16.07.20 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ଏହି ସଙ୍ଗମଯୁଗ ବିକର୍ମ
ବିନାଶ କରିବାର ଯୁଗ, ଏହି ଯୁଗରେ ତୁମମାନଙ୍କୁ କୌଣସି ବିକର୍ମ କରିବାର ନାହିଁ, ପବିତ୍ର ନିଶ୍ଚିତ
ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ ।”
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ଅତିନ୍ଦ୍ରିୟ
ସୁଖର ଅନୁଭବ କେଉଁ ସନ୍ତାନମାନେ କରିପାରିବେ ?
ଉତ୍ତର:-
ଯେଉଁମାନେ ଅବିନାଶୀ ଜ୍ଞାନ ରତ୍ନରେ ଭରପୁର ଅଟନ୍ତି, ସେହିମାନଙ୍କୁ ହିଁ ଅତିନ୍ଦ୍ରିୟ ସୁଖର
ଅନୁଭବ ହୋଇପାରିବ । ଯେଉଁମାନେ ଯେତେ ଜ୍ଞାନକୁ ଜୀବନରେ ଧାରଣ କରିବେ ସେମାନେ ସେତେ ଧନବାନ ହେବେ
। ଯଦି ଜ୍ଞାନରତ୍ନର ଧାରଣା ହେଉନାହିଁ ତେବେ ଗରୀବ କୁହାଯିବ । ବାବା ତୁମମାନଙ୍କୁ ଅତୀତ,
ବର୍ତ୍ତମାନ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତର ଜ୍ଞାନ ଦେଇ ତ୍ରିକାଳଦର୍ଶୀ କରିଦେଉଛନ୍ତି ।
ଗୀତ:-
ଓମ୍ ନମୋ ଶିବାୟ
...
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ଅତୀତ ହିଁ
ବର୍ତ୍ତମାନର ରୂପ ନେଇଥାଏ ପୁଣି ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ ଅତୀତ ହୋଇଯିବ । ଏହି ଗାୟନ ଅତୀତର
କରୁଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ସଙ୍ଗମ ଯୁଗରେ ଅଛ । ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଅକ୍ଷର ନିଶ୍ଚୟ
ଲେଖିବା ଉଚିତ୍ । ତୁମେ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ଦେଖୁଛ, ଯାହା ଅତୀତର ଗାୟନ ରହିଛି ତାହା ଏବେ ବାସ୍ତବରେ
ହେଉଛି, ଏଥିରେ କୌଣସି ସଂଶୟ ଆଣିବା ଅନୁଚିତ୍ । ପିଲାମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି ସଙ୍ଗମଯୁଗ ମଧ୍ୟ ଅଛି,
କଳିଯୁଗର ଅନ୍ତ ମଧ୍ୟ ହେଉଛି । ବାସ୍ତବରେ ୫ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ସଙ୍ଗମଯୁଗ ଅତୀତ ହୋଇଯାଇଛି,
ଏବେ ପୁଣି ଅତିକ୍ରମ ହେଉଛି । ଏବେ ବାବା ଆସିଛନ୍ତି, ଯାହା ଅତୀତ ହୋଇ ଗଲାଣି ତାହା ପୁଣି
ଭବିଷ୍ୟତରେ ହେବ । ବାବା ରାଜଯୋଗ ଶିଖାଉଛନ୍ତି ପୁଣି ସତ୍ୟଯୁଗରେ ରାଜ୍ୟ ପାଇବୁ । ବର୍ତ୍ତମାନ
ହେଉଛି ସଙ୍ଗମଯୁଗ । ଏହି କଥା ତୁମ ବ୍ୟତୀତ କେହି ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ତୁମେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ରୂପେ
ରାଜଯୋଗ ଶିଖୁଛ । ଏହା ଅତି ସହଜ ଅଟେ । ଛୋଟ ବଡ଼ ଯେଉଁ ସନ୍ତାନମାନେ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ସମସ୍ତଙ୍କୁ
ଗୋଟିଏ ମୁଖ୍ୟ କଥା ନିଶ୍ଚୟ ବୁଝାଇବାକୁ ହେବ ଯେ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଅ ତେବେ ବିକର୍ମ ବିନାଶ ହେବ
। ବର୍ତ୍ତମାନ ବିକର୍ମ ବିନାଶ କରିବାର ସମୟ ଅଟେ ତେଣୁ ଏପରି କିଏ ଥିବେ ଯିଏ ପୁଣି ବିକର୍ମ କରିବେ
। କିନ୍ତୁ ମାୟା ବିକର୍ମ କରାଇ ଦେଉଛି, ଭାବୁଛନ୍ତି ମାୟାର ଚାପୁଡ଼ା ଲାଗିଗଲା । ମୋ ଦ୍ୱାରା ଏହି
କଡ଼ା ଭୁଲ୍ ହୋଇଗଲା । ବାବାଙ୍କୁ ଡ଼ାକୁଛନ୍ତି ଯେ ହେ ପତିତ ପାବନ ଆସ । ତେଣୁ ବାବା ଆସିଛନ୍ତି
ପବିତ୍ର କରିବା ପାଇଁ ତେଣୁ ପବିତ୍ର ହେବା ଦରକାର ନା, ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ହୋଇ ପୁଣି ପତିତ ହେବା ଅନୁଚିତ୍
। ସତ୍ୟଯୁଗରେ ସମସ୍ତେ ପବିତ୍ର ଥିଲେ । ଏହି ଭାରତ ହିଁ ପବିତ୍ର ଥିଲା । ଗାନ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି —
ନିର୍ବିକାରୀ ଦୁନିଆ ଏବଂ ବିକାରୀ ଦୁନିଆ ତାହା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିକାରୀ, ଆମେ ବିକାରୀ ଅଟୁ
କାହିଁକିନା ଆମେ ବିକାରଗ୍ରସ୍ତ ହେଉଛୁ । ବିଷର ନାମ ହିଁ ହେଉଛି ବିକାର । ପତିତମାନେ ହିଁ
ଡ଼ାକୁଛନ୍ତି ଆସି ପବିତ୍ର କରାଅ । କ୍ରୋଧୀ ତ ଏପରି ଡ଼ାକୁନାହାଁନ୍ତି । ବାବା ମଧ୍ୟ ପୁଣି ଡ଼୍ରାମାର
ପ୍ଲାନ ଅନୁସାରେ ଆସୁଛନ୍ତି । ଟିକିଏ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଫରକ ପଡ଼ିପାରିବ ନାହିଁ । ଯାହା ଅତୀତ ହୋଇ ଯାଇଛି
ତାହା ପୁଣି ବର୍ତ୍ତମାନ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ, ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଜାଣିଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ
ହିଁ ତ୍ରିକାଳଦର୍ଶୀ କୁହାଯାଉଛି । ଏହି କଥା ମନେରଖିବାକୁ ହେବ । ଏହା ବହୁତ ମେହନତର କଥା ଅଟେ ।
ଘଡ଼ିକୁ ଘଡ଼ି ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ନଚେତ୍ ତୁମେ କେତେ ଅତିନ୍ଦ୍ରିୟ ସୁଖରେ ରହିବା ଉଚିତ୍ । ତୁମେ
ଏଠାରେ ଅବିନାଶୀ ଜ୍ଞାନ ଧନ ଦ୍ୱାରା ବହୁତ-ବହୁତ ସାହୁକାର ହେଉଛ । ଯାହାର ଯେତିକି ଧାରଣା ସେହି
ଅନୁଯାୟୀ ସାହୁକାର ହେଉଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତାହା ନୂଆ ଦୁନିଆ ପାଇଁ । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଆମେ ଯାହା କିଛି
କରୁଛୁ ତାହା ଭବିଷ୍ୟ ନୂଆ ଦୁନିଆ ପାଇଁ । ବାବା ଆସିଛନ୍ତି ହିଁ ନୂଆ ଦୁନିଆର ସ୍ଥାପନ କରି,
ପୁରୁଣା ଦୁନିଆର ବିନାଶ କରିବା ପାଇଁ ଏସବୁ କଳ୍ପ ପୂର୍ବ ସଦୃଶ୍ୟ ହିଁ ହେବ । ତୁମେ ଏସବୁ ଦେଖିବ
। ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ମଧ୍ୟ ହେବ । ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ ଏବଂ ସବୁ କିଛି ବିନାଶ ହୋଇଯିବ । ଭାରତରେ
କେତେ ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ । ଆମେ ତ କହୁଛୁ — ଏହା ନିଶ୍ଚୟ ହେବ, କଳ୍ପ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲା
ସେଥିପାଇଁ ତ କହୁଛନ୍ତି ସୁନାର ଦ୍ୱାରିକା ତଳକୁ ଚାଲିଯାଇଛି । ପିଲାମାନେ ଏହି କଥାକୁ ଭଲ ଭାବରେ
ବୁଦ୍ଧିରେ ରଖିବା ଉଚିତ୍ ଯେ ଆମେ ୫ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଏହି ଜ୍ଞାନ ନେଇଥିଲୁ, ଏଥିରେ
ଟିକିଏ ମାତ୍ର ବ୍ୟତିକ୍ରମ ନାହିଁ । ବାବା ୫ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଏ ଜ୍ଞାନ ଆପଣଙ୍କଠାରୁ
ନେଇଥିଲୁ । ଆମେ ଅନେକ ଥର ଆପଣଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ପତ୍ତି ନେଇଛୁ ଯାହାର ଗଣନା ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । କେତେ
ଥର ତୁମେ ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ ହୋଇଛ, ପୁଣି ଫକୀର ହେଉଛ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଭାରତ ପୂରା ଫକୀର ହୋଇଯାଇଛି ।
ତୁମେ ଡ଼୍ରାମାର ପ୍ଲାନ ଅନୁସାରେ ମଧ୍ୟ ଲେଖୁଛ । ସେମାନେ ଡ଼୍ରାମା ଅକ୍ଷର କହୁ ନାହାଁନ୍ତି ।
ତାଙ୍କର ନିଜସ୍ୱ ପ୍ଲାନ ରହିଛି ।
ତୁମେ କହୁଛ ଡ଼୍ରାମାର ପ୍ଲାନ ଅନୁସାରେ ଆମେ ପୁନର୍ବାର ସ୍ଥାପନା କରୁଛୁ ୫ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବପରି
। କଳ୍ପ ପୂର୍ବରୁ ଯାହା କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିଥିଲୁ ତାହା ପୁଣି ଏବେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀମତ ଆଧାରରେ କରୁଛୁ ।
ଶ୍ରୀମତ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଶକ୍ତି ନେଉଛୁ । ଶିବଶକ୍ତି ନାମ ମଧ୍ୟ ରହିଛି ନା । ତେଣୁ ତୁମେ ହେଉଛ ଶିବ
ଶକ୍ତି ଦେବୀ, ଯାହାଙ୍କର ମନ୍ଦିରରେ ମଧ୍ୟ ପୂଜା ହେଉଛି । ତୁମେ ଦେବୀମାନେ ହିଁ ବିଶ୍ୱର ରାଜ୍ୟ
ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଛ । ଜଗତଅମ୍ବାଙ୍କୁ ଦେଖ ତାଙ୍କୁ କେତେ ପୂଜା କରାଯାଉଛି । ଅନେକ ନାମ ରଖିଦେଇଛନ୍ତି
। ସେ ତ ଜଣେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ନା । ଯେପରି ବାପ ମଧ୍ୟ ଏକମାତ୍ର ଶିବ ହିଁ ଅଟନ୍ତି । ତୁମେ ମଧ୍ୟ
ବିଶ୍ୱକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରିବାରେ ସହଯୋଗ ଦେଉ ଥିବାରୁ ତୁମର ମଧ୍ୟ ପୂଜା ହେଉଛି । ଅନେକ ଦେବୀ ରହିଛନ୍ତି,
ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର କେତେ ପୂଜା କରୁଛନ୍ତି । ଦୀପାବଳୀ ଦିନ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର ପୂଜା କରିଥାନ୍ତି । ସେ
ହେଉଛନ୍ତି ମୁଖ୍ୟ, ମହାରାଜା-ମହାରାଣୀଙ୍କୁ ମିଶାଇ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ କହିଦେଉଛନ୍ତି, ସେଥିରେ
ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ ଉଭୟ ଆସିଯାଉଛନ୍ତି । ଆମେ ମଧ୍ୟ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର ପୂଜା କରୁ ଥିଲୁ, ଧନ ବୃଦ୍ଧି
ହେଲେ ବୁଝନ୍ତି ଯେ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର କୃପା ହେଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଷ ପୂଜା କରିଥାନ୍ତି । ଆଚ୍ଛା,
ତାଙ୍କଠାରୁ ଧନ ମାଗିଥା’ନ୍ତି, ସଂଗମର ଦେବୀଙ୍କଠାରୁ କ’ଣ ମାଗିବେ ? ତୁମେ ସଙ୍ଗମଯୁଗୀ ଦେବୀ
ସ୍ୱର୍ଗର ବରଦାନ ଦେଉଛ । ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଏକଥା ଜଣା ନାହିଁ ଯେ ଦେବୀମାନଙ୍କଠାରୁ ସ୍ୱର୍ଗର
ସମସ୍ତ କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥାଏ । ତୁମେମାନେ ଦେବୀ ଅଟ ନା । ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନ ଦାନ କରୁଛ
ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସବୁ କାମନା ଗୁଡିକ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ଦେଉଛ । ରୋଗ ଆଦି ହେଲେ ଦେବୀମାନଙ୍କୁ ରୋଗମୁକ୍ତ
କରିବା ପାଇଁ କହିଥା’ନ୍ତି ଓ ନିଜର ରକ୍ଷାର ମାଗୁଣି କରିଥା’ନ୍ତି । ଅନେକ ପ୍ରକାରର ଦେବୀ
ରହିଛନ୍ତି । ତୁମେ ହେଉଛ ସଙ୍ଗମଯୁଗର ଶିବଶକ୍ତି ଦେବୀ । ତୁମେ ହିଁ ସ୍ୱର୍ଗର ବରଦାନ ଦେଉଛ ।
ବାବାଙ୍କ ସହିତ ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ଦେଉଛନ୍ତି । ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କୁ ଦୃଶ୍ୟ କରି ନାରାୟଣଙ୍କୁ ଗୁପ୍ତ
କରି ଦେଉଛନ୍ତି । ବାବା ତୁମର କେତେ ପ୍ରଭାବ ବଢାଉଛନ୍ତି । ଦେବୀମାନେ ୨୧ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ସୁଖର ସବୁ
କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଛନ୍ତି । ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କଠାରୁ ଧନ ମାଗୁଛନ୍ତି । ଧନ ନିମନ୍ତେ ହିଁ ମନୁଷ୍ୟ
କର୍ମଧନ୍ଦା କରୁଛନ୍ତି । ତୁମକୁ ତ ବାବା ଆସି ସାରା ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ କରାଇ, ଅସରନ୍ତି ଧନ ଦେଉଛନ୍ତି
ଶ୍ରୀଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ ଥିଲେ । ଏବେ କାଙ୍ଗାଳ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି । ତୁମେ ଜାଣିଛ
ରାଜତ୍ତ୍ୱ କଲେ, ପୁଣି କିପରି ଧିରେ ଧିରେ ଅବତରଣ କଳା ହେଉଛି । ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନେଇ ନେଇ କଳା କମ୍
ହୋଇ-ହୋଇ ଏବେ ଦେଖ କିପରି ଅବସ୍ଥା ଆସି ହୋଇଛି! ଏହା ମଧ୍ୟ ନୂଆ କଥା ନୁହେଁ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ୫ ହଜାର
ବର୍ଷରେ ଥରେ ଚକ୍ର ଘୂରୁଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଭାରତ କେତେ କାଙ୍ଗାଳ ହୋଇଯାଇଛି । ଏହା ରାବଣ ରାଜ୍ୟ
ଅଟେ । ଭାରତ କେତେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନମ୍ବର ୱାନ ଥିଲା, ଏବେ ଶେଷ ନମ୍ବରରେ ଅଛି । ଶେଷକୁ ନ ଆସିଲେ ପୁଣି
ନମ୍ବର ୱାନରେ କିପରି ଯିବେ । ହିସାବ ରହିଛି ନା । ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହିତ ବିଚାର ସାଗର ମନ୍ଥନ କଲେ
ସବୁକଥା ସ୍ୱତଃ ବୁଦ୍ଧିରେ ଆସିଯିବ । କେତେ ମଧୁର କଥା ଅଟେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ତ ତୁମେ ସାରା ସୃଷ୍ଟି
ଚକ୍ରକୁ ଜାଣିଗଲଣି । କେବଳ ସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢାଯାଏ ନାହିଁ । ଶିକ୍ଷକ ମଧ୍ୟ ବିଷୟ ବସ୍ତୁ ଘରେ
ପଢିବାକୁ ଦେଇଥାନ୍ତି, ଯାହାକୁ ହୋମୱାର୍କ କୁହାଯାଏ । ବାବା ମଧ୍ୟ ତୁମକୁ ହୋମୱାର୍କ ଦେଉଛନ୍ତି
ଦିନରେ ଧନ୍ଦା ଆଦି କର, ଶରୀର ନିର୍ବାହ ତ କରିବାକୁ ହିଁ ପଡ଼ିବ । ଅମୃତବେଳାରେ ତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ
ଫୁରସତ ମିଳିଥାଏ । ଭୋର ୨-୩ ଟା ସମୟ ବହୁତ ଭଲ, ସେ ସମୟରେ ଉଠି ବାବାଙ୍କୁ ସ୍ନେହର ସହିତ ୟାଦ କର
। ଏହି ବିକାର ହିଁ ତୁମକୁ ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତ ଦୁଃଖ ଦେଇଛି । ରାବଣକୁ ଜଳାଉଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଏହାର
ଅର୍ଥ ମଧ୍ୟ କିଛି ହେଲେ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ବାସ୍ କେବଳ ପରମ୍ପରାରୁ ରାବଣକୁ ଜଳାଇବାର ପ୍ରଥା ଚାଲି
ଆସୁଛି । ଡ଼୍ରାମା ଅନୁସାରେ ଏହା ମଧ୍ୟ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି । ରାବଣକୁ ମାରି ଆସୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ
ରାବଣ ମରୁନାହିଁ । ଏବେ ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଏହି ରାବଣକୁ ଜଳାଇବା ବନ୍ଦ କେବେ ହେବ । ତୁମେ ଏବେ
ପ୍ରକୃତ ସତ୍ୟନାରାୟଣଙ୍କର କଥା ଶୁଣୁଛ । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଆମକୁ ଏବେ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ପତ୍ତି
ମିଳୁଛି । ବାବାଙ୍କୁ ନ ଜାଣିବା କାରଣରୁ ହିଁ ସମସ୍ତେ ନିର୍ଦ୍ଧନ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି । ବାବା ଯିଏକି
ଭାରତକୁ ସ୍ୱର୍ଗ କରାଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଏହା ମଧ୍ୟ ଡ଼୍ରାମାରେ ନିଧାର୍ଯ୍ୟ
ରହିଛି । ସିଡ଼ିରେ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ତମୋପ୍ରଧାନ ହେଲେ ଯାଇ ବାବା ଆସିବେ । କିନ୍ତୁ ନିଜକୁ କେହି
ତମୋପ୍ରଧାନ ଭାବୁନାହାଁନ୍ତି । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ବର୍ତ୍ତମାନ ସମଗ୍ର ବୃକ୍ଷର ଜୀର୍ଣ୍ଣଶୀର୍ଣ୍ଣ
ଅବସ୍ଥା ହୋଇଗଲାଣି । ଜଣେ ହେଲେ ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ନାହାଁନ୍ତି । ସୁଖଧାମ ଏବଂ ଶାନ୍ତିଧାମରେ
ସତ୍ତ୍ୱପ୍ରଧାନ ହେବେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ତମୋପ୍ରଧାନ ଅଟନ୍ତି । ବାବା ହିଁ ଆସି ତୁମକୁ ଅଜ୍ଞାନ
ନିଦ୍ରାରୁ ଜାଗ୍ରତ କରାଉଛନ୍ତି । ତୁମେ ପୁଣି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରାଉଛ, ଜାଗ୍ରତ ମଧ୍ୟ
ହେଉଛନ୍ତି । ମନୁଷ୍ୟ ମରି ଗଲେ ଦୀପ ଜଳାଇଥାନ୍ତି ଆଲୋକକୁ ଆସିବା ପାଇଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହା ହେଉଛି
ଘୋର ଅନ୍ଧକାର, ଆତ୍ମାମାନେ ସ୍ୱତଃ ନିଜର ଘରକୁ ଫେରି ଯାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ଯଦିଓ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି
ଯେ ଦୁଃଖରୁ ମୁକ୍ତି ହେବୁ । କିନ୍ତୁ ଜଣେ ହେଲେ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ।
ଯେଉଁ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ସଙ୍ଗମଯୁଗର ସ୍ମୃତି ରହୁଛି ସେ ଜ୍ଞାନ ରତ୍ନ ଦାନ କରିବା ବିନା
ରହିପାରିବେ ନାହିଁ । ଯେପରି ମନୁଷ୍ୟ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ମାସରେ ବହୁତ ଦାନ-ପୂଣ୍ଣ୍ୟ କରିଥା’ନ୍ତି
ସେହିପରି ଏହି ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ସଙ୍ଗମଯୁଗରେ ତୁମକୁ ଜ୍ଞାନ ରତ୍ନର ଦାନ କରିବାକୁ ହେବ । ଏକଥା ମଧ୍ୟ
ବୁଝୁଛ ଯେ ଏଠାରେ ସ୍ୱୟଂ ପରମପିତା ପରମାତ୍ମା ପଢାଉଛନ୍ତି, କୃଷ୍ଣଙ୍କର କଥା ନୁହେଁ । କୃଷ୍ଣ ତ
ହେଉଛନ୍ତି ସତ୍ୟଯୁଗର ପ୍ରଥମ ରାଜକୁମାର, ସେ ପୁଣି ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନେଇ ଆସୁଛନ୍ତି । ବାବା ଅତୀତ,
ବର୍ତ୍ତମାନ, ଭବିଷ୍ୟତର ମଧ୍ୟ ରହସ୍ୟ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ତୁମେ ତ୍ରିକାଳଦର୍ଶୀ ହେଉଛ, ବାବାଙ୍କ ବିନା
ଆଉ କେହି ତ୍ରିକାଳଦର୍ଶୀ କରାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତର ଜ୍ଞାନ ବାବାଙ୍କ
ପାଖରେ ହିଁ ଅଛି, ତାଙ୍କୁ ହିଁ ଜ୍ଞାନର ସାଗର କୁହାଯାଉଛି । ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଭଗବାନଙ୍କର ହିଁ ଗାୟନ
ରହିଛି, ସେ ହିଁ ରଚୟିତା ଅଟନ୍ତି । ହେଭେନ୍ଲି ଗଡ଼ ଫାଦର ଅକ୍ଷର ବହୁତ କ୍ଲିୟର ଅଟେ - ଯିଏକି
ସ୍ୱର୍ଗର ସ୍ଥାପନ କରୁଛନ୍ତି । ଶିବଜୟନ୍ତୀ ମଧ୍ୟ ପାଳନ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେ କେବେ ଆସିଲେ, କ’ଣ
କଲେ - ଏକଥା କିଛି ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିନାହାଁନ୍ତି । ଜୟନ୍ତୀର ଅର୍ଥ ହିଁ ଜଣାନାହିଁ ତେଣୁ ଜୟନ୍ତୀ
ପାଳନ କରି କ’ଣ କରିବେ, ଏସବୁ ମଧ୍ୟ ଡ଼୍ରାମାରେ ରହିଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ହିଁ ତୁମେ ଡ଼୍ରାମାର
ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତକୁ ଜାଣୁଛ ଆଉ କେବେ ଜାଣିପାରିବ ନାହିଁ । ପୁଣି ଯେବେ ସଂଗମରେ ବାବା ଆସିବେ ତେବେ
ହିଁ ଜାଣିବ । ଏବେ ତୁମର ସ୍ମୃତି ଆସୁଛି - ଏହି ୮୪ ଜନ୍ମର ଚକ୍ର କିପରି ଘୂରୁଛି । ଭକ୍ତିମାର୍ଗରେ
କ’ଣ ଅଛି, ଏହା ଦ୍ୱାରା ତ କିଛି ମଧ୍ୟ ମିଳୁନାହିଁ । କେତେ ଭକ୍ତମାନେ ଭିଡରେ ଧକ୍କା ଖାଇବାକୁ
ଯାଉଛନ୍ତି, ବାବା ସେଥିରୁ ତୁମକୁ ମୁକ୍ତ କରାଇ ଦେଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେ ଜାଣୁଛ ଯେ ଆମେ ଶ୍ରୀମତ
ମାଧ୍ୟମରେ ପୁନର୍ବାର ଭାରତକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କରାଉଛୁ । ଶ୍ରୀମତ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେଉଛନ୍ତି ।
ଶ୍ରୀମତ ସଙ୍ଗମରେ ହିଁ ମିଳୁଛି ତୁମେ ଯଥାର୍ଥ ଭାବରେ ଜାଣୁଛ ଯେ ଆମେ କ’ଣ ଥିଲୁ ଏବଂ କିପରି ଏଭଳି
ହେଲୁ, ଏବେ ପୁଣି ପୁରୁଷାର୍ଥ କରୁଛୁ । ପୁରୁଷାର୍ଥ କରି-କରି ପିଲାମାନେ ଯଦି କେବେ ଫେଲ ହୋଇଗଲ
ତେବେ ବାବାଙ୍କୁ ସମାଚାର ଦିଅ, ବାବା ପୁନର୍ବାର ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବା ପାଇଁ ସାବଧାନୀ ଦେବେ । କେବେ
ମଧ୍ୟ ଫେଲ ହୋଇ ବସିଯାଅ ନାହିଁ । ପୁନର୍ବାର ଛିଡ଼ା ହୋଇଯାଅ, ଔଷଧ ଖାଅ, ସର୍ଜନ ତ ବସିଛନ୍ତି ନା ।
ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ୫ ମହଲା ଏବଂ ଦୁଇ ମହଲାରୁ ପଡ଼ିବାରେ ବହୁତ ଫରକ ରହିଛି । କାମ ବିକାର ହେଉଛି ୫
ମହଲା । ସେଥିପାଇଁ ବାବା କହୁଛନ୍ତି କାମ ମହାଶତ୍ରୁ ଅଟେ, ସେ ତୁମକୁ ପତିତ କରିଛି, ଏବେ ପାବନ
ହୁଅ । ପତିତ-ପାବନ ବାବା ହିଁ ଆସି ପାବନ କରାଉଛନ୍ତି । ନିଶ୍ଚୟ ସଙ୍ଗମରେ ହିଁ କରାଇବେ । କଳିଯୁଗ
ଅନ୍ତ ଏବଂ ସତ୍ୟଯୁଗ ଆଦିର ଏହା ହେଉଛି ସଙ୍ଗମ ।
ପିଲାମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି — ବାବା ଏଠାରେ ଚାରା ଲଗାଉଛନ୍ତି ପୁଣି ପୂରା ବୃକ୍ଷ ଏଠାରେ ବଢିବ ।
ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କର ବୃକ୍ଷ ବଢି ପୁଣି ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ-ଚନ୍ଦ୍ରବଂଶୀରେ ଯାଇ ସୁଖ ଭୋଗ କରିବେ । କେତେ
ସହଜ ଭାବରେ ବୁଝାଯାଉଛି । ଆଚ୍ଛା, ପଢିବା ପାଇଁ ମୁରଲୀ ମିଳୁ ନାହିଁ ତ ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଅ ।
ଏହି କଥା ବୁଦ୍ଧିରେ ପକ୍କା କର ଯେ ଶିବବାବା ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଶରୀରରେ ଆସି ଆମକୁ କହୁଛନ୍ତି ଯେ ମୋତେ
ୟାଦ କଲେ ତୁମେ ବିଷ୍ଣୁ କୁଳକୁ ଚାଲିଯିବ । ସମସ୍ତ ଆଧାର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଉପରେ ରହିଛି । କଳ୍ପ-କଳ୍ପ
ଯାହା ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିଛ, ତାହା ହିଁ ଚାଲିବ । ଅଧାକଳ୍ପ ଦେହ-ଅଭିମାନୀ ହୋଇଛ, ଏବେ ଦେହୀ-ଅଭିମାନୀ
ହେବାର ପୁରା ପୁରୁଷାର୍ଥ କର, ଏଥିରେ ହିଁ ମେହନତ ରହିଛି । ପାଠପଢା ତ ବହୁତ ସହଜ ଅଟେ, ମୁଖ୍ୟ
ହେଉଛି ପବିତ୍ର ହେବାର କଥା । ବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲିବା ଏହା ତ ବହୁତ ବଡ଼ ଭୁଲ୍ ଅଟେ । ଦେହ-ଅଭିମାନରେ
ଆସିବା ଦ୍ୱାରା ହିଁ ବାବାଙ୍କୁ ଭୁଲୁଛ । ଶରୀର ନିର୍ବାହ ଅର୍ଥେ ଧନ୍ଦା ଆଦି ୮ ଘଣ୍ଟା କର, ବାକି
୮ ଘଣ୍ଟା ୟାଦରେ ରହିବା ପାଇଁ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରିବା ଉଚିତ୍ । ଏହି ଅବସ୍ଥା ଜଲ୍ଦି ହେବ ନାହିଁ ।
ଅନ୍ତ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ଏହି ଅବସ୍ଥା ହେବ ସେତେବେଳେ ବିନାଶ ହେବ । କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ହେଲେ ଏହି
ଶରୀର ରହିପାରିବ ନାହିଁ, ଶରୀର ଛାଡିବାକୁ ହେବ କାହିଁକିନା ଆତ୍ମା ପବିତ୍ର ହୋଇଯାଇଛି ନା ।
ଯେତେବେଳେ ନମ୍ବରବାର କର୍ମାତୀତ ଅବସ୍ଥା ହୋଇଯିବ ତେବେ ଲଢେଇ ଆରମ୍ଭ ହେବ, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ରିହର୍ସଲ ଚାଲିବ । ଆଚ୍ଛା —
ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି
ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର
:—
(୧) ଏହି
ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ମାସରେ ଅର୍ଥାତ୍ ସଂଗମଯୁଗରେ ଅବିନାଶୀ ଜ୍ଞାନରତ୍ନର ଦାନ କରିବାକୁ ହେବ ।
ଅମୃତବେଳାରେ ଉଠି ବିଚାର ସାଗର ମନ୍ଥନ କରିବାକୁ ହେବ । ଶ୍ରୀମତ ଅନୁସାରେ ଶରୀର ନିର୍ବାହ କରିବା
ସହିତ ବାବା ଯେଉଁ ହୋମୱାର୍କ ଦେଇଛନ୍ତି, ଅର୍ଥାତ୍ ଘର ଗୃହସ୍ଥରେ ରହି ଯେଉଁଭଳି କର୍ମ କରିବାକୁ
କହୁଛନ୍ତି ତାହା ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚିତ କରିବାକୁ ହେବ ।
(୨) ପୁରୁଷାର୍ଥରେ ଯଦି
କୌଣସି ବିଘ୍ନ ଆସୁଛି ତେବେ ବାବାଙ୍କୁ ସାମାଚାର ଦେଇ ଶ୍ରୀମତ ନେବାକୁ ହେବ । ସର୍ଜନଙ୍କୁ ସବୁ କଥା
ଶୁଣାଇବାକୁ ହେବ । ବିକର୍ମ ବିନାଶ କରିବା ସମୟରେ କୌଣସି ନୂଆ ବିକର୍ମ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ।
ବରଦାନ:-
ଦେହ, ଦେହରସ,
ସମ୍ବନ୍ଧ ଏବଂ ବୈଭବ ବନ୍ଧନଠାରୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ହୋଇ ବାବାଙ୍କ ସମାନ କର୍ମାତୀତ ହୁଅ ।
ଯେଉଁ ସନ୍ତାନମାନେ
ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର ବାବାଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଅନୁସାରେ ନିଜର ଘର ଗୃହସ୍ଥକୁ ସମ୍ଭାଳି ଆତ୍ମିକ ସ୍ୱରୂପରେ
ରହୁଛନ୍ତି, ମୋହର ବଶୀଭୂତ ନୁହଁନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଯଦି ଏବେ ଏବେ ଆଦେଶ ଦିଆଯିବ ତୁରନ୍ତ ଚାଲିଆସ
ତେବେ ସେମାନେ ଚାଲିଆସିବେ, କାରଣ ଅନ୍ତିମ ସମୟର ସୂଚନା ରୂପୀ ବିଗୁଲ ବାଜିବା ପରେ ଯେପରି ଚିନ୍ତା
କରିବାରେ ସମୟ ବିତି ନଯାଏ — ତେବେ କୁହାଯିବ ନଷ୍ଟୋମୋହା, ସେଥିପାଇଁ ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ଚେକ୍
କରିବାକୁ ହେବ ଯେ ଦେହର, ସମ୍ବନ୍ଧର ବା ବୈଭବର ବନ୍ଧନ ମୋତେ ସେମାନଙ୍କ ଆଡକୁ ଟାଣୁ ନାହାଁନ୍ତି ତ
? କାରଣ ଯେଉଁଠାରେ ବନ୍ଧନ ଥିବ ସେଠାରେ ଆକର୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ଥିବ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର
ସେମାନେ ବାବାଙ୍କ ସମାନ କର୍ମାତୀତ ସ୍ଥିତିର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଅଟନ୍ତି ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ସ୍ନେହ ଏବଂ
ସହଯୋଗ ସହିତ ଶକ୍ତି ରୂପ ମଧ୍ୟ ହୁଅ ତେବେ ରାଜଧାନୀରେ ଆଗୁଆ ନମ୍ବର ମିଳିଯିବ ।