17.11.19 Avyakt Bapdada Odia Murli
09.03.85 Om Shanti Madhuban
“ବାବା ଏବଂ ସେବା ପ୍ରତି
ସ୍ନେହ ରହିବା ହିଁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜୀବନର ଜୀବଦାନ”
ଆଜି ବାପଦାଦା ସବୁ
ପିଲାଙ୍କର ପୁରୁଷାର୍ଥର ଲଗନକୁ ଦେଖୁଥିଲେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନ ନିଜ ନିଜର ସାହସ ଏବଂ
ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ସହିତ ଆଗକୁ ବଢି ଚାଲିଛନ୍ତି । ସାହସ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ଅଛି ଏବଂ
ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ଅଛି ଏବଂ ଗୋଟିଏ ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପ ରହିଛି ଯେ ମୋତେ
ବାପଦାଦାଙ୍କର ସମୀପ ରତ୍ନ, ନୂରେ ରତ୍ନ, ହୃଦୟ ସିଂହାସନର ଅଧିକାରୀ, ଦିଲାରାମ ବାବାଙ୍କର ପ୍ରିୟ
ସନ୍ତାନ ହେବାକୁ ହିଁ ପଡିବ । ସମସ୍ତେ ସମ୍ପନ୍ନ ହେବା ପାଇଁ ହିଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖିଛନ୍ତି । ସବୁ
ପିଲାଙ୍କର ହୃଦୟର ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ, ତାହା ହେଲା ବାବାଙ୍କର ସ୍ନେହର ପ୍ରତିଦାନ ରୂପରେ ମୋତେ
ସମାନ ଏବଂ ସମ୍ପନ୍ନ ହେବାକୁ ହିଁ ପଡିବ ଏବଂ ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅନୁସାରେ ଆଗକୁ ବଢିବାରେ ସଫଳ ମଧ୍ୟ
ହେଉଛନ୍ତି । ଯଦି କାହାକୁ ପଚାରିବ ତୁମେ କ’ଣ ଚାହୁଁଛ ? ତେବେ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଗୋଟିଏ ହିଁ
ଉମଙ୍ଗଭରା ଉତ୍ତର ମିଳିବ ଯେ ମୋତେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ସମ୍ପନ୍ନ ହେବାକୁ ହିଁ ପଡିବ । ବାପଦାଦା
ସମସ୍ତଙ୍କର ଏହିଭଳି ଉମଙ୍ଗ ଉତ୍ସାହକୁ ଦେଖି, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ମଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି
ଏବଂ ସବୁ ପିଲାଙ୍କୁ ଏକାଭଳି ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ରଖିବାର ଏକ ମତ ହୋଇ ଚାଲିବାର ଅଭିନନ୍ଦନ ଦେଉଛନ୍ତି
ଏବଂ ଦେଖୁଛନ୍ତି କିପରି ଏକ ପିତା, ଏକ ମତ, ଏକ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଏବଂ ଏକ ଘରକୁ, ତଥା ଏକ ରାଜ୍ୟକୁ
ଯାଉଛନ୍ତି ବା ଉଡୁଛନ୍ତି । ତେବେ ଜଣେ ପିତାଙ୍କର ଏତେ ସବୁ ଯୋଗ୍ୟ ବା ଯୋଗୀ ପିଲାମାନେ ଥିବେ
ଯେଉଁମାନେ କି ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କଠାରୁ ବିଶେଷତା ହିସାବରେ ଆଗକୁ ବଢିଚାଲିଥିବେ, ସାରା
କଳ୍ପରେ ନା ଏପରି ପିତା ମିଳିବେ ନା ଏପରି ସନ୍ତାନ ମିଳିବେ ଯାହାକି କୌଣସି ସନ୍ତାନ ପରସ୍ପରଠାରୁ
ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହରେ କମ ହୋଇନଥିବେ ଏବଂ ବିଶେଷତା ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥିବେ । ଗୋଟିଏ ହିଁ ଲଗନରେ ମଗନ
ରହୁଥିବେ । ଏଭଳି କେବେ ବି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ ସେଥିପାଇଁ ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ଏହିଭଳି ପିଲାମାନଙ୍କ
ଉପରେ ଗର୍ବ କରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ଏଭଳି ପିତାଙ୍କୁ ପାଇ ଗର୍ବିତ ହେଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁଠି
ବି ଦେଖ ଗୋଟିଏ ହିଁ ବିଶେଷ ଶବ୍ଦ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନ ଭିତରେ ଶୁଭୁଛି - ବାବା ଏବଂ ସେବା । ଯେତିକି
ସ୍ନେହ ବାବାଙ୍କ ପ୍ରତି ରହିଛି ସେତିକି ସେବା ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ଏହି ଦୁଇଟି ସ୍ନେହ
ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସନ୍ତାନର ଜୀବନର ଜୀବଦାନ । ଏହିଥିରେ ହିଁ ସର୍ବଦା ବ୍ୟସ୍ତ ରହିବାର ଆଧାର
ମାୟାଜୀତ୍ କରିଦେଉଛି ।
ବାପଦାଦାଙ୍କ ନିକଟରେ ସବୁ ପିଲାଙ୍କର ସେବାର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ପ୍ଲାନ୍ ସବୁ ପହଞ୍ଚିବାରେ ଲାଗିଛି
। ପ୍ଲାନ୍ ତ ସମସ୍ତଙ୍କର ବହୁତ ଭଲ, ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ଯେଉଁ ବିଧି ଦ୍ୱାରା ବୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ କରି
ଆସୁଛ ତାହାକୁ ଆରମ୍ଭରୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭଲରୁ ଭଲ ହିଁ କୁହାଯିବ । ଏବେ ତ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କର ସେବାରେ
ବିଜୟୀ ରତ୍ନ ହେବାର ବା ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ବହୁତ ବର୍ଷ ବିତିଯାଇଛି । ଏବେ ତ ସୁବର୍ଣ୍ଣ
ଜୟନ୍ତୀ ପାଳନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚିଗଲଣି । ତେବେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ କାହିଁକି ପାଳନ କରୁଛ
? କ’ଣ ଦୁନିଆ ହିସାବରେ ପାଳନ କରୁଛ ନା ସମୟ ଅନୁସାରେ ବିଶ୍ୱକୁ ତୀବ୍ରଗତିରେ ସନ୍ଦେଶ ଦେବାର
ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହରେ ପାଳନ କରୁଛ ନା ଚାରିଆଡେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଶବ୍ଦ ଆଧାରରେ ଶୋଇ ରହିଥିବା
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରିବାର ଉପାୟ କରୁଛ ? ଯେଉଁଠି ବି ଶୁଣ, ଯେଉଁଠି ବି ଦେଖ ଚାରିଆଡେ ଏହି
ଶବ୍ଦ ଗୁଞ୍ଜରୀତ ହେବାର ଶୁଣାଯାଉ ଯେ ସମୟ ଅନୁସାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁବର୍ଣ୍ଣଯୁଗର ସୁନେଲୀ ସମୟ,
ସୁନେଲୀ ଯୁଗ ଆସିବାର ସୁନେଲୀ ସନ୍ଦେଶ ମାଧ୍ୟମରେ ଖୁସର ଖବର ମିଳୁଛି । ଏହି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ
କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଦ୍ୱାରା ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଯୁଗର ଆସିବାର ବିଶେଷ ସୂଚନା ଦେବା ପାଇଁ ବା ସନ୍ଦେଶ ଦେବା ପାଇଁ
ପ୍ରସ୍ତୁତି କରୁଛ । ଚାରିଆଡେ ଏହିଭଳି ଖବର ବ୍ୟାପିଯାଉ ଯେ ଏବେ ସୁନେଲୀ ଯୁଗ ଆସିଲା କି ଆସିଲା ।
ଚାରିଆଡେ ଏପରି ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଯାଉ ଯେପରି ସକାଳ ସମୟରେ ଅନ୍ଧକାରକୁ ସମାପ୍ତ କରି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ
ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଉଦୟ ହେବା ଅର୍ଥାତ୍ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ରୂପୀ ଖୁସି ଖବର ଚାରିଆଡେ ବ୍ୟାପିଯିବ
। ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଭୁଲି ଆଲୋକକୁ ଆସିଯାଆନ୍ତି । ସେହିଭଳି ବିଶ୍ୱର ଆତ୍ମାମାନେ
ଯେଉଁମାନେ କି ଦୁଃଖ ଅଶାନ୍ତିର ସମାଚାର ଶୁଣି ଶୁଣି, ବିନାଶର ଭୟରେ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ନିରାଶ ହୋଇ
ଯାଇଛନ୍ତି, ଭାଙ୍ଗି ପଡିଛନ୍ତି ସେହିଭଳି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଏହି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ ଦ୍ୱାରା ଶୁଭ
ଆଶାର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହେବାର ଅନୁଭବ କରାଅ । ଯେପରି ଦୁନିଆରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିନାଶର ବାତାବରଣ ରହିଛି
ସେହିଭଳି ସତ୍ୟଯୁଗୀ ସୃଷ୍ଟିର ସ୍ଥାପନାର ଖୁସି ଖବର ଚାରିଆଡେ ବ୍ୟାପ୍ତ କର । ସମସ୍ତଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ
ଏହି ଶୁଭ ଆଶାର ତାରକା ଚମକାଅ । କ’ଣ ହେବ, କ’ଣ ହେବ ଭାବିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଏହା ହିଁ ହେବ ବୋଲି
ଜାଣି ନିଅନ୍ତୁ । ଏହିଭଳି ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି କର । ଏହି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ ସୁବର୍ଣ୍ଣଯୁଗ ଆସିବାର
ଖୁସି ଖବର ବାଣ୍ଟିବାର ମାଧ୍ୟମ ହେଉ । ଯେପରି ତୁମେମାନେ ଦୁଃଖଧାମକୁ ଦେଖୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସୁଖଧାମ
ସର୍ବଦା ଏବଂ ସ୍ୱତଃ ହିଁ ତୁମ ସ୍ମୃତିରେ ରହୁଛି ଏବଂ ସୁଖଧାମର ସ୍ମୃତି ଦୁଃଖଧାମକୁ ଭୁଲାଇ ଦେଉଛି
ତା’ସହିତ ସୁଖଧାମ ବା ଶାନ୍ତିଧାମକୁ ଯିବାର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଭିତରେ ହଜିଯାଉଛ । ଭାବୁଛ ଏଠାରୁ ଯିବାର
ଅଛି ଏବଂ ସୁଖଧାମକୁ ଆସିବାର ଅଛି । ଏହି ସ୍ମୃତି ତୁମକୁ ସମର୍ଥ ମଧ୍ୟ କରିଦେଉଛି ଏବଂ ଖୁସି
ଖୁସିରେ ସେବା କରିବାର ନିମିତ୍ତ ମଧ୍ୟ କରୁଛି । ଏବେ ତ ଲୋକମାନେ ଏହିଭଳି ଦୁଃଖର ଖବର ବହୁତ ଶୁଣି
ସାରିଲେଣି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହିଭଳି ଖୁସିର ଖବର ଶୁଣାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖଧାମରୁ ସୁଖଧାମକୁ ଯିବା
ପାଇଁ ଖୁସି ଖୁସିରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଏହିଭଳି ଧାରଣା ମଧ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ହେଉ ଯେ
ଆମକୁ ମଧ୍ୟ ଯିବାର ଅଛି । ଏହିଭଳି ନିରାଶାବାଦୀମାନଙ୍କୁ ଆଶାବାଦୀ କର । ଭାଙ୍ଗି ପଡିଥିବା
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଖୁସିର ଖବର ଶୁଣାଅ । ଏଭଳି ଯୋଜନା କର ଯାହାକି ଭଲ ଭଲ ସମାଚାର ପତ୍ରରେ ବା ଯେଉଁ
ସବୁ ପ୍ରଚାର ମାଧ୍ୟମ ରହିଛି ସେଗୁଡିକରେ ଏକା ସମୟରେ, ଏକାଭଳି ଖୁସି ଖବର ବା ସନ୍ଦେଶ ଚାରିଆଡେ
ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚୁ । ଯିଏ ଯେଉଁଠି ବି ଥାଆନ୍ତୁ ଏହି ଗୋଟିଏ କଥା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଅବଗତ ହେଉ
। ଏହିଭଳି ଉପାୟ ଦ୍ୱାରା ଚାରିଆଡେ ଏକ ପ୍ରକାରର ଖବର ପହଞ୍ଚିଯାଉ । କାରଣ କିଛିଟା ନବୀନତା ମଧ୍ୟ
କରିବାକୁ ହେବ ନା । ନିଜର ଜ୍ଞାନୀ ସ୍ୱରୂପକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ମଧ୍ୟ କରିବାକୁ ହେବ । ଏବେ ସମସ୍ତେ
ତୁମକୁ ଶାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ଆତ୍ମା ମନେ କରୁଛନ୍ତି ଭାବୁଛନ୍ତି ଏମାନେ ଶାନ୍ତିର ସହଜ ରାସ୍ତା
ଦେଖାଉଛନ୍ତି । ତୁମର ଏହି ସ୍ୱରୂପ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ହୋଇଯାଇଛି ଏବଂ ଏବେ ମଧ୍ୟ ହେଉଛି । କିନ୍ତୁ
ଜ୍ଞାନର ସାଗର ପିତାଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଜ୍ଞାନ ଏହା ହିଁ ଅଟେ, ଏବେ ଏହି ଧାରଣା ସୃଷ୍ଟି ହେଉ । ଯେପରି
ଏବେ କହୁଛନ୍ତି - ଯଦି କେଉଁଠି ଶାନ୍ତିର ସ୍ଥାନ ଅଛି ତେବେ ତାହା ଏହି ସ୍ଥାନ, ସେହିଭଳି
ସମସ୍ତଙ୍କ ମୁଖରୁ ଏହି ଶବ୍ଦ ବାହାରୁ ଯେ ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଯଦି କିଛି ଅଛି ତେବେ ତାହା ଏହି ଜ୍ଞାନ ।
ଯେପରି ତୁମର ଶାନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ନେହର ଶକ୍ତିକୁ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି ସେହିପରି ତୁମର ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଯଦି
ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଯିବ ତେବେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଜ୍ଞାନ କ’ଣ ତାହା ଆପେ ଆପେ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଯିବ, କହିବାର
ଆବଶ୍ୟକତା ପଡିବ ନାହିଁ । ତେବେ ଏହି ସତ୍ୟତାର ଶକ୍ତିକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କିପରି କରିବ, କେଉଁ ବିଧିକୁ
ଆପଣାଇବା ଦ୍ୱାରା ତୁମକୁ କିଛି କହିବାକୁ ପଡିବ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆପେ ଆପେ କହିବେ ଯେ ଏହା
ଦ୍ୱାରା ଏହି କଥା ପ୍ରମାଣିତ ହେଉଛି ଯେ ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାନ, ପରମାତ୍ମ ଜ୍ଞାନ, ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଜ୍ଞାନ ଏହା
ହିଁ ଅଟେ । ସେଥିପାଇଁ ବିଧି କ’ଣ ତାହା ପରେ ଶୁଣାଇବି । ତୁମେମାମେ ମଧ୍ୟ ଏହା ଉପରେ ବିଚାର
କରୁଥାଅ ଯାହାକି ଆଗ ଥରକୁ ଶୁଣାଇବ । ଏବେ ସ୍ନେହ ଏବଂ ଶାନ୍ତିର ଧରଣୀ ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଯାଇଛି ନା
। ତେବେ ସେଥିରେ ଜ୍ଞାନର ବୀଜ ପଡିବା ଦ୍ୱାରା ସ୍ୱର୍ଗ ସମ୍ପତ୍ତିର ଅଧିକାରୀ ହେବାର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ
କରିପାରିବେ ।
ବାପଦାଦା ତ ସବୁ କିଛି ଦେଖୁଛନ୍ତି ବା ଶୁଣୁଛନ୍ତି, ପିଲାମାନେ କ’ଣ ସବୁ ଆଲୋଚନା କରୁଛନ୍ତି ।
ବହୁତ ଭଲ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବସୁଛନ୍ତି, ବିଚାର କରୁଛନ୍ତି, ଚିନ୍ତନ-ମନ୍ଥନ କରୁଛନ୍ତି ।
ଲହୁଣୀ ଖାଇବା ପାଇଁ ହିଁ ମନ୍ଥନ କରୁଛନ୍ତି । ଏବେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ ପାନଳ କରିବା ପାଇଁ ମନ୍ଥନ
କରୁଛନ୍ତି ଯେଉଁଥିରୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଲହୁଣୀ ମଧ୍ୟ ବାହାରିବ, ସେଥିପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନ ଭିତରେ ବହୁତ
ଭଲ ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ମଧ୍ୟ ରହିଛି ଏବଂ ଏହିଭଳି ଆନ୍ତରିକ ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ତରଙ୍ଗ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ ଏବଂ ଏହିଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ନିର୍ମାଣ ହେବା କାରଣରୁ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ନିକଟକୁ ଆସିବାର ଆକର୍ଷଣ ବଢି ଚାଲିବ । ଭାବୁଛନ୍ତି ଏବେ ଯିବା ଦରକାର,
ଦେଖିବା ଦରକାର । ଏହିଭଳି ଭାବନା ବା ଇଚ୍ଛା ସୃଷ୍ଟି ହେବାରେ ଲାଗିଛି । ପୂର୍ବରୁ ଏଭଳି ଭାବନା
ଥିଲା - କିଏ ଜାଣେ କେଉଁ ସଂସ୍ଥା । ଏବେ ଭାବୁଛନ୍ତି ଭଲ ସଂସ୍ଥା, ଯିବା ଦରକାର, ଦେଖିବା ଦରକାର
- ଏହିଭଳି ଭାବନା ସୃଷ୍ଟି ହେଲାଣି । ଶେଷରେ କହିବେ - ଏହିମାନେ ହିଁ ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ଏବେ
ତୁମମାନଙ୍କର ଆନ୍ତରିକ ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ଆଗ୍ରହ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି । ଏବେ
ତୁମର ଅନ୍ତର ଖୁସିରେ ନାଚିବାରେ ଲାଗିଛି ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କର ପାଦ ମଧ୍ୟ ଚାଲିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ।
ଯେପରି ଏଠାରେ ଯଦି କେହି ବହୁତ ଭଲ ନୃତ୍ୟ କରିବ ତେବେ ଦୂରରେ ବସିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିର ମଧ୍ୟ ପଦ
ଚାଲିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯିବ । ସେହିଭଳି ତୁମର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ବାତାବରଣ ଅନେକଙ୍କର ପାଦକୁ ଚଲାଇବା
ଆରମ୍ଭ କରୁଛି । ଆଚ୍ଛା!
ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଦୁନଆର ଅଧିକାରୀ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା, ସର୍ବଦା ନିଜର ସୁବର୍ଣ୍ଣଯୁଗୀ
ସ୍ଥିତି ନିର୍ମାଣ କରିବାର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହରେ ରହୁଥିବା, ସର୍ବଦା ଦୟାଶୀଳ ହୋଇ ସର୍ବ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ
ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଯୁଗର ରାସ୍ତା ଦେଖାଇବାର ଲଗନରେ ରହୁଥିବା, ସର୍ବଦା ବାବାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ
ମହାବାକ୍ୟକୁ ଜୀବନରେ ଧାରଣ କରୁଥିବା, ସଦାସର୍ବଦା ବାପଦାଦାଙ୍କର ହୃଦୟ ସିଂହାସନର ଅଧିକାରୀ,
ସର୍ବଦା ସ୍ନେହରେ ମଗ୍ନ ରହୁଥିବା ବିଜୟୀ ରତ୍ନମାନଙ୍କୁ ବାପଦାଦାଙ୍କର ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ ନମସ୍ତେ ।
ବ୍ରିଜେନ୍ଦ୍ରା
ଦାଦୀଜୀଙ୍କ ସହିତ ଅବ୍ୟକ୍ତ ବାପଦାଦାଙ୍କର ସାକ୍ଷାତ:-
ବାବା ହିଁ ଚାଳକ ହୋଇ ଚଲାଉଛନ୍ତି ନା । ନିଜେ କର୍ତ୍ତା ହୋଇ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ତୁମକୁ
ନିମିତ୍ତ କରି କାର୍ଯ୍ୟ କରାଉଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ହାତରେ ହିଁ ଚାବୀକାଠି ରହିଛି । ସେହି ଚାବୀ ଆଧାରରେ
ହିଁ ଚାଲୁଛ । ଆପେ ଆପେ ଚାବୀ ମିଳିଯାଉଛି ଏବଂ ଚାଲିବା-ବୁଲିବା ସହିତ କେତେ ନ୍ୟାରା ଏବଂ ପ୍ୟାରା
ପଣିଆର ଅର୍ଥାତ୍ ହାଲୁକା ଅନୁଭବ ହେଉଛି । ଚାହେଁ କର୍ମର ହିସାବ-କିତାବ ଚୁକ୍ତ ମଧ୍ୟ କରୁଛ କିନ୍ତୁ
କର୍ମର ହିସାବକୁ ମଧ୍ୟ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ ଦେଖିବା ସହିତ ସାଥୀ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ମଉଜରେ ରହୁଛ । ଏହିଭଳି
ଅନୁଭବ ହେଉଛି ନା! ତୁମେ ତ ସାଥୀଙ୍କ ସାଥୀରେ ମଉଜରେ ଅଛ କିନ୍ତୁ ଏହି ହିସାବ କିତାବ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ
କିପରି ଚୁକ୍ତ ହେଉଛି, ତାହାକୁ ଦେଖୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମଉଜରେ ରହୁଥିବା କାରଣରୁ କିଛି ବି କଷ୍ଟ
ଲାଗୁନାହିଁ, କାହିଁକି ନା ଯେଉଁମାନେ ଆଦି ସମୟରୁ ସ୍ଥାପନା କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିମିତ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି
ସେମାନେ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଛନ୍ତି ଚାହେଁ ବସିଥା’ନ୍ତୁ ବା ଚାଲୁଥା’ନ୍ତୁ, ଷ୍ଟେଜ ଉପରେ ଥା’ନ୍ତୁ ବା
ଘର ଭିତରେ ଥା’ନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ମହାବୀର ପିଲାମାନେ ସଦାସର୍ବଦା ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସ୍ଥିତି ରୂପୀ ଆସନ
ଉପରେ ଥିବା କାରଣରୁ ସେବାର ଷ୍ଟେଜ ଉପରେ ଅଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ଡବଲ ଷ୍ଟେଜ ଉପରେ ଅଛନ୍ତି । ଗୋଟିଏ
ହେଲା ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସ୍ୱମାନର ସ୍ଥିତି ରୂପୀ ଷ୍ଟେଜ ଏବଂ ଦ୍ୱିତୀୟଟି ସେବାର ଷ୍ଟେଜ୍ । ତେବେ
ସାରାଦିନ ତୁମେ କେଉଁଠି ରହୁଛ ? ଘର ଭିତରେ ନା ଷ୍ଟେଜ ଉପରେ ? ବିଛଣା ଉପରେ ବସୁଛ ନା ଆରାମ
ଚେୟାର ଉପରେ ବସୁଛ ନା ଷ୍ଟେଜ ଉପରେ ବସୁଛ ? ଯେଉଁଠି ବି ଥାଅ କିନ୍ତୁ ସେବାର ଷ୍ଟେଜ ଉପରେ ଅଛ ବା
ଡବଲ ଷ୍ଟେଜ୍ ଉପରେ ଅଛି, ଏହିଭଳି ଅନୁଭବ ହେଉଛି ନା! ନିଜର ହିସାବକୁ ମଧ୍ୟ ନିଜେ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ
ଦେଖ । ଏହି ଶରୀର ପୂର୍ବରୁ ଯାହା ସବୁ ବିକର୍ମ କରିଛି ତା’କୁ କିପରି ଚୁକ୍ତ କରୁଛି, ତାହା ସାକ୍ଷୀ
ହୋଇ ଦେଖୁଛ ତେଣୁ ଏହାକୁ କର୍ମଭୋଗ କୁହାଯିବ ନାହିଁ କାରଣ ଭୋଗ କରିବାରେ ଦୁଃଖ ଅନୁଭବ ହୋଇଥାଏ,
ତେଣୁ ଏହାକୁ ଭୋଗାଭୋଗ ଶବ୍ଦ କୁହାଯିବ ନାହିଁ କାରଣ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟର ଅନୁଭବ ହେଉ ନାହିଁ ।
ତୁମମାନଙ୍କ ପାଇଁ କର୍ମଭୋଗ କୁହାଯିବ ନାହିଁ, ଏହା ତ କର୍ମଯୋଗର ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସେବା କରିବାର
ଆଧାର ଅଟେ । ଏହା କର୍ମର ଭୋଗଣା ନୁହେଁ, ସେବାର ଯୋଜନା ଅଟେ । ଭୋଗଣା ମଧ୍ୟ ସେବାର ଯୋଜନାରେ
ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଯାଇଛି । ଏହିଭଳି ଅନୁଭବ କରୁଛ ନା! ସେଥିପାଇଁ ତୁମେ ସର୍ବଦା ସାଥୀରେ ରହିବାର
ମଉଜର ଅନୁଭବ କରୁଛ । ଜନ୍ମରୁ ହିଁ ସାଥୀରେ ରହିବାର ଆଶା ରଖି ଆସିଛ । ଏହି ଆଶା ଭକ୍ତି ମାର୍ଗରେ
ମଧ୍ୟ ପୂରଣ ହୋଇଛି, ଜ୍ଞାନମାର୍ଗରେ ମଧ୍ୟ ପୂରଣ ହୋଇଛି, ସାକାର ରୂପରେ ମଧ୍ୟ ପୂରଣ ହୋଇଛି ଏବଂ
ବର୍ତ୍ତମାନ ଅବ୍ୟକ୍ତ ରୂପରେ ମଧ୍ୟ ପୂରଣ ହେଉଛି । ତେବେ ଜନ୍ମ ସମୟର ଏହି ଆଶା ବରଦାନରେ ପରିଣତ
ହୋଇଯାଇଛି । ଆଚ୍ଛା! ସାକାର ବାବାଙ୍କ ସହିତ ରହିବାର ଅନୁଭବ ଯେତିକି ଇଏ କରିଛନ୍ତି ସେତିକି ଅନ୍ୟ
କେହି କରିନାହାଁନ୍ତି । ସାଥୀରେ ରହିବାର ବିଶେଷ ପାର୍ଟ ମିଳିବା କିଛି କମ୍ କଥା କି! କାରଣ
ସମସ୍ତଙ୍କର ଭାଗ୍ୟ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଅଟେ । ସେଥିପାଇଁ ତୁମେ ମଧ୍ୟ କୁହ - “ବାଃରେ ମୁଁ” । ଆଦି
ରତ୍ନମାନେ ସର୍ବଦା “ସନ୍ ସୋଜ୍ ଫାଦର” ଅର୍ଥାତ୍ ପୁତ୍ର ହିସାବରେ ପିତାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିବାର
ନିମିତ୍ତ ଅଟନ୍ତି । ନିଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମ ଦ୍ୱାରା ପିତାଙ୍କର ଚରିତ୍ରକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରୁଥିବା
ଦିବ୍ୟ ଦର୍ପଣ ଅଟନ୍ତି । ନିଜକୁ ବା ଅନ୍ୟକୁ ଦର୍ଶନ କରାଇବା ପାଇଁ ଦର୍ପଣ କେତେ ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ
? ତେଣୁ ତୁମେ ସମସ୍ତେ ବାବାଙ୍କର ସାକ୍ଷାତ୍କାର କରାଇବାର ଦର୍ପଣ ଅଟ । ଯେଉଁ ସବୁ ବିଶେଷ
ଆତ୍ମାମାନେ ଏଥିରେ ନିମିତ୍ତ ଅଟନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ସମସ୍ତଙ୍କୁ କ’ଣ ମନେ ପଡୁଛି ? ବାପଦାଦା
ମନେପଡି ଯାଉଛନ୍ତି ନା । ବାବା କ’ଣ କରୁଥିଲେ, କିପରି ଚାଲୁଥିଲେ... ସେହି କଥା ମନେ ପଡୁଛି ନା ।
ତେଣୁ ତୁମେମାନେ ପିତାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିବାର ଦର୍ପଣ ଅଟ । ବାପଦାଦା ଏହିଭଳି ବିଶେଷ
ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ନିଜଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଆଗକୁ ବଢାଇଥା’ନ୍ତି । ମସ୍ତକରେ ମୁକୁଟ କରିଦେଇଥା’ନ୍ତି ।
ତେଣୁ ତୁମେମାନେ ମସ୍ତକର ମୁକୁଟରେ ଚମକୁଥିବା ମଣୀ ଅଟ । ଆଚ୍ଛା!
ଜଗଦୀଶ ଭାଇଙ୍କ
ସହିତ:-
ବାବାଙ୍କର
ବରଦାନ ରୂପରେ ଯେଉଁ ବିଶେଷତା ସବୁ ମିଳିଛି ସେଗୁଡିକୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇ ସର୍ବଦା ବୃଦ୍ଧି
ପ୍ରାପ୍ତ କରି ଚାଲିଛ, ବହୁତ ଭଲ କରିଛ! ସଂଜୟ (ମହାଭାରତରେ) କ’ଣ କରିଥିଲା ? ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟି
ଦେଇଥିଲା ନା! ତେଣୁ ତୁମେ ମଧ୍ୟ ଜ୍ଞାନର ଦୃଷ୍ଟି ବା ନେତ୍ର ଦେଉଛ । ଏହା ହିଁ ହେଉଛି
ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି କାରଣ ଏହି ଜ୍ଞାନ ହିଁ ଦିବ୍ୟ ଅଟେ ନା । ଜ୍ଞାନର ଦୃଷ୍ଟି ସବୁଠାରୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ,
ଏହାକୁ ମଧ୍ୟ ବରଦାନ ରୂପରେ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛ । ନଚେତ୍ ଏତେ ବଡ ବିଶ୍ୱ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ କେଉଁ ଜ୍ଞାନ
ଦିଆଯାଉଛି, ତାହା କିପରି ଜାଣିଥା’ନ୍ତେ ? ଶୁଣୁଛନ୍ତି ତ ବହୁତ କମ୍ ନା! କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରୀୟ
ସାହିତ୍ୟ ବା ପୁସ୍ତକ ଗୁଡିକ ମାଧ୍ୟମରେ ଜ୍ଞାନ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଉଛି । ଏହି ଯୋଗ୍ୟତା ମଧ୍ୟ ତୁମକୁ
ବରଦାନ ରୂପରେ ମିଳିଛି । ଏହା ମଧ୍ୟ ଏକ ବିଶେଷ ଆତ୍ମାର ବିଶେଷତା ଅଟେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂସ୍ଥାର
ବିଶେଷତା ସବୁ ପ୍ରକାରର ସାଧନ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ହୋଇଥାଏ । ଯେପରି ଭାଷଣ ମାଧ୍ୟମରେ,
ସମ୍ମିଳନୀ ମାଧ୍ୟମରେ, ସେହିଭଳି ପୁସ୍ତକ ବା ଚିତ୍ର ଆଦି ସବୁ ସାଧନ ରହିଛି ଏଗୁଡିକ ମଧ୍ୟ ଏହି
ସଂସ୍ଥା ବା ବିଶ୍ୱ ବିଦ୍ୟାଳୟର ବିଶେଷତାକୁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କରିବାର ସାଧନ ବା ଉପାୟ ଅଟେ । ଏହା ମଧ୍ୟ
ତୀର ସଦୃଶ ଅଟେ, ଯେପରି ଧନୁର ତୀର ପକ୍ଷୀକୁ ନେଇଆସିଥାଏ ନା - ସେହିଭଳି ଏହା ମଧ୍ୟ ଏକ ତୀର ସଦୃଶ
ଅଟେ ଯାହାକି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ନେଇ ଆସୁଛି । ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ଏହି ପାର୍ଟ ମଧ୍ୟ ତୁମକୁ
ମିଳିଛି । ଲୋକମାନଙ୍କ ଭିତରେ ତ ପ୍ରଶ୍ନ ବହୁତ ଉଠୁଛି, ତେବେ ଯାହା ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି ତା’ର
ସ୍ପଷ୍ଟିକରଣ କରିବାର ଉପାୟ କରିବା ମଧ୍ୟ ଜରୁରୀ । ଯେପରି ସମ୍ମୁଖରେ ମଧ୍ୟ ଶୁଣାଉଛ କିନ୍ତୁ ଏହି
ପୁସ୍ତକ ଗୁଡିକ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଭଲ ସାଧନ । ଏହା ମଧ୍ୟ ଜରୁରୀ ଅଟେ । ଆରମ୍ଭ ସମୟରୁ ଦେଖ ବ୍ରହ୍ମାବାବା
କେତେ ଆଗ୍ରହର ସହିତ ଏହି ସାଧନକୁ ଆପଣାଇଛନ୍ତି । ରାତି ଦିନ ନିଜେ ବସି ଲେଖୁଥିଲେ ନା । କାର୍ଡ
ତିଆରି କରି ତୁମମାନଙ୍କୁ ଦେଉଥିଲେ । ତୁମେମାନେ ସେଥିରେ ରତ୍ନ ଜଡିତ କରିଚାଲିଛ ଅର୍ଥାତ୍ ତା’କୁ
ଅଧିକ ସରସ ସୁନ୍ଦର କରିଚାଲିଛ । ତେବେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ କରି ଦେଖାଇ ଯାଇଛନ୍ତି ନା । ତେଣୁ ଏହି
ଈଶ୍ୱରୀୟ ସାହିତ୍ୟର ସାଧନ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଭଲ । ସମ୍ମିଳନୀ ଇତ୍ୟାଦି କରିବା ପରେ ତା’ର ପରବର୍ତ୍ତୀ
ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ସବୁ ସନନ୍ଦ ପତ୍ର ବା ସମ୍ମିଳନୀର ଆଲୋଚନାର ସାରାଂଶ ସମ୍ବଳିତ
ଲେଖା ବାହାର କରୁଛ ତାହା ମଧ୍ୟ ଜରୁରୀ ଅଟେ କାରଣ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ କୌଣସି
ଆଧାର ନିଶ୍ଚିତ ଦରକାର । ଏହା ପ୍ରଥମ ସମ୍ମିଳନୀର, ଏହା ଦ୍ୱିତୀୟର, ଏହା ତୃତୀୟ ସମ୍ମିଳନୀର
ଆଲୋଚନାର ସାରାଂଶ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଯିବେ ଯେ ଏହି ବିଶ୍ୱ ବିଦ୍ୟାଳୟ ମଧ୍ୟ ବହୁତ
ନିୟମ ଅନୁସାରେ ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି । ତେଣୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ଏକ ଉତ୍ତମ ସାଧନ । ଯେହେତୁ ତୁମେମାନେ ବହୁତ
ମେହନତ କରୁଛ ତେଣୁ ସେଥିରେ ମଧ୍ୟ ବଳ ଭରିଯାଉଛି । ଏବେ ପ୍ରଥମେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀର ଯୋଜନା
ପ୍ରସ୍ତୁତ କର ତା’ପରେ ତାକୁ ପାଳନ କର । ଯେତେ ଯୋଜନା କରିବ ସେଥିରେ ସେତେ ବଳ ଭରି ଚାଲିବ ।
ସମସ୍ତଙ୍କର ସହଯୋଗରେ, ସମସ୍ତଙ୍କର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂକଳ୍ପରେ ସଫଳତା ମଧ୍ୟ ମିଳିସାରିଛି
ବୋଲି ମନେ କର କେବଳ ତାହାର ପୁନରାବୃତ୍ତି କରିବାକୁ ହେବ । ଏବେ ତ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ ବିଷୟରେ
ବହୁତ ଚିନ୍ତା କରୁଛ ନା । ସବୁ କଥା ପ୍ରଥମେ ବଡ ଲାଗିଥାଏ ତା’ପରେ ସହଜ ହୋଇଯାଏ । ତେଣୁ ସଫଳତା
ମଧ୍ୟ ସହଜରେ ମିଳିଯିବ । ସଫଳତା ତ’ ତୁମ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ମସ୍ତକରେ ଲେଖା ହୋଇଛି ।
ପାର୍ଟୀମାନଙ୍କ
ସହିତ:-
ସବୁବେଳେ ଡବଲ
ଲାଇଟ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଜ୍ୟୋତି ସ୍ୱରୂପ ଆତ୍ମାର ସ୍ମୃତି ସହିତ ଚିନ୍ତାମୁକ୍ତ ହାଲୁକା ସ୍ଥିତିରେ ରହୁଛ
? କୌଣସି ବି କଥାରେ ନିଜକୁ କେବେହେଲେ ଭାରୀ କର ନାହିଁ । ସର୍ବଦା ଡବଲ ଲାଇଟ୍ ରହିବା ଦ୍ୱାରା
ସଂଗମଯୁଗର ସୁଖର ଦିନ ବା ଆତ୍ମିକ ମଉଜ କରିବାର ଦିନ ସଫଳ ହେବ । ଯଦି ଟିକିଏ ବି ବୋଝ ଉଠାଇଲ ତେବେ
କ’ଣ ହେବ ? ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ ପଡିବ ନା ମଉଜର ଅନୁଭବ କରିବ ? ଯଦି ଭାରୀପଣିଆ ଅଛି ତେବେ ମନ ଭିତରେ
ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ଅଛି । ଯଦି ହାଲୁକା ସ୍ଥିତି ଅଛି ତେବେ ମଉଜ ଅଛି । ସଂଗମଯୁଗର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଦିନ କେତେ
ମୂଲ୍ୟବାନ, କେତେ ମହାନ, କେତେ ରୋଜଗାର କରିବାର ସମୟ ମିଳୁଛି, ଏହିଭଳି ରୋଜଗାର କରିବାର ସମୟକୁ
ସଫଳ କରିଚାଲ । ରହସ୍ୟଯୁକ୍ତ ଏବଂ ଯୋଗଯୁକ୍ତ ଆତ୍ମାମାନେ ସର୍ବଦା ଉଡିବାର ଅନୁଭବ କରୁଥା’ନ୍ତି ।
ତେଣୁ ଖୁବ୍ ଯୋଗଯୁକ୍ତ ସ୍ଥିତିରେ ରହି ପାଠପଢାରେ, ସେବାରେ ଆଗକୁ ଯାଅ । ତୁମେମାନେ ଅଟକିବା ବାଲା
ନୁହେଁ କାରଣ ତୁମ ସ୍ମୃତିରେ ସର୍ବଦା ପାଠପଢା ଏବଂ ପଢାଇବାବାଲା ଶିକ୍ଷକ ହିଁ ରହୁଛନ୍ତି ।
ରହସ୍ୟଯୁକ୍ତ ଏବଂ ଯୋଗଯୁକ୍ତ ଆତ୍ମାମାନେ ସର୍ବଦା ଆଗରେ ଥାଆନ୍ତି । ବାବାଙ୍କଠାରୁ ଯାହା ବି ସବୁ
ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମିଳୁଛି ସେଥିରେ ସଂଗଠିତ ରୂପରେ ଆଗକୁ ବଢିଚାଲ । ଯେଉଁମାନେ ବି ନିମିତ୍ତ ହୋଇଥିବା
ବିଶେଷ ଆତ୍ମାମାନେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କର ବିଶେଷତା ଗୁଡିକୁ, ଧାରଣା ଗୁଡିକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ସେଗୁଡିକୁ
ଅନୁକରଣ କରି ଆଗକୁ ବଢିଚାଲ । ଯେତିକି ଯେତିକି ବାବାଙ୍କର ନିକଟତମ ହେବ ସେହି ଅନୁସାରେ ଈଶ୍ୱରୀୟ
ପରିବାରର ମଧ୍ୟ ନିକଟତମ ହୋଇପାରିବ । ଯଦି ପରିବାରର ନିକଟତମ ନ ହେବ ତେବେ ମାଳାରେ ମଧ୍ୟ
ଆସିପାରିବ ନାହିଁ । ଆଚ୍ଛା!
ରଦାନ:-
ଏହି ଅନ୍ତିମ
ଜନ୍ମରେ ମିଳିଥିବା ସମସ୍ତ ଶକ୍ତିକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଇଚ୍ଛା ଶକ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ହୁଅ ।
ଏହି ମିଠା ଡ୍ରାମା ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ପୂର୍ବ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଅଟେ, ଏହାକୁ କେହି ପରିବର୍ତ୍ତନ
କରିପାରିବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ଏହି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜନ୍ମକୁ ବହୁତ ଗୁଡିଏ
ଶକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି । ଯେହେତୁ ଏହି ଶକ୍ତି ଗୁଡିକୁ ବାବା ତୁମକୁ ୱିଲ୍ କରିଦେଇଛନ୍ତି ତେଣୁ
ଏହାକୁ ୱିଲ୍ ପାୱାର ବା ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି କୁହାଯାଉଛି । ତେଣୁ ଏହି ଶକ୍ତିକୁ ବ୍ୟବହାର କର - ଯେତେବେଳେ
ଇଚ୍ଛା ଏହି ଶରୀରର ବନ୍ଧନଠାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ କର୍ମାତୀତ ସ୍ଥିତିରେ ସ୍ଥିତ ହୋଇଯାଅ । ମୁଁ
ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଅଟେ, ମାଲିକ ଅଟେ, ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଚ୍ଛା ଯାଇଥିବା ନିମିତ୍ତ ଆତ୍ମା ଅଟେ - ଏହି
ସ୍ମୃତି ଦ୍ୱାରା ନିଜର ମନ ବୁଦ୍ଧିକୁ ଏକାଗ୍ର କରିନିଅ ତେବେ କୁହାଯିବ ଇଚ୍ଛା ଶକ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ
ଆତ୍ମା ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ଅନ୍ତରର ସହିତ
ସେବା କର ତେବେ ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ଦ୍ୱାର ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହୋଇଯିବ ।
ସୂଚନା:-
ଆଜି ମାସର ତୃତୀୟ
ରବିବାର, ସମସ୍ତେ ସଂଗଠିତ ରୂପରେ ସଂଧ୍ୟା ୬.୩୦ମି. ଠାରୁ ୭.୩୦ମି. ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ
ଯୋଗରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ସାକ୍ଷାତ୍କାର ମୂରତ ହୋଇ ନିଜର ଦିବ୍ୟ ସ୍ୱରୂପର ଅନୁଭବ କରନ୍ତୁ ଏବଂ
ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରାନ୍ତୁ ।