27.01.18    Avyakt Bapdada     Odia Murli     15.04.84     Om Shanti     Madhuban


“ସ୍ନେହୀ, ସହଯୋଗୀ ଏବଂ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପିଲାମାନଙ୍କର ତିନିଟି ଅବସ୍ଥା”

 


ଆଜି ବାପଦାଦା ସମସ୍ତ ସ୍ନେହୀ, ସହଯୋଗୀ ଏବଂ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ସ୍ନେହୀ ପିଲାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ସ୍ନେହୀ ପିଲାମାନେ ଅଛନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ପ୍ରକାରର ହେଲେ-- ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜୀବନକୁ ଦେଖି, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ଦେଖି ସେଥିରେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ସ୍ନେହୀ ହେବା । ଦ୍ୱିତୀୟ ପ୍ରକାରର ହେଲେ— କୌଣସି ନା କୌଣସି ଗୁଣର, ଚାହେଁ ସୁଖ ବା ଶାନ୍ତିର ଟିକିଏ ବି ଅନୁଭବର ଆଭାସ ପାଇ ସ୍ନେହୀ ହେବା । ତୃତୀୟ ପ୍ରକାରର ହେଲେ— ସଂଗ ଅର୍ଥାତ୍ ସଂଗଠନର ବା ଶୁଦ୍ଧ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ସାହାରାକୁ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ସ୍ନେହୀ ଆତ୍ମାମାନେ । ଚତୁର୍ଥ ପ୍ରକାରର ହେଲେ— ପରମାତ୍ମ ସ୍ନେହୀ ଆତ୍ମାମାନେ । ତେବେ ସ୍ନେହୀ ତ ସମସ୍ତେ ହେଲେ ସ୍ନେହରେ ମଧ୍ୟ କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ଅଛନ୍ତି । ଯଥାର୍ଥ ସ୍ନେହୀ ଅର୍ଥାତ୍ ବାବାଙ୍କୁ ଯଥାର୍ଥ ରୀତିରେ ଜାଣି ସ୍ନେହୀ ହେବା ।

ସେହିପରି ସହଯୋଗୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ସହଯୋଗୀ ଅଛନ୍ତି । ପ୍ରଥମେ ହେଲେ ଭକ୍ତିର ସଂସ୍କାର ଅନୁସାରେ ସହଯୋଗୀ । ଭଲ ଭଲ କଥା ଶୁଣାଉଛନ୍ତି, ସ୍ଥାନ ବହୁତ ଭଲ, ବହୁତ ଭଲ ଜୀବନ ବ୍ୟତୀତ କରୁଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ଭଲ ସ୍ଥାନରେ ସହଯୋଗ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଭଲ ଫଳ ମିଳିବ ଏହି ଆଧାରରେ, ଏହିଭଳି ଆକର୍ଷଣରେ ସହଯୋଗୀ ହେବା ଅର୍ଥାତ୍ ନିଜର ଅଳ୍ପ ବହୁତ ଶରୀର-ମନ-ଧନ ଲଗାଇବା । ଦ୍ୱିତୀୟରେ ଜ୍ଞାନ ବା ଯୋଗର ଧାରଣା ଦ୍ୱାରା କିଛି ନା କିଛି ପ୍ରାପ୍ତି କରିବାର ଆଧାରରେ ସହଯୋଗୀ ହେବା । ତୃତୀୟରେ ଏକମାତ୍ର ବାବା ଦ୍ୱିତୀୟ କେହି ନୁହେଁ । ଏକମାତ୍ର ବାବା ଏବଂ ଏକମାତ୍ର ସର୍ବପ୍ରାପ୍ତିର ସ୍ଥାନ, ତେଣୁ ବାବାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍ ମୋର କାର୍ଯ୍ୟ । ଏହିଭଳି ନିଜର ପିତା ନିଜର ଘର, ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ବା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଈଶ୍ୱରୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ ମନେ କରି ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସହଯୋଗୀ ହେବା । ତେଣୁ ଏଥିରେ ଅନ୍ତର ଆସିଗଲା ନା!

ସେହିଭଳି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର କଥା, ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ସ୍ଥିତିବାଲା ଅଛନ୍ତି କେବଳ ଜ୍ଞାନ ଆଧାରରେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ ମୁଁ ଆତ୍ମା ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୂପ ଅଟେ, ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ବାବାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ଏହାକୁ ଜାଣି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସ୍ଥିତିରେ ସ୍ଥିତ ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥା’ନ୍ତି । କିନ୍ତୁ କେବଳ ଜ୍ଞାନ ଆଧାରରେ ଜାଣିଥିବା କାରଣରୁ ଯେତେବେଳେ ଜ୍ଞାନରଏହି ପଏଣ୍ଟ ଗୁଡିକ ସ୍ମୃତିରେ ଆସିଯାଏ ସେହି ସମୟରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପଏଣ୍ଟ ମନେ ପଡିବା କାରଣରୁ ସେମାନେ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇଯାଆନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପଏଣ୍ଟକୁ ଭୁଲିଯିବା ମାତ୍ରକେ ଶକ୍ତି ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ । ଟିକିଏ ବି ମାୟାର ପ୍ରଭାବ ଜ୍ଞାନକୁ ଭୁଲାଇ ନିର୍ବଳ କରିଦିଏ । ଦ୍ୱିତୀୟରେ ହେଲେ ଜ୍ଞାନର ଚିନ୍ତନ ମଧ୍ୟ କରୁଥା’ନ୍ତି, ବର୍ଣ୍ଣନା ମଧ୍ୟ କରୁଥା’ନ୍ତି, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କଥା ମଧ୍ୟ ଶୁଣାଇଥା’ନ୍ତି । ସେହି ସମୟରେ ସେବାର ଫଳ ମିଳିଯିବା କାରଣରୁ ନିଜକୁ ସେତିକି ସମୟ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଚିନ୍ତନ କରୁଥବା ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବା ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିବା ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହିଁ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି, ସବୁବେଳ ପାଇଁ ନୁହେଁ । ପ୍ରଥମେ ହେଲା ଚିନ୍ତନର ସ୍ଥିତି, ଦ୍ୱିତୀୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାର ସ୍ଥିତି । ତୃତୀୟ ପ୍ରକାରର ହେଲେ ସଦା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମାମାନେ । ସେମାନେ କେବଳ ଚିନ୍ତନ ଏବଂ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିନଥା’ନ୍ତି କିନ୍ତୁ ମାଷ୍ଟର ସର୍ବଶକ୍ତିବାନ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ସ୍ୱରୂପ ହେବା ଅର୍ଥାତ୍ ସମର୍ଥ ହେବା । ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପଦକ୍ଷେପ ବା ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମ ସ୍ୱତଃ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇଥାଏ । ସେମାନେ ସ୍ମୃତି ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ ସର୍ବଦା ଶକ୍ତି ସ୍ଥିତିରେ ରହିଥା’ନ୍ତି । ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମା ସଦାସର୍ବଦା ନିଜକୁ ସର୍ବଶକ୍ତିବାନ ବାବାଙ୍କ ସାଥୀରେ ଯୁଗଳ ରୂପରେ ଥିବାର ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି ଏବଂ ସର୍ବଦା ଶ୍ରୀମତ ରୂପକ ହାତ ଦ୍ୱାରା ଛତ୍ରଛାୟାର ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି । ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମାମାନେ ସର୍ବଦା ଦୃଢତା ରୂପକ ଚାବୀର ଅଧିକାରୀ ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ ସଫଳତା ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତିର ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି ଏବଂ ସର୍ବଦା ସର୍ବ ପ୍ରାପ୍ତିର ଝୁଲଣାରେ ଝୁଲୁଥା’ନ୍ତି, ସର୍ବଦା ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟର ଗୀତ ମନେ ମନେ ଗାଉଥା’ନ୍ତି । ସଦା ସର୍ବଦା ଆତ୍ମିକ ନିଶାରେ ରହୁଥିବା କାରଣରୁ ପୁରୁଣା ଦୁନିଆର ଆକର୍ଷଣରୁ ମଧ୍ୟ ସହଜରେ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ରହିଥାଆନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ମେହନତ କରିବାକୁ ପଡିନଥାଏ । ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମାର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମ, ବାଣୀ ସ୍ୱତଃ ଏବଂ ସହଜରେ ସେବା କରାଇ ଚାଲିଥାଏ । ସେମାନେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ ସ୍ୱପରିବର୍ତ୍ତନ ବା ବିଶ୍ୱ ପରିବର୍ତ୍ତନର କାର୍ଯ୍ୟ ତ ହୋଇସାରିଛି, ଏହିଭଳି ଅନୁଭବ ସଦା ସର୍ବଦା ତାଙ୍କ ଭିତରେ ଜାଗ୍ରତ ରହିଥାଏ । କୌଣସି ବି କାର୍ଯ୍ୟରେ କ’ଣ କରିବି, କ’ଣ ହେବ... ଏହିଭଳି ବିଚାର ସଂକଳ୍ପ ମାତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ନଥାଏ । ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ସଦାସର୍ବଦା ସଫଳତାର ମାଳା ପଡି ରହିଥାଏ । ମୁଁ ବିଜୟୀ ଅଟେ, ବିଜୟ ମାଳାର ଦାନା ଅଟେ, ବିଜୟ ମୋର ଜନ୍ମ ସିଦ୍ଧ ଅଧିକାର, ଏହିଭଳି ଅଟଳ ନିଶ୍ଚୟ ସ୍ୱତଃ ଏବଂ ସଦାକାଳ ରହିଥାଏ । ବୁଝିଲ! ଏବେ ନିଜେ ନିଜକୁ ପଚାର ମୁଁ କିଏ ? ତେବେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମାମାନେ ତ କମ ସଂଖ୍ୟାରେ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ନେହୀ ସହଯୋଗ ଆତ୍ମା ସେଥିରେ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟାରେ ଅଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଏବେ କ’ଣ କରିବ ? ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୁଅ, ସଂଗମଯୁଗର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସୁଖକୁ ଅନୁଭବ କର । ବୁଝିଲ! କେବଳ ଜାଣିବାବାଲା ନୁହେଁ । କିନ୍ତୁ ପାଇବାବାଲା ହୁଅ । ଆଚ୍ଛା

ନିଜର ଘରକୁ ଆସିଛ ବା ବାବାଙ୍କ ଘରକୁ ଆସିଛ । ପହଞ୍ôଚଯାଇଛ ତେଣୁ ବାପଦାଦା ଖୁସି ହେଉଛନ୍ତି । ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଖୁସି ହେଉଛ ନା । ତେବେ ଏହି ଖୁସି ସଦାସର୍ବଦା କାୟମ ରହିଥାଉ । କେବଳ ମଧୁବନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନୁହେଁ ସଂଗମଯୁଗ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସାଥୀରେ ରହିଥାଉ । ପିଲାମାନଙ୍କର ଖୁସିରେ ବାବା ମଧ୍ୟ ଖୁସି ଅଛନ୍ତି । କେଉଁଠୁ କେଉଁଠୁ ଆସି, କେତେ କଷ୍ଟ ସହନ କରି ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛ ନା । ଥଣ୍ଡା-ଗରମ, ଖାଇବା-ପିଇବାର ଅସୁବିଧା ସବୁ କିଛି ସହନ କରି ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛ । ଧୂଳିଝଡ ସହିତ ବର୍ଷା ମଧ୍ୟ ହୋଇଯାଇଛି । ଏସବୁ ତ ପୁରୁଣା ଦୁନିଆରେ ନିଶ୍ଚିତ ହେବ । ପୁଣି ବି ଆରାମ ତ ମିଳିଗଲା ନା । ସମସ୍ତେ ଆରାମ କରିଲ ? ତିନିଫୁଟ ଓସାର ନହେଲେ ମଧ୍ୟ ଦୁଇଫୁଟ ଓସାରର ଜାଗା ତ ମିଳିଲା! ପୁଣି ବି ନିଜର ଘର ବା ଦାତାଙ୍କର ଘର ବହୁତ ମିଠା ଲାଗୁଛି ନା । ଭକ୍ତିମାର୍ଗର ତୀର୍ଥ ଗୁଡିକଠାରୁ ତ ଭଲ ସ୍ଥାନ ନା । ଛତ୍ରଛାୟା ତଳକୁ ଆସିଗଲ । ସ୍ନେହର ପାଳନା ମିଳିଗଲା ଯଜ୍ଞର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧରଣୀରେ ପହଞ୍ଚିବା, ଯଜ୍ଞର ପ୍ରସାଦ ଭୋଜନ କରିବାର ଅଧିକାରୀ ହେବାର କେତେ ମହତ୍ୱ ରହିଛି । ଗୋଟିଏ କଣିକା ମଧ୍ୟ ଅନେକ ମୂଲ୍ୟ ସହିତ ସମାନ । ଏକଥା ତ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛ ନା! ଭକ୍ତମାନେ ତ ଯଜ୍ଞ ପ୍ରସାଦରୁ ଗୋଟିଏ କଣିକା ପାଇବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅତୁର ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ତୁମକୁ ତ ପେଟଭରା ବ୍ରହ୍ମାଭୋଜନ ମିଳୁଛି । ତେବେ କେତେ ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟ । ଯଦି ଏହିଭଳି ମହତ୍ୱର ସହିତ ବ୍ରହ୍ମାଭୋଜନକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବ ତେବେ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ତୁମର ମନ ମଧ୍ୟ ମହାନ ହୋଇଯିବ । ଆଚ୍ଛା!

ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟାରେ ପଞ୍ଜାବରୁ ଆସିଛନ୍ତି । ଏଥର ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟାରେ କାହିଁକି ଧାଇଁ ଆସିଛ ? ଏତେ ସଂଖ୍ୟାରେ ତ ପୂର୍ବରୁ କେବେ ଆସିନଥିଲ । ହୋଶ ଆସିଗଲା କି! ପୁଣି ବି ବାପଦାଦା ତ ପିଲାମାନଙ୍କର ଏହି ବିଶେତୋକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି— ପଞ୍ଜାବରେ ସତସଂଗ ଏବଂ ଅମୃତବେଳାର ମହତ୍ୱ ରହିଛି । ଖାଲି ପାଦରେ ମଧ୍ୟ ଅମୃତବେଳାରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଆନ୍ତି । ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ପଞ୍ଜାବ ନିବାସୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଏହିଭଳି ମହତ୍ୱକୁ ଜାଣିଥିବା କାରଣରୁ ମହାନ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ପଞ୍ଜାବ ନିବାସୀ ଅର୍ଥାତ୍ ସର୍ବଦା ବାବାଙ୍କର ସଂଗର ଆତ୍ମିକ ରଂଗରେ ରଙ୍ଗାୟିତ ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମା । ସଦାସର୍ବଦା ସତପିତାଙ୍କର ସଂଗରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା ଏହିଭଳି ଅଟ ନା ? ପଞ୍ଜାବ ନିବାସୀ ସମସ୍ତେ ଅମୃତବେଳାରେ ସମର୍ଥ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ମିଳନ କରୁଛ ? ପଞ୍ଜାବ ନିବାସୀଙ୍କ ଭିତରେ ଅମୃତ ବେଳାର ଆଳସ୍ୟ ସଂସ୍କାର ତ ନାହିଁ ନା ? ଢୋଳାଉ ନାହଁ ତ ? ତେଣୁ ପଞ୍ଜାବର ବିଶେଷତାକୁ ସଦାସର୍ବଦା ମନେ ରଖିବ । ଆଚ୍ଛା!

ଇଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣଜୋନ୍ (ବଂଗଳା, ବିହାର, ଓଡିଶା ଏବଂ ପୂର୍ବାଞ୍ଚଳ ରାଜ୍ୟଗୁଡିକ) ମଧ୍ୟ ଆସିଛନ୍ତି, ଇଷ୍ଟ ଅର୍ଥାତ୍ ପୂର୍ବ ଦିଗର ବିଶେଷତା କ’ଣ ? ସନରାଇଜ୍ (ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ) ସେଠାରେ ସର୍ବଦା ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ହୋଇଥାଏ । ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍ ଆଲୋକର ପୁଞ୍ଜ । ତେବେ ସମସ୍ତ ଇଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ଜୋନର ପିଲାମାନେ ମାଷ୍ଟର ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ସର୍ବଦା ଅନ୍ଧକାରକୁ ସମାପ୍ତ କରି ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା ଆତ୍ମା ଅଟ ନା! ଏହି ବିଶେଷତା ତ ଅଛି ନା । କେବେ ବି ମାୟାର ଅନ୍ଧକାର ମଧ୍ୟକୁ ଆସିନଥା’ନ୍ତି । ଅନ୍ଧକାରକୁ ସମାପ୍ତ କରୁଥିବା ମାଷ୍ଟର ଦାତା ହୋଇଗଲେ ନା! ସୂର୍ଯ୍ୟ ସବୁବେଳେ ଦେଇଥାଏ ନା । ତେବେ ସମସ୍ତେ ମାଷ୍ଟର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍ ମାଷ୍ଟର ଦାତା ହୋଇ ବିଶ୍ୱକୁ ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରିବାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହୁଛ ନା । ଯେଉଁମାନେ ନିଜେ ସର୍ବଦା ଏହି ସେବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥା’ନ୍ତି କେବେହେଲେ ଫୁରସତରେ ଅର୍ଥାତ୍ ଖାଲି ନଥା’ନ୍ତି, ମାୟାକୁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଫୁରସତ୍ ମିଳିନଥାଏ । ତେବେ ଇଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ଜୋନ୍ ବାଲା କ’ଣ ଭାବୁଛ ? ଈଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ଜୋନକୁ ମାୟା ଆସୁଛି ? ଯଦି ଆସୁଛି ତେବେ ନମସ୍କାର କରି ଫେରିଯାଉଛି ନା ତୁମକୁ ମିକ୍କିମାଉସ (କାର୍ଟୁନ ଶୋ) କରିଦେଉଛି ? କ’ଣ ମିକ୍କୀ ମାଉସ ଖେଳ ଭଲ ଲାଗୁଛି ? ଇଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ଜୋନର ଗଦ୍ଦୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଆସନଟି ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କର ଆସନ ଅଟେ । (କାରଣ ବ୍ରହ୍ମାବାବା କଲିକତାରେ ବ୍ୟବସାୟ କରୁଥିଲେ) । ତେବେ ରାଜଗଦ୍ଦୀ ହୋଇଗଲା ନା । ରାଜଗଦ୍ଦୀରେ ବସିଥିବା ଆତ୍ମା ରାଜା ହୋଇଥିବେ ନା ମିକ୍କୀ ମାଉସ୍ ହୋଇଥିବେ । ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ମାଷ୍ଟର ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅଟ ? ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସେହିଠାରୁ ହିଁ ଉଦୟ ହୋଇଛନ୍ତି ନା । (ପ୍ରଥମେ କଲିକତାରେ ହିଁ ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ୍କାର ହୋଇଥିଲା ଯାହାକି ଭାରତର ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ଅବସ୍ଥିତ) । ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ହିଁ ଉଦୟ ହୋଇଛନ୍ତି । ଏବେ ନିଜର ବିଶେଷତାକୁ ବୁଝିପାରିଲ ତ । ଶିବବାବାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ପ୍ରବେଶତାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସ୍ଥାନର ଅର୍ଥାତ୍ ବରଦାନୀ ସ୍ଥାନର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆତ୍ମା ଅଟ । ଏହି ବିଶେଷତା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଜୋନର ନାହିଁ । ତେଣୁ ସର୍ବଦା ନିଜର ବିଶେଷତାକୁ ବିଶ୍ୱ ସେବାରେ ଲଗାଅ । ତେବେ କ’ଣ ବିଶେଷ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବ ? ସର୍ବଦା ମାଷ୍ଟର ଜ୍ଞାନସୂର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା ମାଷ୍ଟରଦାତା ହେବ । ଆଚ୍ଛା-- ସମସ୍ତେ ମିଶିବା ପାଇଁ ଆସିଛ ତେଣୁ ସଦାସର୍ବଦା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମିଳନ କରୁଥାଅ । ମେଳା ଅର୍ଥାତ୍ ମିଶିବା । ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ମିଳନ କରିବାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୁଅ ନାହିଁ । ନିରନ୍ତର ଯୋଗୀର ଅନଭବକୁ ମଜବୁତ୍ କରି ଏଠାରୁ ଯାଅ । ଆଚ୍ଛା!

ସର୍ବଦା ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର ହୃଦୟରେ ରହୁଥିବା, ସ୍ନେହୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ପଦକ୍ଷେପରେ ଈଶ୍ୱରୀୟ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସହଯୋଗୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ, ସର୍ବଦା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସ୍ୱରୂପ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ, ସର୍ବଦା ବିଜୟର ଅଧିକାରକୁ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ବିଜୟୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବାପଦାଦାଙ୍କର ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ ନମସ୍ତେ ।

ପାର୍ଟିମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ୍:- ଏକ ବଳ ଏକ ଭରସା ଆଧାରରେ ସର୍ବଦା ଉନ୍ନତିକୁ ପ୍ରାପ୍ତି କରିଚାଲ । ସର୍ବଦା ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର ହିଁ ଅଟୁ, ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର ହିଁ ଶ୍ରୀମତରେ ହିଁ ଚାଲିବାକୁ ହେବ । ଏହିଭଳି ପୁରୁଷାର୍ଥ କରି ଆଗକୁ ବଢିଚାଲ । ଏହି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜ୍ଞାନର ସ୍ୱରୂପ ହେବାର ଅନୁଭବ କର । ମହାନଯୋଗୀ ହେବାର ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ଜ୍ଞାନ ଯୋଗର ଗଭୀରତାକୁ ଯାଅ । ଯେତେ ଯେତେ ଜ୍ଞାନର ଗଭୀରତାକୁ ଯିବ ସେତେସେତେ ଅମୂଲ୍ୟ ଅନୁଭବର ରତ୍ନଗୁଡିକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ । ସେଥିପାଇଁ ଏକାଗ୍ର ବୁଦ୍ଧି ହୁଅ । ଯେଉଁଠି ଏକାଗ୍ରତା ରହିଛି ସେଠାରେ ସର୍ବ ପ୍ରାପ୍ତିର ଅନୁଭବ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । ତେଣୁ ଅଳ୍ପକାଳର ପ୍ରାପ୍ତି ପଛରେ ଯାଅ ନାହିଁ, ଅବିନାଶୀ ପ୍ରାପ୍ତି କର । ବିନାଶୀ କଥାରେ ଆକର୍ଷିତ ହୁଅ ନାହିଁ । ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ଅବିନାଶୀ ସମ୍ପତ୍ତିର ମାଲିକ ମନେ କରି ବେହଦର ସ୍ଥିତିରେ ରୁହ । ହଦର ଅର୍ଥାତ୍ ବିନାଶୀ ବସ୍ତୁ ଗୁଡିକର ଆକର୍ଷଣରେ ଆସ ନାହିଁ । ବେହଦର ମଜା ଏବଂ ହଦର ଆକର୍ଷଣର ମଜା— ଏଥିରେ ରାତି ଏବଂ ଦିନର ଅନ୍ତର ରହିଛି, ସେଥିପାଇଁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ହୋଇ ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା କାର୍ଯ୍ୟ କର ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ତଥା ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କର ।

ସଂଗୃହୀତ ହୋଇଥିବା ବିଶେଷ ଅବ୍ୟକ୍ତ ମହାବାକ୍ୟ— “ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ବିଜୟୀ ରତ୍ନ ହୁଅ”

ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଅର୍ଥାତ୍ ସଦା ସର୍ବଦା ଅଲୌକିକ, ଅବ୍ୟକ୍ତ ସ୍ଥିତିରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା ବା ଆଲ୍ଲାଙ୍କର ସନ୍ତାନ । ଯାହାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂକଳ୍ପ, ପ୍ରତ୍ୟେକ କାର୍ଯ୍ୟ ଅଲୌକିକ ହୋଇଥିବ, ବ୍ୟକ୍ତ ଦେଶ ଏବଂ ବ୍ୟକ୍ତ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଭିତରେ ରହୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ କମଳ ପୁଷ୍ପ ସମାନ ସବୁଥିରୁ ଅଲଗା ଏବଂ ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର ପ୍ରିୟ ହୋଇ ରହିବା ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହେବା । ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଅର୍ଥାତ୍ ବିଜୟୀ । ତୁମମାନଙ୍କର ସ୍ଲୋଗାନ ମଧ୍ୟ ରହିଛ- ବିନାଶ କାଳରେ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ବିଜୟନ୍ତୀ ଏବଂ ବିନାଶ କାଳରେ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି ବିନଶ୍ୟନ୍ତୀ । ଯେତେବେଳେ ଏହି ସ୍ଲୋଗାନ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶୁଣାଉଛ ଯେ ବିନାଶ କାଳରେ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି ହୁଅ ନାହିଁ, ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହୁଅ ତେବେ ନିଜକୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖ ସବୁ ସମୟରେ ମୁଁ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହୋଇ ରହୁଛି ? କେତେବେଳେ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି ହେଉନାହିଁ ତ ?

ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଆତ୍ମା କେବେହେଲେ ଶ୍ରୀମତର ବିପରୀତ ଗୋଟିଏ ବି ସଂକଳ୍ପ ଉଠାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ଯଦି ଶ୍ରୀମତର ବିପରୀତ ସଂକଳ୍ପ, ବାଣୀ ବା କର୍ମ ହେଉଛି ତେବେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି କୁହାଯିବ ନାହିଁ । ତେବେ ଚେକ୍ କର ମୋର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂକଳ୍ପ ବା ବଚନ ଶ୍ରୀମତର ଅନୁରୂପ ଅଟେ ? ପ୍ରୀତିବୁଦ୍ଧି ଅର୍ଥାତ୍ ବୁଦ୍ଧିର ଲଗନ ବା ପ୍ରୀତି ଏକମାତ୍ର ପ୍ରୀୟତମଙ୍କ ସହିତ ସଦା ସର୍ବଦା ଲାଗି ରହିଥିବ । ଯେବେକି ଜଣଙ୍କ ସାଥୀରେ ସଦାସର୍ବଦା ପ୍ରୀତି ରହିଛି ତେଣୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବି ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବୈଭବ ସାଥୀରେ ପ୍ରୀତି ଲାଗିପାରିବ ନାହିଁ କାହିଁକି ନା ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଅର୍ଥାତ୍ ସର୍ବଦା ବାପଦାଦାଙ୍କୁ ନିଜର ସମ୍ମୁଖରେ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ଆତ୍ମା । ଏହିଭଳି ସମ୍ମୁଖରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା କେବେହେଲେ ବିମୁଖ ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ ।

ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଆତ୍ମାଙ୍କ ମୁଖରୁ, ତାଙ୍କର ହୃଦୟରୁ ସର୍ବଦା ଏହି ବାଣୀ ବାହାରୁଥିବ ତୁମ ସହିତ ଖାଇବି, ତୁମ ସହିତ ବସିବି, ତୁମ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବି, ତୁମଠାରୁ ହିଁ ଶୁଣିବି, ତୁମ ସହିତ ହିଁ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯୋଡିବି, ତୁମଠାରୁ ହିଁ ସର୍ବ ପ୍ରାପ୍ତି କରିବି । ତେବେ ସେମାନଙ୍କର ନୟନ, ମୁଖମଣ୍ଡଳ କଥା ନ କହିଲେ ମଧ୍ୟ କିଛି ନା କିଛି କହିଥାଆନ୍ତି । ତେଣୁ ଚେକ୍ କର ଏହିଭଳି ବିନାଶ କାଳରେ ମୁଁ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହୋଇଛି ଅର୍ଥାତ୍ ଜଣଙ୍କର ଲଗନରେ, ଏକରସ ଅବସ୍ଥାରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା ହୋଇଯାଇଛି ?

ଯେପରି ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ସମ୍ମୁଖରୁ ଦେଖିବା ଦ୍ୱାରା ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର କିରଣ ନିଶ୍ଚିତ ମିଳିଥାଏ ସେହିଭଳି ଯଦି ଜ୍ଞାନସୂର୍ଯ୍ୟ ବାବାଙ୍କର ସମ୍ମୁଖରେ ସର୍ବଦା ରହୁଛ ଅର୍ଥାତ୍ ସଚ୍ଚା ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଅଟ ତେବେ ଜ୍ଞାନସୂର୍ଯ୍ୟ ବାବାଙ୍କର ସର୍ବଗୁଣର କିରଣକୁ ନିଜ ଭିତରେ ଅନୁଭବ କରିବ । ଏହିଭଳି ପ୍ରୀତିବୁଦ୍ଧି ପିଲାମାନଙ୍କର ଚେହେରାରେ ଅନ୍ତର୍ମୁଖତାର ଚମକ ଏବଂ ତା’ ସହିତ ସଂଗମଯୁଗର ବା ଭବିଷ୍ୟତର ସର୍ବ ସ୍ୱମାନ ଗୁଡିକର ଖୁସି ବା ନିଶା ବିରାଜମାନ କରିଥାଏ ।

ଯଦି ସଦା ସର୍ବଦା ଏହି ସ୍ମୃତି ରହିବ ଯେ ଏହି ଶରୀରର ଯେକୌଣସି ସମୟରେ ବିନାଶ ହୋଇପାରେ ତେବେ ଏହିଭଳି ବିନାଶ କାଳ ସ୍ମୃତିରେ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରୀତିବୁଦ୍ଧି ସ୍ୱତଃ ହୋଇଯିବ । ଯେପରି ବିନାଶକାଳ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଗଲେ ଅଜ୍ଞାନୀ ଆତ୍ମାମାନେ ମଧ୍ୟ ଭଗବାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ନିଶ୍ଚିତ କରିଥା’ନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପରିଚୟ ବିନା ସେମାନଙ୍କର ବୁଦ୍ଧିର ପ୍ରୀତି ଯୋଡି ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଯଦି ସଦା ସର୍ବଦା ଏହି କଥା ସ୍ମୃତିରେ ରହିବ ଯେ ଏହା ଅନ୍ତିମ ସମୟ ଅଟେ, ତେବେ ଏହି କଥା ମନେ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟ କୌଣସି କଥା ମନେ ପଡିବ ନାହିଁ ।

ଯେଉଁମାନେ ସର୍ବଦା ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ଅଟନ୍ତି ସେମାନଙ୍କର ସଂକଳ୍ପରେ ମଧ୍ୟ କେବେହେଲେ ଶ୍ରୀମତ ବିରୁଦ୍ଧ ସଂକଳ୍ପ ବା ବିକଳ୍ପ ଆସିପାରିବ ନାହିଁ । ଏହିଭଳି ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହୋଇ ରହିଥିବା ଆତ୍ମା ହିଁ ବିଜୟୀ ରତ୍ନ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ତେଣୁ କେଉଁଠି ବି କୌଣସି ପ୍ରକାରରେ, କୌଣସି ଦେହଧାରୀଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରୀତି ଲାଗିନଯାଉ ନଚେତ୍ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀରେ ଆସିଯିବ । ଯେଉଁ ପିଲାମାନେ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହୋଇ ସର୍ବଦା ପ୍ରୀତିର ରୀତିକୁ ପାଳନ କରିଥାଆନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ସାରା ବିଶ୍ୱର ସର୍ବ ସୁଖର ପ୍ରାପ୍ତି ସଦାକାଳ ପାଇଁ ମିଳିଥାଏ । ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ଏହିଭଳି ପ୍ରୀତିକୁ ରକ୍ଷା କରୁଥିବା ପିଲାମାନଙ୍କର ରାତି ଦିନ ଗୁଣଗାନ କରିଥା’ନ୍ତି ଏବଂ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁକ୍ତିଧାମରେ ବସାଇ ଦେଇ ପ୍ରୀତିର ରୀତିକୁ ରକ୍ଷା କରୁଥିବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱର ରାଜ୍ୟ ଭାଗ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଇଥା’ନ୍ତି ।

ଯଦି ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କ ସାଥୀରେ ସଚ୍ଚା ହୃଦୟର ପ୍ରୀତି ରହିଥିବ ତେବେ ମାୟା କେବେହେଲେ ବିଘ୍ନ ପକାଇ ପାରିବ ନାହିଁ ବରଂ ତାର ବିନାଶ ହୋଇଯିବ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ସଚ୍ଚା ହୃଦୟର ପ୍ରୀତି ନଥିବ, କେବଳ ବାବାଙ୍କର ହାତ ଧରିଥିବ, ସାଥୀରେ ରହୁନଥିବ ତେବେ ମାୟା ଦ୍ୱାରା ଆଘାତ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଚାଲିଥିବ । ଯେହେତୁ ମରଜୀବା ଜନ୍ମ ନେଇ ନୂଆ ଜନ୍ମରେ ନୂଆ ସଂସ୍କାରକୁ ଧାରଣ କରିଛ ତେଣୁ ପୁରୁଣା ସଂସ୍କାର ରୂପୀ ବସ୍ତ୍ର ପ୍ରତି ପ୍ରୀତି କାହିଁକି ରଖିଛ ? ଯେଉଁ ଜିନିଷ ବାବାଙ୍କୁ ପ୍ରିୟ ନୁହେଁ ତାହା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରିୟ କାହିଁକି ଲାଗୁଛି ? ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରୀତି ବୁଦ୍ଧି ହୋଇ ନିଜ ଭିତରର ଦୋଷ-ଦୁର୍ବଳତାକୁ, ନିର୍ବଳତା ଏବଂ କୋମଳତାର ପୁରୁଣା ଖାତାକୁ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସମାପ୍ତ କରିଦିଅ । ରତ୍ନ ଜଡିତ ବସ୍ତ୍ରକୁ ଛାଡି ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଶୀର୍ଣ୍ଣ ବସ୍ତ୍ର ସହିତ ପ୍ରୀତି ରଖ ନାହିଁ ।

କେହି କେହି ତ ପ୍ରୀତି ଯୋଡି ଦେଉଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପ୍ରୀତିକୁ ରକ୍ଷା କରିବାରେ କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ଆସିଯାଉଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ଅଲଗା ଶ୍ରେଣୀରେ ଆସିଯାଉଛନ୍ତି । ଲକ୍ଷ ଏକା ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଲକ୍ଷଣ ଭିନ୍ନ ହୋଇଯାଉଛି । କୌଣସି ଗୋଟିଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯଦି ପ୍ରୀତିକୁ ରକ୍ଷା କରିବାରେ କମି ରହିଗଲା ଅର୍ଥାତ୍ ୭୫ ପ୍ରତିଶତ ବାବାଙ୍କ ସାଥୀରେ ଅଛି କିନ୍ତୁ ୨୫ ପ୍ରତିଶତ ସମ୍ବନ୍ଧ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଆତ୍ମା ସହିତ ରହିଛି ତେବେ ମଧ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧ ରକ୍ଷା କରୁଥିବା ଆତ୍ମାଙ୍କ ତାଲିକାରେ ଆସିପାରିବ ନାହିଁ । କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ରକ୍ଷା କରିବା ଅର୍ଥ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ରକ୍ଷା କରିବା । କିଭଳି ବି ପରିସ୍ଥିତି ହୋଇଥାଉ, ଚାହେଁ ମନର, ଶରୀରର କିମ୍ବା ସମ୍ପର୍କର କିନ୍ତୁ କୌଣସି ଆତ୍ମା ସଂକଳ୍ପରେ ମଧ୍ୟ ମନେ ନ ପଡନ୍ତୁ । ଯଦି ସଂକଳ୍ପରେ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ଆତ୍ମାର ସ୍ମୃତି ଆସିଲା ତେବେ ସେହି ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ମଧ୍ୟ ହିସାବ-କିତାବ ଯୋଡି ହୋଇଗଲା, ଏହା ହେଉଛି କର୍ମର ଗହନ ଗତି ।

କେହି କେହି ପିଲାମାନେ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମଧ୍ୟ ପ୍ରୀତି ଯୋଡିବାରେ ଲାଗି ରହିଛନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ କହୁଛନ୍ତି ଯୋଗ ଲାଗୁନାହିଁ । ଯାହାଙ୍କର କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଯୋଗ ଲାଗିଥାଏ ପୁଣି ତୁଟି ଯାଇଥାଏ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହାଯିବ ପ୍ରୀତି ଲଗାଇବାବାଲା ଆତ୍ମା, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରୀତିକୁ ରକ୍ଷା କରିଥା’ନ୍ତି ସେମାନେ ପ୍ରୀତିରେ ମଜ୍ଜି ରହିଥା’ନ୍ତି । ସେମାନେ ଦେହର ଏବଂ ଦେହର ସମ୍ବନ୍ଧୀମାନଙ୍କର ସ୍ମୃତିକୁ ଭୁଲିଯାଇଥା’ନ୍ତି । ତେଣୁ ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ବାବାଙ୍କ ସାଥୀରେ ଏହିଭଳି ପ୍ରୀତିର ରୀତିକୁ ରକ୍ଷା କରୁଥାଅ ତେବେ ତୁମକୁ ଦେହ ଏବଂ ଦେହର ସମ୍ବନ୍ଧୀମାନଙ୍କର ସ୍ମୃତି ଆସିପାରିବ ନାହିଁ ।
 

ବରଦାନ:-
ସମୟ ଏବଂ ସଂକଳ୍ପ ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଜମାର ଖାତାକୁ ବଢାଉଥିବା ପଦ୍ମାପଦ୍ମପତି ହୁଅ ।

ଏମିତି ତ ସମ୍ପତ୍ତି ମଧ୍ୟ ଅନେକ ରହିଛି କିନ୍ତୁ ସମୟ ଏବଂ ସକଳ୍ପ ଏହି ଦୁଇଟି ସମ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ ଦିଅ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମୟରେ ତୁମର ସଂକଳ୍ପ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ଶୁଭ ହେଉ ତେବେ ଜମାର ଖାତା ବଢିଚାଲିବ । ଏହି ସମୟରେ ଯଦି ଗୋଟିଏ ଜମା କରିବ ତେବେ ପଦ୍ମଗୁଣା ପ୍ରାପ୍ତି ହେବ, ଏହାର ମଧ୍ୟ ହିସାବ ରହିଛି । କାରଣ ଏହା ହେଉଛି ଗୋଟିଏକୁ ପଦ୍ମଗୁଣା କରି ଫେରସ୍ତ କରିବାର ବ୍ୟାଙ୍କ ସେଥିପାଇଁ କିଛି ବି ହୋଇଯାଉ, ତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ପଡୁ, ତପସ୍ୟା କରିବାକୁ ପଡୁ, ନିର୍ମାଣ ଅର୍ଥାତ୍ ନିରହଂକାରୀ ହେବାକୁ ପଡୁ, କିଛି ବି ହୋଇଯାଉ.... ଏହି ଦୁଇଟି କଥା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ରଖିବାକୁ ହେବ, ତେବେ ଯାଇ ପଦ୍ମାପଦ୍ମପତି ହୋଇପାରିବ ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ମନୋବଳ ଦ୍ୱାରା ସେବା କର ତେବେ ତା’ର ପ୍ରାରବ୍ଧ ଅନେକ ଗୁଣା ଅଧିକ ମିଳିବ ।


ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କ ସମାନ ହେବା ପାଇଁ ବିଶେଷ ପୁରୁଷାର୍ଥ:- 
ଯେପରି ବ୍ରହ୍ମାବାବା ଯୋଗର ଶକ୍ତି ବା ଅବ୍ୟକ୍ତି ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ମନ ଏବଂ ବୁଦ୍ଧିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ, ଶକ୍ତିଶାଳୀ ବ୍ରେକ୍ ଦ୍ୱାରା ମନ ଏବଂ ବୁଦ୍ଧିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ବୀଜରୂପ ସ୍ଥିତିର ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ, ସେହିପରି ତୁମେ ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ବ୍ରେକ୍ ଲଗାଇବା ଏବଂ ସଂକଳ୍ପର ଦିଗକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାର ଶକ୍ତିକୁ ଧାରଣ କରିନିଅ ତେବେ ବୁଦ୍ଧିର ଶକ୍ତି ବ୍ୟର୍ଥରେ ଯିବ ନାହିଁ ଏବଂ ଯେତେଯେତେ ସଂକଳ୍ପର ଶକ୍ତି ଜମା ହେବ ସେତେସେତେ ତୁମର ପରଖିବାର ଶକ୍ତି ଏବଂ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବାର ଶକ୍ତି ବଢିବାକୁ ଆସିବ ।