13.12.20 Avyakt Bapdada Odia Murli
18.03.87 Om Shanti Madhuban
“ସଚ୍ଚା ଆତ୍ମିକ
ପ୍ରେମିକାର ଲକ୍ଷଣ’’
ଆଜି ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକ
ନିଜର ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଶିବା ପାଇଁ ଆସିଛନ୍ତି । ସାରା କଳ୍ପ ଭିତରେ କେବଳ ଏହି
ସମୟରେ ହିଁ ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକଙ୍କ ସହିତ ତାଙ୍କର ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କର ମିଳନ ହୋଇଥାଏ । ବାପଦାଦା
ନିଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରେମିକା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ହେଉଛନ୍ତି - କିପରି ସେମାନେ ଆତ୍ମିକ
ଆକର୍ଷଣରେ ଆକର୍ଷିତ ହୋଇ ନିଜର ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମୀକଙ୍କୁ ଜାଣିଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ ପାଇଯାଇଛନ୍ତି! ଏହିଭଳି
ହଜିଯାଇଥିବା ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ପ୍ରେମିକ ମଧ୍ୟ ଖୁସି ହେଉଛନ୍ତି, ଯାହାକି ଏମାନେ
ପୁନର୍ବାର ନିଜର ଯଥାର୍ଥ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚିଯାଇଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ସର୍ବପ୍ରାପ୍ତି କରାଉଥିବା
ପ୍ରେମିକ ମଧ୍ୟ ଆଉ କେହି ବି ମିଳିବେ ନାହିଁ । ତେବେ ଏହି ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକ ସର୍ବଦା ନିଜର
ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଶିବା ପାଇଁ କେଉଁଠାକୁ ଆସୁଛନ୍ତି? ଯେପରି ପ୍ରେମିକ ଏବଂ ପ୍ରେମିକା
ଉଭୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟନ୍ତି ସେହିପରି ମିଳନ କରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସ୍ଥାନକୁ ହିଁ ଆସୁଛନ୍ତି ।
ତେବେ ଏହା କେଉଁ ଭଳି ସ୍ଥାନ ଯେଉଁଠାରେ ତୁମେମାନେ ମିଳନ କରୁଛ? ଏହି ସ୍ଥାନକୁ ଯାହା ବି
କହିପାରିବ ଅର୍ଥାତ୍ ସବୁ ନାମ ଏହି ସ୍ଥାନକୁ ଦେଇପାରିବ । ଏମିତି ବି ମିଳନ କରିବା ପାଇଁ କେଉଁ
ସ୍ଥାନ ଅତିପ୍ରିୟ ଲାଗିଥାଏ? ତେବେ ମିଳନ କରିବା ହୁଏତ ଫୁଲ ବଗିଚାରେ ହୋଇଥାଏ ନଚେତ୍ ସାଗର କୂଳରେ
ହୋଇଥାଏ ଯାହାକୁ ତୁମେମାନେ ସି ବିଚ୍ ବା ସମୁଦ୍ର ତଟ ବୋଲି କହିଥାଅ । ତେବେ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେମାନେ
କେଉଁଠି ବସିଛ? ଆତ୍ମିକ ବା ଈଶ୍ୱରୀୟ ବଗିଚାରେ, ଯାହାକୁ ଆଲ୍ଲାଙ୍କର ବଗିଚା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ।
ଦୁନିଆରେ ତ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ବଗିଚା ତୁମେମାନେ ଦେଖିଥିବ କିନ୍ତୁ ଏହା ଏଭଳି ବଗିଚା ଯେଉଁଠି
ପ୍ରତ୍ୟେକ ଫୁଲ ପରସ୍ପରଠାରୁ ଅଧିକ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ନିଜର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସୁନ୍ଦରତା
ଆଧାରରେ ସୁଗନ୍ଧ ପ୍ରଦାନ କରୁଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହିଭଳି ସାଗର ତଟରେ ବାପଦାଦା ବା ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକ
ମିଳନ କରିବା ପାଇଁ ଆସୁଛନ୍ତି । ଏମିତି ତ ତୁମେମାନେ ଅନେକ ସାଗର ତଟ ଦେଖିଛ କିନ୍ତୁ ଏଭଳି ତଟ
କେବେ ଦେଖିଛ ଯେଉଁଠି ଜ୍ଞାନ ସାଗରଙ୍କର ସ୍ନେହର ଲହଡି, ଶକ୍ତିର ଲହଡି ଏବଂ ଏହିଭଳି ଅନେକ ଭିନ୍ନ
ଭିନ୍ନ ଲହଡିମାନ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସତେଜତା ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବ? ତେଣୁ ଏହି ସ୍ଥାନ ପସନ୍ଦ ଲାଗୁଛି ନା?
ସ୍ୱଚ୍ଛତା ମଧ୍ୟ ଅଛି ଏବଂ ରମଣିକତା ଅର୍ଥାତ୍ ମନୋରଞ୍ଜନ ମଧ୍ୟ ଅଛି, ତା’ ସହିତ ସୁନ୍ଦରତା ମଧ୍ୟ
ଅଛି ଅର୍ଥାତ୍ ଏତେ ଗୁଡିଏ ପ୍ରାପ୍ତି ମଧ୍ୟ ହେଉଛି । ଏହିଭଳି ମନୋରଞ୍ଜନ କରିବାର ବିଶେଷ ସ୍ଥାନ
ତୁମ ଭଳି ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରେମିକ ବାପଦାଦା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଛନ୍ତି ଯେଉଁଠାକୁ ଆସିବା
ମାତ୍ରକେ ବା ଏହି ସ୍ନେହର ପରିସର ଭିତରେ ପହଞ୍ଚିବା ମାତ୍ରକେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ମେହନତରୁ ମୁକ୍ତ
ହୋଇଯାଉଛ । ତେବେ ସବୁଠାରୁ ବଡ ମେହନତ ହେଲା - ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବରେ ବାବା ମନେ ପଡିବା, ଯାହାକୁ
ଏଠାରେ ସହଜରେ ଅନୁଭବ କରୁଛ ଏବଂ ଆଉ କେଉଁ ମେହନତରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଉଛ । ଲୌକିକ କର୍ମଧନ୍ଦାରୁ ବା
ଚାକିରୀ ଆଦିରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଉଛ, ଭୋଜନ ତିଆରି କରିବାରୁ ମଧ୍ୟ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଉଛ । ଏଠାରେ ସବୁ
କିଛି ତୁମକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ମିଳିଯାଉଛି । ଯୋଗ କରିବା ମଧ୍ୟ ସ୍ୱତଃ ଅନୁଭବ ହେଉଛି ଏବଂ ଜ୍ଞାନ
ରତ୍ନରେ ବୁଦ୍ଧିରୂପୀ ମୁଣୀ ମଧ୍ୟ ଭରିଯାଉଛି । ତେବେ ଏଭଳି ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିଯାଇଛ ଯେଉଁଠି ସବୁ
ପ୍ରକାରର ମେହନତରୁ ମଧ୍ୟ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଉଛ ଏବଂ ମୋହବତ୍ରେ ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମରେ ମଜ୍ଜି
ଯାଉଛ ।
ଏମିତି ବି ସ୍ନେହର ପ୍ରତୀକ ଯାହାକି ବିଶେଷ ଭାବରେ ଗାୟନ ହେଉଛି ତାହା ହେଲା ଦୁଇଜଣ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ
ଜଣଙ୍କ ଭଳି ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ ଅର୍ଥାତ୍ ଏକ ମନ, ଏକ ପ୍ରାଣ ହୋଇଯାଇଥିବେ, ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ
ସମାହିତ ହୋଇଯିବା ଅର୍ଥାତ୍ ଲୀନ ହୋଇଯିବା । ଭକ୍ତମାନେ ଏହିଭଳି ସ୍ନେହମୟ ସ୍ଥିତିକୁ ସମାହିତ
ହୋଇଯିବା ବା ଲୀନ ହୋଇଯିବା କହିଦେଉଛନ୍ତି । ସେମାନେ ଲୀନ ହେବାର ଅର୍ଥକୁ ବୁଝିନାହାଁନ୍ତି । ଲଭ
ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ନେହରେ ଲୀନ ହେବା - ଏହା ଏକ ଅବସ୍ଥା ବା ସ୍ଥିତି ଅଟେ କିନ୍ତୁ ଭକ୍ତମାନେ ଏହାକୁ
ସ୍ଥିତି ବଦଳରେ ଆତ୍ମାର ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ସମାପ୍ତ କରିଦେବା ଭାବି ନେଇଛନ୍ତି । ତେବେ
ସମାହିତ ହୋଇଯିବା ଅର୍ଥାତ୍ ସମାନ ହୋଇଯିବା । ଯେତେବେଳେ ତୁମେମାନେ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ବା ନିଜର
ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକଙ୍କ ସହିତ ମିଳନରେ ମଗ୍ନ ହୋଇଯାଉଛ ସେତେବେଳେ ବାବାଙ୍କ ସମାନ ହେବାର ଅର୍ଥାତ୍
ସମାହିତ ହୋଇଯିବାର ଅନୁଭବ କରୁଛ । ଏହି ଅବସ୍ଥାକୁ ହିଁ ଭକ୍ତମାନେ ଲୀନ ହୋଇଯିବା କହିଦେଉଛନ୍ତି ।
ତେବେ ତୁମେମାନେ ଲୀନ ମଧ୍ୟ ହେଉଛ ଏବଂ ସମାହିତ ମଧ୍ୟ ହେଉଛ କିନ୍ତୁ ଏହା ମିଳନର ବା ସ୍ନେହରେ
ମଜ୍ଜିଯିବା ସ୍ଥିତିର ଅନୁଭୂତି ଅଟେ । ବୁଝିଲ! ସେଥିପାଇଁ ବାପଦାଦା ନିଜର ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କୁ
ଦେଖୁଛନ୍ତି ।
ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକା ଅର୍ଥାତ୍ ସଦାକାଳର ପ୍ରେମିକା, ସ୍ୱାଭାବିକ ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ୱତଃ ଭାବରେ ଅନୁଭବ
କରୁଥିବା ପ୍ରେମିକା । ଏମିତି ତ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକାର ବିଶେଷତା ଗୁଡିକୁ ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛ,
ପୁଣି ବି ଏହାର ମୁଖ୍ୟ-ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷଣ ଗୁଡିକ ହେଲା - ପ୍ରଥମ ଲକ୍ଷଣ - ଏକମାତ୍ର ଜଣେ ପ୍ରେମିକଙ୍କ
ଦ୍ୱାରା ସମୟ ଅନୁସାରେ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତି କରିବା । ପ୍ରେମିକ ତ ଜଣେ ହିଁ ଅଟନ୍ତି କିନ୍ତୁ
ଜଣଙ୍କ ସହିତ ହିଁ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ ରହିଥିବ । ଯେତେବେଳେ ଯେଉଁ ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତି କରିବାକୁ
ଚାହିଁବ ଏବଂ ଯେଉଁ ସମ୍ବନ୍ଧର ଆବଶ୍ୟକତା ଥିବ ସେହି ସମୟରେ ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧ ରୂପରେ ପ୍ରୀତିର ରୀତି
ଆଧାରରେ ଅନୁଭବ କରୁପାରୁଥିବେ । ତେଣୁ ପ୍ରଥମ ଲକ୍ଷଣ ହେଲା - ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତି । ଏଥିରେ
“ସର୍ବ” ଶବ୍ଦ ଉପରେ ବିଶେଷ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବାକୁ ହେବ । କେବଳ ସମ୍ବନ୍ଧ ନୁହେଁ । କେହି କେହି ଏଭଳି
ଚପଳମତି ପ୍ରେମିକା ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଭାବୁଛନ୍ତି ଏବେ ତ ମୋର ସମ୍ବନ୍ଧ ଯୋଡି ହୋଇଯାଇଛି,
କିନ୍ତୁ ଚେକ୍ କର ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯୋଡି ହୋଇଯାଇଛି ତ? ଦ୍ୱିତୀୟ କଥା - ସମୟ ଅନୁସାରେ ସମ୍ବନ୍ଧର
ଅନୁଭୂତି ହେଉଛି? କେବଳ ଜ୍ଞାନ ଆଧାରରେ ସମ୍ବନ୍ଧ ଅଛି ନା ଆନ୍ତରିକ ଅନୁଭୂତିର ସହିତ ସମ୍ବନ୍ଧ ଅଛି
। ବାପଦାଦା ତ ସଚ୍ଚା ହୃଦୟ ଉପରେ ହିଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିଥା’ନ୍ତି । କେବଳ ତୀକ୍ଷ୍ମ-ବୁଦ୍ଧିମାନ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଉପରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ନୁହଁନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଦିଲାରାମ ବାବା ଦିଲ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ସଚ୍ଚା ହୃଦୟ
ଉପରେ ହିଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଥା’ନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ କୁହାଯାଏ ଦିଲ୍ର ଅନୁଭବ ଦିଲ୍କୁ ହିଁ ଜଣା ଏବଂ
ଦିଲାରାମଙ୍କୁ ଜଣା । ସମାହିତ ହେବାର ସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟ ଦିଲ୍କୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ, ଦିମାଗ ଅର୍ଥାତ୍
ବୁଦ୍ଧିକୁ ନୁହେଁ । ଜ୍ଞାନକୁ ସମାହିତ କରିବାର ସ୍ଥାନ ବୁଦ୍ଧି ଅଟେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରେମିକଙ୍କୁ
ସମାହିତ କରିବାର ସ୍ଥାନ ଦିଲ୍ ହିଁ ଅଟେ । ତେବେ ଆଜି ତ ପ୍ରେମିକ ଓ ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କର କଥା ହିଁ
ଶୁଣାଇବେ ନା । କେହି କେହି ପ୍ରେମିକା ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଅଧିକ ବୁଦ୍ଧି ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯଦି
ହୃଦୟ ଭିତରେ ପ୍ରେମିକଙ୍କୁ ସମାହିତ କରିନେବ ତେବେ ବୁଦ୍ଧିର କାମ ଅଧା ହୋଇଯିବ । ସେଥିପାଇଁ
ଯେଉଁମାନେ ଦିଲ୍ର ସହିତ ସେବା କରନ୍ତି ବା ଯୋଗ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ମେହନତ କମ୍ ଏବଂ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା
ଅଧିକ ମିଳିଥାଏ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଦିଲ୍ର ସ୍ନେହ ଆଧାରରେ ଯୋଗ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ଜ୍ଞାନ ଆଧାରରେ
ଦିମାଗ ଅର୍ଥାତ୍ ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା ଯୋଗ କରିଥା’ନ୍ତି ବା ସେବା କରିଥା’ନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ମେହନତ
ଅଧିକ କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ ଏବଂ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା କମ୍ ମିଳିଥାଏ । ଚାହେଁ ସଫଳତା ମଧ୍ୟ ମିଳିଯାଇପାରେ
କିନ୍ତୁ ଆନ୍ତରିକ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା କମ୍ ଅନୁଭବ ହେବ । ସେମାନେ ସର୍ବଦା ଏହି କଥା ଭାବୁଥିବେ ଯେ -
ସେବା ତ ଭଲ ହେଲା କିନ୍ତୁ ପୁଣି ବି କିଛି କମୀ ରହିଗଲା ଯେବେକି ଦିଲ୍ର ସହିତ କରିଥିବା ପିଲାମାନେ
ସର୍ବଦା ସନ୍ତୁଷ୍ଟତାର ଗୀତ ଗାଉଥିବେ । କିନ୍ତୁ ଆନ୍ତରିକ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତାର ଗୀତ ହିଁ ଗାଉଥିବେ ମୁଖର
ଗୀତ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକାମାନେ ହିଁ ସମୟ ଅନୁସାରେ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତି
କରିଥା’ନ୍ତି ।
ଦ୍ୱିତୀୟ ଲକ୍ଷଣ -
ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକାମାନେ ସର୍ବଦା ପ୍ରତ୍ୟେକ ପରିସ୍ଥିତିରେ, ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମରେ
ପ୍ରାପ୍ତିର ଖୁସିରେ ରହୁଥିବେ । ଗୋଟିଏ ହେଲା ଅନୁଭୂତି, ଦ୍ୱିତୀୟରେ ହେଲା ସେଥିରୁ ହେଉଥିବା
ପ୍ରାପ୍ତି । କେହି କେହି ଅନୁଭୂତି ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି - ହଁ, ଶିବବାବା ମୋର ପିତା ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି,
ପତି ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ସନ୍ତାନ ମଧ୍ୟ ଅଟନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କଠାରୁ ଯେତିକି ପ୍ରାପ୍ତି କରିବାକୁ
ଚାହୁଁଛନ୍ତି ସେତିକି କରିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ପିତା ତ ଅଟନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ପତ୍ତି
ପ୍ରାପ୍ତି କରିବାର ଖୁସିରେ ରହିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ତେଣୁ ପରିଚୟର ଅନୁଭୂତି ସହିତ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ
ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାପ୍ତିର ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ ହେଉ । ଯେପରି - ପିତା ରୂପର ସମ୍ବନ୍ଧ ଦ୍ୱାରା ସର୍ବଦା
ସମ୍ପତ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତିର ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ ବା ଭରପୁରତାର ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ । ସଦ୍ଗୁରୁ ରୂପର ସମ୍ବନ୍ଧ
ଦ୍ୱାରା ସର୍ବଦା ବରଦାନ ଆଧାରରେ ସମ୍ପନ୍ନ ସ୍ଥିତିର ବା ସମ୍ପନ୍ନ ସ୍ୱରୂପର ଅନୁଭବ ହେଉଥିବ । ତେଣୁ
ପ୍ରାପ୍ତିର ଅନୁଭବ କରିବା ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ । ତାହା ହେଲା ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭବ, ଏହା ହେଉଛି
ପ୍ରାପ୍ତିର ଅନୁଭବ । ତେଣୁ ଅନେକଙ୍କୁ ସର୍ବପ୍ରାପ୍ତିର ଅନୁଭବ ହୋଇପାରୁ ନାହିଁ । ମାଷ୍ଟର
ସର୍ବଶକ୍ତିବାନ ତ ଅଟନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସମୟ ଅନୁସାରେ ସର୍ବ ଶକ୍ତିର ପ୍ରାପ୍ତି ହେଉନାହିଁ ସେଥିପାଇଁ
ପ୍ରାପ୍ତିର ଅଭାବ ରହିଯାଉଛି । ତେଣୁ ଅନୁଭୂତି କରିବା ସହିତ ପ୍ରାପ୍ତି ସ୍ୱରୂପ ମଧ୍ୟ ହୁଅ - ଏହା
ହିଁ ହେଉଛି ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକାର ଲକ୍ଷଣ ।
ତୃତୀୟ ଲକ୍ଷଣ -
ଯେଉଁ ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କୁ ଅନୁଭୂତି ମଧ୍ୟ ହେଉଛି ଏବଂ ପ୍ରାପ୍ତି ମଧ୍ୟ ହେଉଛି
ସେମାନେ ସର୍ବଦା ତୃପ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିବେ, କୌଣସି କଥାରେ ଅପ୍ରାପ୍ତ ଆତ୍ମା ଭଳି ଲାଗୁନଥିବେ ।
ତେଣୁ ତୃପ୍ତିର ଅନୁଭବ କରିବା ହିଁ ପ୍ରେମିକାର ବିଶେଷତା । ଯେଉଁଠାରେ ପ୍ରାପ୍ତି ଅଛି ସେଠାରେ
ତୃପ୍ତି ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚିତ ଅଛି । ଯଦି ତୃପ୍ତ ନାହିଁ ତେବେ ନିଶ୍ଚିତ ପ୍ରାପ୍ତିରେ କମୀ ରହିଛି, ଯଦି
ପ୍ରାପ୍ତିରେ କମୀ ଅଛି ତେବେ ସର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତିରେ କମୀ ଅଛି । ତେଣୁ ଅନୁଭୂତି, ପ୍ରାପ୍ତି
ଏବଂ ତୃପ୍ତି - ଏହିଭଳି ତିନୋଟି ଲକ୍ଷଣ ରହିଛି । ସର୍ବଦା ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ଅର୍ଥାତ୍ ଯେପରି ବି ସମୟ
ହୋଇଥାଉ, ଯେପରି ବି ବାତାବରଣ ହୋଇଥାଉ, ଯେପରିବି ସେବାର ସାଧନ ହୋଇଥାଉ, ସଂଗଠନର ସାଥୀମାନେ ମଧ୍ୟ
ଯେପରି ହୋଇଥା’ନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପରିସ୍ଥିତିରେ, ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ଚାଲିଚଳଣରେ ସେମାନେ
ତୃପ୍ତ ଅର୍ଥାତ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହୁଥିବେ । ଏହିଭଳି ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକା ଅଟ ନା? ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମାଙ୍କ
ଭିତରେ କୌଣସି ବି ବିନାଶୀ ଇଚ୍ଛା ନଥିବ । ଏମିତି ବି ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ବହୁତ
କମ୍ ସଂଖ୍ୟାରେ ଅଛନ୍ତି, କାରଣ ଅନେକଙ୍କ ଭିତରେ କୌଣସି ନା କୌଣସି କଥାର ଚାହେଁ ମାନ-ସମ୍ମାନର ବା
ପଦ-ମର୍ଯ୍ୟାଦାର କ୍ଷୁଧା ରହିଥାଏ ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରାପ୍ତିର ଇଚ୍ଛା ରହିଥାଏ । ତେଣୁ ଭିତରେ ଭିତରେ
ଭୋକିଲା ରହୁଥିବା ଆତ୍ମା କେବେହେଲେ ତୃପ୍ତ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଯାହାର ପେଟ ସବୁବେଳେ ଭରପୁର
ରହୁଥିବ ଅର୍ଥାତ୍ ଯିଏ ସର୍ବ ପ୍ରାପ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥିବ ସେ ହିଁ ହେଉଛି ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା । ତେଣୁ
ଯେପରି ଶରୀରକୁ ଭୋଜନ କରିବାର ଭୋକ ରହିଥାଏ, ସେହିପରି ମନର ଭୋକ ହେଲା - ମାନ-ସମ୍ମାନ,
ପଦ-ମର୍ଯ୍ୟାଦା, ସୁବିଧା-ସୁଯୋଗ ତଥା ସାଧନ ପ୍ରାପ୍ତିର ଇଚ୍ଛା । ତେଣୁ ଯେପରି ଶାରୀରିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ
ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ସର୍ବଦା ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିଥାଏ, ସେହିପରି ମାନସିକ ରୁପରେ ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ସର୍ବଦା
ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିଥା’ନ୍ତି । ତେବେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା ହିଁ ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମାର ଲକ୍ଷଣ । ଯଦି ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା
ହୋଇ ନଥିବେ, ଚାହେଁ ଶାରୀରିକ ଭୋକ ଥିବ ବା ମନର ଭୋକ ରହିଥିବ ତେବେ ଯେତେ ଅଧିକ ମିଳୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ
ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ନହେବା କାରଣରୁ ସର୍ବଦା ଅତୃପ୍ତ ରହିବେ, ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିବେ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ
ରାଜକୀୟ ସ୍ୱଭାବ-ସଂସ୍କାରଯୁକ୍ତ ଆତ୍ମା ସେମାନେ ଅଳ୍ପରେ ତୃପ୍ତ ହେଇାଯାଆନ୍ତି । ତେଣୁ ରାଜକୀୟ
ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର ଲକ୍ଷଣ ହେଲା - ସେମାନେ ସର୍ବଦା ଭରପୁର ଅବସ୍ଥାରେ ରହୁଥିବେ, ଗୋଟିଏ ରୁଟୀ ମିଳିଲେ
ମଧ୍ୟ ତୃପ୍ତ ହେବେ ଏବଂ ୩୬ ପ୍ରକାରର ଭୋଜନ ମିଳିଲେ ମଧ୍ୟ ତୃପ୍ତ ହେବେ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଅତୃପ୍ତ
ସେମାନେ ୩୬ ପ୍ରକାରର ଭୋଜନ ମିଳୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଅତୃପ୍ତ ରହିଥିବେ କାରଣ ମନର ଭୋକ ସର୍ବଦା ଲାଗିରହିଛି
। ତେଣୁ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକାର ଲକ୍ଷଣ ହେଲା - ସେମାନେ ସର୍ବଦା ତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ହୋଇଥିବେ । ତେଣୁ
ତିନୋଟି ଯାକ ଲକ୍ଷଣକୁ ଚେକ୍ କର । ସର୍ବଦା ଏହି କଥା ଚିନ୍ତା କର ଯେ ଆମେ କାହାର ପ୍ରେମିକା ହୋଇଛୁ!
ଯିଏ ସଦା ସମ୍ପନ୍ନ ଅଟନ୍ତି, ଏହିଭଳି ପ୍ରେମିକଙ୍କର ପ୍ରିୟ ପ୍ରେମିକା ଅଟୁ! ତେଣୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟତାକୁ
କେବେ ବି ଛାଡ ନାହିଁ । ଯେଉଁ ସେବା ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରୁଛି ସେହି ସେବା, ସେବା ନୁହେଁ । ସେବାର ଅର୍ଥ
ହେଲା ମେୱା ଅର୍ଥାତ୍ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଉଥିବା ସେବା । ତେଣୁ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକା ସମସ୍ତ ବିନାଶୀ
ଇଚ୍ଛାଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ସର୍ବଦା ସମ୍ପନ୍ନ ଏବଂ ସମାନ ସ୍ଥିତିରେ ରହିବେ ।
ଆଜି ବାପଦାଦା ପ୍ରେମିକା ମାନଙ୍କର କାହାଣୀ ଶୁଣାଉଛନ୍ତି । କେହି କେହି ତ ଚପଳତା ଅର୍ଥାତ୍ ଚଗଲାମୀ
ମଧ୍ୟ ବହୁତ କରୁଛନ୍ତି, ଯାହାକୁ ଦେଖି ପ୍ରେମିକ ମଧ୍ୟ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଛନ୍ତି ଏବଂ କହୁଛନ୍ତି
ଯଦି ଚାହୁଁଛ ତେବେ କର କିନ୍ତୁ ପ୍ରେମିକଙ୍କୁ ପ୍ରେମିକ ମନେ କରି ତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ କର,
ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଆଗରେ କର ନାହିଁ, କାରଣ ପିଲାମାନେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଦେହ-ଅଭିମାନ ଯୁକ୍ତ
ସ୍ୱଭାବ-ସଂସ୍କାରର ଚପଳତା ଦେଖାଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁଠି ମୋ’ର ସ୍ୱଭାବ ବା ମୋ’ର ସଂସ୍କାର ଶବ୍ଦ
ଆସିଥାଏ, ସେହିଠାରେ ହିଁ ଚପଳତା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଏ । ତେଣୁ ଯାହା ବାବାଙ୍କର ତାହା ମୋ’ର ଏମିତିକି
ଭକ୍ତିରେ ମଧ୍ୟ ଏହି କଥା କହିଥା’ନ୍ତି - ଯାହାକିଛି ତୋ’ର ତାହା ହିଁ ମୋ’ର ଅର୍ଥାାତ୍ କିଛି ବି
ମୋର ନୁହେଁ, ସବୁ କିଛି ତୁମର । ତେବେ ଯାହା ବାବାଙ୍କର ସଂକଳ୍ପ ତାହା ମୋ’ର ସଂକଳ୍ପ । ସେବାର
ପାର୍ଟ କରିବାରେ ମଧ୍ୟ ବାବାଙ୍କର ଯେଉଁଭଳି ସ୍ୱଭାବ-ସଂସ୍କାର ତାହା ହିଁ ମୋ’ର । ତେବେ ଏହାଦ୍ୱାରା
କ’ଣ ହେବ? ସବୁ ବିନାଶୀ ମୋ’ର ମୋ’ର ତୋ’ରରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯିବ । ଅର୍ଥାତ୍ ଯାହାକିଛି ତୋ’ର
ତାହା ହିଁ ମୋ’ର, ମୋ’ର କିଛି ବି ଅଲଗା ନୁହେଁ । ଯାହା ସବୁ ବାବାଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ତାହା ଆଦୌ
ମୋ’ର ନୁହେଁ । ତାହା ହେଉଛି ମାୟାର ଚକ୍ରାନ୍ତ ସେଥିପାଇଁ ଏହିଭଳି ବିନାଶୀ ଦେହ-ଅଭିମାନଯୁକ୍ତ
ଚପଳତାଠାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଆତ୍ମିକ ଚପଳତା ଅର୍ଥାତ୍ ମୁଁ ତୋ’ର ଏବଂ ତୁ ମୋ’ର - ଏହିଭଳି ସମ୍ବନ୍ଧର
ଅନୁଭୂତି କରିବାର ଆତ୍ମିକ ଚପଳତା ପଛେ କର କିନ୍ତୁ ସେଭଳି ମାୟାର ଚପଳତା କର ନାହିଁ । ସେହିପରି
କୌଣସି ପ୍ରକାରର ସମ୍ବନ୍ଧର ଅନୁଭୂତି କରିବାରେ ମଧ୍ୟ ଆତ୍ମିକ ଚପଳତା କରିପାରିବ, କାରଣ ପ୍ରେମମୟ
ଚପଳତା କରିବା ମଧ୍ୟ ଭଲ କଥା । କେତେବେଳେ ସଖା ରୂପରେ ସ୍ନେହର ଅନୁଭବ ମଧ୍ୟ କର କାରଣ ତାହା ଚଳପତା
ନୁହେଁ ବରଂ ବିରଳତା ଅଟେ ଅର୍ଥାତ୍ କେହି କେିହ ହିଁ ଏଭଳି କରିପାରନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ ଚପଳତା
ପ୍ରିୟ ମଧ୍ୟ ଲାଗିଥାଏ । ଯେପରି ଛୋଟ ପିଲାମାନେ ବହୁତ ସ୍ନେହୀ ଏବଂ ପବିତ୍ର ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ
ତାଙ୍କର ବାଲ୍ୟ ଚପଳତା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, କାରଣ ପିଲାମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପବିତ୍ରତା ସହିତ
ସରଳତା ମଧ୍ୟ ଥାଏ କିନ୍ତୁ କୌଣସି ବୟସ୍କ ଲୋକ ଯଦି ଚପଳତା କରେ ତେବେ ତାକୁ ସମସ୍ତେ ଖରାପ ମନେ
କରନ୍ତି । ତେଣୁ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ସମ୍ବନ୍ଧର, ସ୍ନେହର, ପବିତ୍ରତାର ଚପଳତା ପଛେ କର
। ଯଦି କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ତେବେ କର ।
ତେବେ ସର୍ବଦା ପରସ୍ପରର ହାତରେ ହାତ ରଖି ଚାଲିବା ଏବଂ ସର୍ବଦା ସଂଗରେ ରହିବା - ଏହା ହିଁ ହେଉଛି
ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକ-ପ୍ରେମିକାଙ୍କର ଲକ୍ଷଣ । ହାତ ଏବଂ ସଂଗ ଯେପରି ଅଲଗା ହେଉନଥିବ । ତେବେ
ସଦାସର୍ବଦା ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା ସାଥୀରେ ରହିଥାଅ ଏବଂ ବାବାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସହଯୋଗର ହାତ
ରହିଥାଉ । ଯେପରି ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସହଯୋଗର ଚିହ୍ନ - ହାତରେ ହାତ ମିଳାଇବାର ଦେଖାଇଥା’ନ୍ତି ନା ।
ତେଣୁ ସର୍ବଦା ବାବାଙ୍କର ସହଯୋଗୀ ହେବା - ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ସର୍ବଦା ହାତରେ ହାତ ମିଳାଇ ଚାଲିବା
ଏବଂ ସର୍ବଦା ବୁଦ୍ଧି ଦ୍ୱାରା ସାଥୀରେ ମଧ୍ୟ ରହିବାକୁ ହେବ । ତେବେ ମନର ଲଗନ ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ନେହ ଏବଂ
ବୁଦ୍ଧିର ସଂଗ, ଏହିଭଳି ସ୍ଥିତିରେ ରହିବା ଅର୍ଥାତ୍ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକା ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକଙ୍କ ସହିତ
ମିଳନର ଭଙ୍ଗୀରେ ରହିବା । ବୁଝିଲ? ତୁମର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମଧ୍ୟ ସର୍ବଦା ସଂଗରେ ରହିବାର ହିଁ ଅଟେ ।
କେବେ କେବେ ସାଥୀରେ ରହିବି - ଏଭଳି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ନୁହେଁ । ତେଣୁ ମନର ଆକର୍ଷଣ କେତେବେଳେ
ପ୍ରେମିକଙ୍କ ପ୍ରତି ଥିବ କେତେବେଳେ ନଥିବ - ଏହାକୁ ସର୍ବଦା ସାଥୀରେ ରହିବା ତ କୁହାଯିବ ନାହିଁ ।
ସେଥିପାଇଁ ଏହିଭଳି ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକାର ସ୍ଥିତିରେ ରୁହ । ଦୃଷ୍ଟିରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମିକ, ମନର
ବୃତ୍ତିରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମିକ ଏବଂ ସୃଷ୍ଟି ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମିକ ଅର୍ଥାତ୍ ଏକମାତ୍ର ପ୍ରେମିକ ହିଁ ସବୁ
କିଛି, ଅନ୍ୟ କେହି ନୁହେଁ । ତେବେ ଏହା ହେଉଛି ପ୍ରେମିକ ଏବଂ ପ୍ରେମିକାମାନଙ୍କର ସଭା ବା ସ୍ନେହ
ମିଳନ । ଏହା ବଗିଚା ମଧ୍ୟ ଅଟେ ଏବଂ ସାଗର କୂଳ ମଧ୍ୟ ଅଟେ, ଏହି ବିଚିତ୍ର ବେଳାଭୂମି ବା ସାଗର
କୂଳ ଏଭଳି ଅଟେ ଯାହାକି ଏଠାରେ ହଜାର ହଜାରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ଗୁପ୍ତ ରୂପରେ ବା ବ୍ୟକ୍ତିଗତ
ରୂପରେ ମିଳନ କରିବା ସମ୍ଭବ । ଏଠାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଏଭଳି ଅନୁଭବ କରିଥା’ନ୍ତି ଯେ ମୋ ସହିତ
ପ୍ରେମିକଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ସ୍ନେହ ରହିଛି । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ସ୍ନେହର
ଅନୁଭୂତି ହେବା - ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ବିଚିତ୍ର ପ୍ରେମିକ ଏବଂ ବିଚିତ୍ର ପ୍ରେମିକା ହେବାର ଲକ୍ଷଣ ।
ଯଦିଓ ପ୍ରେମିକ ଜଣେ କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତଙ୍କର ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କର ଅଧିକାର ମଧ୍ୟ ପରସ୍ପରଠାରୁ
ଅଧିକ । ସମସ୍ତଙ୍କର ଅଧିକାର ମଧ୍ୟ ସମାନ, ସେଥିରେ କମ-ବେଶୀ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଅଧିକାରକୁ ପ୍ରାପ୍ତ
କରିବାରେ କ୍ରମାନ୍ୱୟ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସର୍ବଦା ଏହି ସ୍ମୃତି ରଖିଥାଅ ଯେ ଆମେ ଏହି ଈଶ୍ୱରୀୟ
ବଗିଚାରେ ହାତରେ ହାତ ଦେଇ, ସାଥୀ ହୋଇ ଚାଲୁଛୁ ବା ବସିଛୁ କିମ୍ବା ଏହି ଆତ୍ମିକ ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ
ପରସ୍ପରର ହାତ ଧରି, ସାଥୀ ହୋଇ ଖୁସି ମଉଜ କରୁଛୁ, ତେବେ ସବୁବେଳେ ମନୋରଞ୍ଜନର ଅନୁଭବ କରିବ,
ଖୁସିରେ ମଧ୍ୟ ରହିବ ଏବଂ ସର୍ବଦା ସମ୍ପନ୍ନ ଅର୍ଥାତ୍ ଭରପୁର ମଧ୍ୟ ରହିବ । ଆଚ୍ଛା!
ଏହି ଡବଲ ବିଦେଶୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଡବଲ ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟନ୍ତି । ବହୁତ ଭଲ ହେଲା ଯାହାକି ଏଠାରେ ପହଞ୍ଚି
ଯାଇଛ । ଆଗକୁ କ’ଣ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବ ତାହା ତ ଡ୍ରାମା ଅନୁସାରେ ହିଁ ହେବ । କିନ୍ତୁ ତୁମେମାନେ
ଡବଲ ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟ ଯାହାକି ସମୟ ଅନୁସାରେ ପହଞ୍ଚିଯାଇଛ । ଆଚ୍ଛା!
ସର୍ବଦା ଅବିନାଶୀ ପ୍ରେମିକା ହୋଇ ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରୀତିର ରୀତିକୁ ପାଳନ କରୁଥିବା,
ସର୍ବଦା ନିଜକୁ ସର୍ବପ୍ରାପ୍ତିରେ ସମ୍ପନ୍ନ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା, ସର୍ବଦା ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ଥିତି ବା
ପରିସ୍ଥିତିରେ ତୃପ୍ତ ରହୁଥିବା, ସର୍ବଦା ସନ୍ତୁଷ୍ଟତା ରୂପୀ ସମ୍ପତ୍ତିରେ ଭରପୁର ହୋଇ
ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭରପୁର କରୁଥିବା, ସଦାସର୍ବଦା ସାଥୀଙ୍କ ସହିତ ସାଥୀ ହୋଇ ଏବଂ ହାତରେ ହାତ
ମିଳାଇ ଚାଲୁଥିବା ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମିକା ମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମିକ ପ୍ରେମିକଙ୍କର ଆନ୍ତରିକ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ
ସ୍ମୃତି ସହିତ ନମସ୍ତେ ।
ରଦାନ:-
ସର୍ବଦା
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ନୂଆ ପ୍ରକାରର ସେବା ଦ୍ୱାରା ବୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଥିବା ସହଜ ସେବାଧାରୀ ହୁଅ ।
ସଂକଳ୍ପ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରୀୟ ସେବା କରିବା ମଧ୍ୟ ସେବାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ନୂତନ ବିଧି ଅଟେ । ଯେପରି
ରତ୍ନ ବ୍ୟବସାୟୀ ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳେ ନିଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ ରତ୍ନ ଗୁଡିକୁ ଚେକ୍ କରିଥାଏ ଯାହାକି
ରତ୍ନଗୁଡିକ ସଫା ସୁତୁରା ଅଛି କି ନାହିଁ, ଚମକ ଠିକ୍ ଅଛି କି ନାହିଁ, ଠିକ୍ ସ୍ଥାନରେ ରଖାଯାଇଛି
କି ନାହିଁ... ସେହିପରି ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜର ସମ୍ପର୍କରେ ଆସୁଥିବା ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଉପରେ ସଂକଳ୍ପ
ଦ୍ୱାରା ଦୃଷ୍ଟି ଘୂରାଅ । ଯେତେଯେତେ ତୁମେମାନେ ସଂକଳ୍ପ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବ, ସେହି
ଅନୁସାରେ ତୁମର ସଂକଳ୍ପ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିବ... ଏହିଭଳି ସେବାର ନୂଆ ନୂଆ ବିଧିକୁ
ଆପଣାଇ ସେବାରେ ବୃଦ୍ଧି କରିଚାଲ । ତୁମମାନଙ୍କର ସହଜଯୋଗର ସୂକ୍ଷ୍ମଶକ୍ତି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ତୁମ
ଆଡକୁ ଆପେ ଆପେ ଆକର୍ଷିତ କରିବ ।
ସ୍ଲୋଗାନ:-
ବାହାନାବାଜୀକୁ
ସମାପ୍ତ କରି ଅବିନାଶୀ ବୈରାଗ୍ୟ ବୃତ୍ତିକୁ ଜାଗ୍ରତ କର ।