14.02.19        Punjabi Morning Murli        Om Shanti         BapDada         Madhuban


“ ਮਿੱਠੇ ਬੱਚੇ :- ਭਾਰਤਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧ ਕਰਕੇ ਦੱਸੋ ਕਿ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਹੀ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਹੈ , ਗੀਤਾ ਨਾਲ ਫਿਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ”

ਪ੍ਰਸ਼ਨ:-
ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਅਧਾਰ ਕੀ ਹੈ? ਧਰਮ ਸਥਾਪਕ ਕਿਹੜਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜੋ ਬਾਪ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਉੱਤਰ:-
ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਲਈ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦਾ ਬਲ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਧਰਮ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਬਲ ਨਾਲ ਸਥਾਪਨ ਹੋਏ। ਲੇਕਿਨ ਕੋਈ ਵੀ ਧਰਮ ਸਥਾਪਕ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਾਵਨ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਧਰਮ ਸਥਾਪਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਦੋਂ ਮਾਇਆ ਦਾ ਰਾਜ ਹੈ, ਸਭ ਨੇ ਪਤਿਤ ਬਣਨਾ ਹੀ ਹੈ ਪਤਿਤਾਂ ਨੂੰ ਪਾਵਨ ਬਣਾਉਣਾ - ਬਾਪ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਪਾਵਨ ਬਣਨ ਦੀ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਗੀਤ :-
ਇਸ ਪਾਪ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਸੇ…


ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ
ਹੁਣ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਸਮਝ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪਾਪ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਕਿਸਨੂੰ ਅਤੇ ਪੁੰਨ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਮਤਲਬ ਪਾਵਨ ਦੁਨੀਆਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਾਪ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਇਹ ਭਾਰਤ ਹੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਪੁੰਨ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸਵਰਗ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਹੀ ਬਹਿਸ਼ਤ ਸੀ, ਭਾਰਤ ਹੀ ਦੋਜ਼ਕ ਬਣਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਮ ਚਿਤਾ ਤੇ ਸੜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਕਾਮ ਚਿਤਾ ਤੇ ਕੋਈ ਸੜਦਾ ਨਹੀਂ, ਉਥੇ ਕਾਮ ਚਿਤਾ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਇਵੇਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ ਕਿ ਸਤਯੁੱਗ ਵਿਚ ਕਾਮ ਚਿਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਨਾ। ਪਹਿਲੇ-ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਭਾਰਤ ਜੋ ਪਤਿਤ-ਦੁੱਖੀ ਹੈ ਸੋ ਉਹ ਹੀ ਭਾਰਤ ਪਾਵਨ ਸੁੱਖੀ ਸੀ ਜਰੂਰ। ਕਹਿੰਦੇ ਵੀ ਹਨ ਆਦਿ ਸਨਾਤਨ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਸੀ। ਹੁਣ ਆਦਿ ਸਨਾਤਨ ਕਿਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਆਦਿ ਮਾਨਾ (ਅਰਥ) ਕੀ ਅਤੇ ਸਨਾਤਨ ਮਾਨਾ ਕੀ? ਆਦਿ ਮਾਨਾ ਸਤਯੁੱਗ। ਤਾਂ ਸਤਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਕੌਣ ਸੀ? ਇਹ ਤਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਲਕਸ਼ਮੀ-ਨਾਰਾਇਣ ਸਨ। ਜਰੂਰ ਉਹ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਫਿਰ ਸੱਤਯੁਗ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣੇ। ਸੱਤਯੁਗ ਸਥਾਪਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਸਨ। ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ। ਜੇਕਰ ਸੰਤਾਨ ਸਮਝਦੇ ਤਾਂ ਬਾਪ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ, ਬਾਪ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਹੁਣ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਤਾਂ ਗੀਤਾ ਵਿੱਚ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਗੀਤਾ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਭਾਰਤ ਨਾਮ ਪਿਆ ਹੈ ਉਹ ਅਖਵਾਉਂਦੇ ਹਨ ਹਿੰਦੂ ਮਹਾਂਸਭਾ। ਹੁਣ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਭਗਵਤ ਗੀਤਾ ਹੈ ਸਰਵ ਸ਼ਾਸਤਰ ਸ਼ਿਰੋਮਣੀ। ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਵੀ ਮਨਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਵੀ ਮਨਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਕਦੋਂ ਹੋਈ ਹੈ - ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਹੈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਜਾਣ ਚੁੱਕੇ ਹੋ ਕਿ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੈ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ। ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ। ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਨਾਲ ਹੀ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਨਾਲ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਦਾ ਵੀ ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ ਹੈ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਯੁੱਧ ਦੀ ਗੱਲ। ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਯੁੱਧ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ 3 ਸੈਨਾਵਾਂ ਸਨ। ਯਾਦਵ, ਕੌਰਵ ਅਤੇ ਪਾਂਡਵ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਯਾਦਵ ਮੂਸਲ ਕੱਢਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤੀ ਅਤੇ ਮੂਸਲ ਕੱਢੇ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੁਣ ਬਰੋਬਰ ਮੂਸਲ ਵੀ ਨਿੱਕਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੁੱਲ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਭ ਕ੍ਰਿਸ਼ਚਨ ਲੋਕ ਹਨ। ਉਹ ਹੀ ਯੂਰਪਵਾਸੀ ਯਾਦਵ ਠਹਿਰੇ ਤਾਂ ਇਕ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੋਇਆ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੜ ਪਏ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਯੂਰਪ ਆ ਗਿਆ| ਉਸ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮੀ, ਬੋਧੀ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਚਨ ਸਭ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਫਿਰ ਹਨ ਕੌਰਵ ਅਤੇ ਪਾਂਡਵ। ਕੌਰਵ ਵੀ ਵਿਨਾਸ਼ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਅਤੇ ਵਿਜੈ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੀ ਹੋਈ। ਹੁਣ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਗੀਤਾ ਦਾ ਭਗਵਾਨ ਕੌਣ, ਜਿਸਨੇ ਸਹਿਜ਼ ਯੋਗ ਅਤੇ ਸਹਿਜ਼ ਗਿਆਨ ਸਿਖਾ ਕੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣਾਇਆ ਮਤਲਬ ਪਾਵਨ ਦੁਨੀਆ ਸਥਾਪਨ ਕੀਤੀ? ਕੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਆਇਆ? ਕੌਰਵ ਤਾਂ ਕਲਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਕੌਰਵ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੇ ਸਮੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਿਵੇਂ ਆ ਸਕਦਾ? ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸਤਯੁੱਗ ਆਦਿ ਵਿੱਚ 16 ਕਲਾ। ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਤ੍ਰੇਤਾ ਵਿੱਚ 14 ਕਲਾ ਰਾਮ ਦੀਆਂ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹੈ ਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਮਤਲਬ ਪ੍ਰਿੰਸ ਦਾ ਪ੍ਰਿੰਸ। ਵਿਕਾਰੀ ਪ੍ਰਿੰਸ ਲੋਕ ਵੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਪੂਜਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਸਤਯੁੱਗ ਦਾ 16 ਕਲਾਂ ਪ੍ਰਿੰਸ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਵਿਕਾਰੀ ਹਾਂ। ਜਰੂਰ ਪ੍ਰਿੰਸ ਲੋਕ ਵੀ ਇਵੇਂ ਕਹਿਣਗੇ ਨਾ। ਹੁਣ ਫਿਰ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਵੀ ਹੈ, ਮੰਦਿਰ ਵੀ ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਮੰਦਿਰ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਕਹਾਂਗੇ। ਬ੍ਰਹਮਾ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ, ਸ਼ੰਕਰ ਵੀ ਦੇਵਤਾ ਹੀ ਠਹਿਰੇ।

ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਨਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਦੇਖੋ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਸਿੱਧ ਕਰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ ਸ਼ਿਵ ਨੂੰ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਗਿਆਨ ਦਾ ਸਾਗਰ ਅਰਥਾਤ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਪਾਵਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ। ਗਾਂਧੀ ਵੀ ਗਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਜਾਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ? ਹੁਣ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਤਾਂ ਸਤਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਕਹਾਂਗੇ। ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਜੇਯੰਤੀ ਕਦੋਂ ਹੋਈ ਸੀ - ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ। ਸ਼ਿਵ ਤਾਂ ਹਨ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਰਚੀ ਸੰਗਮ ਤੇ। ਸਤਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਰਾਜ। ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਬੱਚੇ ਜੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੁਲਭੂਸ਼ਨ ਸਰਵਿਸ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੱਲਾਂ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆੳਣੀਆ ਹਨ ਕਿ ਭਾਰਤਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਿੱਧ ਕਰਕੇ ਦੱਸੀਏ ਕਿ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ। ਫਿਰ ਗੀਤਾ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਮਤਲਬ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਜੇਯੰਤੀ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹੈ ਪਾਵਨ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਰਾਜਾ। ਉੱਥੇ ਤੇ ਹੈ ਰਾਜਾਈ। ਉੱਥੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਜਨਮ ਲੈ ਕੇ ਗੀਤਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਗਾਈ ਅਤੇ ਸਤਯੁੱਗ ਵਿਚ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਲੜਾਈ ਆਦਿ ਤਾਂ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ। ਉਹ ਜਰੂਰ ਸੰਗਮ ਤੇ ਹੋਈ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ।

ਪਾਂਡਵ ਅਤੇ ਕੌਰਵ ਸਭਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਪਾਂਡਵ ਪਤੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ। ਸੱਮਝਦੇ ਹਨ ਉਸਨੇ ਸਹਿਜ਼ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਹਿਜ਼ ਰਾਜਯੋਗ ਸਿਖਾਇਆ। ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲੜਾਈ ਦੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ। ਜਿੱਤ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਸਹਿਜ਼ ਰਾਜਯੋਗ ਸਿਖਾਇਆ। ਉਹੀ 21 ਜਨਮ ਸੂਰਜਵੰਸ਼ੀ-ਚੰਦ੍ਰਵੰਸ਼ੀ ਬਣ ਗਏ। ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ ਹਿੰਦੂ ਮਹਾਂਸਭਾ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ। ਸਭਾਵਾਂ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਹਨ - ਲੋਕ ਸਭਾ, ਰਾਜ ਸਭਾ। ਇਹ ਹਿੰਦੂ ਸਭਾ ਹੈ ਮੁੱਖ। ਜਿਵੇਂ ਤਿੰਨ ਸੈਨਾਵਾਂ ਗਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਯਾਦਵ, ਕੌਰਵ ਅਤੇ ਪਾਂਡਵ….ਅਤੇ ਇਹ ਹੋਏ ਵੀ ਸੰਗਮ ਤੇ। ਹੁਣ ਸਤਿਯੁੱਗ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਗੀਤਾ ਜਰੂਰ ਸੰਗਮ ਤੇ ਹੀ ਗਾਈ ਹੈ। ਹੁਣ ਸੰਗਮ ਤੇ ਕਿਸਨੂੰ ਲਿਆਈਏ? ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਤਾਂ ਆ ਨਾਂ ਸਕੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਈ ਹੈ ਜੋ ਪਾਵਨ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਪਤਿਤ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਤਾਂ ਹੈ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਹੁਣ ਉਹ 84ਵੇਂ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਈ ਲੋਕ ਫਿਰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹਾਜ਼ਰਾਹਜ਼ੂਰ ਹੈ, ਸਰਵਵਿਆਪੀ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਭਗਤ ਕਹਿਣਗੇ ਇਹ ਸਭ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਇਹ ਰੂਪ ਧਰੇ ਹਨ। ਰਾਧੇ ਪੰਥੀ ਹੋਣਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਫਿਰ ਕਹਿਣਗੇ ਰਾਧੇ ਹੀ ਰਾਧੇ...ਅਸੀਂ ਵੀ ਰਾਧੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਰਾਧੇ। ਅਨੇਕ ਮਤਾਂ ਨਿਕਲ ਪਈਆਂ ਹਨ, ਕੋਈ ਕਹੇ ਈਸ਼ਵਰ ਸਰਵਵਿਆਪੀ, ਕੋਈ ਕਹੇ ਰਾਧੇ ਸਰਵਵਿਆਪੀ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਾਪ ਵਰਲਡ ਆਲਮਾਈਟੀ ਅਥਾਰਟੀ ਹੈ ਤੇ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਅਥਾਰਟੀ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਈਏ। ਹਿੰਦੂ ਮਹਾਂਸਭਾ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਓ, ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਣਗੇ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਰਿਲੀਜਸ(ਧਾਰਮਿਕ) ਮਾਈਂਡ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਗੌਰਮਿੰਟ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਦੀ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਖੁੱਦ ਹੀ ਮੂੰਝ ਗਏ ਹਨ। ਸ਼ਿਵ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ ਗਿਆਨ ਸਾਗਰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਦਾ ਸਾਗਰ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਉਹ ਜਦੋਂ ਸਾਮਣੇ ਆਕੇ ਗਿਆਨ ਦੇਣ ਤਾਂ ਰਾਜਾਈ ਸਥਾਪਨ ਹੋਵੇ। ਫ਼ਿਰ ਤਾਂ ਬਸ ਰਾਜਾਈ ਸਥਾਪਨ ਹੋ ਗਈ ਫਿਰ ਸਾਮਣੇ ਉਦੋਂ ਆਉਣ ਜਦੋਂ ਰਾਜਾਈ ਗਵਾਓ। ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ ਹੈ ਸ਼ਿਵ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ ਗਿਆਨ ਸਾਗਰ, ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ। ਇਸ ਤੇ ਨਾਟਕ ਬਣਾਉਣੇ ਹਨ, ਜੋ ਮਨੁਖਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿਚੋਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਗੱਲ ਨਿਕਲ ਜਾਵੇ। ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ਿਵ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਪਤਿਤ-ਪਾਵਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਸਤਰ ਆਦਿ ਜੋ ਵੀ ਬਣੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਭ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਮਤ ਤੇ ਮਨੁਖਾਂ ਨੇ ਬਣਾਏ ਹਨ। ਬਾਬਾ ਦਾ ਸ਼ਾਸਤਰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਸਨਮੁੱਖ ਆਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬੇਗਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰਿੰਸ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਨੋਲਜ਼ ਮੈਂ ਹੀ ਸਨਮੁੱਖ ਸੁਣਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਉਹ ਗੀਤਾ ਸੁਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਚਾਹੇ ਗੀਤਾ ਸੁਣਾੳਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉੱਥੇ ਭਗਵਾਨ ਸਨਮੁੱਖ ਤਾਂ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਗੀਤਾ ਦਾ ਭਗਵਾਨ ਸਨਮੁੱਖ ਸੀ ਜੋ ਸਵਰਗ ਬਣਾ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਤਾਂ ਕੀ ਉਹ ਗੀਤਾ ਸੁਣਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਮਰਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਗੀਤਾ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸ਼ਾਸਤਰ ਨਹੀਂ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਗੀਤਾ ਨਾਲ ਸਵਰਗ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੋਈ ਹੈ ਇਸਲਈ ਗੀਤਾ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਉਹ ਗੀਤਾ ਇਕ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਨਾ। ਦੂਜੇ ਧਰਮ ਸਭ ਪਿੱਛੋਂ ਆਏ ਹਨ। ਹੋਰ ਕੋਈ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਤੁਸੀਂ ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਬਣੋਗੇ। ਫਿਰ ਮਨੁਖਾਂ ਨੂੰ ਪਿਲਾਉਂਦੇ ਵੀ ਗੰਗਾਜਲ ਹੈ, ਜਮੁਨਾਜਲ ਨਹੀਂ ਪਿਲਾਉਂਦੇ। ਗੰਗਾਜਲ ਦਾ ਹੀ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਵੈਸ਼ਨਵ ਲੋਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਮਟਕੇ ਭਰਕੇ ਲੈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਬੂੰਦ-ਬੂੰਦ ਪਾਕੇ ਪੀਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਭ ਰੋਗ ਮਿਟ ਜਾਣ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹੈ ਗਿਆਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰਾ ਜਿਸਨਾਲ 21 ਜਨਮ ਦੇ ਦੁੱਖ ਮਿਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਚੇਤਨ ਗਿਆਨ ਗੰਗਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਪਿਛਾੜੀ ਵਿੱਚ ਗਿਆਨ ਗੰਗਾਵਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਉਹ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ ਹਨ। ਇਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਕੋਈ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਨਾਲ ਦੇਵਤਾ ਬਣ ਜਾਣਗੇ। ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਵੀ ਗਿਆਨ ਸੁਣਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੈ ਗਿਆਨ ਦੇ ਸਾਗਰ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਦੀਆਂ ਗਿਆਨ ਗੰਗਾਵਾਂ। ਗਿਆਨ ਸਾਗਰ ਗੀਤਾ ਗਿਆਨ ਦਾਤਾ ਇਕ ਸ਼ਿਵ ਹੈ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਤਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਪਤਿਤ ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ, ਜਿਸਨੂੰ ਗਿਆਨ ਦੇਵੇਂ। ਇਹ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਭਗਵਾਨ ਬੈਠ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਹੇ ਅਰਜੁਨ ਜਾਂ ਹੇ ਸੰਜੇ...ਨਾਮ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਤਿੱਖਾ ਹੈ, ਨਿਮਿਤ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਤੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ ਹੈ। ਸ਼ਿਵ ਹੋ ਗਿਆ ਨਿਰਾਕਾਰ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਸਾਗਰ ਬਲਿਸਫੁੱਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਨੋਲਜ਼ਫੁੱਲ ਬਲਿਸਫੁੱਲ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ। ਸ਼ਿਵ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਨੋਲਜ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਰਹਿਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨੋਲਜ਼ ਹੀ ਰਹਿਮ ਹੈ। ਮਾਸਟਰ ਰਹਿਮ ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਬੇਰਿਸਟਰ, ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਆਦਿ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਤਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਬਲਿਸ ਦੀ ਦਰਕਾਰ ਨਹੀਂ। ਤਾਂ ਪਹਿਲੋਂ-ਪਹਿਲੇ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਨਿਰਾਕਾਰ ਗਿਆਨ ਸਾਗਰ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਜਾਂ ਸਤਿਯੁਗੀ ਸਾਕਾਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ। ਇਹ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ।

ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜੋ ਵੀ ਪੈਗੰਬਰ ਆਦਿ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਉਹ ਪਾਵਨ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ। ਦਵਾਪਰ ਤੋਂ ਮਾਇਆ ਦਾ ਰਾਜ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸਭ ਪਤਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਤੰਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਸੀਂ ਜਾਈਏ। ਜੋ ਧਰਮ ਸਥਾਪਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਹੀ ਫਿਰ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਬਲ ਨਾਲ ਧਰਮ ਸਥਾਪਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਅਪਵਿੱਤਰ ਬਣਨਾ ਹੀ ਹੈ। ਮੁੱਖ ਹਨ ਚਾਰ ਧਰਮ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਡਾਲ ਡਾਲੀਆਂ ਨਿਕਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ, ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਸਿੱਧ ਹੋਣ ਨਾਲ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਸਤਰ ਉੱਡ ਜਾਣਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹੈ ਮਨੁੱਖਾ ਦੇ ਬਣਾਏ ਹੋਏ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦਾ ਸ਼ਾਸਤਰ ਇਕ ਹੀ ਗੀਤਾ ਹੈ। ਮੋਸਟ ਬਿਲਵੇਡ ਬਾਪ ਕਿੰਨਾ ਸਹਿਜ਼ ਕਰਕੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਤੋਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਮੱਤ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਨਿਰਾਕਾਰ ਗਿਆਨ ਸਾਗਰ ਜੇਯੰਤੀ ਜਾਂ ਸੱਤਯੁਗੀ ਸਾਕਾਰ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੇਯੰਤੀ ਸੋ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ? ਇਸਦੇ ਲਈ ਵਡੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਬੁਲਾਉਣੀ ਪਵੇ। ਇਹ ਗੱਲ ਸਿੱਧ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਪੰਡਿਤ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਆਕੇ ਲਕਸ਼ ਲੈਣਗੇ। ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਤੇ ਕੁੱਝ ਤੇ ਕਰਨਾ ਹੈ ਨਾ। ਹਿੰਦੂ ਮਹਾਂਸਭਾ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਓ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ। ਸਤਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਹੈ ਆਦਿ ਸਨਾਤਨ ਦੇਵੀ ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ। ਬਾਕੀ ਸਭਾ ਆਦਿ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਸਭਾਵਾਂ ਹਨ ਸੰਗਮ ਤੇ। ਪਹਿਲੇ-ਪਹਿਲੇ ਤਾਂ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਦਿ ਸਨਾਤਨ ਸਭਾ ਹੈ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀ, ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੀ। ਪਾਂਡਵਾਂ ਨੇ ਹੀ ਜਿੱਤ ਪਾਈ ਜੋ ਫਿਰ ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਹੋਏ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਕੋਈ ਆਦਿ ਸਨਾਤਨ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀ ਸਭਾ ਕਹਿ ਨਾ ਸਕੇ। ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਸਭਾ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ ਉਹ ਹੈ ਸਾਵਰੰਟੀ। ਕਲਪ ਦੇ ਸੰਗਮ ਤੇ ਇਹ ਸਭਾਵਾਂ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕ ਸੀ ਪਾਂਡਵ ਸਭਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਆਦਿ ਸਨਾਤਨ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀ ਸਭਾ ਕਹਾਂਗੇ। ਇਹ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ । ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੀ ਚੋਟੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਹੈ। ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸਭਾ ਕਹੋਗੇ। ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਸਮਝਾਉਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਗਿਆਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਠਾ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ਿਵ ਹੀ ਗੀਤਾ ਗਿਆਨ ਦਾਤਾ ਦਿਵਿਆ ਚਕਸ਼ੂ ਵਿਧਾਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਭ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਕਾਨਫਰੰਸ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਅਸੀਂ ਸਿੱਧ ਕਰ ਦਸ ਸਕਾਂਗੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਮੇਜ਼ਰ, ਕਮਾਂਡਰ ਆਦਿ ਦੀ ਵੀ ਸਭਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਕਮਾਂਡਰ ਮਹਾਰਥੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਕ੍ਰਿਏਟਰ, ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਹਨ, ਸਵਰਗ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਡਰੈਕਸ਼ਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ - ਮਹਾਂਸਭਾ ਬਣਾਓ ਫਿਰ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਚੁੱਕੋ। ਗੀਤਾ ਦਾ ਭਗਵਾਨ ਸਿੱਧ ਹੋਣ ਨਾਲ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਸਮਝਣਗੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਯੋਗ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਗਾਈਡ ਬਣ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਉੱਡਣ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਤਾਂ ਬਣੋ। ਮਾਇਆ ਨੇ ਖੰਭ ਤੋੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਯੋਗ ਲਗਾਉਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਆਤਮਾ ਪਵਿੱਤਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਅਤੇ ਉਡੋਗੇ। ਅੱਛਾ!

ਮਿੱਠੇ-ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਾਪ ਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁਡਮੋਰਨਿੰਗ । ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ।


ਧਾਰਨਾ ਲਈ ਮੁੱਖ ਸਾਰ:-
1. ਗਿਆਨ ਅਮ੍ਰਿਤਧਾਰਾ ਨਾਲ ਸਭ ਨੂੰ ਨਿਰੋਗੀ ਅਤੇ ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਦੇਵਤਾ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਮਾਸਟਰ ਰਹਿਮਦਿਲ ਬਣਨਾ ਹੈ।

2. ਗਿਆਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਠਾ ਅਨੁਸਾਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਬਣ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਤੇ ਸਿੱਧ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਿਵ ਜੇਯੰਤੀ ਹੀ ਗੀਤਾ ਜੇਯੰਤੀ ਹੈ, ਗੀਤਾ ਗਿਆਨ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਜਨਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।


ਵਰਦਾਨ:-
ਬਾਪ ਦੇ ਸਨੇਹ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਧਾਰਨ ਕਰ ਸਾਰੇ ਅਕਰਸ਼ਨਾ ਤੋਂ ਮੁੱਕਤ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸੱਚੇ ਸਨੇਹੀ ਭਵ:

ਬਾਪ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਸਨੇਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਲੇਕਿਨ ਬੱਚੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਸਨੇਹ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਅਮ੍ਰਿਤਵੇਲੇ ਦੇ ਆਦਿ ਸਮੇਂ ਤੇ ਬਾਪ ਦੇ ਸਨੇਹ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਤਮ ਸਨੇਹ ਸਮਾਇਆ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸਨੇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਜੇਕਰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਸਨੇਹ ਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਣ ਮਾਇਆ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਨਾਲ ਅਨੇਕਾਂ ਸਨੇਹਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕ੍ਰਿਸ਼ਤ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਸੱਚੇ ਸਨੇਹੀ ਬਣ ਪਰਮਾਤਮ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਰਹੋ।

ਸਲੋਗਨ:-
ਦੇਹ, ਦੇਹ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆ ਅਤੇ ਸਬੰਧਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ ਹੀ ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਨਿਵਾਸੀ ਹਨ।