10.04.21 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ଏହି ପତିତ ଜଗତରୁ
ସମ୍ବନ୍ଧ ତୁଟାଇ ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କ ସହିତ ବୁଦ୍ଧିଯୋଗ ଲଗାଅ ତେବେ ମାୟାଠାରୁ ହାରିବ ନାହିଁ ।”
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ସମର୍ଥ ବାବା ସାଥିରେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଯଜ୍ଞରେ ଅନେକ ବିଘ୍ନ କାହିଁକି ପଡୁଛି? ଏହାର କାରଣ କ’ଣ?
ଉତ୍ତର:-
ଏହି ବିଘ୍ନ ତ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ନିଶ୍ଚୟ ପଡିବ କାହିଁକି ନା ଯେତେବେଳେ ଯଜ୍ଞରେ ଅସୁରମାନଙ୍କର
ବିଘ୍ନ ପଡିବ ସେତେବେଳେ ହିଁ ପାପର ଘଡି ଭରିବ । ଏଥିରେ ବାବା କିଛି କରିପାରିବେ ନାହିଁ, ଏହା ତ
ଡ୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି । ତେଣୁ ବିଘ୍ନ ତ ନିଶ୍ଚିତ ପଡିବ କିନ୍ତୁ ବିଘ୍ନରେ ତୁମମାନଙ୍କୁ
ବିଚଳିତ ହେବାର ନାହିଁ ।
ଗୀତ:-
କୌନ ହେ ମାତା,
କୌନ ପିତା ହେ...
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ପିଲାମାନେ
ଅବିନାଶୀ ପିତାଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଶୁଣିଲେ । ତୁମର ସମ୍ବନ୍ଧ ଦେହ ସହିତ ରହିଛି ପ୍ରଥମେ ମାତାଙ୍କ
ସହ ପୁଣି ପିତାଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ହୋଇଥାଏ ପୁଣି ଭାଇ-ବନ୍ଧୁ ଆଦିଙ୍କର ହୋଇଥାଏ । ତେଣୁ ଅବିନାଶୀ
ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଜଗତରେ ତୁମର ଯେଉଁ ପିତା-ମାତା ଅଛନ୍ତି ତାଙ୍କଠାରୁ ବୁଦ୍ଧିର ମୋହ
ତ୍ୟାଗ କର । ପୁରୁଣା ଦୁନିଆ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ରଖ ନାହିଁ କାହିଁକି ନା ଏସବୁ ହେଉଛି କଳିଯୁଗର
ଛି-ଛି ସମ୍ପର୍କ । ଜଗତ ଅର୍ଥାତ୍ ଦୁନିଆ । ଏହି ପତିତ ଦୁନିଆରୁ ବୁଦ୍ଧିର ଯୋଗ ତୁଟାଇ ଏକ ମୋ
ସହିତ ଓ ନୂଆ ଦୁନିଆ ସହିତ ଯୋଡ, କାହିଁକି ନା ଏବେ ତୁମକୁ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ହେବ । ଏହା କେବଳ
ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡିବାର କଥା ଅଟେ । ଆଉ କୌଣସି କଥା ନାହିଁ ଏବଂ ଆଉ କୌଣସି କଷ୍ଟ ନାହିଁ । ସମ୍ପର୍କ
ସେହିମାନେ ଯୋଡିବେ ଯାହାଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମିଳୁଛି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ପ୍ରଥମେ ସମ୍ପର୍କ ଭଲ ଥାଏ,
ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ଆତ୍ମା ପୁଣି ଧୀରେ ଧୀରେ ତମୋପ୍ରଧାନ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ଯେଉଁ ସୁଖର ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା
ତାହା ଧିରେ ଧିରେ କମ୍ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ଏବେ ତ’ ବିଲ୍କୁଲ୍ ହିଁ ଏହି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆରୁ ସମ୍ପର୍କ
କାଟିବାକୁ ହେବ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୋ ସହିତ ବୁଦ୍ଧିର ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡ । ଶ୍ରୀମତ ପାଳନ କର । ଯାହା
କିଛି ବି ଦେହର ସମ୍ବନ୍ଧ ରହିଛି ତାକୁ ସବୁ ତ୍ୟାଗ କର । ବିନାଶ ତ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ । ପିଲାମାନେ
ଜାଣିଛନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା କୁହାଯାଉଛି, ସେ ମଧ୍ୟ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ସେବା
କରୁଛନ୍ତି । ସେ ମଧ୍ୟ ଡ୍ରାମାର ବନ୍ଧନରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଛନ୍ତି । ମନୁଷ୍ୟ ତ ଭାବୁଛନ୍ତି ଭଗବାନ
ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି ଯାହା ଚାହିଁବେ କରିପାରିବେ । ଯେପରି କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ
ବୋଲି ମାନୁଛନ୍ତି । ତାଙ୍କୁ ସ୍ୱଦର୍ଶନ ଚକ୍ର ଦେଇଛନ୍ତି । ଭାବୁଛନ୍ତି ଚକ୍ର ଦ୍ୱାରା ଗଳା
କାଟୁଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଏକଥା ବୁଝୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଦେବତାମାନେ ହିଂସାର କାମ କିପରି କରିବେ ।
ସେମାନେ ହିଂସା କାଯ୍ୟ କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଦେବତାମାନଙ୍କ ପାଇଁ କୁହାଯାଉଛି - ଅହିଂସା ପରମଧର୍ମ
ଥିଲା । ତାଙ୍କ ପାଖରେ ହିଂସା କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲା? ଯାହାକୁ ଯାହା ଆସିଲା ସେ ବସି ଲେଖିଦେଇଛନ୍ତି ।
ଧର୍ମର କେତେ ଗ୍ଳାନି କରିଛନ୍ତି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ସତ୍ୟ ତ ବିଲକୁଲ୍ ଅଟାରେ ଲୁଣ
ସଦୃଶ ରହିଛି । ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଲେଖାଯାଇଛି ଯେ ରୁଦ୍ର ଜ୍ଞାନ ଯଜ୍ଞ ରଚନା କରିଥିଲେ । ସେଥିରେ ଅସୁର
ବିଘ୍ନ ପକାଉଥିଲେ । ଅବଳାମାନଙ୍କ ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର ହେଉଥିଲା । ଏକଥା ତ’ ଠିକ ଲେଖା ଯାଇଛି । ଏବେ
ତୁମେ ଜାଣୁଛ - ଶାସ୍ତ୍ରରେ ସତ୍ୟ କଣ ଓ ମିଥ୍ୟା କ’ଣ । ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନ କହୁଛନ୍ତି ଏହି ରୁଦ୍ର
ଜ୍ଞାନ ଯଜ୍ଞରେ ବିଘ୍ନ ନିଶ୍ଚୟ ପଡିବ । ଡ୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି । ଏହିପରି ନୁହେଁ ଯେ
ପରମାତ୍ମା ସାଥିରେ ଅଛନ୍ତି ତେଣୁ ବିଘ୍ନକୁ ହଟାଇ ଦେବେ । ଏଥିରେ ବାବା କ’ଣ କରିବେ? ଡ୍ରାମାରେ
ଏସବୁ ହେବାର ହିଁ ଅଛି । ଏମାନେ ସମସ୍ତେ ବିଘ୍ନ ପକାଇଲେ ତ’ ପାପର ଘଡି ଭରିବ ନା । ବାବା
ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଡ୍ରାମାରେ ଯାହା ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି ତାହା ହିଁ ହେବ । ଅସୁରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଘ୍ନ
ନିଶ୍ଚୟ ପଡିବ । କାହିଁକି ନା ଆମର ରାଜଧାନୀ ସ୍ଥାପନ ହେଉଛି । ଅଧାକଳ୍ପ ମାୟାର ରାଜ୍ୟରେ ମନୁଷ୍ୟ
କେତେ ତମୋପ୍ରଧାନ ବୁଦ୍ଧି, ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାରୀ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ପୁଣି ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ କରାଇବା
ବାବାଙ୍କର କାମ ଅଟେ ନା । ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାରୀ ହେବାରେ ଅଧାକଳ୍ପ ଲାଗୁଛି । ପୁଣି ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡରେ
ବାବା ଶ୍ରେଷ୍ଠାଚାରୀ କରାଉଛନ୍ତି । ନିଶ୍ଚୟ ହେବାରେ ସମୟ ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ । ଏହିପରି ବହୁତ ଭଲ
ସନ୍ତାନ ଅଛନ୍ତି ଯାହାଙ୍କର ନିଶ୍ଚୟ ହେଉଛି, ତୁରନ୍ତ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରୁଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମାୟା ମଧ୍ୟ
ପହିଲମାନ ଅଟେ ନା । ମନରେ ତୋଫାନ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି । ମନରେ ଆସିଲେ ମଧ୍ୟ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରି ତାକୁ
କର୍ମରେ ଆଣ ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରୁଛନ୍ତି । କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ତ’ କାହାର ହୋଇନାହିଁ
। କିଛି ନା କିଛି କର୍ମେନ୍ଦ୍ରିୟ ଦ୍ୱାରା ଭୁଲ୍ ହୋଇଯାଉଛି । କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚିବା
ପାଇଁ ମଝିରେ ବିଘ୍ନ ନିଶ୍ଚୟ ପଡିବ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି - ପୁରୁଷାର୍ଥ କରି-କରି ଶେଷରେ ଯାଇ
କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ହେବ ପୁଣି ତ ଏହି ଶରୀରରେ ରହିପାରିବ ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ସମୟ ଲାଗୁଛି । କିଛି
ନା କିଛି ବିଘ୍ନ ପଡୁଛି । କେଉଁଠି ମାୟା ହରାଇ ମଧ୍ୟ ଦେଉଛି । ଏହା ବକ୍ସିଙ୍ଗ୍ ଅଟେ ନା ।
ଚାହୁଁଛନ୍ତି ବାବାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ରହିବୁ, କିନ୍ତୁ ରହିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଯେଉଁ କିଛି ସମୟ ରହିଛି,
ଧିରେ-ଧିରେ ସେହି ଅବସ୍ଥାକୁ ଧାରଣ କରିବାକୁ ହେବ । ଜନ୍ମରୁ ତ’ କେହି ରାଜା ହୋଇନଥାନ୍ତି । ଛୋଟ
ପିଲା ଧିରେ-ଧିରେ ବଡ ହେବ ନା, ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ ସମୟ ଲାଗିଥାଏ । ଏବେ ତ’ ବାକି ଅଳ୍ପ ସମୟ ରହିଛି ।
ସମସ୍ତ ଆଧାର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଉପରେ । ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହେବ, ଆମେ ଯେପରି ବି ହେଉ ବାବାଙ୍କଠାରୁ
ନିଶ୍ଚୟ ସମ୍ପତ୍ତି ନେବୁ । ମାୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରୁଛନ୍ତି । ମାୟା ମଧ୍ୟ
କମ୍ ନୁହେଁ । ସାଧାରଣ ରୂପରେ ମଧ୍ୟ ଆସୁଛି । ବିକଟାଳ ରୂପରେ ମଧ୍ୟ ଆସୁଛି । ଏହି କଥା କୌଣସି
ଶାସ୍ତ୍ରରେ ନାହିଁ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଯେ ତୁମମାନଙ୍କୁ ଏବେ ବୁଝାଉଛି । ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମେ
ସଦ୍ଗତିକୁ ପାଇଯାଉଛ । ପୁଣି ଏହି ଜ୍ଞାନର ଆଉ ଆବଶ୍ୟକତା ରହିବ ନାହିଁ । ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ସଦ୍ଗତି
ହୋଇଯାଉଛି । ସତ୍ୟଯୁଗକୁ ସଦ୍ଗତି କୁହାଯାଉଛି ।
ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଦିଆଯାଇଛି - ଏକଥା ମଧ୍ୟ ବୁଝିଛ ଯେ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ଗଛ ବଢିବାରେ ସମୟ
ତ ଲାଗିବ ହିଁ । ବହୁତ ବିଘ୍ନ ତ ପଡୁଛି । ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବାକୁ ପଡୁଛି । କଉଡିରୁ ହୀରା ତୁଲ୍ୟ
ହେବାକୁ ପଡୁଛି । ରାତି-ଦିନର ଫରକ ରହିଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମଧ୍ୟ ଦେବତାମାନଙ୍କର
ମନ୍ଦିର ତିଆରି କରୁଛନ୍ତି । ତୁମେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଏବେ ମନ୍ଦିର ତିଆରି କରିବ ନାହିଁ କାହିଁକି ନା ତାହା
ହେଉଛି ଭକ୍ତିମାର୍ଗ । ଦୁନିଆର ଲୋକଙ୍କୁ ଏକଥା ଜଣା ନାହିଁ ଯେ ଏବେ ଭକ୍ତିମାର୍ଗ ଶେଷ ହୋଇ
ଜ୍ଞାନମାର୍ଗ ଜିନ୍ଦାବାଦ ହେବ । ଏକଥା କେବଳ ତୁମେମାନେ ହିଁ ଜାଣିଛ । ମନୁଷ୍ୟ ତ କଳିଯୁଗକୁ ଏବେ
ଛୋଟ ପିଲା ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ଆଧାର ଶାସ୍ତ୍ର ଉପରେ ରହିଛି । ତୁମମାନଙ୍କୁ ତ
ବାବା ବସି ସବୁ ବେଦ ଶାସ୍ତ୍ରର ରହସ୍ୟ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି - ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ତୁମେ ଯାହା କିଛି ପଢିଛ, ସେସବୁ ଭୁଲିଯାଅ । ଏହା ଦ୍ୱାରା କାହାର ସଦ୍ଗତି ହେବ ନାହିଁ । ଏହା
ଦ୍ୱାରା କେବଳ ଅଳ୍ପକାଳର ସୁଖ ମିଳିଆସିଛି । ସର୍ବଦା ସୁଖ ହିଁ ସୁଖ ମିଳିବ, ଏପରି ତ ହୋଇପାରିବ
ନାହିଁ । ଏହା ହେଉଛି କ୍ଷଣ ଭଙ୍ଗୁର ସୁଖ । ମନୁଷ୍ୟ ବହୁତ ଦୁଃଖରେ ରହୁଛନ୍ତି । ମନୁଷ୍ୟ ଏକଥା
ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଦୁଃଖର ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ରହିବ ନାହିଁ । ସେମାନେ ସତ୍ୟଯୁଗ ପାଇଁ
ମଧ୍ୟ ଏପରି କଥା କହିଦେଇଛନ୍ତି । ସେଠାରେ କୃଷ୍ଣପୁରୀରେ କଂସ ଥିଲା... । କୃଷ୍ଣ ଜେଲରେ ଜନ୍ମ
ନେଇଥିଲେ । ବହୁତ କଥା ଲେଖି ଦେଇଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସ୍ୱର୍ଗର ପ୍ରଥମ ନମ୍ବର ରାଜକୁମାର ଅଟନ୍ତି,
ସେ କି ପାପ କରିଥିଲେ? ଏସବୁ ମନଗଢା କଥା, ଏକଥା ମଧ୍ୟ ତୁମେ ଏବେ ଜାଣୁଛ ଯେବେକି ବାବା ସତ୍ୟ
ବତାଉଛନ୍ତି । ବାବା ହିଁ ଆସି ସତ୍ୟଖଣ୍ଡ ସ୍ଥାପନ କରୁଛନ୍ତି । ସତ୍ୟଖଣ୍ଡରେ କେତେ ସୁଖ ଥିଲା,
ମିଥ୍ୟାଖଣ୍ଡରେ କେତେ ଦୁଃଖ ରହିଛି । ଏସବୁ ଭୁଲିଯାଇଛନ୍ତି । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଆମେ ଶ୍ରୀମତ
ଦ୍ୱାରା ସତ୍ୟଖଣ୍ଡ ସ୍ଥାପନ କରି ତାର ମାଲିକ ହେବୁ ।
ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି, ଏହିପରି ଶ୍ରୀମତରେ ଚାଲିବା ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇପାରିବ । ପିଲାମାନେ
ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ପାଠପଢି ଆମକୁ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ମହାରାଜା ମହାରାଣୀ ହେବାକୁ ପଡିବ ।
ସମସ୍ତଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଉଚ୍ଚ ପଦ ପାଇବା ପାଇଁ । ସମସ୍ତଙ୍କର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଜାରି ରହିଛି । ନିଷ୍ଠାବାନ
ଭକ୍ତମାନେ ଚିତ୍ର ସାଥିରେ ରଖିଥା’ନ୍ତି ଯେପରି ଘଡି ଘଡି ତାଙ୍କର ସ୍ମୃତି ରହୁ । ବାବା ମଧ୍ୟ
କହୁଛନ୍ତି ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ଚିତ୍ର ସାଥିରେ ରଖ ତେବେ ଘଡି ଘଡି ସ୍ମୃତି ରହିବ । ବାବାଙ୍କୁ ମନେ
ପକାଇବା ଦ୍ୱାରା ଆମେ ଏହି ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ କୂଳରେ ଆସିଯିବୁ । ଘରେ ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ଚିତ୍ର ଲାଗିଥିଲେ
ଘଡି ଘଡି ଦୃଷ୍ଟି ପଡିବ । ବାବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମେ ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ କୂଳକୁ ଯିବୁ । ସକାଳୁ ଉଠିଲା
ମାତ୍ରେ ହିଁ ଦୃଷ୍ଟି ପଡିବ । ଏହା ମଧ୍ୟ ଏକ ପୁରୁଷାର୍ଥ ଅଟେ । ବାବା ରାୟ ଦେଉଛନ୍ତି - ଯେଉଁମାନେ
ଭଲ ଭକ୍ତ ସେମାନେ ବହୁତ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରୁଛନ୍ତି । ଆଖି ଖୋଲିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ହିଁ କୃଷ୍ଣ ମନେ
ପଡନ୍ତୁ, ସେଥିପାଇଁ ଚିତ୍ର ସମ୍ମୁଖରେ ରଖିଥା’ନ୍ତି । ତୁମ ପାଇଁ ତ’ ଆହୁରି ସହଜ ଅଟେ । ଯଦି
ସହଜରେ ମନେ ପଡୁ ନାହିଁ, ମାୟା ହଇରାଣ କରୁଛି ତେବେ ମନେ ପକାଇବା ପାଇଁ ଏହି ଚିତ୍ର ସାହାଯ୍ୟ
କରିବ । ଶିବବାବା ଆମକୁ ବ୍ରହ୍ମା ଦ୍ୱାରା ବିଷ୍ଣୁପୁରୀର ମାଲିକ କରାଉଛନ୍ତି । ଆମେ ବାବାଙ୍କ
ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ ହେଉଛୁ । ଏକଥା ସ୍ମରଣ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ବହୁତ ସାହାଯ୍ୟ ମିଳିବ ।
ଯେଉଁ ସନ୍ତାନମାନେ ଭାବୁଛନ୍ତି ବିସ୍ମୃତି ହୋଇଯାଉଛି ତେବେ ବାବା ସେମାନଙ୍କୁ ରାୟ ଦେଉଛନ୍ତି,
ଚିତ୍ର ସମ୍ମୁଖରେ ରଖିଲେ ବାବା ଓ ବର୍ସା ମଧ୍ୟ ମନେ ପଡିବ । କିନ୍ତୁ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବ
ନାହିଁ । ନିର୍ବନ୍ଧ କଲେ କଣ ଦଲାଲ କଥା ମନେ ପଡିଥାଏ । ତୁମେ ବାବାଙ୍କୁ ଭଲ ଭାବରେ ସ୍ମରଣ କଲେ
ବାବା ମଧ୍ୟ ତୁମକୁ ମନେ ପକାଇବେ । ସ୍ମୃତି ଦ୍ୱାରା ସ୍ମୃତି ଆସିଥାଏ । ଏବେ ପ୍ରେମିକଙ୍କର
କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ତୁମେ ଜାଣିଛ । ଶିବଙ୍କର କେତେ ଢେର ଭକ୍ତ ରହିଛନ୍ତି । ଶିବ-ଶିବ ବୋଲି କହିଥାନ୍ତି
। କିନ୍ତୁ ଏହା ଭୁଲ - ଶିବକାଶୀ, ବିଶ୍ୱନାଥ ପୁଣି ଗଙ୍ଗା କହିଦେଉଛନ୍ତି । ନଦୀ କୂଳରେ ଯାଇ
ବସୁଛନ୍ତି । ଏକଥା ବୁଝୁନାହାଁନ୍ତି ଯେ ବାବା ଜ୍ଞାନର ସାଗର ଅଟନ୍ତି । ବନାରସକୁ ବହୁତ ବିଦେଶୀ
ଦେଖିବାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି । ବଡ ବଡ ଘାଟ ରହିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶିବବାବାଙ୍କର ମନ୍ଦିର ତ
ଆକର୍ଷିତ କରୁଛି । ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ମନ୍ଦିର ତ’ କାହା ପାଖକୁ ଯିବ ନାହିଁ ।
ମନ୍ଦିରରେ ଦେବତାମାନେ ଆକର୍ଷିତ କରିଥାନ୍ତି । ଶିବବାବା ମଧ୍ୟ ଆକର୍ଷିତ କରିଥାନ୍ତି । ନମ୍ବରୱାନ
ହେଉଛନ୍ତି ଶିବବାବା ପୁଣି ଦ୍ୱିତୀୟ ନମ୍ବରରେ ଏହି ବ୍ରହ୍ମାବାବା ଓ ସରସ୍ୱତୀ ମମ୍ମା । ବିଷ୍ଣୁ
ସୋ ବ୍ରହ୍ମା ହେଉଛନ୍ତି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ଅର୍ଥାତ୍ ବିଷ୍ଣୁପୁରୀର ଦେବତା, ବିଷ୍ଣୁପୁରୀର ଦେବତା
ଅର୍ଥାତ୍ ବ୍ରାହ୍ମଣ । ଆମେ ଦେବତା ହେଉଛୁ ତ’ ଅନ୍ୟକୁ ରାସ୍ତା ବତାଇବାକୁ ହେବ । ଏହା ତୁମର ଧନ୍ଦା
ଆଉ ସମସ୍ତେ ଜଙ୍ଗଲକୁ ନେଇଯାଉଛନ୍ତି । ତୁମେ ଜଙ୍ଗଲରୁ ବାହାର କରି ବଗିଚାକୁ ନେଉଯାଉଛ । ଶିବବାବା
ଆସି କଣ୍ଟାକୁ ଫୁଲ କରୁଛନ୍ତି । ତୁମେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଧନ୍ଦା କରୁଛ । ଏହି କଥାକୁ ତୁମେ ହିଁ ଜାଣିଛ ।
କୌଣସି ରାଜା-ରାଣୀ ତ’ ନାହାଁନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମେ ବୁଝାଇବ । ଗାୟନ ରହିଛି ଯେ ପାଣ୍ଡବଙ୍କୁ ୩
ପାଦ ପୃଥିବୀ ମିଳିନଥିଲା । ବାବା ସମର୍ଥ ଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱର ବାଦଶାହୀ ଦେଇଦେଲେ । ଏବେ
ମଧ୍ୟ ସେହି ଅଭିନୟ ଚାଲିବ ନା । ବାବା ଗୁପ୍ତ ଅଟନ୍ତି । କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଉପରେ ତ’ କୌଣସି ବିଘ୍ନ ପଡିବ
ନାହିଁ ଏବେ ବାବା ଆସିଛନ୍ତି, ବାବାଙ୍କ ପାଖରୁ ଆସି ବର୍ସା ନେବାକୁ ହେବ, ଏଥିପାଇଁ ମେହନତ
କରିବାକୁ ପଡିବ । ଦିନକୁ ଦିନ ନୂଆ ନୂଆ ପଏଣ୍ଟ୍ମାନ ବାହାରୁଛି । ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି ଯେ,
ପ୍ରଦର୍ଶନୀରେ ବୁଝାଇବା ଦ୍ୱାରା ଭଲ ପ୍ରଭାବ ପଡୁଛି । ଦେଖିବାକୁ ହୁଏ ପ୍ରଦର୍ଶନୀ ଦ୍ୱାରା ଭଲ
ପ୍ରଭାବ ପଡୁଛି ଅଥବା ପ୍ରୋଜେକ୍ଟର ଦ୍ୱାରା? ପ୍ରଦର୍ଶନୀରେ ବୁଝାଇବା ସମୟରେ ଚେହେରାକୁ ଦେଖି
ବୁଝାଯାଇପାରିବ । ଜାଣିଛ ଯେ ଗୀତାର ଭଗବାନ ବାବା ଅଟନ୍ତି, ତେବେ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ପତ୍ତି ନେବାର
ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିବାକୁ ହେବ । ୭ ଦିନ ସମୟ ଦେବାକୁ ହେବ । ଲେଖିକରି ଦିଅ । ନଚେତ୍ ବାହାରକୁ
ଯିବାଦ୍ୱାରା ହିଁ ମାୟା ଭୁଲାଇ ଦେବ । ତୁମ ବୁଦ୍ଧିରେ ଆସିଯାଇଛି - ଆମେ ୮୪ର ଚକ୍ର ଲଗାଇଛୁ, ଏବେ
ଯିବାକୁ ହେବ । ତମୋପ୍ରଧାନରୁ ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ହେବାକୁ ପଡିବ । ଏହି ଚିତ୍ର ତ’ ସାଥିରେ ରହିବା
ଉଚିତ୍ । ବହୁତ ଭଲ ଅଟେ । ବିର୍ଲା ଆଦି ମଧ୍ୟ ଜାଣିନାହାନ୍ତି ଯେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ନାରାୟଣ ଏହି ରାଜ୍ୟ
ଭାଗ୍ୟ କେବେ ଓ କିପରି ନେଇଥିଲେ । ତୁମେ ଜାଣିଛ ସେଥପାଇଁ ବହୁତ ଖୁସୀ ହେବା ଉଚିତ୍ । ଲକ୍ଷ୍ମୀ
ନାରାୟଣଙ୍କ ଚିତ୍ର ନେଇ, ତୁରନ୍ତ କାହାକୁ ବୁଝାଇବୁ । ଏମାନେ ଏହି ପଦ କିପରି ପାଇଲେ? ଏହି କଥା
ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା ବୁଝିବା ଓ ବୁଝାଇବାକୁ ହେବ । ବହୁତ ଉଚ୍ଚ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅଟେ । ଯେ ଯେପରି ଶିକ୍ଷକ ସେ
ସେହିପରି ସେବା କରିଥାନ୍ତି । ଦେଖୁଛନ୍ତି - ନିଜର ଅବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ, କିଏ କିଏ ସେଣ୍ଟର
ସମ୍ଭାଳୁଛନ୍ତି । ସମସ୍ତଙ୍କର ତ’ ନିଶା ରହିଛି । କିନ୍ତୁ ବିବେକ କହୁଛି ବୁଝାଇଲାବାଲା ଯେତେ
ହୁସିଆର ହେବେ ସେତେ ଭଲ ସେବା ହେବ । ସମସ୍ତେ ତ ହୁସିଆର ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏକାପରି
ଶିକ୍ଷକ ମିଳିବେ ନାହିଁ । ଯେପରି କଳ୍ପ ପୂର୍ବରୁ ଚାଲିଥିଲା ସେହିପରି ହିଁ ଚାଲୁଛି । ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ନିଜର ଅବସ୍ଥାକୁ ମଜବୁତ କର । ଏହା କଳ୍ପ କଳ୍ପର ବାଜି ଅଟେ । ଦେଖାଯାଉଛି - କଳ୍ପ
ପୂର୍ବ ପରି ପ୍ରତ୍ୟେକର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଚାଲୁଛି । ଯାହା କିଛି ହେଉଛି - ଆମେ କହିଦେଉଛୁ ଯେ କଳ୍ପ
ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଏହିପରି ହୋଇଥିଲା । ପୁଣି ଖୁସି ଓ ଶାନ୍ତି ମଧ୍ୟ ରହିଥାଏ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି
କର୍ମ କରିବା ସମୟରେ ବାବାଙ୍କ ସ୍ମୃତି ଚାରଣ କର । ବୁଦ୍ଧିର ଯୋଗ ସେଠାରେ ଲାଗି ରହିଲେ ବହୁତ
କଲ୍ୟାଣ ହେବ, ଯିଏ କରିବ ସିଏ ପାଇବ । ଭଲ କଲେ ତ ଭଲ ପାଇବ । ମାୟାର ମତରେ ସମସ୍ତେ ଖରାପ କର୍ମ
କରିଆସିଛନ୍ତି । ଏବେ ଶ୍ରୀମତ ମିଳୁଛି । ଭଲ କର୍ମ କଲେ ତ ଭଲ ଫଳ ପାଇବ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଜ ପାଇଁ
ମେହନତ କରୁଛନ୍ତି । ଯେପରି କରିବେ ସେପରି ପାଇବେ । କାହିଁକି ଆମେ ଯୋଗ ଯୁକ୍ତ ହୋଇ ସେବା ନକରିବୁ
। ଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ଆୟୁ ବଢ଼ିବ । ୟାଦର ଯାତ୍ରା କରିବା ଦ୍ୱାରା ନିରୋଗୀ ହେଉଛୁ ତ’ କାହିଁକି ଆମେ
ବାବାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ନରହିବୁ! ଏହା ଯଥାର୍ଥ କଥା ହୋଇଥିବାରୁ କାହିଁକି ଆମେ ଚେଷ୍ଟା ନକରିବୁ ।
ଜ୍ଞାନ ତ’ ବିଲ୍କୁଲ୍ ସହଜ ଅଟେ । ଛୋଟ ପିଲା ମଧ୍ୟ ବୁଝି ପୁଣି ବୁଝାଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେ ତ’
ଯୋଗୀ ନୁହେଁ ନା । ଏହା ପକ୍କା କରିବାକୁ ହେବ ଯେ ବାବାଙ୍କୁ ହିଁ ମନେ ପକାଇବୁ । ଯେଉଁମାନେ
ଭାବୁଛନ୍ତି, ଘଡି ଘଡି ଭୁଲିଯାଉଛୁ ସେମାନେ ଚିତ୍ର ରଖି ଦିଅନ୍ତୁ, ତେବେ ବହୁତ ଭଲ ହେବ । ସକାଳୁ
ଚିତ୍ର ଦେଖିବା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ମନେପଡିଯାଏ । ଶିବବାବାଙ୍କଠାରୁ ଆମେ ବିଷ୍ଣୁପୁରୀର ସମ୍ପତ୍ତି ନେଉଛୁ
। ମୁଖ୍ୟ ହେଉଛି ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ଚିତ୍ର, ଯାହାର ଅର୍ଥ ତୁମେ ଏବେ ବୁଝୁଛ । ଦୁନିଆରେ ଏହିପରି
ତ୍ରିମୂର୍ତ୍ତି ଚିତ୍ର ଆଉ କାହା ପାଖରେ ନାହିଁ । ଏହା ତ’ ବିଲ୍କୁଲ୍ ସହଜ । ଆମେ ଲେଖୁ ବା ନଲେଖୁ
। ଏକଥା ତ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ ବ୍ରହ୍ମା ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପନା, ବିଷ୍ଣୁ ଦ୍ୱାରା ପାଳନା । ଆଚ୍ଛା—
ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି
ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର
:—
(୧) ମାୟାର ବକ୍ସିଙ୍ଗରେ
କେବେ ବି ପରାଜୟ ନ ହେଉ - ଏଥି ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହେବ । କଳ୍ପ ପୂର୍ବର ସ୍ମୃତି ଦ୍ୱାରା
ନିଜର ଅବସ୍ଥାକୁ ମଜବୁତ କରିବାକୁ ହେବ । ଖୁସିରେ ଏବଂ ଶାନ୍ତିରେ ରହିବାକୁ ହେବ ।
(୨) ନିଜର ମଙ୍ଗଳ କରିବା ପାଇଁ ଶ୍ରୀମତରେ ଚାଲିବାକୁ ହେବ । ଏହି ପୁରୁଣା ଦୁନିଆଠାରୁ ସମ୍ପର୍କ
ତୁଟାଇ ଦେବାକୁ ହେବ । ମାୟାର ତୋଫାନରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଚିତ୍ର ଗୁଡିକୁ ସମ୍ମୁଖରେ ରଖି ବାବା
ଏବଂ ତାଙ୍କର ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ମନେ ପକାଇବାକୁ ହେବ ।
ବରଦାନ:-
ନିର୍ବଳ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତିର ବଳ ଭରୁଥିବା ଜ୍ଞାନଦାତା ତଥା ବରଦାତା ହୁଅ ।
ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ
ନିର୍ବଳ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ସେତିକି ଶକ୍ତି ନାହିଁ ଯାହାକି ଲମ୍ଫ ଦେଇ ଅର୍ଥାତ୍ ଜମ୍ପ କରି ଆଗକୁ
ବଢିପାରିବେ, ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତିରିକ୍ତ ଶକ୍ତି ଦରକାର । ତେଣୁ ତୁମେ ବିଶେଷ ଆତ୍ମାମାନେ ନିଜ
ଭିତରେ ବିଶେଷ ଶକ୍ତି ଭରି ସେମାନଙ୍କୁ ହାଇଜମ୍ପ ଦେବରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ହେବ । ସେଥିପାଇଁ
ଜ୍ଞାନଦାତା ହେବା ସହିତ ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତି ଗୁଡିକର ବରଦାତା ହୁଅ କାରଣ ରଚୟିତାର ପ୍ରଭାବ ରଚନା ଉପରେ
ପଡିଥାଏ ସେଥିପାଇଁ ନିଜେ ବରଦାନୀ ହୋଇ ନିଜର ରଚନାକୁ ସର୍ବଶକ୍ତିର ବରଦାନ ଦିଅ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି
ସେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ
ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖେଳକୁ ଦେଖ ତେବେ ସୁରକ୍ଷିତ ମଧ୍ୟ ରହିବ ଏବଂ ମଜାର ଅନୁଭବ ମଧ୍ୟ କରିବ ।