19.05.19    Avyakt Bapdada     Odia Murli     28.11.84     Om Shanti     Madhuban


“ସଂକଳ୍ପକୁ ସାକାର କରିବାର ସହଜ ଉପାୟ”

 


ଆଜି ବିଶ୍ୱ ରଚୟିତା, ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ବାବା ବିଶ୍ୱର ପରିକ୍ରମା କରିବା ପାଇଁ, ବିଶେଷ କରି ସମସ୍ତ ପିଲାମାନଙ୍କର ଦେଖାଶୁଣା କରିବା ପାଇଁ ଚାରିଆଡକୁ ଯାଇଥିଲେ । ଜ୍ଞାନୀ ତୁ ଆତ୍ମା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲେ ଏବଂ ସ୍ନେହୀ ସହଯୋଗୀ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲେ । ଭକ୍ତ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲେ ଏବଂ ଅଜ୍ଞାନୀ ସନ୍ତାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲେ । ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଆତ୍ମାମାନେ ନିଜ ନିଜର ଲଗନରେ ମଗନ (ମଗ୍ନ) ଥିବାର ଦେଖିଲେ । କେହି କେହି କିଛି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ଲଗନରେ ମଗନ ଆଉ କେହି ଭାଙ୍ଗିବାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ମଗନ, କେହି ପୁଣି ଯୋଡିବାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ମଗନ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ମଗନ ନିଶ୍ଚିତ ଅଛନ୍ତି । ସମସ୍ତଙ୍କ ମନ ଭିତରେ ଏହି ଗୋଟିଏ ସଂକଳ୍ପ ରହିଛି ଯେ କିଛି ମିଳିଯାଆନ୍ତା, କିଛି ନେଇଯାଆନ୍ତି, କିଛି ପାଇଯାଆନ୍ତି, ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଜ ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲାଗି ପଡିଛନ୍ତି । ପ୍ରାପ୍ତି ପଛକେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ହୋଇଥାଉ କିନ୍ତୁ କିଛି ମିଳିଯାଆନ୍ତା, କିଛି ହୋଇଯାଆନ୍ତି, ଏହି ଗୋଟିଏ ନିଶା ସବୁଆଡେ ଦେଖିଲେ । ଏହି ସବୁ ଦୃଶ୍ୟ ଭିତରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଦେଖିଲେ । ଦେଶ ଭିତରେ ଥିବା ପିଲାମାନେ ହୁଅନ୍ତୁ ବା ବିଦେଶୀ ହୁଅନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ଏହି ଗୋଟିଏ ସଂକଳ୍ପ ଦେଖିଲେ ଯେ ଏବେ କିଛି ନା କିଛି କରିବାକୁ ହେବ । ବେହଦ କାର୍ଯ୍ୟରେ କିଛି ନା କିଛି ବିଶେଷତା କରି ଦେଖାଇବାକୁ ହେବ । ନିଜ ଭିତରେ କୌଣସି ବିଶେଷତାକୁ ଧାରଣ କରି ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ହେବାକୁ ପଡିବ । ଏହିଭଳି ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ଅଧିକାଂଶ ପିଲାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଦେଖିଲେ । ତେବେ ଏହି ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ବୀଜ ନିଜକୁ ପୁରୁଷାର୍ଥ ଦ୍ୱାରା ଏବଂ ସମୟ ଅନୁସାରେ ବାତାବରଣ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ରୂପରେ ଦେଖିଲେ । କିନ୍ତୁ ଏହି ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ବୀଜକୁ ବାରମ୍ବାର ନିରନ୍ତର କରିବା ପାଇଁ ସେଥିପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାରେ ଅର୍ଥାତ୍ ବୀଜରେ ପାଣି ଦେବାରେ ଏବଂ ଚେକିଂ ଅର୍ଥାତ୍ ସଦାସର୍ବଦା ବୃଦ୍ଧିକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ବିଧି ରୂପକ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ଦେଇ ଚାଲିବାରେ କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ଆସିଯାଉଛନ୍ତି । ମଞ୍ଜି ପୋତିବା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣା ଅଛି କିନ୍ତୁ ତାକୁ ପାଳନା ଦେଇ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ କରିବା — ଏହିଥିରେ ହିଁ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଆସିଯାଉଛି ।

ବାପଦାଦା ଅମୃତବେଳାଠାରୁ ଦିନ ସରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପିଲାମାନଙ୍କର ଏହି ଖେଳ କୁହ ବା ଲଗନର ପୁରୁଷାର୍ଥ କୁହ, ପ୍ରତିଦିନ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନ ନିଜ ପ୍ରତି ହେଉ ବା ସେବା ପ୍ରତି ହେଉ ବହୁତ ଭଲ ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ସଂକଳ୍ପ କରୁଛନ୍ତି ଯେ ଏବେଠାରୁ ଏଇଆ କରିବି, ଏହିପରି କରିବି, ନିଶ୍ଚିତ କରିବି, କରି ହିଁ ଦେଖାଇବି — ଏହିଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପର ବୀଜ ପୋତି ଚାଲିଛନ୍ତି । ବାପଦାଦାଙ୍କ ସହିତ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ କରିବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ମିଠା ମିଠା କଥା କହୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସେହି ସଂକଳ୍ପକୁ ଅର୍ଥାତ୍ ବୀଜକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାର ପାଳନା ଦେଉଛନ୍ତି ସେତେବେଳେ କ’ଣ ହେଉଛି ? କୌଣସି ନା କୌଣସି କଥା କାରଣରୁ ବୃଦ୍ଧି କରିବାର ବିଧିରେ ବା ଫଳସ୍ୱରୂପ କରିବାର ବିଶେଷତାରେ କ୍ରମାନ୍ୱୟ ବା ଯଥାଶକ୍ତି ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ତେଣୁ କୌଣସି ବି ସଂକଳ୍ପ ରୂପୀ ବୀଜକୁ ଫଳୀଭୂତ କରିବାର ଏକମାତ୍ର ସହଜ ଉପାୟ ହେଲା — “ବୀଜରୂପ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସର୍ବଶକ୍ତିର ବଳ ସେହି ବୀଜ ମଧ୍ୟରେ ଭରି ଚାଲିବା” । ତେବେ ଯାଇ ବୀଜରୂପ ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମର ସଂକଳ୍ପ ରୂପୀ ବୀଜ ସହଜରେ ଏବଂ ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ କରି ଫଳିଭୂତ ହୋଇଯିବ । କିନ୍ତୁ ବୀଜରୂପ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ନିରନ୍ତର ସମ୍ପର୍କ ନଥିବା କାରଣରୁ ଅନ୍ୟ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବା ସାଧନ ଗୁଡିକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିବାର ବିଧି କରିଦେଉଛନ୍ତି । ଏହି କାରଣରୁ — ଏମିତି କରିବି, ସେମିତି କରିବି, ଏହିଭଳି ବିସ୍ତାର ଭିତରେ ସମୟ ଏବଂ ପରିଶ୍ରମ ଅଧିକ ଲାଗିଯାଉଛି କାହିଁକି ନା କୌଣସି ନା କୌଣସି ଆତ୍ମା ବା ସାଧନକୁ ନିଜର ଆଧାର କରିଦେଉଛନ୍ତି । ସାଗର ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟଠାରୁ ପାଣି ଏବଂ କିରଣ ମିଳିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ କେତେ ବି ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସାଧନ ଗୁଡିକରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଥିବା ପାଣି ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଆଧାର ମନେ କରି ସକାଶ ଅର୍ଥାତ୍ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କିରଣ ଦେଲେ ମଧ୍ୟ ବୀଜ ଫଳୀଭୂତ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ବହୁତ ମେହନତ କରିବା ପରେ ବା ସମୟ ଏବଂ ଶକ୍ତି ଲଗାଇବା ପରେ ମଧ୍ୟ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଫଳର ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏ ନାହିଁ ତେବେ ଏହିଭଳି କରି-କରି ଉତ୍ସାହ କମିଯାଏ ଏବଂ ନିଜଠାରୁ ବା ସାଥୀମାନଙ୍କଠାରୁ ବା ସେବାରୁ ନିରାଶ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । କେତେବେଳେ ଖୁସି, କେତେବେଳେ ଉଦାସୀ, ଦୁଇପ୍ରକାରର ଲହରୀ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜୀବନର ନାଆକୁ କେବେ ହଲଚଲ୍ କରିଥାଏ, କେବେ ଚଲାଇଥାଏ । ତେବେ ଆଜିକାଲି ଅନେକ ପିଲାଙ୍କର ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜୀବନର ଗତି ବିଧି ଏହିଭଳି ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି । ଜ୍ଞାନମାର୍ଗରେ ଚାଲୁଛନ୍ତି, ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯେପରି ହେବା ଉଚିତ୍ ସେହିପରି ଅନୁଭବ କରୁନାହାଁନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଖୁସିରେ ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଖୁସିରେ ନାଚିବା ଭଳି ଅବସ୍ଥାରେ ନାହାଁନ୍ତି । ଚାଲୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତୀବ୍ରଗତିରେ ଚାଲୁ ନାହାଁନ୍ତି । ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ଭାବୁଛନ୍ତି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜୀବନର ଅଧିକାରୀ ହୋଇଗଲୁ, ବାବାଙ୍କର ହୋଇଗଲୁ, ସେବାଧାରୀ ହୋଇଗଲୁ, ଦୁଃଖ କଷ୍ଟର ଦୁନିଆଠାରୁ ଦୂରେଇ ଗଲୁ କିନ୍ତୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା ଭିତରେ କେବେ କେବେ ନ ଚାହିଁଲେ ମଧ୍ୟ ବୁଝି ନ ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟତାର ଲହରୀ ମାଡି ଆସୁଛି କାହିଁକି ନା ଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟ ସହଜ, ଯୋଗ ମଧ୍ୟ ସହଜ କିନ୍ତୁ ସମ୍ବନ୍ଧ ଏବଂ ସମ୍ପର୍କରେ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କର ପ୍ରିୟ ହୋଇ ସ୍ନେହର ପାର୍ଟକୁ ସମ୍ପନ୍ନ କରିବାରେ କେଉଁଠି ସହଜ, କେଉଁଠି କଷ୍ଟକର ହୋଇଯାଉଛି ।

ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାର ଏବଂ ସେବାର ପ୍ରବୃତ୍ତି (କର୍ତ୍ତବ୍ୟ), ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଉଛି ସମ୍ବନ୍ଧ-ସମ୍ପର୍କ । ଏଥିରେ କୌଣସି ନା କୌଣସି କଥାରେ ଯେପରି ଅନୁଭବ ହେବା ଉଚିତ୍ ସେପରି ହେଉନାହିଁ । ଏହି କାରଣରୁ ଦୁଇ ପ୍ରକାରର ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟର ସମୀପତା କାରଣରୁ ପୁରୁଷାର୍ଥର ଏହି ଗତି ସମୟ ଅନୁସାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣତା ରୂପୀ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚାଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏବେ ସମୟ ହେଉଛି ବିଘ୍ନ ବିନାଶକ ହୋଇ ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ପ୍ରକାରର ବିଘ୍ନ ଭିତରେ ଥିବା ଦୁଃଖୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସୁଖ-ଶାନ୍ତିର ଅନୁଭୂତି କରାଇବା । ତେବେ ବହୁତ ସମୟ ଧରି ନିର୍ବିଘ୍ନ ସ୍ଥିତିରେ ରହିଥିବା ଆତ୍ମାମାନେ ହିଁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ବିଘ୍ନକୁ ବିନାଶ କରିବାର କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବେ । ଯଦି ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମଧ୍ୟ ନିଜର ବିଘ୍ନକୁ ସମାପ୍ତ କରିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଛ, ସେହିଥିରେ ହିଁ ନିଜର ଶକ୍ତି ଲଗାଉଛ ତେବେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବାର ନିମିତ୍ତ କିପରି ହୋଇପାରିବ । ତେଣୁ ନିର୍ବିଘ୍ନ ହୋଇ ଶକ୍ତିର ଷ୍ଟକ ଜମା କର, ତେବେ ଯାଇ ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ବିଘ୍ନ ବିନାଶକ ହେବାର କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବ । ବୁଝିଲ!

ଆଉ ଦୁଇଟି ବିଶେଷ କଥା ମଧ୍ୟ ବାପଦାଦା ଦେଖିଲେ । ଭାରତରେ ଅଜ୍ଞାନୀ ପିଲାମାନେ ଆସନ ଅର୍ଥାତ୍ କୌଣସି ପଦ-ପଦବୀ ନେବାରେ ବା ଦେବାରେ ଲାଗି ରହିଛନ୍ତି । ଦିନ ରାତି ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ୱପ୍ନରେ ମଧ୍ୟ ଆସନ ହିଁ ଦେଖାଯାଉଛି ଏବଂ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପିଲାମାନେ ନିଜକୁ ସେଟ୍ କରିବାରେ ଅର୍ଥାତ୍ ନିର୍ବିଘ୍ନ ହେବାରେ ଲାଗି ରହିଛନ୍ତି । ସିଟ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଆସନ ତ ମିଳିଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେଟ୍ ହେଉଛନ୍ତି । ବିଦେଶରେ ନିଜ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିବା ବିନାଶକାରୀ ଶକ୍ତିଠାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବାର ଉପାୟ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗି ରହିଛନ୍ତି । ଅଧିକାଂଶଙ୍କର ଜୀବନ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନବାଚି ହୋଇଯାଇଛି । ଅଜ୍ଞାନୀ ଆତ୍ମାମାନେ ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କରିବାରେ ଲାଗି ରହିଛନ୍ତି ଏବଂ ଜ୍ଞାନୀ ଆତ୍ମାମାନେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷତାର ପତାକା ଉଡାଇବା ପାଇଁ ଲାଗିପଡିଛନ୍ତି । ଏହା ହେଉଛି ବିଶ୍ୱର ହାଲଚାଲ୍ । ତେବେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଦୁଃଖ ଅଶାନ୍ତିରେ ଭଟକୁଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିର ସନ୍ଧାନ ଦେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଅଶାନ୍ତିରୁ ରକ୍ଷା କର । ଆଚ୍ଛା ।

ସଦା ସର୍ବଦା ସମ୍ପନ୍ନ ସ୍ଥିତିର ଆସନ ଉପରେ ବିରାଜମାନ କରୁଥିବା, ନିଜର ଏବଂ ବିଶ୍ୱର ବିଘ୍ନ ବିନାଶକ, ବୀଜରୂପ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯୋଡି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପ ରୂପୀ ବୀଜକୁ ଫଳିଭୂତ କରି ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଥିବା, ସଦାସର୍ବଦା ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହୁଥିବା ସନ୍ତୁଷ୍ଟମଣୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବାପଦାଦାଙ୍କର ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ ନମସ୍ତେ ।

ହଷ୍ଟେଲର କୁମାରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ବାପଦାଦାଙ୍କର ସାକ୍ଷାତ୍ :- ନିଜର ଭାଗ୍ୟକୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ରହୁଛ ନା ? ଓଲଟା ରାସ୍ତାରେ ଯିବାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଗଲ । ହରାଇବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ରୋଜଗାର ଜମା କରିବାର ଜୀବନ ଗଢିଦେଲ । ଲୌକିକ ଜୀବନରେ ଜ୍ଞାନ ନଥିବା କାରଣରୁ କେବଳ ହରାଇବା ହିଁ ହରାଇବା ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଜ୍ଞାନୀ ଜୀବନରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ରୋଜଗାର ହିଁ ରୋଜଗାର ରହିଛି । ଏମିତି ତ ସବୁ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନେ ଭାଗ୍ୟାଶାଳୀ ଅଟନ୍ତି କିନ୍ତୁ କୁମାରୀମାନେ ଡବଲ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟନ୍ତି । ତା’ ସହିତ କୁମାରୀ ଜୀବନରେ ବ୍ରହ୍ମାକୁମାରୀ ହେବା, ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ହେବା — ଏହା ବହୁତ ମହାନ ଭାଗ୍ୟ, କମ କଥା ନୁହେଁ । ବହୁତ ବଡ କଥା । ତେବେ ଏହିଭଳି ନିଶା ରହୁଛି ଯେ ଆମେ କ’ଣରୁ କ’ଣ ହୋଇଗଲୁ, ସାଧାରଣ କୁମାରୀରୁ ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୂପିଣୀ ହୋଇଗଲୁ । ମାୟାର ସଂଘାରକାରିଣୀ ଶକ୍ତି ଅଟ ନା! ମାୟା ଦ୍ୱାରା ଭୟଭୀତ ହେଉ ନାହଁ କିନ୍ତୁ ମାୟାର ସଂଘାରକାରିଣୀ ? ଦୁର୍ବଳ ନୁହେଁ, ଶକ୍ତିଶାଳୀ । କେବେ କେବେ ଛୋଟମୋଟ କଥାରେ ବିଚଳିତ ହୋଇଯାଉ ନାହିଁ ତ ? ସଦାସର୍ବଦା ଯଦି ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତିକୁ ମନେ ରଖିବ ତେବେ ଛୋଟ ଛୋଟ କଥା ସବୁ କିଛି ବି ଲାଗିବ ନାହିଁ । ଏବେ ନିଜର ପୂରା ଜୀବନର ସଉଦା କରିଛ ନା ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହଷ୍ଟେଲରେ ଅଛ ସେତିକି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଉଦା କରିଛ ? ତୁମେମାନେ ସବୁ କିଛି ବୁଝି ସାରିଛ ତେଣୁ କେବେ ବି ଏହି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜୀବନରୁ କୌଣସି ସାଧାରଣ ଜୀବନକୁ ଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ଯଦି କୌଣସି ଲକ୍ଷପତିକୁ କୁହାଯିବ ତୁମେ ଗରିବ ହୋଇଯାଅ, ତେବେ ସିଏ ହେବ କି ? ପରିସ୍ଥିତିରେ ପଡି ଯଦି କେହି ଗରିବ ହୋଇ ବି ଯାଆନ୍ତି ତେବେ ତାଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ । ସେହିଭଳି ଏହି ଜୀବନ ହେଉଛି ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ଜୀବନ ଏଥିରୁ ସାଧାରଣ ଜୀବନକୁ କେବେ ବି ଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜ୍ଞାନବାନ ଏବଂ ବୁଦ୍ଧିମାନ ହୋଇ ଅନୁଭବ କରୁଛ, ନା ପରସ୍ପର ଦେଖା ଦେଖିରେ ଚାଲୁଛ ? ନିଜ ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଛ ? ନିଜର ବିବେକର ବିଚାର ଦ୍ୱାରା ଏହି ଜୀବନକୁ ଗଢିଛ ନା! ନା ମା ବାପାଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ ଚାଲି ଆସିଛ ? ଆଚ୍ଛା!

(୨) କୁମାରୀମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ସେବା କରିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିଛ ତ ? ଯେଉଁଠାକୁ ବି ସେବା କରିବା ପାଇଁ ପଠାଯିବ ସେଠାକୁ ଯିବ ? ପକ୍କା ସଉଦା କରିଛ ନା କଞ୍ଚା ସଉଦା କରିଛ ? ଯଦି ପକ୍କା ସଉଦା କରିଛ ତେବେ ଯେଉଁଠି ବସାଇବ, ଯାହା କରାଇବ... ସେହିପରି କରିବୁ — ଏହିଭଳି ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛ ? ଯଦି କୌଣସି ବି ବନ୍ଧନ ଅଛି ତେବେ ପକ୍କା ସଉଦା ନୁହେଁ । ଯଦି ନିଜେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛ ତେବେ କେହି ବି ଅଟକାଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ଛେଳିକୁ ବାନ୍ଧି ରଖି ଦିଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ ବାଘକୁ କେହି ବାନ୍ଧିପାରିବ ନାହିଁ । ତେବେ ବାଘୁଣୀମାନେ କାହାର ବନ୍ଧନରେ କିପରି ବାନ୍ଧି ହୋଇ ପାରିବେ! ସିଏ ତ ଜଙ୍ଗଲରେ ରହୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଅଟନ୍ତି । ତେବେ ତୁମେମାନେ କିଏ ? ବାଘୁଣୀ ନା ? ବାଘୁଣୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଉପସ୍ଥିତ ରହିବାବାଲା । ଯେବେକି ଏକ ବଳ - ଏକ ଭରସାରେ ଚାଲିଛ ତେବେ ପିଲାମାନଙ୍କର ସାହସ ଆଧାରରେ ବାବାଙ୍କର ସହଯୋଗ ନିଶ୍ଚିତ ରହିଛି । କେତେ ବି କଡା ବନ୍ଧନ ହୋଇଥାଉ କିନ୍ତୁ ସାହସ ଆଧାରରେ ସେହି କଡା ବନ୍ଧନ ମଧ୍ୟ ସହଜରେ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଉଛି । ଯେପରି ପୁରାଣରେ ଦେଖାଇଛନ୍ତି ଜେଲର ତାଲା ମଧ୍ୟ ଖୋଲିଯାଇଥିଲା, ସେହିପରି ତୁମର ବନ୍ଧନ ମଧ୍ୟ ଖୋଲିଯିବ । ତେଣୁ ଏହିଭଳି ହୁଅ । ଯଦି ଟିକିଏ ବି ବନ୍ଧନ ରହିଛି ତେବେ ତାକୁ ଯୋଗ ଅଗ୍ନିରେ ଭସ୍ମ କରିଦିଅ । ଯଦି ଭସ୍ମ ହୋଇଯିବ ତେବେ ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯିବ । ଭାଙ୍ଗି ଦେବା ଦ୍ୱାରା ପୁଣି ବି ଗଣ୍ଠି ପଡିଯାଇପାରେ ସେଥିପାଇଁ ବନ୍ଧନକୁ ଭାଙ୍ଗ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଭସ୍ମ କରିଦିଅ ତେବେ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯିବ । ଆଚ୍ଛା!

ସଂଗୃହୀତ ହୋଇଥିବା ଅବ୍ୟକ୍ତ ମହାବାକ୍ୟ - “ସରଳଚିତ୍ତ ହେବା ଦ୍ୱାରା ସଫଳତା ମିଳିବାକୁ ଲାଗିବ”
ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କର ମୁଖ୍ୟ ସଂସ୍କାର ହେଉଛି — ସର୍ବସ୍ୱ ତ୍ୟାଗୀ । ତ୍ୟାଗ ଆଧାରରେ ହିଁ ଜୀବନରେ ସରଳତା ଏବଂ ସହନଶୀଳତା ଗୁଣ ସହଜରେ ଆସିଥାଏ । ଯାହାଙ୍କ ଭିତରେ ସରଳତା ଏବଂ ସହନଶୀତଳା ଗୁଣ ଥିବ ସେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଆକର୍ଷିତ କରିପାରିବେ ଏବଂ ପରସ୍ପରର ସ୍ନେହୀ ହୋଇପାରିବେ । ଯେଉଁମାନେ ନିଜେ ସରଳଚିତ୍ତ ରହିଥା’ନ୍ତି ସେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସରଳଚିତ୍ତ କରିପାରନ୍ତି । ସରଳଚିତ୍ତ ଅର୍ଥାତ୍ ଯେଉଁ କଥା ଶୁଣିଲ, ଦେଖିଲ, କରିଲ, ତାହା ସାରଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିବ ଏବଂ କେବଳ ସାର କଥାକୁ ହିଁ ଗ୍ରହଣ କରୁଥିବ ଏବଂ ଯେଉଁ କଥା ବା କର୍ମ ନିଜେ କରୁଥିବ ସେଥିରେ ମଧ୍ୟ ସାରାଂଶ ଭରି ହୋଇଥିବ ।

ଯିଏ ନିଜେ ସରଳ ପୁରୁଷାର୍ଥୀ ହୋଇଥା’ନ୍ତି ସେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସରଳ ପୁରୁଷାର୍ଥୀ କରିଦିଅନ୍ତି । ସରଳ ପୁରୁଷାର୍ଥୀ ସବୁ କଥାରେ ଅଲରାଉଣ୍ଡର ଅର୍ଥାତ୍ ସବୁ ପ୍ରକାରର ସେବା କରିବାର ଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଥିବେ । ତାଙ୍କ ଭିତରେ କୌଣସି ବି କଥାର କମୀ ଦେଖାଯାଉନଥିବ । କୌଣସି କଥାରେ ସାହାସ ରଖିବାରେ କମୀ ନଥିବ । ତାଙ୍କ ମୁଖରୁ ଏଭଳି ବାଣୀ ବାହାରିବ ନାହିଁ ଯେ ଏହି କାମ ବର୍ତ୍ତମାନ କରିପାରିବି ନାହିଁ । ଏହି ଗୋଟିଏ ସରଳତାର ଗୁଣ ଆଧାରରେ ସେମାନେ ସବୁ କଥାରେ ନମୂନା ସ୍ୱରୁପ ଅର୍ଥାତ୍ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଯେପରି ସାକାର ବାବାଙ୍କୁ ଦେଖିଥିଲ — ଯେତିକି ଜ୍ଞାନବାନ ସେତିକି ସରଳ ସ୍ୱଭାବ । ଯାହାକୁ କୁହାଯାଏ ପିଲା ଦିନର ସଂସ୍କାର । ବୟସ୍କଙ୍କଠାରୁ ବୟସ୍କ, ପିଲାଙ୍କଠାରୁ ପିଲା । ଏହିଭଳି ପିତାଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କରି ସରଳଚିତ୍ତ ହୁଅ । ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ସଂସ୍କାରକୁ ସରଳ କରିବାର ଉପାୟ ହେଲା — ଆଜ୍ଞା ହଁ କହିବା । ଯଦି ତୁମେମାନେ ଏଠାରେ ଆଜ୍ଞା ହଁ ଆଜ୍ଞା ହଁ କରିବ ତେବେ ସେଠାରେ ଅର୍ଥାତ୍ ସତ୍ୟଯୁଗରେ ତୁମର ପ୍ରଜାମାନେ ମଧ୍ୟ ସେତିକି ଆଜ୍ଞା ହଁ, ଆଜ୍ଞ ହଁ କରିବେ । ଯଦି ଏଠାରେ ତୁମେ ନାହିଁ ଆଜ୍ଞା, ନାହିଁ ଆଜ୍ଞା କରିବ ତେବେ ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ତୁମର ପ୍ରଜା ଦୂରରୁ ହିଁ ପ୍ରମାଣ କରି ଚାଲିଯିବେ । ତେଣୁ ନା ଶବ୍ଦକୁ ବାହାର କରି ଦେବାକୁ ହେବ । ଯେକୌଣସି କଥା ହେଉ — ପ୍ରଥମେ ଆଜ୍ଞା ହଁ କୁହ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ସଂସ୍କାରରେ ସରଳତା ଆସିଯିବ । ସଫଳତାର ମୂର୍ତ୍ତି ହେବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ଗୁଣ ସରଳତା ଏବଂ ସହନଶୀଳତାକୁ ଧାରଣ କର । ଯେପରି କୌଣସି ଧୈର୍ଯ୍ୟତା ସମ୍ପନ୍ନ ମନୁଷ୍ୟ ବୁଝି ବିଚାରି କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଏ ତେବେ ସେଥିରେ ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ, ସେହିପରି ଯେଉଁମାନେ ସରଳ ସ୍ୱଭାବ ଯୁକ୍ତ ସହନଶୀଳ ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି ସେମାନେ ନିଜର ସହନଶୀଳତାର ଶକ୍ତି ଆଧାରରେ କିପରି ବି କଠୋର ସଂସ୍କାରଯୁକ୍ତ ଆତ୍ମାକୁ ଶୀତଳ କରିଦେଇଥା’ନ୍ତି କଠିନ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସହଜ କରିଦେଇଥା’ନ୍ତି ।

ତୁମମାନଙ୍କର ସ୍ମାରକୀ ଦେବୀ ଦେବତାମାନଙ୍କର ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଯେଉଁମାନେ ତିଆରି କରିଥା’ନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ମୁଖ ମଣ୍ଡଳରେ ସରଳତାକୁ ନିଶ୍ଚିତ ଦେଖାଇଥା’ନ୍ତି । ଏହାକୁ ଏକ ବିଶେଷ ଗୁଣ ରୂପରେ ଦେଖାଇଥା’ନ୍ତି, ଯାହାକୁ ତୁମେମାନେ ଭୋଳାପଣିଆ ବୋଲି କହୁଛ । ତେବେ ଯିଏ ଯେତେ ସହଜ ପୁରୁଷାର୍ଥୀ ହୋଇଥିବ ସିଏ ମନରେ ମଧ୍ୟ ସରଳ, ବାଣୀରେ ମଧ୍ୟ ସରଳ, କର୍ମରେ ମଧ୍ୟ ସରଳ ହୋଇଥିବ, ଏହାକୁ ହିଁ ଫରିସ୍ତା ଅର୍ଥାତ୍ ପରୀ ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି । ସରଳତାର ଗୁଣର ଧାରଣା ସାଥୀରେ ସମାହିତ କରିବାର ଶକ୍ତି, ସହନ କରିବାର ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚିତ ଦରକାର । ଯଦି ସମାହିତ କରିବା ଏବଂ ସହନ କରିବାର ଶକ୍ତି ନାହିଁ ତେବେ ସରଳତା ବହୁତ ଭୋଳାରୂପ ଧାରଣ କରି ନେଇଥାଏ ଏବଂ ଭୋଳାପଣିଆ କେଉଁଠି କେଉଁଠି ବହୁତ ବଡ କ୍ଷତି କରିଦିଏ । ତେଣୁ ଏଭଳି ସରଳଚିତ୍ତ ହେବାର ନାହିଁ ।

ସରଳତାର ଗୁଣ କାରଣରୁ ବାବାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭୋଳାନାଥ କୁହାଯାଉଛି, କିନ୍ତୁ ସିଏ ଭୋଳାନାଥ ହେବା ସହିତ ସର୍ବଶକ୍ତିବାନ ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, କେବଳ ଭୋଳାନାଥ ନୁହଁନ୍ତି । ତେଣୁ ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ସରଳତାର ଗୁଣକୁ ଧାରଣ କର କିନ୍ତୁ ନିଜର ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୂପକୁ ମଧ୍ୟ ସଦାସର୍ବଦା ମନେ ରଖିଥାଅ । ଯଦି ନିଜର ଶକ୍ତି ରୂପକୁ ଭୁଲି କେବଳ ଭୋଳା ହୋଇଯାଉଛ ତେବେ ମାୟାର ଗୋଳା ଲାଗିଯାଉଛି ଅର୍ଥାତ୍ ମାୟା ଆକ୍ରମଣ କରୁଛି । ସେଥିପାଇଁ ଏଭଳି ଶକ୍ତିସ୍ୱରୂପ ହୁଅ ଯାହାକି ମାୟା ସମ୍ମୁଖୀନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ନମସ୍କାର କରିଚାଲିଯିବ । ତେଣୁ ବହୁତ ବହୁତ ସାବଧାନ, ହୁସିଆର ଏବଂ ଖବରଦାର ରହିବାକୁ ହେବ । ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜୀବନରେ ଏଭଳି ବିଶେଷତା ସମ୍ପନ୍ନ ହୁଅ ଯାହାକି ତୁମର ସ୍ୱଭାବ ସର୍ବଦା ସରଳ ହୋଇଯିବ, ବାଣୀ ସହିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମ ମଧ୍ୟ ସରଳତା ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇଯିବ । ସର୍ବଦା ଜଣଙ୍କର ମତରେ, ଜଣଙ୍କ ସହିତ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ, ଜଣଙ୍କଠାରୁ ସର୍ବ ପ୍ରାପ୍ତି କରିବା ସହିତ ସର୍ବଦା ସମାନ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିବାର ସହଜ ଅଭ୍ୟାସୀ ହୁଅ । ସଦାସର୍ବଦା ଖୁସିରେ ରୁହ ଏବଂ ଖୁସିର ସମ୍ପତ୍ତି ବାଣ୍ଟିଚାଲ ।

ତେବେ ସରଳତାର ଗୁଣକୁ ଜୀବନରେ ଧାରଣ କରିବା ପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ କଥାକୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଧ୍ୟାନରେ ରଖିବାକୁ ହେବ — ତୁମର ସ୍ଥିତି ସ୍ତୁତି ଉପରେ ଆଧାରିତ ନ ହେଉ । ଯଦି ସ୍ତୁତି ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରଶଂସା ଆଧାରରେ ତୁମର ସ୍ଥିତି ହୋଇଥିବ ତେବେ ଯେଉଁ କର୍ମ କରୁଛ ତାହାର ଫଳ ପାଇବାର ଇଚ୍ଛା ବା ଲୋଭ ରହୁଛି । ଯଦି ସ୍ତୁତି ହେଉଥିବ ତେବେ ସ୍ଥିତି ଠିକ୍ ଥିବ, ଯଦି ନିନ୍ଦା ମିଳିଗଲା ତେବେ ଅନାଥ ହୋଇଯିବ, ନିଜର ସ୍ଥିତିକୁ ଛାଡିଦେବ ଏବଂ ବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲିଯିବ । ତେଣୁ ଏଭଳି କେବେ ବି ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ ଯେ ମୋର ପ୍ରଂଶସା ହେଉ । ସ୍ତୁତି ଆଧାରରେ ନିଜର ସ୍ଥିତିକୁ ରଖ ନାହିଁ, ତେବେ କୁହାଯିବ ସରଳଚିତ୍ତ । ସରଳତାକୁ ନିଜର ସ୍ୱାଭବିକ ସଂସ୍କାର ରୂପରେ ଧାରଣ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଏକତ୍ରିକରଣର ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ସହଜରେ ଆସିଯାଇଥାଏ । ତେଣୁ ଯିଏ ସରଳ ସ୍ୱଭାବଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିବେ ସିଏ ସମସ୍ତଙ୍କର ସ୍ନେହୀ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥିବେ । ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସହଯୋଗ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚିତ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ ସେଥିପାଇଁ ସିଏ ସମସ୍ତ କଥାକୁ ସହଜରେ ସମ୍ମୁଖୀନ କରିପାରିବେ ବା ବିସ୍ତାରକୁ ସାରରେ ପରିଣତ କରିପାରିବେ । ଯିଏ ଯେତେ ସରଳ ସ୍ୱଭାବଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିବେ ତାଙ୍କୁ ମାୟା ମଧ୍ୟ ସେତିକ କମ୍ ସାମନା କରିବ । ସିଏ ସମସ୍ତଙ୍କର ପ୍ରିୟ ମଧ୍ୟ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ।

ସରଳ ସ୍ୱଭାବଯୁକ୍ତ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଅଧିକ ବ୍ୟର୍ଥ ସଂକଳ୍ପ ଚାଲିନଥାଏ । ସେମାନଙ୍କର ସମୟ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟର୍ଥରେ ଯାଏ ନାହିଁ । ବ୍ୟର୍ଥ ସଂକଳ୍ପ ନ ଚାଲିବା କାରଣରୁ ସେମାନଙ୍କର ବୁଦ୍ଧି ବିଶାଳ ଏବଂ ଦୂରାଦେଶୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଦୂରଦ୍ରଷ୍ଟା ହୋଇଥାଏ ସେଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ କୌଣସି ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିନଥାଏ । ତେବେ ଯାହା ଭିତରେ ଯେତିକି ସରଳତା ଥିବ ସେତିକି ସ୍ୱଚ୍ଛତା ମଧ୍ୟ ଥିବ । ସ୍ୱଚ୍ଛତା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିଜ ଆଡକୁ ଆକର୍ଷିତ କରିଥାଏ । ସ୍ୱଚ୍ଛତା ଅର୍ଥାତ୍ ସତ୍ୟତା ଏବଂ ସ୍ପଷ୍ଟତା, ତାହା ମଧ୍ୟ ସେତେବେଳେ ଆସିବ ଯେତେବେଳେ ନିଜର ସ୍ୱଭାବକୁ ସରଳ କରିବ । ସରଳ ସ୍ୱଭାବଯୁକ୍ତ ଆତ୍ମା ବହୁରୂପୀ ହୋଇପାରିବେ । କୋମଳ ବସ୍ତୁକୁ ଯେପରି ରୂପ ଦେବାକୁ ଚାହିଁବ ସେପରି ରୂପ ଦେଇପାରିବ । ତେବେ ତୁମେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଗୋଲ୍ଡ ଅର୍ଥାତ୍ ସୁନା ହୋଇଯାଇଛ ସେହି କିନ୍ତୁ ଗୋଲ୍ଡକୁ ଏବେ ଅଗ୍ନିରେ ତରଳାଅ ତେବେ ଯାଇ ମୋଲ୍ଡ ଅର୍ଥାତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇପାରିବ । ଏହି କଥାର ଅଭାବ ଥିବା କାରଣରୁ ସେବାର ସଫଳତାରେ ମଧ୍ୟ ଅଭାବ ଦେଖାଯାଉଛି । ଏବେ ନିଜର ବା ଅନ୍ୟର ବିତିଯାଇଥିବା କଥାକୁ ଦେଖ ନାହିଁ, ତେବେ ଯାଇ ସରଳଚିତ୍ତ ହୋଇପାରିବ । ଯେଉଁମାନେ ସରଳଚିତ୍ତ ହୋଇଥା’ନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧୁରତାର ଗୁଣ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ରୂପରେ ଦେଖାଯାଇଥାଏ । ସେମାନଙ୍କ ନୟନ ଦ୍ୱାରା, ମୁଖ ଦ୍ୱାରା, ଚାଲି-ଚଳନ ଦ୍ୱାରା ମଧୁରତା ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଫଳ ରୂପରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ । ତେଣୁ ଯିଏ ଯେତିକି ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଥା’ନ୍ତି ସିଏ ସେତିକି ସରଳ ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ସ୍ପଷ୍ଟତା ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠତାର ନିକଟରେ ହିଁ ରହିଛି ଏବଂ ଯେତିକି ସ୍ପଷ୍ଟତା ରହିବ ସେତିକି ସଫଳତା ମଧ୍ୟ ମିଳିବ ଏବଂ ସମାନତା ମଧ୍ୟ ଆସିବାକୁ ଲାଗିବ । ତେବେ ସ୍ପଷ୍ଟତା, ସରଳତା ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠତା ବାବାଙ୍କ ସମାନ କରିଦିଏ । ଆଚ୍ଛା —

ବରଦାନ:-
ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଫୁଲଷ୍ଟପର ବିନ୍ଦୁ ଲଗାଇ ନିଜକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ସମସ୍ତଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦର ପାତ୍ର ହୁଅ ।

ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଫୁଲଷ୍ଟପର ବିନ୍ଦୁ ସେତେବେଳେ ଲଗାଇପାରିବ ଯେତେବେଳେ ବିନ୍ଦୁ ସ୍ୱରୂପ ବାବା ଏବଂ ବିନ୍ଦୁ ସ୍ୱରୂପ ଆତ୍ମା, ଉଭୟଙ୍କର ସ୍ମୃତି ରହିଥିବ ଏବଂ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାର ଶକ୍ତି ରହିଥିବ । ଯେଉଁ ପିଲାମାନେ ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ ନିଜକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଫୁଲଷ୍ଟପ ଲଗାଇବାରେ ନିଜକୁ ପ୍ରଥମେ ଆଗକୁ ରଖିଥା’ନ୍ତି, ସେମାନେ ଆଶୀର୍ବାଦର ପାତ୍ର ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜକୁ ନିଜଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଆଶୀର୍ବାଦ ଅର୍ଥାତ୍ ଖୁସି ମିଳିଥାଏ, ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏବଂ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାର ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ଆଶୀର୍ବାଦ ମିଳିଥାଏ ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ଯେଉଁ ସବୁ ସଂକଳ୍ପ କରୁଛ ସେଥିରେ ମଝିରେ ମଝିରେ ଦୃଢତା ରୂପକ ଷ୍ଟାମ୍ପ ଅର୍ଥାତ୍ ମୋହର ଲଗାଅ ତେବେ ବିଜୟୀ ହୋଇଯିବ ।


ସୂଚନା:- ଆଜି ମାସର ତୃତୀୟ ରବିବାର, ସମସ୍ତେ ସଂଗଠିତ ରୂପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ୬.୩୦ ମି. ଠାରୁ ୭.୩୦ ମି. ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତର୍ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଯୋଗରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ନିଜର ଡବଲ ଲାଇଟ୍ ସ୍ୱରୂପ ଦ୍ୱାରା ସାରା ବିଶ୍ୱକୁ ଶାନ୍ତି ଏବଂ ଶକ୍ତିର କିରଣ ଦେବାର ସେବା କରିବେ । ସାରା ଦିନ ଅନ୍ତର୍ମୁଖତାର ଗୁଂମ୍ପାରେ ବସି କର୍ମଯୋଗୀ ହୋଇ କର୍ମ କରିବେ ।