16.03.20 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ତୁମର
ବହୁତ ଭଲ ଜାଗୃତି ହୋଇଛି, ତୁମେ ନିଜର ୮୪ ଜନ୍ମକୁ, ନିରାକାର ଓ ସାକାର ପିତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛ,
ତୁମର ଏଣେତେଣେ ବୁଲି ବୁଲି ଭକ୍ତି କରିବା ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦ ହୋଇଯାଇଛି ।”
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ଈଶ୍ୱରଙ୍କର
ଗତମତ ନ୍ୟାରା ଅର୍ଥାତ୍ ଗତି ଓ ମତ ସବୁଠାରୁ ଅଲଗା ବୋଲି କାହିଁକି ଗାୟନ କରାଯାଇଛି ?
ଉତ୍ତର:-
(୧) କାହିଁକି ନା ସିଏ ତୁମକୁ ଏପରି ମତ ଦେଉଛନ୍ତି ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନେ
ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ହୋଇଯାଉଛ । ତୁମ ସମସ୍ତଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମତ ହୋଇଯାଉଛି (୨) ଈଶ୍ୱର ହିଁ
ସମସ୍ତଙ୍କର ସଦ୍ଗତି କରୁଛନ୍ତି । ପୂଜାରୀରୁ ପୂଜ୍ୟ କରାଉଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କର ଗତି ଅର୍ଥାତ୍
କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ମତ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା ଅଟେ, ଯାହାକୁ ତୁମ ପିଲାମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କେହି
ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ ।
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ତୁମେମାନେ
ଜାଣିଛ, ପିଲାମାନଙ୍କର ଯଦି ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଠିକ୍ ନ ଥିବ ତେବେ ବାବା କହିବେ ବରଂ ଏଠାରେ ଶୋଇଯାଅ ।
ଏଥିରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ କାହିଁକି ନା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନ ଅଟନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ୫ ହଜାର ବର୍ଷ
ପରେ ପୁନର୍ବାର ଆସି ମିଳିଛନ୍ତି । କାହାକୁ ମିଳିଛନ୍ତି ? ବେହଦର ବାବାଙ୍କୁ । ଏକଥା ମଧ୍ୟ ତୁମେ
ଜାଣିଛ, ତୁମର ନିଶ୍ଚୟ ଅଛି ଯେ ବାସ୍ତବରେ ଆମେ ବେହଦ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ମିଶୁଛୁ କାହିଁକି ନା ପିତା
ଦୁଇଜଣ ଥାନ୍ତି ଜଣେ ହଦର (ଲୌକିକ) ପିତା ଓ ଆଉ ଜଣେ ବେହଦର (ପାରଲୌକିକ) ପିତା । ଦୁଃଖରେ ସମସ୍ତେ
ବେହଦର ପିତାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇଥାନ୍ତି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଏକମାତ୍ର ଲୌକିକ ପିତାଙ୍କୁ ହିଁ ୟାଦ କରିବେ
କାହିଁକି ନା ତାହା ହେଉଛି ସୁଖଧାମ । ଲୌକିକ ପିତା ତାଙ୍କୁ କୁହାଯାଇଥାଏ ଯିଏ ଏହି ଦୁନିଆରେ
ଶରୀରକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥା’ନ୍ତି । ପାରଲୌକିକ ପିତା ତ ଥରେ ମାତ୍ର ଆସି ତୁମକୁ ନିଜର କରୁଛନ୍ତି । ତୁମେ
ବାବାଙ୍କ ସହିତ ଅମରଲୋକରେ ରହିଲାବାଲା ଅଟ ଯାହାକୁ ପରଲୋକ, ପରମଧାମ କୁହାଯାଉଛି । ତାହା ହେଉଛି
ସର୍ବୋଚ୍ଚଧାମ । ସ୍ୱର୍ଗକୁ ସର୍ବୋଚ୍ଚଧାମ କୁହାଯିବ ନାହିଁ । ସ୍ୱର୍ଗ ଏବଂ ନର୍କ ଏହିଠାରେ ହିଁ
ହେଉଛି । ନୂଆ ଦୁନିଆକୁ ସ୍ୱର୍ଗ, ପୁରୁଣା ଦୁନିଆକୁ ନର୍କ କୁହାଯାଉଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ହେଉଛି ପତିତ
ଦୁନିଆ, ଡାକୁଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ — ହେ ପତିତ-ପାବନ ଆସ । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଏପରି କହିବେ ନାହିଁ । ଯେବେଠାରୁ
ରାବଣ ରାଜ୍ୟ ହେଉଛି ସେବେଠାରୁ ପତିତ ହେଉଛନ୍ତି, ତାକୁ ୫ ବିକାରର ରାଜ୍ୟ କୁହାଯାଉଛି ।
ସତ୍ୟଯୁଗରେ ନିର୍ବିକାରୀ ରାଜ୍ୟ ହିଁ ହେବ । ଭାରତ ଦେଶର ମଧ୍ୟ କେତେ ଉଚ୍ଚ ମହିମା ରହିଛି ।
କିନ୍ତୁ ବିକାରୀ ହେବା ଯୋଗୁଁ ଭାରତର ମହିମାକୁ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଭାରତ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିକାରୀ
ଥିଲା, ଯେତେବେଳେ ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ ରାଜ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେହି ରାଜ୍ୟ ନାହିଁ ।
ସେହି ରାଜ୍ୟ କେଉଁଆଡେ ଗଲା — ଏକଥା ପଥର ବୁଦ୍ଧି ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ
ନିଜ-ନିଜର ଧର୍ମ ସ୍ଥାପକମାନଙ୍କୁ ଜାଣିଛନ୍ତି, ଏକମାତ୍ର ଭାରତବାସୀ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଯିଏ ନା ନିଜର
ଧର୍ମକୁ ଜାଣିଛନ୍ତି, ନା ଧର୍ମ ସ୍ଥାପକଙ୍କୁ ଜାଣିଛନ୍ତି । ଅନ୍ୟ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ନିଜର ଧର୍ମକୁ ତ
ଜାଣିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ଧର୍ମସ୍ଥାପକ ପୁଣି କେବେ ଧର୍ମ ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଆସିବେ, ଏକଥା
ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଶିଖ୍ ଧର୍ମର ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକଥା ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଆମର ଶିଖ୍ ଧର୍ମ
ଆରମ୍ଭରୁ ନଥିଲା । ଗୁରୁନାନକ ଆସି ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି ତେବେ ନିଶ୍ଚିତ ରୂପେ ଏଧର୍ମ ସୁଖଧାମରେ
ରହିବ ନାହିଁ, ତେବେ ତ ଯାଇ ଗୁରୁନାନକ ଆସି ପୁଣି ସ୍ଥାପନ କରିବେ କାହିଁକି ନା ବିଶ୍ୱର
ଇତିହାସ-ଭୂଗୋଳର ପୁନରାବୃତ୍ତି ହେଉଛି ନା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ୍ ଧର୍ମ ମଧ୍ୟ ନଥିଲା ପୁଣି ସ୍ଥାପନା
ହେଲା । ପ୍ରଥମେ ନୂଆ ଦୁନିଆ ଥିଲା, ଏକ ଧର୍ମ ଥିଲା । କେବଳ ତୁମେ ଭାରତବାସୀ ହିଁ ଥିଲ, ଗୋଟିଏ
ଧର୍ମ ଥିଲା ପୁଣି ତୁମେ ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇ ନେଇ ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଇଛ ଯେ ଆମେ ହିଁ ଦେବତା ଥିଲୁ ।
ପୁଣି ଆମେ ହିଁ ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଉଛୁ ସେଥିପାଇଁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି ତୁମେ ନିଜର ଜନ୍ମକୁ ଜାଣିନାହଁ, ମୁଁ
ତୁମକୁ କହୁଛି । ଅଧାକଳ୍ପ ରାମରାଜ୍ୟ ଥିଲା ପୁଣି ରାବଣରାଜ୍ୟ ହୋଇଛି । ପ୍ରଥମେ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ
କୁଳ ପୁଣି ଚନ୍ଦ୍ରବଂଶ କୁଳ, ରାମରାଜ୍ୟ ହେଉଛି । ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କର ରାଜ୍ୟ
ଥିଲା ଯେଉଁମାନେ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କ କୁଳର ଥିଲେ, ସେମାନେ ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇ ଏବେ
ରାବଣ କୁଳର ହୋଇଛନ୍ତି । ଆଗରୁ ପୂଣ୍ୟଆତ୍ମା ମାନଙ୍କ କୁଳର ଥିଲେ, ଏବେ ପାପ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ କୁଳର
ହୋଇଛନ୍ତି । ୮୪ ଜନ୍ମ ନେଇଛନ୍ତି, ସେମାନେ ତ ୮୪ ଲକ୍ଷ କହିଦେଉଛନ୍ତି । ଏବେ ୮୪ ଲକ୍ଷର ହିସାବ
ବସି କିଏ ବିଚାର କରିବ ସେଥିପାଇଁ କାହାର ବିଚାର ଚାଲୁନାହିଁ । ଏବେ ତୁମକୁ ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି,
ତୁମେ ବାବାଙ୍କ ଆଗରେ ବସିଛ, ନିରାକାର ପିତା ଏବଂ ସାକାର ପିତା ଉଭୟ ହିଁ ଭାରତରେ ନାମୀଗ୍ରାମୀ
ଅଟନ୍ତି । ବାବାଙ୍କ ମହିମା ଗାନ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ବାବାଙ୍କୁ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି, ଅଜ୍ଞାନ
ନିଦ୍ରାରେ ଶୋଇ ରହିଛନ୍ତି । ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ଜାଗୃତି ଆସିଥାଏ । ଆଲୋକରେ ମନୁଷ୍ୟ କେବେ ଧକ୍କା
ଖାଇନଥାନ୍ତି । ଅନ୍ଧକାରରେ ଧକ୍କା ଖାଇଥା’ନ୍ତି । ଭାରତବାସୀ ପୂଜ୍ୟ ଥିଲେ, ଏବେ ପୂଜାରୀ
ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ ପୂଜ୍ୟ ଥିଲେ ନା, ଇଏ ପୁଣି କାହାର ପୂଜା କରିବେ । ନିଜର
ଚିତ୍ର ତିଆରି କରି ନିଜର ପୂଜା ତ କରିବେ ନାହିଁ । ଏକଥା ତ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ତୁମେ ପିଲାମାନେ
ଜାଣିଛ ଆମେ ହିଁ ପୂଜ୍ୟ ଥିଲୁ ଆମେ ହିଁ ପୁଣି ପୂଜାରୀ କିପରି ହେଉଛୁ । ଏହି କଥା ଆଉ କେହି
ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ । ବାବା ହିଁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସଦ୍ଗତି
କରିବାର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଓ ମତ ଭିନ୍ନ ଅଟେ ।
ଏବେ ତୁମେ ଜାଣିଛ ବାବା ଆମର ସାରା ଦୁନିଆରୁ ଗତି ଓ ମତି ଅଲଗା କରିଦେଇଛନ୍ତି ସାରା ଦୁନିଆରେ
ଅନେକ ମତ-ମତାନ୍ତର ରହିଛି, ଏଠାରେ ତୁମ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କର ଏକ ମତ ଅଟେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ମତ ଏବଂ ଗତି
ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର । ଗତି ଅର୍ଥାତ୍ ସଦ୍ଗତି । ସଦ୍ଗତି ଦାତା ଏକ ମାତ୍ର ବାବା ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ଗାୟନ
ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କର ସଦ୍ଗତି ଦାତା ରାମ ଅଟନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ବୁଝିନାହାଁନ୍ତି ଯେ ରାମ
କାହାକୁ କୁହାଯାଉଛି । କୁହନ୍ତି ଯୁଆଡେ ଦେଖୁଛୁ ରାମ ହିଁ ରାମ ଦେଖାଯାଉଛନ୍ତି, ଏହାକୁ ଅଜ୍ଞାନ
ଅନ୍ଧକାର କୁହାଯାଉଛି । ଅନ୍ଧକାରରେ ଦୁଃଖ, ଆଲୋକରେ ରହିଛି ସୁଖ । ଅନ୍ଧକାରରେ ହିଁ ଭଗବାନଙ୍କୁ
ଡ଼ାକିଥା’ନ୍ତି ନା । ବନ୍ଦନା କରିବା ଅର୍ଥାତ୍ ବାବାଙ୍କୁ ଡାକିବା । ସତେ ଯେପରି ଭିକ ମାଗିଥା’ନ୍ତି
। ଦେବତାଙ୍କ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ମାଗିବା ଅର୍ଥାତ୍ ଭିକ ମାଗିବା ହେଲା ନା । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଭିକମାଗିବାର
ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ । ଭିକାରୀମାନଙ୍କୁ ଦରିଦ୍ର କୁହାଯାଏ । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ତୁମେ କେତେ ଧନବାନ ଥିଲ,
ତାକୁ ସମୃଦ୍ଧ ଭାରତ କୁହାଯାଉଥିଲା । ଭାରତ ଏବେ ଦରିଦ୍ର ହୋଇଯାଇଛି । ଏକଥା ମଧ୍ୟ କେହି
ବୁଝିନାହାଁନ୍ତି । କଳ୍ପର ଆୟୁ ଓଲଟା-ସିଧା ଲେଖି ଦେଇଥିବାରୁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ମତିଭ୍ରମ ହୋଇଯାଇଛି
। ବାବା ବହୁତ ସ୍ନେହର ସହିତ ବସି ବୁଝାଉଛନ୍ତି । କଳ୍ପ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଥିଲେ,
“ମୋତେ ଅର୍ଥାତ୍ ପତିତ-ପାବନ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇଲେ ତୁମେ ପବିତ୍ର ହୋଇଯିବ ।” ପତିତ କିପରି
ହୋଇଛ, ଆତ୍ମାରେ ବିକାରର ଖାଦ ମିଶି ଯାଇଛି । ସବୁ ମନୁଷ୍ୟ ଆତ୍ମାରେ ଜଙ୍କ ଲାଗିଯାଇଛି । ଏବେ
ସେହି ଜଙ୍କ କିପରି ଛାଡିବ ? ଏଥିପାଇଁ ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ଦେହ-ଅଭିମାନ ଛାଡି ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ ହୁଅ
। ନିଜକୁ ଆତ୍ମା ଭାବ । ପ୍ରଥମେ ତୁମେ ହେଉଛ ଆତ୍ମା ପରେ ଏହି ଶରୀର ଧାରଣ କରୁଛ । ଆତ୍ମା ତ ଅମର
ଅଟେ । ଶରୀରର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଉଛି । ସତ୍ୟଯୁଗକୁ ଅମରଲୋକ କୁହାଯାଉଛି । କଳିଯୁଗକୁ ମୃତ୍ୟୁଲୋକ
କୁହାଯାଉଛି । ଦୁନିଆରେ ଏକଥା କେହି ମଧ୍ୟ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଅମରଲୋକ ଥିଲା ପୁଣି ମୃତ୍ୟୁଲୋକ
କିପରି ହେଲା । ଅମରଲୋକ ଅର୍ଥାତ୍ ଅକାଳ ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ ନାହିଁ । ସେଠାରେ ଆୟୁ ମଧ୍ୟ ଲମ୍ବା ହେବ ।
ତାହା ହେଉଛି ପବିତ୍ର ଦୁନିଆ ।
ତୁମେ ରାଜଋଷି ଅଟ । ଋଷି ପବିତ୍ରକୁ କୁହାଯାଇଥାଏ । ତୁମକୁ କିଏ ପବିତ୍ର କରାଉଛନ୍ତି ?
ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନଙ୍କୁ ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟ, ତୁମକୁ ଶିବାଚାର୍ଯ୍ୟ ପବିତ୍ର କରାଉଛନ୍ତି । ଇଏ ବାବା ତ
କୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ର ପଢି ନାହାଁନ୍ତି । ଏହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମକୁ ଶିବବାବା ଆସି ପଢାଉଛନ୍ତି ।
ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟ ତ ଗର୍ଭରୁ ଜନ୍ମ ନେଇଛନ୍ତି, ଉପରୁ କେଉଁଠୁ ଅବତରିତ ହୋଇନାହାଁନ୍ତି । ବାବା ତ
ଏହାଙ୍କ ଶରୀରରେ ପ୍ରବେଶ କରୁଛନ୍ତି, ଆସୁଛନ୍ତି, ଯାଉଛନ୍ତି, ସେ ମାଲିକ ଅଟନ୍ତି ନା । ଯାହା
ଶରୀରକୁ ଚାହିଁବେ ପ୍ରବେଶ କରିପାରିବେ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି କାହାର କଲ୍ୟାଣ କରିବା ଅର୍ଥେ ମୁଁ
ପ୍ରବେଶ କରିଥାଏ । ମୁଁ ପତିତ ଶରୀରରେ ହିଁ ଆସୁଛି ନା । ବହୁତଙ୍କର କଲ୍ୟାଣ କରୁଛି ।
ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଯାଇଛି — ମାୟା ମଧ୍ୟ କମ୍ ନୁହେଁ । କେବେ-କେବେ ଧ୍ୟାନରେ ମଧ୍ୟ ମାୟା ପ୍ରବେଶ
କରି ଓଲଟା-ସିଧା କଥା କୁହାଇଥାଏ ସେଥିପାଇଁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଏଥିପ୍ରତି ବହୁତ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହେବ ।
କେତେକଙ୍କ ଶରୀରରେ ଯେତେବେଳେ ମାୟା ପ୍ରବେଶ କରିଥାଏ ତେବେ କହନ୍ତି ମୁଁ ଶିବ ଅଟେ, ଅମୁକ ଅଟେ ।
ମାୟା ବହୁତ ସଇତାନ ଅଟେ । ବୁଦ୍ଧିମାନ ସନ୍ତାନମାନେ ଭଲ ଭାବରେ ବୁଝିଯିବେ ଯେ ଇଏ କାହାର ପ୍ରବେଶତା
। ବାବାଙ୍କ ପାଇଁ ଏହି ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର ଶରୀର ତ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଛି ନା । ପୁଣି ଅନ୍ୟର କଥା ଆମେ
କାହିଁକି ଶୁଣିବୁ! ଯଦି ଶୁଣୁଛ ତେବେ ବାବାଙ୍କୁ ପଚାର ଏକଥା ଠିକ୍ ଅଟେ ନା ନାହିଁ ? ବାବା
ତୁରନ୍ତ ବୁଝାଇ ଦେବେ । କେତେକ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ମଧ୍ୟ ଏହି କଥାକୁ ବୁଝିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଏହା କ’ଣ
। କାହା ଶରୀରରେ ତ ଏପରି ପ୍ରବେଶତା ହୋଇଥାଏ ଯେ ଚାପୁଡା ମଧ୍ୟ ମାରିଥା’ନ୍ତି, ଗାଳି ମଧ୍ୟ ଦେବାରେ
ଲାଗିପଡନ୍ତି । ତେବେ ବାବା କ’ଣ କେବେ କାହାକୁ ଗାଳି ଦେଇପାରିବେ । ଏହି କଥାକୁ ମଧ୍ୟ କେତେକ
ସନ୍ତାନ ବୁଝିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଫାଷ୍ଟକ୍ଳାସ ସନ୍ତାନ ମଧ୍ୟ କେଉଁଠି-କେଉଁଠି ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି ।
ସବୁ କଥା ପଚାରିବା ଉଚିତ୍ କାହିଁକି ନା ଅନେକଙ୍କ ଶରୀରରେ ମାୟା ପ୍ରବେଶ କରିଯାଉଛି । ପୁଣି
ଧ୍ୟାନରେ ଯାଇ କ’ଣ କ’ଣ ସବୁ କଥା କହିଥା’ନ୍ତି । ଏସବୁ କଥା ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ
ହେବ । ବାବାଙ୍କୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସମାଚାର ଦେବାକୁ ପଡିବ । ଅମୁକ ଶରୀରରେ ମମ୍ମା ଆସୁଛନ୍ତି, ବାବା
ଆସୁଛନ୍ତି — ଏସବୁ କଥା ଛାଡି ବାବାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ହେଉଛି ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ବାବା ଏବଂ
ସୃଷ୍ଟିଚକ୍ରକୁ ୟାଦ କର । ରଚୟିତା ଓ ରଚନାକୁ ଯିଏ ସ୍ମରଣ କରୁଥିବେ ତାଙ୍କର ଚେହେରା ସର୍ବଦା
ହର୍ଷିତ ରହିବ । ଅନେକ ଅଛନ୍ତି ଯିଏ ସ୍ମରଣ କରୁନାହାଁନ୍ତି । କର୍ମ-ବନ୍ଧନ ବହୁତ କଡା ଅଟେ ।
ବିବେକ କହୁଛି — ଆମକୁ ବେହଦର ବାବା ମିଳିଛନ୍ତି ଏବଂ ସେ କହୁଛନ୍ତି ଯେ ମୋତେ ୟାଦ କର । ତେବେ
କାହିଁକି ଆମେ ବାବାଙ୍କୁ ୟାଦ ନ କରିବା । ଯାହା କିଛି ହେଉଛି ତେବେ ବାବାଙ୍କୁ ପଚାର । ବାବା
ବୁଝାଇବେ କର୍ମଭୋଗ ତ ରହିଛି ନା । କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ହୋଇଗଲେ ତୁମେ ସର୍ବଦା ହର୍ଷିତ ରହିବ ।
ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କିଛି ନା କିଛି କର୍ମଭୋଗ ଭୋଗିବାକୁ ହେବ । ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛ ଯେ ମିରୁଆ ମୌତ
ମଲୁକା ଶିକାର ଅର୍ଥାତ୍ କାହାର ପୁଷ ମାସ କାହାର ସର୍ବନାଶ । ଦୁନିଆର ବିନାଶ ହୋଇଯିବ । ତୁମେ
ଫରିସ୍ତା ହେବାକୁ ଯାଉଛ । ବାକି ଅଳ୍ପଦିନ ଏହି ଦୁନିଆରେ ଅଛ ପୁଣି ତୁମମାନଙ୍କୁ ଏହି ସ୍ଥୂଳବତନରେ
ଭଲ ଲାଗିବ ନାହିଁ । ସୂକ୍ଷ୍ମବତନ ଏବଂ ମୂଳବତନ ଭଲ ଲାଗିବ । ସୁକ୍ଷ୍ମବତନବାସୀମାନଙ୍କୁ ଫରିସ୍ତା
ଅର୍ଥାତ୍ ପରୀ କୁହାଯାଏ । ତୁମେ ଫରିସ୍ତା ବହୁତ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ହୋଇଥାଅ ଯେବେ କି କର୍ମାତୀତ
ଅବସ୍ଥାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଅ । ସୂକ୍ଷ୍ମବତନରେ ହାଡ ମାଂସ ନଥାଏ । ହାଡ ମାଂସ ନରହିଲେ ବାକି କ’ଣ
ରହିଲା ? କେବଳ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଶରୀର! ଏପରି ନୁହେଁ ଯେ ନିରାକାର ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି ନା, ସୂକ୍ଷ୍ମ ଆକାର
ରହିବ । ସେଠାକାର ଭାଷା ମୁବି ଅର୍ଥାତ୍ ଈଶାରାରେ ଚାଲିବ । ଆତ୍ମା ଶବ୍ଦର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ରହିବ ।
ତାକୁ ସଟିଲ ୱାଲର୍ଡ ଅର୍ଥାତ୍ ସୂକ୍ଷ୍ମଲୋକ କୁହାଯାଉଛି । ସୂକ୍ଷ୍ମ ଈଶାରାରେ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ହେବ
। ଏଠାରେ ତ ବାଣୀ ରହିଛି । ଏହା ପରେ ଈଶାରାର ଦୁନିଆ ମୁବି ତା’ପରେ ଶାନ୍ତିର ଅର୍ଥାତ୍ ନିରବତାର
ଦୁନିଆ । ଏଠାରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଚାଲୁଛି । ଏହା ଡ୍ରାମାର ପୂର୍ବ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଭିନୟ ଅଟେ । ସେଠାରେ
ସମସ୍ତେ ସାଇଲେନ୍ସରେ ରହିବେ । ତାହା ମୁବି ଅର୍ଥାତ୍ ଈଶାରା ବା ଠାର ଏବଂ ଏଠାରେ ଟକି ଅର୍ଥାତ୍
ବାଣୀ ରହିଛି । ଏହି ତିନିଲୋକକୁ ମଧ୍ୟ ବିରଳ କେହି ୟାଦ କରୁଥିବେ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି —
ପିଲାମାନେ, ଦଣ୍ଡରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଅତି କମ୍ରେ ୮ ଘଣ୍ଟା କର୍ମଯୋଗୀ ହୋଇ କର୍ମ କର, ୮ ଘଣ୍ଟା
ଆରାମ କର ଏବଂ ୮ ଘଣ୍ଟା ବାବାଙ୍କୁ ୟାଦ କର । ଏହି ଅଭ୍ୟାସ ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ପବିତ୍ର ହୋଇଯିବ ।
ଶୋଇବା କୌଣସି ବାବାଙ୍କର ୟାଦ ନୁହେଁ । ଏପରି ମଧ୍ୟ କେହି ନଭାବନ୍ତୁ ଯେ ବାବାଙ୍କର ଆମେ ସନ୍ତାନ
ଅଟୁ ପୁଣି ୟାଦ କାହିଁକି କରିବୁ । ନାଁ, ବାବା ତ କହୁଛନ୍ତି ମୋତେ ସେଠାରେ ଅର୍ଥାତ୍ ପରମଧାମରେ
ମନେ ପକାଅ । ନିଜକୁ ଆତ୍ମା ଭାବି ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମେ ଯୋଗବଳ ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ର
ନ ହୋଇଛ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘରକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ନଚେତ୍ ପୁଣି ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରି ଯିବାକୁ ହେବ
। ସୂକ୍ଷ୍ମବତନ ମୂଳବତନକୁ ମଧ୍ୟ ଯିବାକୁ ହେବ ତାପରେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଆସିବାକୁ ହେବ । ବାବା
ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଆଗକୁ ଗଲେ ଖବରକାଗଜରେ ମଧ୍ୟ ବାହାରିବ, ଏବେ ତ ବହୁତ ସମୟ ଅଛି । ଏତେ ବଡ ରାଜଧାନୀ
ସ୍ଥାପନ ହେଉଛି । ସାଉଥ୍, ନର୍ଥ, ଇଷ୍ଟ, ୱେଷ୍ଟ, ଦକ୍ଷିଣ, ଉତ୍ତର, ପୂର୍ବ, ପଶ୍ଚିମ ଭାରତରେ କେତେ
ସ୍ଥାନ ଅଛି । ଏବେ ଖବରକାଗଜ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଖବର ଯିବ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୋତେ ୟାଦ କଲେ ତୁମର ପାପ
କଟିଯିବ । ଡାକୁଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ ହେ ପତିତ-ପାବନ, ମୁକ୍ତିଦାତା ଆମକୁ ଦୁଃଖରୁ ମୁକ୍ତ କର । ପିଲାମାନେ
ଜାଣିଛନ୍ତି ଡ୍ରାମାର ପ୍ଲାନ ଅନୁସାରେ ବିନାଶ ମଧ୍ୟ ହେବ । ଏହି ଲଢେଇ ପରେ ପୁଣି ଶାନ୍ତି ହିଁ
ଶାନ୍ତି ହେବ, ସୁଖଧାମ ହୋଇଯିବ । ସବୁ ଓଲଟ ପାଲଟ ହୋଇଯିବ । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଗୋଟିଏ ଧର୍ମ ହିଁ ଥାଏ ।
କଳିଯୁଗରେ ଅନେକ ଧର୍ମ ରହିଛି । ଏକଥା ତ ଯେ କେହି ମଧ୍ୟ ବୁଝିପାରିବ । ସବୁଠାରୁ ପ୍ରଥମେ ଆଦି
ସନାତନ ଦେବୀ ଦେବତା ଧର୍ମ ଥିଲା, ଯେତେବେଳେ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ଥିଲେ ସେତେବେଳେ ଚନ୍ଦ୍ରବଂଶୀ ନଥିଲେ
ପରେ ଚନ୍ଦ୍ରବଂଶୀ ଆସିଲେ । ପଛକୁ ଏହି ଦେବୀ-ଦେବତା ଧର୍ମ ପ୍ରାୟଃ ଲୋପ ହୋଇଯାଉଛି । ପରେ ପୁଣି
ଅନ୍ୟ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ଆସୁଛନ୍ତି । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଙ୍କ ସଂସ୍ଥାର ବୃଦ୍ଧି ନ ହୋଇଛି ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ଜଣାପଡିନଥାଏ । ଏବେ ତୁମେ ପିଲାମାନେ ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତକୁ ଜାଣିଛ । ତୁମକୁ ପଚାରୁଛନ୍ତି
ସିଡୀରେ କେବଳ ଭାରତବାସୀମାନଙ୍କୁ କାହିଁକି ଦେଖାଇଛନ୍ତି ? କୁହ, ଏହି ଖେଳ ଭାରତ ଉପରେ ଆଧାରିତ ।
ଅଧାକଳ୍ପ ଭାରତବାସୀଙ୍କର ଅଭିନୟ ରହିଛି, ବାକି ଦ୍ୱାପର, କଳିଯୁଗରେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଧର୍ମ ଆସୁଛନ୍ତି ।
ସୃଷ୍ଟିଚକ୍ର ଚିତ୍ରରେ ଏସବୁ ଜ୍ଞାନ ରହିଛି । ଗୋଲା ଚିତ୍ର ବି ବହୁତ ଫାଷ୍ଟକ୍ଲାସ୍ ଅଟେ ।
ସତ୍ୟଯୁଗ-ତ୍ରେତା ହେଲା ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ ଦୁନିଆ । ଦ୍ୱାପର-କଳିଯୁଗ ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାରୀ ଦୁନିଆ । ଏବେ
ତୁମେ ସଂଗମରେ ଅଛ । ଏହା ଜ୍ଞାନର କଥା ଅଟେ । ଏହି ୪ ଯୁଗର ଚକ୍ର କିପରି ଘୂରୁଛି — ଏକଥା କେହି
ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଏହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ରହିବ । ଏମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ
ଜଣାନଥାଏ ଯେ ସତ୍ୟଯୁଗ ପରେ ପୁଣି ତ୍ରେତା ହେବ, ତ୍ରେତା ପରେ ପୁଣି ଦ୍ୱାପର କଳିଯୁଗ ଆସିବ ।
ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ବିଲ୍କୁଲ୍ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଯଦିଓ କହୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ କିପରି ଚକ୍ର
ଘୂରୁଛି ଏକଥା କେହି ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି — ସେଥିପାଇଁ ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି — ଗୀତା ଉପରେ ସମସ୍ତ
ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଅ । ସତ୍ୟ ଗୀତା ଶୁଣିବା ଦ୍ୱାରା ସ୍ୱର୍ଗବାସୀ ହୋଇଥାନ୍ତି । ଏଠାରେ ଶିବବାବା ନିଜେ
ଶୁଣାଉଛନ୍ତି, ସେଠାରେ ମନୁଷ୍ୟ ପଢୁଛନ୍ତି । ଗୀତା ମଧ୍ୟ ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ତୁମେ ପଢୁଛ । ଭକ୍ତି
ମଧ୍ୟ ପ୍ରଥମେ-ପ୍ରଥମେ ତୁମେ କରୁଛ ନା । ତୁମେ ପ୍ରଥମେ ଶିବଙ୍କର ପୂଜାରୀ ହେଉଛ । ତୁମକୁ
ପ୍ରଥମେ-ପ୍ରଥମେ ଅବ୍ୟଭିଚାରୀ, ଏକମାତ୍ର ଶିବବାବାଙ୍କର ପୂଜା କରିବାକୁ ହୁଏ । ସୋମନାଥ ମନ୍ଦିର
ତିଆରି କରିବାର ଶକ୍ତି ଆଉ କାହାର ନାହିଁ । ବୋର୍ଡ ଉପରେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର କଥା ଲେଖିପାରିବ । ଏକଥା
ମଧ୍ୟ ଲେଖିପାରିବ ଯେ ଭାରତବାସୀ ସତ୍ୟଗୀତା ଶୁଣିବା ଦ୍ୱାରା ସତ୍ୟଖଣ୍ଡର ମାଲିକ ହେଉଛନ୍ତି ।
ଏବେ ତୁମେ ଜାଣୁଛ ଆମେ ସତ୍ୟ ଗୀତା ଶୁଣି ସ୍ୱର୍ଗବାସୀ ହେଉଛୁ । ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ବୁଝାଉଛ
ସେତେବେଳେ କହୁଛନ୍ତି — ହଁ, ବାସ୍ତବରେ ଏହା ଠିକ୍ କଥା କିନ୍ତୁ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲେ ସବୁ କିଛି
ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି, ତୁମ କଥା ତୁମ ପାଖରେ ରହିଯାଉଛି । ଆଚ୍ଛା —
ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି
ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର
:—
(୧) ରଚୟିତା ଏବଂ
ରଚନାର ଜ୍ଞାନକୁ ସ୍ମରଣ କରି ସର୍ବଦା ହର୍ଷିତ ରହିବାକୁ ହେବ । ଯୋଗର ଯାତ୍ରା ଦ୍ୱାରା ନିଜର ସବୁ
ପୁରୁଣା କର୍ମବନ୍ଧନକୁ ସମାପ୍ତ କରି କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ ।
(୨) ଧ୍ୟାନରେ ଯିବା ବା ସାକ୍ଷାତ୍କାରରେ ମାୟାର ବହୁତ ପ୍ରବେଶତା ହୋଇଥାଏ, ସେଥିପାଇଁ ସେହି ସବୁ
ଇଚ୍ଛା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବାକୁ ହେବ । ବାବାଙ୍କୁ ନିଜର ସମସ୍ତ ସମାଚାର ଶୁଣାଇ ତାଙ୍କଠାରୁ ରାୟ
ନେବାକୁ ହେବ, କୌଣସି ବି ଭୁଲ୍ କରିବାର ନାହିଁ ।
ବରଦାନ:-
ମୁରଲୀଧର
ବାବାଙ୍କର ମୁରଲୀ ସହିତ ପ୍ରୀତି ରଖି ସଦା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆତ୍ମା ହୁଅ ।
ଯେଉଁ ପିଲାମାନଙ୍କର
ପାଠପଢା ପ୍ରତି ଅର୍ଥାତ୍ ମୁରଲୀ ପ୍ରତି ସ୍ନେହ ଅଛି ସେମାନଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଭବର ବରଦାନ
ମିଳିଯାଏ, ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ବିଘ୍ନ ତିଷ୍ଠି ପାରେ ନାହିଁ । ମୁରଲୀଧର
ବାବାଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରୀତି ରଖିବା ଅର୍ଥ ତାଙ୍କର ମୁରଲୀ ସହିତ ପ୍ରିତି ରଖିବା । ଯଦି କେହି କହେ ଯେ
ମୁରଲୀ ପ୍ରତି ମୋର ତ ବହୁତ ସ୍ନେହ ଅଛି କିନ୍ତୁ ପଢିବା ପାଇଁ ମୋତେ ସମୟ ନାହିଁ, ତେବେ ବାବା
ସ୍ୱୀକାର କରିବେ ନାହିଁ କାରଣ ଯେଉଁଠି ସ୍ନେହ ଥାଏ ସେଠାରେ କୌଣସି ବି ବାହାନା ନଥାଏ । ପାଠପଢା
ଏବଂ ଈଶ୍ୱରୀୟ ପରିବାରର ସ୍ନେହ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯେପରିକି ଏକ କିଲ୍ଲା ଅର୍ଥାତ୍ ଦୁର୍ଗ ସମାନ
ହୋଇଯାଏ, ଯେଉଁଠାରେ ସେମାନେ ନିରାପଦରେ ରହିଥା’ନ୍ତି ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ପ୍ରତ୍ୟେକ
ପରିସ୍ଥିତିରେ ନିଜକୁ ମୋଲ୍ଡ କରି ନିଅ ଅର୍ଥାତ୍ ଖାପ ଖୁଆଇ ନିଅ ତେବେ ରିୟଲ୍ ଗୋଲ୍ଡ ଅର୍ଥାତ୍
ଖାଣ୍ଟିସୁନା ହୋଇଯିବ ।