വര്ത്തമാനഈശ്വരീയജന്മം - അമൂല്യജന്മം
ഇന്ന് രത്നാകരനായ ബാബ
തന്റെ അമൂല്യമായ രത്നങ്ങളെ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇത് അമൂല്യമായ
അലൗകീക രത്നങ്ങളുടെ ദര്ബാറാണ്. ഓരോ രത്നവും അമൂല്യമാണ്. ഈ വര്ത്തമാന സമയത്തെ
വിശ്വത്തിലെ മുഴുവന് സമ്പത്ത് അഥവാ വിശ്വത്തിലെ മുഴുവന് ഖജനാക്കളും
ഒരുമിപ്പിച്ചാലും അതുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോള് ഓരോ ഈശ്വരീയ രത്നവും പല
മടങ്ങ് അമൂല്യമാണ്. നിങ്ങള് ഓരോ രത്നങ്ങളുടെയും മുന്നില് വിശ്വത്തിലെ മുഴുവന്
ഖജനാക്കളും ഒന്നുമല്ല. അത്രയും അമൂല്യ രത്നമാണ്. ഈ അമൂല്യ രത്നങ്ങള് മുഴുവന്
കല്പത്തിലും സംഗമയുഗത്തില് മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. സത്യയുഗീ ദേവാത്മാവിന്റെ പാര്ട്ട്
ഈ സംഗമയുഗീ ഈശ്വരീയ അമൂല്യ രത്നമാകുന്നതിന്റെ പാര്ട്ടിന് മുന്നില് രണ്ടാമത്തെ
നമ്പറായി മാറുന്നു. ഇപ്പോള് നിങ്ങള് ഈശ്വരീയ സന്താനങ്ങളാണ്, സത്യയുഗത്തില് ദേവത
സന്താനങ്ങളായിരിക്കും. ഈശ്വരന്റെ നാമം, മഹിമ, ജന്മം, കര്മ്മം ശ്രേഷ്ഠമാണ്,
അതേപോലെ ഈശ്വരീയ രത്നങ്ങളുടെ അഥവാ ഈശ്വരീയ സന്താനങ്ങളായ ആത്മാക്കളുടെ മൂല്യവും
സര്വ്വ ശ്രേഷ്ഠമാണ്. ഈ ശ്രേഷ്ഠ മഹിമയുടെ അഥവാ ശ്രേഷ്ഠമായ മൂല്യങ്ങളുടെ സ്മരണ
ഇപ്പോഴും 9 രത്നങ്ങളുടെ രൂപത്തില് പാടുന്നുണ്ട്, പൂജിക്കുന്നുണ്ട്. 9 രത്നങ്ങളെ
വ്യത്യസ്ഥമായ വിഘ്ന വിനാശക രത്നങ്ങളായി പാടുന്നു. വിഘ്നങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച്
വിശേഷതകളുള്ള രത്നങ്ങള് മോതിരമാക്കി അണിയുന്നു അഥവാ ലോക്കറ്റായി ഉപയോഗിക്കുന്നു
അഥവാ ഏതെങ്കിലും രൂപത്തിലൂടെ ആ രത്നത്തെ വീട്ടില് വയ്ക്കുന്നു. ഇപ്പോള്
അവസാനത്തെ ജന്മം വരെയും വിഘ്ന വിനാശകന്റെ രൂപത്തില് തന്റെ സ്മരണ കണ്ടു
കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും നമ്പര്വാറാണ് എന്നാല് നമ്പര്വാറായിട്ടും
സര്വ്വരും അമൂല്യവും വിഘ്ന വിനാശകരുമാണ്. ഇന്നും ശ്രേഷ്ഠ സ്വരൂപത്തിലൂടെ നിങ്ങള്
രത്നങ്ങളുടെ സ്വമാനം ആത്മാക്കള് വയ്ക്കുന്നുണ്ട്. വളരെ സ്നേഹത്തോടെ, സ്വച്ഛതയോടെ
സൂക്ഷിച്ച് വയ്ക്കുന്നു കാരണം നിങ്ങള് എങ്ങനെയായിക്കോട്ടെ, സ്വയത്തെ അത്രയും
യോഗ്യതയുള്ളവര് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലായെങ്കിലും ബാബ നിങ്ങള് ആത്മാക്കളെ
യോഗ്യരാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി സ്വന്തമാക്കി. സ്വീകരിച്ചു- നീ എന്റേത്, ഞാന്
നിന്റേതും. ഏത് ആത്മാവിന്റെ മേലാണൊ ബാബയുടെ ദൃഷ്ടി പതിഞ്ഞത്, പ്രഭുവിന്റെ ദൃഷ്ടി
കാരണം അമൂല്യമായി തീരുന്നു. പരമാത്മ ദൃഷ്ടി കാരണം ഈശ്വരീയ സൃഷ്ടിയുടെ, ഈശ്വരീയ
ലോകത്തിലെ ശ്രേഷ്ഠ ആത്മാവായി മാറുന്നു. പാരസ്നാഥന്റെ സംബന്ധത്തില് വന്നു അപ്പോള്
പാരസിന്റെ പ്രഭാവം ഉണ്ടാകുന്നു അതിനാല് പരമാത്മ സ്നേഹത്തിന്റെ ദൃഷ്ടി
ലഭിക്കുന്നത് കാരണം മുഴുവന് കല്പത്തില് ദേവതമാരുടെ രൂപത്തില്, അരകല്പം ജഢ
ചിത്രങ്ങളുടെ രൂപത്തില് അഥവാ വ്യത്യസ്ഥമായ സ്മരണയുടെ രൂപത്തില്, രത്നങ്ങളുടെ
രൂപത്തിലും, നക്ഷത്രങ്ങളുടെ രൂപത്തിലും നിങ്ങളുടെ സ്മരണയുണ്ട്. ഏത് രൂപത്തില്
സ്മരണയുണ്ടെങ്കിലും, മുഴുവന് കല്പത്തിലും സര്വ്വരുടെയും സ്നേഹിയായിട്ടിരിക്കൂ
കാരണം അവിനാശി സ്നേഹ സാഗരന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ദൃഷ്ടി മുഴുവന് കല്പത്തേക്കും
സ്നേഹത്തിന്റെ അധികാരിയാക്കി മാറ്റുന്നു അതിനാല് ഭക്തര് ദൃഷ്ടിയിലൂടെ
പരിവര്ത്തനപ്പെടുന്നതിന് അര നിമിഷത്തിന്റെ, ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ദൃഷ്ടിക്ക് വേണ്ടി
ദാഹിക്കുന്നു. അതിനാല് ഈ സമയത്തെ സ്നേഹത്തിന്റെ ദൃഷ്ടി അവിനാശി സ്നേഹത്തിന്
യോഗ്യരാക്കുന്നു, അവിനാശി പ്രാപ്തി സ്വതവേ ഉണ്ടാകുന്നു. സ്നേഹത്തോടെ ഓര്ക്കുന്നു,
സ്നേഹത്തോടെ വയ്ക്കുന്നു, കാണുന്നു.
രണ്ടാമത്തെ കാര്യം- സ്വച്ഛത അര്ത്ഥം പവിത്രത. നിങ്ങള് ഈ സമയത്ത് ബാബയിലൂടെ
പവിത്രതയുടെ ജന്മ സിദ്ധ അധികാരം പ്രാപ്തമാക്കുന്നു. പവിത്രത അഥവാ സ്വച്ഛത
നിങ്ങളുടെ സ്വധര്മ്മമാണെന്ന് അറിയാമല്ലോ- അതിനാല് പവിത്രതയെ സ്വന്തമാക്കുന്നത്
കാരണം നിങ്ങളുടെ സ്മരണയുള്ളയിടത്ത് പവിത്രത അഥവാ സ്വച്ഛത ഇപ്പോഴും സ്മരണയുടെ
രൂപത്തിലുണ്ട്. അര കല്പം പവിത്രമായ പാലനയുണ്ട്, പവിത്രമായ ലോകമാണ്. അപ്പോള് അര
കല്പം പവിത്രതയിലൂടെ ജനിക്കുന്നു, പവിത്രതയിലൂടെ പാലിക്കപ്പെടുന്നു, അര കല്പം
പവിത്രതയിലൂടെ പൂജിക്കപ്പെടുന്നു.
മൂന്നാമത്തെ കാര്യം- വളരെ ഹൃദയത്തോടെ, ശ്രേഷ്ഠമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി,
അമൂല്യമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി സംരക്ഷിക്കുന്നു കാരണം ഈ സമയത്ത് സ്വയം ഭഗവാന് മാതാ
പിതാവിന്റെ രൂപത്തിലൂടെ നിങ്ങള് കുട്ടികളെ സംരക്ഷിക്കുന്നു അര്ത്ഥം പാലിക്കുന്നു.
അതിനാല് അവിനാശി പാലനയായത് കാരണം, അവിനാശി സ്നേഹത്തിനോടൊപ്പം സംരക്ഷിക്കുന്നത്
കാരണം മുഴുവന് കല്പം വളരെ റോയല്റ്റിയോടെ, സ്നേഹത്തോടെ, ബഹുമാനത്തോടെ
സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ സ്നേഹം, സ്വച്ഛത, സ്നേഹത്തോടെ സംക്ഷിക്കുന്നതിന്
അവിനാശിയായി പാത്രമാകുന്നു. അപ്പോള് മനസ്സിലായോ എത്ര അമൂല്യമാണെന്ന്. ഓരോ
രത്നത്തിനും എത്ര മൂല്യമുണ്ട്. അതിനാല് ഇന്ന് രത്നാകരനായ ബാബ ഓരോ രത്നത്തിന്റെയും
മൂല്യത്തെ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. മുഴുവന് ലോകത്തിലെയും അക്ഷൗണി
ആത്മാക്കള് ഒരു ഭാഗത്താണെങ്കില് നിങ്ങള് 5 പാണ്ഡവര് അക്ഷൗണിയേക്കാള്
ശക്തിശാലികളാണ്. അക്ഷൗണി നിങ്ങളുടെ മുന്നില് ഒന്നിന് സമാനം പോലുമല്ല, അത്രയും
ശക്തിശാലിയാണ്. അപ്പോള് എത്ര മൂല്യവാനായി. ഇത്രയും മൂല്യത്തെ അറിയുന്നുണ്ടോ? അതോ
ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് സ്വയത്തെ മറക്കുന്നുണ്ടോ. സ്വയത്തെ മറക്കുമ്പോള്
പരിഭ്രാന്തരാകുന്നു. സ്വയത്തെ മറക്കാതിരിക്കൂ. സദാ സ്വയത്തെ അമൂല്യമാണെന്ന്
മനസ്സിലാക്കി മുന്നോട്ട് പോകൂ. എന്നാല് ചെറിയ തെറ്റ് ചെയ്യരുത്. അമൂല്യമാണ്
എന്നാല് ബാബയുടെ കൂട്ട്ക്കെട്ട് കാരണം അമൂല്യമാണ്. ബാബയെ മറന്ന് കേവലം
സ്വയമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമ്പോള് അത് തെറ്റാകുന്നു. ബാബയെ മറക്കരുത്. ആയി
തീര്ന്നു എന്നാല് ബാബയുടെ കൂടെയല്ലേ ആയത്. ഇതാണ് മനസ്സിലാക്കുന്നതിന്റെ വിധി.
വിധിയെ മറന്നാല് അറിവ് അജ്ഞതയുടെ രൂപത്തില് പരിവര്ത്തനപ്പെടുന്നു. പിന്നീട് ഞാന്
എന്ന ബോധം ഉണ്ടാകുന്നു. വിധിയെ മറക്കുന്നതിലൂടെ സിദ്ധിയുടെ
അനുഭവമുണ്ടാകുന്നില്ല, അതിനാല് വിധി പൂര്വ്വം സ്വയത്തെ മൂല്യാവാനാണെന്ന്
മനസ്സിലാക്കി വിശ്വത്തിലെ പൂര്വ്വജരാകൂ. ഞാന് ഒന്നുമല്ല എന്ന് ചിന്തിച്ച്
പരിഭ്രാന്തരാകരുത.് ഞാന് ഒന്നുമല്ലായെന്നും അഥവാ ഞാന് തന്നെയാണ് എല്ലാം എന്ന്
ചിന്തിക്കരുത്. രണ്ടും തെറ്റാണ്. ഞാനാണ് എന്നാല് ആക്കുന്നവനാണ് ആക്കിയത്. ബാബയെ
മാറ്റുമ്പോള് അത് പാപമായി മാറുന്നു. ബാബയുണ്ടെങ്കില് പാപമില്ല. ബാബയുടെ
പേരുള്ളയിടത്ത് പാപത്തിന്റെ അടയാളം പോലുമില്ല. പാപമുള്ളയിടത്ത് ബാബയുടെ പേരോ
അടയാളമോയില്ല. അപ്പോള് തന്റെ മൂല്യത്തെ മനസ്സിലാക്കിയോ.
ഭഗവാന്റെ ദൃഷ്ടിക്ക് പാത്രമായി, സാധാരണ കാര്യമല്ല. പാലനയ്ക്ക് പാത്രമായി.
അവിനാശി പവിത്രതയുടെ ജന്മസിദ്ധ അധികാരത്തിന്റെ അധികാരിയായി, അതിനാല് ജന്മസിദ്ധ
അധികാരം ഒരിക്കലും പ്രയാസമായി അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല. സഹജമായി പ്രാപ്തമാകുന്നു.
അതേപോലെ സ്വയം അനുഭവിയാകണം, അധികാരി കുട്ടികള്ക്ക് പവിത്രത പ്രയാസമായി
അനുഭവപ്പെടില്ല. പവിത്രത പ്രയാസമായി തോന്നുന്നവര്ക്ക് കൂടുതല് ചഞ്ചലത
അനുഭവപ്പെടുന്നു. പവിത്രത സ്വധര്മ്മമാണ്, ജന്മ സിദ്ധ അധികാരമാണ് അതിനാല് സദാ
സഹജമായിരിക്കും. ലോകത്തിലുള്ളവര് ദൂരെയകലുന്നു, എന്തിന്? പവിത്രത പ്രയാസമായി
അനുഭവപ്പെടുന്നു. അധികാരി ആത്മാക്കളല്ലാത്തവര്ക്ക് പ്രയാസമായി അനുഭവപ്പെടുന്നു.
അധികാരി ആത്മാക്കള് വരുമ്പോള് തന്നെ ദൃഢ സങ്കല്പമെടുക്കുന്നു- പവിത്രത ബാബയുടെ
അധികാരമാണ്, അതിനാല് പവിത്രമാകുക തന്നെ വേണം. ഹൃദയത്തിന് പവിത്രത സദാ ആകര്ഷിച്ചു
കൊണ്ടിരിക്കും. പോകുന്തോറും സങ്കലപത്തിന്റെ രൂപത്തില്, സ്വപ്നത്തിന്റെ രൂപത്തില്
മായ പരീക്ഷിക്കാന് വന്നാലും, നിങ്ങള് നോളേജ്ഫുളായത് കാരണം ഭയപ്പെടില്ല. എന്നാല്
ജ്ഞാനത്തിന്റെ ശക്തിയിലൂടെ സങ്കല്പത്തെ പരിവര്ത്തനപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു
സങ്കല്പത്തിന്റെ പിന്നാലെ അനേക സങ്കല്പങ്ങളെ രചിക്കില്ല. അംശത്തെ വംശത്തിന്റെ
രൂപത്തില് കൊണ്ടു വരില്ല. എന്ത് സംഭവിച്ചു, ഇങ്ങനെയുണ്ടായി....ഇതാണ് വംശം.
കേള്പ്പിച്ചല്ലോ- എന്ത് കൊണ്ട് എന്നതില് നിന്നും ക്യൂ ഉണ്ടാകുന്നു. ഇത് വംശത്തെ
രചിക്കുന്നു. വന്നു സദാ കാലത്തേക്ക് പോയി. പരീക്ഷിക്കാന് വന്നു, പാസായി സമാപ്തം.
മായ എന്ത് കൊണ്ട് വന്നു, എവിടെ നിന്ന് വന്നു. ഇവിടെ നിന്ന് വന്നു, അവിടെ നിന്ന്
വന്നു. വരാന് പാടില്ലായിരുന്നു. എന്ത് കൊണ്ട് വന്നു.ഈ വംശം ഉണ്ടാകരുത്.
വന്നുവെങ്കില് നിങ്ങള് ഇരുത്താതിരിക്കൂ. ഓടിക്കൂ. എന്ത് കൊണ്ട് വന്നു....അങ്ങനെ
ചിന്തിച്ചാല് മായ ഇരുന്നു പോകും. മുന്നോട്ടുയര്ത്താനും പരീക്ഷിക്കാനുമാണ് വന്നത്.
മുന്നിലുള്ള ക്ലാസ്സിലേക്കുയര്ത്തുന്നതിന്, അനുഭവിയാക്കുന്നതിനാണ് വന്നത്. എന്ത്
കൊണ്ട് വന്നു, ഇങ്ങനെ വന്നു, അങ്ങനെ വന്നു ഇത് ചിന്തിക്കരുത്. പിന്നെ ചിന്തിക്കും
മായയുടെ രൂപം ഇങ്ങനെയാണൊ. ചുവപ്പാണൊ, പച്ചയാണൊ, മഞ്ഞയാണൊ. ഈ വിസ്താരത്തിലേക്ക്
പോകുന്നു. ഇതിലേക്ക് പോകാതിരിക്കൂ. എന്തിന് ഭയക്കുന്നു, മറി കടക്കൂ. ബഹുമതിയോടെ
പാസാകൂ. ജ്ഞാനത്തിന്റെ ശകതിയുണ്ട്, ആയുധമുണ്ട്. മാസ്റ്റര് സര്വ്വശക്തിവാനാണ്,
ത്രികാലദര്ശിയാണ്, ത്രിവേണിയാണ്. എന്ത് കുറവാണ് ഉള്ളത്. പെട്ടെന്ന് ഭയക്കരുത്.
ഉറുമ്പ് വന്നാലും ഭയക്കുന്നു. കൂടുതല് ചിന്തിക്കുന്നു. ചിന്തിക്കുക അര്ത്ഥം
മായയെ ആനയിക്കുക. പിന്നെ മായ വീടാക്കി മാറ്റുന്നു. വഴിയിലൂടെ പോകുമ്പോള് മോശമായ
എന്തെങ്കിലും വസ്തുക്കള് കാണുമ്പോള് എന്ത് ചെയ്യും! നിന്ന് ചിന്തിക്കുമോ-
ഇതാരാണ് എറിഞ്ഞത്, എന്ത് എന്തു കൊണ്ട് സംഭവിച്ചു! സംഭവിക്കാന് പാടില്ലായിരുന്നു,
ഇത് ചിന്തിക്കുമോ അതോ മാറി പോകുമോ. കൂടുതല് വ്യര്ത്ഥ സങ്കല്പങ്ങളുടെ വംശത്തിന്
ജന്മം നല്കാതിരിക്കൂ. അംശത്തിന്റെ രൂപത്തില് പോലും സമാപ്തമാക്കൂ. ആദ്യം
നിമിഷത്തിന്റെ കാര്യമായിരിക്കും, പിന്നെ അതിനെ മണിക്കൂറില്, ദിനത്തില്,
മാസത്തിലായി വര്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഒരു മാസത്തിന് ശേഷം എന്ത്
സംഭവിച്ചിരുന്നുവെന്ന് ചോദിക്കുകയാണെങ്കില്, ഒരു സെക്കന്റിന്റെ കാര്യമായിരിക്കും,
അതിനാല് ഭയക്കരുത്. ആഴത്തിലേക്ക് പോകൂ- ജ്ഞാനത്തിന്റെ ആഴത്തിലേക്ക് പോകൂ,
കാര്യത്തിന്റെ ആഴത്തിലേക്ക് പോകരുത്. ബാപ്ദാദാ അത്രയും ശ്രേഷ്ഠമായ അമൂല്യമായ
രത്നങ്ങള് ചെറിയ ചെറിയ മണ് തരികളുമായി കളിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള് ചിന്തിക്കുന്നു-ഈ
രത്നം രത്നങ്ങളുമായി കളിക്കുന്നതിന് പകരം മണ്ണുമായി കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു!
രത്നമാണ് രത്നങ്ങളുമായി കളിക്കൂ.
ബാപ്ദാദാ എത്രയോ സ്നേഹത്തോടെ പാലിച്ചു പിന്നെ മണ് തരികളെ എങ്ങനെ കാണാന് സാധിക്കും.
പിന്നീട് അഴുക്കായതിനു ശേഷം പറയുന്നു- ഇപ്പോള് ശുദ്ധമാക്കൂ, വൃത്തിയാക്കൂവെന്ന്.
ഭയപ്പെടുന്നു. ഇനി എന്ത് ചെയ്യും, എങ്ങനെ ചെയ്യും. മണ്ണുമായി എന്തിന്
കളിക്കുന്നു. അതും ഭൂമിയില് കിടക്കുന്ന മണ്തരികള് . അതിനാല് സദാ തന്റെ മൂല്യത്തെ
അറിയൂ. ശരി.
അങ്ങനെ മുഴുവന് കല്പത്തിലെ മൂല്യവാനായ ആത്മാക്കള്ക്ക്, പ്രഭുവിന്റെ സ്നേഹത്തിന്
പാത്രമായ ആത്മാക്കള്ക്ക്, പ്രഭു പാലനയ്ക്ക് പാത്രമായ ആത്മാക്കള്ക്ക്,
പവിത്രതയുടെ ജന്മ സിദ്ധ അധികാരത്തിന്റെ അധികാരി ആത്മാക്കള്ക്ക്, സദാ ബാബയും ഞാനും
ഈ വിധിയിലൂടെ സിദ്ധി പ്രാപ്തമാക്കുന്ന ആത്മാക്കള്ക്ക്, സദാ അമൂല്യ രത്നമായി
രത്നങ്ങളുമായി കളിക്കുന്ന റോയല് കുട്ടികള്ക്ക് ബാപ്ദാദായുടെ സ്നേഹ സ്മരണയും
നമസ്തേ.
പാര്ട്ടികളോട്- 1. സദാ ബാബയുടെ നയനങ്ങളില് ലയിച്ചിരിക്കുന്ന ആത്മാവായി സ്വയത്തെ
അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടോ? നയനങ്ങളില് ലയിക്കുന്നതാരാണ്? വളരെ ഭാര രഹിതമായ ബിന്ദു.
അതിനാല് സദാ ബിന്ദുവാണ്, ബിന്ദുവായി ബാബയുടെ നയനങ്ങളില് ലയിക്കുന്നവര്. ബാപ്ദാദാ
നിങ്ങളുടെ നയനങ്ങളില് ലയിച്ചിരിക്കുന്നു, നിങ്ങള് സര്വ്വരും ബാപ്ദാദായുടെ
നയനങ്ങളില് ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. നയനങ്ങളില് ബാപ്ദാദായാണെങ്കില് മറ്റൊന്നും
കാണപ്പെടില്ല. അതിനാല് സദാ ഈ സ്മൃതിയിലൂടെ ഡബില് ലൈറ്റായിട്ടിരിക്കൂ- ഞാന്
ബിന്ദുവാണ്. ബിന്ദുവിന് യാതൊരു ഭാരവുമില്ല. ഈ സ്മൃതി സ്വരൂപം സദാ
മുന്നോട്ടുയര്ത്തി കൊണ്ടിരിക്കും. കണ്ണുകളുടെ നടുവില് നോക്കൂ- ബിന്ദു തന്നെയാണ്.
ബിന്ദു തന്നെയാണ് കാണുന്നത്. ബിന്ദുവില്ലായെങ്കില്(കൃഷ്ണമണി) കണ്ണുണ്ടായിട്ടും
കാണാന് സാധിക്കില്ല. അതിനാല് സദാ ഇതേ സ്വരൂപത്തെ സ്മൃതിയില് വച്ച് പറക്കുന്ന
കലയുടെ അനുഭവം ചെയ്യൂ. ബാപ്ദാദാ കുട്ടികളുടെ വര്ത്തമാന സമയത്തെയും ഭാവിയിലെ
ഭാഗ്യത്തെയും കണ്ട് ഹര്ഷിതമാണ്. ഭാവിയിലെ ഭാഗ്യത്തെയുണ്ടാക്കുന്നതിനുള്ള പേനയാണ്
വര്ത്തമാന സമയം. വര്ത്തമാനത്തെ ശ്രേഷ്ഠമാക്കുന്നതിനുള്ള സാധനമാണ്-
മുതിര്ന്നവരുടെ സൂചനകളെ സദാ സ്വീകരിച്ച് സ്വയത്തെ പരിവര്ത്തനപ്പെടുത്തുക. ഇതേ
വിശേഷ ഗുണത്തിലൂടെ വര്ത്തമാനത്തെയും ഭാവിയിലെയും ഭാഗ്യം ശ്രേഷ്ഠമായി മാറുന്നു.
2.സര്വ്വരുടെയും മസ്തകത്തില് ഭാഗ്യത്തിന്റെ നക്ഷത്രം തിളങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കുകയല്ലേ!
സദാ തിളങ്ങുന്നുണ്ടോ? ഇടയ്ക്ക് മങ്ങുന്നില്ലല്ലോ? അഖണ്ഡ ജ്യോതിയായ ബാബയോടൊപ്പം
നിങ്ങളും അഖണ്ഡ ജ്യോതി സദാ തിളങ്ങുന്ന നക്ഷത്രമായി മാറി. അങ്ങനെ
അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടോ. ദീപത്തെ അഥവാ നക്ഷത്രത്തെ ഇട്യ്ക്ക് വായു
കുലുക്കുന്നില്ലല്ലോ? ബാബയുടെ ഓര്മ്മയുണ്ടെങ്കില് അത് അവിനാശി തിളങ്ങുന്ന
നക്ഷത്രങ്ങളായിരിക്കും. മങ്ങലുണ്ടാകില്ല. ലൈറ്റും മങ്ങി കത്തുമ്പോള് അത്
അണയ്ക്കുന്നു, ആര്ക്കും അത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല. അതിനാല് ഇതും സദാ തിളങ്ങുന്ന
നക്ഷത്രമാണ്. സദാ ജ്ഞാന സൂര്യനായ ബാബയില് നിന്നും പ്രകാശം എടുത്ത്
മറ്റുള്ളവര്ക്കും പ്രകാശം നല്കുന്നവര്. സേവനത്തിന്റെ ഉണര്വ്വും ഉത്സാഹവും
നിലനില്ക്കുന്നു. സര്വ്വരും ശ്രേഷ്ഠ ആത്മാക്കളാണ്, ശ്രേഷ്ഠമായ ബാബയുടെ ശ്രേഷ്ഠ
ആത്മാക്കളാണ്.
ഓര്മ്മയുടെ ശക്തിയിലൂടെ സഫലത സഹജമായി പ്രാപ്തമാകുന്നു. ഓര്മ്മയും സേവനവും
എത്രത്തോളം ഒപ്പമുണ്ടൊ, ഓര്മ്മയുടെയും സേവനത്തിന്റെയും സന്തുലനം സദാ സഫലത
പ്രാപ്തമാക്കി തരുന്നു. അതിനാല് സദാ ശക്തിശാലി ഓര്മ്മയുടെ സ്വരൂപത്തിന്റെ
അന്തരീക്ഷം ഉണ്ടാകുന്നതിലൂടെ ശക്തിശാലി ആത്മാക്കള് ആഹ്വാനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു,
സഫലത ലഭിക്കുന്നു. ലൗകീക കാര്യം നിമിത്തം മാത്രമാണ് എന്നാല് സ്നേഹം ബാബയിലും
സേവനത്തിലുമാണ്. ലൗകീകവും സേവനത്തിന് വേണ്ടിയാണ്, തന്റെ
താല്പര്യത്തിനനുസരിച്ചല്ല ചെയ്യുന്നത്, നിര്ദ്ദേശമനുസരിച്ച് ചെയ്യുന്നു, അതിനാല്
ബാബയുടെ സ്നേഹത്തിന്റെ കൈ കുട്ടികളുടെ കൂടെയുണ്ട്. സദാ സന്തോഷത്തില് പാട്ട് പാടൂ,
നൃത്തം ചെയ്യൂ, ഇത് തന്നെയാണ് സേവനത്തിന്റെ സാധനം. നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം കണ്ട്
മറ്റുള്ളവര്ക്കും സന്തോഷമുണ്ടാകും, അപ്പോള് ഇത് തന്നെ സേവനമാകും. ബാപ്ദാദ
കുട്ടികളോട് സദാ പറയുന്നു- എത്രത്തോളം മഹാദാനിയാകുന്നുവൊ അത്രത്തോളം ഖജനാവ്
വര്ദ്ധിക്കുന്നു. മഹാദാനിയാകൂ, ഖജനാക്കളെ വര്ദ്ധിപ്പിക്കൂ. മഹാദാനിയായി
വളരെയധികം ദാനം ചെയ്യൂ. ഈ ദാനം ചെയ്യുക തന്നെയാണ് എടുക്കുക. നല്ല വസ്തുക്കള്
ലഭിക്കുന്നത് നല്കാതിരിക്കാന് സാധിക്കില്ല.
സദാ തന്റെ ഭാഗ്യത്തെ കണ്ട് ഹര്ഷിതരായിരിക്കൂ. എത്രയോ വലിയ ഭാഗ്യം ലഭിച്ചു,
വീട്ടിലിരിക്കെ ഭഗവാനെ ലഭിക്കുക ഇതിനേക്കാള് വലിയ ഭാഗ്യം മറ്റെന്താണ്! ഈ
ഭാഗ്യത്തെ സ്മൃതിയില് വച്ച് ഹര്ഷിതരായിരിക്കൂ. അപ്പോള് ദുഃഖവും അശാന്തിയും സദാ
കാലത്തേക്ക് സമാപ്തമാകും. സുഖ സ്വരൂപരും, ശാന്ത സ്വരൂപരുമായി തീരും. ആരുടെ
ഭാഗ്യത്തെയാണൊ സ്വയം ഭഗവാന് നിര്മ്മിക്കുന്നത് അവര് എത്ര ശ്രേഷ്ഠമാണ്. അതിനാല്
സദാ സ്വയത്തില് പുതിയ ഉത്സാഹം, പുതിയ ഉണര്വ്വിനെ അനുഭവം ചെയ്ത് മുന്നോട്ട് പോകൂ
കാരണം സംഗമയുഗത്തില് ഓരോ ദിനത്തില് പുതിയ ഉണര്വ്വും, പുതിയ ഉത്സാഹവുമാണ്.
ഇപ്പോള് പോകുന്നത് പോലെയല്ല. സദാ പുതിയ ഉണര്വ്വും ഉത്സാഹവും സദാ
മുന്നോട്ടുയര്ത്തുന്നു. ഓരോ ദിനം തന്നെ പുതിയതാണ്. സദാ സ്വയത്തില് അഥവാ
സേവനത്തില് ഏന്തെങ്കിലും നവീനത തീര്ച്ചയായും ഉണ്ടാകണം. എത്രത്തോളം സ്വയത്തെ
ഉണര്വ്വിലും ഉത്സാഹത്തിലും വയ്ക്കുന്നുവൊ അത്രയും പുതിയ പുതിയ ടച്ചിംഗ് ഉണ്ടായി
കൊണ്ടിരിക്കും. സ്വയം ഏതെങ്കിലും മറ്റ് കാര്യങ്ങളില് ബിസിയായിരിക്കുമ്പോള്
ടച്ചിംഗ് ഉണ്ടാകില്ല. മനനം ചെയ്യൂ എങ്കില് പുതിയ ഉത്സാഹം ഉണ്ടാകും.
ബന്ധനമുള്ളവര്ക്ക് സ്നേഹ സ്മരണ നല്കി കൊണ്ട്- ബന്ധനമുള്ളവരുടെ ഓര്മ്മ സദാ
ബാബയുടെയടുത്ത് എത്തുന്നു, ബാപ്ദാദ സര്വ്വ ബന്ധനമുള്ളവരോട് പറയുന്നു- യോഗം
അര്ത്ഥം ഓര്മ്മയുടെ താല്പര്യത്തെ അഗ്നിയുടെ രൂപരമാക്കൂ. സ്നേഹം അഗ്നിയുടെ
രൂപമാകുമ്പോള് അഗ്നിയില് സര്വ്വതും ഭസ്മമാകുന്നു. അപ്പോള് ഈ
ബന്ധനവുംസ്നേഹത്തിന്റെ അഗ്നിയില് സമാപ്തമാകും, സ്വതന്ത്ര ആത്മാവായി ചെയ്യുന്ന
സങ്കല്പത്തിനനുസരിച്ച് സിദ്ധിയെ പ്രാപ്തമാക്കുന്നു. സ്നേഹിയാണ്, സ്നേഹത്തിന്റെ
ഓര്മ്മ ലഭിക്കുന്നു. സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രതികരണമായി സ്നേഹം ലഭിക്കുന്നു. എന്നാല്
ഇപ്പോള് ഓര്മ്മയെ ശക്തിശാലി അഗ്നി രൂപമാക്കൂ. പിന്നെ സന്മുഖത്ത് എത്തി ചേരുന്ന
ദിനം വന്നു ചേരും.
വരദാനം :-
സദാ ആത്മീയ സ്ഥിതിയില് സ്ഥിതി ചെയ്ത് മറ്റുള്ളവരുടെയും ആത്മാവിനെ കാണുന്ന
ആത്മീയ റോസാ പുഷ്പമായി ഭവിക്കട്ടെ.
ആത്മീയ റോസാ പുഷ്പം
അര്ത്ഥം സദാ ആത്മീയ സുഗന്ധമുള്ളവര്. ആത്മീയ സുഗന്ധമുള്ളവര് എവിടെ നോക്കിയാലും,
ആരെ നോക്കിയാലും ആത്മാവിനെ തന്നെ കാണും, ശരീരത്തെ കാണില്ല. അതിനാല് സ്വയവും സദാ
ആത്മീയ സ്ഥിതിയിലിരിക്കൂ, മറ്റുള്ളവരുടെയും ആത്മാവിനെ തന്നെ കാണൂ. ബാബ
ഉയര്ന്നതിലും വച്ച് ഉയര്ന്നതാണ്, അതേപോലെ പൂന്തോട്ടവും ഉയര്ന്നതിലും വച്ച്
ഉയര്ന്നതാണ്, ഈ പൂന്തോട്ടത്തിന്റെ വിശേഷ അലങ്കാരം നിങ്ങള് ആത്മീയ റോസാ
പുഷ്പങ്ങളായ കുട്ടികളാണ്. നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ സുഗന്ധം അനേക ആത്മാക്കളുടെ മംഗളം
ചെയ്യുന്നു.
സ്ലോഗന് :-
മര്യാദകളെ ലംഘിച്ച് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് സുഖം നല്കിയെങ്കില് അതും ദുഃഖത്തിന്റെ
കണക്കില് ശേഖരിക്കപ്പെടുന്നു.