04.08.19 Avyakt Bapdada Odia Murli
09.01.85 Om Shanti Madhuban
“ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ”
ଆଜି ଭାଗ୍ୟବିଧାତା ପିତା
ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନର ଭାଗ୍ୟର ରେଖା କେତେ
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ଅବିନାଶୀ ତାହା ଦେଖୁଛନ୍ତି । ତେବେ ଭାଗ୍ୟବାନ ତ’ ସମସ୍ତେ କାରଣ
ଭାଗ୍ୟବିଧାତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହୋଇଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଭାଗ୍ୟ ତ’ ସେମାନଙ୍କର ଜନ୍ମସିଦ୍ଧ ଅଧିକାର ।
ଜନ୍ମସିଦ୍ଧ ଅଧିକାର ରୂପରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ୱତଃ ହିଁ ଭାଗ୍ୟର ଅଧିକାର ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି । ଏମିତିତ
ଅଧିକାର ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମିଳିଛି କିନ୍ତୁ ସେହି ଅଧିକାରକୁ ନିଜପ୍ରତି ବା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି
ଜୀବନରେ ଅନୁଭବ କରିବାରେ ଏବଂ କରାଇବାରେ ଅନ୍ତର ରହିଛି । ଏହି ଭାଗ୍ୟରୂପକ ଅଧିକାରର ଅଧିକାରୀ
ହେବା ସହିତ ଖୁସି ଏବଂ ନିଶାରେ ରହିବା ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭାଗ୍ୟବିଧାତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା
ଭାଗ୍ୟବାନ କରିବା — ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ଅଧିକାରୀ ପଣିଆର ନିଶାରେ ରହିବା । ଯେପରି ସ୍ଥୂଳ
ସମ୍ପତ୍ତିବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଚାଲିଚଳନ ଦ୍ୱାରା ଏବଂ ମୁଖମଣ୍ଡଳ ଦ୍ୱାରା ସମ୍ପତ୍ତିର ଅଳ୍ପକାଳର
ନିଶା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ ସେହିପରି ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମିଳିଥିବା ଅବିନାଶୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଭାଗ୍ୟରୂପକ ସମ୍ପତ୍ତିର ନିଶା ପିଲାମାନଙ୍କର ଚାଲିଚଳଣ ଏବଂ ଚେହେରା ଦ୍ୱାରା ସ୍ୱତଃ ହିଁ
ଦେଖାଯାଉଛି । ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟରୂପକ ସମ୍ପତ୍ତିର ପ୍ରାପ୍ତି ସ୍ୱରୂପ ଖୁସି ଅଲୌକିକ ଏବଂ ଆତ୍ମିକ
ଅଟେ । ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟର ଚମକ ଏବଂ ଆତ୍ମିକ ନିଶା ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ସର୍ବ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କଠାରୁ
ଶ୍ରେଷ୍ଠ, ନିଆରା ଏବଂ ଅତିପ୍ରିୟ ଅଟେ । ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ଭରପୁର ତଥା
ଆତ୍ମିକ ନିଶାରେ ରହିବାର ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ । ଦୂରରୁ ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟରୂପୀ ସୂର୍ଯ୍ୟର କିରଣ
ଚମକୁଥିବାର ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ । ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାର ଭାଗ୍ୟ ରୂପକ ସମ୍ପତ୍ତିର ଅଧିକାରୀ ହେବାର
ପର୍ସନାଲିଟୀ ଅର୍ଥାତ୍ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଦୂରରୁ ହିଁ ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ । ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟି ଦ୍ୱାରା ସବୁ ସମୟରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆତ୍ମିକ ରୟାଲିଟୀ ଅର୍ଥାତ୍ ରାଜକିୟତାର
ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ । ସାରା ବିଶ୍ୱରେ କେତେ ବି ବଡ ବଡ ରୟାଲିଟୀ ବା ପର୍ସନାଲିଟୀ ସମ୍ପନ୍ନ ଆତ୍ମା
ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାଙ୍କ ତୁଳନାରେ ବିନାଶୀ ପର୍ସନାଲିଟୀବାଲା ଆତ୍ମା ନିଜେ
ନିଜେ ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି ଯେ ଏହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପର୍ସନାଲିଟୀ ଅତି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ବିଶେଷ ଅଟେ ।
ଏଭଳି ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରିଥାଆନ୍ତି ଯେ ଏହି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନେ ଏକ ଅଲଗା ଅଲୌକିକ
ଦୁନିଆର ନିବାସୀ ଅଟନ୍ତି । ଏହିଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ଅତି ହର୍ଷିତ
ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମନୋବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଏଭଳି
ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଥାଏ ଯାହାକି ଅନ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରିଥାଆନ୍ତି ଯେ ଏମାନଙ୍କୁ କିଛି
ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରାପ୍ତିର ବାତାବରଣ ବା ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି । ଏମାନେ
କିଛି ନା କିଛି ପାଉଛନ୍ତି, ବା ମିଳୁଛି ଏହିଭଳି ଅନୁଭୂତିରେ ହଜିଯାଆନ୍ତି ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ଏଭଳି ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି ଯେପରି ତୃଷାର୍ତ୍ତ ନିକଟକୁ କୂପ
ଚାଲିଆସିଛି । ଅପ୍ରାପ୍ତ ଆତ୍ମା ପ୍ରାପ୍ତିର ଆଶାର ଅନୁଭବ କରିଥାଏ । ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗର ନିରାଶାର
ଅନ୍ଧକାର ଭିତରେ ଶୁଭ ଆଶାର ଜାଗ୍ରତ ପ୍ରଦୀପ ଅନୁଭବ କରିଥାଆନ୍ତି । ନିରାଶ ଆତ୍ମାକୁ ଆନ୍ତରୀକ
ଖୁସିର ଅନୁଭୂତି ହୋଇଥାଏ । ଏହିଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ହୋଇଗଲଣି ? ନିଜର ଏହି ଆତ୍ମିକ ବିଶେଷତା
ଗୁଡିକୁ ଜାଣିଛ ? ଏଗୁଡିକୁ ସ୍ୱୀକାର କରୁଛ ? ଅନୁଭବ କରୁଛ ? ନା କେବଳ ଭାବୁଛ ଏବଂ ଶୁଣୁଛ ?
ଚାଲୁଥିବା-ବୁଲୁଥିବା ଏବଂ ସାଧାରଣ ରୂପରେ ଲୁଚି ରହିଥିବା ଅମୂଲ୍ୟ ହୀରା ରୂପକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାକୁ କେବେ ନିଜେ ବି ଭୁଲିଯାଉନାହଁ ତ’ ? ନିଜକୁ ସାଧାରଣ ଆତ୍ମା ମନେକରୁନାହଁ ତ’
? ଶରୀର ତ’ ପୁରୁଣା ବା ସାଧାରଣ କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ମହାନ ଏବଂ ବିଶେଷ ଅଟେ । ସାରା ବିଶ୍ୱର
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଭାଗ୍ୟର ଜନ୍ମପତ୍ରୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଜାତକଗୁଡିକୁ ଦେଖିନିଅ । ତୁମମାନଙ୍କ ଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଭାଗ୍ୟର ରେଖା କାହାର ବି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । କେତେବି ଧନ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ଆତ୍ମା
ହୋଇଥା’ନ୍ତୁ, ଶାସ୍ତ୍ରର ଆତ୍ମ ଜ୍ଞାନର ସମ୍ପତ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ଆତ୍ମା ହୋଇଥା’ନ୍ତୁ, ବିଜ୍ଞାନର
ଜ୍ଞାନ କୌଶଳର ଶକ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥା’ନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ତୁମମାନଙ୍କର ଭାଗ୍ୟର ସମ୍ପନ୍ନତା ତୁଳନାରେ
ତାହା କ’ଣ ଅନୁଭବ ହେବ ? ସେମାନେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଏବେ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେଣି ଯେ ଆମେମାନେ
ବାହ୍ୟ ରୂପରେ ଭରପୁର ଅଟୁ କିନ୍ତୁ ଆନ୍ତରିକ ହିସାବରେ ଖାଲି ଅଛୁ କିନ୍ତୁ ତୁମେମାନେ ବାହାରେ
ସାଧାରଣ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଭିତରେ ଭରପୁର ଅଛ ସେଥିପାଇଁ ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟକୁ ସଦା ସର୍ବଦା ସ୍ମୃତିରେ
ରଖି ସମର୍ଥ ପଣିଆର ଆତ୍ମିକ ନିଶାରେ ରୁହ । ବାହାରୁ ଯଦିଓ ସାଧାରଣ ଦେଖାଯାଅ କିନ୍ତୁ ସେହି
ସାଧାରଣତା ଭିତରେ ମହାନତା ଦେଖାଯାଉ । ତେଣୁ ନିଜକୁ ଚେକ୍ କର ନିଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମରେ ସାଧାରଣତା
ଭିତରେ ମହାନତା ଅନୁଭବ ହେଉଛି ? ଯେତେବେଳେ ନିଜେ ନିଜକୁ ଏହିଭଳି ଅନୁଭବ କରିବ ସେତେବେଳେ
ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରାଇପାରିବ । ଯେପରି ଅନ୍ୟମାନେ ଲୌକିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ସେହିପରି
ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଲୌକିକ କର୍ମଧନ୍ଦା ହିଁ କରୁଛ ନା ଅଲୌକିକ ଈଶ୍ୱରୀୟ ସନ୍ତାନ ହୋଇ କର୍ମ କରୁଛ ?
ଚାଲୁଥିବା ବୁଲୁଥିବା ସମୟରେ ବା ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ଆସୁଥିବା ସମୟରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ
ଏଭଳି ଅନୁଭବ କରାଅ ଯାହାକି ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତୁ ଯେ ଏମାନଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟିରେ, ଚେହେରାରେ ଭିନ୍ନତା
ରହିଛି ଏବଂ ଦେଖିବା ସମୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ବୁଝିନପାରିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ନିଶ୍ଚିତ ମନ ଭିତରେ
ଉଠୁ ଯେ ଏମାନେ କିଏ ? କ’ଣ କରୁଛନ୍ତି ? ଏହିଭଳି ପ୍ରଶ୍ନ ରୂପକ ତୀର ସେମାନଙ୍କୁ ବାବାଙ୍କ ନିକଟକୁ
ନିଶ୍ଚିତ ନେଇଆସିବ । ବୁଝିଲ ତୁମେମାନେ ଏହିଭଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମା । ବାପଦାଦା କେବେ
କେବେ ପିଲାମାନଙ୍କର ଭୋଳାପଣିଆକୁ ଦେଖି ମୁରୁକି ହସୁଛନ୍ତି । ଭଗବାନଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହୋଇଛନ୍ତି
କିନ୍ତୁ ଏତେ ଭୋଳା ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି ଯାହାକି ନିଜର ଭାଗ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁ କଥାକୁ
କେହି ବି ଭୁଲନ୍ତି ନାହିଁ, ତାହା ଭୋଳା ପିଲାମାନେ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି, ନଚେତ୍ ନିଜକୁ କେହି କେବେ
ଭୁଲିଯାଏ କି ? ନିଜର ପିତାଙ୍କୁ କେହି ଭୁଲିଯାଏ କି ? ତେବେ ଏମାନଙ୍କୁ କେତେ ଭୋଳା କୁହାଯିବ ?
୬୩ ଜନ୍ମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓଲଟା ଜ୍ଞାନକୁ ଏତେ ପକ୍କା କରିଦେଇଛନ୍ତି ଯାହାକି ଭଗବାନ କହୁଛନ୍ତି
ଭୁଲିଯାଅ, ତେବେ ବି ଭୁଲୁନାହାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଥାକୁ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ତେଣୁ କେତେ ଭୋଳା
କୁହାଯିବ! ବାବା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ଡ୍ରାମାରେ ଏହିଭଳି ଭୋଳାମାନଙ୍କ ସାଥୀରେ ହିଁ ମୋର ପାର୍ଟ ରହିଛି
। ତେବେ ବହୁତ ସମୟ ତ’ ଭୋଳା ହେଲ, ଏବେ ବାବାଙ୍କ ଭଳି ମାଷ୍ଟର ଜ୍ଞାନର ସାଗର, ମାଷ୍ଟର ଶକ୍ତିର
ସାଗର ହୁଅ । ବୁଝିଲ । ଆଚ୍ଛା ।
ସଦା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଭାଗ୍ୟବାନ କରିବାର ଶକ୍ତି
ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା, ସାଧାରଣତା ଭିତରେ ମହାନତାର ଅନୁଭବ କରାଉଥିବା, ଭୋଳାରୁ ଭାଗ୍ୟବାନ ହୋଇଥିବା,
ସଦା ସର୍ବଦା ଭାଗ୍ୟର ଅଧିକାରର ନିଶା ଏବଂ ଖୁସିରେ ରହୁଥିବା, ବିଶ୍ୱ ଆକାଶରେ ଭାଗ୍ୟର ତାରକା ହୋଇ
ଚମକୁଥିବା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାଗ୍ୟବାନ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଭାଗ୍ୟବିଧାତା ବାପଦାଦାଙ୍କର ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ
ନମସ୍ତେ ।
ମଧୁବନ ନିବାସୀ ଭାଇ ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ସହିତ - ମଧୁବନ ନିବାସୀ ଅର୍ଥାତ୍ ସର୍ବଦା ନିଜର ମଧୁରତା ଦ୍ୱାରା
ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମଧୁର କରୁଥିବା ଏବଂ ସର୍ବଦା ନିଜର ବେହଦର ବୈରାଗ୍ୟ ବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତଙ୍କୁ
ବେହଦର ବୈରାଗୀ କରୁଥିବା ଆତ୍ମା । ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ମଧୁବନ ନିବାସୀଙ୍କର ବିଶେଷତା । ଯାହାଙ୍କର
ମଧୁରତା ମଧ୍ୟ ଅତିଶୟ ଏବଂ ବୈରାଗ୍ୟବୃତ୍ତି ମଧ୍ୟ ଅତିଶୟ । ଏହିଭଳି ସନ୍ତୁଳନ ରଖୁଥିବା ଆତ୍ମା ସଦା
ସର୍ବଦା ସହଜରେ ଏବଂ ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାର ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି । ମଧୁବନର ଏହି ଦୁଇଟି
ବିଶେଷତାର ପ୍ରଭାବ ସାରା ବିଶ୍ୱ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ପଡୁଛି । ଚାହେଁ ଅଜ୍ଞାନୀ ଆତ୍ମାମାନେ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି
କିନ୍ତୁ ମଧୁବନ ଲାଇଟ୍ ହାଉସ୍ ମାଇଟ୍ ହାଉସ ଅର୍ଥାତ୍ ଆଲୋକ ଏବଂ ଶକ୍ତିର କେନ୍ଦ୍ର ଅଟେ ଯାହାର
ଆଲୋକ କେହି ଚାହାନ୍ତୁ ବା ନ ଚାହାନ୍ତୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ପଡୁଛି । ଏଠାରେ ଯେତେ ଯେତେ ଏହିଭଳି
ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି ସେହି ଅନୁସାରେ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ଆତ୍ମାମାନେ ଭାବୁଛନ୍ତି ଯେ ଏମାନେ କିଛି
ଭିନ୍ନ ଅଟନ୍ତି । ସମସ୍ୟା କାରଣରୁ ହେଉ ବା ପରିସ୍ଥିତି କାରଣରୁ ହେଉ ବା ଅପ୍ରାପ୍ତି କାରଣରୁ ହେଉ
କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପକାଳର ବୈରାଗ୍ୟ ବୃତ୍ତିର ପ୍ରଭାବ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପଡୁଛି । ଯେତେବେଳେ ତୁମେମାନେ
ଏଠାରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେଉଛ ସେତେବେଳେ ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ନା କୌଣସି ବିଶେଷ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଘଟଣା
ଘଟୁଛି । ଏଠିକାର ବାତାବରଣର ପ୍ରଭାବ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କ ସହିତ ଦୁନିଆର ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ମଧ୍ୟ
ପଡୁଛି । ଯଦି ବିଶେଷ ଭାବରେ ନିମିତ୍ତ ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନେ ଟିକିଏ ଉମଙ୍ଗ ଉତ୍ସାହରେ
ଆସିଯାଉଛନ୍ତି, ପୁଣି ସାଧାରଣ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି ତେବେ ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ସାହିତ ହୋଇ ପୁଣି ସାଧାରଣ
ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ତେଣୁ ମଧୁବନ ଏକ ବିଶେଷ ମଞ୍ଚ ଅଟେ । ଯେପରି କୌଣସି ଭାଷଣ ମଞ୍ଚ ଉପରେ ଯଦି କେହି
ଭାଷଣ କରିବାକୁ ଯାଉଥିବ ବା ଷ୍ଟେଜ ସେକ୍ରେଟାରୀ ହୋଇଥିବ, ତେବେ ସିଏ ତ’ ଷ୍ଟେଜ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ
ରଖିବ ନା ଭାବିବ ଏହା ତ’ ଭାଷଣ କରିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ଯଦି କେହି ଛୋଟିଆ ଗୀତଟିଏ
ମଧ୍ୟ ଗାଉଥିବ ବା ଫୁଲତୋଡା ମଧ୍ୟ ଦେଉଥିବ ତେବେ ବି ଯେତେବେଳେ ସିଏ ଷ୍ଟେଜ୍ ଉପରକୁ ଆସିବ
ସେତେବେଳେ ସେହିଭଳି ସାବଧାନତାପୂର୍ବକ ଆସିବ । ତେବେ ମଧୁବନରେ ମଧ୍ୟ ଯିଏ ଯେଉଁ ଡ୍ୟୁଟୀରେ
ରହିଥାଅ ନା କାହିଁକି, ନିଜକୁ ଛୋଟ ଭାବୁଥାଅ ବା ବଡ ଭାବୁଥାଅ କିନ୍ତୁ ମଧୁବନ ରୂପକ ବିଶେଷ ଷ୍ଟେଜ୍
ଉପରେ ଅଛ । ମଧୁବନ ଅର୍ଥାତ୍ ମହାନ୍ ଷ୍ଟେଜ୍ । ତେବେ ମହାନ୍ ଷ୍ଟେଜ୍ ଉପରେ ପାର୍ଟ କରୁଥିବା ମହାନ୍
ଆତ୍ମା ହେଲ ନା । ସମସ୍ତେ ତୁମକୁ ଉଚ୍ଚ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ନା, କାହିଁକିନା ମଧୁବନର ମହିମା
ଅର୍ଥାତ୍ ମଧୁବନ ନିବାସୀଙ୍କର ମହିମା ।
ତେବେ ମଧୁବନ ନିବାସୀଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାଣୀ ମୋତି ସହିତ ସମାନ । ବାଣୀ ବାଣୀ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୋତି
ଭଳି ହେଉ — ଏଭଳି ଅନୁଭବ ହେଉ ଯେପରି କଥା କହୁନାହାନ୍ତି ମୋତିର ବର୍ଷା କରୁଛନ୍ତି । ତେବେ
କୁହାଯିବ ମଧୁରତା । ତୁମେମାନେ ଏଭଳି ବଚନ କୁହ ଯାହାକି ଶୁଣିବାବାଲା ଭାବିବ ଯେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଏହିଭଳି
କଥା କହିବି । ତୁମ କଥା ଶୁଣି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶିଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ମିଳିବ ବା ଅନୁକରଣ କରିବେ ।
ଯାହାବି ବାଣୀ ତୁମ ମୁଖରୁ ବାହାରୁଥିବ ତାହା ଏପରି ହୋଇଥିବ ଯାହାକି କେହିବି ତାକୁ ରେକର୍ଡିଂ କରି
ବାରମ୍ବାର ଶୁଣିବ । ଯଦି କୌଣସି କଥା ଭଲ ଲାଗେ ତେବେ ତାକୁ ରେକର୍ଡିଂ କରିଥା’ନ୍ତି ନା । ଯାହା
ଦ୍ୱାରା ବାରମ୍ବାର ଶୁଣିପାରିବେ । ତେବେ ଏହିଭଳି ମଧୁରତା ସମ୍ପନ୍ନ ବାଣୀ ହେବା ଉଚିତ୍ । ଏହିଭଳି
ମଧୁର ବାଣୀର ପ୍ରକମ୍ପନ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ବ୍ୟାପୀଯାଇଥାଏ ଏବଂ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ସେହି
ପ୍ରକମ୍ପନକୁ ଆପେ ଆପେ ଟାଣି ନେଇଥାଏ । ତେଣୁ ତୁମମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାଣୀ ମହାନ୍ ହେଉ ।
ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂକଳ୍ପ ସର୍ବ ଆତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରତି ମଧୁରତା ସମ୍ପନ୍ନ ହେଉ ଏବଂ ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା ହେଲା -
ମଧୁବନରେ ଯେତିକି ସର୍ବ ଭଣ୍ଡାର ଭରପୁର ରହିଛି ତୁମେମାନେ ସେତିକି ବେହଦର ବୈରାଗୀ ହୁଅ ।
ପ୍ରାପ୍ତି ମଧ୍ୟ ଅତିଶୟ ହେଉଛି ତେଣୁ ବୈରାଗ୍ୟ ବୃତ୍ତି ମଧ୍ୟ ସେତିକି ହେବା ଦରକାର । ତେବେ
କୁହାଯିବ ବେହଦର ବୈରାଗ୍ୟ ବୃତ୍ତି ରହିଛି । ଯଦି କିଛି ପ୍ରାପ୍ତି ହେଉନଥିବ ତେବେ ବୈରାଗ୍ୟ
ବୃତ୍ତି ଅଛି ବୋଲି କିପରି କୁହାଯିବ । ଯଦି ସବୁକିଛି ପ୍ରାପ୍ତି ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବୈରାଗ୍ୟ ବୃତ୍ତି
ରହିଥିବ ତେବେ କୁହାଯିବ ବେହଦର ବୈରାଗୀ । ତେଣୁ ଯିଏ ଯେତିକି କରୁଛି ସେହି ଅନୁସାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ
ମଧ୍ୟ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଛି ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତରେ ତ’ ନିଶ୍ଚିତ ମିଳିବ ହିଁ ମିଳିବ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ
ସମସ୍ତଙ୍କର ହୃଦୟର ଆଶୀର୍ବାଦ ବା ସଚ୍ଚା ସ୍ନେହ ଏବେ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛି ଏବଂ ଏହି ପ୍ରାପ୍ତି
ସ୍ୱର୍ଗର ରାଜ୍ୟ ଭାଗ୍ୟଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ । ଏବେ ହିଁ ଜଣାପଡୁଛି ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କର ସ୍ନେହ ଏବଂ
ଆଶୀର୍ବାଦ ହୃଦୟକୁ କେତେ ପ୍ରେରଣା ଦେଉଛି । ତେବେ ସମସ୍ତଙ୍କର ହୃଦୟର ଆଶୀର୍ବାଦ ରୂପକ ଖୁସି ଏବଂ
ସୁଖର ଅନୁଭୂତି ବିଚିତ୍ର ଅଟେ । ଏଭଳି ଅନୁଭବ ହୋଇଥାଏ ଯେପରି କେହି ଅତି ସହଜରେ ହାତ ପାପୁଲି ଉପରେ
ବସାଇ ଉଡାଇ ନେଇଯାଉଛି । ତେବେ ସମସ୍ତଙ୍କର ସ୍ନେହ ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ଏହିଭଳି ଅନୁଭବ
କରାଇଥାଏ । ଆଚ୍ଛା ।
ଏହି ନୂଆ ବର୍ଷରେ ସମସ୍ତେ ନୂଆ ଉମଙ୍ଗ ଉତ୍ସାହଭରା ସଂକଳ୍ପ କରିଛ ନା ? ସେଥିରେ ଦୃଢ଼ତା ଅଛି ତ ?
ଯଦି କୌଣସି ବି ସଂକଳ୍ପକୁ ପ୍ରତିଦିନ ଦୋହରାଇବ ତେବେ ଯେପରି କୌଣସି କଥାକୁ ପକ୍କା କରିବା ଦ୍ୱାରା
ତାହା ପକ୍କା ହୋଇଯାଏ, ସେହିପରି ଯେଉଁ ସଂକଳ୍ପ କରିଛ ତାକୁ ଛାଡନାହିଁ । ପ୍ରତିଦିନ ସେହି
ସଂକଳ୍ପକୁ ଦୋହରାଇ ଦୃଢ଼ କରିଦିଅ ତେବେ ସେହି ଦୃଢ଼ତା ସବୁବେଳେ କାମରେ ଆସିବ । କେବେ କେବେ
ଭାବିଦେଲ ମୁଁ କ’ଣ ସଂକଳ୍ପ କରିଥିଲି ବା ଚାଲିବା ବୁଲିବା ସମୟରେ ସଂକଳ୍ପକୁ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଉଥିବ
ଯେ ମୁଁ କ’ଣ ସଂକଳ୍ପ କରିଥିଲି ତେବେ ଦୁର୍ବଳତା ଆସିଯିବ । ତେଣୁ ତାହାକୁ ପ୍ରତିଦିନ ବୁଦ୍ଧିରେ
ଦୋହରାଅ ଏବଂ ବାବାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶୁଣାଅ ତେବେ ପକ୍କା ହୋଇଯିବ ଏବଂ ସଫଳତା ମଧ୍ୟ ସହଜରେ ମିଳିଯିବ ।
ସମସ୍ତେ ମଧୁବନର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଆତ୍ମାକୁ ଯେଉଁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ତାହା ବାବା ହିଁ ଜାଣିଛନ୍ତି
। ମଧୁବନନିବାସୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ବିଶେଷତାର ମହତ୍ୱ କିଛି କମ୍ ନୁହେଁ । ଯଦି କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ
ବିଶେଷ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ତେବେ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ କାର୍ଯ୍ୟ ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ
ପ୍ରେରଣା ମିଳିଯାଉଛି, ତେଣୁ ସେହିସବୁ ବିଶେଷତାର ଲାଭର ଅଂଶ ସେହି ଆତ୍ମାକୁ ମିଳିଯାଉଛି । ତେଣୁ
ମଧୁବନ ନିବାସୀ ଯଦି କୌଣସି ବି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପ କରୁଛନ୍ତି, ବା ଯୋଜନା କରୁଛନ୍ତି ବା କର୍ମ
କରୁଛନ୍ତି ତାହାକୁ ଶିଖିବା ପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ପ୍ରେରଣା ଆସୁଛି ତେବେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଉତ୍ସାହକୁ
ବତାଉଥିବା ଆତ୍ମାକୁ କେତେ ଫାଇଦା ମିଳୁଥିବ ତାହା ବିଚାର କର ତେଣୁ ଏତିକି ମହତ୍ୱ ତୁମମାନଙ୍କର
ରହିଛି । କରୁଛ ଗୋଟିଏ କୋଣରେ କିନ୍ତୁ ସବୁଆଡକୁ ବ୍ୟାପୀ ଯାଉଛି । ଆଚ୍ଛା ।
ଏହି ବର୍ଷ ପାଇଁ ଯୋଜନା - ଏହି ବର୍ଷ ଏଭଳି କୌଣସି ସଙ୍ଗଠନ ସୃଷ୍ଟି କର ଯାହାଙ୍କର ବିଶେଷତାଗୁଡିକୁ
କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷେତ୍ରରେ ଦେଖି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେରଣା ମିଳୁଥିବ ଏବଂ ତାହାର ଭାଇବ୍ରେଶନ
ଚାରିଆଡେ ବ୍ୟାପୁଥିବ । ଯେପରି ସରକାର ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ଯେ ତୁମେମାନେ ଏଭଳି କୌଣସି ଗ୍ରାମର
ଉନ୍ନତି କରାଇ ସାମ୍ପୁଲ୍ ରୂପରେ ଦେଖାଅ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ଜାଣିପାରିବେ ଯେ ତୁମେମାନେ
ବାସ୍ତବିକ ଭାବରେ କିଛି କରୁଛ ତେବେ ଯାଇ ପ୍ରଭାବ ପଡିବ । ସେହିଭଳି ଏପରି କୌଣସି ସଙ୍ଗଠନ ସୃଷ୍ଟି
ହେଉ ଯାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ମିଳୁଥିବ । କେହି ବି ଯଦି ଦେଖିବାକୁ ଚାହିଁବ
ଦିବ୍ୟଗୁଣ କାହାକୁ କୁହାଯାଏ, ଶକ୍ତି କାହାକୁ କୁହାଯାଏ, ଜ୍ଞାନ କାହାକୁ କୁହାଯାଏ, ଯୋଗ କାହାକୁ
କୁହାଯାଏ ତେବେ ତାଙ୍କୁ ବାସ୍ତବିକ ସ୍ୱରୂପ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁ । ଏହିଭଳି ଯଦି ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ
ଛୋଟ ଗ୍ରୁପ୍ ପ୍ରାକ୍ଟିକାଲରେ ଅର୍ଥାତ୍ ବାସ୍ତବିକ ଭାବରେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ହୋଇଯିବେ ତେବେ ସେହି
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରକମ୍ପନ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଆପେ ଆପେ ବ୍ୟାପିଯିବ । ଆଜିକାଲି ସମସ୍ତେ ପ୍ରାକ୍ଟିକାଲ
ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି, ଶୁଣିବାକୁ ଚାହୁଁନାହାନ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରାକ୍ଟିକାଲର ପ୍ରଭାବ ବହୁତ ଶୀଘ୍ର
ପହଞ୍ଚିଯାଉଛି । ତେଣୁ ଏଭଳି କେହି ତୀବ୍ର ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହର ବାସ୍ତବିକ ସ୍ୱରୂପ ହୁଅନ୍ତୁ ବା
ଗ୍ରୁପ୍ ହୁଅନ୍ତୁ ଯାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସହଜରେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରେରଣା ପାଇପାରିବେ ଏବଂ ଚାରିଆଡେ ଏହି
ପ୍ରେରଣା ପହଞ୍ଚିଯିବ । ତାହାହେଲେ ଜଣଙ୍କଠାରୁ ଆଉ ଜଣେ, ତାଙ୍କଠାରୁ ଆଉଜଣେ, ଏହିଭଳି ଭାବରେ
ଚାରିଆଡେ ବ୍ୟାପିଯିବ ତେଣୁ ଏଭଳି କୌଣସି ବିଶେଷତା କରି ଦେଖାଅ । ଯେପରି ବିଶେଷ ଭାବରେ ନିମିତ୍ତ
ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସମସ୍ତଙ୍କର ଭାବନା ଥାଏ ଯେ ଇଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରେରଣା ମଧ୍ୟ ମିଳିଥାଏ ସେହିଭଳି ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ
ତିଆରି କର, ଯାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସମସ୍ତେ କହିବେ ହଁ, ଇଏ ବାସ୍ତବିକ ଜ୍ଞାନର ସ୍ୱରୂପ ଅନୁଭବ ହେଉଛନ୍ତି
। ଏହିଭଳି ଶୁଭ ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କର୍ମ, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପର ମନୋବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବାତାବରଣ
ନିର୍ମାଣ କର । ଏହିଭଳି କିଛି କରିଦେଖାଅ ଆଜିକାଲି ସଂକଳ୍ପର ଯେତିକି ପ୍ରଭାବ ପଡୁଛି ସେତିକି
ପ୍ରଭାବ ବାଣୀର ପଡୁନାହିଁ । ବାଣୀ ଦ୍ୱାରା ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ କୁହ ଏବଂ ସଂକଳ୍ପ ଦ୍ୱାରା ୧୦୦ ଶବ୍ଦର
ପ୍ରକମ୍ପନ ଖେଳାଅ ତେବେ ଯାଇ ପ୍ରଭାବ ପଡିବ । ଏବେ ଶବ୍ଦ ତ’ ସମସ୍ତଙ୍କର ଏକାଭଳି ହୋଇଗଲାଣି,
କିନ୍ତୁ ଶବ୍ଦ ସହିତ ଯେଉଁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପ୍ରକମ୍ପନ ରହିଛି ତାହା ଅନ୍ୟ କେଉଁଠି ନାହିଁ, ତାହା କେବଳ
ଏହିଠାରେ ହିଁ ଅଛି । ତେଣୁ ଏହିଭଳି ବିଶେଷତା କରି ଦେଖାଅ । ବାକି ସମ୍ମିଳନୀ ତ’ କରିବ,
ଯୁବାବର୍ଗର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ତ’ କରିବ, ଏସବୁ ତ’ ହେଉଛି ଏବଂ ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ହେବ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ
ଉମଙ୍ଗ-ଉତ୍ସାହ ବୃଦ୍ଧି ହୋଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ଏବେ ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତିର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ତାହାହେଲା
ମନର ଶୁଦ୍ଧ ବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକମ୍ପନ ବିଚ୍ଛୁରିତ କରିବା ଯାହାକି ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅଟେ ।
ଆଚ୍ଛା ।
ବରଦାନ:-
ସହନଶକ୍ତିର
ଧାରଣା ଦ୍ୱାରା ସତ୍ୟତାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରୁଥିବା ସଦାକାଳର ବିଜୟୀ ହୁଅ ।
ଦୁନିଆର ଲୋକମାନେ
କହୁଛନ୍ତି — ଆଜିକାଲି ସତ୍ୟବାଦୀ ହୋଇ ଚାଲିବା କଷ୍ଟକର, ମିଥ୍ୟା କଥା କହିବାକୁ ହିଁ ପଡିବ, କେହି
କେହି ବ୍ରାହ୍ମଣ ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଭାବୁଛନ୍ତି ଯେ କେଉଁଠି କେଉଁଠି ଚତୁରତା ପୂର୍ବକ ଚାଲିବାକୁ ତ’
ପଡୁଛି କିନ୍ତୁ ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କୁ ତ’ ଦେଖିଛ ସତ୍ୟତା ବା ପବିତ୍ରତା ପାଇଁ କେତେ ବିରୋଧକୁ
ସମ୍ମୁଖୀନ କରିବାକୁ ପଡିଲା, ପୁଣି ବି ବିଚଳିତ ହୋଇନଥିଲେ । ସତ୍ୟତାକୁ ଧାରଣ କରିବା ପାଇଁ ସହନ
ଶକ୍ତି ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ, କାରଣ ଏଥିରେ ସହନ କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ, ଝୁଙ୍କିବାକୁ ପଡିଥାଏ, ପରାଜୟ
ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ କିନ୍ତୁ ତାହା ପରାଜୟ ନୁହେଁ ସଦାକାଳର ବିଜୟ ଅଟେ ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ପ୍ରସନ୍ନ ରହିବା
ଏବଂ ପ୍ରସନ୍ନ କରିବା — ଏହା ହେଉଛି ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେବା ଏବଂ ଆଶୀର୍ବାଦ ନେବା ।