22.10.20 Morning Odia Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ମିଠେ ବଚ୍ଚେ:—
ସବୁଠାରୁ ମଧୁର ଅକ୍ଷର
ହେଲା “ବାବା”, ତୁମ ମୁଖରୁ ସର୍ବଦା ବାବା-ବାବା ଶବ୍ଦ ବାହାରୁ, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶିବବାବାଙ୍କର ପରିଚୟ
ଦେଇଚାଲ ’’ ।
ପ୍ରଶ୍ନ:-
ସତ୍ୟଯୁଗରେ
ମନୁଷ୍ୟଙ୍କ ଠାରୁ ଜୀବଜନ୍ତୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ବି ରୋଗୀ ହେବେ ନାହିଁ, କାହିଁକି ?
ଉତ୍ତର:-
କାହିଁକି ନା ସଂଗମଯୁଗରେ ବାବା ସମସ୍ତ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଏବଂ ବେହଦ ସୃଷ୍ଟିର ଏପରି ଅପରେସନ୍ କରି
ଦେଉଛନ୍ତି, ଯାହାକି ରୋଗର ଚିହ୍ନ-ବର୍ଣ୍ଣ ହିଁ ରହୁ ନାହିଁ କାରଣ ବାବା ହେଉଛନ୍ତି ଅବିନାଶୀ
ସର୍ଜନ ଅର୍ଥାତ୍ ଡାକ୍ତର । ବର୍ତ୍ତମାନ ସାରା ସୃଷ୍ଟି ଯାହାକି ରୋଗୀ ହୋଇଯାଇଛି, ସେହି ସୃଷ୍ଟିରେ
ପୁଣି ଦୁଃଖର କୌଣସି ଚିହ୍ନ-ବର୍ଣ୍ଣ ରହିବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନର ଦୁଃଖରୁ ମୁକ୍ତ ରହିବା
ପାଇଁ ବହୁତ-ବହୁତ ବାହାଦୁର ହେବାକୁ ପଡିବ ।
ଗୀତ:-
ତୁହ୍ମେଁ ପାକେ
ହମନେ...
ଓମ୍ ଶାନ୍ତି ।
ଦୁଇଥର ଓମ୍
ଶାନ୍ତି ମଧ୍ୟ କହିପାରିବ । ଏହାଦ୍ୱାରା ଆତ୍ମା ନିଜର ପରିଚୟ ଦେଉଛି । ମୁଁ ଆତ୍ମା ଶାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ
। ଆତ୍ମାର ନିବାସ ସ୍ଥାନ ଶାନ୍ତିଧାମ । ଆମେ ସମସ୍ତେ ବାବାଙ୍କର ସନ୍ତାନ । ସବୁ ଆତ୍ମାମାନେ ଓମ୍
କହୁଛନ୍ତି, ସେଠାରେ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଭାଇ-ଭାଇ, ପୁଣି ଏଠାରେ ଭାଇ-ଭଉଣୀ ହେଉଛୁ । ଏବେ ଭାଇ-ଭଉଣୀରୁ
ସମ୍ପର୍କ ଆରମ୍ଭ ହେଉଛି । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ସମସ୍ତେ ମୋର ସନ୍ତାନ, ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ତୁମେ
ସନ୍ତାନ ସେଥିପାଇଁ ଭାଇ-ଭଉଣୀ ଅଟ । ତୁମର ଆଉ କୌଣସି ସମ୍ବନ୍ଧ ନାହିଁ । ପ୍ରଜାପିତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ
ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର-କୁମାରୀ । ପୁରୁଣା ଦୁନିଆକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ବାବା ହିଁ
ଆସୁଛନ୍ତି । ବାବା ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ପୁଣି ନୂଆ ସୃଷ୍ଟି ରଚନା କରୁଛନ୍ତି । ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ
ସହିତ ମଧ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧ ରହିଛି ନା । ଏହି ଯୁକ୍ତି ମଧ୍ୟ କେତେ ଭଲ । ତୁମେ ସମସ୍ତେ
ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର-କୁମାରୀ । ନିଜକୁ ଆତ୍ମା ଭାବି ବାବାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇ ପରସ୍ପର ଭାଇ-ଭଉଣୀ ଭାବିବା
ଦରକାର । ବିକାରୀ ଦୃଷ୍ଟି ରଖିବା ଅନୁଚିତ୍, ଏଠାରେ ତ କୁମାର-କୁମାରୀମାନେ ଆୟୁରେ ବଡ ହେଉଥିବାରୁ
ଆଖି ମଧ୍ୟ କ୍ରିମିନାଲ୍ ହୋଇଯାଉଛି ପୁଣି ବିକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ରାବଣ ରାଜ୍ୟରେ ବିକାରୀ
କାର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛି । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ବିକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ । ବିକାରୀ ଅକ୍ଷର ହିଁ ରହିବ ନାହିଁ
। ଏଠାରେ ତ ବହୁତ ବିକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛି । ସେଥିପାଇଁ ପୁଣି କୋର୍ଟ ଆଦି ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ସେଠାରେ
କୋର୍ଟ ଆଦି ମଧ୍ୟ ରହିବ ନାହିଁ । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା ଅଟେ ନା । ନା ପୁଲିସ୍, ନା ଜେଲ୍ ନା ଚୋର ଆଦି
ରହିବେ । ଏସବୁ ଦୁଃଖର କଥା ଯାହା ଏଠାରେ ହିଁ ହେଉଛି, ସେଥିପାଇଁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଯାଉଛି । ଏହା
ତ ହେଉଛି ହାର ଜିତ୍ ଏବଂ ସୁଖ-ଦୁଃଖର ଖେଳ । ଏହାକୁ ମଧ୍ୟ ତୁମେ ବୁଝୁଛ । ଗାୟନ ରହିଛି ଅଧାକଳ୍ପ
ନିମନ୍ତେ ମାୟାଠାରୁ ହାରିବା, ବାବା ଆସି ମାୟା ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଉଛନ୍ତି । ପୁଣି
ଅଧାକଳ୍ପ ମାୟାଠାରୁ ହାରିବାକୁ ପଡୁଛି । ଏହା କୌଣସି ନୂଆ କଥା ନୁହେଁ । ଏହା ତ ସାଧାରଣ ପଇସାକର
ଖେଳ ପୁଣି ମୋତେ ମନେ ପକାଇ ନିଜର ରାଜ୍ୟ ଭାଗ୍ୟ ଅଧାକଳ୍ପ ପାଇଁ ନେଉଛ । ରାବଣ ରାଜ୍ୟରେ ମୋତେ
ଭୁଲିଯାଇଛ । ରାବଣ ଶତ୍ରୁ ଅଟେ, ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଷ ଭାରତବାସୀ ହିଁ ଜଳାଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁ
ଦେଶରେ ବହୁତ ଭାରତବାସୀ ଥିବେ ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ଜଳାଉଥିବେ । କହନ୍ତି ଏହା ଭାରତବାସୀମାନଙ୍କର ଧର୍ମର
ଉତ୍ସବ ଅଟେ । ଦଶହରା ପାଳନ କରୁଥିବାରୁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ବୁଝାଇବାକୁ ହେବ — ସେସବୁ
ତ ହଦର କଥା । ବର୍ତ୍ତମାନ ତ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ରାବଣରାଜ୍ୟ ଚାଲିଛି । କେବଳ ଲଙ୍କାରେ ନୁହେଁ । ବିଶ୍ୱ
ତ ବହୁତ ବଡ ଅଟେ ନା । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ସାରା ସୃଷ୍ଟି ସାଗର ଉପରେ ଆଧାରିତ ଅଛି ।
ମନୁଷ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି — ତଳେ ଏକ ବଳଦ ଅଥବା ଗାଈ ଅଛି ଯାହାର ଶିଙ୍ଘ ଉପରେ ସୃଷ୍ଟି ଛିଡା ହୋଇଛି ପୁଣି
ଥକି ଗଲେ ଶିଙ୍ଘ ବଦଳାଇଥା’ନ୍ତି । ବାସ୍ତବରେ ଏହିପରି କଥା ନୁହେଁ । ପୃଥିବୀ ତ ପାଣି ଉପରେ ଅଛି,
ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ପାଣି ହିଁ ପାଣି ରହିଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସାରା ଦୁନିଆରେ ରାବଣ ରାଜ୍ୟ ରହିଛି ପୁଣି
ରାମ ଅଥବା ଈଶ୍ୱରୀୟ ରାଜ୍ୟ ସ୍ଥାପନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବାବାଙ୍କୁ ଆସିବାକୁ ପଡୁଛି । କେବଳ ଈଶ୍ୱର
କହିବା ଦ୍ୱାରା କହିଦେଉଛନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱର ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ଅଟନ୍ତି, ସବୁ କିଛି କରିପାରିବେ ।
ଫାଲତୁ ମହିମା ହୋଇଯାଉଛି । ବାବାଙ୍କ ସହ ଏତେ ସ୍ନେହ ରହୁ ନାହିଁ । ଏଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବାବା ବୋଲି
କୁହାଯାଉଛି । ବାବା କହିବା ଦ୍ୱାରା ସମ୍ପତ୍ତି ମଧ୍ୟ ମିଳିବା ଉଚିତ୍ । ଶିବବାବା କହୁଛନ୍ତି
ସର୍ବଦା ବାବା-ବାବା କହିବା ଦରକାର । ଈଶ୍ୱର ଅଥବା ପ୍ରଭୁ ଆଦି ଅକ୍ଷର ଭୁଲିଯିବା ଉଚିତ୍ । ବାବା
କହୁଛନ୍ତି ମୋତେ ମନେ ପକାଅ । ପ୍ରଦର୍ଶନୀରେ ଯେବେ ବୁଝାଉଛ ତେବେ ଘଡିକୁ ଘଡି ଶିବବାବାଙ୍କର
ପରିଚୟ ଦିଅ । ଏକମାତ୍ର ଶିବବାବା ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ଗଡ୍ ଫାଦର ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି,
ମୁସଲମାନମାନେ ଆଲ୍ଲା କହୁଛନ୍ତି, ସକାଳୁ ୧୦ ମିନିଟ୍ ବସି କୋରାନ୍ର ଅର୍ଥ କରିଥା’ନ୍ତି ଯେ ଆଲ୍ଲା
ମିଆଁ କହିଛନ୍ତି, କାହାକୁ ଦୁଃଖ ଦେବା ଅନୁଚିତ୍ । ଏହା କରିବା ଅନୁଚିତ୍ । ଏପରି ଭାବୁ ନାହାଁନ୍ତି
ଯେ ବାବା କହିଛନ୍ତି । ବାବା ଅକ୍ଷର ସବୁଠାରୁ ମିଠା ଅଟେ । ଶିବବାବା, ଶିବବାବା ମୁଖରୁ ବାହାରୁ ।
ମୁଖ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ରହିଛି । ଗାଈ ମୁଖରୁ ଏ ଶବ୍ଦ ବାହାରି ପାରିବ ନାହିଁ । ତୁମେ ହେଉଛ
ଶିବଶକ୍ତି । ତୁମ ମୁଖ କମଳରୁ ଜ୍ଞାନ ଅମୃତ ବାହାରୁଛି । ତୁମର ନାମ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ
ଗୋମୁଖ କହିଦେଇଛନ୍ତି । ଗଙ୍ଗା ନିମନ୍ତେ ଏପରି କହିବେ ନାହିଁ । ମୁଖ କମଳରୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଅମୃତ
ବାହାରୁଛି । ଜ୍ଞାନ ଅମୃତ ପିଇ ପୁଣି ବିଷ ପିଇପାରିବେ ନାହିଁ । ଅମୃତ ପିଇବା ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଦେବତା
ହେଉଛ । ଏବେ ମୁଁ ଆସିଛି — ଅସୁରମାନଙ୍କୁ ଦେବତା କରାଇବା ପାଇଁ । ତୁମେ ଏବେ ଦୈବୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ
ହେଉଛ । ସଂଗମଯୁଗ କେବେ, କିପରି ହେଉଛି, ଏକଥା ମଧ୍ୟ କାହାକୁ ଜଣା ନାହିଁ । ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ ଆମେ
ବ୍ରହ୍ମାକୁମାର-କୁମାରୀ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ସଂଗମଯୁଗୀ ଅଟୁ । ବାକି ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ କଳିଯୁଗୀ ଅଟନ୍ତି ।
ତୁମର ସଂଖ୍ୟା କେତେ କମ୍ । ତୁମ ପାଖରେ କଳ୍ପବୃକ୍ଷର ଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ବୃକ୍ଷ ପ୍ରଥମେ ଛୋଟ
ହୋଇ ପରେ ବୃଦ୍ଧି ହୋଇଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ କେତେ ଉଦ୍ଭାବନ ବାହାର କରୁଛନ୍ତି ଯେ ପିଲା କିପରି କମ୍
ଜନ୍ମ ହେବେ । କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟ କିଛି ଚାହୁଁଛି, ହେଉଛି ଅନ୍ୟ କିଛି । ସମସ୍ତଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ତ ହେବ
ନିଶ୍ଚୟ । ମନେକର ଫସଲ ବହୁତ ଭଲ ହୋଇଥିବ, କିନ୍ତୁ ଅଧିକ ବର୍ଷା ହେବା ଦ୍ୱାରା କେତେ କ୍ଷତି
ହୋଇଯାଉଛି । ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟକୁ ତ କେହି ଜାଣିନଥାନ୍ତି । ଏଠାରେ ତ କୌଣସି କଥାର ଠିକଣା
ନାହିଁ । କେଉଁଠି ଫସଲ ଉପରେ ବରଫ ପଡୁଛି କେତେ କ୍ଷତି ହୋଇଯାଉଛି । ବର୍ଷା ନ ହେଲେ ମଧ୍ୟ କ୍ଷତି,
ଏହାକୁ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ କୁହାଯାଉଛି । ଏସବୁ ତ ହେବ, ଏଥିରୁ ବଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ବହୁତ
ବାହାଦୂର ହେବାକୁ ପଡିବ । କାହାର ଅପରେସନ୍ ହେଲେ, କେତେକ ଏସବୁ ଦେଖିପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ଦେଖିବା
ମାତ୍ରେ ହିଁ ବେହୋସ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସାରା ଛି-ଛି ବିକାରୀ ସୃଷ୍ଟିର ଅପରେସନ୍ ହେବ ।
ବାବା କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ଆସି ସମସ୍ତଙ୍କର ଅପରେସନ୍ କରୁଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମଗ୍ର ସୃଷ୍ଟି ରୋଗୀ
ହୋଇଯାଇଛି । ବାବାଙ୍କର ନାମ ମଧ୍ୟ ଅବିନାଶୀ ସର୍ଜନ ଅଟେ । ସେ ସାରା ବିଶ୍ୱର ଅପରେସନ୍ କରିଦେବେ,
ଫଳରେ ବିଶ୍ୱବାସୀଙ୍କୁ କେବେ ଦୁଃଖ ହେବ ନାହିଁ । କେତେ ବଡ ସର୍ଜନ ଅଟନ୍ତି । ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର
ସହିତ ବେହଦ ସୃଷ୍ଟିର ମଧ୍ୟ ଅପରେସନ୍ କରିବେ । ସେଠାରେ ମନୁଷ୍ୟ କ’ଣ ଜୀବଜନ୍ତୁ ମଧ୍ୟ ରୋଗୀ ହେବେ
ନାହିଁ । ବାବା ବୁଝାଉଛନ୍ତି ମୋର ଏବଂ ପିଲାମାନଙ୍କର ଅଭିନୟ କ’ଣ । ଏହାକୁ କୁହାଯାଉଛି ରଚନାର
ଆଦି-ମଧ୍ୟ-ଅନ୍ତର ଜ୍ଞାନ ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନକୁ ତୁମେ ହିଁ ଗ୍ରହଣ କରୁଛ । ପିଲାମାନଙ୍କର ପ୍ରଥମେ ଏହି
ଖୁସୀ ରହିବା ଉଚିତ୍ ।
ଆଜି ସତଗୁରୁବାର ଅଟେ, ସର୍ବଦା ସତ କହିବା ଉଚିତ୍ । ବ୍ୟାପାରରେ ମଧ୍ୟ କହିଥାନ୍ତି ନା — ସତ୍ୟ
କୁହ । ଠକାମି କର ନାହିଁ । ତଥାପି ଲୋଭଗ୍ରସ୍ଥ ହୋଇ ଅଧିକ ଦାମ କହି ସୌଦା କରିଥା’ନ୍ତି । କେହି
କେବେ ସତ୍ୟ କହୁନାହାଁନ୍ତି । ମିଛ ହିଁ ମିଛ କହୁଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ସତକୁ ମନେ ପକାଉଛନ୍ତି ।
କହନ୍ତି ନା — ସତ ନାମ ସଙ୍ଗ ଅଟେ । ଏବେ ତୁମେ ଜାଣୁଛ ଯେଉଁ ବାବା ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ସେ ହିଁ ଆମ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗରେ ଯିବେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସତ ସହିତ ତୁମ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ ହୋଇଥିବାରୁ ତୁମେ
ହିଁ ସାଥିରେ ଯିବ । ତୁମେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ ଶିବବାବା ଆସିଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସତ୍ୟ ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି
। ସେ କଳ୍ପରେ ଥରେ ମାତ୍ର ଆମ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର କରାଇ ସାଥିରେ ନେଇଯିବେ । ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଏପରି
କହନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ରାମ ନାମ ସତ୍ୟ ହୈ । ନାଁ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଏବେ ମୁଁ ତୁମମାନଙ୍କ ପାଖକୁ
ଆସିଛି, ନୟନ ଉପରେ ବସାଇ ନେଇଯିବି । ଏହା ନୟନ ନୁହେଁ, ତୃତୀୟ ନେତ୍ର । ତୁମେ ଜାଣିଛ ବର୍ତ୍ତମାନ
ବାବା ଆସିଛନ୍ତି — ସାଥିରେ ନେଇଯିବେ । ଶଙ୍କରଙ୍କର ବରଯାତ୍ରୀ ନୁହେଁ, ଏହା ଶିବ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କର
ବରଯାତ୍ରୀ ଅଟେ । ସେ ପତିମାନଙ୍କର ପତି ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । କହୁଛନ୍ତି ତୁମେ ସମସ୍ତେ କନ୍ୟା ଅଟ ।
ମୁଁ କନ୍ୟାମାନଙ୍କର ପତି । ତୁମେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରେମିକ ଅଟ । ମୁଁ ହେଉଛି ପ୍ରେମିକା । ପ୍ରେମିକ ଜଣେ
ଥା’ନ୍ତି ନା । ତୁମେ ଅଧାକଳ୍ପରୁ ପ୍ରେମିକଙ୍କର ପ୍ରେମିକା ହୋଇଛ । ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଆସିଛି, ତୁମେ
ସମସ୍ତେ ଭକ୍ତିନୀ ଅଟ । ଭକ୍ତମାନଙ୍କର ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ଭଗବାନ ଅଟନ୍ତି । ଶରୀର ସହିତ ଆତ୍ମା ଭକ୍ତି
କରୁଛି । ସତ୍ୟଯୁଗ ତ୍ରେତାରେ ଭକ୍ତି ରହିବ ନାହିଁ । ଭକ୍ତିର ଫଳ ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଭୋଗ କରୁଛ, ଯାହା
ବର୍ତ୍ତମାନ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଛି । ସେ ତୁମର ପ୍ରେମିକ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏକି ତୁମକୁ ସାଥିରେ
ନେଇଯିବେ ପୁଣି ତୁମେ ନିଜର ପୁରୁଷାର୍ଥ ଅନୁସାରେ ରାଜ୍ୟ-ଭାଗ୍ୟ ନେବ । ଏକଥା କେଉଁଠାରେ ମଧ୍ୟ
ଲେଖାଯାଇନାହିଁ । କହନ୍ତି ଶଙ୍କର ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ଅମରକଥା ଶୁଣାଇଥିଲେ । ତୁମେ ସମସ୍ତେ ପାର୍ବତୀ
ଅଟ । ମୁଁ କଥା ଶୁଣାଉଥିବା ଅମରନାଥ ଅଟେ । ଜଣଙ୍କୁ ହିଁ ଅମରନାଥ କୁହାଯାଉଛି । ଶିବବାବା
ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଅଟନ୍ତି, ତାଙ୍କର ତ ନିଜର ଦେହ ନାହିଁ, କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ଅମରନାଥ ତୁମମାନଙ୍କୁ ଅମରକଥା
ଶୁଣାଉଛି । ଶଙ୍କର-ପାବର୍ତୀ ଏଠାରେ କେଉଁଠୁ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ସୂକ୍ଷ୍ମବତନରେ ହିଁ ରହିଛନ୍ତି,
ଯେଉଁଠି ସୂର୍ଯ୍ୟ-ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ଆଲୋକ ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ।
ସତ୍ୟ ବାବା ଏବେ ତୁମକୁ ସତ୍ୟ କଥା ଶୁଣାଉଛନ୍ତି । ବାବାଙ୍କ ବିନା ସତ୍ୟ କଥା କେହି ଶୁଣାଇପାରିବେ
ନାହିଁ । ଏକଥା ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛ ଯେ ବିନାଶ ହେବାରେ ସମୟ ଲାଗୁଛି । କେତେ ବଡ ଦୁନିଆ ଅଟେ, କେତେ ଘର
ଦ୍ୱାର ମାଟିରେ ମିଶିଯିବ । ଭୂମିକମ୍ପରେ କେତେ କ୍ଷତି ହେଉଛି । କେତେ ମରୁଛନ୍ତି । ଜନସଂଖ୍ୟା
ବହୁତ କମ୍ ରହିବେ । ଦିଲ୍ଲୀ ପରିସ୍ଥାନ ହୋଇଯିବ । ଗୋଟିଏ ହିଁ ପରିସ୍ଥାନରେ
ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣଙ୍କର ରାଜ୍ୟ ଚାଲିବ । କେତେ ବଡ-ବଡ ମହଲ ହେବ । ଏବେ ବେହଦର ସମ୍ପତ୍ତି ମିଳୁଛି
। ତୁମକୁ କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବାକୁ ପଡୁନାହିଁ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ସମୟରେ କେତେ
ଶସ୍ତାରେ ଶସ୍ୟ ମିଳୁଥିଲା । ତେବେ ଚିନ୍ତା କର ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଖାଦ୍ୟଶସ୍ୟ ଶସ୍ତା କେତେ ହେବ ।
ଦିଲ୍ଲୀ ପରି ଜଣ-ଜଣଙ୍କର ଘର ଏବଂ ଜାଗା ରହିବ । ମିଠା ନଦୀ କୂଳରେ ତୁମର ରାଜ୍ୟ ଚାଲିବ ।
ଜଣ-ଜଣଙ୍କର କ’ଣ ନ ରହିବ । ସର୍ବଦା ଅନ୍ନ ମିଳିବ । ସେଠାକାର ଫଳ-ଫୁଲ ମଧ୍ୟ କେତେ ବଡ-ବଡ ହେବ
ସାକ୍ଷାତକାରରେ ଦେଖୁଛ । ତୁମେ ଆଖୁରସ ପିଇକରି ଆସୁଛ । କହୁଛନ୍ତି ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ମାଳୀ ରହିବେ ।
ମାଳୀ ତ ନିଶ୍ଚୟ ବୈକୁଣ୍ଠରେ ବା ନଦୀ କୂଳ ସଂଗମଯୁଗରେ ରହିବେ । ସେଠାରେ କେତେ କମ୍ ଲୋକ ରହିବେ ।
କେଉଁଠି ବର୍ତ୍ତମାନ ଏତେ କୋଟି ମନୁଷ୍ୟ କେଉଁଠି ପୁଣି ୯ ଲକ୍ଷ ରହିବେ । ସାରା ବିଶ୍ୱ ହିଁ ତୁମର
ହୋଇଯିବ । ବାବା ଏପରି ରାଜତ୍ୱ ଦେଉଛନ୍ତି ଯାହାକୁ ଆମ ପାଖରୁ କେହି ଛଡାଇ ନେଇପାରିବେ ନାହିଁ ।
ଧରିତ୍ରୀ, ଆକାଶ ସବୁର ତୁମେ ମାଲିକ ହେବ । ଗୀତ ମଧ୍ୟ ପିଲାମାନେ ଶୁଣିଲେ । ଏପରି ୬-୮ଟି ଗୀତ ଅଛି
ଯାହାକୁ ଶୁଣିବା ଦ୍ୱାରା ଖୁସିର ନିଶା ଚଢିବ । ଦେଖ ସ୍ଥିତି ବିଗିଡି ଯାଇଛି, ତେବେ ଗୀତ ବଜାଇଦିଅ
। ଏହା ହେଲା ଖୁସିର ଗୀତ । ତୁମେ ତ ଅର୍ଥ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛ । ନିଜକୁ ହର୍ଷିତମୁଖ କରାଇବା ପାଇଁ ବାବା
ବହୁତ ଯୁକ୍ତି ବତାଉଛନ୍ତି । ବାବାଙ୍କୁ ଲେଖୁଛନ୍ତି ବାବା ଏତେ ଖୁସି ରହୁ ନାହିଁ । ମାୟାର ତୋଫାନ
ଆସୁଛି । ଆରେ ମାୟାର ତୋଫାନ ଆସିଲେ - ତୁମେ ବାଜା ବଜାଅ । ଖୁସି ନିମନ୍ତେ ବଡ-ବଡ ମନ୍ଦିର
ଦ୍ୱାରରେ ବାଜା ବାଜିଥାଏ । ବମ୍ବେର ମାଧବବାଗ ଲକ୍ଷ୍ମୀ-ନାରାୟଣ ମନ୍ଦିର ଦ୍ୱାରରେ ବି ବାଜା
ବାଜିଥାଏ । ତୁମକୁ କହୁଛନ୍ତି ଏହି ଫିଲିମ୍ ରେକର୍ଡ କାହିଁକି ବଜାଉଛ । ତାଙ୍କୁ କ’ଣ ଜଣା ଏହା ବି
ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ କାମରେ ଆସିବା ଜିନିଷ ଅଟେ । ଏହାର ଅର୍ଥ କେବଳ ତୁମେ ହିଁ ବୁଝୁଛ । ଏହାକୁ
ଶୁଣିବା ଦ୍ୱାରା ଖୁସି ହୋଇଥା’ନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ପିଲାମାନେ ଭୁଲିଯାଇଛନ୍ତି । ଘରେ କେହି ଦୁଃଖୀ
ହେଲେ ଗୀତ ଶୁଣି ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଥାନ୍ତି । ଏହା ବହୁତ ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ଅଟେ । କାହା ଘରେ ଝଗଡା
ହେଲେ ତାଙ୍କୁ କୁହ -- ଭଗବାନୁବାଚ କାମ ମହାଶତ୍ରୁ ଅଟେ । ଏହା ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କଲେ ଆମେ
ବିଶ୍ୱର ମାଲିକ ହେବା ପୁଣି ଆମ ଉପରେ ଫୁଲର ବର୍ଷା ହୋଇ, ଜୟଜୟକାର ହେବ । ମଥାରେ ସୁନାର ଫୁଲ
ବରଷିବ । ତୁମେ ଏବେ କଣ୍ଟାରୁ ସୁନାର ଫୁଲ ହେଉଛ ନା । ପୁଣି ତୁମର ଅବତରଣ ହେବ, ଫୁଲ ବର୍ଷା ହେଉ
ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଫୁଲ ହୋଇ ଆସୁଛ । ମନୁଷ୍ୟ ଭାବୁଛନ୍ତି ସୁନାର ଫୁଲ ବର୍ଷା ହେଉଛି । ଜଣେ
ରାଜକୁମାର ବିଦେଶ ଗଲେ, ସେଠାରେ ପାର୍ଟି ଦେଇଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସୁନାର ଫୁଲ ଗଢାଇଲେ ।
ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ସୁନାର ଫୁଲ ବର୍ଷା କଲେ, ଖୁସୀରେ ଏତେ ଖାତିରି କଲେ । ଖାଣ୍ଟି ସୁନାର ଫୁଲ
ଗଢାଇଲେ । ବାବା ସେ ସ୍ଥାନକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛନ୍ତି । ବାସ୍ତବରେ ତୁମେ ଫୁଲ ହୋଇ ଆସିଛ । ସୁନାର
ଫୁଲ ହୋଇ ତୁମେ ଉପରୁ ଓହ୍ଲାଉଛ । ତୁମକୁ ବିଶ୍ୱ ବାଦଶାହୀର କେତେ ଲଟେରୀ ମିଳୁଛି । ଯେପରି ଲୌକିକ
ପିତା ନିଜ ସନ୍ତାନକୁ କହିଥା’ନ୍ତି — ତୁମ ପାଇଁ ଏସବୁ ଜିନିଷ ଆଣିଛି ତେବେ ସନ୍ତାନ କେତେ ଖୁସି
ହୋଇଥାଏ । ବାବା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ପିଲାମାନେ ମୁଁ ତୁମ ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗ ଆଣିଛି । ତୁମେ ସେଠାରେ
ରାଜ୍ୟ କରିବ ତେଣୁ କେତେ ଖୁସି ହେବା ଉଚିତ୍ । କାହାକୁ ଛୋଟ ଉପହାର ହେଲେ କହିଥାନ୍ତି ବାବା ଆପଣ
ତ ଆମକୁ ବିଶ୍ୱର ବାଦଶାହୀ ଦେଉଛନ୍ତି ଏହି ଉପହାର କ’ଣ ହେବ । ବାବା କହୁଛନ୍ତି ଆରେ ଶିବବାବାଙ୍କ
ସ୍ମୃତିଥିବା ଜିନିଷ ସଙ୍ଗରେ ରହିଲେ ତ ଶିବବାବା ମନେ ରହିବେ ଏବଂ ତୁମକୁ ମଧ୍ୟ ପଦ୍ମର ଭାଗ୍ୟ
ମିଳିଯିବ । ଆଚ୍ଛା—
ମିଠା ମିଠା ସିକିଲଧେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମାତା-ପିତା, ବାପଦାଦାଙ୍କର ମଧୁର ସ୍ନେହଭରା ସ୍ମୃତି
ଏବଂ ସୁପ୍ରଭାତ୍ । ଆତ୍ମିକ ପିତାଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍ତେ ।
ଧାରଣା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟ ସାର
:—
(୧) ସତ୍ୟ
ପିତାଙ୍କ ସଙ୍ଗ ସହିତ ଘରକୁ ଫେରିଯିବାକୁ ହେବ ସେଥିପାଇଁ ସର୍ବଦା ସଚ୍ଚା ହୋଇ ରହିବାକୁ ହେବ ।
କେବେହେଲେ ମିଛ କହିବାର ନାହିଁ ।
(୨) ଆମେ ବ୍ରହ୍ମାବାବାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ପରସ୍ପର ଭାଇ-ଭଉଣୀ ଅଟୁ, ସେଥିପାଇଁ କୌଣସି ବିକାରୀ
କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ନାହିଁ । ଭାଇ-ଭାଇ ଏବଂ ଭାଇ ଉଉଣୀ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସମ୍ବନ୍ଧର ସ୍ମୃତି ନ
ରହୁ ।
ବରଦାନ:-
ଲୋକପସନ୍ଦ ସଭାର
ଟିକେଟ୍ ବୁକ୍ କରି ରାଜ୍ୟ ସିଂହାସନ ଅଧିକାରୀ ହୁଅ ।
ଯଦି କୌଣସି ବି ସଂକଳ୍ପ
ବା ବିଚାର କରୁଛ ତେବେ ପ୍ରଥମେ ଚେକ୍ କର ଯେ ଏହି ବିଚାର ବା ସଂକଳ୍ପ ବାବାଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଅଟେ ତ ?
ଯେଉଁମାନେ ବାବାଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ସେମାନେ ଲୋକପସନ୍ଦ ଅର୍ଥାତ୍ ଦୁନିଆକୁ ପସନ୍ଦ ଆପେ ଆପେ
ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଯଦି କୌଣସି ବି ସଂକଳ୍ପରେ ସ୍ୱାର୍ଥ ରହିବ ତେବେ ତାକୁ ମନ ପସନ୍ଦ କୁହାଯିବ ଏବଂ
ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣର୍ଥେ ହୋଇଗଲେ ତା’କୁ ଲୋକ ପସନ୍ଦ ବା ପ୍ରଭୁ ପସନ୍ଦ କୁହାଯିବ । ଲୋକପସନ୍ଦ ସଭାର
ସଦସ୍ୟ ହେବା ଅର୍ଥ ଆଇନ୍ ଏବଂ ଶୃଂଖଳା ସମ୍ପନ୍ନ ରାଜ୍ୟର ଅଧିକାର ବା ରାଜ୍ୟ ସିଂହାସନ ପ୍ରାପ୍ତ
କରିନେବା ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ପରମାତ୍ମାଙ୍କର
ସଂଗର ଅନୁଭବ କର ତେବେ ସବୁ କିଛି ସହଜ ଅନୁଭବ କରିବା ସହିତ ସୁରକ୍ଷିତ ମଧ୍ୟ ରହିବ ।