11.10.19        Punjabi Morning Murli        Om Shanti         BapDada         Madhuban


"ਮਿੱਠੇ ਬੱਚੇ :- ਬੇਹੱਦ ਦੀ ਅਪਾਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਹਰ ਪਲ ਬਾਬਾ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੋ"

ਪ੍ਰਸ਼ਨ:-
ਬਾਪ ਕੋਲੋਂ ਕਿੰਨਾ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ - ਬਹੁਤ ਤਾਕ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ?

ਉੱਤਰ:-
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਚੈ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬੇਹੱਦ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਬਣਨਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਵਾਲਾ ਸਵੈ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਬਾਪ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਤਾਕ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।

ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ
ਮਿੱਠੇ - ਮਿੱਠੇ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬੈਠ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਬੱਚੇ ਹੀ ਪਾਵਨ ਬਣਕੇ ਸ੍ਵਰਗ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਹਨ ਫੇਰ ਤੋਂ। ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਬਾਪ ਤਾਂ ਇਕ ਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਚੈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਬਾਪ, ਸਾਰੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਬਾਪ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਬੈਠਦਾ ਹੈ? ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਮਾਗ਼ ਹੈ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ, ਲੋਹੇ ਦਾ ਭਾਂਡਾ, ਆਇਰਨ ਏਜ਼ਡ। ਦਿਮਾਗ਼ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਤਾਂ ਇੰਨਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਬੈਠਦਾ ਹੈ? ਇੰਨੀ ਤਾਕ਼ਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਸਮਝਣ ਦੇ ਲਈ ਕਿ ਬਰੋਬਰ ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਬਾਪ ਸਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਬੇਹੱਦ ਵਿਸ਼ਵ ਨੂੰ ਪਲਟਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਵਕ਼ਤ ਬੇਹੱਦ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਦੋਜ਼ਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਗ਼ਰੀਬ ਦੋਜ਼ਕ ਵਿੱਚ ਹਨ ਬਾਕੀ ਸੰਨਿਆਸੀ, ਸਾਹੂਕਾਰ, ਵੱਡੇ ਮਰਤਬੇ ਵਾਲੇ ਬਹਿਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਹਨ? ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਇਸ ਵਕ਼ਤ ਜੋ ਵੀ ਮਨੁੱਖਮਾਤਰ ਹਨ ਸਭ ਦੋਜ਼ਕ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਇਹ ਸਭ ਸਮਝਣ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਕਿ ਆਤਮਾ ਕਿੰਨੀ ਛੋਟੀ ਹੈ। ਇੰਨੀ ਛੋਟੀ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀ ਨਾਲੇਜ਼ ਠਹਿਰਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਾਂ ਭੁਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ? ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਸ੍ਰਵ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਬਾਪ ਤੁਹਾਡੇ ਸਮੁੱਖ ਬੈਠ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰੋਬਰ ਬਾਬਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇੱਥੇ ਹਨ? ਕਿੰਨਾ ਵਕ਼ਤ ਬੈਠਦਾ ਹੈ? ਘੰਟਾ, ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਜਾਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ? ਇਹ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਵੀ ਤਾਕ਼ਤ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਈਸ਼ਵਰ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਹਰ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਦਾ ਪਤੀ ਬਾਹਰ ਵਿੱਚ, ਪਤਨੀ ਇੱਥੇ ਹੈ ਤਾਂ ਇਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹੇਹੀ ਕਹਾਂਗੇ ਕਿ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੈ। ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਬਾਪ ਤਾਂ ਇੱਕ ਹੀ ਹੈ। ਬਾਪ ਸਭ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਨਾ। ਬਾਪ ਜ਼ਰੂਰ ਇੱਕ ਥਾਂ ਬੈਠਦਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੇ ਇਹ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਬਾਪ ਸਾਨੂੰ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਲਾਇਕ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਲਾਇਕ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਹਾਂ? ਇਸ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਨਹੀਂ। ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਇਹ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਦੇਵਤਾ ਕਿਥੋਂ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਹਨ, ਇਹ ਵੀ ਸਮਝਦੇ ਹੋ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਦੇਵਤਾ ਹੋਕੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਹੈ? ਉਹ ਚਲਨ ਹੈ? ਉਹ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਢੰਗ ਹੈ, ਉਹ ਦਿਮਾਗ਼ ਹੈ? ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਝੱਟ ਗੁੱਸਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਸਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਇਆ, ਕਿਸਦੀ ਗਲਾਨੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਇਵੇਂ ਦੀ ਚਲਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦੇ? ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਦੀ ਕੋਈ ਦੀ ਗਲਾਨੀ ਥੋੜ੍ਹੇਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਗਲਾਨੀ ਦੇ ਛੀ - ਛੀ ਖ਼ਿਆਲਾਤ ਵਾਲੇ ਹੋਣਗੇ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਬਾਪ ਤਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੋ ਤਾਂ ਪਾਪ ਕੱਟ ਜਾਣਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਹੱਥ ਚੁੱਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਇਵੇਂ ਦੀ ਚਲਨ ਹੈ? ਬਾਪ ਬੈਠ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੈਠਦਾ ਹੈ? ਬਾਬਾ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਸੋਡਾਵਾਟਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਭਨੂੰ ਇੰਨਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਪਾਰਾ ਨਹੀਂ ਚੜਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਉਦੋਂ ਨਸ਼ਾ ਚੜੇ। ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਬਾਪ ਹੀ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਸਭ ਪਤਿਤ ਹਨ, ਰਾਵਣ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ। ਕਥਾ ਹੈ ਨਾ - ਰਾਮ ਨੇ ਬਾਂਦਰਾ ਦੀ ਸੈਨਾ ਲਈ। ਫੇਰ ਇਹ - ਇਹ ਕੀਤਾ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਬਾਬਾ ਰਾਵਣ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਵਾਕੇ ਲਕਸ਼ਮੀ - ਨਾਰਾਇਣ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ, ਤੁਸੀਂ ਫੱਟ ਨਾਲ ਕਹੋਗੇ ਸਾਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਭਗਵਾਨੁਵਾਚ, ਜਿਵੇਂ ਟੀਚਰ ਕਹਿਣਗੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੈਰਿਸਟਰ ਜਾਂ ਫ਼ਲਾਣਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਨਿਸ਼ਚੈ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨੰਬਰਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹੈ ਨਾ। ਫੇਰ ਪੱਦ ਵੀ ਨੰਬਰਵਾਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਏਮ ਆਬਜੈਕਟ ਸਾਹਮਣੇ ਵਿਖਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਇਸ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਇਹ ਬਣਾਂਗੇ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਨਾ। ਆਈ. ਸੀ. ਏਸ. ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਸਮਝਣਗੇ - ਅਸੀਂ ਇਹ ਪੜ੍ਹਕੇ ਫੇਰ ਇਹ ਕਰਾਂਗੇ, ਘਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ, ਇਵੇਂ ਕਰਾਂਗੇ। ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਪ ਬੈਠ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਭਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਹੈ, ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਨਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਗਿਆ ਕਰਨੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਵੀ ਅਪਵਿੱਤਰ ਕਰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਉਲਟਾ ਕੰਮ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਕੀਤੀ ਕਮਾਈ ਚੱਟ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਇਹ ਮ੍ਰਿਤੂਲੋਕ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲਈ। ਇਹ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤਾਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਣੀ ਹੈ। ਸਰਕਮਸਟਾਂਸ਼ ਵੀ ਇਵੇਂ ਹੈ। ਬਾਪ ਸਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹੀ ਹਨ ਅਮਰਲੋਕ ਦੇ ਲਈ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਓਰਲੀ ਹੀ ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ - ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ - ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਨਿਸ਼ਚੈ ਕਰੋ। ਆਤਮਾ ਭਗਵਾਨ ਬਾਪ ਦਾ ਬੱਚਾ ਹੈ। ਪਰਮਪਿਤਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਪਰਮਧਾਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਵੀ ਉੱਥੇ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਾਂ। ਫੇਰ ਉੱਥੇ ਦੀ ਨੰਬਰਵਾਰ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ ਦੇ ਲਈ। ਇਹ ਵੱਡੀ ਬੇਹੱਦ ਦੀ ਸਟੇਜ਼ ਹੈ। ਇਸ ਸਟੇਜ਼ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਐਕਟਰਸ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਐਕਟੀਵਿਟੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਵੀ ਗਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਲ੍ਟੀ - ਮੀਲਿਅਨਰ ਕਹਾਂਗੇ? ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਅਣਗਿਣਤ ਅਥਾਹ ਧਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਤਾਂ ਇਵੇਂ ਕਹਿਣਗੇ ਨਾ - ਇਹ ਲੋਕੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਬਾਪ ਤਾਂ ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਡਰਾਮਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਵੇਂ ਸਾਹੂਕਾਰ ਬਣਾਇਆ ਤਾਂ ਫੇਰ ਭਗਤੀ ਮਾਰ੍ਗ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ (ਸ਼ਿਵ ਦਾ) ਮੰਦਿਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਪੂਜਾ ਦੇ ਲਈ। ਪਹਿਲਾਂ - ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਨੇ ਪੂਜਯ ਬਣਾਇਆ। ਬਾਪ ਰੋਜ਼ -ਰੋਜ਼ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹਨ, ਨਸ਼ਾ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਦੇ ਲਈ। ਪਰ ਨੰਬਰਵਾਰ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਅਨੁਸਾਰ ਜੋ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਰਵਿਸ ਵਿੱਚ ਲਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਤਾਜ਼ੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਾਸੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਬਰੋਬਰ ਇਹ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸਨ ਤੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਡਿਟੀਜਮ ਹੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਬਾਦ ਵਿੱਚ ਹੋਰ - ਹੋਰ ਧਰਮ ਆਏ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਇਹ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਚੱਕਰ ਕਿਵੇਂ ਫ਼ਿਰਦਾ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਏਮ ਆਬਜੈਕਟ ਤਾਂ ਚਾਹੀਦੀ ਨਾ। ਸਤਿਯੁਗ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਇਹ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸਨ ਫੇਰ 84 ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਆਏ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਇਹ ਹੈ ਬੇਹੱਦ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ। ਜਨਮ - ਜਨਮਾਂਤ੍ਰ ਤਾਂ ਹੱਦ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੜ੍ਹਦੇ ਆਏ ਹੋ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਬੜਾ ਪੱਕਾ ਨਿਸ਼ਚੈ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਪਲਟਣ ਵਾਲਾ, ਰਿਜੂਵਨੇਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਰਥਾਤ ਨਰਕ ਨੂੰ ਸ੍ਵਰਗ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਬਾਪ ਸਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ਮੁਕਤੀਧਾਮ ਤਾਂ ਸਭ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸ੍ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸਭ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ। ਇਹ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਸਾਨੂੰ ਬਾਪ ਇਸ ਵਿਸ਼ ਸਾਗਰ ਵੈਸ਼ਾਲਿਆ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਬਰੋਬਰ ਵੈਸ਼ਾਲਿਆ ਹੈ। ਕਦੋਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣ ਚੁੱਕੇ ਹੋ। 2500 ਵਰ੍ਹੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇਹ ਰਾਵਣ ਰਾਜ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਭਗਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਸ ਵਕ਼ਤ ਦੇਵੀ - ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ ਵਾਲੇ ਹੀ ਹਨ, ਉਹ ਵਾਮ ਮਾਰ੍ਗ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ। ਭਗਤੀ ਦੇ ਲਈ ਹੀ ਮੰਦਿਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸੋਮਨਾਥ ਦਾ ਮੰਦਿਰ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਿਸਟਰੀ ਤਾਂ ਸੁਣੀ ਹੈ। ਮੰਦਿਰ ਵਿੱਚ ਕੀ ਸੀ! ਤੇ ਉਸ ਵਕ਼ਤ ਕਿੰਨੇ ਧੰਨਵਾਨ ਹੋਣਗੇ! ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਮੰਦਿਰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਨਾ। ਹਿਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਦਾ ਨਾਮ ਪਾਇਆ ਹੈ। ਮੰਦਿਰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਾਜੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ - ਦੋ ਨੂੰ ਵੇਖ ਪੂਜਾ ਤਾਂ ਸਭ ਕਰਣਗੇ ਨਾ। ਢੇਰ ਮੰਦਿਰ ਹੋਣਗੇ। ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਨੂੰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਲੁਟਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਦੂਜੇ ਵੀ ਮੰਦਿਰ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਹੋਣਗੇ। ਉੱਥੇ ਪਿੰਡ ਕੋਈ ਦੂਰ - ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ - ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਥੇ ਟ੍ਰੇਨ ਆਦਿ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਨਾ। ਬਹੁਤ ਨਜ਼ਦੀਕ ਇੱਕ - ਦੂਜੇ ਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਣਗੇ ਫੇਰ ਹੌਲੀ - ਹੌਲੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਫੈਲਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ। ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬਾਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤਾਂ ਨਸ਼ਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਨਾ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਦੀ ਰੋਣਾ ਪਿੱਟਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੈਵੀ ਗੁਣ ਧਾਰਨ ਕਰਨੇ ਹਨ। ਇਸ ਪੁਰਸ਼ੋਤਮ ਸੰਗਮਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੈ ਵਿਚਕਾਰ ਦਾ ਵਕ਼ਤ ਜਦਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚੇਂਜ਼ ਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਪੁਰਸ਼ੋਤਮ ਸੰਗਮਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ। ਭਗਵਾਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪਲਟਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਫੇਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਲਿਕ ਬਣਨਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਬੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯੁਕਤੀ ਦੱਸਣ ਦੇ ਲਈ। ਤਾਂ ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸ ਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਤਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਅਸੀਂ ਇਥੋਂ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਥੋੜ੍ਹੇਹੀ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿ ਸਾਡੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ - ਰਾਵਣ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖੀ ਹੋ। ਇਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਵਿਕਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ। ਇਹ ਦੇਵਤਾ ਹਨ ਸੰਪੂਰਨ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ। ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਵਿਕਾਰੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਇਹ ਰਾਵਨ ਰਾਜ ਕਦੋਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਕੀ ਹੋਇਆ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬੁੱਧੀ ਬਿਲਕੁੱਲ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ। ਪਾਰਸਬੁੱਧੀ ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਸਨ, ਅਥਾਹ ਸੁੱਖੀ ਸਨ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਹੈ ਸੁੱਖਧਾਮ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਅਥਾਹ ਦੁੱਖ ਹਨ। ਸੁੱਖ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਦੁੱਖ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਕਿਵੇਂ ਹੈ - ਇਹ ਵੀ ਬਾਪ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਸੁੱਖ ਕਿੰਨਾ ਵਕ਼ਤ, ਦੁੱਖ ਕਿੰਨਾ ਵਕ਼ਤ ਚੱਲਦਾ ਹੈ, ਮਨੁੱਖ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨੰਬਰਵਾਰ ਸਮਝਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਮਝਾਣ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਹੈ ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਬਾਪ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਬਾਪ ਥੋੜ੍ਹੇਹੀ ਕਹਾਂਗੇ। ਦਿਲ ਤੋਂ ਲੱਗਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਪਰ ਕਿਸਨੂੰ ਬਾਪ ਕਹਿਣ - ਕੁਝ ਵੀ ਸਮਝਦੇ ਨਹੀਂ। ਭਗਵਾਨ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਮੇਰੀ ਗਲਾਨੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਵਤਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਮੇਰੀ ਕਿੰਨੀ ਗਲਾਨੀ ਕਿੱਤੀ ਹੈ ਫੇਰ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੀ ਵੀ ਗਲਾਨੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਇੰਨੇ ਮੁੜਮਤੀ ਮਨੁੱਖ ਬਣ ਪਏ ਹਨ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਭੱਜ ਗੋਵਿੰਦ…….। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਹੇ ਮੂੜਮਤੀ, ਗੋਵਿੰਦ - ਗੋਵਿੰਦ, ਰਾਮ - ਰਾਮ ਕਹਿੰਦੇ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਆਉਂਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕਿਸਨੂੰ ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੱਥਰਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਮੂੜਮਤੀ ਹੀ ਕਹਾਂਗੇ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਬਾਪ ਸ੍ਰਵ ਦਾ ਸਦਗਤੀ ਦਾਤਾ ਹੈ।

ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਫ਼ਸੇ ਹੋਏ ਹੋ! ਭਗਵਾਨ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਤਾਂ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਆਸੁਰੀ ਮੱਤ ਵਿੱਚ ਹਿਰੇ ਹੋਏ ਹਨ ਤਾਂ ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਮੱਤ ਤੇ ਚੱਲਣ ਕਿਵੇਂ! ਗੋਵਿੰਦ ਕੌਣ ਹੈ, ਕੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ, ਉਹ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਨਹੀਂ। ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋਗੇ ਬਾਬਾ ਤੁਸੀਂ ਅਨੇਕ ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਡਰਾਮਾ ਵਿੱਚ ਨੂੰਧ ਹੈ, ਬਾਬਾ ਅਸੀਂ ਫੇਰ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਇਹ ਵਰਸਾ ਲੈ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਨਰ ਤੋਂ ਨਾਰਾਇਣ ਜ਼ਰੂਰ ਬਣਾਂਗੇ। ਸਟੂਡੈਂਟ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਜ਼ਰੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਇਹ ਬਣਾਂਗੇ। ਨਿਸ਼ਚੈ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ੍ਰਵਗੁਣ ਸੰਪੰਨ ਬਣਨਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਨਾਲੁ ਕਰੋਧ ਆਦਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ 5 ਵਿਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਨਹੀਂ। ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਪਹਿਲਾਂ - ਪਹਿਲਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਸਮਝੋ। ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਪਰਮਧਾਮ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਆਈਆਂ ਹੋ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ, ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿਨਾਸ਼ੀ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਤਾਂ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਹੈ। ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਸਮਝੋ - ਮੈਂ ਆਤਮਾ ਪਰਮਧਾਮ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਆਈ ਹਾਂ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ। ਹੁਣ ਇੱਥੇ ਦੁੱਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਉਦੋਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਮੁਕਤੀਧਾਮ ਵਿੱਚ ਜਾਈਏ। ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਾਵਨ ਕੌਣ ਬਣਾਵੇ? ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹੀ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਾਪ ਆਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਮੇਰੇ ਮਿੱਠੇ - ਮਿੱਠੇ ਬੱਚਿਓ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਸਮਝੋ, ਦੇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝੋ। ਮੈਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬੈਠ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਆਤਮਾਵਾਂ ਵੀ ਬੁਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ - ਹੇ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਆਕੇ ਪਾਵਨ ਬਣਾਓ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਵਨ ਸਨ। ਹੁਣ ਫੇਰ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ - ਪਤਿਤ ਤੋਂ ਪਾਵਨ ਬਣਾਕੇ ਸੁਖਧਾਮ ਵਿਚ ਲੈ ਚੱਲੋ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰੀਤ ਤਾਂ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਲਈ ਸਭਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤ ਨੇਮ ਆਦਿ ਕੁਮਾਰੀਆ, ਮਾਤਾਵਾਂ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਿਰਜ਼ਲ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਪੁਰੀ ਅਰਥਾਤ ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਜਾਈਏ। ਪਰ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਲਈ ਬੜਾ ਹੱਠ ਆਦਿ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇੰਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਕੋਈ ਨੂੰ ਸੁਣਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਆਪ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਪੁਰੀ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੇ ਲਈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਕਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਲੋਕ ਗਵਰਮੈਂਟ ਦੇ ਅੱਗੇ ਫ਼ਾਸਟ ਆਦਿ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਹੱਠ ਕਰਦੇ ਹਨ - ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਦੇ ਕੋਲ ਧਰਨਾ ਮਾਰਕੇ ਨਹੀਂ ਬੈਠਣਾ ਹੈ। ਨਾ ਕੋਈ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ।

ਸ਼੍ਰੀਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਤਾਂ ਹੈ ਸਤਿਯੁਗ ਦਾ ਫਸਟ ਪ੍ਰਿੰਸ। ਪਰ ਇਹ ਕੋਈ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਉਹ ਦੁਆਪਰ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਏ ਹਨ। ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ - ਮਿੱਠੇ - ਮਿੱਠੇ ਬੱਚਿਓ, ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਦੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੱਖ ਹਨ। ਗਿਆਨ ਹੈ ਦਿਨ, ਭਗਤੀ ਹੈ ਰਾਤ। ਕਿਸਦੀ? ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਰਾਤ ਅਤੇ ਦਿਨ। ਪਰ ਇਸਦਾ ਅਰ੍ਥ ਨਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਗੁਰੂ, ਨਾ ਉਸਦੇ ਚੇਲੇ। ਗਿਆਨ, ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਵੈਰਾਗ ਦਾ ਰਾਜ ਬਾਪ ਨੇ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ। ਗਿਆਨ ਦਿਨ, ਭਗਤੀ ਰਾਤ ਅਤੇ ਉਸਤੋਂ ਬਾਦ ਹੈ ਵੈਰਾਗ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਨਹੀਂ। ਗਿਆਨ, ਭਗਤੀ, ਵੈਰਾਗ ਅੱਖਰ ਐਕੁਰੇਟ ਹਨ, ਪਰ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝ ਗਏ ਹੋ, ਗਿਆਨ ਬਾਪ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਦਿਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਗਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਰਾਤ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਉਂਕਿ ਧੱਕਾ ਖਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਰਾਤ ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀ ਰਾਤ, ਫੇਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਦਿਨ। ਗਿਆਨ ਨਾਲ ਦਿਨ, ਭਗਤੀ ਨਾਲ ਰਾਤ। ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਬਨਵਾਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਹੋ ਫੇਰ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਧਨਵਾਨ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਅੱਛਾ!

ਮਿੱਠੇ- ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਾਪ ਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁਡਮੋਰਨਿੰਗ । ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ।

ਧਾਰਨਾ ਲਈ ਮੁੱਖ ਸਾਰ:-
ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਹੈ:-

1. ਬਾਪ ਕੋਲੋਂ ਇੰਨਾ ਜੋ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਉਹ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਬੈਠਦਾ ਹੈ?

2. ਬਾਬਾ ਸਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਬਣਾਉਣ ਆਏ ਹਨ ਤਾਂ ਅਜਿਹੀ ਚਲਨ ਹੈ? ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਢੰਗ ਅਜਿਹਾ ਹੈ? ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਗਲਾਨੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ?

3- ਬਾਪ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਗਿਆ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਦ ਕੋਈ ਅਪਵਿੱਤਰ ਕਰਮ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?

ਵਰਦਾਨ:-
ਬੀਤੀ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਵਿਧੀ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਕਰ ਯਾਦਗ਼ਾਰ ਸਵਰੂਪ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਪਾਸ ਵਿਦ ਆਨਰ ਭਵ:

"ਪਾਸਟ ਇਜ਼ ਪਾਸਟ" ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਹੈ। ਵਕ਼ਤ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਭ ਪਾਸ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਪਰ ਪਾਸ ਵਿਦ ਆਨਰ ਬਣਕੇ ਹਰ ਸੰਕਲਪ ਜਾਂ ਵਕ਼ਤ ਨੂੰ ਪਾਸ ਕਰੋ ਅਰਥਾਤ ਬੀਤੀ ਨੂੰ ਇਵੇਂ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਵਿਧੀ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਕਰੋ, ਜੋ ਬੀਤੀ ਨੂੰ ਸਮ੍ਰਿਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹੀ ਵਾਹ, ਵਾਹ ਦੇ ਬੋਲ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋ ਨਿਕਲਣ। ਹੋਰ ਆਤਮਾਵਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਬੀਤੀ ਹੋਈ ਸਟੋਰੀ ਨਾਲ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਨ। ਤੁਹਾਡੀ ਬੀਤੀ, ਯਾਦਗ਼ਾਰ ਸਵਰੂਪ ਬਣ ਜਾਵੇ ਤੇ ਕੀਰਤਨ ਅਰਥਾਤ ਕੀਰਤੀ ਗਾਉਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।

ਸਲੋਗਨ:-
ਸਵੈ ਕਲਿਆਣ ਦਾ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਪਲੈਨ ਬਣਾਓ ਤਦ ਵਿਸ਼ਵ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਸਕਾਸ਼ ਮਿਲੇਗਾ।