06.03.20 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ଏହି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆରେ
ଅଳ୍ପକାଳ କ୍ଷଣଭଙ୍ଗୁର ସୁଖ ରହିଛି, ଯାହାକି ସାଥିରେ ଯିବନାହିଁ, ସାଥିରେ ତ କେବଳ ଅବିନାଶୀ
ଜ୍ଞାନ ରତ୍ନ ହିଁ ଯିବ ସେଥିପାଇଁ ଅବିନାଶୀ ଧନ ଜମା କରିଚାଲ ।”
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ବାବାଙ୍କ
ପାଠପଢାରେ ତୁମକୁ କେଉଁ ବିଦ୍ୟା ଶିଖାଯାଉ ନାହିଁ ?
ଉତ୍ତର:-
ଭୂତ ବିଦ୍ୟା । କାହାର ସଂକଳ୍ପକୁ ଜାଣିପାରିବା — ଏହା ଭୂତ ବିଦ୍ୟା ଅଟେ, ତୁମକୁ ଏହି ବିଦ୍ୟା
ଶିଖା ଯାଉନାହିଁ । ବାବା କୌଣସି ଥଟ୍ ରିଡ଼ର ଅର୍ଥାତ୍ ସଂକଳ୍ପକୁ ଜାଣିବାବାଲା ନୁହଁନ୍ତି । ତାଙ୍କୁ
ସର୍ବଜ୍ଞାତା କୁହାଯାଏ ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ଜ୍ଞାନ ସାଗର ଅଟନ୍ତି । ବାବା ତୁମମାନଙ୍କୁ କେବଳ ଆତ୍ମିକ
ପାଠ ପଢାଇବା ପାଇଁ ଆସୁଛନ୍ତି ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୁମକୁ ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ବିଶ୍ୱର ରାଜତ୍ୱ ମିଳୁଛି ।
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ଭାରତରେ
ଭାରତବାସୀମାନେ ଗାୟନ କରିଥା’ନ୍ତି ଯେ ଆତ୍ମା ଏବଂ ପରମାତ୍ମା ଅଲଗା ରହିଲେ ବହୁତ କାଳ... ଏବେ
ସନ୍ତାନମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଆମ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ପିତା ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା ଆମକୁ ରାଜଯୋଗର ଶିକ୍ଷା
ଦେଉଛନ୍ତି । ନିଜର ପରିଚୟ ଏବଂ ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତର ପରିଚୟ ମଧ୍ୟ ଦେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ
କେହି ତ ପକ୍କା ନିଶ୍ଚୟ ବୁଦ୍ଧି ଅଛନ୍ତି, କେହି କମ୍ ବୁଝୁଛନ୍ତି, କ୍ରମାନୁସାରେ ଅଛନ୍ତି ନା ।
ସନ୍ତାନମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଆମେ ଜୀବାତ୍ମାମାନେ ପରମପିତା ପରମାତ୍ମାଙ୍କର ସମ୍ମୁଖରେ ବସିଛୁ ।
ଲୋକମାନେ କହିଥାନ୍ତି ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମା ଅଲଗା ରହିଲେ ବହୁତ କାଳ । ତେବେ ଆତ୍ମାମାନେ ଯେତେବେଳେ
ବ୍ରହ୍ମଲୋକରେ ଥା’ନ୍ତି ସେତେବେଳେ ଅଲଗା ହେବାର ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁନାହିଁ । ଏଠାକୁ ଆସି ଯେତେବେଳେ
ଜୀବାତ୍ମା ହୁଅନ୍ତି ତେବେ ପରମାତ୍ମା ବାବାଙ୍କଠାରୁ ସମସ୍ତ ଆତ୍ମାମାନେ ଅଲଗା ହୋଇଯା’ନ୍ତି ।
ପରମପିତା ପରମାତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ଏଠାକୁ ଅଭିନୟ କରିବାପାଇଁ ଆସୁଛନ୍ତି । ଆଗରୁ ତ ବିନା
ଅର୍ଥରେ ଏପରି ଗାୟନ କରୁଥିଲେ । ଏବେ ତ ବାବା ଆସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ସନ୍ତାନମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି
ପରମପିତା ପରମାତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଆମେ ଅଲଗା ହୋଇ ଏଠାକୁ ଅଭିନୟ କରିବା ପାଇଁ ଆସୁଛୁ । ତୁମେ ହିଁ
ପ୍ରଥମେ-ପ୍ରଥମେ ଅଲଗା ହୋଇଛ ତେଣୁ ଶିବବାବା ମଧ୍ୟ ପ୍ରଥମେ ତୁମ ସହିତ ମିଶୁଛନ୍ତି । ତୁମମାନଙ୍କ
ପାଇଁ ବାବାଙ୍କୁ ଆସିବାକୁ ପଡ଼ୁଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି -- କଳ୍ପ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଏହି
ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାଇଥିଲି ଯେଉଁମାନେ ସ୍ୱର୍ଗର ମାଲିକ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ସମୟରେ ଆଉ କୌଣସି
ଭୂଖଣ୍ଡ ନଥିଲା । ସନ୍ତାନମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଆମେ ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର ଥିଲୁ ଯାହାକୁ
ଦୈବୀ ଧର୍ମ, ଦୈବୀ ରାଜବଂଶୀ ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ନିଜ ନିଜର ଧର୍ମ ଅଛି ।
କୁହାଯାଉଛି ଧର୍ମ ହେଉଛି ଶକ୍ତି । ଧର୍ମରେ ତାକତ୍ ରହିଥାଏ । ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ଏହି
ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ କେତେ ତାକତ୍ବାନ୍ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଭାରତବାସୀ ନିଜର ଧର୍ମକୁ ହିଁ
ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । କାହାର ମଧ୍ୟ ବୁଦ୍ଧିରେ ଆସୁନାହିଁ ଯେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଭାରତରେ ଏମାନଙ୍କର (ଦେବତାଙ୍କର)
ଧର୍ମ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ନିଜ ଧର୍ମକୁ ନ ଜାଣିବା କାରଣରୁ ଧର୍ମ ହୀନ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ଧର୍ମରେ
ଆସିବାରୁ ତୁମ ଭିତରେ କେତେ ତାକତ୍ ରହୁଛି । ତୁମେ କଳିଯୁଗୀ ପାହାଡକୁ ଉଠାଇ ଗୋଲଡ଼େନ୍ ଏଜେଡ଼୍
ଦୁନିଆର (ସତ୍ୟଯୁଗ) ସ୍ଥାପନା କରିଦେଉଛ । ଭାରତକୁ ସୁନାର ପହାଡ଼ କରିଦେଉଛ । ସେଠାରେ ତ
ଖଣିମାନଙ୍କରେ ଢେର ସୁନା ଭରିରହିବ । ସୁନାର ପାହାଡ଼ ଥିବ ତାହା ପୁଣି ଖୋଲିବ । ସୁନାକୁ ତରଳାଇ
ସେଥିରେ ଇଟା ତିଆରି ହେବ । ଘର ତ ବଡ଼-ବଡ ଇଟାରେ ହିଁ ତିଆରି ହେବ ନା । ମାୟା ମଛନ୍ଦରର ଖେଳ ମଧ୍ୟ
ଦେଖାଉଛନ୍ତି ନା । ତାହା ସବୁ ହେଉଛି କାହାଣୀ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ସେସବୁର ସାରାଂଶ ମୁଁ
ତୁମମାନଙ୍କୁ ଶୁଣାଉଛି । ଦେଖାଉଛନ୍ତି ଧ୍ୟାନରେ ଦେଖିଲି ମୁଁ ହୀରା ଲୀଲାର ଝୋଲି ପୂର୍ଣ୍ଣକରି
ନେଇଯାଉଛି, ଧ୍ୟାନରୁ ତଳକୁ ଖସିଲେ ତ କିଛି ନାହିଁ । ସେହିପରି ତୁମର ମଧ୍ୟ ହେଉଛି । ଏହାକୁ
କୁହାଯାଉଛି ଦିବ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟି । ଏଥିରେ କିଛି ନାହିଁ । ନୌଧା ଭକ୍ତି ମଧ୍ୟ ବହୁତ କରୁଛନ୍ତି ।
ଭକ୍ତିର ମାଳା ଅଲଗା, ଜ୍ଞାନ ମାଳା ଅଲଗା । ରୁଦ୍ରମାଳା ଏବଂ ବିଷ୍ଣୁମାଳା ଅଛି ନା । ତାହା ପୁଣି
ହେଉଛି ଭକ୍ତିରମାଳା । ଏବେ ତୁମେ ରାଜତ୍ୱ ପାଇବା ପାଇଁ ପାଠପଢୁଛ । ତୁମର ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ଶିକ୍ଷକ ଏବଂ
ରାଜତ୍ୱ ସହିତ ଅଛି । ଯେପରି ଯିଏ କଲେଜ୍ରେ ପାଠ ପଢୁଛନ୍ତି ତ ତାଙ୍କର ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ଶିକ୍ଷକଙ୍କ
ସହିତ ରହିଥାଏ । ବାରିଷ୍ଟର ନିଜେ ପାଠପଢାଇ ନିଜ ସମାନ କରିଥା’ନ୍ତି । ଏହି ବାବା ନିଜେ ତ
ହେଉନାହାଁନ୍ତି । ଏହା ହେଉଛି ଏଠାକାର । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ତୁମର ଏହା ହେଉଛି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପାଠପଢା ।
ତୁମର ବୁଦ୍ଧି ଯୋଗ ଶିବବାବାଙ୍କ ସହିତ ଅଛି, ତାଙ୍କୁ ହିଁ ନଜେଲଫୁଲ ଅର୍ଥାତ୍ ଜ୍ଞାନର ସାଗର
କୁହାଯାଉଛି । ଜାନୀ- ଜାନନ୍ହାରା ର ଅର୍ଥ ଏହା ନୁହେଁ ଯେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନକୁ ଜାଣିବେ, ଏହାଙ୍କର
ଭିତରେ କ’ଣ ଚିନ୍ତନ ଚାଲୁଛି । ଯେଉଁମାନେ ଥଟ୍ ରିଡ଼ର ସେମାନେ ଏସବୁ ଶୁଣାଇଥା’ନ୍ତି । ତାହାକୁ
ଭୂତବିଦ୍ୟା କୁହାଯାଉଛି । ଏଠାରେ ବାବା, ମନୁଷ୍ୟରୁ ଦେବତା କରିବା ପାଇଁ ପାଠପଢାଉଛନ୍ତି । ଗାୟନ
ମଧ୍ୟ ଅଛି ମନୁଷ୍ୟରୁ ଦେବତା... ଏବେ ତୁମେମାନେ ବୁଝି ପାରୁଛ ଆମେ ଏବେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ହୋଇଛୁ ପୁଣି
ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜନ୍ମରେ ଦେବତା ହେବୁ । ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତାଙ୍କର ହିଁ ଗାୟନ କରାଯାଉଛି ।
ଶାସ୍ତ୍ରରେ ତ ଢେର କାହାଣୀ ଲେଖିଦେଇଛନ୍ତି । ଏଠାରେ ତ ବାବା ସିଧାସଳଖ ବସି ପାଠ ପଢାଉଛନ୍ତି ।
ଭଗବାନୁବାଚ — ଭଗବାନ ହିଁ ଜ୍ଞାନର ସାଗର, ସୁଖର ସାଗର, ଶାନ୍ତିର ସାଗର ଅଟନ୍ତି । ସିଏ ଏବେ
ତୁମମାନଙ୍କୁ ବର୍ସା ଦେଉଛନ୍ତି । ଏହି ପାଠପଢା ହେଉଛି ତୁମର ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ । ତେଣୁ କେତେ ଭଲ
ଭାବରେ ପଢିବା ଦରକାର । ନୂଆ ଦୁନିଆର ସ୍ଥାପନା ପାଇଁ ଏହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପାଠପଢା ବାବା ଗୋଟିଏ ଥର
ହିଁ ଆସି ପଢାଉଛନ୍ତି । ନୂଆ ଦୁନିଆରେ ଏହି ଦେବୀ-ଦେବତାମାନଙ୍କର ରାଜ୍ୟଥିଲା । ବାବା କହୁଛନ୍ତି
ମୁଁ ବ୍ରହ୍ମା ଦ୍ୱାରା ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର ସ୍ଥାପନା କରୁଛି । ଯେତେବେଳେ ଏହି ଧର୍ମ
ଥିଲା ସେତେବେଳେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଧର୍ମ ନ ଥିଲା । ଏବେ ଆଉ ସବୁ ଧର୍ମ ଅଛି ସେଥିପାଇଁ ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି
ଚିତ୍ର ଉପରେ ମଧ୍ୟ ତୁମେ ବୁଝାଉଛ — ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏବେ ଆଦି ସନାତନ ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମର
ସ୍ଥାପନା ହେଉଛି । ଯେଉଁ ଧର୍ମ ଏବେ ନାହିଁ । ଗାଉଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ ମୁଁ ନିର୍ଗୁଣ ହାର ମୋ ପାଖରେ
କୌଣସି ଗୁଣ ନାହିଁ, ଆପେହୀ ତରସ ପରୋଇ...କହୁଛନ୍ତି ଆମ ପାଖରେ କିଛି ଗୁଣ ନାହିଁ ତେବେ ବୁଦ୍ଧି
ପରମପିତାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ହିଁ ଯାଉଛି , ତାଙ୍କୁ ହିଁ ଦୟାରସାଗର କୁହାଯାଉଛି । ବାବା ଆସିଛନ୍ତି
ସନ୍ତାନମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ଦୁଃଖକୁ ସମାସ୍ତ କରି ୧୦୦ ଶତକଡ଼ା ସୁଖ ଦେବା ପାଇଁ । କେତେ ଦୟା କରୁଛନ୍ତି
। ତୁମେ ଭାବୁଛ ଆମେ ବାବାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଛୁ ତେଣୁ ବାବାଙ୍କ ଠାରୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁଖ ନେବାକୁ ହେବ
। ତାହା ହେଉଛି ସୁଖଧାମ, ଏହା ହେଉଛି ଦୁଃଖ ଧାମ । ଏହି ଚକ୍ରକୁ ମଧ୍ୟ ଭଲ ଭାବରେ ବୁଝିବାକୁ ହେବ
। ଶାନ୍ତିଧାମ, ସୁଖଧାମକୁ ମନେ ପକାଅ ତେବେ ଅନ୍ତମତି ସୋଗତି (ଅନ୍ତିମ ସ୍ମୃତି ଅନୁସାରେ ଜନ୍ମ)
ହୋଇଯିବ । ଶାନ୍ତିଧାମକୁ ମନେ ପକାଇଲେ ନିଶ୍ଚୟ ଶରୀର ଛାଡ଼ିବାକୁ ପଡ଼ିବ ତେବେ ତ ଆତ୍ମାମାନେ
ଶାନ୍ତିଧାମକୁ ଯାଇପାରିବେ । ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କାହାର ସ୍ମୃତି ନ ଆସୁ । ଏକଦମ୍
ବୁଦ୍ଧିର ଲାଇନ କ୍ଲିୟର (ସ୍ୱଚ୍ଛ) ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇଲେ ଭିତରେ
ଖୁସିର ପାରଦ ଚଢିଥାଏ । ଏହି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆରେ ତ ଅଳ୍ପକାଳ କ୍ଷଣ ଭଙ୍ଗୁର ସୁଖ ଅଛି । ଏହା ସାଥିରେ
ଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ସାଥିରେ ତ ଅବିନାଶୀ ଜ୍ଞାନରତ୍ନ ହିଁ ଯିବ ଅର୍ଥାତ୍ ଏହି ଜ୍ଞାନ ରତ୍ନର ଆୟ
ହିଁ ସାଥିରେ ଯିବ ଯାହାକୁ ପୁଣି ତୁମେ ୨୧ ଜନ୍ମ ପ୍ରାଲବ୍ଧ ରୂପରେ ଭୋଗ କରିବ । ହିଁ, ବିନାଶୀ ଧନ
ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ସହିତ ଯିବ ଯେଉଁମାନେ ବାବାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ବାବା ଆମର ଏହି କଉଡ଼ିକୁ
ନିଅନ୍ତୁ ସେଠାରେ ମହଲ ଦେବେ । ବାବା କଉଡ଼ି ବଦଳରେ କେତେ ରତ୍ନ ଦେଉଛନ୍ତି । ଯେପରି ଆମେରିକାନ୍
ଲୋକମାନେ, ବହୁତ ପଇସା ଖର୍ଚ୍ଚକରି ପୁରୁଣା ଜିନିଷ ସବୁ କିଣୁଛନ୍ତି । ମନୁଷ୍ୟ ପୁରୁଣା ଜିନିଷର
ବହୁତ ଦାମ୍ ନେଇ ଯାଉଛନ୍ତି । ଆମେରିକାନ୍ ଲୋକଙ୍କ ଠାରୁ ପଇସାଟିଏର ଜିନିଷକୁ ହଜାରେ ଟଙ୍କାରେ
ନେଇଯିବେ । ବାବା ମଧ୍ୟ କେତେ ଭଲ ଗ୍ରାହକ ଅଟନ୍ତି ନା ଭୋଳାନାଥ ବୋଲି ଗାୟନ କରାଯାଇଛି ।
ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଜଣାନାହିଁ । ସେମାନେ ଶିବ-ଶଙ୍କରଙ୍କୁ ଏକ୍ କହିଦେଉଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ
(ଶଙ୍କରଙ୍କ) ପାଇଁ କହୁଛନ୍ତି ଭରିଦିଅ ଝୋଲି । ଏବେ ତୁମେମାନେ ବୁଝୁଛ ଆମକୁ ଜ୍ଞାନରତ୍ନ ମିଳୁଛି,
ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଆମର ଝୋଲି ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉଛି । ଇଏ ହେଉଛନ୍ତି ବେହଦର ବାବା । ସେମାନେ ପୁଣି
ଶଙ୍କରଙ୍କ ପାଇଁ କହି ଦେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ପୁଣି ଦେଖାଉଛନ୍ତି — ଧତୁରା ( ଅଫିମ) ଖାଉଥିଲେ, ଭାଙ୍ଗ
ପିଉଥିଲେ । କ’ଣ-କ’ଣ କଥା ବସି ତିଆରି କରିଛନ୍ତି ! ତୁମେମାନେ ଏବେ ସଦ୍ଗତି ପାଇଁ ପାଠ ପଢୁଛ ।
ଏହି ପାଠପଢା ହେଉଛି ପୂରାପୂରି ଶାନ୍ତିରେ ରହିବାପାଇଁ । ଏହିସବୁ ବତୀ ଆଦି ଯାହା ଜଳାଉଛ, ସୋ
କରୁଛ, ତାହା ମଧ୍ୟ ଏଥିପାଇଁ ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ଆସି ପଚାରିବେ ଆପଣ ଶିବଜୟନ୍ତୀ ଏତେ ଆଡମ୍ବରର ସହିତ
କାହିଁକି ପାଳନ କରୁଛନ୍ତି ? ଶିବ ହିଁ ଭାରତକୁ ଧନ୍ବାନ୍ କରୁଛନ୍ତି ନା । ଏହି
ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗର ମାଲିକ କିଏ କରିଲେ — ଏକଥା ତୁମେ ଜାଣିଛ । ଲକ୍ଷ୍ମୀ ନାରାୟଣ
ପୂର୍ବ ଜନ୍ମରେ କିଏ ଥିଲେ ? ପୂର୍ବ ଜନ୍ମରେ ଜଗତ ଅମ୍ବା ଜ୍ଞାନ-ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱରୀ ଥିଲେ ଯିଏ ପୁଣି
ରାଜ-ରାଜେଶ୍ୱରୀ ହେଉଛନ୍ତି । ତେବେ ପଦ କାହାର ବଡ଼ ? ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ତ ଇଏ (ଲକ୍ଷ୍ମୀ) ସ୍ୱର୍ଗର
ମାଲିକ । ଜଗଦମ୍ବା କେଉଁଠିକାର ଥିଲେ ? ଏହାଙ୍କ ପାଖକୁ କାହିଁକି ଯାଉଛନ୍ତି ? ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କୁ
ମଧ୍ୟ ୧୦୦ ଭୂଜାଧାରୀ, ୨୦୦ ଭୂଜାଧାରୀ, ୧୦୦୦ ଭୂଜାଧାରୀ ଦେଖାଉଛନ୍ତି ନା । ତେବେ ଯେତେ ସନ୍ତାନ
ହେଉଛନ୍ତି, ସେତେ ଭୂଜା ବଢିଚାଲିଛି । ଜଗତ୍ଅମ୍ବାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ଠାରୁ ଅଧିକ ଭୂଜା
ଦେଖାଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ସବୁକିଛି ମାଗୁଛନ୍ତି । ବହୁତ ଆଶା ନେଇ ଯାଉଛନ୍ତି ସନ୍ତାନ
ଦରକାର, ଏହା ଦରକାର... ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ପାଖକୁ କେବେ ଏପରି ଆଶା ନେଇଯିବେ ନାହିଁ । ସେ କେବଳ ଧନବାନ
ଅଟନ୍ତି । ଜଗତଅମ୍ବାଙ୍କ ଠାରୁ ସ୍ୱର୍ଗର ବାଦଶାହୀ ମିଳୁଛି । ଏକଥା ମଧ୍ୟ କାହାକୁ ଜଣାନାହିଁ ଯେ
ଜଗଦଅମ୍ବାଙ୍କୁ କ’ଣ ମାଗିବା ଦରକାର ? ଏହା ପାଠପଢା ଅଟେ ନା । ଜଗତଅମ୍ବା କ’ଣ ପଢାଉଛନ୍ତି ?
ରାଜଯୋଗର ପାଠ । ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଉଛି ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ । ତୁମର ଅନ୍ୟ ସବୁ ଆଡ଼ୁ ବୁଦ୍ଧି ବାହାରି ଆସି
ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କ ସହିତ ଲାଗିଯାଉଛି । ବୁଦ୍ଧି ତ ଅନେକ ଆଡ଼କୁ ଦୌଡୁଛି ନା । ଏବେ ବାବା କହୁଛନ୍ତି
ମୋ ସହିତ ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ଲଗାଅ, ନହେଲେ ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ବାବା ଫଟୋ ରଖିବା
ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମନା କରୁଛନ୍ତି । ଏହା ତ ଏହାଙ୍କର (ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର) ଦେହ ଅଟେ ନା । ବାବା ନିଜେ ଦଲାଲ
ହୋଇ କହୁଛନ୍ତି ଏବେ ତୁମର ହସ୍ତଗଣ୍ଠି (ବିକାରୀ ସମ୍ବନ୍ଧ) ରଦ୍ଦ ହେଲା । କାମ ଚିତାରୁ ଉଠି ଏବେ
ଜ୍ଞାନ ଚିତା (ଅଗ୍ନି) ଉପରେ ବସ । କାମ ଚିତାରୁ ଉଠ । ନିଜକୁ ଆତ୍ମା ନିଶ୍ଚୟ କରି ମୋତେ ମନେ
ପକାଅ ତେବେ ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ । ଆଉ କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଏପରି କହିପାରିବେ ନାହିଁ । ମନୁଷ୍ୟଙ୍କୁ
ଭଗବାନ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ବାବା ହିଁ ପତିତ ପାବନ । ସେ ହିଁ ଆସି
କାମ ଚିତାରୁ ଉଠାଇ ଜ୍ଞାନ ଚିତା ଉପରେ ବସାଉଛନ୍ତି । ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଆତ୍ମିକ ପିତା । ସେ ୟାଙ୍କ
ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି କହୁଛନ୍ତି ତୁମେ ମଧ୍ୟ ଆତ୍ମା ଅଟ, ଏହିକଥା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବୁଝାଅ ।
ବାବା କହୁଛନ୍ତି — ମନମନାଭବ । ମନମନାଭବ ରହିଲେ ସବୁ ସ୍ମୃତିରେ ଆସିଯିବ । ଏହି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆର
ବିନାଶ ମଧ୍ୟ ସମ୍ମୁଖରେ ଉପସ୍ଥିତ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଏହା ହେଉଛି ମହାଭାରୀ ମହାଭାରତ ଲଢେଇ ।
କହିବେ ଲଢେଇ ତ ବିଲାତରେ ମଧ୍ୟ ହେଉଛି ପୁଣି ଏହାକୁ ମହାଭାରତ ଲଢେଇ କାହିଁକି କହୁଛନ୍ତି ? ତେବେ
ଭାରତରେ ହିଁ ଯଜ୍ଞ ରଚନା ହୋଇଛି । ଏଥିରୁ ହିଁ ବିନାଶର ଜ୍ୱାଳା ବାହାରିଛି । ତୁମ ପାଇଁ
ନୂଆଦୁନିଆ ଦରକାର ତେଣୁ ଅମୃତ ସନ୍ତାନଗଣ ଏହି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆର ନିଶ୍ଚୟ ବିନାଶ ହେବା ଦରକାର । ଏହି
ଲଢେଇର ମୂଳ ଏହିଠାରୁ ହିଁ ବାହାରିଛି । ଏହି ରୁଦ୍ର ଜ୍ଞାନ ଯଜ୍ଞରୁ ମହାଭାରୀ ଲଢେଇ, ବିନାଶ ଜ୍ୱଳା
ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ହୋଇଛି । ଯଦିଓ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ଏକଥା କିଏ କହିଛନ୍ତି ତାହା
ଜଣିନାହାଁନ୍ତି । ଏବେ ବାବା ନୂଆ ଦୁନିଆ ପାଇଁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଏବେ ତୁମେ ରାଜତ୍ୱ ନେବ,
ଦେବୀ-ଦେବତା ହେବ, ତେଣୁ ତୁମର ରାଜ୍ୟରେ ଅନ୍ୟ କେହି ମଧ୍ୟ ରହିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ । ଆସୁରୀ ଦୁନିଆ
ବିନାଶ ହେବ । ଏକଥା ବୁଦ୍ଧିରେ ମନେ ରହିବା ଉଚିତ୍ — କାଲି ଆମେ ରାଜ୍ୟ କରିଥିଲୁ । ବାବା ରାଜତ୍ୱ
ଦେଇଥିଲେ ପୁଣି ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇ ଆସିଛ । ଏବେ ପୁଣି ବାବା ଆସିଛିନ୍ତି । ତୁମମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଏହି
ଜ୍ଞାନ ତ ଅଛି ନା । ବାବା ଏହି ଜ୍ଞାନ ଦେଇଛନ୍ତି । ଯେତେବେଳେ ଦୈବୀ ଧର୍ମର ସ୍ଥାପନା ହେଉଛି ବାକି
ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଆସୁରୀ ଦୁନିଆର ବିନାଶ ହେଉଛି । ଏହି କଥା ବାବା ବସି ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା
ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ବ୍ରହ୍ମା ମଧ୍ୟ ଶିବଙ୍କର ସନ୍ତାନ, ବିଷ୍ଣୁଙ୍କର ରହସ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ
ସିଏ ବ୍ରହ୍ମା ରୁ ବିଷ୍ଣୁ, ବିଷ୍ଣୁ ରୁ ବ୍ରହ୍ମା ହୋଇଥା’ନ୍ତି ଏବେ ତୁମେ ବୁଝିଯାଇଛ ଆମେ
ବ୍ରାହ୍ମଣ ଅଛୁ ପୁଣି ଦେବତା ହେବୁ ପୁଣି ୮୪ ଜନ୍ମ ନେବୁ । ଏହି ଜ୍ଞାନର ଦାତା ଏକମାତ୍ର ବାବା
ଅଟନ୍ତି ତେବେ ପୁଣି କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ କିପରି ଏହି ଜ୍ଞାନ ମିଳିପାରିବ ? ଏହା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ
ବୁଦ୍ଧିର କଥା । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଆଡ଼ୁ ନିଜର ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ହଟେଇ ଦିଅ । ବୁଦ୍ଧି ହିଁ
ବିଗୁଡ଼ୁଛି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ ମୋତେ ମନେ ପକାଅ ତେବେ ତୁମର ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ । ଚାହେଁ
ଗୃହସ୍ଥ ବ୍ୟବହାରରେ ରୁହ, ଲକ୍ଷ୍ୟ ତ ସମ୍ମୁଖରେ ଅଛି । ଜାଣିଛ ଆମେ ପାଠପଢି ଏପରି ହେବୁ । ତୁମର
ପାଠପଢା ହେଉଛି ସଙ୍ଗଗଯୁଗର । ଏବେ ତୁମେ ନା ଏପାର୍ଶ୍ଵରେ, ନା ସେପାର୍ଶ୍ଵରେ ଅଛ । ତୁମେ ବାହାରେ
ଅଛ । ବାବାଙ୍କୁ ନାଉରିଆ ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି, ଗାୟନ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ଆମ ଡ଼ଙ୍ଗାକୁ ପାରି କରିଦିଅ ।
ଏହା ଉପରେ ଗୋଟିଏ କାହାଣୀ ମଧ୍ୟ ତିଆରି କରାଯାଇଛି । କେହି ଚାଲୁଛନ୍ତି, କେହି ରହିଯାଉଛନ୍ତି ।
ଏବେ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ଏହି ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ମୁଖ ଦ୍ୱାରା ଶୁଣାଉଛି । ବ୍ରହ୍ମା କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲେ
? ପ୍ରଜାପିତା ତ ନିଶ୍ଚୟ ଏହିଠାରେ ଆବଶ୍ୟକ ନା । ମୁଁ ଏହାଙ୍କୁ ପୋଷ୍ୟ କରୁଛି, ଏହାଙ୍କର ନାମ
ମଧ୍ୟ ରଖୁଛି । ତୁମେ ମଧ୍ୟ ବ୍ରହ୍ମାମୁଖ ବଂଶାବଳୀ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଅଟ, ଯେଉଁମାନେ କଳିଯୁଗର ଅନ୍ତିମ
ସମୟରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ପୁଣି ସତ୍ୟଯୁଗ ଆରମ୍ଭରେ ଆସିବ । ତୁମେ ହିଁ ପ୍ରଥମେ-ପ୍ରଥମେ ବାବାଙ୍କ
ଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ଅଭିନୟ କରିବାପାଇଁ ଆସିଛ । ଆମମାନଙ୍କ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ତ କୁହାଯିବ ନାହିଁ
ନା । ଏହା ମଧ୍ୟ ଜଣାପଡ଼ିଯିବ କିଏ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଉଛନ୍ତି! ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କର ତ
ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ଅଛି । ଏହାଙ୍କ ପାଇଁ ହିଁ ଗାୟନ କରାଯାଇଛି ଶ୍ୟାମ ସୁନ୍ଦର । ଦେବୀ-ଦେବତାମାନେ
ସୁନ୍ଦର ଥିଲେ । ଶ୍ୟାମଳରୁ ସୁନ୍ଦର ହୋଇଥିଲେ । ଗାଁଉଲି ପିଲାରୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇ ସୁନ୍ଦର
ହୋଇଯା’ନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମସ୍ତେ ଗାଁର ବାଳକ-ବାଳିକା ଅଟନ୍ତି । ଏହା ହେଉଛି ବେହଦର କଥା ।
ଏସବୁ କଥା କେହି ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଏଠାରେ କେତେ ଭଲ ଭଲ ଜ୍ଞାନଯୁକ୍ତ କଥା କୁହାଯାଉଛି ।
ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ସର୍ଜନ (ଡାକ୍ତର) କେବଳ ଜଣେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ଇଏ ହେଉଛନ୍ତି ଅବିନାଶୀ ସର୍ଜନ ।
ଯୋଗକୁ ଅଗ୍ନି କୁହାଯାଉଛି । କାହିଁକିନା ଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଆତ୍ମାର ମଇଳା ସଫା ହେବ । ଯୋଗ ଅଗ୍ନି
ଦ୍ୱାରା ତମୋପ୍ରଧାନ ଆତ୍ମା ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ହେଉଛି । ଯଦି ନିଆଁ ଥଣ୍ଡା ହେବ ତେବେ ଖାଦ ବାହାରିବ
ନାହିଁ । ଯୋଗକୁ ଯୋଗ ଅଗ୍ନି କୁହାଯାଉଛି । ଯାହା ଦ୍ୱାରା ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେଉଛି । ତେଣୁ ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ତୁମକୁ କେତେ ବୁଝାଉଛି । କିନ୍ତୁ ଧାରଣା ହେଲେ ତ । ଆଚ୍ଛା ମନମନାଭବ । ଏଥିରେ ତ ଥକିବା
ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ନା । କିନ୍ତୁ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଏହି
ପତିମାନଙ୍କର ପତି ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ତୁମର କେତେ ଶୃଙ୍ଗାର କରୁଛନ୍ତି । ନିରାକାର ବାବା କହୁଛନ୍ତି
ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ତୁଟେଇ ନିଜର ପିତାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଅ । ସମସ୍ତଙ୍କର ବାବା କେବଳ
ଜଣେ ଅଟନ୍ତି । ତୁମର ଏବେ ଉନ୍ନତିକଳା ହେଉଛି । କହୁଛନ୍ତି ନା — ତୁମର ମଙ୍ଗଳରେ ସମସ୍ତଙ୍କର
ମଙ୍ଗଳ ନିହିତ । ବାବା ଆସିଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କର ଭଲ କରିବା ପାଇଁ । ରାବଣ ତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦୁର୍ଗତିକୁ
ନେଇଯାଉଛି, ରାମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସଦ୍ଗତିକୁ ନେଇଯାଉଛନ୍ତି । ଆଚ୍ଛା —
ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି
ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର
:—
(୧) ବାବାଙ୍କର
ସ୍ମୃତି ଦ୍ୱାରା ଅପାର ସୁଖର ଅନୁଭବ କରିବାପାଇଁ ବୁଦ୍ଧିର ଲାଇନ୍ କ୍ଲିୟର ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ୱଚ୍ଛ ରହିବା
ଦରକାର । ତୁମମାନଙ୍କର ଯୋଗ ଯେତେବେଳେ ଅଗ୍ନିର ରୂପ ଧାରଣ କରିବ ସେତେବେଳେ ହିଁ ଆତ୍ମା
ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ହୋଇପାରିବ ।
(୨) ବାବା ତୁମକୁ କଉଡ଼ି ବଦଳରେ ରତ୍ନ ଦେଉଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ଭୋଳାନାଥ ବାବାଙ୍କ ଠାରୁ ନିଜର ଭାଗ୍ୟ
ରୂପୀ ଝୁଲା ମୁଣିକୁ ଭରପୁର କରିବାକୁ ହେବ । ଶାନ୍ତିରେ ରହିବାର ପାଠପଢି ସଦ୍ଗତିକୁ ପ୍ରାପ୍ତ
କରିବାକୁ ହେବ ।
ବରଦାନ:-
ତିନି ପ୍ରକାରର
ବିଜୟର ପଦକ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ସଦା ବିଜୟୀ ହୁଅ ।
ବିଜୟ ମାଳାରେ ଉଚ୍ଚ
ନମ୍ବର ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ନିଜ ଉପରେ ବିଜୟୀ, ତା’ପରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ବିଜୟୀ ଏବଂ
ପ୍ରକୃତି ଉପରେ ମଧ୍ୟ ବିଜୟୀ ହୁଅ । ଯେତେବେଳେ ତୁମକୁ ଏହି ତିନି ପ୍ରକାରର ବିଜୟର ପଦକ ପ୍ରାପ୍ତ
ହୋଇଯିବ ସେତେବେଳେ ଯାଇ ବିଜୟ ମାଳାର ଦାନା ହୋଇପାରିବ । ସ୍ୱଉପରେ ବିଜୟୀ ହେବା ଅର୍ଥାତ୍ ନିଜର
ବ୍ୟର୍ଥ ଭାବନା ଏବଂ ବ୍ୟର୍ଥ ଚାଲିଚଳଣକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାବନା ଏବଂ ଶୁଭଭାବନା ଦ୍ୱାରା ପରିବର୍ତ୍ତନ
କରିବା । ଯେଉଁମାନେ ଏହିଭଳି ନିଜ ଉପରେ ବିଜୟୀ ହୋଇଥା’ନ୍ତି ସେହିମାନେ ହିଁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ
ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଅନ୍ତି । ତେବେ ପ୍ରକୃତି ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ଅର୍ଥାତ୍ ବାୟମୁଣ୍ଡଳ
ଉପରେ ଏବଂ ଅଶୁଦ୍ଧ ବିଚାର ଉପରେ ତଥା ସ୍ଥୂଳ ପ୍ରକୃତିର ସମସ୍ୟା ଗୁଡିକ ଉପରେ ବିଜୟୀ ହେବ ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ନିଜର
କର୍ମେନ୍ଦ୍ରିୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ରାଜ୍ୟ କରୁଥିବା ଆତ୍ମାମାନେ ହିଁ ସଚ୍ଚା ରାଜଯୋଗୀ
ଅଟନ୍ତି ।