവതയാക്കി ബാബ
തന്നെയാണ് മാറ്റിയത്. മനുഷ്യര് പതിതരായിരുന്നു, അവരെ എങ്ങനെയാണ് പതിതത്തില്
നിന്ന് പാവനമാക്കിയത്? കുട്ടികളോട് പറഞ്ഞു-എന്നെ മാത്രം ഓര്മ്മിക്കുകയാണെങ്കില്
നിങ്ങള് പാവനമാകും. ഈ കാര്യം നിങ്ങള് ആരെ കേള്പ്പിക്കുകയാണെങ്കിലും ഉള്ളില്
ഏല്ക്കും. ഇപ്പോള് പതിതത്തില് നിന്ന് എങ്ങനെ പാവനമാകും? തീര്ച്ചയായും ബാബയെ
ഓര്മ്മിക്കേണ്ടി വരും. മറ്റെല്ലാ ബുദ്ധിയോഗ സംഗവും മുറിച്ച് ഒരു സംഗം ചേര്ക്കണം
അപ്പോള് മാത്രമാണ് മനുഷ്യനില് നിന്ന് ദേവതയാകാന് സാധിക്കുക. ഇങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കി
കൊടുക്കണം. നിങ്ങള് എന്താണോ മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തത് അത് ഡ്രാമയനുസരിച്ച്
തീര്ത്തും ശരിയായിരുന്നു. ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും ദിനം-പ്രതിദിനം
പോയന്റുകള് മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
അടിസ്ഥാനമായ കാര്യം തന്നെ ഇതാണ് അതായത് നമ്മള് എങ്ങനെ പതിതത്തില് നിന്ന്
പാവനമാകും! ബാബ പറയുന്നു ദേഹത്തിന്റെ എല്ലാ ധര്മ്മവും ഉപേക്ഷിച്ച് എന്നെ മാത്രം
ഓര്മ്മിക്കൂ. ഈ പുരുഷോത്തമ സംഗമയുഗത്തെയും നിങ്ങള് കുട്ടികള് മാത്രമാണ്
അറിയുന്നത്. ഇപ്പോള് നമ്മള് ബ്രാഹ്മണനായിരിക്കുന്നു, പ്രജാപിതാ ബ്രഹ്മാവിന്റെ
സന്താനം. ബാബ നമ്മളെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. ബ്രാഹ്മണനാകാതെ നമ്മളെങ്ങനെ ദേവതയാകും. ഈ
ബ്രഹ്മാവ് പോലും പൂര്ണ്ണമായി 84 ജന്മം എടുക്കുന്നു, വീണ്ടും അവര്ക്ക് തന്നെയാണ്
ആദ്യത്തെ നമ്പര് എടുക്കേണ്ടത്. ബാബ വന്ന് പ്രവേശിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട്
അടിസ്ഥാനമായ കാര്യം ഒന്നു മാത്രമാണ് - സ്വയത്തെ ആത്മാവാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി
ബാബയെ ഓര്മ്മിക്കൂ. ദേഹ-അഭിമാനത്തില് വരുന്നതിലൂടെ എവിടെയെങ്കിലും
കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ദേഹീ-അഭിമാനിയായി എല്ലാവര്ക്കും മാറാനും സാധിക്കില്ല.
തന്റെ പൂര്ണ്ണമായ പരിശോധന നടത്തൂ-ഞാന് എവിടെയും ദേഹ-അഭിമാനത്തില് വരുന്നില്ലല്ലോ?
എന്നില് നിന്ന് ഒരു വികര്മ്മവും ഉണ്ടാകുന്നില്ലല്ലോ? നിയമവിരുദ്ധമായ ഒരു
പെരുമാറ്റവും ഉണ്ടാകുന്നില്ലല്ലോ? വളരെ പേരില് നിന്ന് ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്. അവര്
അന്തിമത്തില് വളരെ ശിക്ഷക്ക് പാത്രമാകും. ഇപ്പോള് കര്മ്മതീത അവസ്ഥ ആയിട്ടില്ല.
കര്മ്മതീത അവസ്ഥയായവരുടെ എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും ദൂരെയാകുന്നു. ശിക്ഷകളില് നിന്നും
മുക്തമാകുന്നു. ചിന്തിച്ച് നോക്കുമ്പോള് - സംഖ്യാക്രമത്തിലുള്ള രാജാക്കന്മാര്
ഉണ്ടാകുന്നു. തീര്ച്ചയായും ചിലരുടെ പുരുഷാര്ത്ഥം കുറവായിരിക്കും, ആ കാരണത്താല്
ശിക്ഷ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുന്നു. ആത്മാവ് തന്നെയാണ് ഗര്ഭ ജയിലില് ശിക്ഷ
അനുഭവിക്കുന്നത്. ആത്മാവ് എപ്പോഴാണോ ഗര്ഭ ജയിലിലായിരിക്കുന്നത് അപ്പോള് പറയുന്നു
എന്നെ പുറത്ത് വിടൂ ഇനി ഞാന് പാപ കര്മ്മം ചെയ്യില്ല. ആത്മാവ് തന്നെയാണ് ശിക്ഷ
അനുഭവിക്കുന്നത്. ആത്മാവ് തന്നെയാണ് കര്മ്മ വികര്മ്മം ചെയ്യുന്നത്. ഈ ശരീരം
ഒന്നിനും പറ്റിയതല്ല. അതുകൊണ്ട് മുഖ്യമായ കാര്യമാണ് സ്വയത്തെ ആത്മാവെന്ന്
മനസ്സിലാക്കണം. തിരിച്ചറിയണം എല്ലാം ആത്മാവാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഇപ്പോള് നിങ്ങള്
എല്ലാ ആത്മാക്കള്ക്കും തിരിച്ച് പോകണം അപ്പോള് മാത്രമാണ് ഈ ജ്ഞാനം ലഭിക്കുന്നത്.
പിന്നീടൊരിക്കലും ഈ ജ്ഞാനം ലഭിക്കില്ല. ആത്മ-അഭിമാനി എല്ലാവരെയും
സഹോദര-സഹോദരനായി മാത്രം കാണും. ശരീരത്തിന്റെ കാര്യം ഉണ്ടായിരിക്കില്ല.
ആത്മാവായാല് പിന്നീട് ശരീരത്തില് മോഹമുണ്ടായിരിക്കില്ല അതുകൊണ്ടാണ് ബാബ
പറയുന്നത് ഇത് വളരെ ഉയര്ന്ന സ്റ്റേജാണ്. സഹോദരി-സഹോദരനില് കുടുങ്ങുകയാണെങ്കില്
വളരെ ഡിസ്സര്വ്വീസ് ചെയ്യുന്നു. ആത്മ-അഭിമാനിയായി ഭവിക്കുക, ഇതില് തന്നെയാണ്
പരിശ്രമമുള്ളത്. പഠിത്തത്തിലും വിഷയങ്ങള് ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. മനസ്സിലാക്കും ഞാന്
ഇതില് പരാജയപ്പെടും. പരാജയപ്പെടുന്നത് കാരണം മറ്റ് വിഷയങ്ങളിലും തണുത്തുപോകുന്നു.
ഇപ്പോള് നിങ്ങളുടെ ആത്മാവ് ബുദ്ധിയോഗ ബലത്തിലൂടെ സ്വര്ണ്ണപാത്രമായി തീരുന്നു.
യോഗമില്ലെങ്കില് ജ്ഞാനവും കുറവ്, ആ ശക്തിയും ഉണ്ടായിരിക്കില്ല. യോഗത്തിന്റെ
മൂര്ച്ചയില്ല, ഇത് ഡ്രാമയില് അടങ്ങിയിട്ടുള്ളതാണ്. ബാബ മനസ്സിലാക്കി തരുന്നു
കുട്ടികള്ക്ക് തന്റെ അവസ്ഥ എത്ര വര്ദ്ധിപ്പിക്കണം. നോക്കണം ഞാന് ആത്മാവ് മുഴുവന്
ദിവസത്തിലും നിയമ വിരുദ്ധമായ ഒരു കര്മ്മവും ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ. ഇങ്ങനെയുള്ള
എന്തെങ്കിലും ശീലമുണ്ടെങ്കില് പെട്ടന്ന് തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കണം. എന്നാല് മായ വീണ്ടും
രണ്ടാംദിവസവും മൂന്നാം ദിവസവും തെറ്റ് ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള
സൂക്ഷ്മമായ കാര്യങ്ങള് നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു, ഇതെല്ലാം ഗുപ്തമായ ജ്ഞാനമാണ്.
മനുഷ്യര് എന്തറിയുന്നു. നിങ്ങള് പറയുന്നു ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ തന്നെ ചിലവുപയോഗിച്ച്
എല്ലാം ചെയ്യുന്നു. മറ്റുള്ളവരുടെ ചിലവുപയോഗിച്ച് എങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കും അതുകൊണ്ടാണ്
ബാബ എപ്പോഴും പറയുന്നത്-യാചിക്കുന്നതിനെക്കാളും നല്ലത് മരിക്കുന്നതാണ്. സഹജമായി
ലഭിക്കുകയാണെങ്കില് പാലിന് സമാനമാണ്, ചോദിച്ച് നേടിയതാണെങ്കില് വെള്ളം. ചോദിച്ച്
ആരില് നിന്നെങ്കിലും എടുക്കുകയാണെങ്കില് അവര് വേറെ വഴിയില്ലാതെ ചോദിച്ചതിനാല്
കാശിയില് ആത്മഹത്യചെയ്യുന്നത് പോലെയാണ് തരുന്നത്, അതുകൊണ്ട് അത് വെള്ളമാകുന്നു.
പിടിച്ചെടുത്തതാണെങ്കില് രക്തം പോലെയാണ്. . . പലരും വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നു,
കടമെടുപ്പിക്കുന്നു അപ്പോള് അത് രക്ത സമാനമാകുന്നു. കടമെടുക്കേണ്ട ഇങ്ങനെയുള്ള
ഒരാവശ്യവുമില്ല. ദാനം നല്കിയിട്ട് പിന്നീട് തിരിച്ചെടുക്കുക, അതില് തന്നെയാണ്
ഹരിശ്ചന്ദ്രന്റെ ഉദാഹരണമുള്ളത്. ഇങ്ങനെയും ചെയ്യരുത്. ഉള്ളത് പങ്ക് വയ്ക്കൂ, അത്
നിങ്ങള്ക്ക് ഉപകാരത്തിലും വരും. കുട്ടികള്ക്ക് പുരുഷാര്ത്ഥം ഇത്രയും ചെയ്യണം
അന്തിമത്തില് ബാബയുടെ തന്നെ ഓര്മ്മയായിരിക്കണം സ്വദര്ശന ചക്രവും
ഓര്മ്മയുണ്ടായിരിക്കണം, അപ്പോള് പ്രാണന് ശരീരത്തില് നിന്ന് പോകണം. അപ്പോള്
മാത്രമേ ചക്രവര്ത്തീ രാജാവാകാന് സാധിക്കൂ. ഇങ്ങനെയല്ല- അന്തിമത്തില്
ഓര്മ്മിക്കാന് സാധിക്കുമല്ലോ, ആ സമയം ഇങ്ങനെയുള്ള അവസ്ഥയാകും. ഇല്ല, ഇപ്പോള്
മുതല് പുരുഷാര്ത്ഥം ചെയ്ത്-ചെയ്ത് ആ അവസ്ഥയെ അന്ത്യം വരെ ശരിയാക്കണം.
അന്തിമത്തില് വൃത്തി മറ്റെവിടേക്കെങ്കിലും പോകാനിടവരരുത്. ഓര്മ്മിക്കുന്നതിലൂടെ
തന്നെ പാപം മുറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും.
നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്കറിയാം പവിത്രതയുടെ കാര്യത്തില് തന്നെയാണ് പരിശ്രമമുള്ളത്.
പഠിത്തത്തില് ഇത്രയും പരിശ്രമമില്ല. ഇതില് കുട്ടികളുടെ നല്ല ശ്രദ്ധ വേണം.
അപ്പോഴാണ് ബാബ പറയുന്നത് ദിവസവും സ്വയത്തോട് ചോദിക്കൂ- ഞാന് നിയമ വിരുദ്ധമായി
ഒരു കര്മ്മവും ചെയ്തില്ലല്ലോ?നാമരൂപത്തില് കുടുങ്ങുന്നില്ലല്ലോ? ആരെയും കണ്ട്
മോഹിയാകുന്നില്ലല്ലോ? കര്മ്മേന്ദ്രിയങ്ങളിലൂടെ ഒരു നിയമവിരുദ്ധമായ ഒരു കര്മ്മവും
ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ? പഴയ പതിത ശരീരത്തോട് തീര്ത്തും പ്രേമമുണ്ടായിരിക്കരുത്. അതും
ദേഹ-അഭിമാനമാകുന്നു. അനാസക്തമായി കഴിയണം. സത്യമായ സ്നേഹം ഒരാളോട്, ബാക്കി
എല്ലാവരോടും അനാസക്തമായ സ്നേഹം. ഇനി കുട്ടികളെല്ലാം ഉണ്ടാകട്ടെ എന്നാല് ആരിലും
ആസക്തി ഉണ്ടാകരുത്. അറിയാം ഇതെന്തെല്ലാമാണോ കാണുന്നത്, എല്ലാം ഇല്ലാതാകും.
അപ്പോള് അതില് നിന്നെല്ലാമുള്ള മുഴുവന് സ്നേഹവും ഇല്ലാതാകുന്നു. ഒന്നില് മാത്രം
സ്നേഹമുണ്ടാകുന്നു, ബാക്കി നാമ മാത്രം, അനാസക്തം. ശരി!
വളരെക്കാലത്തെ വേര്പാടിനുശേഷം തിരിച്ചു കിട്ടിയ മധുരമധുരമായ ഓമന സന്താനങ്ങള്ക്ക്
മാതാവും പിതാവുമായ ബാപ്ദാദയുടെ സ്നേഹസ്മരണകളും പുലര്കാല വന്ദനവും. ആത്മീയ
പിതാവിന്റെ ആത്മീയ കുട്ടികള്ക്ക് നമസ്കാരം.
ധാരണയ്ക്കുള്ള മുഖ്യ സാരം:-
1. തന്റെ
വൃത്തിയെ വളരെ ശുദ്ധം, പവിത്രമാക്കണം. ഒരു നിയമവിരുദ്ധമായ തലതിരിഞ്ഞ കര്മ്മവും
ചെയ്യരുത്. വളരെ-വളരെ ജാഗ്രതയുള്ളവരായി കഴിയണം. ബുദ്ധി എവിടെയും കുടുക്കരുത്.
2. സത്യമായ സ്നേഹം ഒരു ബാബയില് വയ്ക്കണം, ബാക്കി എല്ലാവരില് നിന്നും അനാസക്തം,
നാമ മാത്രം സ്നേഹമായിരിക്കണം. ആത്മ-അഭിമാനി സ്റ്റേജ് ഇങ്ങനെയാക്കണം ശരീരത്തില്
പോലും മമത്വം ഉണ്ടായിരിക്കരുത്.
വരദാനം :-
കര്മബന്ധനത്തെ സേവനത്തിന്റെ സംബന്ധത്തിലേക്ക് പരിവര്ത്തനപ്പെടുത്തി സര്വരില്
നിന്നും വേറിട്ടവരും പരമാത്മാവിനു പ്രിയപ്പെട്ടവരുമായി ഭവിക്കൂ!
പരമാത്മാസ്നേഹം
ബ്രാഹ്മണജീവിതത്തിന്റെ ആധാരമാണ്. എന്നാല് അത് അപ്പോഴാണ് ലഭിക്കുക എപ്പോഴാണോ
വേറിട്ടവരാകുന്നത്. അഥവാ പ്രവൃത്തിയിലാണ് കഴിയുന്നതെങ്കിലും സേവനത്തിനു
വേണ്ടിയാണ്. ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കരുത്-കര്മക്കണക്കാണ്, കര്മബന്ധനമാണ്...എന്നാല്
സേവാര്ത്ഥമാണ്. സേവനത്തിന്റെ ബന്ധനത്തില് ബന്ധിക്കുന്നതിലൂടെ കര്മബന്ധനം
ഇല്ലാതാകുന്നു. സേവാഭാവമുണ്ടെങ്കില് കര്മബന്ധനം വലിക്കില്ല. എവിടെ
കര്മബന്ധനമുണ്ടോ അവിടെ ദു:ഖത്തിന്റെ അലയുണ്ട്, സേവനത്തിന്റെ ബന്ധനത്തില്
സന്തോഷമാണുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് കര്മബന്ധനത്തെ സേവനത്തിന്റെ ബന്ധനത്തിലേക്കു
പരിവര്ത്തനം ചെയ്ത് വേറിട്ടവരും പ്രിയപ്പെട്ടവരുമാകൂ എങ്കില്
പരമാത്മാസ്നേഹിയായിത്തീരും.
സ്ലോഗന് :-
ശ്രേഷ്ഠ
ആത്മാവ് അവരാണ് ആരാണോ സ്വസ്ഥിതിയിലൂടെ ഓരോ പരിതസ്ഥിതിയെയും മറികടക്കുന്നത്.