മധുരമായ കുട്ടികളെ-
തന്റെ മധുരമായ അച്ഛന െഓര്മ്മിക്കൂ, എങ്കില് നിങ്ങള് സതോപ്രധാന ദേവതയായി മാറും,
എല്ലാത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനം ഓര്മ്മയുടെ യാത്രയിലാണ്.
ചോദ്യം :-
ബാബയുടെ ആകര്ഷണം കുട്ടികള്ക്കുണ്ടാകുന്നതുപോലെ ഏത് കുട്ടികളുടെ ആകര്ഷണമാണ്
എല്ലാവര്ക്കും ഉണ്ടാകുന്നത്?
ഉത്തരം :-
ആരാണോ പൂക്കളായി മാറിയത്. ചെറിയ കുട്ടികള് പൂക്കളായിരിക്കും, അവര്ക്ക്
വികാരങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയുകയില്ല. അതിനാല് അവര് എല്ലാവരെയും
ആകര്ഷിക്കാറുണ്ടല്ലോ. അങ്ങനെ നിങ്ങള് കുട്ടികളും പൂക്കളായി അര്ത്ഥം പവിത്രമായി
മാറുമ്പോള് എല്ലാവര്ക്കും ആകര്ഷണമുണ്ടാകും. നിങ്ങളില് വികാരങ്ങളുടെ ഒരു
മുള്ളുപോലും ഉണ്ടാകരുത്.
ഓംശാന്തി.
ആത്മീയ കുട്ടികള്ക്കറിയാം, ഇത് പുരുഷോത്തമ സംഗമയുഗമാണെന്ന്. തന്റെ ഭാവിയിലെ
പുരുഷോത്തമ മുഖം കാണുന്നുണ്ടോ? പുരുഷോത്തമമായ ശരീരം കാണുന്നുണ്ടോ? അനുഭവം
ചെയ്യുന്നുണ്ട്, നമ്മള് വീണ്ടും പുതിയ ലോകത്തില് ഈ ലക്ഷ്മീ-നാരായണന്റെ
വംശത്തിലേക്കു പോകും, അര്ത്ഥം സുഖധാമത്തിലേക്കു പോകും, അഥവാ പുരുഷോത്തമരായി മാറും.
ഇരിക്കവേ ഈ ചിന്ത വരുന്നുണ്ടോ! വിദ്യാര്ത്ഥികള് പഠിക്കുമ്പോള്, ഏത് ക്ലാസിലാണ്
പഠിക്കുന്നത് എന്നത് തീര്ച്ചയായും ബുദ്ധിയിലുണ്ടായിരിക്കുമല്ലോ - ഞാന് വക്കീല്
അല്ലെങ്കില് ഇന്നയാളായി മാറുമെന്ന്. അതേപോലെ നിങ്ങള്ക്കും ഇവിടെ ഇരിക്കുമ്പോള്
അറിയാം, നമ്മള് വിഷ്ണുവിന്റെ കുലത്തിലേക്കു പോകുകയാണെന്ന്. വിഷ്ണുവിന്റെ രണ്ടു
രൂപമുണ്ട്- ലക്ഷ്മീ-നാരായണനും ദേവീ-ദേവതയും. നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധി ഇപ്പോള്
അലൗകീകമാണ്. മറ്റൊരു മനുഷ്യരുടെ ബുദ്ധിയിലും ഈ കാര്യങ്ങളുടെ
ധാരണയുണ്ടായിരിക്കില്ല. നിങ്ങള് കുട്ടികളുടെ ബുദ്ധിയില് ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഉണ്ട്.
ഇത് സാധാരണ സത്സംഗമല്ല. ഇവിടെ ഇരിക്കുമ്പോള് മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട്, സത്യമായ ബാബ
അതായത് ആരെയാണോ ശിവനെന്നു പറയുന്നത് , ആ ബാബയുടെ കൂടെയിരിക്കുകയാണെന്ന്. ശിവബാബ
തന്നെയാണ് രചയിതാവ്, ബാബയ്ക്കു മാത്രമെ രചനയുടെ ആദി-മദ്ധ്യ-അന്ത്യത്തെക്കുറിച്ച്
അറിയുകയുള്ളൂ. പിന്നീട് ബാബ തന്നെയാണ് ജ്ഞാനം നല്കുന്നത്, ഭാവിയിലെ കാര്യം
കേള്പ്പിക്കുന്നതു പോലെ. ഇവിടെ ഇരിക്കുകയാണെങ്കില് ഇത്
ഓര്മ്മയുണ്ടായിരിക്കും-നമ്മള് വന്നിരിക്കുന്നത്
നവചൈതന്യമാര്ജ്ജിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയാണ് അര്ത്ഥം ഈ ശരീരം മാറ്റി ദേവതാ
ശരീരമെടുക്കാനാണ്. ആത്മാവാണ് പറയുന്നത്- നമ്മുടെ ഇത് തമോപ്രധാനവും പഴയ
ശരീരവുമാണ്, ഈ ശരീരത്തെ മാറ്റി ലക്ഷ്മീ-നാരായണനെപ്പോലെയായി മാറണം. ലക്ഷ്യം എത്ര
ശ്രേഷ്ഠമാണ്. പഠിപ്പിക്കുന്ന ടീച്ചര് തീര്ച്ചയായും പഠിക്കുന്ന
വിദ്യാര്ത്ഥിയെക്കാളും സമര്ത്ഥരാ യിരിക്കുമല്ലോ. പഠിപ്പിക്കുന്നു, നല്ല കര്മ്മം
പഠിപ്പിക്കുന്നു, അപ്പോള് തീര്ച്ചയായും ഉയര്ന്നതായിരിക്കുമല്ലോ. നിങ്ങള്ക്കറിയാം,
നമ്മളെ ഏറ്റവും ഉയര്ന്നതിലും ഉയര്ന്ന ഭഗവാനാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. ഭാവിയില്
നമ്മള് തന്നെ ദേവതയായി മാറും. നമ്മള് പഠിക്കുന്നത് ഭാവിയിലെ പുതിയ
ലോകത്തിലേക്കാണ്. മറ്റാര്ക്കും പുതിയ ലോകത്തെക്കുറിച്ച് അറിയുകയില്ല. നിങ്ങളുടെ
ബുദ്ധിയിലുണ്ട്, ഈ ലക്ഷ്മീ- നാരായണന് പുതിയ ലോകത്തിലെ അധികാരികളായിരുന്നു.
അതിനാല് തീര്ച്ചയായും ഇത് വീണ്ടും ആവര്ത്തിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. ബാബ
മനസ്സിലാക്കി തരുന്നു, ഞാന് നിങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ച് മനുഷ്യനില് നിന്നും ദേവതയാക്കി
മാറ്റുന്നു. ദേവതകളും തീര്ച്ചയായും നമ്പര്വൈസായിരിക്കും. ദൈവീകമായ
രാജധാനിയായിരിക്കുമല്ലോ. മുഴുവന് ദിവസവും നിങ്ങള്ക്ക് ഈ ചിന്ത ഉണ്ടായിരിക്കണം
നമ്മള് ആത്മാവാണ്. വളരെയധികം പതീതമായ നമ്മുടെ ആത്മാവ് ഇപ്പോള് പാവനമായി
മാറുന്നതിനുവേണ്ടിയാണ് പാവനമായ ബാബയെ ഓര്മ്മിക്കുന്നത്. ഓര്മ്മയുടെ അര്ത്ഥവും
മനസ്സിലാക്കണം. ആത്മാവാണ് തന്റെ മധുരമായ ബാബയെ ഓര്മ്മിക്കുന്നത്. ബാബ സ്വയം
പറയുന്നു- കുട്ടികളെ, എന്നെ ഓര്മ്മിക്കുന്നതിലൂടെ നിങ്ങള് സതോപ്രധാന ദേവതകളായി
മാറും. സര്വ്വതിന്റെയും ആധാരം ഓര്മ്മയുടെ യാത്രയിലാണ്. ബാബ തീര്ച്ചയായും
ചോദിക്കുമല്ലോ -കുട്ടികളെ, എത്ര സമയം ഓര്മ്മിക്കുന്നുണ്ട്? ഓര്മ്മിക്കുമ്പോള്
തന്നെയാണ് മായയുടെ യുദ്ധമുണ്ടാകുന്നത്. നിങ്ങള് സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട് ഇത്
യാത്രയല്ല എന്നാല്യുദ്ധമാണ്. ഇതില് ഒരുപാട് വിഘ്നമുണ്ടാകുന്നു. ഓര്മ്മയുടെ
യാത്രയില് തന്നെയാണ് മായ വിഘ്നമുണ്ടാക്കുന്നത് അര്ത്ഥം ഓര്മ്മയെ മറപ്പിക്കുന്നു.
പറയാറുമുണ്ട്-ബാബാ, ഞങ്ങള്ക്ക് ബാബയുടെ ഓര്മ്മയിലിരിക്കുമ്പോഴാണ് മായയുടെ
കൊടുങ്കാറ്റ് ഒരുപാടുണ്ടാകുന്നത്. നമ്പര്വണ്കൊടുങ്കാറ്റാണ് ദേഹാഭിമാനം.
പിന്നീടാണ് കാമം, ക്രോധം, ലോഭം, മോഹം......... കുട്ടികള് പറയുന്നുണ്ട്- ബാബാ,
ഞങ്ങള് ഒരുപാട് ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്, ഓര്മ്മയില് ഇരിക്കുമ്പോള് ഒരു വിഘ്നവും
വരരുത് എന്ന്. എന്നാലും കൊടുങ്കാറ്റ് വരുന്നു. ഇന്ന് ക്രോധത്തിന്റെയും
ലോഭത്തിന്റെയും കൊടുങ്കാറ്റ് വന്നു. ഇന്ന് നമ്മുടെ അവസ്ഥ നല്ലതായിരുന്നു, ഒരു
കൊടുങ്കാറ്റും വന്നില്ല. ഓര്മ്മയുടെ യാത്രയില് മുഴുവന് ദിവസവും ഇരിക്കുമ്പോള്
വളരെ സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്നു. ബാബയെ ഒരുപാട് ഓര്മ്മിച്ചു. ഓര്മ്മയില്
സ്നേഹത്തിന്റെ കണ്ണുനീര് ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ബാബയുടെ
ഓര്മ്മയിലിരിക്കുന്നതിലൂടെ നിങ്ങള് മധുരമുള്ളവരായി മാറും.
നിങ്ങള് കുട്ടികള് ഇതും മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട്, നമ്മള് മായയോട് തോറ്റ് തോറ്റ്
എവിടെ എത്തി നില്ക്കുകയാണെന്ന്. കുട്ടികള് കണക്കു വെയ്ക്കാറുണ്ട്, കല്പത്തില്
എത്ര മാസം, എത്ര ദിവസങ്ങളുണ്ടെന്ന്....ബുദ്ധിയില് വരുന്നുണ്ടല്ലോ. അഥവാ
ആരെങ്കിലും ലക്ഷക്കണക്കിനു വര്ഷങ്ങളുണ്ടെന്നു പറയുകയാണെങ്കില് പിന്നീട് ഒരു
കണക്കും വെയ്ക്കാന് സാധിക്കില്ല. ബാബ മനസ്സിലാക്കി തരുന്നു- ഈ സൃഷ്ടി ചക്രം
കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ മുഴുവന് ചക്രത്തിലും നമ്മള് എത്ര ജന്മങ്ങളാണ്
എടുക്കുന്നത്. എങ്ങനെയാണ് രാജകുലത്തിലേക്ക് വരുന്നത്. ഇതറിയാമല്ലോ. ഇത് പുതിയ
ലോകത്തിലേക്കു വേണ്ടിയുള്ള വളരെ പുതിയ കാര്യവും പുതിയ ജ്ഞാനവുമാണ്. പുതിയ
ലോകമെന്ന് സ്വര്ഗ്ഗത്തെയാണ് പറയുന്നത്. നിങ്ങള് പറയും- നമ്മള് ഇപ്പോള്
മനുഷ്യരാണ്, ദേവതയായി മാറുകയാണ്. ദേവത എന്ന പദവിയാണ് ഉയര്ന്നത്. നിങ്ങള്
കുട്ടികള്ക്കറിയാം, നമ്മള് തികച്ചും വേറിട്ട ജ്ഞാനമാണ് എടുക്കുന്നത്. നമ്മളെ
പഠിപ്പിക്കുന്നത് തീര്ത്തും വേറിട്ടതും വിചിത്രവുമായ ബാബയാണ്. ബാബക്ക്
സാകാരത്തിലുള്ള ചിത്രമില്ല. ബാബ നിരാകാരന് തന്നെയാണ്. അതിനാല് ഡ്രാമയില് നോക്കൂ,
എത്ര നല്ല പാര്ട്ടാണുള്ളത്. ബാബ എങ്ങനെ പഠിപ്പിക്കും? അതിനാല് സ്വയം പറയുന്നു -
ഞാന് ഈ ശരീരത്തിലാണ് വരുന്നത്. ഏത് ശരീരത്തിലാണ് വരുന്നതെന്നും ബാബ പറയുന്നു.
മനുഷ്യര് സംശയിക്കുന്നു- ഒരു ശരീരത്തില് മാത്രമെ വരുകയുള്ളൂ! എന്നാല് ഇത്
ഡ്രാമയല്ലേ. ഇതില് മാറ്റമുണ്ടാകില്ല. എങ്ങനെയാണ് നമ്മളെ ശിവബാബ പഠിപ്പിക്കുന്നത്-ഈ
കാര്യങ്ങള് നിങ്ങള് മാത്രമാണ് കേള്ക്കുന്നതും, ധാരണ ചെയ്ത് കേള്പ്പിക്കുന്നതും.
നമ്മള് പിന്നീട് മറ്റാത്മാക്കളെയും പഠിപ്പിക്കുന്നു. പഠിക്കുന്നത് ആത്മാവാണ്.
ആത്മാവ് തന്നെയാണ് പഠിക്കുന്നതും പഠിപ്പിക്കുന്നതും. ആത്മാവ് വളരെ
വിലപ്പെട്ടതാണ്. ആത്മാവ് അവിനാശിയും അമരനുമാണ്. ശരീരം മാത്രമാണ് ഇല്ലാതാകുന്നത്.
നമ്മള് ആത്മാക്കള് നമ്മുടെ പരംപിതാ പരമാത്മാവില് നിന്ന് ജ്ഞാനം
എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. രചനയുടെയും രചയിതാവിന്റെയും
ആദി-മദ്ധ്യ-അന്ത്യത്തിന്റെയും, 84 ജന്മങ്ങളുടെയും ജ്ഞാനമെടുക്കുകയാണ്. ജ്ഞാനം
ആരാണ് എടുക്കുന്നത്? ആത്മാവ്. ആത്മാവ് അവിനാശിയാണ്. മോഹം വെയ്ക്കേണ്ടതും
അവിനാശിയായ വസ്തുവിനോടാണ്. അല്ലാതെ വിനാശമാകുന്ന വസ്തുവിനോടല്ല. ഇത്രയും സമയം
നിങ്ങള് വിനാശമാകുന്ന ശരീരത്തില് മോഹം വെച്ചു. ഇപ്പോള് മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട്-
നമ്മള് ആത്മാവാണ്, ശരീരബോധം ഉപേക്ഷിക്കണം. ചില കുട്ടികള് ബാബക്ക്
എഴുതുന്നുണ്ട്-ഞാന് ആത്മാവ് ഈ കര്മ്മം ചെയ്തു, ഞാന് ആത്മാവ് ഇന്ന് ഈ പ്രഭാഷണം
ചെയ്തു, ഞാന് ആത്മാവ് ഇന്ന് വളരെയധികം ബാബയെ ഓര്മ്മിച്ചു എന്ന്. ബാബ ഉയര്ന്ന
ആത്മാവാണ്, നോളേജ്ഫുള്ളാണ്. നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്ക് എത്ര ജ്ഞാനമാണ് നല്കുന്നത്.
മൂലവതനത്തെയും, സൂക്ഷ്മവതനത്തെയും നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്കറിയാം. മനുഷ്യരുടെ
ബുദ്ധിയില് ഒന്നും തന്നെയില്ല. രചയിതാവ് ആരാണെന്ന് നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധിയിലുണ്ടോ? ഈ
മനുഷ്യസൃഷ്ടിയുടെ രചയിതാവെന്നാണ് ബാബയെ പറയുന്നത്, അതിനാല് തീര്ച്ചയായും
കര്ത്തവ്യം ചെയ്യാന് വരുന്നു.
ആത്മാവിനെയും പരമാത്മാവാകുന്ന ബാബയെയും ഓര്മ്മയുള്ള ഒരു മനുഷ്യരുമുണ്ടാവില്ല,
എന്നാല് നിങ്ങള്ക്കറിയാം. ബാബ തന്നെയാണ് ജ്ഞാനം നല്കുന്നത്-സ്വയത്തെ
ആത്മാവാണെന്നു മനസ്സിലാക്കൂ. നിങ്ങള് സ്വയത്തെ ശരീരമാണെന്നു മനസ്സിലാക്കി
തലകീഴായി തൂങ്ങിക്കിടക്കുകയാണ്. ആത്മാവ് സത്യവും ചൈതന്യവും ആനന്ദസ്വരൂപവുമാണ്.
ആത്മാവിനാണ് ഏറ്റവും കൂടുതല് മഹിമയുള്ളത്. ഒരു ബാബയാകുന്ന ആത്മാവിനു തന്നെ എത്ര
മഹിമയാണുള്ളത്. ബാബ തന്നെയാണ് ദുഃഖത്തെ ഹരിച്ച് സുഖം നല്കുന്നത്.
കൊതുകുകളുടെയൊന്നും മഹിമ പാടാറില്ല-അവര് ദുഃഖത്തെ ഹരിച്ച് സുഖം
നല്കുന്നവരാണെന്നും, ജ്ഞാനത്തിന്റെ സാഗരനാണെന്നും. ഇല്ല, ഇത് ബാബയുടെ മഹിമയാണ്.
നിങ്ങള് കുട്ടികളാണ് പകുതി കല്പത്തിലേക്കു വേണ്ടി ഓരോരുത്തരുടെയും ദുഃഖത്തെ
ഹരിച്ച് സുഖം നല്കുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല്, നിങ്ങള് ബാബയുടെ കുട്ടികളല്ലേ. ഈ
ജ്ഞാനം മറ്റാരിലുമില്ല. നോളേജ്ഫുള് ഒരു ബാബ മാത്രമാണ്. നമ്മളില് ഒരു
ജ്ഞാനവുമില്ല. ഒരു അച്ഛനെ തന്നെ അറിയില്ലെങ്കില് പിന്നെ ബാക്കി എന്ത്
ജ്ഞാനമാണുണ്ടാവുക. ഇപ്പോള് നിങ്ങള് അനുഭവം ചെയ്യുന്നുണ്ട,് നമ്മള് ആദ്യം നോളേജ്
എടുത്തിരുന്നു, പക്ഷേ ഒന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. ചെറിയ കുട്ടികളില്
ജ്ഞാനമുണ്ടാവില്ല, മാത്രമല്ല ഒരു അവഗുണങ്ങളുമുണ്ടാവില്ല, അതുകൊണ്ടാണ് അവരെ
മഹാത്മാവെന്നു പറയുന്നത്. കാരണം പവിത്രമാണ്. എത്രത്തോളം ചെറിയ കുട്ടിയാണോ,
അത്രയും നമ്പര്വണ് പുഷ്പമാണ്. തീര്ത്തും കര്മ്മാതീത അവസ്ഥയാണ്. കര്മ്മത്തെയോ
വികര്മ്മത്തെയോ ഒന്നും അറിയുന്നില്ല. സ്വയത്തെ മാത്രമെ അറിയുകയുള്ളൂ. അവര്
പുഷ്പമായതുകൊണ്ട് എല്ലാവരെയും ആകര്ഷിക്കുന്നു. ഇപ്പോള് നിങ്ങളെ ബാബ
ആകര്ഷിക്കുന്നത് പോലെ. ബാബ വന്നിരിക്കുന്നതു തന്നെ എല്ലാവരെയും പൂവാക്കി
മാറ്റാനാണ്. നിങ്ങളില് ചിലരില് വളരെ മോശമായ മുള്ളുകളുമുണ്ട്. 5 വികാരങ്ങള്
മുള്ളുകളല്ലേ!. ഈ സമയം നിങ്ങള്ക്ക് പൂക്കളുടെയും മുള്ളുകളുടെയും ജ്ഞാനമുണ്ട്.
മുള്ളുകളുടെ കാടുമുണ്ട്. ചില വൃക്ഷത്തിന്റെ മുള്ള് വളരെ വലുതായിരിക്കും. ആ
മുളളുകള്കൊണ്ടും ഒരുപാട് വസ്തുക്കള് ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. മനുഷ്യരുമായി മുള്ളിനെ
താരതമ്യപ്പെടുത്താറുണ്ട്. ബാബ മനസ്സിലാക്കി തരുന്നു, ഈ സമയം വളരെ ദുഃഖം
നല്കുന്ന മുള്ളുകളാണ് മനുഷ്യര്. അതുകൊണ്ടാണ് ഇതിനെ ദുഃഖത്തിന്റെ ലോകമെന്ന്
പറയുന്നത്. പറയുന്നുമുണ്ട്, ബാബ സുഖദാതാവാണെന്ന്. മായയാകുന്ന രാവണന്
ദുഃഖത്തിന്റെ ദാതാവാണ്. സത്യയുഗത്തില് മായയാകുന്ന രാവണനില്ലെങ്കില് പിന്നെ ഈ
ദുഃഖത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളൊന്നുമുണ്ടാവില്ല. ഡ്രാമയില് ഒരു പാര്ട്ട് രണ്ടു തവണ
ഉണ്ടാവില്ല. മുഴുവന് ലോകത്തിലും ഏതെല്ലാം പാര്ട്ടാണോ അഭിനയിച്ചുവരുന്നത്,
അതെല്ലാം പുതിയതാണ് എന്ന് ബുദ്ധിയിലുണ്ട്. നിങ്ങള് ചിന്തിച്ചുനോക്കൂ-സത്യയുഗം
മുതല് ഈ കലിയുഗം വരെ ദിവസങ്ങള് മാറുന്നു, കര്മ്മങ്ങളില് മാറ്റമുണ്ടാകുന്നു.
അയ്യായിരം വര്ഷത്തിന്റെ മുഴുവന് കര്മ്മങ്ങളുടെ കണക്കും ആത്മാവിലുണ്ട്, അതിനെ
മാറ്റാന് സാധിക്കില്ല. ഓരോ ആത്മാവിലും അവനവന്റെ പാര്ട്ട് അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഈ
ഒരു കാര്യം പോലും ആര്ക്കും മനസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല. ഇപ്പോള്
ആദി-മദ്ധ്യ-അന്ത്യത്തെ നിങ്ങള് മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇത് സ്ക്കൂളാണല്ലോ. സൃഷ്ടിയുടെ
ആദി-മദ്ധ്യ-അന്ത്യത്തെക്കുറിച്ചറിയാനും ബാബയെ ഓര്മ്മിച്ച് പവിത്രമായി
മാറാനുമുള്ള പഠിപ്പാണ് ഇത്. ഇതിനു മുമ്പ് അറിയുമായിരുന്നോ- നമുക്ക് ഇതായി
മാറണമെന്ന്? ബാബ എത്ര വ്യക്തമായാണ് മനസ്സിലാക്കി തരുന്നത്. നിങ്ങള് ആദ്യ
നമ്പറില് ദേവതയായിരുന്നു. പിന്നീട് താഴേക്കിറങ്ങി ഇറങ്ങി ഇപ്പോള് എന്തായി
മാറിയിരിക്കുന്നു. ലോകത്തെ നോക്കൂ, എന്തായി മാറിയിരിക്കുകയാണ്! എത്രയധികം
മനുഷ്യരാണ്. ഈ ലക്ഷ്മീ-നാരായണന്റെ രാജധാനിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കൂ-
എന്തായിരിക്കും! ഇവര് വസിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് എത്ര വജ്രങ്ങളുടെയും വൈഢൂര്യങ്ങളുടെയും
കൊട്ടാരങ്ങളായിരിക്കും. ബുദ്ധിയില് വരുന്നുണ്ട്- ഇപ്പോള് നമ്മള്
സ്വര്ഗ്ഗവാസിയായി മാറുകയാണ്. അവിടെ നമ്മള് നമ്മുടെ കെട്ടിടമെല്ലാം ഉണ്ടാക്കും.
ശാസ്ത്രങ്ങളില് കാണിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ താഴെ നിന്ന് ദ്വാരക ഉയര്ന്നു
വരുമെന്നല്ല. ശാസ്ത്രം എന്ന പേരു തന്നെയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്, മറ്റൊരു പേരും
വെയ്ക്കാന് സാധിക്കില്ല. പഠിക്കാനുള്ള മറ്റു പുസ്തകങ്ങളുമുണ്ട്. പിന്നീടുള്ളത്
നോവലുകളാണ്. ബാക്കിയുള്ളതിനെ പുസ്തകം അഥവാ ശാസ്ത്രം എന്നാണ് പറയുന്നത്. അതാണ്
പഠിക്കാനുള്ള പുസ്തകം. ശാസ്ത്രങ്ങള് പഠിക്കുന്നവരെ ഭക്തരെന്നാണ് പറയുന്നത്.
ഭക്തിയും ജ്ഞാനവും രണ്ടു വസ്തുക്കളാണ്. ഇപ്പോള് വൈരാഗ്യം എന്തിനോടാണ്?
ഭക്തിയോടാണോ ജ്ഞാനത്തിനോടാണോ? തീര്ച്ചയായും ഭക്തിയോടാണെന്നേ പറയുകയുള്ളൂ.
ഇപ്പോള് നമുക്ക് ജ്ഞാനം ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്, ഈ ജ്ഞാനത്തിലൂടെ നിങ്ങള്
ഇത്രയും ഉയര്ന്നതായി മാറുന്നു. ഇപ്പോള് ബാബ നിങ്ങളെ സുഖദായിയാക്കി മാറ്റുന്നു.
സുഖധാമത്തെ തന്നെയാണ് സ്വര്ഗ്ഗമെന്നു പറയുന്നത്. നിങ്ങളാണ് സുഖധാമത്തിലേക്കു
പോകുന്നത്, അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളെ തന്നെയാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ ജ്ഞാനവും നിങ്ങള്
ആത്മാക്കളാണ് എടുക്കുന്നത്. ആത്മാവിന് ഒരു ധര്മ്മവുമില്ല. ആത്മാവ്, ആത്മാവ്
തന്നെയാണ്. പിന്നീട് ആത്മാവ് ശരീരത്തിലേക്കു വരുമ്പോള് ശരീരത്തിന്റെ ധര്മ്മം
വേറെയാകുന്നു. ആത്മാവിന്റെ ധര്മ്മമെന്താണ്? ഒന്ന്, ആത്മാവ് ബിന്ദു സമാനമാണ്.
മറ്റൊന്ന് ശാന്തസ്വരൂപവുമാണ്. ശാന്തിധാമത്തില് അഥവാ മുക്തിധാമത്തിലാണ്
വസിക്കുന്നത്. ഇപ്പോള് ബാബ മനസ്സിലാക്കി തരുന്നു-എല്ലാം കുട്ടികളുടെ അവകാശമാണ്.
ഒരുപാട് കുട്ടികള് മറ്റു ധര്മ്മങ്ങളിലേക്കെല്ലാം മാറിയിട്ടുണ്ട്. പിന്നീട് അവര്
അതില് നിന്ന് തന്റെ യഥാര്ത്ഥ ധര്മ്മത്തിലേക്ക് വരും. ആരെല്ലാമാണോ ദേവി-ദേവതാ
ധര്മ്മം വിട്ട് മറ്റു ധര്മ്മത്തിലേക്കെല്ലാം പോയിട്ടുള്ളത്, ആ ഇലകളെല്ലാം
അവനവന്റെ സ്ഥാനത്തേക്ക് തിരിച്ചുവരും. ഈ കാര്യങ്ങളെയൊന്നും മറ്റാര്ക്കും
മനസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കില്ല. ആദ്യമാദ്യം ബാബയുടെ പരിചയം കൊടുക്കണം, ഇതില്
തന്നെയാണ് എല്ലാവര്ക്കും ആശയക്കുഴപ്പമുള്ളത്. നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്കറിയാം നമ്മളെ
ആരാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നതെന്ന്? ബാബയാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. കൃഷ്ണനാണെങ്കില്
ദേഹധാരിയാണ്. ഈ ബ്രഹ്മാവിനെ ദാദ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. എല്ലാവരും
സഹോദരന്മാരാണല്ലോ. പിന്നീടെല്ലാം പദവിയുടെ ആധാരത്തിലാണ്. ഇത് സഹോദരന്റെ ശരീരമാണ്,
ഇത് സഹോദരിയുടെ ശരീരമാണ്. ഇതെല്ലാം ഇപ്പോഴാണ് നിങ്ങള്ക്കറിയുന്നത്. ആത്മാവ് ഒരു
ചെറിയ നക്ഷത്രമാണ്. ഇത്രയും ജ്ഞാനം ഒരു ചെറിയ നക്ഷത്രത്തിലാണുള്ളത്.
നക്ഷത്രത്തിന് ശരീരമില്ലാതെ സംസാരിക്കാന് പോലും സാധിക്കില്ല. നക്ഷത്രത്തിന്
പാര്ട്ടഭിനയിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി അവയവങ്ങളും വേണം. നക്ഷത്രത്തിന്റെ ലോകം തന്നെ
വേറെയാണ്. പിന്നീട് ഇവിടെ വന്നിട്ടാണ് ആത്മാവ് ശരീരമെടുക്കുന്നത്. പരലോകം
ആത്മാക്കളുടെ വീടാണ്. ആത്മാവ് ചെറിയ ബിന്ദുവാണ്. ശരീരം വലുതാണ്. അതുകൊണ്ട്
ശരീരത്തെ എത്രയാണ് ഓര്മ്മിക്കുന്നത്! ഇപ്പോള് നിങ്ങള്ക്ക് ഓര്മ്മിക്കേണ്ടത് ഒരു
പരംപിതാപരമാത്മാവിനെയാണ്. ആത്മാക്കളുടെയും പരമാത്മാവിന്റെയും
മിലനമാണുണ്ടാകുന്നത്. പരമാത്മാവ് തന്നെയാണ് സത്യം. ആത്മാക്കളും പരമാത്മാവും
ഒരുപാട് കാലം വേറിട്ടിരുന്നു......എന്ന മഹിമയും പാടാറുണ്ട്. നമ്മള് ബാബയില്
നിന്ന് വേറിട്ടിരുന്നില്ലേ. എത്ര സമയം വേറിട്ടിരുന്നു എന്ന് ഓര്മ്മ വരുന്നുണ്ടോ!
കല്പ-കല്പം ബാബ എന്താണോ കേള്പ്പിച്ചത്, അതു തന്നെയാണ് വന്ന് കേള്പ്പിക്കുന്നത്.
ഇതില് അല്പം പോലും വ്യത്യാസമുണ്ടാകാന് സാധിക്കില്ല. ഓരോ സെക്കന്റിലും നടക്കുന്ന
അഭിനയമെല്ലാം പുതിയതാണ്. ഒരു സെക്കന്റ്, ഒരു മിനിറ്റ് കടുന്നുപോകുന്നു. അപ്പോള്
പറയും- ഇത്ര വര്ഷം, ദിവസം, മിനിറ്റ്, സെക്കന്റ് കടന്നാണ് വന്നിരിക്കുന്നതെന്ന്.
അയ്യായിരം വര്ഷം പൂര്ണ്ണമാകുമ്പോള് പിന്നീട് ആദ്യം മുതല് ആരംഭിക്കും. കൃത്യമായ
കണക്കാണല്ലോ. മിനിറ്റും സെക്കന്റുമെല്ലാം കുറിച്ചു വെയ്ക്കുന്നു. ഇപ്പോള്
നിങ്ങളോട് ചോദിക്കുകയാണ്-ഇവര് എപ്പോഴാണ് ജന്മമെടുത്തത്? നിങ്ങള്
എണ്ണിപ്പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നു. കൃഷ്ണന് ആദ്യത്തെ നമ്പറില് ജന്മമെടുത്തിരുന്നു.
എന്നാല് ശിവ അവതരണത്തിന്റെ മിനിറ്റും, സെക്കന്റിന്റെയൊന്നും കണക്കെടുക്കാന്
സാധിക്കില്ല. കൃഷ്ണന്റെ തീയ്യതിയും മാസവുമെല്ലാം പൂര്ണ്ണമായും
എഴുതിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. മനുഷ്യരുടെ ക്ലോക്കില് മിനിറ്റിന്റെയോ, സെക്കന്റിന്റെയോ
വ്യത്യാസമുണ്ടാകാം. ശിവബാബയുടെ അവതരണത്തില് അല്പം പോലും വ്യത്യാസമുണ്ടാകില്ല.
എപ്പോള് വന്നു എന്ന് അറിയാന് സാധിക്കില്ല! സാക്ഷാത്കാര മുണ്ടായപ്പോഴാണ് വന്നത്,
അങ്ങനെയുമല്ല. ഒരു ഏകദേശം പറയുന്നു, ഇന്ന സമയത്ത് പ്രവേശിച്ചു എന്നല്ല.
സാക്ഷാത്കാരമുണ്ടായി നമ്മള് ഇന്നതായി മാറും. ശരി.
വളരെക്കാലത്തെ വേര്പാടിനുശേഷം തിരികെക്കിട്ടിയ മധുര മധുരമായ സന്താനങ്ങള്ക്ക്
മാതാവും പിതാവുമായ ബാപ്ദാദയുടെ സ്നേഹ സ്മരണകളും പുലര്കാല വന്ദനവും. ആത്മീയ
പിതാവിന്റെ ആത്മീയ കുട്ടികള്ക്ക് നമസ്ക്കാരം.
ധാരണയ്ക്കുള്ള മുഖ്യ സാരം:-
1.
സുഖധാമത്തിലേക്കു പോകുന്നതിനുവേണ്ടി സുഖദായിയായി മാറണം. എല്ലാവരുടെയും ദുഃഖത്തെ
ഹരിച്ച് സുഖം കൊടുക്കണം. ഒരിക്കലും ദുഖം നല്കുന്ന മുള്ളായി മാറരുത്.
2. ഈ വിനാശിയായ ശരീരത്തില് ആത്മാവിന് തന്നെയാണ് വളരെയധികം മൂല്യമുള്ളത്, ആത്മാവ്
തന്നെയാണ് അമരനും അവിനാശിയും. അതിനാല് അവിനാശിയായ വസ്തുവിനോട് സ്നേഹം വെയ്ക്കണം.
ദേഹബോധം ഇല്ലാതാക്കണം.
വരദാനം :-
ഒരു ബലം ഒരു വിശ്വാസത്തിന്റെ ആധാരത്തില് ലക്ഷ്യത്തെ സമീപത്താണെന്ന അനുഭവം
ചെയ്യുന്ന ധൈര്യശാലികളായി ഭവിക്കട്ടെ.
ഉയര്ന്ന
ലക്ഷ്യത്തിലെത്തുന്നതിന് മുമ്പ് ശക്തമായ കൊടുങ്കാറ്റുകള് വരിക തന്നെ ചെയ്യും,
കപ്പലിന് മറുകര എത്തിച്ചേരുന്നതിനിടയില് നീര്ച്ചുഴികള് മറികടക്കുക തന്നെ
വേണ്ടിവരും, അതുകൊണ്ട് ഉടന് പരിഭ്രമിക്കരുത്, ക്ഷീണിക്കുകയോ നിന്നുപോവുകയോ
ചെയ്യരുത്. കൂട്ടുകാരനെ കൂടെ വെക്കൂ, എങ്കില് ഓരോ പ്രയാസങ്ങളും സഹജമായി മാറും,
ധൈര്യശാലികളായി മാറി അച്ഛന്റെ സഹായത്തിന് പാത്രമാകൂ. ഒരു ബലം ഒരു വിശ്വാസം-ഈ
പാഠത്തെ സദാ ഉറപ്പിക്കൂ എങ്കില് ഇടക്കുള്ള നീര്ച്ചുഴികളില് നിന്ന് സഹജമായും
പുറത്ത് വന്ന് ലക്ഷ്യത്തിന് സമീപത്താണെന്ന അനുഭവമുണ്ടാകും.
സ്ലോഗന് :-
വിശ്വമംഗളകാരി അവരാണ് ആരാണോ പ്രകൃതി സഹിതം ഓരോ ആത്മാവിനെ പ്രതിയും ശുഭഭാവന
വെക്കുന്നവര്.