22.09.19 Avyakt Bapdada Odia Murli
30.01.85 Om Shanti Madhuban
“ମାୟାଜିତ୍ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିଜିତ୍ ହିଁ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ”
ଆଜି ବାପଦାଦା ଚାରିଆଡର
ରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ପିଲାମାନଙ୍କର ରାଜ୍ୟ ଦରବାରକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ବିଶ୍ୱର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ସିକିଲଧେ
ଅର୍ଥାତ୍ ବହୁତ ଦିନରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ବର୍ତ୍ତମାନ ମିଳିଥିବା, ସ୍ନେହୀ, ବେହଦର ସେବାଧାରୀ ଅନନ୍ୟ
ପିଲାମାନେ ଅଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ପିଲାମାନେ ଏବେ ବି ନିଜର ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ରାଜ୍ୟ ଦରବାରରେ
ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି । ବାପଦାଦା ଏହିଭଳି ଯୋଗ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସଦାକାଳର ଯୋଗୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ, ଉଚ୍ଚ
ସ୍ୱମାନଧାରୀ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ଅତି ନିର୍ମାଣ ଅର୍ଥାତ୍ ନିରହଂକାରୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ
ହେଉଛନ୍ତି । ଏହି ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଦରବାର ସାରା କଳ୍ପରେ ଅଲୌକିକ, ସର୍ବ ଦରବାରଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଏବଂ ଅତି
ପ୍ରିୟ ଦରବାର ଅଟେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ବିଶ୍ୱର ରାଜ୍ୟର ମୂଳଦୁଆ ଅର୍ଥାତ୍ ନୂତନ
ବିଶ୍ୱର ନିର୍ମାତା ଅଟନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ, ଚମକୁଥିବା ଦିବ୍ୟ ତିଳକଧାରୀ,
ସର୍ବ ବିଶେଷତାରେ ଚମକୁଥିବା ଅମୂଲ୍ୟ ମଣି ଦ୍ୱାରା ସୁସଜ୍ଜିତ ମୁକୁଟଧାରୀ ଅଟନ୍ତି । ସର୍ବ ଦିବ୍ୟ
ମାଳାକୁ ଧାରଣ କରିଥିବା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପବିତ୍ରତାର ଆଲୋକର ମୁକୁଟ ଧାରଣ କରିଥିବା, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସ୍ଥିତି
ରୂପକ ସ୍ୱ ସିଂହାସନ ଉପରେ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ସୁସଜ୍ଜିତ ରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ଦରବାରରେ
ବାପଦାଦା ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ରାଜ୍ୟ ଦରବାରକୁ ବାପଦାଦା ନିଜ ସମ୍ମୁଖରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ।
ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ସମ୍ମୁଖରେ କେତେ ସବୁ ଦାସ-ଦାସୀମାନେ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି । ତେଣୁ
ପ୍ରକୃତିଜିତ୍ ଏବଂ ବିକାରଜିତ୍ । ତେବେ ବିକାର ମଧ୍ୟ ୫ଟି ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ତତ୍ତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ୫ଟି ।
ତେଣୁ ପ୍ରକୃତି ହିଁ ଦାସୀ ହୋଇଯାଇଛି ନା । ଶତ୍ରୁ ମଧ୍ୟ ସେବାଧାରୀ ପାଲଟିଯାଇଛି । ଏହିଭଳି
ଆତ୍ମିକ ନିଶାରେ ରହୁଥିବା ବିକାରଗୁଡିକୁ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି କାମ ବିକାରକୁ ଶୁଭକାମନା,
ଶ୍ରେଷ୍ଠ କାମନା ସ୍ୱରୂପରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ସେବାରେ ଲଗାଉଥିବା, ଏହିଭଳି ଶତ୍ରୁକୁ ନିଜର
ସେବାଧାରୀ କରିଥିବା ଆତ୍ମା ପ୍ରକୃତିର କୌଣସି ତତ୍ତ୍ୱ ଦ୍ୱାରା ବଶୀଭୂତ ହୋଇନଥା’ନ୍ତି, କିନ୍ତୁ
ପ୍ରତ୍ୟେକ ତତ୍ତ୍ୱକୁ ତମୋଗୁଣୀ ସ୍ୱରୂପରୁ ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ସ୍ୱରୂପ କରି ଦେଇଥାଆନ୍ତି । କଳିଯୁଗରେ
ଏହି ତତ୍ତ୍ୱଗୁଡିକ ଧୋକା ଏବଂ ଦୁଃଖ ଦେଇଥା’ନ୍ତି । ସଂଗମଯୁଗରେ ଏଗୁଡିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯାଆନ୍ତି,
ନିଜର ରୂପ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଦିଅନ୍ତି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଏହି ପାଞ୍ଚ ତତ୍ତ୍ୱ ଦେବତାମାନଙ୍କର ସୁଖର
ସାଧନ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଏହି ସୂର୍ଯ୍ୟ ତୁମମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଭୋଜନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବ ତେବେ ସ୍ୱପକାର
ହୋଇଯିବ ନା, ଏହି ବାୟୁ ତୁମମାନଙ୍କର ପ୍ରାକୃତିକ ପଙ୍ଖା ହୋଇଯିବ ଏବଂ ତୁମର ମନୋରଞ୍ଜନର ସାମଗ୍ରୀ
ହୋଇଯିବ । ବାୟୁ ଚଳାଚଳ ଯୋଗୁଁ ବୃକ୍ଷର ଶାଖା ଗୁଡିକ ଏଭଳି ଦୋଳାୟମାନ ହେବେ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସେଥିରୁ
ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ବାଦ୍ୟର ସ୍ୱର ଆପେ ଆପେ ବାହାରିବ ତେଣୁ ବାୟୁ ମଧ୍ୟ ମନୋରଞ୍ଜନର ସାମଗ୍ରୀ
ହୋଇଗଲା ନା । ଏହି ଆକାଶ ତତ୍ତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ତୁମମାନଙ୍କ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟପଥ ହୋଇଯିବ । କାରଣ ତୁମେମାନେ
ବିମାନ କେଉଁଠି ଚଳାଇବ ? ଏହି ଆକାଶ ହିଁ ତୁମର ପଥ ହୋଇଯବ । ଏତେ ବଡ ହାଇୱେ ଅର୍ଥାତ୍ ରାଜପଥ
ତୁମକୁ ଆଉ କେଉଁଠି ମିଳିବ ? ବିଦେଶରେ ଅଛି ? କେତେ ବି ମାଇଲ୍ ମାଇଲର ରାସ୍ତା ତିଆରି କର କିନ୍ତୁ
ଆକାଶ ପଥ ଠାରୁ ତ ଛୋଟ ହେବ ନା । ଏତେ ବଡ ରାସ୍ତା କେଉଁଠି ଅଛି ? ଆମେରିକାରେ ଅଛି ? ଏବଂ
ଦୁର୍ଘଟଣା ରହିତ ରାସ୍ତା ହୋଇଥିବ । ଚାହେଁ ଆଠ ବର୍ଷର ଶିଶୁ ମଧ୍ୟ ବିମାନ ଚଳାଉ ତେବେ ବି
ଦୁର୍ଘଟଣା ବେହାର ସମ୍ଭାବନା ନାହିଁ । ଏବେ ବୁଝିପାରିଲ! ଏହି ଜଳ ମଧ୍ୟ ଅତର ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବ
। ଯେପରି ଚେର ମୂଳି କାରଣରୁ ଗଙ୍ଗାଜଳ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଜଳ ଧାରାଠାରୁ ପବିତ୍ର ଅଟେ ସେହିପରି
ସେଠାରେ ସୁଗନ୍ଧଯୁକ୍ତ ଚେରମୂଳ ଥିବା କାରଣରୁ ଜଳରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାକୃତିକ ସୁଗନ୍ଧ ରହିଥିବ । ଯେପରି
ଏଠାରେ ଗୋ ଦୁଗ୍ଧ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରୁଛି ସେହିପରି ସେଠାରେ ଜଳ ମଧ୍ୟ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇଥିବ,
ସ୍ୱଚ୍ଛ ହୋଇଥିବ, ସେଥିପାଇଁ କୁହାଯାଉଛି ଦୁଧର ନଦୀ ବହିବ । ସମସ୍ତେ ଏବେଠାରୁ ଖୁସି ହୋଇଗଲଣି ।
ସେହିପରି ଏହି ପୃଥିବୀ ଏଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଫଳ ପ୍ରଦାନ କରିବ ଯାହାକି ତୁମେମାନେ ଯେଉଁ ସବୁ ଭିନ୍ନ
ଭିନ୍ନ ସ୍ୱାଦଯୁକ୍ତ ଫଳ ଖାଇବା ପାଇଁ ଚାହିଁବ ସେହି ସ୍ୱାଦର ଫଳ ତୁମ ସମ୍ମୁଖରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବ ।
ଏହି ଲୁଣ ଏବଂ ଚିନି ସେଠାରେ ନଥିବ । ଯେପରି ଏବେ ଖଟା ଫଳ ହିସାବରେ ଟମାଟର ଅଛି ଯାହାକି
ପ୍ରକୃତିଦତ୍ତ ଅଟେ ନା । ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଖଟାର ସ୍ୱାଦ ମିଳିଯାଉଛି, ସେହିପରି ତୁମକୁ ଯେଉଁ ସବୁ
ସ୍ୱାଦର ଆବଶ୍ୟକତା ଥିବ ସେହି ସ୍ୱାଦର ଫଳ ଗୁଡିକ ସେଠାରେ ଥିବ । ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୁମେମାନେ
ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଫଳ ରସକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ମନଇଚ୍ଛିତ ସ୍ୱାଦ ପାଇପାରିବ । ତେବେ ଏହି ପୃଥିବୀ ଏକାଧାରାରେ
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଫଳ ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅନ୍ନ ପ୍ରଦାନ କରିବାର ସେବା କରିବ ତଥା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ରୂପର
ପ୍ରାକୃତିତ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଯାହାକୁ ପ୍ରକୃତିକୃତ କୁହାଯିବ — ତେବେ ଏହିଭଳି ପ୍ରାକୃତିକ
ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପାହାଡ ଗୁଡିକ ସୁଶୋଭିତ ହୋଇଥିବେ । କେହି କେହି ପକ୍ଷୀ ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିବେ ଆଉ କେହି
କୌଣସି ନା କୌଣସି ପୁଷ୍ପ ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିବ । ଏହିଭଳି ସୋନ୍ଦର୍ଯ୍ୟଯୁକ୍ତ ପ୍ରାକୃତିକ ଆକୃତି
ହୋଇଥିବ । କେବଳ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର ଟିକିଏ ହାତ ଲଗାଇବାକୁ ପଡିବ । ଏହିଭଳି ପାଞ୍ଚ ତତ୍ତ୍ୱ
ସେବାଧାରୀ ହୋଇଯିବେ । କିନ୍ତୁ କାହାର ସେବାଧାରୀ ହେବେ ? କେବଳ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ସେବାଧାରୀ ହେବେ । ତେଣୁ ଏବେ ନିଜକୁ ଦେଖ ୫ଟି ଯାକ ବିକାର ଶତ୍ରୁ ବଦଳରେ
ସେବାଧାରୀ ହେଲେଣି ? ତେବେ ଯାଇ ତୁମେ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ବୋଲାଇପାରିବ । କ୍ରୋଧ ଅଗ୍ନି ଯୋଗ
ଅଗ୍ନିରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯାଉ, ସେହିଭଳି ଲୋଭ ବିକାର ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେଉ । ଲୋଭ ଅର୍ଥାତ୍
ଇଚ୍ଛା । ତେବେ ବିନାଶୀ ଇଚ୍ଛା ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇ ଶୁଭ ଇଚ୍ଛାରେ ପରିଣତ ହୋଇଯାଉ ଯେ ମୁଁ ସର୍ବଦା
ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂକଳ୍ପ ଦ୍ୱାରା, ବାଣୀ ଦ୍ୱାରା ଏବଂ କର୍ମ ଦ୍ୱାରା ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ଏବଂ ବେହଦ ସେବାଧାରୀ
ହୋଇଯିବି, ମୁଁ ବାବାଙ୍କ ସମାନ ହୋଇଯିବି ଏହିଭଳି ଶୁଭ ଇଚ୍ଛା ଅର୍ଥାତ୍ ଲୋଭର ପରିବର୍ତ୍ତିତ
ସ୍ୱରୂପ । ଏହିଭଳି ବିକାରଗୁଡିକୁ ଶତ୍ରୁ ହେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେବା କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଅ । ମୋହ ତ
ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ବହୁତ ଅଛି ନା । ବାପଦାଦାଙ୍କ ପ୍ରତି ତ ମୋହ ଅଛି ନା । ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡ ପାଇଁ
ମଧ୍ୟ ଦୂରେଇ ନ ଯାଆନ୍ତୁ — ଏହା ମୋହ ହେଲା ନା! କିନ୍ତୁ ଏହି ମୋହ ସେବା କରାଇଥାଏ । ଯିଏବି ତୁମର
ନୟନକୁ ଦେଖିବେ ସିଏ ତୁମର ନୟନରେ ସମାହିତ ହୋଇଥିବା ବାବାଙ୍କୁ ଦେଖନ୍ତୁ । ମୁଖ ଦ୍ୱାରା ଯାହାବି
କଥା କହୁଛ ତାହା ବାବାଙ୍କର ଅମୂଲ୍ୟ ବାଣୀ ହିଁ ଶୁଣାଅ । ତେବେ ମୋହ ବିକାର ମଧ୍ୟ ସେବାରେ ଲାଗିଗଲା
ନା, ବଦଳିଗଲା ନା! ସେହିଭଳି ଅନ୍ୟ ଏକ ବିକାର ହେଲା ଅହଂକାର । ଦେହ-ଅଭିମାନରୁ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ
ହୋଇଯାଇଛ । ଶୁଭ ଅହଂକାର ଅର୍ଥାତ୍ ମୁଁ ଆତ୍ମା ଏକ ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ହୋଇଯାଇଛି, ପଦ୍ମାପଦ୍ମ
ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହୋଇଯାଇଛି, ଚିନ୍ତାମୁକ୍ତ ରାଜା ହୋଇଯାଇଛି । ଏହି ଶୁଭ ଅହଂକାର ଅର୍ଥାତ୍ ଈଶ୍ୱରୀୟ
ନିଶା ସେବାର ନିମିତ୍ତ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ତେବେ ଏହିଭଳି ପାଞ୍ଚଟିଯାକ ବିକାର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇ
ସେବାର ଆଧାର ହୋଇଯାଆନ୍ତୁ ତେଣୁ ଶତ୍ରୁରୁ ସେବାଧାରୀ ପାଲଟିଗଲେ ନା । ତେବେ ଏହିଭଳି ନିଜକୁ ଚେକ୍
କର ଯେ ମୁଁ ମାୟାଜିତ୍ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିଜିତ୍ କେତେ ହୋଇଛି ? ରାଜା ମଧ୍ୟ ସେତେବେଳେ ହେବ ଯେତେବେଳେ
ପ୍ରଥମେ ଦାସଦାସୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବ । ଯିଏ ନିଜେ ଦାସର ଅଧୀନ ହୋଇଥିବ ସିଏ ରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ
କିପରି ହେବ ।
ଆଜି ଭାରତର ପିଲାମାନଙ୍କର ମେଳାର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଅନୁସାରେ ଶେଷ ଦିବସ ଅଟେ । ତେବେ ଆଜି ମେଳାର ଏହା
ଅନ୍ତିମ ବୁଡ ଅଟେ । ଏହାର ମହତ୍ତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ଏହି ମହତ୍ତ୍ୱ ଦିବସରେ ଯେପରି ଦୁନିଆର ମେଳାକୁ
ଯାଉଥିବା ଭକ୍ତମାନେ ଭାବନ୍ତି ଆମ ଉପରେ ଯେଉଁ ସବୁ ପାପ ରହିଛି ସେଗୁଡିକୁ ଏହି ବୁଡ ଦ୍ୱାରା ଭସ୍ମ
କରିବା ସମାପ୍ତ କରିଯାଉଛୁ । ତେବେ ସମସ୍ତ ବିକାରକୁ ଅର୍ଥାତ୍ ପାଞ୍ଚ ବିକାରକୁ ସଦାକାଳ ପାଇଁ
ସମାପ୍ତ କରିବାର ସଂକଳ୍ପ କରିବା ହିଁ ଅନ୍ତିମ ବୁଡର ମହତ୍ତ୍ୱ । ତେବେ ସମସ୍ତେ ପରିବର୍ତ୍ତନ
କରିବାର ଦୃଢ ସଂକଳ୍ପ କରିଲ ? ଛାଡିବାର ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ବଦଳିବାର ଅଛି । ଯଦି ଶତ୍ରୁ ହିଁ ତୁମର
ସେବାଧାରୀ ହୋଇଯିବ ତେବେ ତୁମକୁ ଶତ୍ରୁ ପସନ୍ଦ ନା ସେବାଧାରୀ ପସନ୍ଦ ? ତେବେ ଆଜି ଦିନରେ ହିଁ
ଚେକ୍ କର ଏବଂ ଚେଞ୍ଜ କର ଅର୍ଥାତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ କର ତେବେ ଯାଇ ମିଳନ ମେଳାର ମହତ୍ତ୍ୱକୁ ଅନୁଭବ
କରିବ । ବୁଝିଲ ଏବେ କ’ଣ କରିବାକୁ ହେବ ? ଏପରି ଭାବ ନାହିଁ ଯେ ଚାରିଟି ତ ଠିକ୍ ଅଛି ବାକି
ଗୋଟିଏ ଠିକ୍ ନଥିଲେ ବି ଚଳିଯିବ । କିନ୍ତୁ ସେହି ଗୋଟିଏ ବିକାର ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଚାରିଟିକୁ ଡାକି
ଆଣିବ କାରଣ ଏମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ପରସ୍ପର ସମ୍ବନ୍ଧ ରହିଛି, ସେଥିପାଇଁ ରାବଣର ମୁଣ୍ଡ ଗୁଡିକୁ ଯୋଡି
ହୋଇ ରହିଥିବାର ଦେଖାଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହିଠାରେ ଦଶହରା ପାଳନ କରିଯିବାର ଅଛି । ପାଞ୍ଚଟି ଯାକ
ପ୍ରକୃତିର ତତ୍ତ୍ୱ ଉପରେ ବିଜୟୀ ଏବଂ ପାଞ୍ଚ ବିକାର ଉପରେ ବିଜୟୀ - ୧୦ ହୋଇଗଲା ନା । ତେବେ ବିଜୟୀ
ଦଶମୀ ପାଳନ କରିଯାଅ । ସମାପ୍ତ କରିବା ପରେ, ଜଳାଇବା ପରେ ପାଉଁଶକୁ ମଧ୍ୟ ସାଥୀରେ ନେଇ ଯାଅ ନାହିଁ
। ଯଦି ପାଉଁଶ ମଧ୍ୟ ସାଥୀରେ ନେଇଯିବ ତେବେ ସେଗୁଡିକ ପୁନର୍ବାର ଆସିଯିବେ, ଭୂତ ହୋଇ ମଧ୍ୟ
ଆସିଯିବେ, ସେଥିପାଇଁ ପାଉଁଶକୁ ମଧ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ସାଗରରେ ଭସାଇ ଦେଇ ଅର୍ଥାତ୍ ସମାପ୍ତ କରିଯାଅ ।
ଆଚ୍ଛା!
ଏହିଭଳି ସର୍ବଦା ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ, ଅଲୌକିକ ତିଳକଧାରୀ, ମୁକୁଟଧାରୀ, ପ୍ରକୃତିକୁ ନିଜର ଦାସୀ
କରିଥିବା, ପାଞ୍ଚଟିଯାକ ଶତ୍ରୁକୁ ସେବାଧାରୀ କରିଥିବା, ସର୍ବଦା ଚିନ୍ତାମୁକ୍ତ ରାଜା ଅର୍ଥାତ୍
ଆତ୍ମିକ ନିଶାରେ ରହୁଥିବା ରାଜା ଅର୍ଥାତ୍ ବାବାଙ୍କ ସମାନ ସଦାକାଳର ବିଜୟୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ
ବାପଦାଦାଙ୍କର ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ ନମସ୍ତେ ।
କୁମାରୀମାନଙ୍କ
ସହିତ ଅବ୍ୟକ୍ତ ବାପଦାଦାଙ୍କର ସାକ୍ଷାତ:-
(୧) ସମସ୍ତେ ନିଜକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କୁମାରୀ ଅନୁଭବ କରୁଛ ? ସାଧାରଣ କୁମାରୀମାନେ ହୁଏତ ଚାକିରୀ ରୂପକ
ବୋଝ ଉଠାଇଥା’ନ୍ତି ନଚେତ୍ କାହାର ଦାସୀ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କୁମାରୀମାନେ ବିଶ୍ୱ
କଲ୍ୟାଣକାରୀ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଏହିଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ କୁମାରୀ ଅଟ ନା ? ଜୀବନର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଲକ୍ଷ୍ୟ କ’ଣ ?
ସଂଗଦୋଷ ବା ସମ୍ବନ୍ଧର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା — ଏହା ହିଁ ତୁମର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅଟେ ନା! ଜୀବନର
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଲକ୍ଷ୍ୟ କ’ଣ ? ସଂଗଦୋଷ ବା ସମ୍ବନ୍ଧର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା — ଏହା ହିଁ ତୁମର ଲକ୍ଷ୍ୟ
ଅଟେ ନା! କୌଣସି ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ହେବାର ନାହିଁ । କ’ଣ କରିବି ମୋର ତ ବନ୍ଧନ ରହିଛି, କ’ଣ କରିବି
ମୋତେ ତ ଚାକିରୀ କରିବାକୁ ପଡିବ — ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ ବନ୍ଧନଯୁକ୍ତ କୁମାରୀ । ତେବେ ନା କୌଣସି
ସମ୍ବନ୍ଧର ବନ୍ଧନ ନା କୌଣସି ଚାକିରୀ ରୂପକ ବୋଝର ବନ୍ଧନ ରହୁ । ଯେଉଁମାନେ ଦୁଇଟିଯାକ ବନ୍ଧନଠାରୁ
ମୁକ୍ତ ସେହିମାନେ ହିଁ ବାବାଙ୍କର ପ୍ରିୟ ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ଏହିଭଳି ନିର୍ବନ୍ଧନ ଅଟ ? ଦୁଇଟିଯାକ
ଜୀବନ ତୁମ ସମ୍ମୁଖରେ ରହିଛି । ସାଧାରଣ କୁମାରୀମାନଙ୍କର ଭବିଷ୍ୟତ ଏବଂ ବିଶେଷ କୁମାରୀ ମାନଙ୍କର
ଭବିଷ୍ୟତ -- ଦୁଇଟିଯାକ ତୁମ ସମ୍ମୁଖରେ ରହିଛି ତେଣୁ ଦୁଇଟିକୁ ଦେଖି ନିଜେ ନିଜେ ହିଁ ବିଚାର
କରିପାରିବ । ଯିଏ ଯେପରି କହିଦେବେ ତୁମେ ସେହିପରି କରିବ, ତାହା ନୁହେଁ — ନିଜର ଭବିଷ୍ୟତର ଫଇସଲା
ନିଜେ ହିଁ ବିଚାରପତି ହୋଇ କର । ଶ୍ରୀମତ କହୁଛି ତୁମେ ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ହୁଅ, ତାହା ତ ଠିକ୍
କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀମତ ସହିତ ନିଜର ଆନ୍ତରୀକ ଉତ୍ସାହର ସହିତ ଯେଉଁମାନେ ଆଗକୁ ବଢିଥା’ନ୍ତି ସେହିମାନେ
ସର୍ବଦା ସହଜରେ ଆଗକୁ ବଢିଯାଆନ୍ତି । ଯଦି କାହାର କହିବା ଦ୍ୱାରା ବା ଟିକିଏ ଲଜ୍ୟାବୋଧ ହେବା
କାରଣରୁ ଯେ ଅନ୍ୟମାନେ ମୋତେ କ’ଣ କହିବେ, ଯଦି ସମର୍ପିତ ନ ହେବି ତେବେ ସମସ୍ତେ ମୋତେ ଦୁର୍ବଳ
ବୋଲି ଭାବିବେ । ତେବେ ଏହିଭଳି ଯଦି କାହାର ଚାପ ଦ୍ୱାରା ସମର୍ପିତ ହେବ ତେବେ ପରୀକ୍ଷାଗୁଡିକୁ
ପାସ୍ କରିବା ପାଇଁ ମେହନତ ଲାଗିବ ଏବଂ ନିଜର ଉମଙ୍ଗ ଉତ୍ସାହ ଆଧାରରେ ଯେଉଁମାନେ ସମର୍ପିତ
ହୋଇଥା’ନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯେତେ ବି ବଡ ପରିସ୍ଥିତି ଆସିଯାଉ ତାହା ସହଜ ଅନୁଭବ ହୋଇଥାଏ କାରଣ
ମନ ଭିତରେ ଉମଙ୍ଗ ଅଛି ନା । ନିଜର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ଡେଣା ପାଲଟିଯାଏ । କେତେ ବି ବଡ ପାହାଡ
ହୋଇଥାଉ କିନ୍ତୁ ଉଡୁଥିବା ପକ୍ଷୀ ତାକୁ ସହଜରେ ଅତିକ୍ରମ କରିଯିବ ଏବଂ ଚାଲୁଥିବା ବା ଚଢୁଥିବା
ବ୍ୟକ୍ତି କେତେ କଷ୍ଟରେ, କେତେ ସମୟରେ ଅତିକ୍ରମ କରିଥାଏ ତେବେ ମନର ଉମଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ଡେଣା ସଦୃଶ ଅଟେ
ଯାହା ଆଧାରରେ ଉଡୁଥିବା ଆତ୍ମାକୁ ସବୁବେଳେ ସହଜ ଅନୁଭବ ହୋଇଥାଏ । ବୁଝିଲ! ତେବେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମତ
ହେଲା ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ହୁଅ କିନ୍ତୁ ପୁଣି ବି ନିଜ ନିଜର ଜଜ୍ ହୋଇ ନିଜର ଜୀବନରେ ଫଇସଲା କର ।
ବାବା ତ ନିଜର ଫଇସଲା ଅର୍ଥାତ୍ ଶ୍ରୀମତ ଅନୁସାରେ ଶୁଣାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା କୌଣସି ନୁଆ କଥା ନୁହେଁ
କିନ୍ତୁ ଏବେ ହିଁ ନିଜର ଫଇସଲା ନିଜେ କରିନିଅ ତେବେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ସଫଳ ହୋଇଯିବ । ତେବେ
ବୁଦ୍ଧିମାନ ତାକୁ କୁହାଯିବ ଯିଏ ଭାବିଚିନ୍ତି ପ୍ରତ୍ୟେକ ପାଦ ଉଠାଇଥାଏ । କେବଳ ଭାବିବାରେ ହିଁ
ରହି ନ ଯାଅ କିନ୍ତୁ ଭାବିଲ, ବୁଝିଲ ଏବଂ କରିଲ ତେବେ କୁହାଯିବ ବୁଦ୍ଧିମାନ । ସଂଗମଯୁଗରେ କୁମାରୀ
ଜୀବନପ୍ରାପ୍ତ ହେବାକୁ ହିଁ ପ୍ରଥମ ଭାଗ୍ୟ କୁହାଯିବ । ଏହି ଭାଗ୍ୟ ତ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ମିଳିଛି
ତେଣୁ ଏହି ଭାଗ୍ୟକୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇ ଆହୁରି ଅଧିକ ନିଜର ଭାଗ୍ୟ ଗଢିଚାଲ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଏହି
ପ୍ରଥମ ଭାଗ୍ୟକୁ ହରାଇ ଦେଲ ତେବେ ସବୁ ଦିନ ପାଇଁ ସବୁ ପ୍ରକାରର ଭାଗ୍ୟକୁ ହରାଇ ଦେଲ, ସେଥିପାଇଁ
ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟ । ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଭାଗ୍ୟବାନ ହୋଇ ସେବାଧାରୀ ହେବାର ଅତିରିକ୍ତ ଭାଗ୍ୟ ଜମା କର ।
ବୁଝିଲ ।
ସେବାଧାରୀ (ଟିଚର
ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ସହିତ):-
ସେବାଧାରୀ ଅର୍ଥାତ୍ ସର୍ବଦା ସେବାର ମଉଜରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା । ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ମଉଜ ଭରା ଜୀବନ
ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ଆତ୍ମା । ସେବାଧାରୀ ଜୀବନ ଅର୍ଥାତ୍ ମଉଜରେ ରହୁଥିବା ଜୀବନ । ତେବେ ଏହିଭଳି
ସର୍ବଦା ଯୋଗ ଏବଂ ସେବାର ମଉଜରେ ରହୁଛ ନା । ଯୋଗରେ ରହିବାରେ ମଧ୍ୟ ମଜା ଅଛି ଏବଂ ସେବା କରିବାରେ
ମଧ୍ୟ ମଜା ଅଛି । ତେଣୁ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ମଉଜରେ ରହିବାର ଏବଂ ଯୁଗ ମଧ୍ୟ ମଉଜରେ ରହିବାର ଅଟେ ।
ଯେଉଁମାନେ ସର୍ବଦା ମଉଜରେ ରହିଥା’ନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ଅନ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ଜୀବନରେ ମଉଜର
ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି । ଯଦି କେହି ବହୁତ ବଡ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ ପଡି ଆସିଥିବ, ମଉଜରେ ରୁହଥିବା ଆତ୍ମା
ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦ୍ୱନ୍ଦରୁ ମୁକ୍ତ କରି ମଉଜର ଅନୁଭବ କରାଇପାରିବ ।
ଏହିଭଳି ସେବାଧାରୀ ଯିଏକି ମଉଜରେ ରହୁଛନ୍ତି ସେମାନେ ସର୍ବଦା ଶାରୀରିକ ଏବଂ ମାନସିକ ସ୍ଥରରେ
ସୁସ୍ଥ ରହିଥା’ନ୍ତି । ତେବେ ମଉଜରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା ସର୍ବଦା ଉଡିବାରେ ଲାଗିଥା’ନ୍ତି କାରଣ
ସେମାନେ ଖୁସିରେ ଥାଆନ୍ତି । ଏମିତି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ଇଏ ତ ସବୁବେଳେ ଖୁସିରେ ନାଚୁଛି । ପାଦରେ
ଚାଲୁ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଖୁସିରେ ନାଚୁଛି ତେବେ ନାଚିବା ଅର୍ଥାତ୍ ଉଚ୍ଚକୁ ଉଠିବା । ପାଦ ଉପରକୁ
ଉଠିଲେ ତ ଯାଇ ନାଚିବ ନା! ତେବେ ମଉଜରେ ରହିବା ଅର୍ଥାତ୍ ଖୁସିରେ ରହିବା । ସେବାଧାରୀ ହେବା
ଅର୍ଥାତ୍ ବରଦାତାଙ୍କଠାରୁ ବିଶେଷ ବରଦାନ ନେବା । ସେବାଧାରୀକୁ ବିଶେଷ ବରଦାନ ମିଳିଥାଏ, ଗୋଟିଏ
ହେଲା ନିଜ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାର ଅନ୍ୟଟି ବରଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ଡବଲ ଲିଫ୍ଟ ମିଳିଯାଏ ।
ସେବାଧାରୀ ହେବା ଅର୍ଥାତ୍ ସର୍ବଦା ମୁକ୍ତ ଆତ୍ମା ହେବା ଜୀବନମୁକ୍ତି ସ୍ଥିତିର ଅନୁଭବ କରିବା ।
(୨) ସଦା ସେବାଧାରୀ ଅର୍ଥାତ୍ ସଫଳତା ସ୍ୱରୂପ ଅଟ ? କାରଣ ସଫଳତା ତୁମର ଜନ୍ମ ସିଦ୍ଧ ଅଧିକାର ଅଟେ
। ଅଧିକାର ସର୍ବଦା ସହଜରେ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ମେହନତ୍ କରିବାକୁ ପଡିନଥାଏ । ତେଣୁ
ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଅଧିକାର ରୂପରେ ସଫଳତାର ଅନୁଭବ କରୁଛ । ମୋର ସଫଳତା ନିଶ୍ଚିତ ହେବ — ଏହିଭଳି
ନିଶ୍ଚୟ ଏବଂ ନିଶା ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ମୋତେ ସଫଳତା ମିଳିବ କି ନାହିଁ, ଏହିଭଳି ଦୁର୍ବଳ ସଂକଳ୍ପ
ଚାଲୁନାହିଁ ତ ? ଯେବେକି ସଫଳତା ତୁମର ଅଧିକାର ତେବେ ଅଧିକାରୀକୁ ତା’ର ଅଧିକାର ମିଳିବ ନାହିଁ —
ଏହା ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଯଦି ନିଶ୍ଚୟ ଅଛି ତେବେ ବିଜୟ ନିଶ୍ଚିତ ମିଳିବ । ଏହା ହିଁ ହେଉଛି
ସେବାଧାରୀର ପରିଭାଷା । ଯାହା ତୁମର ପରିଭାଷା ରହିଛି ତାହା ତୁମର ବାସ୍ତବିକ ଜୀବନରେ ଦେଖାଯାଉ ।
ସେବାଧାରୀ ଅର୍ଥାତ୍ ସହଜରେ ସଫଳତାର ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ଆତ୍ମା ।
ବିଦାୟ ସମୟରେ:-
(ସମସ୍ତେ ଗୀତ ଗାଇଲେ-ଅଭି ନ ଜାଓ ଛୋଡକେ) ।
ବାପଦାଦା ଯେତିକି ସ୍ନେହର ସାଗର ଅଟନ୍ତି ସେତିକି ନିର୍ମୋହୀ ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ସ୍ନେହର ବାଣୀ
ଶୁଣାଇଲେ, ଏହା ତ ସଂଗମଯୁଗରେ ମଉଜ ଅଟେ । ତେବେ ମଉଜ ପଛକେ କର, ଖାଅ, ପିଅ ନାଚ କିନ୍ତୁ ନିରନ୍ତର
କର । ଯେପରି ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ନେହରେ ସମାହିତ ହୋଇ ରହିଛ ସେହିପରି ସର୍ବଦା ସମାହିତ ହୋଇ ରୁହ
ଅର୍ଥାତ୍ ବୁଡି ରୁହ । ବାପଦାଦା ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନର ହୃଦୟର ଗୀତ ତ ଶୁଣୁଛନ୍ତି, ଆଜି ମୁଖର ଗୀତ
ମଧ୍ୟ ଶୁଣିନେଲେ । ବାପଦାଦା ଶବ୍ଦକୁ ଦେଖିନଥା’ନ୍ତି, ସ୍ୱରକୁ ଦେଖିନଥା’ନ୍ତି, ହୃଦୟର ଶବ୍ଦକୁ
ଶୁଣିଥା’ନ୍ତି । ଏବେ ତ ସର୍ବଦା ସାଥୀରେ ରହୁଛ, ଚାହେଁ ସାକାରରେ ଚାହେଁ ଅବ୍ୟକ୍ତ ରୂପରେ, ସର୍ବଦା
ସାଥୀରେ ରହୁଛ । ଏବେ ତ ବିୟୋଗର ଦିନ ସମାପ୍ତ ହୋଇଗଲା । ଏବେ ଏହି ସଂଗମଯୁଗ ପୂରା ପୂରା ମିଳନ
ମେଳା ପାଲଟିଯାଇଛି । କେବଳ ଏହି ମେଳାରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଦୃଶ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛି । କେବେ
ବ୍ୟକ୍ତ, କେବେ ଅବ୍ୟକ୍ତ । ଆଚ୍ଛା! ଗୁଡମର୍ଣ୍ଣିଙ୍ଗ୍
ରଦାନ:-
ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତି
ଆଧାରରେ ଶାରିରୀକ ଶକ୍ତିର ଅନୁଭବ କରି ସଦା ସୁସ୍ଥ ହୁଅ ।
ଏହି ଅଲୌକିକ
ଜୀବନରେ ଆତ୍ମା ଏବଂ ପ୍ରକୃତି, ଦୁଇଟିଯାକ ସୁସ୍ଥ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଯେତେବେଳେ ଆତ୍ମା ସୁସ୍ଥ
ରହିବ ସେତେବେଳେ ଶରୀରର ହିସାବ-କିତାବ ବା ଶରୀରର ରୋଗ ଶୂଳୀରୁ କଣ୍ଟା ହୋଇଯିବା କାରଣରୁ,
ସ୍ୱସ୍ଥିତି କାରଣରୁ ସୁସ୍ଥ ଜୀବନର ଅନୁଭବ ହେବ । ଯେଉଁମାନଙ୍କ ମୁଖରେ ବା ମୁଖ ମଣ୍ଡଳରେ ରୋଗ
କଷ୍ଟ ପାଇବାରେ କୌଣସି ଚିହ୍ନ ନଥାଏ ସେମାନେ କର୍ମଭୋଗର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ କର୍ମଯୋଗର
ସ୍ଥିତିର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥା’ନ୍ତି । ସେମାନେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାର ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା କଷ୍ଟକୁ
ସନ୍ତୁଷ୍ଟତାରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ନିଜେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିବା ସହିତ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତାର ଲହରୀ
ଖେଳାଇ ଥାଆନ୍ତି ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ହାର୍ଦ୍ଦିକ,
ଶାରୀରିକ ଏବଂ ପାରସ୍ପରିକ ସ୍ନେହ ଆଧାରରେ ସେବା କର ତେବେ ସଫଳତା ନିଶ୍ଚିତ ମିଳିବ ।