21.04.19    Avyakt Bapdada     Odia Murli     26.08.84     Om Shanti     Madhuban


“ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ୱାର୍ଥ ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେବା ଅର୍ଥେ କାର୍ଯ୍ୟ କର”

 


ଆଜି ବାପଦାଦା ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ମିଳନ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଜ୍ଞାନ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଏବଂ ଜ୍ଞାନ ତାରକାମାନଙ୍କର ମିଳନ ହେଉଛି । ଏହି ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ମିଳନ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସଂସାରର ବିଶେଷ ଭାବରେ ମଧୁବନ ମଣ୍ଡଳରେ ହେଉଛି । ଆକାଶ ମଣ୍ଡଳରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଏବଂ ତାରକାମାନଙ୍କର ମିଳନ ହେଉଛି କିନ୍ତୁ ଏହି ମଧୁବନ ମଣ୍ଡଳରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଉଭୟଙ୍କର ମିଳନ ହେଉଛି । ଏହି ଦୁଇଜଣଙ୍କର ମିଳନ ଦ୍ୱାରା ତାରକାମାନଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତିର ବିଶେଷ ବରଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି ଏବଂ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମିକ ସ୍ନେହର ବିଶେଷ ବରଦାନ ମିଳୁଛି । ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମାରୂପୀ ତାରକାମାନେ ଅଧିକ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଏବଂ ବତୀଘର ସଦୃଶ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ଏହି ଦୁଇଟିଯାକ ଶକ୍ତି ସଦାସର୍ବଦା ତୁମ ସାଥୀରେ ରହିଥାଉ କାରଣ ମାଆର ବରଦାନ ଏବଂ ପିତାଙ୍କର ବରଦାନ ଉଭୟ ମିଶି ତୁମକୁ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସଫଳତା ସ୍ୱରୂପ କରିଥା’ନ୍ତି । ତେଣୁ ତୁମେ ସମସ୍ତେ ଏହିଭଳି ସଫଳତାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ତାରକା ଅଟ । ସଫଳତାର ତାରକାମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସଫଳତା ସ୍ୱରୂପ ହେବାର ସନ୍ଦେଶ ଦେବା ପାଇଁ ଯାଉଛ । ଦୁନିଆର କୌଣସି ବି ବର୍ଗର ଆତ୍ମାମାନେ ଯେଉଁମାନେ ବି କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି, ସମସ୍ତଙ୍କର ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରହିଥାଏ ଯେ ଆମେ କିପରି ଆମର କାର୍ଯ୍ୟରେ ସଫଳ ହେବୁ ଏବଂ ସଫଳତାର ଇଚ୍ଛା କାହିଁକି ରଖୁଛନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ଆମ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସୁଖ-ଶାନ୍ତିର ପ୍ରାପ୍ତି ହେଉ । ଚାହେଁ ନିଜର ନାମକୁ ବିଖ୍ୟାତ କରିବାର ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ବୁଦ୍ଧିରେ ରଖି କରୁଥାଆନ୍ତୁ ବା ଅଳ୍ପକାଳର ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ କରୁଥାଆନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ନିଜ ପ୍ରତି ବା ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ସୁଖ-ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା । ଲକ୍ଷ ସମସ୍ତଙ୍କର ଠିକ୍ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅନୁସାରେ ନିଜର ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଆଗରେ ରଖିବା କାରଣରୁ ଧାରଣା କରିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଏବଂ ଲକ୍ଷଣରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଆସିଯିବା କାରଣରୁ ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ କରିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଏହିଭଳି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ନିଜର ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ସହଜ ଉପାୟ ଏହି କଥା ଶୁଣାଅ-- କେବଳ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦର ଅନ୍ତର କରିଦେଲେ ସଫଳତାର ମନ୍ତ୍ର ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯିବ । ତାହା ହେଲା ସ୍ୱଅର୍ଥେ ପରିବର୍ତ୍ତେ ସମସ୍ତଙ୍କର ସେବା ଅର୍ଥେ । କାରଣ ସ୍ୱାର୍ଥ ଲକ୍ଷ୍ୟଠାରୁ ଦୂରେଇ ଦେଇଥାଏ । ସେବା ଅର୍ଥେ, ଏହି ସଂକଳ୍ପ ଲକ୍ଷକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାରେ ସହଜରେ ସଫଳତା ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ । ଚାହେଁ ଲୌକିକ କାର୍ଯ୍ୟ ବା ଅଲୌକିକ କାର୍ଯ୍ୟ ଅର୍ଥେ ନିମିତ୍ତ ଅଟ କିନ୍ତୁ ନିଜର ସେହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା ବା ସଫଳତା ସହଜରେ ପ୍ରାପ୍ତ କରିପାରିବ । ତେଣୁ ଏହି ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦର ଅନ୍ତରର ମନ୍ତ୍ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଗର ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଶୁଣାଅ ।

ସାରା କଳହ-କ୍ଲେଶ, ଅସ୍ଥିରତା, ବିଶ୍ୱର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ହେଉଥିବା ଅନେକ ପ୍ରକାରର ବିଶୃଙ୍ଖଳା ଏହି ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ “ସ୍ୱାର୍ଥ” କାରଣରୁ ହିଁ ହେଉଛି ସେଥିପାଇଁ ସେବାଭାବ ବା ସେବାର ଭାବନା ସମାପ୍ତ ହୋଇଗଲାଣି । ଯିଏ ଯାହା ବି କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ଯେତେବେଳେ ବି ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରୁଛନ୍ତି ସେତେବେଳେ କ’ଣ ସଂକଳ୍ପ ନେଉଛନ୍ତି ? ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ସେବାର ସଂକଳ୍ପ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଏବଂ ଲକ୍ଷଣ ବଦଳିଯାଉଛି । ତେବେ କୌଣସି ବି ବିକାର ଆସିବାର ମୂଳ କାରଣ ହେଉଛି “ସ୍ୱାର୍ଥ” । ତେଣୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିଜର ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ବା ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ଚାବୀ ଦେଇ ଆସିବ । ଏମିତି ବି ଲୋକମାନେ ମୁଖ୍ୟ ଚାବୀଟିକୁ ହିଁ ଉପହାର ରୂପରେ ଦେଇଥାଆନ୍ତି । ତେବେ ତୁମେମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସଫଳତାର ଚାବୀ ଉପହାର ଦେବା ପାଇଁ ଯାଉଛ । ଦୁନିଆରେ ତ ଅନ୍ୟ ସବୁ କିଛି ଦେଇ ଦିଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଭଣ୍ଡାରର ଚାବୀ କେହି କାହାକୁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ । ତେବେ ଯାହାକୁ ଅନ୍ୟ କେହି ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ତାହା ହିଁ ତୁମେ ଦିଅ । ଯେତେବେଳେ ସର୍ବସମ୍ପତ୍ତିର ଚାବୀ ତାଙ୍କୁ ମିଳିଯିବ ତେବେ ସଫଳତା ନିଶ୍ଚିତ ମିଳିବ । ଆଚ୍ଛା— ଆଜି ତ କେବଳ ମିଶିବା ପାଇଁ ଆସିଛୁ ।

ରାଜତିଳକ ତ ୨୧ ଜନ୍ମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମିଳିଚାଲିବ ଏବଂ ସ୍ମୃତିର ତିଳକ ମଧ୍ୟ ସଂଗମଯୁଗରେ ଯେଉଁ ଦିନ ବ୍ରହ୍ମକୁମାର ବା କୁମାରୀ ନାମରେ ନାମିତ ହେଲ ସେହିଦିନ ହିଁ ବାପଦାଦାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମିଳିଯାଇଛି । ତେବେ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନେ ହେଲେ ସ୍ମୃତିର ତିଳକଧାରୀ ଏବଂ ଦେବତାମାନେ ହେଲେ ରାଜ୍ୟ ତିଳକଧାରୀ, ବାକି ମଝିରେ ଯେଉଁ ଫରିସ୍ତା ସ୍ୱରୂପ ରହିଛି ତାହାର ତିଳକ ହେଲା— ସମ୍ପନ୍ନ ସ୍ୱରୂପର ତିଳକ, ସମାନ ସ୍ୱରୂପର ତିଳକ । ତେବେ ବାପଦାଦା ତୁମକୁ କେଉଁ ତିଳକ ଲଗାଇଦେବେ ? ସମ୍ପନ୍ନ ଏବଂ ସମାନ ସ୍ୱରୂପ ହେବାର ତିଳକ ଏବଂ ସର୍ବ ବିଶେଷତା ଗୁଡିକରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ମୁକୁଟ । ଏହିଭଳି ତିକଳଧାରୀ, ମୁକୁଟଧାରୀ ସର୍ବଦା ଫରିସ୍ତା ସ୍ୱରୂପରେ ରହୁଥିବା ଡବଲ ଲାଇଟ୍ ସ୍ଥିତିର ଆସନର ଅଧିକାରୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆତ୍ମା ଅଟ । ବାପଦାଦା ଏହିଭଳି ଅଲୌକିକ ସାଜସଜା ଦ୍ୱାରା ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରୁଛନ୍ତି, ତେବେ ମୁକୁଟଧାରୀ ହୋଇଗଲ ନା! ମୁକୁଟ, ତିଳକ ଏବଂ ସିଂହାସନ । ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ବିଶେଷ ଉତ୍ସବ ଯାହାକୁ ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସମସ୍ତେ ଆସିଛ ନା! ଆଚ୍ଛା!

ଦେଶ ବିଦେଶରୁ ଆସିଥିବା ସମସ୍ତ ସଫଳତାର ତାରକାମାନଙ୍କ ଗଳାରେ ବାପଦାଦା ସଫଳତାର ମାଳା ପିନ୍ଧାଉଛନ୍ତି । କଳ୍ପ କଳ୍ପର ସଫଳତାର ଅଧିକାରୀ ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ଅଟ ସେଥିପାଇଁ ସଫଳତା ପ୍ରତି କଳ୍ପରେ ତୁମର ଜନ୍ମସିଦ୍ଧ ଅଧିକାର ହୋଇଯାଇଛି । ଏହି ନିଶ୍ଚୟ ଏବଂ ନିଶାରେ ସଦାସର୍ବଦା ଉଡୁଥାଅ । ସବୁ ପିଲାମାନେ ସ୍ମତି ଏବଂ ସ୍ନେହର ମାଳା ପ୍ରତିଦିନ ବଡ ସ୍ନେହର ସହିତ ବିଧି ପୂର୍ବକ ବାବାଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରୁଛନ୍ତି । ଏହାକୁ ନକଲ କରି ଭକ୍ତମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଦିନ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ମାଳା ପିନ୍ଧାଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ସଚ୍ଚା ଲଗନରେ ମଗ୍ନ ରହୁଥିବା ସନ୍ତାନ ସେମାନେ ଅମୃତବେଳାରେ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଏବଂ ସ୍ନେହଯୁକ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପ ରୂପୀ ରତ୍ନର ମାଳା, ଆତ୍ମିକ ଗୋଲାପ ଫୁଲର ମାଳା ପ୍ରତିଦିନ ବାପଦାଦାଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପିନ୍ଧାଇଥା’ନ୍ତି, ତେଣୁ ସବୁ ପିଲାମାନଙ୍କର ସ୍ନେହର ମାଳାରେ ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଯେପରି ଭକ୍ତମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଥମେ ନିଜର ଇଷ୍ଟଦେବତା ବା ଦେବୀଙ୍କୁ ମାଳାରେ ସଜାଇବା କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥା’ନ୍ତି, ପୁଷ୍ପ ଅର୍ପଣ କରି ଥାଆନ୍ତି ସେହିଭଳି ଜ୍ଞାନୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଯେଉଁମାନେ ବିଶେଷ ସ୍ନେହୀ ଅଟନ୍ତି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ବାପଦାଦାଙ୍କୁ ନିଜର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ପୁଷ୍ପ ଅର୍ପଣ କରିଥା’ନ୍ତି । ଏହିଭଳି ସ୍ନେହୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସ୍ନେହର ପ୍ରତିଦାନ ସ୍ୱରୂପ ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ପଦ୍ମଗୁଣା ସ୍ନେହର, ବରଦାନରେ, ଶକ୍ତିର ମାଳା ପିନ୍ଧାଉଛନ୍ତି । ତା’ ସହିତ ସମସ୍ତଙ୍କର ଖୁସିର ନୃତ୍ୟ ମଧ୍ୟ ବାପଦାଦା ଦେଖୁଛନ୍ତି । କିପରି ଡବଲ ଲାଇଟ୍ ହୋଇ ଉଡୁଛନ୍ତି ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଉଡାଇବାର ଯୋଜନା କରୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସବୁ ପିଲାମାନେ ନିଜର ନାମକୁ ପ୍ରଥମ ନମ୍ବର ମନେ କରି ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୋର ହିଁ ସ୍ମୃତି ପ୍ରଥମ ନମ୍ବରରେ ଆସିଛି ବୋଲି ଭାବି ସ୍ୱୀକାର କରିବ । ନାମ ତ ଅନେକ ଅଛି କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ କ୍ରମ ଅନୁସାରେ ମନେ ପଡିବାର ପାତ୍ର ଅଟନ୍ତି । ଆଚ୍ଛା!

ସମସ୍ତ ମଧୁବନ ନିବାସୀ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି ନା । ଅକ୍ଲାନ୍ତ ସେବା କରିବାର ପାର୍ଟ ମଧ୍ୟ କରିଲ ଏବଂ ସ୍ୱ-ଅଧ୍ୟୟନ କରିବାର ପାର୍ଟ ମଧ୍ୟ କରିଲ । ସେବାରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇ ଅନେକ ଜନ୍ମର ଭବିଷ୍ୟତ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କରିଦେଲ । କେବଳ ଭବିଷ୍ୟତ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ମଧୁବନ ନିବାସୀଙ୍କର ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ । ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କରିଲ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଜମା କରିଲ । ସମସ୍ତ ଶରୀରକୁ ବିଶ୍ରାମ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଦେଲ । ଏବେ ପୁଣି ଆସନ୍ତା ସିଜିନ୍ (ବାବା ମିଳନ) ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ଗଲ, ସିଜିନ୍ ସମୟରେ ବେମାର ହେବାର ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ସେହି ହିସାବ କିତାବକୁ ସମାପ୍ତ କରିଦେଲ । ଆଚ୍ଛା!

ଯେଉଁମାନେ ବି ଆସିଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଲଟେରୀ ତ ମିଳି ହିଁ ଯାଇଛି । ଆସିବା ଅର୍ଥାତ୍ ପଦ୍ମଗୁଣା ଜମା ହେବା । ମଧୁବନରେ ଆତ୍ମା ଏବଂ ଶରୀର ଉଭୟଙ୍କୁ ସତେଜତା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି । ଆଚ୍ଛା!

ଜଗଦୀଶ ଭାଇଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ:- ସେବା କରିବାରେ ଶକ୍ତିମାନଙ୍କ ସହିତ ପାର୍ଟ କରିବାର ନିମିତ୍ତ ହେବା— ଏହା ମଧ୍ୟ ତୁମର ଏକ ବିଶେଷ ପାର୍ଟ ରହିଛି । ସେବାରୁ ଜନ୍ମ ନେଇଛ, ସେବାରୁ ହିଁ ପାଳନା ପାଇଛ ଏବଂ ସେବାରେ ହିଁ ସଦା ସର୍ବଦା ଆଗକୁ ବଢିଚାଲ । ସେବାର ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ପ୍ରଥମ ପାଣ୍ଡବ ହିସାବରେ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ନିମିତ୍ତ ହୋଇଛ ସେଥିପାଇଁ ଏହା ମଧ୍ୟ ବିଶେଷ ସହଯୋଗର ପ୍ରତିଦାନ ଅଟେ । ସହଯୋଗ ସଦାସର୍ବଦା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି ଏବଂ ହେଉଥିବ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଶେଷ ଆତ୍ମାଙ୍କର କିଛି ନା କିଛି ବିଶେଷତା ତ ନିଶ୍ଚିତ ଅଛି । ତେଣୁ ସେହି ବିଶେଷତାକୁ ସଦାସର୍ବଦା କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇ ବିଶେଷତା ଦ୍ୱାରା ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ହିସାବରେ ରହି ଆସିଛ । ଏବେ ତ ସେବାର ଭଣ୍ଡାରକୁ ଯାଉଛ । ବିଦେଶକୁ ଯିବା ଅର୍ଥାତ୍ ସେବାର ଭଣ୍ଡାରକୁ ଯିବା । ଶକ୍ତିମାନଙ୍କ ସହିତ ପାଣ୍ଡବମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ବିଶେଷ ପାର୍ଟ ରହିଛି । ସଦାସର୍ବଦା ସୁଯୋଗ ମିଳିଆସିଛି ଏବଂ ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ମିଳୁଥିବ । ଏହିଭଳି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ବିଶେଷତା ଭରୁଥାଅ । ଆଚ୍ଛା!

ମୋହିନୀ ଭଉଣୀଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ:- ସବୁବେଳେ ସାଥୀରେ ରହିବାର ବିଶେଷ ପାର୍ଟ ରହିଛି । ଅନ୍ତରରେ ମଧ୍ୟ ସର୍ବଦା ସାଥୀରେ ଅଛ ଏବଂ ସାକାର ରୂପରେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂଗ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ବରଦାନୀ ଅଟ । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହି ବରଦାନ ଦ୍ୱାରା ସଂଗର ଅନୁଭବ କରାଅ । ନିଜର ବରଦାନ ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବରଦାନୀ କର । ଭକ୍ତି କରିବାର ମେହନତରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ପରିଶ୍ରମରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ମୋହବତ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ପରମାତ୍ମ ସ୍ନେହରେ ଚାଲିବାର ଅନୁଭବ କ’ଣ, ମେହନତରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ଏବଂ ମୋହବତରେ ରହିବା, ଏହି ଅନୁଭବ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ହେବା ଦରକାର, ଏଥିପାଇଁ ହିଁ ଯାଉଛ । ବିଦେଶୀ ଆତ୍ମାମାନେ ଆଉ ମେହନତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହାଁନ୍ତି, ଥକିଗଲେଣି । ଏହିଭଳି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସାଥୀରେ ରହିବାର ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ନେହରେ ମଗନ ରହିବାର ସହଜ ଅନୁଭବ କରାଇବ । ଏହିଭଳି ସେବାର ସୁଯୋଗ ମିଳିବା ମଧ୍ୟ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଲଟେରୀ ଅଟେ ଯାହାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ତୁମେ ସହଜ ପୁରୁଷାର୍ଥୀ ହୋଇଛ । ମେହନତରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ସ୍ନେହରେ ମଗ୍ନ ରହିବାର ଅନୁଭବ କ’ଣ— ଏହିଭଳି ବିଶେଷତା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶୁଣାଇ ସ୍ୱରୂପ କରିଦେବ । ଯେଉଁ ଦୃଢ ସଂକଳ୍ପ କରିଛ ତାହା ବହୁତ ଭଲ କରିଛ । ସର୍ବଦା ଅମୃତବେଳାରେ ଏହି ଦୃଢ ସଂକଳ୍ପକୁ ଦେହରାଉ ଥାଅ । ଆଚ୍ଛା!

ପାର୍ଟିମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ:- ସଦାସର୍ବଦା ନିଜର ବିଶେଷ ପାର୍ଟକୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ହେଉଛ ? ଉଚ୍ଚରୁ ଉଚ୍ଚ ପିତାଙ୍କ ସହିତ ପାର୍ଟ କରୁଥିବା ବିଶେଷ ପାର୍ଟଧାରୀ ଅଟ । ବିଶେଷ ପାର୍ଟଧାରୀଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମ ସ୍ୱତଃ ହିଁ ବିଶେଷ ହୋଇଥିବ କାରଣ ତାଙ୍କର ସ୍ମୃତିରେ ରହିଥାଏ ଯେ ମୁଁ ବିଶେଷ ପାର୍ଟଧାରୀ । ଯେପରି ସ୍ମୃତି ସେହିପରି ସ୍ଥିତି ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ହୋଇଯାଏ । ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାଣୀ ବିଶେଷ ଅଟେ କାରଣ ସାଧାରଣତା ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି । ବିଶେଷ ପାର୍ଟଧାରୀ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ଆକର୍ଷିତ କରିଥାଆନ୍ତି । ତେଣୁ ସର୍ବଦା ଏହି ସ୍ମୃତିରେ ରୁହ ଯେ ଆମର ଏହି ବିଶେଷ ପାର୍ଟ ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ଆତ୍ମା ନିଜର ବିଶେଷତାକୁ ଜାଣିବେ କାରଣ କୌଣସି ବି ବିଶେଷ ଆତ୍ମାକୁ ଦେଖିଲେ ନିଜ ଭିତରେ ବିଶେଷ ହେବାର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ଆସିଥାଏ । କେଉଁଠି ବି ରୁହ, କେତେ ବି ମାୟାବୀ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଭିତରେ ରୁହ କିନ୍ତୁ ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ଥାନରେ ବିଶେଷ ଜଣା ପଡିବା ଉଚିତ୍ । ଯେପରି ହୀରା ମାଟି ଭିତରେ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଚମକିବାର ଦେଖାଯାଇଥାଏ ଅର୍ଥାତ୍ ହୀରା, ହୀରା ଅବସ୍ଥାରେ ହିଁ ରହିଥାଏ । ସେହିଭଳି କିଭଳି ବି ବାତାବରଣ ହୋଇଥାଉ କିନ୍ତୁ ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ସଦା ସର୍ବଦା ନିଜର ବିଶେଷତା ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆକର୍ଷିତ କରିଥାଏ ତେଣୁ ସଦା ସର୍ବଦା ଏହି କଥା ସ୍ମୃତିରେ ରଖିଥାଅ ଯେ ଆମେ ବିଶେଷ ଯୁଗର ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ।

ବମ୍ବେ ନିବାସୀଙ୍କ ପାଇଁ ୟାଦପ୍ୟାର:- ବମ୍ବେରେ ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ସନ୍ଦେଶ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ । ବମ୍ବେ ନିବାସୀ ବହୁତ ବ୍ୟସ୍ତରେ ମଧ୍ୟ ରହୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ବ୍ୟସ୍ତତା ଭିତରେ ରହୁଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ସନ୍ଦେଶ ଦେବା ଦରକାର ନଚେତ୍ ସେମାନେ ଉଲୁଗୁଣା ଦେବେ ଯେ ଆମେ ତ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ଆପଣମାନେ ତ ଆମକୁ ଶୁଣାଇ ନଥିଲେ ସେଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏବେଠାରୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଗ୍ରତ କରିବାକୁ ହେବ । ତେଣୁ ବମ୍ବେ ନିବାସୀଙ୍କୁ କହିବ ଯେ ନିଜର ଜନ୍ମର ବିଶେଷତାକୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ସେବାରେ ଲଗାଇ ଚାଲ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ସହଜରେ ସଫଳତାକୁ ଅନୁଭବ କରିପାରିବ । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ଜନ୍ମରୁ ହିଁ କୌଣସି ନା କୌଣସି ବିଶେଷତା ନିଶ୍ଚିତ ଥାଏ, ସେହି ବିଶେଷତାକୁ କେବଳ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମୟରେ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଅ । ନିଜର ବିଶେଷତାକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କର । କେବଳ ନିଜ ଭିତରେ ରଖ ନାହିଁ, ଦୁନିଆ ସମ୍ମୁଖକୁ ଆଣ । ଆଚ୍ଛା—

ଅବ୍ୟକ୍ତ ମୁରଲୀରୁ ସଂଗୃହୀତ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଶ୍ନ ଏବଂ ସେଗୁଡିକର ଉତ୍ତର

ପ୍ରଶ୍ନ:- ଏକାଗ୍ରତାର ଶକ୍ତି କେଉଁ କେଉଁ ଅନୁଭୂତି କରାଇଥାଏ ?

ଉତ୍ତର:- ଏକାଗ୍ରତାର ଶକ୍ତି ଆଧାରରେ ମାଲିକ ପଣିଆର ଶକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା (୧) ସହଜରେ ନିର୍ବିଘ୍ନ ସ୍ଥିତିର ଅନୁଭବ ହୋଇଥାଏ, ମାୟା ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ପଡିନଥାଏ । (୨) ସ୍ୱତଃ ପ୍ରବୃତ୍ତ ଭାବରେ ଏକମାତ୍ର ବାବା ଅନ୍ୟ କେହି ନୁହେଁ—ଏହି ଅନୁଭୂତି ହୋଇଥାଏ । (୩) ଫରିସ୍ତା ରୂପର ସ୍ଥିତି ସ୍ଥାୟୀ ଭାବରେ ରହିବାର ସ୍ୱତଃ ଅନୁଭବ ହୋଇଥାଏ । (୪) ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ସ୍ନେହ, କଲ୍ୟାଣ, ସମ୍ମାନର ବୃତ୍ତି ସ୍ୱତଃ ରହିଥାଏ ।

ପ୍ରଶ୍ନ:- ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କ ଭଳି ସମ୍ପନ୍ନତାର ସ୍ଥିତି ଯେତେ ଯେତେ ନିକଟକୁ ଆସିବ ସେତେସେତେ କେଉଁ ସ୍ୱମାନ ସ୍ମୃତିରେ ରହିବ ?

ଉତ୍ତର:- ଫରିସ୍ତା ସ୍ଥିତିର ସ୍ୱମାନ । ଚାଲିବା ବୁଲିବା ସମୟରେ ଫରିସ୍ତା ରୂପ, ଦେହ ଅଭିମାନ ରହିତ ଅବସ୍ଥା ରହିବ । ଯେପରି ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କଠାରୁ କର୍ମ କରିବା ସମୟରେ, କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବା ସମୟରେ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଉଥିବା ସମୟରେ, ପିଲାମାନଙ୍କର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ବତାଉଥିବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଦେହଠାରୁ ଅଲଗା, ସୂକ୍ଷ୍ମ ପ୍ରକାଶ ସ୍ୱରୂପର ଅନୁଭୂତି କରୁଥିଲ, ଏଭଳି ଲାଗୁଥିଲା ଯେପରି କଥାବାର୍ତ୍ତା ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଏଠାରେ ନାହାଁନ୍ତି, ସବୁ କିଛି ଦେଖୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅଲୌକିକତା ରହିଛି । ଦେହ ଅଭିମାନଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ, ଅନ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ଦୈହିକ ସ୍ମୃତି ଆସୁନଥିବ, ଦେହଠାରୁ ଅଲଗା ଥିବାର ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଥିବ, ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ ଦେହ ଭିତରେ ରହି ମଧ୍ୟ ଫରିସ୍ତା ସ୍ୱରୂପ ।

ପ୍ରଶ୍ନ:- ଫରିସ୍ତା ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ସୂକ୍ଷ୍ମଲୋକକୁ ଯିବା ପାଇଁ କେଉଁ କଥା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହେବ ?

ଉତ୍ତର:- ମନର ଏକାଗ୍ରତା ଉପରେ । ସେଥିପାଇଁ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଭାବରେ ମନକୁ ଚଲାଅ । ଯେପରି ପ୍ରଥମ ନମ୍ବର ଆତ୍ମା ବ୍ରହ୍ମାବାବା ସାକାର ରୂପରେ ରହି ଫରିସ୍ତା ଜୀବନର ଅନୁଭବ କରାଉଥିଲେ ଏବଂ ଫରିସ୍ତା ହୋଇଗଲେ, ସେହିଭଳି ଫରିସ୍ତା ସ୍ୱରୂପର ଅନୁଭୂତି ନିଜେ ମଧ୍ୟ କର ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କରାଅ କାହିଁକି ନା ଫରିସ୍ତା ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେବତା ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ ।

ପ୍ରଶ୍ନ:- କେଉଁ ଅବସ୍ତାକୁ ବଶୀଭୂତ ଅବସ୍ଥା କୁହାଯାଏ ଯାହାକି ଭଲ ଲାଗିନଥାଏ ?

ଉତ୍ତର:- କେହି କେହି ପିଲା କହିଥାଆନ୍ତି ଯେ ଆମେ ଚାହୁଁ ନାହୁଁ କିମ୍ବା ଚିନ୍ତା ବି କରିନାହୁଁ କିନ୍ତୁ ହୋଇଗଲା, କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ହୋଇଯାଉଛି, ଏହା ହେଉଛି ମନ ଦ୍ୱାରା ବଶୀଭୂତ ହେବାର ଅବସ୍ଥା । ଏହିଭଳି ଅବସ୍ଥା ଭଲ ଲାଗିନଥାଏ । ଯଦି କରିବାର ଅଛି ତେବେ ମନ ଦ୍ୱାରା କର୍ମ ହେଉ, ଯଦି କରିବାର ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମନ କହୁଛି କର, ଏହା ମାଲିକ ପଣିଆ ନୁହେଁ ।

ପ୍ରଶ୍ନ:- କେଉଁ କଥାରେ ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କରିବ ?

ଉତ୍ତର:- ଯେପରି ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅନୁଭବ କରିଛ ଯେ ସମ୍ମୁଖରେ ଫରିସ୍ତା ଛିଡା ହୋଇଛନ୍ତି, ଫରିସ୍ତା ଦୃଷ୍ଟି ଦେଉଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କର । ମନର ଏକାଗ୍ରତାର ଶକ୍ତି ସହଜରେ ଏହିଭଳି ଫରିସ୍ତା କରିଦେବ ।

ବରଦାନ:-
ବ୍ୟର୍ଥ ବା ମାୟାଠାରୁ ଅବିଦ୍ୟା ହୋଇ ଦିବ୍ୟତାର ଅନୁଭବ କରାଉଥିବା ମହାନ ଆତ୍ମା ହୁଅ ।

ମହାନ ଆତ୍ମା ଅର୍ଥାତ୍ ସେଣ୍ଟ୍ (ସାଧୁ) ତାଙ୍କୁ କୁହାଯିବ ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟର୍ଥ ବା ମାୟାଠାରୁ ଇନୋସେଣ୍ଟ ଅର୍ଥାତ୍ ଅବିଦ୍ୟା ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଥିବେ । ଯେପରି ଦେବତାମାନେ ବ୍ୟର୍ଥର ଅବିଦ୍ୟା ସ୍ୱରୂପ ଥିଲେ, ସେହିଭଳି ନିଜର ସେହି ସଂସ୍କାରକୁ ଜାଗ୍ରତ କର । ବ୍ୟର୍ଥର ଅବିଦ୍ୟା ସ୍ୱରୂପ ହୁଅ, କାହିଁକି ନା ଏହି ବ୍ୟର୍ଥର ନିଶା କେବେ କେବେ ସତ୍ୟତାର ଚେତନା ବା ଯଥାର୍ଥତାର ଚେତନାକୁ ସମାପ୍ତ କରିଦେଇଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ସମୟ, ନିଶ୍ୱାସ, ବାଣୀ, କର୍ମ ସବୁଥିରେ ବ୍ୟର୍ଥଠାରୁ ଅବିଦ୍ୟା ହୁଅ । ଯେତେବେଳେ ବ୍ୟର୍ଥର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବିଦ୍ୟା ହୋଇଯିବ ସେତେବେଳେ ଦିବ୍ୟତା ଆପେ ଆପେ ଅନୁଭବ ହେବ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରାଇବ ।

ସ୍ଲୋଗାନ:-
ଯଦି ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତେବେ ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କର ପାଦଚିହ୍ନ ଉପରେ ପାଦ ରଖି ଚାଲ ।


ସୂଚନା:- ଆଜି ମାସର ତୃତୀୟ ରବିବାର, ସମସ୍ତେ ସଂଗଠିତ ରୂପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ୬.୩୦ଠାରୁ ୭.୩୦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତର୍ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଯୋଗରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ନିଜର ଫରିସ୍ତା ସ୍ୱରୁପ ଦ୍ୱାରା ପୂରା ବିଶ୍ୱକୁ ଶାନ୍ତିର ଶକ୍ତିଶାଳୀ କିରଣ (ସକାଶ) ଦେବାର ସେବା କରିବେ । ସାରା ଦିନ ଚାଲିବା ବୁଲିବା ସମୟରେ ନିଜକୁ ନିକାକାରୀ ଆତ୍ମା ଏବଂ କର୍ମ କରିବା ସମୟରେ ନିଜକୁ ଫରିସ୍ତା ମନେ କରି କର୍ମଯୋଗୀ ମନେ କରି କର୍ମ କରିବେ ।