31.05.20 Avyakt Bapdada Odia Murli
18.01.86 Om Shanti Madhuban
“ମାନସିକ ଶକ୍ତି ତଥା
ନିର୍ଭୟତାର ଶକ୍ତି”
ଆଜି ବୃକ୍ଷପତି ନିଜର
ନୂତନ ବୃକ୍ଷର ମୂଳଦୁଆ ସ୍ୱରୂପ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ କାଣ୍ଡକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି ।
ବୃକ୍ଷପତିଙ୍କର ପାଳନାରେ ପାଳିତ ହେଉଥିବା ସମସ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି
। ଆଦିଦେବ ବ୍ରହ୍ମା ନିଜର ଆଦିରତ୍ନମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ରତ୍ନର ମହାନତା ଏବଂ
ବିଶେଷତା ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ନୂଆ ରଚନାର ନିମିତ୍ତ ହୋଇଥିବା ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ହିଁ
ଅଟନ୍ତି । କାହିଁକି ନା ବାବାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିବାରେ, ବାବାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟରେ ସହଯୋଗୀ ହେବାରେ
ନିମିତ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଅନେକ ଆତ୍ମାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ପୁରୁଣା
ଦୁନିଆକୁ ନ ଦେଖି ନୂଆ ଦୁନିଆ ତିଆରି କରୁଥିବା ବାବାଙ୍କୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ନିଜର ଅଟଳ ନିଶ୍ଚୟ ଏବଂ
ସାହାସର ପ୍ରମାଣ ଦୁନିଆ ସମ୍ମୁଖରେ ନିଜେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇ ଦେଖାଇଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ସମସ୍ତେ
ବିଶେଷ ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି । ତେଣୁ ବିଶେଷ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ସଂଗଠିତ ରୂପରେ ଦେଖି
ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ହର୍ଷିତ ହେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହିଭଳି ପିଲାମାନଙ୍କର ମହିମାର ଗୀତ ଗାଉଛନ୍ତି ।
ପିଲାମାନେ ବାବାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲେ ଏବଂ ବାବା ମଧ୍ୟ ତୁମେ ଯାହା ବି ଥିଲ, ଯେମିତି ବି ଥିଲ
ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରିନେଲେ । କାହିଁକି ନା ଦିଲାରାମ ବାବାଙ୍କୁ ସଚ୍ଚା ଦିଲ୍ବାଲା ହିଁ ପସନ୍ଦ ।
ଦୁନିଆର ବୁଦ୍ଧି ପଛେ ନଥାଉ କାରଣ ବାବାଙ୍କୁ ଦୁନିଆର ବୁଦ୍ଧିମାନ ପସନ୍ଦ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ଦିଲବାଲା
ଅର୍ଥାତ୍ ସଚ୍ଚା ହୃଦୟବାଲା ହିଁ ପସନ୍ଦ । ବାବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଏତେ ବଡ ବୁଦ୍ଧି ଦେଇ ଦେଉଛନ୍ତି
ଯାହା ଦ୍ୱାରା ରଚୟିତାକୁ ଜାଣି ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚନାର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତର ଜ୍ଞାନକୁ ଜାଣିଯାଉଛ ।
ସେଥିପାଇଁ ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ହୃଦୟର ସହିତ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ କରିଛନ୍ତି । ସେବାରେ ମଧ୍ୟ ସଚ୍ଚା
ଏବଂ ସ୍ୱଚ୍ଛ ହୃଦୟ ବା ମନୋଭାବ ଆଧାରରେ ହିଁ ନମ୍ବର ମିଳିଥାଏ । ସେବା ଆଧାରରେ ନୁହେଁ । ସେବାରେ
ମଧ୍ୟ ସଚ୍ଚା ଦିଲ୍ରେ ସେବା କରିଛି ନା କେବଳ ଦିମାଗ ଅର୍ଥାତ୍ ବୁଦ୍ଧି ଆଧାରରେ ସେବା କରିଛି ?
ଏହା ଚେକ୍ କର, କାରଣ ଦିଲ୍ର ଭାଷା ଦିଲ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚିଥାଏ ଏବଂ ଦିମାଗର ଭାଷା ଦିମାଗ
ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚିଥାଏ । ଆଜି ବାପଦାଦା ଦିଲ୍ବାଲା ପିଲାମାନଙ୍କର ଲିଷ୍ଟକୁ ଦେଖୁଥିଲେ
ଦିମାଗବାଲା ଅର୍ଥାତ୍ ବୁଦ୍ଧିମାନ ପିଲାମାନେ ନିଜର ନାମକୁ ବିଖ୍ୟାତ କରିଥା’ନ୍ତି ଏବଂ ଦିଲ୍ବାଲା
ଅର୍ଥାତ୍ ସଚ୍ଚା ହୃଦୟବାନ ପିଲାମାନେ ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥା’ନ୍ତି । ତେଣୁ ଆଜି ଦୁଇଟି ମାଳା
ତିଆରି ହେଉଥିଲା କାହିଁକି ନା ଆଜି ଆଡଭାନ୍ସ ପାର୍ଟୀରେ ଯାଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକଟ
ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ସେହି ବିଶେଷ ଆତ୍ମାମାନେ ଆତ୍ମିକ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ମଧ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ତେବେ ସେମାନଙ୍କ
ଭିତରେ ମୁଖ୍ୟ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ କେଉଁ ବିଷୟରେ ହେଉଥିବ ? ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ନିଜ ମନ ଭିତରେ
ବିଶେଷ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକଟ କରିଦେଲ ନା! ତେବେ ସୂକ୍ଷ୍ମଲୋକରେ ଏହି ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଚାଲିଥିଲା
ଯେ “ସମୟ ଏବଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣତା” ଏହି ଦୁଇଟି ମଧ୍ୟରେ ଆଉ କେତେ ଅନ୍ତର ରହିଛି ? କ୍ରମିକ ସଂଖ୍ୟା
ହିସାବରେ କେତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେଣି ? ନା ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ?
କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ସମସ୍ତେ ଷ୍ଟେଜ ଉପରକୁ ଆସୁଛନ୍ତି ନା । ଆଡଭାନ୍ସ ପାର୍ଟୀରେ ଯାଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନେ
ମଧ୍ୟ ପଚାରୁଛନ୍ତି - ଯେ ଆମେମାନେ ତ ଆଡଭାନ୍ସ ଅର୍ଥାତ୍ ଆଗୁଆ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛୁ କିନ୍ତୁ ଆମର
ସାଥୀମାନେ ଆମ କାର୍ଯ୍ୟରେ କ’ଣ ଯୋଗଦାନ ଦେଉଛନ୍ତି ? ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକ ମାଳା ତିଆରି କରୁଛନ୍ତି ।
ତେବେ ସେମାନେ କେଉଁ ମାଳା ତିଆରି କରୁଛନ୍ତି ? ନୂଆ ଦୁନିଆ ଆରମ୍ଭ କରିବା ପାଇଁ କାହାର କେଉଁଠି
ଜନ୍ମ ହେବ । ତାହା ଧାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଉଛି । ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସୂକ୍ଷ୍ମ
ଶକ୍ତିଶାଳୀ ମାନସିକ ଶକ୍ତିର ବିଶେଷ ସହଯୋଗ ଆବଶ୍ୟକ । ଯେଉଁମାନେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସ୍ଥାପନା
କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିମିତ୍ତ ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନେ ଅଛନ୍ତି, ଯଦିଓ ସେମାନେ ନିଜେ ପବିତ୍ର ଅଟନ୍ତି
କିନ୍ତୁ ଯେହେତୁ ଦୁନିଆର ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ତମୋଗୁଣୀ ଅଟେ ଏବଂ ଅତି
ତମୋଗୁଣୀ ବାତାବରଣ ଭିତରେ ଅଳ୍ପ ସଂଖ୍ୟକ ସତୋଗୁଣୀ ଆତ୍ମା ପଙ୍କ ଭିତରେ ପଦ୍ମ ଭଳି ରହିଛନ୍ତି ।
ସେଥିପାଇଁ ଆଜି ବାର୍ତ୍ତାଳାପ କରିବା ସମୟରେ ତୁମମାନଙ୍କର ଅତି ସ୍ନେହୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆତ୍ମାମାନେ
ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ବଦନରେ କହୁଥିଲେ - କ’ଣ ଆମର ସାଥୀମାନଙ୍କୁ ଏତେ ବଡ ବିଶାଳ ସେବାର ସ୍ମୃତି ଅଛି ନା,
ନିଜ ନିଜ ସେଣ୍ଟରର ସେବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଯାଇଛନ୍ତି ଅଥବା ନିଜ ନିଜ ଜୋନ୍ରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଯାଇଛନ୍ତି
। ଏତେ ବଡ ପ୍ରକୃତିର ପରିବର୍ତ୍ତନର କାର୍ଯ୍ୟ, ତମୋଗୁଣୀ ସଂସ୍କାରଯୁକ୍ତ ଏତେ ଗୁଡିଏ ଆତ୍ମାଙ୍କର
ବିନାଶ ଯେକୌଣସି ବିଧିରେ ହେଉ ନାହାଁନ୍ତି କି କିନ୍ତୁ ଅଚାନକ ମୃତ୍ୟୁ, ଅକାଳ ମୃତ୍ୟୁ, ସମୁହ
ରୂପରେ ମୃତ୍ୟୁ କାରଣରୁ ସେହି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଭାଇବ୍ରେସନ ଅର୍ଥାତ୍ ବାୟୁମଣ୍ଡଳକୁ ପ୍ରଭାବିତ
କରୁଥିବା ବିଚାର ତରଙ୍ଗ କେତେ ତମୋଗୁଣୀ ହୋଇଥିବ, ତାକୁ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ଏବଂ ନିଜକୁ
ମଧ୍ୟ ଏହିଭଳି ଅକାରଣେ ରକ୍ତପାତର ବାତାବରଣର ପ୍ରଭାବରୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା ସହିତ ସେହି
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସହଯୋଗ ଦେବା - କ’ଣ ଏହି ବିଶାଳ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରୁଛନ୍ତି ? ନା
କେବଳ କେହି ଜିଜ୍ଞାସୁ ଆସିଗଲେ ତାକୁ ଜ୍ଞାନ ବୁଝାଇ ଦେଲ, ଖାଇଲ, ପିଇଲ, ବାସ୍, ଏହିଥିରେ ସମୟ
ଯାଉ ନାହିଁ ତ ? ସେମାନେ ଏହିଭଳି ପଚାରୁଥିଲେ । ଆଜି ବାପଦାଦା ସେମାନଙ୍କର ସନ୍ଦେଶ ଶୁଣାଉଛନ୍ତି
। ଏତେ ବଡ ବେହଦର କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ନିମିତ୍ତ କିଏ ? ଯେହେତୁ ଆଦି ସମୟରେ ତୁମେମାନେ ନିମିତ୍ତ
ହୋଇଛ ତେଣୁ ଅନ୍ତ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନର ବିଶାଳ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିମିତ୍ତ ହେବାକୁ ପଡିବ ନା ।
ଏମିତି ବି କଥିତ ଅଛି - “ଯିଏ ଶେଷ କରିଲେ ସିଏ ସବୁକିଛି କରିଲେ” । ତୁମକୁ ଗର୍ଭମହଲ ମଧ୍ୟ
ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ପଡିବ ତେବେ ତ ନୂତନ ରଚନାର, ଯୋଗବଳ ଦ୍ୱାରା ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ କିରବାର ପରମ୍ପରା
ଆରମ୍ଭ ହେବ । ତେବେ ଯୋଗବଳ ପାଇଁ ତ ମାନସିକ ଶକ୍ତି ଆବଶ୍ୟକ । ନିଜର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ
ମାନସିକ ଶକ୍ତି ଆଧାର ହେବ । ମାନସିକ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ହିଁ ନିଜର ଅନ୍ତିମ ଅବସ୍ଥା ସୁଖମୟ କରିବାର
ନିମିତ୍ତ ହୋଇପାରିବ । ନଚେତ୍ ସାକାରରେ ସହଯୋଗ ପାଇବା ସମୟରେ ପରିସ୍ଥିତି ଅନୁସାରେ ସହଯୋଗ ମଧ୍ୟ
ନ ମିଳିପାରେ । ସେହି ସମୟରେ ନିଜର ମାନସିକ ଶକ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପ ଶକ୍ତି, ଯଦି
ଜଣଙ୍କ ସହିତ ଲାଇନ୍ କ୍ଲିଅର ନଥିବ ଅର୍ଥାତ୍ ଅନ୍ୟ ଆଡେ ବୁଦ୍ଧିର ଆକର୍ଷଣ ଥିବ ତେବେ ନିଜର
ଦୁର୍ବଳତା ଗୁଡିକ ପଶ୍ଚାତାପ ରୂପରେ ଭୂତ ପ୍ରେତଙ୍କ ଭଳି ଅନୁଭବ ହେବ । କାରଣ ସ୍ମୃତିରେ
ଦୁର୍ବଳତା ଆସିବା ଦ୍ୱାରା ନିଜର ଭୟ ମଧ୍ୟ ଭୂତ ପ୍ରେତଙ୍କ ଭଳି ଅନୁଭବ ହେବ । ସେଥିପାଇଁ ଏବେଠାରୁ
ବେହଦ ବିଶ୍ୱର ସେବା ପାଇଁ, ନିଜର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ, ମାନସିକ ଶକ୍ତି ଏବଂ ନିର୍ଭୟତାର ଶକ୍ତିକୁ ଜମା
କର, ତେବେ ଯାଇ ଅନ୍ତିମ ସମୟ ସୁଖମୟ ହେବ ଏବଂ ବେହଦର ସେବାରେ ସହଯୋଗୀ ହୋଇ ବେହଦ ବିଶ୍ୱର ରାଜ୍ୟ
ଅଧିକାରୀ ହୋଇପାରିବ । ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମମାନଙ୍କର ସାଥୀ ତୁମମାନଙ୍କର ସହଯୋଗକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି
। ଯଦିଓ ସମସ୍ତଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ଅଲଗା ଅଲଗା କିନ୍ତୁ ଉଭୟ ପରିବର୍ତ୍ତନର ନିମିତ୍ତ ଅଟ । ଏହିଭଳି
ଭାବରେ ସେମାନେ ତାଙ୍କର ସେବାର ଗତିବିଧି ବିଷୟରେ ଶୁଣାଉଥିଲେ ।
ଆଡଭାନ୍ସ ପାର୍ଟୀର ଆତ୍ମାମାନେ କେହି କେହି ନିଜେ କୌଣସି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଆବାହନ କରିବା
ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ହେଉଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ । ଆଉ କେହି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଇବାରେ
ଲାଗି ରହିଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କର ସେବାର ଆଧାର ହେଲା - ମିତ୍ରତା ଏବଂ ସମୀପତା ଅର୍ଥାତ୍ ନିକଟ
ସମ୍ବନ୍ଧ ଯାହାକି ସେମାନେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଜ୍ଞାନଚର୍ଚ୍ଚା କରୁନାହାଁନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନୀ
ଆତ୍ମାର ସଂସ୍କାର ଥିବା କାରଣରୁ ପରସ୍ପରର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂସ୍କାର, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବିଚାରର ତରଙ୍ଗ ଏବଂ
ସର୍ବଦା ପବିତ୍ର ଏବଂ ଖୁସିବାସିଆ ଚେହେରା ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବାର କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛି । ଯଦିଓ
ଅଲଗା ଅଲଗା ପରିବାରରେ ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ କୌଣସି ସମ୍ବନ୍ଧ ବା ମିତ୍ରତା ଆଧାରରେ ପରସ୍ପରର
ସମ୍ପର୍କରେ ଆସିବା ଦ୍ୱାରା ଜ୍ଞାନୀ ଆତ୍ମା ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ ଏହିଭଳି ଅନୁଭୂତି କରୁଛନ୍ତି ଯେ ଇଏ
ମୋର ଆପଣାର ଅଟନ୍ତି ବା ନିକଟ ସମ୍ବନ୍ଧୀ ଅଟନ୍ତି । ଏହିଭଳି ନିଜର ପଣିଆ ଆଧାରରେ ପରସ୍ପରକୁ
ଜାଣିଛନ୍ତି । ଏବେ ତ ବିନାଶର ସମୟ ପାଖେଇ ଆସୁଛି ସେଥିପାଇଁ ଆଡଭାନ୍ସ ପାର୍ଟୀର କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ
ତୀବ୍ରଗତିରେ ଚାଲିଛି । ତେବେ ଆଜି ସୂକ୍ଷ୍ମଲୋକରେ ଏହିଭଳି ସମାଚାରର ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ ଚାଲିଥିଲା ।
ବିଶେଷ କରି ଜଗଦମ୍ବା (ମମ୍ମା) ସମସ୍ତ ପିଲାମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୁଇପଦ ମିଠା କଥା କହୁଥିଲେ ଏବଂ ସେହି
ଦୁଇପଦରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହି କଥା ସ୍ମରଣ କରାଇ ଦେଉଛନ୍ତି ଯେ - “ସଫଳତାର ଆଧାର ହେଲା ସର୍ବଦା ସହନ
ଶକ୍ତି ଏବଂ ସମାହିତ କରିବାର ଶକ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ହାନୀଲାଭ, ନିନ୍ଦା, ସ୍ତୁତି ସବୁ ଥିରେ ସମାନ
ଅବସ୍ଥାରେ ରହିବାର ଶକ୍ତି । ଏହି ଦୁଇଟି ବିଶେଷତା ଦ୍ୱାରା ସଫଳତା ସର୍ବଦା ସହଜ ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଅନୁଭବ ହେବ । ଆଉ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର କଥା ଶୁଣାଇବା କି ? ଆଜି ଦିନ ବିଶେଷ କରି ନିଜ ନିଜର ଅନୁଭବର
ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ ଚାଲିଥିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଜର ଅନୁଭବ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ । ଆଚ୍ଛା ଆଉ କାହା କଥା
ଶୁଣିବ ? (ବିଶ୍ୱ କିଶୋର ଭାଇଙ୍କର) ସିଏ ତ ଏମିତି ବି ବହୁତ କମ୍ କଥା କୁହେ କିନ୍ତୁ ଯେତିକି
କୁହେ ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କଥା କୁହେ । ତା’ର ମଧ୍ୟ ପଦେ କଥା ଭିତରେ ସାରା ଅନୁଭବ ଥିଲା - ଯାହାକି
କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟରେ ସଫଳତାର ଆଧାର ହେଲା -”ଅଟଳ ଏବଂ ନିଶା ସମ୍ପନ୍ନ ନିଶ୍ଚୟ” । ଯଦି ନିଶ୍ଚୟ ଅଟଳ
ଥିବ ତେବେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଶାର ଅନୁଭବ ଆପେ ଆପେ ହେବ । ସେଥିପାଇଁ ନିଶ୍ଚୟ ଏବଂ ନିଶାକୁ ସଫଳତାର
ଆଧାର ରଖାଗଲା । ଏହା ଥିଲା ତା’ର ଅନୁଭବ । ଯେପରି ସାକାର ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କର ସର୍ବଦା ଏହି
ନିଶ୍ଚୟ ରହିଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଖୁବ୍ ନିକଟ ଭବିଷ୍ୟତରେ ବିଶ୍ୱ ମହାରାଜନ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । ସେହିଭଳି
ବିଶ୍ୱ କିଶୋରକୁ ମଧ୍ୟ ଏହି ନିଶା ରହୁଥିଲା ଯେ ମୁଁ ପ୍ରଥମ ବିଶ୍ୱ ମହାରାଜାଙ୍କର ପ୍ରଥମ
ରାଜକୁମାର ହେବି । ଏହି ନିଶା ବର୍ତ୍ତମାନ ପାଇଁ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅଟଳ ଥିଲା । ତେବେ
ସମାନତା ହୋଇଗଲା ନା । ଯେଉଁମାନେ ସାଥୀରେ ରହୁଥିଲେ ସେମାନେ ଏହିଭଳି ଦେଖିଛନ୍ତି ନା ।
ଆଚ୍ଛା - ଦୀଦୀ କ’ଣ କହିଲେ ? ଦୀଦୀ ତ ବହୁତ ଭଲ କଥା କହୁଥିଲେ । ସେ କହିଲେ ଆପଣ କୌଣସି ସୂଚନା ନ
ଦେଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବତନକୁ କାହିଁକି ଡାକି ଆଣିଲେ ? ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଅନୁମତି ନେଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ
ଆସିପାରିଥା’ନ୍ତେ । ବାପଦାଦା କହିଲେ - ତୁମେ କାହାକୁ ଶରୀର ଛାଡିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଉଥିଲ ?
ଦେହ ସହିତ, ଦେହର ସମ୍ବନ୍ଧ, ଦେହର ସଂସ୍କାର ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ବନ୍ଧ ଲୌକିକ ନହେଲେ ମଧ୍ୟ
ଅଲୌକିକ ହିସାବରେ ତ ଅଛି ନା । ତେଣୁ ଅଲୌକିକ ସମ୍ବନ୍ଧଠାରୁ, ଦେହଠାରୁ, ନିଜର ସଂସ୍କାରଠାରୁ
“ନଷ୍ଟୋମୋହା” ହେବାର ବିଧି ଏହିପରି ହିଁ ଡ୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ
ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ନଷ୍ଟୋମୋହା ହୋଇ ନିଜର ଭବିଷ୍ୟତ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛ । ଯଦିଓ
ବିଶ୍ୱକିଶୋରର ଅବସ୍ଥା ପୂର୍ବରୁ କିଛିଟା ଜଣାଥିଲା କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଶରୀର ଛାଡିବା ସମୟ ଆସିଲା
ସେତେବେଳେ ସେ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିଯାଇଥିଲା । ଏହା ମଧ୍ୟ ଡ୍ରାମାରେ ଏହିଭଳି ଭାବରେ ନଷ୍ଟୋମୋହା ହେବାର
ବିଧି ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ଥିଲା ଯାହାକି ପୁନରାବୃତ୍ତି ହୋଇଗଲା । କାହିଁକି ନା କିଛିଟା ନିଜର ମେହନତର ଫଳ
ଏବଂ କିଛି ପରିମାଣରେ ବାବା ମଧ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କୁ କର୍ମବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ସହଯୋଗ
ଦେଇଥା’ନ୍ତି । ଯେଉଁ ପିଲାମାନେ ବହୁତ କାଳରୁ ସହଯୋଗୀ ହୋଇ ଆସିଛନ୍ତି, “ଏକମାତ୍ର ବାବା ଦ୍ୱିତୀୟ
କେହି ନୁହେଁ” ଏହି ମୁଖ୍ୟ ବିଷୟରେ ପାସ୍ ହୋଇଛନ୍ତି ଏହିଭଳି ଏକମାତ୍ର ବାବାଙ୍କୁ ହିଁ ନିଜର
ସହଯୋଗୀ ରୂପରେ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବାବା ଏହିଭଳି ସମୟରେ ଏହି ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ ସହଯୋଗ
ନିଶ୍ଚିତ ଦେଇଥା’ନ୍ତି । କ’ଣ ଏହା ହିଁ କର୍ମାତୀତ ସ୍ଥିତି ? ତେବେ ଆରମ୍ଭ ସମୟରୁ ସହଯୋଗ ଦେଇ
ଆସିଥିବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଏହିଭଳି ଏକ୍ସଟ୍ରା ଅର୍ଥାତ୍ ଅତିରିକ୍ତ ସହଯୋଗ ମିଳିଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ
ସେମାନଙ୍କର ନିଜର ମେହନତ କିଛିଟା କମ ଦେଖାଯାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବାବାଙ୍କର ସହଯୋଗ ସେହି ସମୟରେ
ଅର୍ଥାତ୍ ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ ଏକ୍ସଟ୍ରା ନମ୍ବର ଦେଇ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ କରାଇ ଦେଇଥାଏ ।
ତାହା ଗୁପ୍ତ ଅଟେ - ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି - ଏମିତି କ’ଣ ହେଲା ? କିନ୍ତୁ ଏହା ସେହି ଆତ୍ମାର
ସହଯୋଗର ପ୍ରତିଦାନ ଯାହାକି ସେମାନଙ୍କୁ ମିଳିଲା । ଯେପରି କଥିତ ଅଛି ନା -“ମକର ସଂକ୍ରାନ୍ତି
ସମୟରେ କାମରେ ଆସିବ” । ତେଣୁ ଯେଉଁମାନେ ହୃଦୟର ସହିତ ସହଯୋଗୀ ହୋଇ ଆସିଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ
ଏହିଭଳି ସମୟରେ ପ୍ରତିଦାନ ରୂପରେ ଏକ୍ସଟ୍ରା ମାର୍କ ମିଳିଥାଏ । ଏବେ ବୁଝିପାରିଲ - ଏହାର ରହସ୍ୟ
? ସେଥିପାଇଁ ନଷ୍ଟୋମୋହା ହେବାର ବିଧି ଦ୍ୱାରା, ଉପହାର ରୂପରେ ଏକ୍ସଟ୍ରା ନମ୍ବର ମିଳିବା
ଦ୍ୱାରା, ସଫଳତା ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନେଇଛନ୍ତି । ବୁଝିଲ -- ପଚାରୁଛ ନା, ଏହାର ରହସ୍ୟ କ’ଣ ?
ସେଥିପାଇଁ ଆଜିର ଏହି ସବୁ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ବିଷୟରେ ଶୁଣାଉଛୁ । ଆଚ୍ଛା - ଦାଦୀ କ’ଣ କହିଲେ ?
ତାଙ୍କର ଅନୁଭବ ତ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛ । ସେ ତ ଏହି କଥା କହୁଥିଲେ ଯେ - ସର୍ବଦା ବାବା ଏବଂ ଦାଦାଙ୍କର
ଆଙ୍ଗୁଳୀକୁ ଧରିଥାଅ ନଚେତ୍ ନିଜର ଆଙ୍ଗୁଳୀ ତାଙ୍କୁ ହାତରେ ଦେଇଦିଅ । ଚାହେଁ ତାଙ୍କୁ ନିଜର
ସନ୍ତାନ ମନେ କରି ତାଙ୍କ ଆଙ୍ଗୁଳୀ ଧରିଥାଅ ନଚେତ୍ ତାଙ୍କୁ ନିଜର ପିତା ରୂପରେ ନିଜ ଆଙ୍ଗୁଳୀ
ଦେଇଦିଅ । ଦୁଇଟି ଯାକ ବିଧି ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିପାଦରେ ଆଙ୍ଗୁଳୀ ଧରି ସଂଗର ଅନୁଭବ କରି ଚାଲିବା -
ଏହା ହିଁ ମୋର ସଫଳତାର ଆଧାର । ତେବେ ଏହିଭଳି ବିଶେଷ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଚାଲିଥିଲା ଆଜି ରତ୍ନମାନଙ୍କର
ସଂଗଠନରେ ସେ କିପରି ଅନୁପସ୍ଥିତ ରହିବେ, ସେଥିପାଇଁ ସିଏ ମଧ୍ୟ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ଆଚ୍ଛା
- ଏହା ସବୁ ହେଲା ଆଡଭାନ୍ସ ପାର୍ଟୀର କଥା । ଏବେ ତୁମେମାନେ କ’ଣ କରିବ ?
ଆଡଭାନ୍ସ ପାର୍ଟ ତ ସେମାନଙ୍କର କାମ କରୁଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ତୁମେମାନେ ଏବେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ
ଆଡଭାନ୍ସ ଫୋର୍ସ ଭରିବାର ସେବା କର ଅର୍ଥାତ୍ ଏକ୍ସଟ୍ରା ଶକ୍ତିର ସହଯୋଗ ଦିଅ । ଯାହା ଦ୍ୱାରା
ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାର କାର୍ଯ୍ୟର କୋର୍ସ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯିବ ଅର୍ଥାତ୍ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯିବ ।
କାହିଁକି ନା ତୁମମାନଙ୍କର ଏହି ସଂଗଠନ ମୂଳଦୁଆ ଅଟେ । ମୂଳଦୁଆ ହିଁ ବେହଦର ସେବାଧାରୀ ହୋଇ ବେହଦର
ପିତାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିବ । ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷତାର ନାଗରା ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ହିଁ ତାଳରେ ବାଜିବ -
“ମିଳିଗଲେ, ଆସିଗଲେ! ଏବେ ତ ବହୁତ କାମ କରିବା ପାଇଁ ବାକି ଅଛି କିନ୍ତୁ ତୁମେମାନେ ଭାବୁଛ ଯେ
ଶେଷ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । ଏବେ ତ ବାଣୀ ଦ୍ୱାରା ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାର କାର୍ଯ୍ୟ ଚାଲୁଛି କିନ୍ତୁ
ତୁମମାନଙ୍କର ଶକ୍ତିଶାଳୀ ମନୋବୃତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ମନୋବୃତ୍ତିକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ
କରିପାରିବ ଅଥବା ନିଜର ସଂକଳ୍ପ ଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ସଂକଳ୍ପକୁ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିପାରିବ
। ଏବେ ତ ଏହା ଉପରେ ରିସର୍ଚ୍ଚ ଅର୍ଥାତ୍ ଅନୁସନ୍ଧାନ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହୋଇନାହିଁ । କିଛି
କିଛି ଯଦିଓ କରିଛ ହେଲେ କ’ଣ ହେବ ? ଏହି ସୂକ୍ଷ୍ମ ସେବା ଆପେ ଆପେ ଅନେକ ଦୁର୍ବଳତା ଠାରୁ
ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ନେଇଯିବ । ଯେଉଁମାନେ ଭାବୁଛନ୍ତି ଯେ ଏହା କିପରି ହେବ! ସେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଏହିଭଳି
ସୂକ୍ଷ୍ମ ସେବା କରିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିବେ ସେତେବେଳେ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଏଭଳି ହୋଇଯିବ ଯାହାକି ନିଜର
ଦୁର୍ବଳତା ଗୁଡିକ ନିଜକୁ ହିଁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହେବ ଏବଂ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଅର୍ଥାତ୍ ପରିସ୍ଥିତି
ଅନୁସାରେ ନିଜେ ହିଁ ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଯିବେ । କହିବାକୁ ପଡିବ ନାହିଁ । କହି କହି ତ
ଦେଖି ନେଲ । ସେଥିପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହିଭଳି ଯୋଜନା କର । ଜିଜ୍ଞାସୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ବଢିବେ
ସେଥିପାଇଁ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ । ଆୟ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ବଢିବ, ସେଥିପାଇଁ ବି ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ । ଘର
ମଧ୍ୟ ମିଳିଯିବ, ସେଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ । ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସିଦ୍ଧି ହୋଇଯିବ । ଏହି
ବିଧି ଏପରି ଅଟେ ଯାହାକି ତୁମେ ସିଦ୍ଧି ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଯିବ । ଆଚ୍ଛା-
ଶକ୍ତିମାନେ ବହୁତ ଅଛନ୍ତି, ଆଦି ସମୟରେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟାରେ ଶକ୍ତିମାନେ ହିଁ ନିମିତ୍ତ ହୋଇଥିଲେ ।
ଗୋଲଡେନ୍ ଜୁବଲୀରେ ମଧ୍ୟ ଶକ୍ତିମାନେ ଅଧିକ ଅଛନ୍ତି । ପାଣ୍ଡବ ଅର୍ଥାତ୍ ଭାଇମାନେ ତ ଅଳ୍ପ କେତେ
ଜଣ ଅଛନ୍ତି । ପୁଣି ବି ପାଣ୍ଡବ ଅଛନ୍ତି । ବହୁତ ଭଲ, ଆରମ୍ଭ ସମୟରେ ଏହି ଆଦି ରତ୍ନମାନେ ହିଁ
ସହନ କରିବାରେ ସାହସ ଦେଖାଇଛନ୍ତି । ବିଘ୍ନ ବିନାଶକ ହୋଇ, ନିମିତ୍ତ ହୋଇ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିମିତ୍ତ
କରିବାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ଅମର ହୋଇ ଆସିଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ବାପଦାଦାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅବିନାଶୀ ଅମର ଭବର
ବରଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥିବା ପିଲାମାନେ ସର୍ବଦା ପ୍ରିୟ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ଆଦି ରତ୍ନମାନେ ସ୍ଥାପନାର
ଆବଶ୍ୟକତା ସମୟରେ ସହଯୋଗୀ ଅଟନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ଏହିଭଳି ନିମିତ୍ତ ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ,
ସଂକଟ ସମୟରେ ସହଯୋଗୀ ହୋଇଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ, ଯଦି ସେଭଳି କୌଣସି ଅସୁବିଧା ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟ
ଆସିଯାଉଛି ତେବେ ବାପଦାଦା ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ତା’ର ପ୍ରତିଦାନ ଦେଉଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ତୁମେ
ସମସ୍ତେ ଅର୍ଥାତ୍ ଯେଉଁମାନେ ବି ଏହିଭଳି ସମୟରେ ସହଯୋଗ ଦେବାରେ ନିମିତ୍ତ ହୋଇଛ ତା’ ବଦଳରେ ଏହି
ଏକ୍ସଟ୍ରା ଗିଫ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଡ୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକ୍ସଟ୍ରା
ଗିଫ୍ଟର ଅଧିକାରୀ ଅଟ । ବୁଝିପାରିଲ - ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଜଳରେ ପୁଷ୍ପରିଣୀ ହେଲା ଭଳି
ମାତାମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପଇସାର ସହଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପନାର କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ
ବର୍ତ୍ତମାନ ତାହା ସଫଳତାର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଗଲାଣି । ମାତାମାନଙ୍କର କୌଣସି ବ୍ୟବସାୟରୁ ରୋଜଗାର
ନାହିଁ ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କର ହେଲା ଦିଲ୍ର ରୋଜଗାର । ଦିଲ୍ର ରୋଜଗାର ଏକ ଟଙ୍କା ହଜାରେ ଟଙ୍କା ସହିତ
ସମାନ । ସ୍ନେହର ମଞ୍ଜି ପୋତି ଦେଇଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ସ୍ନେହର ବୀଜ ବର୍ତ୍ତମାନ ଫଳିଭୂତ ହେଉଛି ।
ତେବେ ପାଣ୍ଡବମାନେ ମଧ୍ୟ ସାଥୀରେ ଅଛନ୍ତି, କାରଣ ପାଣ୍ଡବମାନଙ୍କ ବିନା ତ କାର୍ଯ୍ୟ ଚାଲିପାରିବ
ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟା ଶକ୍ତିମାନଙ୍କର ଅଟେ । ସେଥିପାଇଁ ପାଣ୍ଡବ ପାଞ୍ଚ ଜଣ
ଲେଖିଦେଇଛନ୍ତି । ପୁଣି ବି ନିଜର ଘର ଗୃହସ୍ଥକୁ ସମ୍ଭାଳି ସେଥିରୁ ମୁକ୍ତ ରହି ବାବାଙ୍କର ପ୍ରିୟ
ହୋଇ ସାହସ ଏବଂ ଉତ୍ସାହର ପ୍ରମାଣ ଦେଇଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ପାଣ୍ଡବମାନେ ମଧ୍ୟ କମ୍ ନୁହଁନ୍ତି ।
ଶକ୍ତିମାନଙ୍କର ଶକ୍ତି ହେଉଛନ୍ତି ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ବୋଲି ଗାୟନ ରହିଛି ତେବେ ପାଣ୍ଡବମାନଙ୍କର
ପାଣ୍ଡବପତି ମଧ୍ୟ ଗାୟନ ରହିଛି । ସେଥିପାଇଁ ଆରମ୍ଭରୁ ଯେଉଁଭଳି ନିମିତ୍ତ ହୋଇ ଆସିଛ ସେହିଭଳି
ନିମିତ୍ତ ଭାବନା ସର୍ବଦା ସ୍ମୃତିରେ ରଖି ଆଗକୁ ବଢିଚାଲ । ଆଚ୍ଛା-
ସର୍ବଦା ପଦ୍ମାପଦ୍ମ ଭାଗ୍ୟର ଅଧିକାରୀ, ସର୍ବଦା ସଫଳତାର ଅଧିକାରୀ, ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଆଧାର ମୂରତ ମନେ କରି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରୁଥିବା, ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବାପଦାଦାଙ୍କର
ୟାଦପ୍ୟାର ଏବଂ ନମସ୍ତେ ।
ରଦାନ:-
ଅନୁଭବର
ଗୁହ୍ୟତାର ପ୍ରୟୋଗ ଶାଳାରେ ରହି ନୂତନ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରୁଥିବା ଅନ୍ତର୍ମୁଖୀ ହୁଅ ।
ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଥମେ ନିଜ
ଭିତରେ ସବୁ ପ୍ରକାରର ଅନୁଭବ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ହେବ ସେତେବେଳେ ଯାଇ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷତା ହେବ -
ସେଥିପାଇଁ ଅନ୍ତର୍ମୁଖୀ ହୋଇ ଯୋଗର ଯାତ୍ରୀ ତଥା ସବୁ ପ୍ରକାରର ପ୍ରାପ୍ତିର ଗୁହ୍ୟତାକୁ ଯାଇ
ଅର୍ଥାତ୍ ଗହନ ଅନୁଭୂତି କରି ଅନୁସନ୍ଧାନ କର, ପ୍ରଥମେ କୌଣସି ଏକ ସଂକଳ୍ପକୁ ଧାରଣ କର ତା’ପରେ
ତା’ର ପରିଣାମ ବା ସଫଳତାକୁ ଦେଖ ଯେ - ମୁଁ ଯେଉଁ ସଂକଳ୍ପ କରିଥିଲି ସେଥିରେ ସିଦ୍ଧିପ୍ରାପ୍ତ
ହେଲା ନା ନାହିଁ ? ଏଭଳି ଗହନ ଅନୁଭବର ପ୍ରୟୋଗ ଶାଳାରେ ରୁହ ଯାହାକି ସମସ୍ତେ ଅନୁଭବ କରିବେ ଯେ
ଏମାନେ କୌଣସି ବିଶେଷ ଲଗନରେ ମଗନ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ସଂସାର ଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ଅଛନ୍ତି ।
ସେଥିପାଇଁ କର୍ମ କରୁଥିବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଯୋଗର ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସ୍ଥତିରେ ରହିବାର ଅଭ୍ୟାସକୁ ବଢାଅ ।
ଯେପରି କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାର ଅଭ୍ୟାସ ପକ୍କା ହୋଇଯାଇଛି ସେହିଭଳି ଆତ୍ମିକ ସ୍ଥିତିରେ ରହିବାର
ଅଭ୍ୟାସକୁ ମଧ୍ୟ ପକ୍କା କର ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ସନ୍ତୁଷ୍ଟତାର
ଆସନରେ ବସି ପରିସ୍ଥିତିର ଖେଳକୁ ଦେଖୁଥିବା ଆତ୍ମା ହିଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟମଣୀ ଅଟେ ।