നിശ്ചിന്തചക്രവര്ത്തിയാകുവാനുളളയുക്തി
ഇന്ന് ബാപ്ദാദ നിശ്ചിന്ത
ചക്രവര്ത്തിമാരുടെ സഭ കാണുകയായിരുന്നു. ഈ രാജ്യസഭ മുഴുവന് കല്പത്തിലുമുളള
വിചിത്ര സഭയാണ്. ധരാളം ചക്രവര്ത്തിമാരുണ്ട്, എന്നാല് നിശ്ചിന്ത ചക്രവര്ത്തികളുടെ
ഈ വിചിത്രമായ സഭ സംഗമയുഗത്തില് മാത്രമാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്. ഈ നിശ്ചിന്ത
ചക്രവര്ത്തികളുടെ സഭ, സത്യയുഗത്തിലുളള രാജ്യ സഭയേക്കാളും ശ്രേഷ്ഠമാണ്,
എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് അവിടെ ചിന്തയുടെയും ലഹരിയുടെയും വ്യത്യാസത്തെക്കുറിച്ചുളള
ജ്ഞാനം എമര്ജ്ജ് രൂപത്തില് ഉണ്ടാകില്ലല്ലോ. ചിന്ത എന്ന ശബ്ദത്തെക്കുറിച്ച്
അറിയുക പോലുമില്ല. എന്നാല് ഇപ്പോള് മുഴുവന് ലോകവും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ
ചിന്തയിലാണ് - അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ ഉടന് തന്നെ സ്വയത്തെക്കുറിച്ച്,
പരിവാരത്തെക്കുറിച്ച്, കാര്യവ്യവഹാരങ്ങളുടെ, മിത്ര-സംബന്ധികളുടെയെല്ലാം
എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചിന്തകളുണ്ടാകുന്നു. എന്നാല് താങ്കളെല്ലാവരും അമൃതവേള
മുതല്ക്ക് നിശ്ചിന്ത ചക്രവര്ത്തിയായി ഓരോ കാര്യവും ചെയ്യുന്നു. നിശ്ചിന്ത
ചക്രവര്ത്തികളായി വിശ്രമത്തോടെ ഉറങ്ങുന്നു. സുഖത്തിന്റെ നിദ്ര, ശാന്തിയുടെ
നിദ്ര പൂകുന്നു. ഇങ്ങനെയുളള നിശ്ചിന്ത ചക്രവര്ത്തിയല്ലേ. ഇതുപോലെയായോ അതോ
മറ്റെന്തെങ്കിലും ചിന്തയുണ്ടോ? ബാബയ്ക്ക് സര്വ്വ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും
നല്കിയപ്പോള് നിശ്ചിന്തമായി. എനിക്കാണ് ഉത്തരവാദിത്തമെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമ്പോഴാണ്
ചിന്ത. ഉത്തരവാദിത്ത്വം ബാബയ്ക്കാണ്, ഞാന് നിമിത്തമായ സേവാധാരിയാണ്. ഞാന്
നിമിത്ത കര്മ്മയോഗിയാണ്. ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നത് ബാബയാണ്, ഞാന് നിമിത്തമായി
ചെയ്യുന്നു. അഥവാ ഈ സ്മൃതി ഓരോ സമയത്തും സ്വതവേ ഉണ്ടെങ്കില് സദാ നിശ്ചിന്തമായ
ചക്രവര്ത്തി തന്നെയാണ്. അഥവാ തെറ്റായിപ്പോലും ഏതെങ്കിലും വ്യര്ത്ഥ ഭാവത്തിന്റെ
ഭാരം ചുമക്കുന്നു എങ്കില്, കിരീടത്തിനു പകരം ചിന്തയുടെ അനേക ചവുറ്റുകുട്ടകള്
തലയില് വരുന്നു. ഇല്ലെങ്കില് സദാ പ്രകാശത്തിന്റെ കിരീടധാരിയായ നിശ്ചിന്ത
ചക്രവര്ത്തിയാണ്. ഞാനും ബാബയും മൂന്നാമതൊരാളില്ല. ഈ അനുഭൂതി സഹജമായും നിശ്ചിന്ത
ചക്രവര്ത്തിയാകുന്നു. അപ്പോള് കിരീടധാരിയാണോ അതോ ചുമട്ടുധാരിയാണോ? കുട്ട
ചുമക്കുക, കിരീടം അണിയുക ഇവ തമ്മില് എത്ര വ്യത്യാസമാണ്. നിങ്ങളുടെ മുന്നില് ഒരു
കിരീടധാരിയെയും, ഭാരം ചുമക്കുന്ന ഒരാളെയും നിര്ത്തൂ, അപ്പോള് എന്താണ്
ഇഷ്ടപ്പെടുക? കിരീടമോ കുട്ടയോ? അനേക ജന്മങ്ങളുടെ അനേക ഭാരത്തിന്റെ ചുമട് ബാബ
വന്ന് ഇല്ലാതാക്കി ഭാരരഹിതമാക്കുന്നു. അപ്പോള് നിശ്ചിന്ത ചക്രവര്ത്തികള് അര്ത്ഥം
സദാ ഡബിള് ലൈറ്റായിരിക്കുന്നവര്. ഏതുവരെ ചക്രവര്ത്തിയായി മാറുന്നില്ലയോ അതുവരെയും
കര്മ്മേന്ദ്രിയങ്ങള് തന്റെ വശത്താകില്ല. രാജാവാകുമ്പോഴാണ് മായാജീത്ത്,
കര്മ്മേന്ദ്രിയജീത്ത്, പ്രകൃതിജീത്താകുന്നത്. അപ്പോള് രാജ്യസഭയിലല്ലേ
ഇരിക്കുന്നത് ! ശരി -
ഇന്ന് യൂറോപ്പിന്റെ അവസരമാണ്. യൂറോപ്പില് സേവനം വിസ്തൃതിയിലേക്ക് വന്നിട്ടുണ്ട്.
യൂറോപ്പ് തന്റെ സമീപ ദേശങ്ങളുടെ മംഗളത്തിനായുളള പദ്ധതികളും നല്ല രീതിയില്
ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. എങ്ങനെയാണോ ബാബ സദാ മംഗളകാരി, അതുപോലെ കുട്ടികളും
ബാബയ്ക്ക് സമാനം മംഗളത്തിന്റെ ഭാവന വെക്കുന്നവരാണ്. ഇപ്പോള് ആരെ കാണുമ്പോഴും ദയ
തോന്നുന്നില്ലേ, ഇവരും ബാബയുടേതാകണം. നോക്കൂ, ബാപ്ദാദ സ്ഥാപനയുടെ സമയം മുതല്ക്കു
തന്നെ വിദേശത്തെ എല്ലാ കുട്ടികളെ ഏതെങ്കിലും രീതിയില് ഓര്മ്മിക്കാറുണ്ട്.
ബാപ്ദാദയുടെ ആഹ്വാനത്തിലൂടെയാണ് സമയമനുസരിച്ച് നാനാവശത്തുമുളള കുട്ടികളും
എത്തിച്ചേര്ന്നത്. വളരെക്കാലങ്ങളായി ബാപ്ദാദ ആഹ്വാനിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
ആഹ്വാനം മൂലമാണ് താങ്കളെല്ലാവരും കാന്തം പോലെ ആകര്ഷിക്കപ്പെട്ട്
എത്തിച്ചേര്ന്നത്. ഞങ്ങള് എങ്ങനെ എത്തിച്ചേര്ന്നെന്നറിയില്ല, എന്ന്
അനുഭവപ്പെടുന്നില്ലേ. ബാബയുടേതായത് നല്ല കാര്യം തന്നെ, എന്നാല് എന്തില് നിന്നും
എന്തായിത്തീര്ന്നു. എങ്ങനെയായിത്തീര്ന്നു ഇതും ഒന്നു ചിന്തിക്കൂ, എവിടെ നിന്നു
എവിടെവരെയ്ക്ക് എത്തിച്ചേര്ന്നു. ചിന്തിക്കുമ്പോള് വിചിത്രമായി തോന്നുന്നില്ലേ.
ഡ്രാമയില് അടങ്ങിയിട്ടുളള കാര്യമാണ്. ഡ്രാമാ പ്രകാരം എല്ലാവരെയും കോണു-കോണുകളില്
നിന്നും കണ്ടെത്തി ഒരു പരിവാരത്തിലെക്ക് എത്തിച്ചു. ഇപ്പോള് ഈ പരിവാരം
എന്റെതായതിനാല് അതിപ്രിയപ്പെട്ടതുമാണ്. ബാബ അതി സ്നേഹിയാണ്, അതിനാല് താങ്കളും
സ്നേഹികളായി. താങ്കളും ഒട്ടും കുറവല്ല. താങ്കളെല്ലാവരും ബാപ്ദാദയുടെ
കൂട്ടുകെട്ടിന്റെ പ്രഭാവത്തിലൂടെ അതിസ്നേഹിയായിത്തീര്ന്നു. ആരെ നോക്കിയാലും
എല്ലാവരും പരസ്പരം സ്നേഹത്തിന്റെ കാര്യത്തില് ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചപ്പെട്ടതാണ്.
ഓരോരുത്തരുടെ മുഖത്തിലും ആത്മീയതയുടെ പ്രഭാവം കാണപ്പെടുന്നുണ്ട്. വിദേശീയര്ക്ക്
മേക്കപ്പ് ചെയ്യാന് ഇഷ്ടമല്ലേ. അപ്പോള് ഇവിടെ ഫരിസ്തകളുടെ മേക്കപ്പ് ചെയ്യാനുളള
സ്ഥാനമാണ്. ഈ മേക്കപ്പിലൂടെ നിങ്ങള് ഫരിസ്തകളാകുന്നു. മേക്കപ്പിലൂടെ ആര്
എങ്ങനെയാണെങ്കിലും അവര്ക്ക് പരിവര്ത്തനം സംഭവിക്കുന്നു. മേക്കപ്പിലൂടെ വളരെ
സുന്ദരമായി അനുഭവപ്പെടുന്നു. അപ്പോള് ഇവിടെയും എല്ലാവരും തിളങ്ങുന്ന ഫരിസ്തകളായി
അനുഭവപ്പെടുന്നു, എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ആത്മീയ മേക്കപ്പ് ചെയ്തു. ഭൗതികമായ
മേക്കപ്പില് ധാരാളം ബുദ്ധിമുട്ടുകളുമുണ്ടാകുന്നു. എന്നാല് ഇതില് യാതൊരു
ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല. അപ്പോള് എല്ലാവരും തിളങ്ങുന്ന സര്വ്വരുടെയും സ്നേഹി
ആത്മാക്കളല്ലേ. ഇവിടെ സ്നേഹമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും തന്നെയില്ല. എഴുന്നേല്ക്കുമ്പോഴും
സ്നേഹത്തോടെ ഗുഡ്മോണിംഗ് എന്ന് പറയുന്നു. കഴിക്കുമ്പോഴും സ്നേഹത്തോടെ
ബ്രഹ്മാഭോജനം കഴിക്കുന്നു. നടക്കുമ്പോഴും ബാബയോടൊപ്പം സ്നേഹത്തോടെ കൈപിടിച്ച്
നടക്കുന്നു. വിദേശീയര്ക്ക് കൈകോര്ത്തു പിടിച്ച് നടക്കാന് ഇഷ്ടമല്ലേ. അപ്പോള്
ബാപ്ദാദയും പറയുന്നു, സദാ ബാബയുടെ കൈയ്യില് കൈപിടിച്ച് നടക്കൂ. ഒറ്റയ്ക്ക്
നടക്കരുത്. ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നാല് ഇടയ്ക്ക് ബോറടിക്കുന്നു. ചിലപ്പോള് മറ്റുളളവരുടെ
ദൃഷ്ടിയും പതിയുന്നു. ബാബയോടൊപ്പം നടക്കുകയാണെങ്കില് ഒന്ന് ഒരിക്കലും മായയുടെ
ദൃഷ്ടി പതിയില്ല, രണ്ടാമതായി കൂട്ടുളളതിനാല് സദാ ആനന്ദത്തോടെ സന്തോഷത്തോടെ
കഴിച്ചും, കുടിച്ചും, ആഘോഷത്തോടെ മുന്നേറാം. അപ്പോള് എല്ലാവര്ക്കും ഈ
കൂട്ടുകാരനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേ. അതോ ഇനി മറ്റെന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടോ? മറ്റൊരു
പങ്കാളിയുടെ ആവശ്യമില്ലല്ലോ ? എപ്പോഴെങ്കിലും കുറച്ച് മനസ്സിനെ
ആനന്ദിപ്പിക്കുവാനായി മറ്റാരെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടോ? ചതി നല്കുന്ന സംബന്ധത്തില്
നിന്നും മുക്തമായില്ലേ. ആ സംബന്ധത്തില് ദുഖവുമുണ്ട്, ചതിയുമുണ്ട്. ഇപ്പോള് ദുഖവും
ചതിയുമില്ലാത്ത സംബന്ധത്തിലേക്ക് വന്നില്ലേ. രക്ഷപ്പെട്ടില്ലേ. സദാ കാലത്തേക്ക്
രക്ഷപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ പക്കയല്ലേ? അല്ലാതെ കച്ചയല്ലല്ലോ? (പാകപ്പെടാത്തത്).
തിരികെ അവിടേക്ക് പോയതിനുശേഷം, എന്താ ചെയ്യുക, മായ വന്നു..... എങ്ങനെ ചെയ്യും....
എന്ന് പറഞ്ഞ് കത്തയക്കില്ലല്ലോ?
യൂറോപ്പ്വാസികള് വിശേഷിച്ചും ഏതൊരു അത്ഭുതം സൃഷ്ടിച്ചു? ഓരോ വര്ഷം കൂടുന്തോറും
ബാബയുടെ മുന്നില് പൂച്ചെണ്ട് സമര്പ്പിക്കണമെന്ന ബാബയുടെ മഹാവാക്യങ്ങള്
പ്രത്യക്ഷത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നതിനുളള ഇച്ഛ ഓരോരുത്തര്ക്കുമുളളതായി ബാബ
കാണുന്നു. ഈ ഉണര്വ്വ് സദാ നിലനിന്നിരുന്നു ഇപ്പോഴുമുണ്ട്. ഓരോ വര്ഷവും
പുതുിയ-പുതിയ കളഞ്ഞുപോയി തിരികെ കിട്ടിയ ബാബയുടെ മക്കള് തന്റെ മധുബന്
വീട്ടിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുന്നു. തന്റെ പരിവാരത്തിലേക്ക്
എത്തിച്ചേര്ന്നിരിക്കുന്നു. അപ്പോള് ബാപ്ദാ കാണുന്നു, യൂറോപ്പ് വാസികള് ഈ
ലക്ഷ്യം വെച്ച് അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്നുണ്ട്. അപ്പോള് ബാബയുടെ മഹാവാക്യങ്ങളെ
ആജ്ഞകളെ നല്ല രീതിയില് പാലിക്കുന്ന ആജ്ഞാകാരികളാണ്. ആജ്ഞാകാരികളായ കുട്ടികളില്
സദാ ബാബയുടെ ആശീര്വ്വാദമുണ്ടാകുന്നു. ആജ്ഞാകാരി കുട്ടികള് ആശീര്വ്വാദത്തിന്
പാത്രീഭൂതരായിരിക്കുന്നു. മനസ്സിലായോ! കുറച്ച് വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് എത്ര
കുറച്ച് പേര് മാത്രമാണുണ്ടായിരുന്നത്. എന്നാല് ഓരോ വര്ഷവും അഭിവൃദ്ധി
പ്രാപ്തമാക്കി വലുതിലും വലിയ പരിവാരമാക്കിമാറ്റി. ഇപ്പോള് ഒന്നില് നിന്നും രണ്ട്
രണ്ടില് നിന്നും മൂന്ന് അങ്ങനെ എത്ര സെന്ററുകളായി. യു.കെ വേറെയാണ്, വലുതാണ്.
എല്ലാവരുടെയും സംബന്ധം യു.കെ യുമായിത്തന്നെയാണല്ലോ. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് വിദേശത്തെ
അടിത്തറ യു.കെ ആണ്. എത്ര തന്നെ ശാഖകളിലൂടെ വൃക്ഷം വിസ്താരം പ്രാപിച്ചാലും
അടിത്തറയുമായല്ലേ സംബന്ധമുളളത്. അഥവാ അടിത്തറയുമായി സംബന്ധമില്ലെങ്കില് വിസ്താരം
എങ്ങനെ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കും. ലണ്ടനില് വിശേഷിച്ചും വിശിഷ്ട സന്താനങ്ങളെയാണ്
നിമിത്തമാക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് അടിത്തറയല്ലേ. അപ്പോള്
എല്ലാവരുടെ സംബന്ധവും നിര്ദ്ദേശം ലഭിക്കുന്നതും സഹജമാണെങ്കില് പുരുഷാര്ത്ഥവും
സേവനവും സഹജമായിരിക്കും. ബാപ്ദാദയുണ്ട്, ബാപ്ദാദ കൂടാതെ ഒരു സെക്കന്റ് പോലും
മുന്നോട്ട് പോകരുത്, അത്രയ്ക്കും കമ്പയിന്റായിരിക്കണം. എന്നാലും സാകാര രൂപത്തിലും,
സേവനത്തിന്റെ സാധനങ്ങളിലും, സേവനത്തിന്റെ പദ്ധതികളിലും അതിനോടൊപ്പം തന്റെ
സ്വഉന്നതിയുടെ കാര്യത്തിലും ആര്ക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും നിര്ദ്ദേശം
ആവശ്യമെങ്കില് അടിത്തറയുമായി കണക്ഷന് വെക്കണം. ഇതും നിമിത്തമായി
ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടിട്ടുളള മാധ്യമമാണ്. ഇതിലൂടെ സഹജമായും പരിഹാരം ലഭിക്കുന്നതാണ്.
എന്നാല് ബുദ്ധി ക്ലിയര് അല്ലാത്തതിനാല് പലതവണ മായയുടെ കൊടുങ്കാറ്റുകള് വരുന്നു,
ഇതിലൂടെ ബാബയുടെ നിര്ദ്ദേശത്തെയും ശക്തിയെയും പിടിച്ചെടുക്കാന് സാധിക്കില്ല.
ഇങ്ങനെയുളള അവസരങ്ങളിലാണ് സാകാര മാധ്യമത്തിലുളളവര് നിമിത്തമാകുന്നത്. ദീദിമാരും
ദാദിമാരും നിമിത്തമായിരിക്കുന്നത് അതിനായാണ്, ഇതിലൂടെ സമയം വ്യര്ത്ഥമാകില്ല.
ബാക്കി ബാപ്ദാദയ്ക്ക് അറിയാം എല്ലാവരും ധൈര്യശാലികളാണ്. അവിടെ നിന്നു തന്നെ
ജന്മമെടുത്ത് അവിടത്തെ സേവനത്തിന് നിമിത്തമായവരാണ്, ചാരിറ്റി ബിഗിന്സ് അറ്റ്
ഹോം എന്ന പാഠം നല്ല രീതിയില് പക്കാ ആക്കിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെത്തന്നെ നിമിത്തമായി
അവൃദ്ധി പ്രാപ്തമാക്കുക എന്നത് നല്ല കാര്യമാണ്. മംഗളത്തിന്റെ ഭാവനയോടെ
മുന്നേറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എവിടെ ദൃഢസങ്കല്പമുണ്ടോ അവിടെ സഫലതയുണ്ട്.
എന്തുതന്നെ സംഭവിച്ചാലും സേവനത്തില് സഫലത നേടുക തന്നെ വേണം - ഈ ശ്രേഷ്ഠ
സങ്കല്പമാണ് ഇന്ന് പ്രത്യക്ഷ ഫലം നല്കിയത്. ഇപ്പോള് തന്റെ ശ്രേഷ്ഠ
പരിവാരത്തക്കണ്ട് സന്തോഷം തോന്നുന്നു, വിശേഷിച്ച് പാണ്ഡവര് തന്നയാണ് ടീച്ചര്.
ശക്തികള് തീര്ച്ചയായും സഹയോഗികള് തന്നെയാണല്ലോ. പാണ്ഡവരില് നിന്നും സദാ
സേവനത്തിന്റെ വിശേഷ വൃദ്ധിയുടെ പ്രത്യക്ഷഫലം ലഭിക്കുന്നു. സേവനത്തെക്കാളും
കൂടുതല് സേവാകേന്ദ്രത്തിന്റെ തിളക്കവും, അലങ്കാരവും ശോഭയും ശക്തികളിലൂടെയാണ്
ഉണ്ടാകുന്നത്. ശക്തികളുടെ പാര്ട്ടും പാണഡവരുടെ പാര്ട്ടും തമ്മില് വ്യത്യാസമുണ്ട്.
അതിനാല് രണ്ട് കൂട്ടരും ആവശ്യമാണ്. ഏത് സെന്ററുകളിലാണോ ശക്തികള് മാത്രം
പാണ്ഡവരില്ലാത്തത്, സെന്റര് ശക്തിശാലിയായിരിക്കില്ല. അതിനാല് രണ്ട് കൂട്ടരും
ആവശ്യമാണ്. ഇപ്പോള് താങ്കളെല്ലാവരും ഉണരുകയാണെങ്കില് ഒരാളിലൂടെ പരസ്പരം സഹജമായും
അനേകര് ഉണരുന്നു. പ്രയത്നവും സമയവും ആവശ്യമായെങ്കിലും ഇപ്പോള് നല്ല രീതിയില്
അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ദൃഢസങ്കല്പം ഒരിക്കലും സഫലമാകാതിരിക്കില്ല. ഈ
പ്രത്യക്ഷ തെളിവാണ് കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഇവിടെ അല്പമെങ്കിലും നിരാശപ്പെട്ടു
പോകരുത്. തന്റെ ചെറിയൊരു ദുര്ബല സങ്കല്പം പോലും സേവനത്തില്
വ്യത്യാസമുണ്ടാക്കുന്നു. ദൃഢതയുടെ ജലത്തിലൂടെ ഫലം കൂടുതല് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു.
ദൃഢത തന്നെയാണ് സഫലത നല്കുന്നത്.
പരമാത്മാവിന്റെ ആശീര്വ്വാദങ്ങള് നേടണമെങ്കില്
ആജ്ഞാകാരിയാകൂ (അവ്യക്തമുരളികളില് നിന്ന്)
ബാബ പറയുന്നതുപോലെ ചെയ്യുകയാണെങ്കില്, ബാബ പറയുന്നത് കുട്ടികള് പ്രവര്ത്തിക്കണം
- ഇവരെയാണ് നമ്പര്വണ് ആജ്ഞാകാരിയെന്ന് പറയുന്നത്. ബാബയുടെ ഓരോ നിര്ദ്ദേശത്തെയും
ശ്രീമതത്തെയും യഥാര്ത്ഥ രീതിയില് മനസ്സിലാക്കി പാലിക്കണം. ഇവരെയാണ്
ആജ്ഞാകാരികളെന്ന് പറയുന്നത്. ശ്രീമതത്തില് സങ്കല്പത്തില് പോലും മന്മത്തും
പരമത്തും കലര്ത്തരുത്. ബാബയുടെ ആജ്ഞയാണ് - എന്നെ മാത്രം ഓര്മ്മിക്കൂ. അഥവാ ഈ
ആജ്ഞയെ പാലിക്കുകയാണെങ്കില് ആജ്ഞാകാരികളായ കുട്ടികള്ക്ക് ബാബയുടെ
ആശീര്വ്വാദങ്ങള് ലഭിക്കുന്നു, എല്ലാ കാര്യങ്ങളും സഹജമാകുന്നു.
അമൃതവേള മുതല് രാത്രി ഉറങ്ങുന്നതുവരെയും ബാപ്ദാദ മനസാ വാചാ കര്മ്മണാ
സംബന്ധസമ്പര്ക്കത്തില് എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്നുളള ശ്രീമതം അഥവാ ആജ്ഞ എല്ലാവര്ക്കും
നല്കിയിട്ടുണ്ട്. ഓരോ കര്മ്മം ചെയ്യുമ്പോഴും മനസ്സിന്റെ സ്ഥിതി
എങ്ങനെയായിരിക്കണം എന്നുളളതിന്റെ ആജ്ഞ അഥവാ നിര്ദ്ദേശം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ
ആജ്ഞയനുസരിച്ച് മുന്നേറണം. ഇതാണ് പരമാത്മാവിന്റെ ആശീര്വ്വാദം
പ്രാപ്തമാക്കുവാനുളള ആധാരം. ഈ ആശീര്വ്വാദങ്ങള് കാരണത്താല് ആജ്ഞാകാരി കുട്ടികള്
സദാ ഡബിള് ലൈറ്റ്, പറക്കുന്ന കലയുടെ അനുഭവം ചെയ്യുന്നു. ബാപ്ദാദയുടെ ആജ്ഞയാണ് -
ഏതൊരു ആത്മാവിനും ദുഖം നല്കരുത്, ദുഖം എടുക്കരുത്. അപ്പോള് പല കുട്ടികളും ദുഖം
നല്കുന്നില്ല, എന്നാല് എടുക്കുന്നു. ഇതും വ്യര്ത്ഥ സങ്കല്പത്തിനുളള കാരണമാകുന്നു.
ഏതെങ്കിലും വ്യര്ത്ഥ കാര്യങ്ങള് കേട്ട് ദുഖിയാകുന്നു. ഇങ്ങനെയുളള ചെറിയ-ചെറിയ
അവജ്ഞകള് മനസ്സിനെ ഭാരിച്ചതാകുന്നു, ഭാരിച്ചതായതിനാല് ഉയര്ന്ന സ്ഥിതിയിലേക്ക്
പറക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല.
ബാപ്ദാദയില് നിന്നും ലഭിച്ചിട്ടുളള ആജ്ഞയാണ് - കുട്ടികളേ, വ്യര്ത്ഥം
ചിന്തിക്കരുത്, പറയരുത്, കാണരുത്, കേള്ക്കരുത്, വ്യര്ത്ഥ കാര്യങ്ങളില് സമയത്തെ
നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത്. താങ്കള് മോശമായതിനെ മറികടന്നു കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോള് ഇങ്ങനെയുളള
ആജ്ഞാകാരി ചരിത്രത്തിന്റെ ചിത്രമുണ്ടാക്കണം, ഇതിലൂടെ പരമാത്മാവിന്റെ
ആശീര്വ്വാദങ്ങളുടെ അധികാരിയായിത്തീരുന്നു.
ബാബയുടെ ആജ്ഞയാണ് കുട്ടികളേ, ശരീരം, മനസ്സ്, ധനം, ജനം ഇവയെല്ലാം ബാബയുടെ
സമ്പത്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കണം. എന്ത് സങ്കല്പിക്കുകയാണെങ്കിലും അത്
പോസിറ്റീവായിരിക്കണം. പോസിറ്റീവായത് സങ്കല്പിക്കണം, ശുഭഭാവനയുടെ സങ്കല്പങ്ങള്
രചിക്കൂ. ദേഹബോധത്തിന്റെ - ഞാന്, എന്റെത് എന്ന ഭാവത്തില് നിന്നും ദൂരെയിരിക്കണം.
ഇതാണ് മായയുടെ രണ്ട് വാതിലുകള്. സങ്കല്പം, സമയം, ശ്വാസം ബ്രാഹ്മണ ജീവിതത്തിന്റെ
അമൂല്യമായ ഖജനാക്കളാണ്. ഇതിനെ വ്യര്ത്ഥമാക്കി നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത്. സമ്പാദിക്കൂ.
സമര്ത്ഥമായിരിക്കുന്നതിനുളള ആധാരമാണ് - സദാ സ്വതവേ ആജ്ഞാകാരിയായിരിക്കണം.
ബാപ്ദാദയുടെ ആദ്യത്തെ മുഖ്യമായ ആജ്ഞയാണ്, പവിത്രമാകൂ, കാമജീത്താകൂ. ഈ ആജ്ഞ
പാലിക്കുന്നതില് ഭൂരിപക്ഷവും പാസ്സാണ്. എന്നാല് അതിന്റെ അടുത്തെ സഹോദരനായ ക്രോധം
- ഇതില് ഇടയ്ക്കിടെ പകുതി പേര് തോറ്റു പോകുന്നു. പലരും പറയാറുണ്ട് -
ക്രോധിച്ചില്ല, പക്ഷേ കുറച്ച് ആവേശം കാണിക്കേണ്ടതായി വന്നു. അപ്പോള് ഇതും അവജ്ഞ
തന്നെയാണ്, ഇതിലൂടെയും സന്തോഷത്തിന്റെ അനുഭവമുണ്ടാകുന്നില്ല.
ഏതു കുട്ടികളാണോ അമൃതവേള മുതല് രാത്രി വരെയും മുഴുവന് ദിവസത്തെ ദിനചര്യയുടെ
കര്മ്മത്തിലും ആജ്ഞയനുസരിച്ച് നടക്കുന്നത്, അവര് ഒരിക്കലും പ്രയത്നത്തിന്റെ
അനുഭവം ചെയ്യില്ല. ആജ്ഞാകാരിയായതിനുളള വിശേഷ ഫലം അവര്ക്ക് ബാബയുടെ
ആശീര്വ്വാദത്തിന്റെ രൂപത്തില് അനുഭവമാകുന്നു. അവരുടെ ഓരോ കര്മ്മവും
ഫലദായിയാകുന്നു. ആജ്ഞാകാരികളായ കുട്ടികള് സദാ സന്തുഷ്ടതയുടെ അനുഭവം ചെയ്യുന്നു.
അവര്ക്ക് മൂന്ന് പ്രകാരത്തിലുളള സന്തുഷ്ടത സ്വതവേ, സദാ അനുഭവമാകുന്നു. 1) അവര്
സ്വയം സന്തുഷ്ടമായിരിക്കുന്നു. 2) വിധിപൂര്വ്വമായി കര്മ്മം ചെയ്യുന്നതു കാരണം
സഫലതയാകുന്ന ഫലത്തിന്റെ പ്രാപ്തിയിലൂടെയും സന്തുഷ്ടമാകുന്നു. 3)
സംബന്ധസമ്പര്ക്കത്തിലും അവരോട് എല്ലാവരും സന്തുഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.
ആജ്ഞാകാരികളായ കുട്ടികളുടെ ഓരോ കര്മ്മവും ആജ്ഞയനുസരിച്ചുളളതിനാല് ശ്രേഷ്ഠമാണ്,
അതിനാല് ഏതൊരു കര്മ്മവും മനസ്സിനെയും ബുദ്ധിയെയും ചഞ്ചലപ്പെടുത്തില്ല. തെറ്റാണോ
ശരിയാണോ ചെയ്തത് എന്ന സങ്കല്പം പോലുമുണ്ടാകില്ല. അവര് ആജ്ഞയനുസരിച്ച്
നടക്കുന്നതിനാല് പരമാത്മാ ആശീര്വ്വാദത്തിന്റെ ഫലസ്വരൂപത്താല് സദാ ആന്തരിക
വില്പവറിന്റെ, അതീന്ദ്രിയ സുഖത്തിന്റെ, സമ്പന്നതയുടെ അനുഭൂതിڔചെയ്യുന്നു. ശരി.
വരദാനം :-
സത്യമായ കൂട്ടുകാരന്റെ കൂട്ട് സ്വീകരിക്കുന്ന സര്വ്വരില് നിന്നും വേറിട്ടവരും
സ്നേഹിയും നിര്മ്മോഹിയുമായി ഭവിക്കട്ടെ.
ദിവസേന അമൃതവേളയില്
സര്വ്വസംബന്ധങ്ങളുടെയും സുഖം ബാബയില് നിന്നും സ്വീകരിച്ച് മറ്റുളളവര്ക്ക്
ദാനമായി നല്കൂ. സര്വ്വ സുഖങ്ങളുടെയും അധികാരിയായി മാറി, മറ്റുളളവരെയും ആക്കി
മാറ്റൂ. ഏതൊരു കര്മ്മത്തിലും സാകാര സാഥിയെ(കൂട്ടുകാരനെ) ഓര്മ്മ വരരുത്. ആദ്യം
തന്നെ ബാബയുടെ ഓര്മ്മ വരണം. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് സത്യമായ മിത്രം ഒരേയൊരു ബാബയാണ്.
സത്യമായ കൂട്ടുകാരന്റെ കൂട്ട് സ്വീകരിക്കുകയാണെങ്കില് സഹജമായും സര്വ്വരില്
നിന്നും സ്നേഹിയും നിര്മ്മോഹിയുമായിത്തീരുന്നു. ആരാണോ സര്വ്വസംബന്ധങ്ങളാലും ഓരോ
കാര്യത്തിലും ഒരു ബാബയെ ഓര്മ്മിക്കുന്നത്, അവര് സഹജമായും
നിര്മ്മോഹിയായിത്തീരുന്നു. അവര്ക്ക് ആരിലേക്കും ചായ്വ് അഥവാ മമത്വമുണ്ടാകില്ല.
അതിനാല് മായയോട് തോല്വി സംഭവിക്കില്ല.
സ്ലോഗന് :-
മായയെ മനസ്സിലാക്കുവാനും തിരിച്ചറിയുവാനും ത്രികാലദര്ശിയും ത്രിനേത്രിയുമായി
മാറണം.