26.11.19 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ଡ୍ରାମାର ଶ୍ରେଷ୍ଠଜ୍ଞାନ
ତୁମମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ହିଁ ରହିଛି, ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଏହି ଡ୍ରାମାର ଅବିକଳ ପୁନରାବୃତ୍ତି ହେଉଛି ।”
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ପ୍ରବୃତ୍ତିରେ
ରହୁଥିବା ପିଲାମାନେ ବାବାଙ୍କୁ କେଉଁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ବାବା ତାଙ୍କୁ କେଉଁ ରାୟ
ଦେଉଛନ୍ତି ?
ଉତ୍ତର:-
କେହି କେହି
ସନ୍ତାନ ପଚାରୁଛନ୍ତି — ବାବା ଆମେ ବ୍ୟବସାୟ ଇତ୍ୟାଦି କରିବୁ ? ବାବା କହୁଛନ୍ତି — ପିଲାମାନେ
ବ୍ୟବସାୟ ନିଶ୍ଚିତ କର କିନ୍ତୁ ରାଜକୀୟ ବ୍ୟବସାୟ କର । ବ୍ରାହ୍ମଣ ପିଲାମାନେ କେବେହେଲେ ମଦ,
ସିଗାରେଟ୍, ବିଡି ଇତ୍ୟାଦିର ଛି ଛି ଅର୍ଥାତ୍ ନିକୃଷ୍ଟ ବ୍ୟବସାୟ କରିପାରିବେ ନାହିଁ କାରଣ ଏହା
ଦ୍ୱାରା ଆହୁରି ଅଧିକ ବିକାର ପ୍ରତି ଆକର୍ଷଣ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାଏ ।
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ଆତ୍ମିକ ପିତା
ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଏବେ ଗୋଟିଏ ହେଲା ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଶ୍ରୀମତ,
ଦ୍ୱିତୀୟଟି ହେଲା ରାବଣର ଆସୁରୀ ମତ । ଆସୁରୀ ମତ ବାବାଙ୍କର ତ କୁହାଯିବ ନାହିଁ । ରାବଣକୁ ତ ବାପା
କୁହାଯିବ ନାହିଁ ନା । ତାହା ହେଲା ରାବଣର ଆସୁରୀ ମତ । ଏବେ ତୁମମାନଙ୍କୁ ମିଳୁଛି ଈଶ୍ୱରୀୟ ମତ ।
ଏଥିରେ କେତେ ରାତି-ଦିନର ଅନ୍ତର ରହିଛି । ବୁଦ୍ଧିରେ ଆସୁଛି ଈଶ୍ୱରୀୟ ମତ ଦ୍ୱାରା ଆମେ ଦୈବୀଗୁଣ
ଧାରଣ କରି ଆସୁଛୁ । ଏକଥା କେବଳ ତୁମେ ପିଲାମାନେ ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶୁଣୁଛ, ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଜଣା
ନାହିଁ । ବାବା ସମ୍ପତ୍ତି ଦେବା ପାଇଁ ହିଁ ପିଲାମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଶୁଛନ୍ତି । ରାବଣ ଦ୍ୱାରା ତ
ସମ୍ପତ୍ତି ଆହୁରି କମ୍ ହୋଇଯାଏ । ଈଶ୍ୱରୀୟ ମତ କେଉଁଠାକୁ ନେଇଯାଉଛି ଏବଂ ଆସୁରୀମତ କେଉଁଠାକୁ
ନେଇଥାଏ, ଏହା ତୁମେ ହିଁ ଜାଣିଛ । ଯେବେଠାରୁ ତୁମକୁ ଆସୁରୀ ମତ ମିଳିଛି ତୁମେ ତଳକୁ ଖସି ଖସି
ଆସିଛ । ନୂଆ ଦୁନିଆରେ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ କରି ତଳକୁ ଖସିଥାଅ । ଖସିବା କିପରି ହୋଇଥାଏ ପୁଣି ଚଢିବା
କିପରି ହୋଇଥାଏ - ଏହା ମଧ୍ୟ ତୁମେ ପିଲାମାନେ ଏବେ ବୁଝିଯାଇଛ । ପୁଣି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେବା ପାଇଁ ଏବେ
ତୁମମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରୀମତ ମଧ୍ୟ ମିଳୁଛି । ତୁମେ ଏଠାକୁ ଆସିଛ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେବା ପାଇଁ । ତୁମେ ଜାଣିଛ —
ଆମେ ପୁଣି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମତ କିପରି ପାଇବୁ । ଅନେକ ଥର ତୁମେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମତ ଦ୍ୱାରା ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇଛ ।
ପୁଣି ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନେଇ ନେଇ ତଳକୁ ଖସିଆସିଛ । ପୁଣି ଥରେ ମାତ୍ର ହିଁ ଚଢୁଛ । ନମ୍ବରବାର
ପୁରୁଷାର୍ଥ ଅନୁସାରେ ତ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି, ଏଥିରେ ସମୟ ଲାଗୁଛି । ଏବେ ପୁଣି ଏହି
ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ସଂଗମଯୁଗର ମଧ୍ୟ ସମୟ ରହିଛି ନା, ପୂରା ଆକ୍ୟୁରେଟ୍ (ସଠିକ୍) ସମୟ ରହିଛି । ଡ୍ରାମା
ପୂରା ଆକ୍ୟୁରେଟ୍ ଚାଲୁଛି ଏବଂ ଏହି ଡ୍ରାମା ବଡ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ମଧ୍ୟ । କିନ୍ତୁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ
ବୁଝିବା ପାଇଁ ବଡ ସହଜ ହୋଇଥାଏ । ଏବେ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବାକୁ ହେବ ଏବଂ ବର୍ସା ନେବାକୁ ହେବ ।
ବାସ୍ । ଯେହେତୁ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରୁଛନ୍ତି ତେଣୁ କାହା କାହାକୁ ଡିଫିକଲ୍ଟ (କଷ୍ଟ) ମଧ୍ୟ ଲାଗୁଛି ।
ଏତେ ଉଚ୍ଚରୁ ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇବା କ’ଣ ସହଜ କଥା! ବାବାଙ୍କ ସ୍ମୃତି ବହୁତ ସହଜ ଏବଂ ବାବାଙ୍କର ବର୍ସା
ମଧ୍ୟ ବହୁତ ସହଜ । ଏହା ତ’ ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡର କଥା । ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିବା ସମୟରେ ପୁଣି ମାୟାର
ବିଘ୍ନ ମଧ୍ୟ ପଡିଥାଏ । ତେବେ ରାବଣ ଉପରେ ବିଜୟ ପାଇବାକୁ ହିଁ ହୋଇଥାଏ । ଏବେ ସାରା ସୃଷ୍ଟି ଉପରେ
ଏହି ରାବଣର ରାଜ୍ୟ ଚାଲିଛି । ଏବେ ତୁମେ ବୁଝିପାରୁଛ ଯେ ଆମେ ଯୋଗବଳ ଦ୍ୱାରା ରାବଣ ଉପରେ ପ୍ରତି
କଳ୍ପ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ଆସିଛୁ ଏବଂ ଏବେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଛୁ । ଶିକ୍ଷାଦାତା ଏକମାତ୍ର
ବେହଦର ପିତା ଅଟନ୍ତି । ଭକ୍ତିମାର୍ଗରେ ମଧ୍ୟ ତୁମେ ବାବା ବାବା କହିଆସିଛ । କିନ୍ତୁ ପୂର୍ବରୁ
ବାବାଙ୍କୁ ଜାଣିନଥିଲ । ଆତ୍ମାକୁ ଜାଣିଥିଲ । କହୁଥିଲ ଭ୍ରୁକୁଟୀ ମଧ୍ୟରେ ଚମକୁଛି ଏକ ଅଜବ ତାରକା
। ଆତ୍ମାକୁ ଜାଣି ମଧ୍ୟ ବାବାଙ୍କୁ ଜାଣିନଥିଲ । କିପରି ବିଚିତ୍ର ଡ୍ରାମା ଅଟେ । କହୁଥିଲ — ହେ
ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା, ମନେ ପକାଉଥିଲ, କିନ୍ତୁ ଜାଣିନଥିଲ । ନା ଆତ୍ମାର ଆକ୍ୟୁପେସନ୍ (କର୍ତ୍ତବ୍ୟ),
ନା ପରମାତ୍ମାଙ୍କରଆକ୍ୟୁପେସନକୁ ପୂରା ଜାଣିଥିଲ । ଏବେ ବାବା ନିଜେ ଆସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ବାବାଙ୍କ
ବିନା କେହି କେବେ ଏସବୁର ଅନୁଭୂତି କରାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ଆଉ କାହାର ପାର୍ଟ ହିଁ ନାହିଁ । ଗାୟନ
ମଧ୍ୟ ଅଛି ଈଶ୍ୱରୀୟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ, ଆସୁରୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଏବଂ ଦୈବୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ । ଏହା ବହୁତ ସହଜ କଥା
। କିନ୍ତୁ ଏହି କଥା ମନେ ରହୁ ଏଥିରେ ହିଁ ମାୟା ବିଘ୍ନ ପକାଇଥାଏ, ଭୁଲାଇ ଦେଇଥାଏ । ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ନମ୍ବରବାର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଅନୁସାରେ ଯୋଗ କରି କରି ଯେବେ ଡ୍ରାମାର ଅନ୍ତିମ ଅବସ୍ଥା ଆସିବ
ଅର୍ଥାତ୍ ପୁରୁଣା ଦୁନିଆର ସମାପ୍ତ ହେବ ସେତେବେଳେ ନମ୍ବରବାର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଅନୁସାରେ ରାଜଧାନୀ
ସ୍ଥାପନ ହୋଇଯିବ । ଶାସ୍ତ୍ରରୁ ଏହି କଥା କେହି କେବେ ବୁଝାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ଗୀତା ଆଦି ତ ଇଏ
ମଧ୍ୟ ବହୁତ ପଢିଛନ୍ତି ନା । ଏବେ ବାବା କହୁଛନ୍ତି — ଏହାର (ଶାସ୍ତ୍ର ଜ୍ଞାନର) କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ
ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଭକ୍ତିରେ କର୍ଣ୍ଣରସ ବହୁତ ମିଳିଥାଏ । ତେଣୁ ଛାଡି ନଥାନ୍ତି ।
ତୁମେ ଜାଣିଛ ସବୁକିଛି ପୁରୁଷାର୍ଥ ଉପରେ ହିଁ ନିର୍ଭର କରେ । ଧନ୍ଦା (ବ୍ୟବସାୟ) ଆଦି ମଧ୍ୟ
କାହାର ରୟାଲ (ରାଜକୀୟ) ହୋଇଥାଏ, କାହାର ଛି-ଛି ଧନ୍ଦା ହୋଇଥାଏ । ମଦ, ବିଡି, ସିଗାରେଟ୍, ଆଦି
ବିକିଥାନ୍ତି — ଏହା ତ ବହୁତ ଖରାପ ଧନ୍ଦା ଅଟେ । ମଦ ହିଁ ସବୁ ବିକାରକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥାଏ ।
କାହାକୁ ମଦୁଆ କରାଇବା — ଏହି ଧନ୍ଦା ଭଲ ନୁହେଁ । ବାବା ରାୟ ଦେଉଛନ୍ତି ଯୁକ୍ତିର ସହିତ ଏହି
ଧନ୍ଦାକୁ ଚେଞ୍ଜ (ପରିବର୍ତ୍ତନ) କରିନିଅ । ନଚେତ୍ ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇପାରିବ ନାହିଁ । ବାବା
ବୁଝାଉଛନ୍ତି କେବଳ ଅବିନାଶୀ ଜ୍ଞାନ ରତ୍ନର ଧନ୍ଦା ବ୍ୟତୀତ ଏହି ସବୁ ଧନ୍ଦାରେ କ୍ଷତି ହିଁ
ହୋଇଥାଏ । ଯଦିଓ ବ୍ରହ୍ମାବାବା ହୀରା ବ୍ୟବସାୟ କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଫାଇଦା ତ କିଛି ହେଲା ନାହିଁ ନା
। ହଁ ଲକ୍ଷପତି ହେଲେ । କିନ୍ତୁ ଏହି ଧନ୍ଦାରୁ ତୁମେ କ’ଣ ହେଉଛ ? ବାବା ପତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ସବୁବେଳେ
ଲେଖିଥାନ୍ତି ପଦମାପଦମ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଏବଂ ତାହା ମଧ୍ୟ ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ହୋଇଥାନ୍ତି । ତୁମେ ମଧ୍ୟ
ବୁଝି ପାରୁଛ ବାବା ବିଲକୁଲ୍ ଠିକ୍ ହିଁ କହୁଛନ୍ତି । ଆମେ ସେହି ଦେବୀ ଦେବତା ଥିଲେ, ପୁଣି ଚକ୍ର
ଲଗାଇ ତଳକୁ ଆସିଲେ । ଏବେ ତୁମେ ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତକୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଯାଇଛ । ଜ୍ଞାନ ତ
ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମିଳିଛି କିନ୍ତୁ ତା’ ସହିତ ଦୈବୀଗୁଣ ମଧ୍ୟ ଧାରଣ କରିବାକୁ ହେବ । ନିଜର ଯାଞ୍ଚ
କରିବାକୁ ହେବ ମୋ ଠାରେ କୌଣସି ଆସୁରୀ ଅବଗୁଣ ତ ନାହିଁ ? ଏହି ବାବା ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛନ୍ତି ମୁଁ ମୋର
ଏହି ଶରୀର ରୂପୀ ଘରକୁ ଭଡାରେ ଦେଇଛି । ଏହା ମଧ୍ୟ ଘର ଅଟେ ନା । ଏଥିରେ ଆତ୍ମା ରହିଥାଏ । ମୋତେ
ବହୁତ ନିଶା ରହୁଛି କି ଭଗବାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଭଡାରେ ଘର ଦେଇଛି! ଡ୍ରାମା ପ୍ଲାନ୍ ଅନୁସାରେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି
ଘର ତାଙ୍କୁ ନେବାର ହିଁ ନାହିଁ । କଳ୍ପ କଳ୍ପ ତାଙ୍କୁ ଏହି ଘରକୁ ହିଁ ନେବାକୁ ପଡିଥାଏ । ଏହାଙ୍କୁ
ତ ଖୁସୀ ହୋଇଥାଏ ନା । କିନ୍ତୁ ପୁଣି ହଙ୍ଗାମା ମଧ୍ୟ କେତେ ହୋଇଗଲା । ଏହି ବାବା ମଧ୍ୟ କେବେ କେବେ
ହସ ଖୁସୀରେ ବାବାଙ୍କୁ କହିଥା’ନ୍ତି — ବାବା ଆପଣଙ୍କ ରଥ ହେଲି ବୋଲି ମୋତେ ଏତେ ଗାଳି ଖାଇବାକୁ
ପଡୁଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ଗାଳି ତ’ ମୋତେ ମିଳୁଛି । ଏବେ ତୁମର ପାଳି ପଡିଛି ।
ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କୁ କେବେ ଗାଳି ମିଳିନଥିଲା । ଏବେ ପାଳି ଆସିଛି । ରଥ ଦେଇଛି ତେଣୁ ନିଶ୍ଚିତ
ବାବାଙ୍କଠାରୁ ସହଯୋଗ ମଧ୍ୟ ମିଳିବ । ପୁଣି ମଧ୍ୟ ବାବା କହୁଛନ୍ତି - ବାବାଙ୍କୁ ନିରନ୍ତର ମନେ
ପକାଅ, ଏଥିରେ ତୁମେ ପିଲାମାନେ ଏହାଙ୍କ (ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କ)ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକ ତୀବ୍ର ଯାଇପାରିବ
କାରଣ ଏହାଙ୍କ ଉପରେ ତ ମାମଲା ବହୁତ ଅଛି । ଯଦିଓ ଡ୍ରାମା କହି ଛାଡି ଦେଇଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ
ନିଶ୍ଚିତ କିଛି ପ୍ରଭାବ ତ ପଡିଥାଏ ନା । ଇଏ ବିଚରା ବହୁତ ଭଲ ସର୍ଭିସ୍ କରୁଥିଲେ । ସଙ୍ଗ ଦୋଷରେ
ପଡି ଖରାପ ହୋଇଗଲେ । କେତେ କେତେ ଡିସସର୍ଭିସ୍ ହୋଇଥାଏ । କେହି କେହି ଏଭଳି କାମ ସବୁ କରିଥା’ନ୍ତି
ଯାହାର ପ୍ରଭାବ ସ୍ଥିତି ଉପରେ ପଡିଥାଏ । ସେହି ସମୟରେ ବୁଝିପାରନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ଏହା ମଧ୍ୟ
ଡ୍ରାମାରେ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଅଛି । ମାୟା ଅବସ୍ଥାକୁ ବିଗାଡି ଦେଇଥାଏ । ତେଣୁ ବହୁତ ଡିସସର୍ଭିସ୍
ହୋଇଯାଏ । ଅବଳାମାନଙ୍କ ଉପରେ କେତେ ଅତ୍ୟାଚାର ହୋଇଥାଏ । ଏଠାରେ ତ ନିଜର ପିଲାମାନେ ହିଁ କେତେ
ଡିସସର୍ଭିସ୍ କରୁଛନ୍ତି । ଓଲଟା ସିଧା କହିବାକୁ ଲାଗି ପଡୁଛନ୍ତି ।
ଏବେ ତୁମେ ପିଲାମାନେ ଜାଣୁଛ ବାବା କ’ଣ ଶୁଣାଉଛନ୍ତି ? କୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ଶୁଣାଉ ନାହାଁନ୍ତି
। ଏବେ ଆମେ ଶ୍ରୀମତ ଆଧାରରେ କେତେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେଉଛୁ । ଆସୁରୀ ମତ ଦ୍ୱାରା କେତେ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଛୁ ।
ତେବେ ଏଥିରେ ସମୟ ଲାଗିଥାଏ ନା । ମାୟାର ଯୁଦ୍ଧ ତ ଚାଲିବ । ଏବେ ତୁମର ବିଜୟ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ । ଏକଥା
ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଶାନ୍ତିଧାମ-ସୁଖଧାମ ଉପରେ ତ ଆମର ବିଜୟ ସୁନିଶ୍ଚିତ । କଳ୍ପ କଳ୍ପ ଆମେ ବିଜୟ
ପାଇ ଆସିଛୁ । ଏହି ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ସଂଗମଯୁଗରେ ହିଁ ସ୍ଥାପନା ଏବଂ ବିନାଶ ହୁଏ । ଏହି ସାରା ଡିଟେଲ୍
ତୁମ ପିଲାମାନଙ୍କ ବୁଦ୍ଧିରେ ଅଛି । ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ବାବା ଆମ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପନାର କାର୍ଯ୍ୟ
କରାଉଛନ୍ତି । ପୁଣି ଆମେ ହିଁ ରାଜ୍ୟ କରିବା । ବାବାଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ମଧ୍ୟ କହିବ ନାହିଁ! ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ଏହା ମଧ୍ୟ ଡ୍ରାମାରେ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଅଛି । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଏହି ଡ୍ରାମାରେ ପାର୍ଟଧାରୀ ଅଟେ
। ଡ୍ରାମାରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାର୍ଟ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଅଛି । ଶିବବାବାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ପାର୍ଟ ଅଛି । ଆମର
ମଧ୍ୟ ପାର୍ଟ ଅଛି । ଏଠାରେ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ଦେବାର କୌଣସି କଥା ହିଁ ନାହିଁ । ଶିବବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ
ତୁମକୁ ଶ୍ରୀମତ୍ ଦେଇ ରାସ୍ତା ଦେଖାଉଛି ଅନ୍ୟ କେହି ବି ଏହି ରାସ୍ତା ଦେଖାଇପାରିବେ ନାହିଁ ।
ଯିଏବି ଏଠାକୁ ଆସୁଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ କୁହ ଏଠାରେ ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ନୂଆ ଦୁନିଆ ସ୍ୱର୍ଗ ଥିଲା ନା । ଏହି
ପୁରୁଣା ଦୁନିଆକୁ ତମୋପ୍ରଧାନ କୁହାଯାଏ । ପୁଣି ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ହେବା ପାଇଁ ଦୈବୀଗୁଣ ଧାରଣ କରିବା
ଆବଶ୍ୟକ । ବାବାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସ୍ମରଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ମନମନାଭବ, ମଧ୍ୟାଜୀଭବ ଏହା ହିଁ ମନ୍ତ୍ର ଅଟେ
। ବାବା ଏକଥା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି, ମୁଁ ସୁପ୍ରିମ ଗୁରୁ ଅଟେ ।
ତୁମେ ପିଲାମାନେ ଏବେ ଯୋଗର ଯାତ୍ରା ଦ୍ୱାରା ସାରା ସୃଷ୍ଟିକୁ ସଦଗତିରେ ପହଞ୍ଚାଉଛ । ଜଗତଗୁରୁ
ଏକମାତ୍ର ଶିବବାବା ଅଟନ୍ତି ଯିଏକି ତୁମକୁ ଶ୍ରୀମତ ଦେଉଛନ୍ତି । ତୁମେ ଜାଣିଛ ପ୍ରତି ୫୦୦୦ ବର୍ଷ
ପରେ ଆମକୁ ଏହି ଶ୍ରୀମତ ମିଳୁଛି । ଚକ୍ର ଘୂରି ଚାଲିଛି । ଆଜି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆ ଅଛି, କାଲି ନୂଆ
ଦୁନିଆ ହେବ । ଏହି ଚକ୍ରକୁ ବୁଝିବା ମଧ୍ୟ ବହୁତ ସହଜ । ଏହି ସବୁ କଥା ସ୍ମୃତିରେ ରହୁ ଯାହା
ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ବୁଝାଇପାରିବ । କିନ୍ତୁ ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । କେହି ପୁଣି
ତଳକୁ ମଧ୍ୟ ଖସିଯାଇଥା’ନ୍ତି ତେଣୁ ଜ୍ଞାନ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ । କଳା-କାୟା ମାୟା ହରିନିଏ । ସବୁ କଳା
(ଗୁଣ) ବାହାର କରି ନେଇ କଳା ରହିତ କରିଦିଏ । ଏଭଳି ବିକାରଗ୍ରସ୍ଥ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ସେକଥା ନ କହିଲେ
ଭଲ । ଏବେ ତୁମକୁ ସାରା ଚକ୍ର ମନେ ଅଛି । ତୁମେ ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତର ବେଶ୍ୟାଳୟରେ ରହି ଆସିଛ ।
ହଜାର ହଜାର ପାପ କରି ଆସିଛ । ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ କହିଥାଅ -- ଆମେ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତରର ପାପୀ ଅଟୁ ।
ଆମେ ହିଁ ପ୍ରଥମେ ପୁଣ୍ୟ ଆତ୍ମା ଥିଲୁ, ପୁଣି ପାପ ଆତ୍ମା ହୋଇଗଲୁ । ଏବେ ପୁଣି ପାପ ଆତ୍ମାରୁ
ପୁଣ୍ୟ ଆତ୍ମା ହେଉଛୁ । ଏବେ ଏହି ଜ୍ଞାନ ତୁମ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମିଳୁଛି । ପୁଣି ତୁମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ
ଦେଇ ନିଜ ସମାନ କରୁଛ । ଗୃହସ୍ଥ ବ୍ୟବହାରରେ ରହିଲେ ଫରକ ତ ନିଶ୍ଚିତ ରହିଥାଏ ନା । ତୁମ ଭଳି
ସେମାନେ ଏତେ ବୁଝାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ତ ଗୃହସ୍ଥକୁ ଛାଡି ପାରିବେ ନାହିଁ । ବାବା
ନିଜେ କହୁଛନ୍ତି — ଗୃହସ୍ଥ ବ୍ୟବହାରରେ ରହି ପଦ୍ମ ଫୁଲ ସମାନ ହୁଅ । ସମସ୍ତେ ଯଦି ଗୃହସ୍ଥ ଛାଡି
ଆସିଯିବେ ତେବେ ଏତେ ସବୁ ରହିବେ କେଉଁଠାରେ । ବାବା ତ ଜ୍ଞାନର ସାଗର ଅଟନ୍ତି । ସେ କୌଣସି
ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ପଢନ୍ତି ନାହିଁ । ଇଏ (ବ୍ରହ୍ମା) ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ପଢିଥିଲେ । ମୋ ପାଇଁ ତ କୁହନ୍ତି
ଗଡ୍ ଫାଦର ଇଜ୍ ନଲେଜଫୁଲ । ମନୁଷ୍ୟ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି ଯେ, ବାବାଙ୍କଠାରେ କ’ଣ ଜ୍ଞାନ
ରହିଛି । ଏବେ ତୁମକୁ ସାରା ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତର ଜ୍ଞାନ ଜଣା ଅଛି । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଏହି
ଭକ୍ତମାର୍ଗର ଶାସ୍ତ୍ର ମଧ୍ୟ ଅନାଦି ଅଟେ । ଭକ୍ତିମାର୍ଗରେ ଏହି ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ନିଶ୍ଚିତ ଲେଖା
ହୁଏ । କହୁଛନ୍ତି ପାହାଡ ତ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ପୁଣି କିପରି ହେବ! କିନ୍ତୁ ଏହା ତ ଡ୍ରାମା ଅଟେ ନା ।
ଭକ୍ତିମାର୍ଗର ଏହି ଶାସ୍ତ୍ର ଆଦି ସବୁ ଶେଷ ହୋଇଯାଏ, ପୁଣି ତାର ସମୟ ହେଲେ ସେହି ଶାସ୍ତ୍ର ହିଁ
ତିଆରି ହୋଇଥାଏ । ଆମେ ପ୍ରଥମେ-ପ୍ରଥମେ ଶିବଙ୍କର ପୂଜା କରିଥାଉ ଏହା ମଧ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଥିବ ନା ।
ଶିବଙ୍କର ଭକ୍ତି କିଭଳି କରାଯାଏ । କେତେ ଶ୍ଲୋକ ଆଦି ଗାୟନ କରିଥା’ନ୍ତି । ତୁମେ କେବଳ ମନେ
ପକାଉଛ — ଶିବବାବା ହେଉଛନ୍ତି ଜ୍ଞାନର ସାଗର । ସିଏ ଏବେ ଆମକୁ ଜ୍ଞାନ ଦେଉଛନ୍ତି । ବାବା ତୁମକୁ
ବୁଝାଉଛନ୍ତି — ଏହି ସୃଷ୍ଟିଚକ୍ର କିଭଳି ଘୁରୁଛି । ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏତେ ଲମ୍ବା-ଚଉଡା ଗପ ଲେଖାଯାଇଛି
ଯେ ତାହା କେବେ ସ୍ମୃତିରେ ରହିପାରିବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ପିଲାମାନଙ୍କ ଭିତରେ କେତେ ଖୁସି ରହିବା
ଦରକାର — ବେହଦର ବାବା ଆମକୁ ପଢାଉଛନ୍ତି । ଗାୟନ ମଧ୍ୟ କରାଯାଏ — ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ ଲାଇଫ୍ ଇଜ୍ ଦି
ବେଷ୍ଟ ଅର୍ଥାତ୍ ଛାତ୍ର ଜୀବନ ହିଁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜୀବନ । ଭଗବାନୁବାଚ — ମୁଁ ତୁମକୁ ଏହିଭଳି
ରାଜାଙ୍କର ରାଜା କରୁଛି । ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହି କଥା ନାହିଁ । ଉଚ୍ଚରୁ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରାପ୍ତି
ହିଁ ଏହା ଅଟେ । ବାସ୍ତବରେ ଗୁରୁ ତ ଜଣେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ଯିଏକି ସମସ୍ତଙ୍କର ସଦଗତି କରିଥା’ନ୍ତି
। ଯଦିଓ ଧର୍ମସ୍ଥାପକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁ କୁହାଯାଇପାରିବ, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁ ସିଏ ଯିଏକି ସଦଗତି
ଦେଇଥା’ନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତ ନିଜେ ଆସିବା ପରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପାର୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ତଳକୁ ନେଇ
ଆସନ୍ତି । ଫେରାଇନେବାର ରାସ୍ତା ତ କେହି ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ । ଶିବଙ୍କର ବରଯାତ୍ରୀର ହିଁ ଗାୟନ ଅଛି,
ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଗୁରୁଙ୍କର ନୁହେଁ । ମନୁଷ୍ୟ ତ ପୁଣି ଶିବ ଏବଂ ଶଙ୍କରଙ୍କୁ ମିଶାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ।
କେଉଁଠି ସିଏ ସୂକ୍ଷ୍ମଲୋକ ନିବାସୀ, କେଉଁଠି ଇଏ ବ୍ରହ୍ମଲୋକ ନିବାସୀ । ଦୁଇଜଣ ଏକ୍ କିଭଳି
ହୋଇପାରିବେ । ଭକ୍ତିମାର୍ଗରେ ଏହିଭଳି ଲେଖି ଦେଇଛନ୍ତି । ବ୍ରହ୍ମା, ବିଷ୍ଣୁ, ଶଙ୍କର ତିନି ଜଣ
ସନ୍ତାନ ହେଲେ ନା । ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଚିତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ତୁମେ ବୁଝାଇପାରିବ । ଏହାଙ୍କୁ ଆଡପ୍ଟ (ପୋଷ୍ୟପୁତ୍ର)
କରିଛନ୍ତି ତେଣୁ ଇଏ ଶିବବାବାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହେଲେ ନା । ଉଚ୍ଚରୁ ଉଚ୍ଚ ହେଉଛନ୍ତି ଏକମାତ୍ର ବାବା
। ବାକି ଇଏ ତାଙ୍କର ରଚନା ଅଟନ୍ତି । ଏହା କେତେ ବୁଝିବାର କଥା । ଆଚ୍ଛା— ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ
ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ ।
ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ
ମୁଖ୍ୟ ସାର :—
(୧) ଅବିନାଶୀ
ଜ୍ଞାନରତ୍ନର ବ୍ୟବସାୟ କରି ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ପଦ୍ମାପଦମ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହେବାକୁ ପଡିବ । ନିଜର ଯାଞ୍ଚ
କରିବାକୁ ହେବ ଯେ ମୋ ଭିତରେ କୌଣସି ଆସୁରୀ ଅବଗୁଣ ନାହିଁ ତ ? ମୁଁ ଏଭଳି କୌଣସି ଧନ୍ଦା କରୁ ନାହିଁ
ତ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ବିକାରର ଉତ୍ପତ୍ତି ହେବ ?
(୨) ଯୋଗର ଯାତ୍ରାରେ ରହି ସାରା ସୃଷ୍ଟିକୁ ସଦଗତିରେ ପହଞ୍ଚାଇବାକୁ ହେବ । ଏକମାତ୍ର ସଦଗୁରୁ
ବାବାଙ୍କ ଶ୍ରୀମତରେ ଚାଲି ନିଜ ସମାନ କରିବାର ସେବା କରିବାକୁ ହେବ । ଧ୍ୟାନ ରହୁ - ମାୟା
କେବେହେଲେ ମୋତେ କଳା ରହିତ ଅର୍ଥାତ୍ ଗୁଣହୀନ କରି ନ ଦେଉ ।
ବରଦାନ:-
ଦେହ ଏବଂ ଦେହର
ଦୁନିଆର ସ୍ମୃତିଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ରହୁଥିବା ସର୍ବବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ଫରିସ୍ତା ହୁଅ ।
ଶୁଭଭାବନା ଏବଂ
ଶୁଭକାମନାର ସହଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ସଫଳତା ସମ୍ପନ୍ନ ଆତ୍ମା ହୁଅ ।
ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ବି କାର୍ଯ୍ୟରେ ସମସ୍ତ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସନ୍ତାନମାନେ ନିଜର ମନର ଶୁଭଭାବନା ଏବଂ
ଶୁଭକାମନାର ସହଯୋଗ ଦେଇଥା’ନ୍ତି ତେବେ ଏହି ସହଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବାତାବରଣର ଏକ ଦୁର୍ଗ
ନିର୍ମାଣ ହୋଇଯାଏ ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଦେଇଥାଏ । ଯେପରି ପାଞ୍ଚୋଟି
ଆଙ୍ଗୁଳିର ସହଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ବଡରୁ ବଡ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସହଜ ହୋଇଯାଏ ସେହିପରି ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ରାହ୍ମଣ
ସନ୍ତାନର ସହଯୋଗ ସେବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସଫଳତା ସମ୍ପନ୍ନ କରିଦେଇଥାଏ ଅର୍ଥାତ୍ ସହଯୋଗର ଫଳ ସ୍ୱରୂପ
ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ପ୍ରତି ପାଦରେ
ପଦ୍ମର ରୋଜଗାର ଜମା କରୁଥିବା ଆତ୍ମା ହିଁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଧନବାନ ।