21.07.19    Avyakt Bapdada     Odia Murli     02.01.85     Om Shanti     Madhuban


“ସର୍ବୋତ୍ତମ ସ୍ନେହ, ସମ୍ବନ୍ଧ ଏବଂ ସେବା”

 


ଆଜି ବାପଦାଦା ସବୁ ପିଲାଙ୍କର ସ୍ନେହଭରା ଉପହାର ଗୁଡିକୁ ଦେଖୁଥିଲେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନର ସ୍ନେହ ସମ୍ପନ୍ନ ସ୍ମୃତି ଭରା ଉପହାର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଥିଲା । ଜଣେ ବାପଦାଦାଙ୍କୁ ଅନେକ ପିଲାଙ୍କର ଉପହାର ଅନେକ ସଂଖ୍ୟାରେ ମିଳିଥିଲା । ଏତେ ମାତ୍ରାରେ ଏବଂ ଏଭଳି ଉପହାର ସାରା ବିଶ୍ୱରେ କାହାକୁ ବି ମିଳିପାରିବ ନାହିଁ । ଏସବୁ ଥିଲା ଦିଲାରାମ୍ ବାବାଙ୍କ ପାଇଁ ପିଲାମାନଙ୍କର ଦିଲର ଉପହାର । ଅନ୍ୟ ସବୁ ମନୁଷ୍ୟ ଆତ୍ମାମାନେ ସ୍ଥୂଳ ଉପହାର ଦେଇଥା’ନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସଂଗମଯୁଗରେ ଏହା ହେଉଛି ବିଚିତ୍ର ପିତାଙ୍କ ପାଇଁ ବିଚିତ୍ର ଉପହାର । ତେବେ ବାପଦାଦା ସମସ୍ତଙ୍କର ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ ଉପହାର ଗୁଡିକୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ହେଉଥିଲେ । ଏଭଳି କେହି ବି ସନ୍ତାନ ନଥିଲା ଯାହାର ଉପହାର ବାବାଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିନଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସେଗୁଡିକ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ମୂଲ୍ୟର ନିଶ୍ଚିତ ଥିଲା । କାହାର ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟର ଥିଲା, କାହାର କମ ମୂଲ୍ୟର । ଯାହାର ଯେତେ ଅତୁଟ ଏବଂ ସର୍ବସମ୍ବନ୍ଧର ସ୍ନେହଭରା ଉପହାର ଥିଲା ତାହା ସେତେ ମୂଲ୍ୟବାନ ଥିଲା । କ୍ରମାନୁସାରେ ସ୍ନେହ ଏବଂ ସମ୍ବନ୍ଧ ଆଧାରରେ ହୃଦୟର ଉପହାର ପଠାଇଥିଲେ । ଉଭୟ ପିତା ସମସ୍ତ ଉପହାର ମଧ୍ୟରୁ କ୍ରମଅନୁସାରେ ମୂଲ୍ୟବାନ ଉପହାର ଗୁଡିକର ମାଳା ତିଆରି କରୁଥିଲେ ଏବଂ ମାଳାକୁ ଦେଖି ଚେକ୍ କରୁଥିଲେ ଯେ ବିଶେଷ କେଉଁ କଥା ଉପରେ ମୂଲ୍ୟରେ ଅନ୍ତର ଆସିଯାଉଛି । ତେବେ କ’ଣ ଦେଖିଲେ ? ସ୍ନେହ ତ ସମସ୍ତଙ୍କର ଅଛି, ସମ୍ବନ୍ଧ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କର ଅଛି, ସେବା ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତେ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସ୍ନେହରେ ଆରମ୍ଭରୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂକଳ୍ପ ଦ୍ୱାରା ବା ସ୍ୱପ୍ନରେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବୈଭବ ଆଡକୁ ବୁଦ୍ଧି ଆକର୍ଷିତ ହୋଇନଥିବେ । ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର ସ୍ଥାୟୀ ଏବଂ ଅତୁଟ ସ୍ନେହରେ ସଦାସର୍ବଦା ବୁଡି ରହିଥିବ । ସର୍ବଦା ସ୍ନେହର ଅନୁଭବର ସାଗରରେ ଏଭଳି ଭାବରେ ବୁଡି ରହିଥିବ ଯାହାକି କେବଳ ବାବାଙ୍କର ସଂସାର ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବସ୍ତୁ ଦେଖାଯାଉନଥିବ । ବେହଦର ସ୍ନେହର ଆକାଶ ଏବଂ ବେହଦର ଅନୁଭବର ସାଗର । ଏହି ଆକାଶ ଏବଂ ସାଗର ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଆକର୍ଷଣ ନଥିବ । ଏହିଭଳି ଅତୁଟ ସ୍ନେହର ଉପହାର ଗୁଡିକ କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ମୂଲ୍ୟବାନ ଥିଲା । ଯେତେ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି ସେତିକି ବର୍ଷର ସ୍ନେହର ମୂଲ୍ୟ ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବରେ ଜମା ହେବାରେ ଲାଗିଛି ଏବଂ ସେତିକି ମୂଲ୍ୟର ଉପହାର ବାପଦାଦାଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ହୋଇଥିଲା । ଏହା ସହିତ ତିନିଟି କଥାର ବିଶେଷତା ସମସ୍ତଙ୍କର ଦେଖିଥିଲେ — (୧) ସ୍ନେହ ଅତୁଟ ଅଛି ? ହୃଦୟର ସ୍ନେହ ରହିଛି, ନା ସମୟ ଅନୁସାରେ ଆବଶ୍ୟକତା କାରଣରୁ ବା ନିଜର ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ସିଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ନେହ କରୁଛନ୍ତି — ଏହିଭଳି ସ୍ନେହ ନୁହେଁ ତ ? (୨) ସର୍ବଦା ସ୍ନେହ ସ୍ୱରୂପ ଜାଗ୍ରତ ଅବସ୍ଥାରେ ରହୁଛି ନା ସମୟ ଅନୁସାରେ ସ୍ନେହ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଉଛି ବାକି ସମୟରେ ସ୍ନେହ ସୁପ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ରହୁଛି ? (୩) ମନ ଖୁସି କରିବାର ସ୍ନେହ ଅଛି ନା ଆନ୍ତରିକ ହୃଦୟର ସ୍ନେହ ରହିଛି ? ତେବେ ସ୍ନେହ ବିଷୟରେ ଏହି ସବୁ କଥାକୁ ବାପଦାଦା ଚେକ୍ କରୁଥିଲେ । ସେହିଭଳି ସମ୍ବନ୍ଧ ବିଷୟରେ ପ୍ରଥମ କଥା ହେଲା ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯୋଡିଛନ୍ତି ନା କୌଣସି କୌଣସି ବିଶେଷ ସମ୍ବନ୍ଧ ରଖିଛନ୍ତି ? ଯଦି ଗୋଟିଏ ବି ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତି କମ୍ ଅଛି ତେବେ ସମ୍ପନ୍ନତାର ମଧ୍ୟ କମୀ ରହିଛି ଏବଂ ସମୟ ଅନୁସାରେ ସେହି ବାକି ରହିଥିବା ଗୋଟିଏ ସମ୍ବନ୍ଧ ମଧ୍ୟ ନିଜ ଆଡକୁ ଆକର୍ଷିତ କରିନେଉଛି । ଯେପରି ପିତା, ଶିକ୍ଷକ, ସତଗୁରୁର ବିଶେଷ ସମ୍ବନ୍ଧ ତ ଯୋଡି ଦେଇଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଛୋଟ ଛୋଟ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯେପରି ନାତି-ନାତୁଣୀର ସମ୍ବନ୍ଧ ମଧ୍ୟ ଯଦି ନ ଯୋଡିଛନ୍ତି ତେବେ ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧ ମଧ୍ୟ ନିଜ ଆଡକୁ ଟାଣିନେବ । ତେଣୁ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମଧ୍ୟ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯୋଡିଛନ୍ତି ତ ?

ଦ୍ୱିତୀୟ କଥା - ବାବାଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମ୍ବନ୍ଧ ୧୦୦ ପ୍ରତିଶତ ଅଛି ନା କୌଣସି ସମ୍ବନ୍ଧ ୧୦୦ ପ୍ରତିଶତ, କେହି ୫୦ ପ୍ରତିଶତ ବା କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ଅଛନ୍ତି ? ଶତକଡା ହିସାବରେ ମଧ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଛି ନା କିଛି ଅଲୌକିକ, କିଛି ଲୌକିକ, ଦୁଇଟି ଯାକରେ ଶତକଡା ହିସାବରେ ବାଣ୍ଟି ହୋଇ ରହିଛି ? ତୃତୀୟ କଥା - ସର୍ବସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତିର ଆତ୍ମିକ ସ୍ୱାଦ ସର୍ବଦା ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି ନା ଆବଶ୍ୟକତା ସମୟରେ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି ? ସର୍ବଦା ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସ୍ୱାଦର ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି ନା କେବେ କେବେ କରୁଛନ୍ତି ? ସ୍ନେହ ଏବଂ ସମ୍ବନ୍ଧ ସହିତ ସେବାରେ ମଧ୍ୟ ବିଶେଷ କରି କେଉଁ କଥାକୁ ଚେକ୍ କରିଥିବେ ? ପ୍ରଥମ କଥା - ଯାହା ସବୁ ମୋଟା ରୂପରେ ଚେକିଂ କରାଯାଏ, ଯଥା ମନ, ବାଣୀ, କର୍ମ ବା ଶରୀର-ମନ-ଧନ ସବୁ ପ୍ରକାରର ସେବାର ଖାତା ଜମା ଅଛି ତ ? ଦ୍ୱିତୀୟ କଥା- ଶରୀର-ମନ-ଧନ ଏବଂ ମନ-ବାଣୀ-କର୍ମ ଏହି ୬ଟି କଥାରେ ଯେତିକି କରିପାରିବେ ସେତିକି କରିଛନ୍ତି ନା ସେତିକି ନକରି ଯଥାଶକ୍ତି ବା ସ୍ଥିତି ଅନୁସାରେ କରିଛନ୍ତି ? ଆଜି ସ୍ଥିତି ବହୁତ ଭଲ ଅଛି ତେଣୁ ସେବାରେ ଜମାର ଶତକଡା ମଧ୍ୟ ଭଲ ଅଛି, କାଲି ଯଦି କାରଣେ ଅକାରଣେ ସ୍ଥିତି ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଗଲା ତେବେ ସେବାର ଶତକଡା ମଧ୍ୟ ଦୁର୍ବଳ ରହିଛି, ଯେତିକି ହେବା କଥା ସେତିକି ହୋଇନାହିଁ । ଏହି କାରଣରୁ ମଧ୍ୟ ଯଥାଶକ୍ତି କ୍ରମାନ୍ୱୟ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ।

ତୃତୀୟ କଥା - ବାପଦାଦାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯାହା ସବୁ ଜ୍ଞାନର ସମ୍ପତ୍ତି, ଶକ୍ତି ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତି, ଗୁଣର ସମ୍ପତ୍ତି, ଖୁସିର ସମ୍ପତ୍ତି, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସମୟର ସମ୍ପତ୍ତି, ଶୁଦ୍ଧ ସଂକଳ୍ପର ସମ୍ପତ୍ତି ମିଳିଛି, ସେହି ସମସ୍ତ ସମ୍ପତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସେବା କରିଛନ୍ତି ନା କିଛି କିଛି ସମ୍ପତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସେବା କରିଛନ୍ତି ? ଯଦି କୌଣସି ଗୋଟିଏ ବି ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସେବା କରିବାରେ କମୀ କରିଛନ୍ତି ବା ଉଦାରତା ପୂର୍ବକ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇ ନାହାଁନ୍ତି, ଅଳ୍ପ କିଛି କରିନେଇଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ କଞ୍ଜୁସୀ କରିଛନ୍ତି ତେବେ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ମଧ୍ୟ ଫଳାଫଳ ଉପରେ ପଡିଥାଏ ।

ଚତୁର୍ଥ କଥା - ସଚ୍ଚା ହୃଦୟରେ କରିଛନ୍ତି ନା କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହିସାବରେ କରିଛନ୍ତି, ସେବାରେ ସର୍ବଦା ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିବା ଗଙ୍ଗା ଭଳି ସେବା କରିଛନ୍ତି ନା କେତେବେଳେ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇଛନ୍ତି, କେତେବେଳେ ଅଟକି ଯାଇଛନ୍ତି । ଯଦି ମୁଡ ଅଛି ତେବେ ସେବା କରୁଛନ୍ତି ଯଦି ମୁଡ୍ ନାହିଁ ତେବେ କରିନାହାଁନ୍ତି । ଏହିଭଳି ଅଟକି ରହିଥିବା ଜଳପୂର୍ଣ୍ଣ ପୁଷ୍କରିଣୀ ନୁହେଁ ତ ।

ଏହିଭଳି ତିନିଟି କଥାର ଚେକିଂ ଅନୁସାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ମୂଲ୍ୟକୁ ଚେକ୍ କରୁଥିଲେ । ତେବେ ଏହିଭଳି ବିଧିପୂର୍ବକ ଚେକିଂ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଜକୁ ଚେକ୍ କର ଏବଂ ଏହି ନୂଆ ବର୍ଷରେ ଏହି ଦୃଢ ସଂକଳ୍ପ କର ଯେ ନିଜର ଦୁର୍ବଳତାକୁ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସମାପ୍ତ କରି ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇ, ନମ୍ବରୱାନ ମୂଲ୍ୟବାନ ଉପହାର ବାବାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ରଖିବି । ଚେକ୍ କରିବା ଏବଂ ଚେଞ୍ଜ ଅର୍ଥାତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ଜଣା ଅଛି ତ । କେହି ଫଳାଫଳ ଅନୁସାରେ ଅଧିକାଂଶ ପିଲା କୌଣସି ନା କୌଣସି କଥାରେ ଯଥା ଶକ୍ତି ଅଟନ୍ତି । ସମ୍ପନ୍ନ ବା ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୂପ ନୁହଁନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିତିଯାଇଥିବା କଥାକୁ ବିତି କରି ଅର୍ଥାତ୍ ଭୁଲି ବର୍ତ୍ତମାନ ପାଇଁ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ସମ୍ପନ୍ନ ଏବଂ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୁଅ ।

ତୁମମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମଧ୍ୟ ଯେତେବେଳେ ଉପହାର ଗୁଡିକ ଜମା ହୋଇଯାଉଛି ତେବେ ଚେକ୍ କରୁଛ ନା । ସେଥିରୁ କେଉଁ ଗୁଡିକ ମୂଲ୍ୟବାନ ଅଟନ୍ତି । ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କର ଏହି ଖେଳ କରୁଥିଲେ । ଉପହାର ତ ଅନେକ ଥିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନ ନିଜ ନିଜ ସ୍ଥିତି ଅନୁସାରେ ଭଲରୁ ଭଲ ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ଭରା ସଂକଳ୍ପ, ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସଂକଳ୍ପ ବାବାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ କରିଛନ୍ତି । ଏବେ କେବଳ ଯଥାଶକ୍ତି ପରିବର୍ତ୍ତେ ସଦା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେବାର ପରିବର୍ତ୍ତନ ସେଥିରେ କରିବାକୁ ହେବ । ବୁଝିଲ । ଆଚ୍ଛା!

ସମସ୍ତେ ସଦାକାଳର ସ୍ନେହୀ, ଅନ୍ତରର ସ୍ନେହୀ, ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧର ସ୍ନେହୀ, ଆତ୍ମିକ ସ୍ୱାଦର ଅନୁଭବୀ ଆତ୍ମାମାନେ, ସର୍ବ ସମ୍ପତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଶକ୍ତିଶାଳୀ, ସଦା ସେବାଧାରୀ ସବୁ କଥାରେ ଯଥାଶକ୍ତିକୁ ସଦା ଶକ୍ତିଶାଳୀରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିବା ବିଶେଷ ସ୍ନେହୀ ଏବଂ ନିକଟ ସମ୍ବନ୍ଧୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବାପଦାଦାଙ୍କର ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ ନମସ୍ତେ ।

ଦାଦୀ ଜାନକୀଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ୍:- ମଧୁବନର ଶୋଭା ମଧୁବନରେ ପହଞ୍ଚିଗଲା । ଖୁସି ଖୁସିରେ ଆସ । ବାପଦାଦା ଏବଂ ମଧୁବନର ବିଶେଷ ଶୃଙ୍ଗାର ଅଟ । ତେବେ ବିଶେଷ ଶୃଙ୍ଗାର ଦ୍ୱାରା କ’ଣ ହୋଇଥାଏ ? ଚମକ ଆସିଯାଏ । ତେଣୁ ବାପଦାଦା ଏବଂ ମଧୁବନ ବିଶେଷ ଶୃଙ୍ଗାରକୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ହେଉଛନ୍ତି । ବିଶେଷ ସେବା ଆଧାରରେ ବାବାଙ୍କର ସ୍ନେହ ଏବଂ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିଛ, ଏହି ବିଶେଷ ସେବା ସମସ୍ତଙ୍କର ହୃଦୟକୁ ନିକଟକୁ ନେଇ ଆସିବ । ଫଳାଫଳ ତ ସବୁବେଳେ ଭଲ ହିଁ ମିଳିବ । ପୁଣି ବି କୌଣସି କୌଣସି ସମୟର ନିଜର ବିଶେଷତାର ଫଳାଫଳ ଥାଏ, ତେବେ ବାବାଙ୍କର ସ୍ନେହକୁ ନିଜର ସ୍ନେହୀ ମୁଖମଣ୍ଡଳ ଦ୍ୱାରା, ନୟନ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିବାର ବିଶେଷ ସେବା କରିଛ । ଶ୍ରୋତା ତିଆରି କରିଦେବା କୌଣସି ବଡ କଥା ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ସ୍ନେହୀ କରି ଗଢିବା ହେଉଛି ବିଶେଷ ସେବା । ଯେଉଁ ସେବା ସବୁବେଳେ ହେଉଥିବ । ତେବେ କେତେ ପତଙ୍ଗ ଦେଖିଲ କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଗ୍ନଶିଖା ଉପରେ ଝାସ ଦେବାର ଇଚ୍ଛା ରଖିଥିବା କେତେ ଜଣ ଅଛନ୍ତି ? ଏବେ ନୟନରେ ଦୃଷ୍ଟି ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମା ରୂପୀ ପତଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିଶିଖା ପ୍ରତି ଆକର୍ଷିତ କରାଇବାର ହିଁ ବିଶେଷ ସମୟ ଚାଲିଛି । ଇଙ୍ଗିତ ମିଳିବା ମାତ୍ରକେ ଆସିବାକୁ ଲାଗିବେ । ଉଡି ଉଡି ପହଞ୍ଚି ଯିବେ । ତେବେ ଏହି ବିଶେଷ ସେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ମଧ୍ୟ ଅଛି ଏବଂ କରିଛ ମଧ୍ୟ । ଏହିଭଳି ଫଳାଫଳ ମିଳୁଛି ନା । ବହୁତ ଭଲ କରୁଛ । ପ୍ରତି ପାଦରେ ଅନେକ ଆତ୍ମାଙ୍କର ସେବା ସମାହିତ ରହିଛି, ଏହିଭଳି କେତେ ପାଦ ପକାଇଛ ? ଯେତେ ପାଦ ପକାଇଛ ସେତିକି ଆତ୍ମାଙ୍କର ସେବା ହୋଇଛି । ବହୁତ ଭଲ ଚକ୍ର ଲଗାଇ ଆସିଛ । ସେମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହକୁ ବଢାଇବାର ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟ ଚାଲିଛି । ଯାହାକିଛି ହେଉଛି ତାହା ବହୁତ ଭଲ ହେଉଛି ବାପଦାଦାଙ୍କର ମୁରବୀ ପିଲାମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମର ରେଖା ଦ୍ୱାରା ଅନେକଙ୍କର କର୍ମର ରେଖା ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଥାଏ । ତେବେ ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମର ରେଖା ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ଆତ୍ମାଙ୍କର ଭାଗ୍ୟର ରେଖା ଆଙ୍କି ଦେଇଛ । ଚାଲିବା ଅର୍ଥାତ୍ ଭାଗ୍ୟର ରେଖା ଟାଣିବା । ତେଣୁ ମୁରବୀ ସନ୍ତାନମାନେ ଯେଉଁଠାକୁ ବି ଯାଉଛନ୍ତି ନିଜର କର୍ମ ରୂପକ କଲମ ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ଆତ୍ମାଙ୍କର ଭାଗ୍ୟର ରେଖା ଆଙ୍କି ହୋଇଯାଉଛି । ତେବେ ମୁରବୀ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କର ପାଦ ଅର୍ଥାତ୍ କର୍ମ ହିଁ ଭାଗ୍ୟର ରେଖା ଆଙ୍କିବାର ସେବାର ନିମିତ୍ତ ହେଉଛି । ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସର୍ବଶେଷରେ ଏହି ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଯିବ ଯେ — “ଏହିମାନେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି, ଏହିମାନେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି” ଯାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ତେ ଖୋଜୁଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଏହିମାନେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ଏବେ ଭାବୁଛନ୍ତି ଇଏ ଅଟନ୍ତି ନା ସେମାନେ ଅଟନ୍ତି । କିନ୍ତୁ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ ବାହାରିବ — ଏହିମାନେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେହି ସମୟ ପାଖେଇ ଆସୁଛି । ଭାଗ୍ୟର ରେଖା ଲମ୍ବା ହେବା ସହିତ ବୁଦ୍ଧିରେ ଯେଉଁ ଅଳ୍ପ ଟିକିଏ ତାଲା ଖୋଲିବା ବାକି ରହିଛି ତାହା ମଧ୍ୟ ଖୋଲିଯିବ । ଚାବୀ ତ ଲଗାଇ ଦେଇଛ, ଖୋଲି ବି ଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ଆଉ ଅଳ୍ପ ଟିକିଏ ଅଟକି ରହିଛି, ସେହି ଦିନ ମଧ୍ୟ ଆସିଯିବ ।

ଟୀଚର ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ସହିତ:- ଟୀଚର ଅର୍ଥାତ୍ ସଦା ସମ୍ପନ୍ନ ତେବେ ସମ୍ପନ୍ନତାର ଅନୁଭୂତି କରୁଛ ନା । ନିଜେ ଯଦି ସର୍ବ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥିବ ତେବେ ଯାଇ ଅନ୍ୟର ସେବା କରିପାରିବ । ନିଜ ଭିତରେ ଯଦି ସମ୍ପନ୍ନତା ନାହିଁ ତେବେ ଅନ୍ୟକୁ କ’ଣ ଦେବ । ସେବାଧାରୀ ଅର୍ଥ ହେଲା ସର୍ବ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ । ସର୍ବଦା ଭରପୁରତାର ନିଶା ଏବଂ ଖୁସି । କୌଣସି ଗୋଟିଏ ବି ସମ୍ପତ୍ତିରେ କମୀ ନଥିବ । ଶକ୍ତି ଅଛି କିନ୍ତୁ ଗୁଣ ନାହିଁ, ଗୁଣ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଶକ୍ତି ନାହିଁ — ଏଭଳି ନୁହେଁ, ସର୍ବ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ । ଯେଉଁ ଶକ୍ତିକୁ ଯେଉଁ ସମୟରେ ଆବାହନ କରିବ ସେହି ଶକ୍ତିର ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଯାଉଥିବ — ତେବେ କୁହାଯିବ ସମ୍ପନ୍ନତା । ଏହିଭଳି ହୋଇଛ ? ଯେଉଁମାନେ ଯୋଗ ଏବଂ ସେବାର ସନ୍ତୁଳନ ଭିତରେ ରହିଛନ୍ତି, କେବେ ଯୋଗ ଅଧିକ ହେଉଥିବ, କେତେ ସେବା ଅଧିକ ହେଉଥିବ — ଏଭଳି ନୁହେଁ, ଉଭୟ ସମାନ ହେଉଥିବ, ସନ୍ତୁଳନ ରହିଥିବ, ସେହିମାନେ ହିଁ ସମ୍ପନ୍ନତାର ଆଶୀର୍ବାଦର ଅଧିକାରୀ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ଏହିଭଳି ସେବାଧାରୀ ଅଟ, ତେବେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କ’ଣ ରଖିଛ ? ସର୍ବ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ, ଯଦି ଗୋଟିଏ ବି ଗୁଣ କମ ହେଲା ତେବେ ସମ୍ପନ୍ନ କୁହାଯିବ ନାହିଁ । ଗୋଟିଏ ବି ଶକ୍ତି ଯଦି କମ ରହିଲା ତେବେ ସମ୍ପନ୍ନ କୁହାଯିବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ସର୍ବଦା ଏବଂ ସବୁଥିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ହିଁ ଅଟ । ଏହିଭଳି ଆତ୍ମାଙ୍କୁ କୁହାଯାଏ ଯୋଗ୍ୟ ସେବାଧାରୀ । ବୁଝିଲ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ପାଦରେ ସମ୍ପନ୍ନତା । ଏହିଭଳି ଅନୁଭବୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଅନୁଭବରେ ଅଥୋରିଟୀ ଅର୍ଥାତ୍ ବିଶେଷ ଯୋଗ୍ୟତା ଥିବ । ସଦାସର୍ବଦା ବାବାଙ୍କର ସଙ୍ଗରେ ରହିବାର ଅନୁଭବ ଥିବ ।

କୁମାରୀମାନଙ୍କ ସହିତ:- ସଦା ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ କୁମାରୀ ଅଟ ନା । ସର୍ବଦା ନିଜର ଭାଗ୍ୟର ଚମକୁଥିବା ତାରକା ନିଜ ମସ୍ତକ ଉପରେ ଅନୁଭବ କରୁଛ । ମସ୍ତକରେ ଭାଗ୍ୟର ତାରକା ଚମକୁଛନ୍ତି ନା । ବା ଚମକିବାକୁ ଯାଉଛି ? ବାବାଙ୍କର ହେବା ଅର୍ଥ ତାରକା ଚମକିବା । ତେବେ ଏହିଭଳି ହୋଇଯାଇଛ ନା ଏବେ ସଉଦା କରିବି କି ନାହିଁ ଭାବୁଛ ? ଭାବିଲାବାଲା ଅଟ ନା କରିବାବାଲା ଅଟ ? କେହି ଯଦି ତୁମର ସଉଦାକୁ ରଦ୍ କରିବାକୁ ଚାହିଁବ ତେବେ କରିପାରିବ ? ବାବାଙ୍କ ସହିତ ସଉଦା କରିବା ପରେ ପୁଣି ଯଦି ଆଉ କାହା ସହିତ ସଉଦା କରିଲ ତେବେ କ’ଣ ହେବ ? ପୁଣି ନିଜର ଭାଗ୍ୟକୁ ଦେଖିବାକୁ ପଡିବ । କେହି ବି ଲକ୍ଷପତିର ହେବା ପରେ ଆଉ ଗରିବର ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । ଗରିବ କିନ୍ତୁ ଧନୀର ହୋଇଯାଏ । ଧନୀ କେବେ ଗରିବର ହେବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ବାବାଙ୍କର ହେବା ପରେ ଆଉ କେଉଁଆଡେ ବି ସଂକଳ୍ପ ଯାଇପାରିବ ନାହିଁ — ଏହିଭଳି ପକ୍କା ଅଟ ନା ? ଯେତିକ ସଂଗ ଥିବ ରଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ସେତିକି ପକ୍କା ଲାଗିଥିବ । ସଂଗ ଯଦି କଞ୍ଚା ତେବେ ରଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ କଞ୍ଚା ଥିବ ସେଥିପାଇଁ ପାଠପଢା ଏବଂ ସେବା ଉଭୟର ସଂଗ ଦରକାର । ତେବେ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ପକ୍କା ଅଚଳ ଅଟଳ ରହିବ, ହଲଚଲ ହେବ ନାହିଁ । ଯଦି ପକ୍କା ରଙ୍ଗ ଲାଗିଗଲା ତେବେ ଏତେ ସବୁ ସହଯୋଗୀ ଭୂଜାମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏତିକି ସେଣ୍ଟର ଖୋଳି ପାରିବ କାହିଁକି ନା କୁମାରୀମାନେ ହିଁ ନିର୍ବନ୍ଧନ ଅଟନ୍ତି । ତେବେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ବନ୍ଧନକୁ ସମାପ୍ତ କରିବ ନା । ବାବାଙ୍କ ସହିତ ପକ୍କା ସଉଦା ରଖିଥିବା ଆତ୍ମା ଅଟ ନା । ଯଦି ସାହସ ଅଛି ତେବେ ବାବାଙ୍କର ସହଯୋଗ ମଧ୍ୟ ମିଳିବ । ସାହସ କମ ରହିଲେ ସାହାଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ କମ ମିଳିବ । ଆଚ୍ଛା! ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।

ବରଦାନ:-
ପରମାତ୍ମ ଦୁଲାର ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ନେହ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଥିବା ଏବେକାର ତଥା ଭବିଷ୍ୟତର ରାଜ ଦୁଲାରେ ଅର୍ଥାତ୍ ରାଜକୁମାର ହୁଅ ।

ସଂଗମଯୁଗରେ ତୁମେ ଭାଗ୍ୟବାନ ପିଲାମାନେ ହିଁ ଦିଲାରାମ ବାବାଙ୍କର ଦୁଲାର ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ନେହର ପାତ୍ର ଅଟ । ଏହି ପରମାତ୍ମ ଦୁଲାର କୋଟିକ ଭିତରେ କେହି ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଯାହାକି ଏହି ଦିବ୍ୟ ଦୁଲାର ଦ୍ୱାରା ତୁମେମାନେ ରାଜଦୁଲାର ହୋଇଯାଉଛ । ରାଜଦୁଲାର ଅର୍ଥାତ୍ ଏବେ ବି ରାଜା ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ ରାଜା । ଭବିଷ୍ୟତ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ୱରାଜ୍ୟ ଅଧିକାରୀ ହୋଇଯାଉଛ । ଯେପରି ଭବିଷ୍ୟତ ରାଜ୍ୟର ମହିମା ରହିଛି ଏକ ରାଜ୍ୟ, ଏକ ଧର୍ମ... ସେହିଭଳି ଏବେ ସମସ୍ତ କର୍ମେନ୍ଦ୍ରିୟ ଉପରେ ଆତ୍ମାର ଏକଛତ୍ର ରାଜ୍ୟ ଚାଲିଛି ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ନିଜର ଚେହେରା ଦ୍ୱାରା ବାବାଙ୍କର ଗୁଣ ଏବଂ ଚରିତ୍ରକୁ ଦେଖାଉଥିବା ଆତ୍ମା ହିଁ ପରମାତ୍ମ ସ୍ନେହୀ ଅଟନ୍ତି ।
 


ସୂଚନା:- ଆଜି ମାସର ତୃତୀୟ ରବିବାର, ସମସ୍ତେ ସଂଗଠିତ ରୂପରେ ସଂଧ୍ୟା ଘ ୬.୩୦ ମିନିଟ୍ ଠାରୁ ୭.୩୦ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଯୋଗରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ବୀଜରୂପ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ନିଜର ପୂର୍ବଜ ସ୍ୱରୂପର ସ୍ମୃତିରେ ରହି ସାରା ବୃକ୍ଷକୁ ସ୍ନେହ ଏବଂ ଶକ୍ତିର କିରଣ ଦେବାର ସେବା କରିବ । ସାରାଦିନ “ମୁଁ ପୂର୍ବଜ ଆତ୍ମା ଅଟେ” ଏହି ସ୍ୱମାନରେ ରହିବା ଅଭ୍ୟାସ କରିବ ।