പഠിപ്പിന്റെനാലുവിഷയത്തിന്റെയുംയഥാര്ത്ഥഓര്മ്മചിഹ്നം–
മഹാശിവരാത്രി
ഇന്ന് ജ്ഞാനദാതാവ്,
ഭാഗ്യവിധാതാവ്, സര്വ്വശക്തികളുടെയും വരദാതാവ്, സര്വ്വഖജനാക്കളാലും
സമ്പന്നമാക്കുന്ന ഭോലാനാഥനായ ബാബ, തന്റെ അതിസ്നേഹിയായ, സദാ സഹയോഗിയായ, സമീപ
കുട്ടികളുമായി മിലനം ചെയ്യുവാന് വന്നിരിക്കുന്നു. ഈ മിലനം തന്നെയാണ് സദാ
കാലത്തേക്ക് ഉത്സവം ആഘോഷിക്കുന്നതിനുളള ഓര്മ്മ ചിഹ്നമാകുന്നത്. ഏതെല്ലാം
ഭിന്ന-ഭിന്ന നാമങ്ങളിലാണോ സമയത്തിനനുസരിച്ച് ഓരോ ഉത്സവങ്ങളും ആഘോഷിച്ചിരുന്നത്
- അതെല്ലാം തന്നെ ഈ സമയത്തുളള അച്ഛനും കുട്ടികളും തമ്മിലുളള മധുരമായ മിലനം,
ഉത്സാഹം നിറഞ്ഞ മിലനം, ഭാവിയില് ഉത്സവത്തിന്റെ രൂപത്തില് ആഘോഷിക്കുന്നു. ഈ സമയം
താങ്കള് സര്വ്വശ്രേഷ്ഠരായ കുട്ടികളുടെ ഓരോ ദിവസവും, ഓരോ നിമിഷവും സദാ
സന്തോഷത്തിലിരിക്കുന്നതിന്റെ നിമിഷം അഥവാ സമയമാണ്. അപ്പോള് ഈ ചെറിയൊരു
സംഗമയുഗത്തിന്റെ അലൗകിക ജീവിതം, അലൗകിക പ്രാപ്തികള്, അലൗകിക അനുഭവങ്ങളെ
ദ്വാപരയുഗം മുതല് ഭക്തര് ഭിന്ന-ഭിന്ന നാമങ്ങളില് ഓര്മ്മചിഹ്നങ്ങള് ഉണ്ടാക്കി.
താങ്കളുടെ ഈ ഒരു ജന്മത്തിലെ ജീവിതം, ഭക്തിയിലെ 63 ജന്മങ്ങള്ക്കുളള ഓര്മ്മ
ചിഹ്നമായി മാറി. ഇത്രയ്ക്കും മഹാന് ആത്മാക്കളാണ്. ഈ സമയത്തെ വളരെയധികം
അത്ഭുതകരമായ കാര്യം ഇതാണ് കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് - പ്രത്യക്ഷമായും
ആഘോഷിക്കുന്നുണ്ട്, നിമിത്തമായി ആ ഓര്മ്മ ചിഹ്നത്തെയും ആഘോഷിക്കുന്നു.
ചൈതന്യത്തിലുമുണ്ട്, കൂടാതെ ചിത്രത്തിന്റെ രൂപത്തിലുമുണ്ട്.
5000 വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് ഓരോരുത്തരും എന്തെല്ലാമാണ് പ്രാപ്തമാക്കിയത്,
എന്തായിത്തീര്ന്നു, എങ്ങനെയായി, തന്റെ 5000 വര്ഷത്തിന്റെ പൂര്ണ്ണമായ
ഓര്മ്മചിഹ്ന ചിത്രവും ജാതകവും എല്ലാം സ്പഷ്ട രൂപത്തില് അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞില്ലേ.
കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും കാണുമ്പോഴും സന്തോഷമില്ലേ, നമ്മുടെ തന്നെ മഹിമയും
പൂജയുമാണ്, നമ്മുടെ ജീവിത കഥയാണ് വര്ണ്ണിക്കുന്നത്. താങ്കളുടെ യഥാര്ത്ഥ ചിത്രം
ഉണ്ടാക്കുവാന് സാധിക്കില്ലല്ലോ, അതിനാല് ഭാവനാപൂര്വ്വമായി ഭക്തര്ക്ക് എന്താണോ
ടച്ചായത് ആ ചിത്രമാണുണ്ടാക്കിയത്. പ്രത്യക്ഷത്തില് ശിവജയന്തി ദിവസേന
ആഘോഷിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ, എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് സംഗമയുഗം അവതരണയുഗമാണ്. ശ്രേഷ്ഠമായ
കര്ത്തവ്യം, ചരിത്രമുണ്ടാക്കുവാനുളള യുഗമാണ്. എന്നാല് പരിധിയില്ലാത്ത യുഗത്തിലും
ഈ ഓര്മ്മചിഹ്നത്തിന്റെ ദിവസം ആഘോഷിക്കുന്നുണ്ട്. താങ്കളെല്ലാവരുടെയും ആഘോഷമാണ്
- മിലനത്തിന്റെ ആഘോഷം. അവരുടെ ആഘോഷം - ആഹ്വാനിക്കുകയാണ്. അവര്
വിളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു, നിങ്ങള് നേടിക്കഴിഞ്ഞു. അവര് വരൂ-വരൂ എന്ന് പറയുന്നു,
നിങ്ങള് പറയുന്നു, വന്നു കഴിഞ്ഞു, മിലനം ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു. ഓര്മ്മചിഹ്നവും
പ്രത്യക്ഷത്തില് ആഘോഷിക്കുന്നതും തമ്മില് രാവിന്റെയും പകലിന്റെയും വ്യത്യാസമാണ്.
വാസ്തവത്തില് ഈ ദിവസം ഭോലാനാഥനായ അച്ഛന്റെ ദിനമാണ്. ഭോലാനാഥന് അര്ത്ഥം
കണക്കില്ലാതെ അളവറ്റ രീതിയില് നല്കുന്നവര്. ശരിക്കെ എത്ര കൊടുത്തോ അത്രയേ
ലഭിക്കൂ അതാണ് കണക്ക്. എത്ര ചെയ്തോ അത്ര മാത്രമേ നേടൂ. അതാണ് കണക്ക്. പക്ഷേ
ശിവബാബയെ ഭോലാനാഥനെന്നു പറയാന് കാരണമെന്താണ്? എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ഈ സമയം
നല്കുന്നതില്, എത്രയാണോ അത്ര എന്ന കണക്ക് വെക്കുന്നില്ല. ഒന്നിന് പതിന്മടങ്ങ്
എന്ന കണക്കാണ്. അപ്പോള് അളവറ്റതായില്ലേ. ഒന്നും കോടിയും തമ്മില് എത്ര
വ്യാത്യാസമാണ്. കോടി എന്നതല്ലേ അവസാനത്തെ കണക്കിന്റെ ശബ്ദം അതിനാല് കോടി എന്ന്
പറയുന്നു. അളവറ്റ രീതിയില് നല്കുന്ന ഭോലാ ഭണ്ഡാരിയുടെ ദിനം ഓര്മ്മ ചിഹ്നത്തിന്റെ
രൂപത്തില് ആഘോഷിക്കുന്നു. താങ്കള്ക്ക് ഇത്രയും ലഭിച്ചു കഴിഞ്ഞു, ഇപ്പോള്
സമ്പന്നമാണെന്നുളളത് മാത്രമല്ല, ഭാവിയിലെ 21 ജന്മത്തേക്ക്, 21 കുലത്തേക്കും സദാ
സമ്പന്നമായിരിക്കും.
ഇത്രയ്ക്കും ജന്മങ്ങളിലേക്കുളള ഗാരന്റി മറ്റാര്ക്കും തന്നെ ചെയ്യുവാന്
സാധിക്കില്ല. ആര് എത്ര തന്നെ ഉയര്ന്ന ദാതാക്കളായിക്കോട്ടെ, എന്നാലും അനേക
ജന്മങ്ങളിലേക്കുളള സമ്പന്ന ഭണ്ഡാരം നല്കുവാനുളള ഗാരന്റി അവര്ക്ക് ചെയ്യാന്
സാധിക്കില്ല. അപ്പോള് ഭോലാനാഥനായില്ലേ. നോളേജ്ഫുളളാണ് അതിനോടൊപ്പം
നിഷ്കളങ്കനുമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ബാബയെ ഭോലാനാഥനെന്നു പറയുന്നത്.
കണക്കെടുക്കുകയാണെങ്കില് ഓരോ സങ്കല്പത്തിന്റെയും കണക്കെടുക്കുവാന് സാധിക്കും.
എന്നാല് അതെല്ലാം അറിഞ്ഞു കൊണ്ടും നല്കുന്ന കാര്യത്തില് ഭോലാനാഥനാണ്. അപ്പോള്
താങ്കളെല്ലാവരും ഭോലാനാഥനായ അച്ഛന്റെ നിഷ്കളങ്കരായ കുട്ടികള് തന്നെയല്ലേ. ഒരു
വശത്ത് ഭോലാനാഥനെന്നു പറയുന്നു, മറുവശത്ത് സമ്പന്ന ഭണ്ഡാരി എന്നും പറയുന്നു.
ഓര്മ്മചിഹ്നവും നോക്കൂ എത്ര നല്ല രീതിയിലാണ് ആഘോഷിക്കുന്നത്.
ആഘോഷിക്കുന്നവര്ക്ക് ഇതറിയില്ല, എന്നാല് നിങ്ങള്ക്ക് അറിയാം. ഈ സംഗമയുഗത്തിലെ
പഠിപ്പിലുളള മുഖ്യമായ നാലു വിഷയങ്ങളും ഓര്മ്മചിഹ്നത്തിന്റെ രൂപത്തില്
ആഘോഷിക്കുന്നു. എങ്ങനെ? ആദ്യം തന്നെ കേള്പ്പിച്ചിരുന്നു, വിശേഷിച്ചും ഈ
ഉത്സവത്തിന്റെ ദിവസം, ബിന്ദുവിന്റെയും തുളളിയുടെയും മഹത്വമുണ്ട്. ബിന്ദു എന്നത്
ഈ സമയത്തെ ഓര്മ്മയുടെ അഥവാ യോഗത്തിന്റെ വിഷയത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. ഓര്മ്മയില്
ബിന്ദു സ്ഥിതിയിലല്ലേ സ്ഥിതി ചെയ്യുക. അപ്പോള് ബിന്ദു എന്നത് ഓര്മ്മയുടെ അടയാളവും
തുളളി - ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഭിന്ന-ഭിന്ന തുളളികളാണ്. ഈ ജ്ഞാനം എന്ന വിഷയത്തിന്റെ
അടയാളം, തുളളിയുടെ രൂപത്തില് കാണപ്പെടുന്നു. ധാരണയുടെ അടയാളമായി ഈ ദിവസം വിശേഷ
വ്രതം എടുക്കുന്നു. അപ്പോള് വ്രതം ധാരണ ചെയ്യണം. ധാരണയിലും താങ്കള്
ദൃഢസങ്കല്പമല്ലേ എടുക്കുന്നത്. ഇത്രയ്ക്കും സഹനശീലരും അന്തര്മുഖിയുമായി അവശ്യം
മാറുക തന്നെ ചെയ്യും, എന്ന വ്രതം നിങ്ങള് എടുക്കാറില്ലേ, . ഈ വ്രതമല്ലേ ധാരണ
ചെയ്യുന്നത്. ഇതാണ് വ്രതം ധാരണ ചെയ്യുന്നതിന്റെ അടയാളം, ഇനി അടുത്തത്
സേവനത്തിന്റെ അടയാളമാണ് ജാഗരണ അവസ്ഥ. നിങ്ങള് സേവനം ചെയ്യുന്നത് തന്നെ
മറ്റുളളവരെ ഉണര്ത്തുന്നതിനു വേണ്ടിയാണ്. അജ്ഞാന നിദ്രയില് നിന്നും ഉണര്ത്തുക,
ജാഗരണം ചെയ്യിക്കുക, ജാഗൃതി നല്കുക - ഇതാണ് താങ്കളുടെ സേവനം. അപ്പോള് ഈ
ജാഗരണത്തിന്റെ അടയാളമാണ് സേവനം. അപ്പോള് നാലു വിഷയങ്ങളും വന്നില്ലേ. എന്നാല്
കേവലം രൂപരേഖ അവര് സ്ഥൂല രൂപത്തില് പരിവര്ത്തനപ്പെടുത്തി. ഭക്തര്
ഭാവനയുളളവരായതിനാല്, സത്യമായ ഭക്തരുടെ അടയാളം സദാ എന്താണോ സങ്കല്പിക്കുന്നത്,
അതില് അവര് ദൃഢതയുളളവരായിരിക്കും. അതിനാല് അങ്ങനെയുളള ഭക്തരോടും ബാബയ്ക്ക്
സ്നേഹമുണ്ട്. എന്നാലും താങ്കളുടെ ഓര്മ്മചിഹ്നം ദ്വാപരയുഗം മുതല് പരമ്പരാഗതമായി
ആചരിച്ചു വരുന്നുണ്ടല്ലോ, വിശേഷിച്ചും ഈ ദിവസം, എങ്ങനെയാണോ താങ്കള് ഇവിടെ
സംഗമയുഗത്തില് ഇടയ്ക്കിടെ സമര്പ്പണ സമാരോഹണം ആഘോഷിക്കുന്നത,് വ്യത്യസ്ഥമായും
ആഘോഷിക്കാറുണ്ടല്ലോ. അതേപോലെ താങ്കളുടെ ഈ പരിപാടിയുടെ ഓര്മ്മചിഹ്നമായി അവര്
സ്വയത്തെ സമര്പ്പണമാക്കുന്നില്ല, എന്നാല് ആടിനെയാണ് ബലിയര്പ്പിക്കുന്നത്.
സാധാരണ ബാപ്ദാദയും തമാശയ്ക്ക് പറയാറില്ലേ, ഞാന് എന്ന ഭാവത്തെ സമര്പ്പിക്കൂ.
അപ്പോഴെ സമര്പ്പണം സമ്പൂര്ണ്ണമാകൂ. ബാബയ്ക്ക് സമാനമാകൂ. എങ്ങനെ ബ്രഹ്മാബാബ
ഏറ്റവും ആദ്യം ഏതൊരു ചുവടാണ് വെച്ചത്? ഞാന്, എന്റെത് ഈ ഭാവങ്ങളുടെ സമര്പ്പണ
സമാരോഹണം അര്ത്ഥം ഏതൊരു കാര്യത്തിലാണെങ്കിലും ഞാന് എന്നതിനു പകരം സദാ സ്വാഭാവിക
ഭാഷയില്, സാധാരണ ഭാഷയില് പോലും ബാബ എന്ന വാക്ക് മാത്രമാണ് കേട്ടത്, ഞാന് എന്ന
വാക്കല്ല.
ബാബ ചെയ്യിക്കുന്നു, ഞാന് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നുമല്ല. ബാബയാണ് എന്നെ
മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നത്, ഞാന് എന്ന് പറയരുത്. ബാബ എന്നു പറയണം. പരിധിയുളള
ഏതെങ്കിലും വ്യക്തി അഥവാ വൈഭവത്തോടുളള മമതയാണ് ഈ ഞാന് എന്റെത്. അപ്പോള് ഞാന്,
എന്റെത് എന്നതിനെ സമര്പ്പണം ചെയ്യുക തന്നെയാണ് ബലിയര്പ്പിക്കുക.
ബലിയര്പ്പിക്കുക അര്ത്ഥം മഹാബലിയാകുക. അപ്പോള് ഇതാണ് സമര്പ്പണമാകുന്നതിന്റെ
അടയാളം.
അപ്പോള് ബാപ്ദാദ ഭക്തരെ ഒരു കാര്യത്തില് പ്രശംസിക്കുന്നു - ഏതെങ്കിലും രൂപത്തില്
ഭാരതത്തിലും ഓരോ ദേശത്തിലും അലകള് വ്യാപിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഉത്സവം
ആഘോഷിക്കുന്നത് നല്ലതല്ലേ. അത് രണ്ട് ദിവസത്തേക്കാണെങ്കിലും ഒറ്റ
ദിവസത്തേക്കാണെങ്കിലും ഉത്സാഹത്തിന്റെ അലകള് വ്യാപിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ, അതുകൊണ്ടാണ്
ഉത്സവമെന്നു പറയുന്നത്. എന്നാലും അല്പകാലത്തേക്കു വേണ്ടിയാണെങ്കിലും വിശേഷ
രൂപത്തില് ബാബയിലേക്ക് കൂടുതല് ആളുകളുടെയും ശ്രദ്ധ പോകുമല്ലോ. അപ്പോള് ഈ വിശേഷ
ദിനത്തില് എന്ത് വിശേഷതയാണ് ചെയ്യാന് പോകുന്നത് ? എങ്ങനെയാണോ ഭക്തരിലും ചിലര്
സദാ കാലത്തേക്കുളള വ്രതമെടുക്കുന്നു, ചിലരില് ധൈര്യമില്ലാത്തതിനാല് ഒരു
മാസത്തേക്ക്, ഒരു ദിവസത്തേക്ക്, അഥവാ കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് വ്രതമെടുക്കുന്നു.
താങ്കള് അങ്ങനെ ചെയ്യില്ലല്ലോ. മധുബനിലാണെങ്കില് കാല് (ബുദ്ധി) ഭൂമിയിലല്ല,
പിന്നീട് വിദേശത്തക്ക് പോകുമ്പോള് കാല് ഭൂമിയില് പതിയുമോ? അതോ മുകളില് തന്നെ
പറന്നുകൊണ്ടിരിക്കുമോ. സദാ മുകളില് നിന്നും താഴേക്ക് വന്ന് കര്മ്മങ്ങള് ചെയ്യുമോ
അതോ താഴെയിരുന്നുകൊണ്ടു തന്നെ കര്മ്മം നിര്വ്വഹിക്കുമോ. മുകളില് ഇരിക്കുക
അര്ത്ഥം ഉയര്ന്നസ്ഥിതിയില് സ്ഥിതി ചെയ്യുക. മുകളില് എവിടെയും തങ്ങി നില്ക്കരുത്.
ഉയര്ന്ന സ്ഥിതിയില് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഏതെങ്കിലും സാധാരണ കര്മ്മം ചെയ്യുക അര്ത്ഥം
താഴേക്ക് വരുന്നതിനു സമാനമാണ്, പക്ഷേ സാധാരണ കര്മ്മം ചെയ്തുകൊണ്ടും സ്ഥിതി
ഉയര്ന്നതാണെങ്കില് ഉയരത്തില് തന്നെയാണ്. ബാബ നോക്കൂ, സാധാരണ ശരീരമല്ലേ ധാരണ
ചെയ്തത്. സാധാരണ കര്മ്മം തന്നെയല്ലേ ചെയ്യുന്നത്, എങ്ങനെ താങ്കള് കുട്ടികള്
സംസാരിക്കുന്നുവോ അതുപോലെയാണ് ബാബയും സംസാരിക്കുക. അതേ പോലെ നടക്കുന്നു. അപ്പോള്
സാധാരണ ശരീരം, സാധാരണ കര്മ്മം, അപ്പോള് സാധാരണ കര്മ്മം ചെയ്തുകൊണ്ടും സ്ഥിതി
ഉയര്ന്നതായിരുന്നു. അതുപോലെ താങ്കളുടെയും സ്ഥിതി ഉയര്ന്നതായിരിക്കണം.
ഈ ദിനത്തെ അവതരണ ദിവസമെന്നു പറയുന്നുണ്ടല്ലോ, അപ്പോള് ദിവസേന അമൃതവേളയില് ഇങ്ങനെ
ചിന്തിക്കണം, നിദ്രയില് നിന്നല്ല, ശാന്തിധാമത്തില് നിന്നും കര്മ്മം
ചെയ്യുന്നതിനായി അവതരിച്ചിരിക്കുകയാണ്. അതുപോലെ രാത്രിയില് കര്മ്മം ചെയ്ത്
ശാന്തിധാമത്തിലേക്ക് പോകൂ. അവതാരങ്ങള് അവതരിക്കുന്നതു തന്നെ ശ്രേഷ്ഠമായ കര്മ്മം
നിര്വ്വഹിക്കുന്നതിനായാണ്. അവരുടേത് ജന്മം എന്ന് പറയില്ല, അവതരണമെന്നേ പറയൂ.
ഉയര്ന്ന സ്ഥിതിയോടെ താഴേക്ക് വരുന്നതിനെയാണ് അവതരണമെന്നു പറയുന്നത്. അപ്പോള്
അങ്ങനെയൊരു സ്ഥിതിയിലിരുന്നുകൊണ്ട് കര്മ്മം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ സാധാരണ കര്മ്മവും
അലൗകിക കര്മ്മത്തിലേക്ക് പരിവര്ത്തനപ്പെടുന്നു. മറ്റുളളവരും ഭോജനം കഴിക്കുന്നു,
താങ്കള് അതിനെ ബ്രഹ്മാഭോജനമെന്നു പറയുന്നു. വ്യത്യാസമുണ്ടല്ലോ. എല്ലാവരും
നടക്കുന്നുണ്ട്, താങ്കള് ഫരിസ്തകളെപ്പോലെ നടക്കുന്നു, ഡബിള് ലൈറ്റ് സ്ഥിതിയില്
നടക്കുന്നു. അപ്പോള് അലൗകിക പെരുമാറ്റവും അലൗകിക കര്മ്മവുമായില്ലേ. അപ്പോള്
ഇന്നത്തെ ദിവസം മാത്രമല്ല അവതരണ ദിവസം, സംഗമയുഗം മുഴുവനും അവതരണ ദിവസമാണ്.
ഇന്നത്തെ ദിവസം താങ്കള് കുട്ടികള് ബാപ്ദാദയ്ക്ക് ആശംസകള് നല്കുന്നു, എന്നാല്
ബാപ്ദാദ പറയുന്നു ആദ്യംതാങ്കള്. അഥവാ കുട്ടികളില്ല എങ്കില് അച്ഛന് എന്ന് ആരാണ്
വിളിക്കുക. കുട്ടികളാണ് ആദ്യം അച്ഛനെ അച്ഛന് എന്ന് വിളിക്കുന്നവര്. അതിനാല്
ആദ്യം കുട്ടികള്ക്ക് ആശംസകള്. താങ്കളെല്ലാവരും പിറന്നാള് ഗാനം പാടുമല്ലോ, ഹാപ്പി
ബര്ത്ത് ഡേ റ്റൂ യൂ...... ബാപ്ദാദയും പാടുന്നു - ഹാപ്പി ബര്ത്ത് ഡേറ്റൂയൂ....പിറന്നാള്
ആശംസകള് ആദ്യം കുട്ടികള് അച്ഛന് നല്കി. പിന്നീട് അച്ഛന് കുട്ടികള്ക്ക് നല്കി.
ആശംസയിലൂടെ തന്നെയാണ് പാലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. താങ്കളെല്ലാവരും എങ്ങനെയാണ്
പാലിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ബാബയുടെയും പരിവാരത്തിന്റെയും
ആശംസകളിലൂടെയാണ് താങ്കള് കുട്ടികള് പാലിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
ആശംസകളിലൂടെ തന്നെയാണ് നൃത്തമാടുന്നത്, പാടുന്നത്, പാലിക്കപ്പെടുന്നത്,
പറന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഈ പാലനയും അത്ഭുതകരമാണ്. പരസ്പരം ഓരോ നിമിഷവും എന്താണ്
നല്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്? ആശംസകളല്ലേ, ഇതു തന്നെയാണ് പാലനയുടെ വിധി. ആര്
എങ്ങനെയാണെങ്കിലും, എല്ലാവരും സംഖ്യാക്രത്തിലാണെന്നുളളത് ബാബയ്ക്കുമറിയാം
താങ്കള്ക്കുമറിയാം. അഥവാ സംഖ്യാക്രമത്തിലല്ല എങ്കില് സത്യയുഗത്തില് കുറഞ്ഞത്
ഒന്നരലക്ഷം സിംഹാസനം ഉണ്ടാക്കേണ്ടി വരും. അതിനാല് സംഖ്യാക്രമം ആവുക തന്നെ വേണം.
നമ്പര്വൈസായതിനാല്, അഥവാ മറ്റുളളവര് തെറ്റായ വഴിയിലൂടെയാണ് പോകുന്നതെന്ന്
താങ്കള്ക്ക് അനുഭവപ്പെടുകയാണെങ്കില്, ഇവര് നല്ല കര്മ്മമല്ല ചെയ്യുന്നതെങ്കില്,
തെറ്റിനെ ശരിയാക്കുവാനുളള വിധിയാണ് അഥവാ യഥാര്ത്ഥമായ കര്മ്മം പഠിപ്പിക്കാനുളള
വിധിയാണ് - നീ തെറ്റായ കര്മ്മമാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് ഒരിക്കലും അവരോട് നേരിട്ട്
പോയി പറയരുത്. ഇങ്ങനെ പറയുന്നതിലൂടെ അവര് ഒരിക്കലും പരിവര്ത്തനപ്പെടില്ല. അഗ്നി
അണയ്ക്കുന്നതിനായി അഗ്നിയല്ലല്ലോ നല്കുന്നത്, പകരം അതില് വെളളമൊഴിക്കുന്നു.
അതിനാല് ആദ്യമേ തന്നെ അവരോട് നീ തെറ്റാണ് നീ തെറ്റാണെന്നു പറഞ്ഞാല് അവര്
നിരാശപ്പെട്ടു പോകും. ആദ്യം അവരെ നല്ലത്-നല്ലത് എന്നു പറഞ്ഞ് അവരില്
ആത്മവിശ്വാസമുണര്ത്തൂ. ആദ്യം അവരുടെമേല് വെളളം ഒഴിക്കണം, പിന്നീട് എന്തുകൊണ്ടാണ്
അഗ്നി ബാധിച്ചതെന്ന് കേള്പ്പിച്ചു കൊടുക്കൂ. ആദ്യം തന്നെ, നീ അങ്ങനെയാണ്, നീ
അങ്ങനെ ചെയ്തു, ഇങ്ങനെ ചെയ്തു എന്ന് പറയരുത്. ആദ്യം തന്നെ ശീതള ജലം തളിക്കൂ.
പിന്നീട് അവര് അഗ്നി പടരാനുളള കാരണവും അഗ്നി അണയാനുളള ഉപായവും എന്താണെന്ന്
തിരിച്ചറിഞ്ഞോളും. അഥവാ മോശമായവരെ മോശമാണെന്നു പറഞ്ഞാല് അഗ്നിയില്
എണ്ണയൊഴിക്കുന്നതിനു സമാനമാണ്. അതിനാല് വളരെ നല്ലത്-നല്ലത് എന്ന് പറഞ്ഞ്കൊണ്ട്
പിന്നീട് അവര്ക്ക് കാര്യം കേള്പ്പിക്കുകയാണെങ്കില് അവരില് കേള്ക്കുന്നതിനുളള
ധാരണ ചെയ്യുന്നതിനുളള ധൈര്യം ലഭിക്കുന്നു. അതിനാല് കേള്പ്പിക്കുകയായിരുന്നു,
വളരെനല്ലത്-വളരെനല്ലത് എന്ന് പറയുന്നത് തന്നെയാണ് ആശംസകള്. ബാപ്ദാദയും ഒരിക്കലും
ആരോടും നേരിട്ട് തെറ്റാണെന്ന് പറയില്ല - ശരിയേതാണ്, തെറ്റേതാണെന്ന് മുരളിയില്
കേള്പ്പിക്കുന്നു. അഥവാ ആരെങ്കിലും നേരിട്ട് വന്ന്, ഞാന് തെറ്റാണോ എന്ന്
ചോദിക്കുകയാണെങ്കില് പോലും അല്ല നീ വളരെയധികം ശരിയാണെന്നു പറയും.
എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ആ സമയത്ത് അവരില് ധൈര്യമുണ്ടാകില്ല. ഒരു രോഗി തന്റെ അവസാന
ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്, അഥവാ ഡോക്ടറോട് ഞാന് പോവുകയാണോ എന്ന്
ചോദിച്ചാല് പോലും, ഡോക്ടര് ഒരിക്കലും അതെ എന്നു പറയില്ല. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ആ
സമയത്ത് ധൈര്യമുണ്ടാകില്ല. ആരുടെയെങ്കിലും ഹൃദയം ദുര്ബലമാണെങ്കില്, നിങ്ങള്
അവര്ക്ക് നിരാശപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യങ്ങള് കേള്പ്പിച്ചു കൊടുത്താല് അവര്ക്ക്
ഹൃദയാഘാതം സംഭവിക്കും. അതായത് അവരില് പുരുഷാര്ത്ഥത്തെ പരിവര്ത്തനപ്പെടുത്തുന്ന
ശക്തിയുണ്ടാകില്ല. അപ്പോള് സംഗമയുഗം ആശംസകളാല് അഭിവൃദ്ധി പ്രാപ്തമാക്കുവാനുളള
യുഗമാണ്. ഈ ആശംസകള് തന്നെയാണ് ശ്രേഷ്ഠമായ പാലന. അതിനാല് താങ്കളുടെ ഈ ആശംസകളുടെ
പാലനയുടെ ഓര്മ്മചിഹ്നമാണ്, എപ്പോഴെല്ലാം ഏതെങ്കിലും ദേവതകളുടെ ദിനം
ആചരിക്കുന്നുവോ അതെല്ലാം ഉത്സവത്തിന്റെ രൂപത്തിലാണ് ആഘോഷിക്കുക. ദീപാവലിയും
ശിവരാത്രിയുമെല്ലാം ഉണ്ടാകുമ്പോള് ഇന്ന് വിശേഷദിനമാണെന്ന് പറയുന്നു. എല്ലാ
ഉത്സവങ്ങളെയും വിശേഷ ദിനമെന്നാണ് പറയുന്നത്, എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് താങ്കളുടെ വിശാല
ഹൃദയമാണ്, അതിനെ അവര് വിശാല ദിവസമായി ആഘോഷിക്കുന്നു. പരസ്പരം ആശംസകള് നല്കുന്നത്
തന്നെയാണ് വിശാല ഹൃദയം. മനസ്സിലായോ... അല്ലാതെ തെറ്റിനെ തെറ്റാണെന്ന്
മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കാതിരിക്കുകയല്ല. എന്നാല് കുറച്ച് ക്ഷമ കാണിക്കൂ. സൂചന
തീര്ച്ചയായും നല്കേണ്ടതാണ് പക്ഷേ അതിനുളള സമയം കൂടി ഒന്നു നോക്കുമല്ലോ.
മരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരാളോട്, നീ മരിക്കുകയാണ്, മരിക്കുകയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്
എങ്ങനെയിരിക്കും! അതിനാല് സമയം നോക്കണം, അവരുടെ ധൈര്യത്തെയും നോക്കണം. വളരെ
നല്ലത്-വളരെനല്ലത് എന്ന് പറയുന്നതിലൂടെ അവര്ക്ക് ധൈര്യം ഉണ്ടാകുന്നു. എന്നാല്
ഹൃദയത്തില് നിന്നും പറയണം, അല്ലാതെ പുറമെ വെറുതെ പറയുന്നു എങ്കില് അവര്ക്കത്
ഉളളില് സ്പര്ശിക്കില്ല. ഇതെല്ലാം ഭാവനയുടെ കാര്യമാണ്. ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാവം
ദയയുടേതായിരിക്കണം. അപ്പോള് അവരുടെ ഹൃദയത്തിലും ഈ ദയാഭാവം സ്പര്ശിക്കുന്നു.
അതിനാല് സദാ ആശംസകള് നല്കിക്കൊണ്ടിരിക്കൂ. ആശംസകള് നേടിക്കൊണ്ടിരിക്കൂ. ഈ
ആശംസകള് വരദാനമാണ്. ഇന്നത്തെ ദിവസത്തെ മഹിമയാണ്, ശിവന്റെ ഭണ്ഡാരം സമ്പന്നമാണ്......
ഇത് താങ്കളുടെയും മഹിമയാണ് കേവലം ബാബയുടേതല്ല. സദാ ഭണ്ഡാരം നിറഞ്ഞതായിരിക്കണം.
ദാതാവിന്റെ കുട്ടികള് ദാതാക്കളായി മാറൂ. കേള്പ്പിച്ചിരുന്നില്ലേ - ഭക്തര്
ലേവതകളാണ്(എടുക്കുന്നവര്) താങ്കള് നല്കുന്ന ദേവതകള്. അപ്പോള് ദാതാക്കള് അര്ത്ഥം
നല്കുന്നവര്. മറ്റുളളവര്ക്ക് കുറച്ചെങ്കിലും നല്കി പിന്നീട് അവരില് നിന്നും
എന്തെങ്കിലും സ്വീകരിക്കുകയാണെങ്കില് അവര്ക്ക് ഫീലാവില്ല. പിന്നീട് എന്ത്
വേണമെങ്കിലും അവരോട് അരുത് എന്നു പറഞ്ഞാല് അവര് അനുസരിക്കും. അതിനാല് ആദ്യം
അവര്ക്ക് നല്കൂ. ധൈര്യം നല്കൂ, ഉണര്വ്വ് നല്കൂ, സന്തോഷം നല്കൂ, എന്നിട്ട് അവരോട്
എന്തെങ്കിലും അരുത് എന്ന് പറഞ്ഞാലും അവര് അത് അംഗീകരിക്കുന്നു. ദിവസവും ഉത്സവം
ആഘോഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കൂ. ദിവസേന ബാബയുമായി മിലനം ആഘോഷിക്കുക തന്നെയാണ് ഉത്സവം
ആഘോഷിക്കുക. അപ്പോള് ദിവസേന ഉത്സവമല്ലേ. ശരി !
്നാനാവശത്തുമുളള കുട്ടികള്ക്ക്, സംഗമയുഗത്തെ ഓരോ ദിവസത്തെ അവതരണ ദിനത്തിന്റെയും
അവിനാശി ആശംസകള്. സദാ ബാബയ്ക്ക് സമാനം ദാതാവും വരദതാവുമായി ഓരോ ആത്മാവിനെയും
സമ്പന്നമാക്കുന്ന, മാസ്റ്റര് ഭോലാനാഥനായ കുട്ടികള്ക്ക്, സദാ ഓര്മ്മയിലിരുന്ന്
ഓരോ കര്മ്മത്തെയും ഓര്മ്മചിഹ്നമാക്കി മാറ്റുന്ന കുട്ടികള്ക്ക്, സദാ
സ്വഉന്നതിയിലും, സേവനത്തിന്റെ ഉന്നതിയിലും ഉണര്വ്വോടെയും ഉത്സാഹത്തോടെയും
മുന്നേറുന്ന ശ്രേഷ്ഠ കുട്ടികള്ക്ക്, വിശേഷിച്ചും ഇന്നത്തെ ഓര്മ്മ ചിഹ്നമായ
ശിവജയന്തി സൊ ബ്രാഹ്മണജയന്തി, വജ്രസമാന ജയന്തി, സദാ സര്വ്വരെയും സുഖിയാക്കി
മാറ്റുന്ന, സമാനമാക്കുന്ന ജയന്തിയുടെ ആശംസകള്, സ്നേഹസ്മരണയും നമസ്കാരവും.
വരദാനം :-
ഓരോ ശക്തിയെയും ആജ്ഞയനുസരിച്ച് നടത്തുന്ന മാസ്റ്റര് രചയിതാവായി ഭവിയ്ക്കട്ടെ.
കര്മ്മം ആരംഭിക്കുന്നതിനു
മുമ്പായി, കര്മ്മത്തിനനുസരിച്ചുളള ശക്തിയെ ആഹ്വാനിക്കൂ. അധികാരിയായി ആജ്ഞ നല്കൂ,
എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ഈ സര്വ്വശക്തികളും താങ്കളുടെ ഭുജങ്ങള്ക്ക് സമാനമാണ്.
താങ്കളുടെ ഭുജങ്ങള്ക്ക് താങ്കളുടെ ആജ്ഞ കൂടാതെ ഒന്നും പ്രവര്ത്തിക്കാന്
സാധിക്കില്ല. കാര്യം സഫലമാകുന്നതിന് സഹനശക്തിയോട് ആജ്ഞാപിക്കൂ, അപ്പോള്
തീര്ച്ചയായും സഫലത അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ കുട്ടികള് ആജ്ഞാപിക്കുന്നതിനു പകരം
ഭയപ്പെടുന്നു - ചെയ്യാന് സാധിക്കുമോ ഇല്ലയോ. ഇങ്ങനെയുളള ഭയമുണ്ടെങ്കില് അവര്
ഒരിക്കലും ആജ്ഞ പാലിക്കില്ല. അതിനാല് മാസ്റ്റര് രചയിതാവായി മാറി ഓരോ ശക്തിയെയും
ആജ്ഞയനുസരിച്ച് നടത്തുന്നതിനായി നിര്ഭയരായി മാറൂ.
സ്ലോഗന് :-
ആശ്രയ ദാതാവായ ബാബയെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തി എല്ലാവരെയും
തീരത്ത് എത്തിക്കൂ
സ്ലോഗന് :-
വിശേഷ സൂചന - ഇന്ന് മാസത്തിലെ മൂന്നാമത്തെ
ഞായറാഴ്ചയാണ്, എല്ലാ രാജയോഗി തപസ്വികളായ സഹോദരാത്മാക്കള് വൈകുന്നേരം 6:30 മുതല്
7:30 വരെ വിശേഷ യോഗാഭ്യാസത്തിന്റെ സമയത്ത്, പൂര്വ്വജന് എന്ന സ്വമാനത്തില് സ്ഥിതി
ചെയ്യൂ. കല്പവൃക്ഷത്തിന്റെ വേരുകളില് ഇരുന്ന് മുഴുവന് വൃക്ഷത്തിനും
ശക്തിശാലിയായ യോഗദാനം നല്കിക്കൊണ്ട് തന്റെ വംശാവലിയുടെ ദിവ്യ പാലന ചെയ്യൂ.