03.10.19 Punjabi Morning Murli Om Shanti BapDada Madhuban
"ਮਿੱਠੇ ਬੱਚੇ :- ਤੁਸੀਂ
ਮਾਤ - ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਮੁੱਖ ਆਏ ਹੋ, ਅਪਾਰ ਸੁੱਖ ਪਾਉਣ, ਬਾਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘਨੇਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਕੱਢ
ਘਨੇਰੇ ਸੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ"
ਪ੍ਰਸ਼ਨ:-
ਇੱਕ
ਬਾਪ ਹੀ ਰਿਜ਼ਰਵ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪੁਨਰਜਨਮ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂ ?
ਉੱਤਰ:-
ਕਿਉਂਕਿ
ਕੋਈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਤੋਂ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਬਾਪ ਵੀ
ਪੁਨਰਜਨਮ ਵਿੱਚ ਆਏ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਾਲੇ ਤੋਂ ਗੋਰਾ ਕੌਣ ਬਣਾਏ। ਇਸਲਈ ਬਾਪ ਰਿਜ਼ਰਵ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ
ਹੈ।
ਪ੍ਰਸ਼ਨ:-
ਦੇਵਤਾ
ਸਦਾ ਸੁੱਖੀ ਕਿਉਂ ਹਨ?
ਉੱਤਰ:-
ਕਿਉਂਕਿ
ਪਵਿੱਤਰ ਹਨ, ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਲਣ ਸੁਧਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਹੈ ਉੱਥੇ
ਸੁੱਖ - ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੈ। ਮੁੱਖ ਹੈ ਪਵਿੱਤਰਤਾ।
ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ
ਮਿੱਠੇ
- ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਾਪ ਵੀ ਹੈ, ਮਾਤ - ਪਿਤਾ
ਵੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਗਾਉਂਦੇ ਸੀ ਨਾ - ਤੁਸੀਂ ਮਾਤ - ਪਿਤਾ ਅਸੀਂ ਬਾਲਕ ਤੇਰੇ……… ਸਭ ਪੁਕਾਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਹਨ। ਕਿਸਨੂੰ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹਨ? ਪਰਮਪਿਤਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ। ਬਾਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕਿ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਸੁੱਖ ਘਨੇਰੇ ਕਿਹੜੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਦੋਂ ਮਿਲੇ? ਸੁੱਖ ਘਨੇਰੇ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠੇ ਹੋ, ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਇੱਥੇ ਕਿੰਨੇ
ਦੁੱਖ ਘਨੇਰੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੈ ਦੁੱਖਧਾਮ। ਉਹ ਹੈ ਸੁੱਖਧਾਮ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ
ਅਸੀਂ 21 ਜਨਮ ਸ੍ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸੁੱਖੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ
ਸੀ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਅਸੀਂ ਉਸ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ, ਮਾਤ - ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠੇ ਹਾਂ।
ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਅਸੀਂ 21 ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸ੍ਵਰਗ ਦੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਹੀ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ
ਹਾਂ। ਬਾਪ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਣ ਲਿਆ ਹੋਰ ਬਾਪ ਦੁਆਰਾ ਸਾਰੇ ਸ਼੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝ ਲਿਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ
ਪਹਿਲਾਂ ਘਨੇਰੇ ਸੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸੀ ਫੇਰ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਆਏ, ਇਹ ਵੀ ਨੰਬਰਵਾਰ ਹਰ ਇੱਕ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ
ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਟੂਡੈਂਟ ਨੂੰ ਤੇ ਸਦੈਵ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਬਾਬਾ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਘੜੀ - ਘੜੀ ਭੁੱਲ
ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਇਸਲਈ ਫੇਰ ਮੁਰਝਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਛੁਈ ਮੁਈ ਅਵਸਥਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮਾਇਆ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਉਹ ਜੋ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। ਨੰਬਰਵਾਰ ਪੱਦ ਤਾਂ ਹੈ ਨਾ। ਸ੍ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਤਾਂ
ਜਾਂਦੇ ਹੈ ਪਰ ਉੱਥੇ ਵੀ ਰਾਜਾ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਰੰਕ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹੈ ਨਾ। ਉਹ ਗ਼ਰੀਬ ਪ੍ਰਜਾ, ਉਹ
ਸਾਹੂਕਾਰ। ਸ੍ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਵੇਂ ਹੈ ਤੇ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਵੇਂ ਹੈ। ਉੱਚ ਅਤੇ ਨੀਚ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ
ਬੱਚੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਅਸੀਂ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਦੇ ਹਾਂ - ਸੁੱਖ ਘਨੇਰੇ ਪਾਉਣ ਦੇ ਲਈ। ਇਨਾਂ ਲਕਸ਼ਮੀ - ਨਾਰਾਇਣ
ਨੂੰ ਸਭਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁੱਖ ਘਨੇਰੇ ਹੈ ਨਾ। ਮੁੱਖ ਹੈ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੀ ਗੱਲ। ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਸਿਵਾਏ ਪੀਸ
ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਸਪੈਰੇਟੀ ਮਿਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਚਲਣ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਚਲਣ ਸੁਧਰਦੀ
ਹੈ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਨਾਲ। ਪਵਿੱਤਰ ਹਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਵਤਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਆਏ ਹੋ
ਦੇਵਤਾ ਬਣਨ ਦੇ ਲਈ। ਦੇਵਤਾ ਸਦਾ ਸੁੱਖੀ ਸਨ। ਮਨੁੱਖ ਕੋਈ ਸਦਾ ਸੁੱਖੀ ਹੋ ਨਾ ਸੱਕਣ। ਸੁੱਖ ਹੁੰਦਾ
ਹੀ ਹੈ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਨੂੰ। ਇਨਾਂ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੀ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਸੀ ਨਾ ਕਿਉਂਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ।
ਸਾਰਾ ਮਦਾਰ ਹੈ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਤੇ। ਵਿਘਨ ਵੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੀਸ
ਹੋਵੇ। ਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਸਿਵਾਏ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕਦੀ ਹੋ ਨਾ ਸਕੇ। ਪਹਿਲੀ - ਪਹਿਲੀ ਮੁੱਖ
ਹੈ ਹੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੀ ਗੱਲ। ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਨਾਲ ਹੀ ਸੁਧਰੀ ਹੋਈ ਚਲਣ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਤਿਤ ਹੋਣ ਨਾਲ ਫੇਰ
ਚੱਲਣ ਵਿਗੜਦੀ ਹੈ। ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਫੇਰ ਦੇਵਤਾ ਬਣਨਾ ਹੈ ਤੇ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਜ਼ਰੂਰ
ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਦੇਵਤਾ ਪਵਿੱਤਰ ਹਨ ਤਾਂ ਹੀ ਤੇ ਅਪਵਿੱਤਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦੇ ਹਨ। ਮੁੱਖ ਗੱਲ
ਹੈ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੀ। ਪੁਕਾਰਦੇ ਵੀ ਇਵੇਂ ਹਨ ਹੇ ਪਤਿਤ - ਪਾਵਨ ਆਕੇ ਸਾਨੂੰ ਪਾਵਨ ਬਣਾਓ। ਬਾਪ
ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਾਮ ਮਹਾਸ਼ਤ੍ਰੁ ਹੈ, ਇਸ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਓ। ਇਨਾਂ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਉਣ ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਪਵਿੱਤਰ
ਬਣੋਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਜਦੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੀ, ਸੁੱਖ ਵੀ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਯਾਦ ਆਈ ਹੈ, ਕੱਲ ਦੀ ਤਾਂ ਗੱਲ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ ਤੇ ਅਥਾਹ ਸੁੱਖ - ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਭ ਕੁਝ
ਸੀ। ਹੁਣ ਫੇਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਲਕਸ਼ਮੀ - ਨਾਰਾਇਣ ਬਣਨਾ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਮੁੱਖ ਗੱਲ ਹੈ ਸੰਪੂਰਨ
ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਬਣਨਾ। ਇਹ ਤੇ ਗਾਇਨ ਹੈ, ਇਹ ਹੈ ਗਿਆਨ ਯੱਗ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਤੇ ਜ਼ਰੂਰ ਪੈਣਗੇ।
ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਉੱਪਰ ਕਿੰਨਾ ਤੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਸੁਰੀ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ ਅਤੇ ਦੈਵੀ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ ਵੀ ਗਾਈ ਹੋਈ
ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਇਕ ਦੇਵਤਾ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਸੂਰਤ ਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਹੈ ਓਰ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਵਤਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਹਨ ਸੰਪੂਰਨ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ। ਕੋਈ ਵੀ ਖ਼ਾਮੀ ਉੱਥੇ ਹੁੰਦੀ
ਨਹੀਂ। ਹਰ ਚੀਜ਼ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਾਪ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਹੈ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਫੈਕਟ ਬਣਾਉਂਦੇ
ਹਨ। ਯੋਗੱਬਲ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਪਵਿੱਤਰ, ਬਿਊਟੀਫੁੱਲ ਬਣਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਤੇ ਏਵਰ ਗੋਰਾ ਹੈ,
ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਂਵਰੇ ਤੋਂ ਆਕੇ ਗੋਰਾ ਬਣਾਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਨੈਚੂਰਲ ਬਿਊਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਖੂਬਸੂਰਤ ਬਣਨ
ਦੀ ਦਰਕਾਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। ਸਤੋਪ੍ਰਦਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਹੈ ਖੂਬਸੂਰਤ। ਉਹੀ ਫੇਰ ਤਮੋਂਪ੍ਰਧਾਨ ਹੋਣ ਨਾਲ
ਕਾਲੇ ਹੋ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਨਾਮ ਹੀ ਸ਼ਾਮ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਕਿਓ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ?
ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਕਦੀ ਕੋਈ ਦੱਸ ਨਾ ਸਕੇ, ਸਿਵਾਏ ਬਾਪ ਦੇ। ਭਗਵਾਨ ਬਾਪ ਜੋ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਉਹ ਹੋਰ
ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਸੁਣਾ ਨਹੀਂ ਸੱਕਣਗੇ। ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਵਦਰ੍ਸ਼ਨ ਚੱਕਰ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਦੇ ਹਨ - ਮਿੱਠੇ - ਮਿੱਠੇ ਬੱਚਿਓ, ਸਵਦਰ੍ਸ਼ਨ ਚੱਕਰ ਦੀ ਤਾਂ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਕਾਰ
ਨਹੀਂ। ਉਹ ਕੀ ਕਰਣਗੇ ਸ਼ੰਖ ਆਦਿ। ਸਵਦਰ੍ਸ਼ਨ ਚੱਕਰਧਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬੱਚੇ ਹੋ। ਸ਼ੰਖਧਵਨੀ ਵੀ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਹੁਣ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਥਾਪਨ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਨਾਲ
ਫੇਰ ਚਲਣ ਵੀ ਚੰਗੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਭਗਤੀ ਮਾਰ੍ਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਜਾਕੇ ਆਪਣੀ
ਚਲਣ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਦੇਵਤਾ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੀ ਚਲਣ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਸੁਧਾਰਨ ਵਾਲਾ
ਹੋਰ ਹੈ। ਉਹ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਤੇ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸ੍ਰਵਗੁਣ
ਸੰਪੰਨ ਹੋ……...ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਹੀ ਵੱਖ ਹੈ। ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਵੇਂ
ਕਿਵੇਂ ਬਣੀਏ। ਆਤਮਾ ਹੀ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਅਪਵਿੱਤਰ ਬਣਦੀ ਹੈ ਨਾ। ਹੁਣ ਤੁਹਾਡੀ ਆਤਮਾ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣ ਰਹੀ
ਹੈ। ਜਦੋਂ ਆਤਮਾ ਪਵਿੱਤਰ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ ਤੇ ਫੇਰ ਇਹ ਸ਼ਰੀਰ ਪਤਿਤ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ ਫੇਰ ਜਾਕੇ
ਪਾਵਨ ਸ਼ਰੀਰ ਲਵਾਂਗੇ। ਇੱਥੇ ਤੇ ਪਾਵਨ ਸ਼ਰੀਰ ਹੋ ਨਾ ਸਕੇ। ਪਾਵਨ ਸ਼ਰੀਰ ਉਦੋਂ ਹੋਵੇ ਜਦੋਂ
ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਵੀ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹੋਵੇ। ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ
5 ਤਤ੍ਵ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹਨ ਇਸਲਈ ਕਿੰਨੇ ਉਪਦ੍ਰਵ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਮਾਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਹਨ। ਤੀਰ੍ਥ ਯਾਤਰਾ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕੋਈ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਹੋਇਆ ਮਰ ਗਏ। ਜਲ, ਧਰਤੀ ਆਦਿ ਕਿੰਨਾ ਨੁਕਸਾਨ
ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਭ ਤਤ੍ਵ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਿਨਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਹੜ ਆ ਜਾਂਦੇ, ਤੂਫ਼ਾਨ
ਲੱਗਦੇ - ਇਹ ਹੈ ਨੈਚੂਰਲ ਆਪਦਾਵਾਂ। ਉਹ ਬੰਬ ਆਦਿ ਜੋ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਵੀ ਡਰਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਨੂੰਧ
ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਆਪਦਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ। ਉਹ ਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਬਣਾਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਅਰ੍ਥ - ਕਵੇਕ
ਆਦਿ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਬਣਾਏ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਇਹ ਆਪਦਾਵਾਂ ਸਭ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ, ਪ੍ਰਿਥਵੀ
ਨਾਲ ਹਲਕਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿਵੇਂ ਬਾਬਾ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕਦਮ ਹਲਕਾ ਬਣਾਕੇ ਨਾਲ ਲੈ
ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ। ਮੱਥਾ ਹਲਕਾ ਹੋਣ ਨਾਲ ਫੇਰ ਚੁਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੈ ਨਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ
ਬਾਬਾ ਬਿਲਕੁਲ ਹਲਕਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਦੁੱਖ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਭਦਾ ਮੱਥਾ ਭਾਰੀ ਹੈ
ਫੇਰ ਸਭ ਹਲਕੇ, ਸ਼ਾਂਤ, ਸੁੱਖੀ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਜੋ ਜਿਹੜੇ ਧਰਮ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਸਭਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ,
ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸਭਦੀ ਸਦਗਤੀ ਕਰਨ। ਜਦੋਂ ਪੂਰੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਦੋਂ ਫੇਰ ਸਭ ਵਿਨਾਸ਼
ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਗੇ ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਖ਼ਿਆਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਮਝਦੇ ਹੋ, ਗਾਇਨ ਵੀ ਹੈ
ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਨਾ। ਬਾਕੀ ਅਨੇਕ ਧਰਮ ਸਭ ਵਿਨਾਸ਼। ਇਹ ਫਰਜ਼ ਇੱਕ ਬਾਪ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੂਜਾ ਕੋਈ
ਕਰ ਨਾ ਸਕੇ। ਸਿਵਾਏ ਇੱਕ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਦੇ। ਇਵੇਂ ਅਲੌਕਿਕ ਜਨਮ ਹੋਰ ਅਲੌਕਿਕ ਫਰਜ਼ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੋ ਨਾ
ਸਕੇ। ਬਾਪ ਹੈ ਉੱਚ ਤੇ ਉੱਚ। ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਫਰਜ਼ ਵੀ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾ ਹੈ। ਕਰਨਕਰਾਵਣਹਾਰ ਹੈ ਨਾ।
ਤੁਸੀਂ ਨਾਲੇਜ਼ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਬਾਪ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਹ ਸ਼੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀਆਂ ਪਾਪ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਬੋਝ
ਉਤਾਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਇਹ ਤਾ ਗਾਇਨ ਵੀ ਹੈ ਨਾ - ਬਾਪ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਧਰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਤੇ ਅਨੇਕ ਧਰਮਾਂ
ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਕਰਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕਿੰਨਾ ਉੱਚ ਮਹਾਤਮਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਮਹਾਤਮਾ ਦੇਵਤਾ ਬਗ਼ੈਰ ਕੋਈ
ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ। ਇੱਥੇ ਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਤਮਾ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਮਹਾਤਮਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਮਹਾਨ ਆਤਮਾ ਨੂੰ। ਰਾਮਰਾਜ਼ ਕਿਹਾ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸ੍ਵਰਗ ਨੂੰ। ਉੱਥੇ ਰਾਵਣ ਰਾਜ਼ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਤੇ
ਵਿਕਾਰ ਦਾ ਸਵਾਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਉੱਠ ਸਕਦਾ ਇਸਲਈ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸੰਪੂਰਨ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣੋਗੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਵਕ਼ਤ ਸੁੱਖ ਪਾਵੋਗੇ। ਅਪੂਰਨ ਤੇ ਇਨਾਂ ਸੁੱਖ ਪਾ ਨਾ ਸਕਣ।
ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੋਈ ਸੰਪੂਰਨ, ਕੋਈ ਅਪੂਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫ਼ਰਕ ਵਿਖਾਈ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਡਾਕ੍ਟਰ ਮਤਲਬ
ਡਾਕ੍ਟਰ। ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪਗਾਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ, ਕੋਈ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ। ਉਵੇਂ ਹੀ ਦੇਵਤਾ ਤੇ ਦੇਵਤਾ
ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਮਰਤਬੇ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਕਿੰਨਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਆਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ
ਹਨ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਕਦੀ ਭਗਵਾਨ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਸ਼ਾਮ ਸੁੰਦਰ।
ਸਾਂਵਰਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਵੀ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸਾਂਵਰਾ ਥੋੜ੍ਹੇਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਾਮ ਰੂਪ ਤੇ ਬਦਲ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਨਾ। ਸੀ ਵੀ ਆਤਮਾ ਸਾਂਵਰੀ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਵੱਖ ਨਾਮ, ਰੂਪ, ਦੇਸ਼, ਕਾਲ। ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਬਰੋਬਰ ਅਸੀਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਕਿਵੇਂ ਪਾਰ੍ਟ ਵਿੱਚ ਆਏ
ਹਾਂ। ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਵਤਾ ਸੀ ਫੇਰ ਦੇਵਤਾ ਤੋਂ ਅਸੁਰ ਬਣੇ। ਬਾਪ ਨੇ 84 ਜਨਮਾਂ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਵੀ ਸਮਝਾਇਆ
ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਾਪ ਹੀ ਆਕੇ ਸਭ ਰਾਜ਼ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ
- ਮੇਰੇ ਲਾਡਲੇ ਬੱਚੇ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਨਾ। ਤੁਸੀਂ ਭਰਾ - ਭਰਾ ਸੀ ਨਾ।
ਸਭ ਆਤਮਾਵਾਂ ਸੀ, ਸ਼ਰੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਬਾਪ ਸੀ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਭਰਾ - ਭਰਾ ਸੀ। ਹੋਰ ਕੋਈ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ
ਸੀ। ਬਾਪ ਤੇ ਪੁਨਰਜਨਮ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਤੇ ਡਰਾਮਾ ਅਨੁਸਾਰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ
ਦਾ ਪਾਰ੍ਟ ਹੀ ਇਵੇਂ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨਾ ਵਕ਼ਤ ਪੁਕਾਰਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਵੀ ਬਾਪ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਇਵੇਂ
ਨਹੀਂ, ਦੁਵਾਪਰ ਤੋਂ ਪੁਕਾਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਨਹੀਂ, ਬਹੁਤ ਵਕ਼ਤ ਦੇ ਬਾਦ ਤੁਸੀਂ ਪੁਕਾਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ
ਕੀਤਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੇ ਬਾਪ ਸੁੱਖੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਯਥਾਰਥ ਸੁੱਖ ਦਾ ਵਰਸਾ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਵੀ
ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਬਾਬਾ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕਲਪ - ਕਲਪ ਅਨੇਕ ਵਾਰ ਆਏ ਹਾਂ। ਇਹ ਚੱਕਰ ਚੱਲਦਾ ਹੀ
ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਹਰ 5 ਹਜ਼ਾਰ ਵਰ੍ਹੇ ਦੇ ਬਾਦ ਬਾਬਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਹ ਵਰਸਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।
ਜੋ ਵੀ ਦੇਹਧਾਰੀ ਹਨ ਸਭ ਸਟੂਡੈਂਟ ਹਨ, ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਵਿਦੇਹੀ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੇਹ ਨਹੀਂ
ਹੈ। ਆਪ ਵਿਦੇਹੀ ਹਨ, ਇੱਥੇ ਆਕੇ ਦੇਹ ਧਾਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੇਹ ਬਗ਼ੈਰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਕਿਵੇਂ।
ਸਭ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਉਹ ਬਾਪ ਹੈ। ਭਗਤੀ ਮਾਰ੍ਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹਨ, ਬਰੋਬਰ ਰੁਦ੍ਰ
ਮਾਲਾ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ। ਉੱਪਰ ਵਿੱਚ ਹੈ ਫੁੱਲ ਅਤੇ ਯੁਗਲ ਮੇਰੁ। ਉਹ ਤੇ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਹੀ ਹਨ। ਫੁੱਲ ਨੂੰ
ਕਿਓ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਵੀ ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਮਾਲਾ ਕਿਸਦੀ ਫੇਰਦੇ ਹਨ।
ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੀ ਮਾਲਾ ਫੇਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਫੇਰਦੇ ਹਨ? ਮਾਲਾ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ
ਹੈ? ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ। ਇਹ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹੀ ਹਨ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਪ ਬੈਠ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਤੋਂ ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਦੇਵਤਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਹੁਣ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ ਫੇਰ ਉੱਥੇ ਜਾਕੇ ਦੇਵਤਾ ਪੱਦ
ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਮਾਲਾ ਤੁਸੀਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਬਾਪ ਦੁਵਾਰਾ ਪੜ੍ਹਕੇ, ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਫੇਰ
ਦੇਵਤਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਬਲਿਹਾਰੀ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ। ਬਾਪ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਉੱਥੇ ਤੇ ਕੋਈ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭਗਤੀ ਮਾਰ੍ਗ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਮਾਲਾ ਫੇਰਦੇ ਸੀ।
ਹੁਣ ਉਹ ਫੁੱਲ ਆਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਫੁੱਲ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਲਾ ਦਾ ਦਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਤੁਸੀਂ ਗੁੱਲ - ਗੁੱਲ ਬਣਦੇ ਹੋ ਨਾ। ਆਤਮਾ ਦਾ ਗਿਆਨ ਵੀ ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਸ਼੍ਰਿਸ਼ਟੀ
ਦੇ ਆਦਿ - ਮੱਧ - ਅੰਤ ਦਾ ਗਿਆਨ ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਹੀ ਮਹਿਮਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ
ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬੈਠ ਆਪ ਸਮਾਨ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬਣਾਕੇ ਫੇਰ ਸ੍ਵਰਗਵਾਸੀ ਦੇਵੀ - ਦੇਵਤਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਦੇਵਤਾ
ਸ੍ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਜਦੋਂ ਦੇਵਤਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਉੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਾਸਟ, ਪ੍ਰੈਜ਼ੇਂਟ,
ਫਿਊਚਰ ਦੀ ਨਾਲੇਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ।
ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾਸਟ,ਪ੍ਰੈਜ਼ੇਂਟ, ਫਿਊਚਰ ਦਾ ਗਿਆਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਹੋਰ ਕਿਸੇ
ਨੂੰ ਵੀ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ - ਬਹੁਤ ਭਾਗਿਆਸ਼ਾਲੀ ਹੋ। ਪਰ ਮਾਇਆ ਫੇਰ ਭੁਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਇਹ ਬਾਬਾ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ
ਤੇ ਸਭਤੋਂ ਲਾਸ੍ਟ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਸਭਤੋਂ ਨੰਬਰਵਨ ਪਤਿਤ ਉਹੀ ਫੇਰ ਨੰਬਰਵਨ ਪਾਵਨ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਕਿੰਨਾ
ਸੁੱਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਏਮ ਆਬਜੈਕਟ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਹੈ। ਬਾਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਉੱਚ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਆਯੂਸ਼ਵਾਨ ਭਵ, ਪੁੱਤਰਵਾਨ ਭਵ……...ਇਹ ਵੀ ਡਰਾਮਾ ਵਿੱਚ ਨੂੰਧ ਹੈ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਜੇਕਰ
ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇਵਾ ਫੇਰ ਤੇ ਸਭਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਰਵਾਂ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਆਉਂਦਾ
ਹਾਂ। ਪੜ੍ਹਾਈ ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅੱਛਾ!
। ਮਿੱਠੇ- ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਾਪ ਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ
ਗੁਡਮੋਰਨਿੰਗ । ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ।
ਧਾਰਨਾ ਲਈ ਮੁੱਖ
ਸਾਰ:-
1. ਜਿਵੇਂ ਬਾਪ
ਪਰਫੈਕਟ ਹੈ - ਇਵੇਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਪਰਫੈਕਟ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ। ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰ ਆਪਣੀ ਚਲਣ ਸੁਧਾਰਨੀ
ਹੈ, ਸੱਚੇ ਸੁੱਖ - ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨਾ ਹੈ।
2. ਸ਼੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਆਦਿ -
ਮੱਧ - ਅੰਤ ਦਾ ਗਿਆਨ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੋ ਦੇਵਤਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ
ਉੱਚ ਭਾਗਿਆ ਨੂੰ ਕਦੀ ਭੁੱਲਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਵਰਦਾਨ:-
ਸਾਧਨਾਂ
ਦੀ ਪ੍ਰਵ੍ਰਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਕਮਲ ਫੁੱਲ ਸਮਾਨ ਨਿਆਰੇ ਅਤੇ ਪਿਆਰੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਬੇਹੱਦ ਦੇ ਵੈਰਾਗੀ
ਭਵ:
ਸਾਧਨ ਮਿਲੇ ਹਨ ਤੇ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਯੂਜ਼ ਕਰੋ, ਇਹ ਸਾਧਨ ਹੈ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ, ਪਰ ਸਾਧਨਾ ਨੂੰ ਮਰਜ਼ ਨਹੀਂ
ਕਰੋ। ਪੂਰਾ ਬੈਲੇਂਸ ਹੋਵੇ। ਸਾਧਨ ਬੁਰੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਸਾਧਨ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕਰਮ ਦਾ, ਯੋਗ ਦਾ ਫਲ ਹੈ।
ਪਰ ਸਾਧਨ ਦੀ ਪ੍ਰਵ੍ਰਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਕਮਲ ਪੁਸ਼ਪ ਸਮਾਨ ਨਿਆਰੇ ਅਤੇ ਬਾਪ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਬਣੋ। ਯੂਜ਼
ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਓ। ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਹੱਦ ਦੀ ਵੈਰਾਗ ਵ੍ਰਿਤੀ ਮਰਜ਼
ਨਾ ਹੋਵੇ। ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਇਮਰਜ਼ ਕਰੋ ਫੇਰ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਫੈਲਾਓ।
ਸਲੋਗਨ:-
ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨੂੰ
ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਕਰ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਸੇਵਾ ਹੈ।