24.06.19        Punjabi Morning Murli        Om Shanti         BapDada         Madhuban


ਮਾਤੇਸ਼ਵਰੀ ਜੀ

ਗੀਤ:-
ਇਹ ਮੇਰਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸੰਸਾਰ ਹੈ....

ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ
ਨਾਲੇਜ਼ਫੁਲ, ਬੇਹੱਦ ਦਾ ਬਾਪ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੀ ਜੋ ਔਰਿਜ਼ਨਲ ਸਟੇਜ਼ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ ਕਿ ਆਤਮਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਇੱਕ ਹੀ ਸਟੇਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਭਾਵੇਂ ਅਨਾਦਿ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਸਟੇਜ਼ ਬਦਲਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ - ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਦਲਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਆਤਮਾ ਅਨਾਦਿ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਹੈ, ਪਰ ਆਤਮਾ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਕਰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਫਲ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਰਿਸਪੋਨਸੀਬਲ ਆਤਮਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਤਾਂ ਸਭ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਿ ਆਤਮਾ ਦਾ ਪਿਤਾ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਪਿਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਅਸੀਂ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਠਹਿਰੇ, ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਸਦਾ ਪਿਤਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵੀ ਪਿਤਾ ਹਾਂ। ਜੇ ਆਤਮਾ ਸੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਕਹਾਂਗੇ ਤਾਂ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਪਰਮਪਿਤਾ ਵੀ ਕਹਾਂਗੇ। ਪਰ ਪਿਤਾ ਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਰਿਲੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਪਿਤਾ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਵੀ ਪਿਤਾ ਹੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਪਿਤਾ ਕਹਿਣਗੇ ਕੌਣ! ਜ਼ਰੂਰ ਪਿਤਾ ਤੇ ਪੁੱਤਰ ਜੋ ਦੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ। ਪਿਤਾ ਕਹਿਣ ਦਾ ਸਬੰਧ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਬੰਧ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮ ਆਤਮਾ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਬੈਠ ਕੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹੁਣ ਤੁਹਾਡੀ ਜੋ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਤੇ ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਸਥਿਤੀ ਸੀ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਫ਼ਰਕ ਹੈ। ਹੁਣ ਮੈ ਆਇਆ ਹਾਂ ਉਸੀ ਫ਼ਰਕ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣ ਲਈ। ਬਾਪ ਸਮਝ ਦੇ ਕੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਜੋ ਔਰਿਜਨਲ ਸਟੇਜ਼ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲੋ। ਕਿਵੇਂ ਫੜੋ, ਉਸਦਾ ਗਿਆਨ ਵੀ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਬਲ ਵੀ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੋ ਤਾਂ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਕਰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਬਲ ਆਵੇਗਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਰਮ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਗੇ। ਕਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਚੰਗਾ ਕਰਮ ਕਰੀਏ ਪਰ ਫਿਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡਾ ਮਨ ਚੰਗੇ ਵਲ ਲੱਗਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਦੂਜੇ ਵਲ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਕਰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਬਲ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਸਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਤਮੋ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤਿ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਦਬਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਬੁੱਧੀ ਸਾਡੀ ਉਸੇ ਵੱਲ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਵਲ ਬੁੱਧੀ ਜਾਣ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਯੋਗ ਲਾਓ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈ ਸਮਝ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸੀ ਅਧਾਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਜੋ ਬੋਝ ਹੈ, ਬੰਧਨ ਹੈ, ਜੋ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਬਣ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਉਸ ਤੇ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਸਾਫ ਕਰਦੇ ਚਲੋ। ਫਿਰ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਕਰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨਤਾ ਦੀ ਪਾਵਰ ਆਉਂਦੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਉਸੇ ਹੀ ਆਧਾਰ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਅਸਲੀ ਸੀ।

ਫਿਰ ਜਿਵੇਂ ਆਤਮਾ ਉਦਾਂ ਸ਼ਰੀਰ ਵੀ ਮਿਲੇਗਾ ਤੇ ਸੰਸਾਰ ਵੀ ਉਂਵੇਂ ਦਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੇ ਇਵੇਂ ਦਾ ਸੰਸਾਰ ਹੁਣ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਵਰਲਡ ਕਿਰਿਏਟਰ, ਪਰ ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਕਦੀ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜੋ ਬੈਠ ਕਰਕੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਹੋਰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ, ਕਰਾਇਸਟ ਆਇਆ, ਬੁੱਧ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਨਵਾਂ ਧਰਮ ਸਥਾਪਨ ਕਰ ਲੀਤਾ ਪਰ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣਾ, ਇਹ ਕੰਮ ਹੈ ਉਸਦਾ ਜੋ ਵਰਲਡ ਕਿਰਿਏਟਰ, ਵਰਲਡ ਆਲਮਾਇਟੀ ਅਥਾਰਿਟੀ ਹੈ। ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਸਮਝਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਰਤੱਵ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕਰਤੱਵ ਤੇ ਐਕਟ ਬਾਕੀ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂ ਇਸ ਮਨੁੱਖ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਹਰ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਦਾ ਐਕਟ ਆਪਣਾ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ ਕਿ ਸਾਰੀ ਐਕਟ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਹੀ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਹਰ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਦਾ ਆਪਣਾ - ਆਪਣਾ ਕਰਮ ਦਾ ਖਾਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸੋ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਚੰਗੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਵੀ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਰਾਈਸਟ, ਬੁੱਧ ਆਏ, ਇਸਲਾਮੀ ਆਏ, ਗਾਂਧੀ ਆਇਆ, ਜੋ - ਜੋ ਚੰਗੇ - ਚੰਗੇ ਆਏ ਉਹ ਸਭ ਆਪਣਾ - ਆਪਣਾ ਪਾਰ੍ਟ ਪਲੇਅ ਕਰਕੇ ਗਏ। ਇਸੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜਨਮਾਂ ਦਾ ਪਾਰ੍ਟ ਹੈ। ਇੱਕ ਸ਼ਰੀਰ ਛੱਡ ਦੂਜਾ ਲਿਆ, ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਜਨਮਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਤਮਾ ਉਹ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਰਿਕਾਰਡ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਉਹ ਪਲੇਅ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੈ ਪਲੇਅ ਕਰਨ ਦਾ ਸਥਾਨ, ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਟਕ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਡਰਾਮਾ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਵੀ ਐਕਟ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਐਕਟ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਹੈ। ਪਰ ਉੱਚਾ ਕਿਸ ਵਿੱਚ ਹੈ? ਉਹ ਆ ਕਰਕੇ ਸਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਦੇ ਹਨ।

ਇਹ ਹੈ ਹੀ ਕਰਮ ਦਾ ਖੇਲ, ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਆਪਣਾ - ਆਪਣਾ ਪਾਰ੍ਟ ਪਲੇਅ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਵੀ ਪਾਰ੍ਟ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਸਦ੍ਰਿਸ਼ ਜਨਮ - ਮਰਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਓਂਦੇ ਹਨ। ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਸਦ੍ਰਿਸ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਮ ਦਾ ਖਾਤਾ ਉਲਟਾ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈ ਤਾਂ ਬਸ ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਿਬਰੇਟ ਕਰਨ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਲਿਬ੍ਰੇਟਰ, ਬੰਧਨ ਛੁਡਾਉਣ ਵਾਲਾ ਗਤੀ ਸਦਗਤੀ ਦਾਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਆਤਮਾ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦਾ ਜੋ ਬੰਧਨ ਚੜਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਪਿਓਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਹੈ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਛੁਡਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਲੈ ਜਾਣਾ, ਤਾਂ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਜੋ ਅਨਾਦਿ ਨਿਯਮ ਤੇ ਕਾਇਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਣਾ ,ਫਿਰ ਇਸ ਮਨੁੱਖ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਵਾਧਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਹ ਸਮਾਂ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋ ਇਹ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਐਵੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਵਧਦੀ ਹੈ ਤਾ ਵਧਦੀ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਨਹੀਂ। ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਚੀਜ ਦਾ ਨਿਯਮ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਵੀ ਨਿਯਮ ਹੈ, ਪਹਿਲਾ ਬਾਲ, ਫਿਰ ਕਿਸ਼ੋਰ, ਫਿਰ ਯੁਵਾ,ਫਿਰ ਬੁਢਾਪਾ। ਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਵੀ ਜਲਦੀ ਨਹੀਂ, ਬਜ਼ੁਰਗ ਹੁੰਦੇ - ਹੁੰਦੇ ਜੜਜੜੀਭੂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਵਧਣਾ ਤੇ ਉਸਦਾ ਅੰਤ ਹੋਣਾ,ਇਹ ਵੀ ਨਿਯਮ ਹੈ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਜਨਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਵੀ ਨਿਯਮ ਹੈ। ਇਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਵੀ ਸਟੇਜ਼ ਹੈ ਤੇ ਫਿਰ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਵੀ ਸਟੇਜ਼ ਹੈ,ਫਿਰ ਜਨਰੇਸ਼ਨ ਜੋ ਵੀ ਚਲੀ ਉਸਦੀ ਵੀ ਸਟੇਜ਼ ਹੈ,ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਭ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਵੀ ਸਟੇਜ਼ ਹੈ। ਪਹਿਲਾ ਜਿਹੜਾ ਧਰਮ ਹੈ ਉਹ ਸਭ ਨਾਲੋਂ ਤਾਕਤ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਿੱਛੇ ਹੋਲੀ - ਹੋਲੀ ਜੋ ਆਉਂਦੇ ਨੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਵੰਡਣਾਂ, ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਚਲਣਾ, ਹਰ ਇਕ ਗੱਲ ਨਿਯਮ ਨਾਲ ਚਲਦੀ ਹੈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਣਾ ਹੈ।

ਇਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਬਾਪ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੇਰਾ ਵੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਾਰ੍ਟ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਇਕ ਸੋਲ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਗਾਡ ਕੋਈ ਦੂਜੀ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਲ ਹੀ ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਤੇ ਉੱਚਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਗਾਡ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇ ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾ ਹੋ ਮੈਂ ਵੀ ਉਹਦਾ ਹੀ ਹਾਂ। ਜਿਵੇ ਤੁਹਾਡਾ ਬੱਚਾ ਹੈ ਉਹ ਵੀ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਹੋ, ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਤਾ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਨਾ। ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਆਤਮਾ ਹੀ ਹਾਂ, ਆਤਮਾ, ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਫਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਫ਼ਰਕ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਮੇਰੇ ਜੋ ਫਰਜ਼ ਹਨ ਉਹ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਖਰੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਕੋਈ ਹਦ ਦੇ ਇਕ ਧਰਮ ਦਾ ਸਥਾਪਕ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਕਿਰਿਏਟਰ ਹਾਂ, ਉਹ ਹੋ ਗਏ ਧਰਮ ਦੇ ਕਿਰਿਏਟਰ । ਜਿਵੇ ਉਹ ਆਤਮਾਵਾਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਵੇਂ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਮਹਾਨ ਹੈ ਤੇ ਸਭ ਨਾਲੋਂ ਨਿਰਾਲਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਨਿਰਾਲਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਸਭ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕੰਮ ਹੈ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਇਆ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣਾ ਤੇ ਨਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸੈਪਲਿੰਗ ਲਗਾਣਾ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਅੰਗ੍ਰਜੀ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਹੈਵਨਲੀ ਗਾਡ ਫਾਦਰ। ਜਿਵੇਂ ਕ੍ਰਾਇਸਟ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਰਿਸ਼ਚੈਨਿਟੀ ਦਾ ਫਾਦਰ, ਉਸਨੂੰ ਹੈਵਨਲੀ ਦਾ ਗਾਡ ਫਾਦਰ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ। ਹੈਵਨ ਦਾ ਸਥਾਪਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੈ। ਤੇ ਹੈਵਿਨ ਵਰਲਡ ਹੋ ਗਈ ਨਾ, ਹੈਵਿਨ ਕੋਈ ਇੱਕ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਤਾ ਵਰਲਡ ਦਾ ਸਥਾਪਕ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਵਰਲਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਧਰਮ, ਇੱਕ ਰਾਜ ਹੋਏਗਾ, ਤੱਤਵ ਆਦਿ ਸਭ ਬਦਲ ਜਾਣਗੇ ਇਸ ਲਈ ਬਾਪ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਹੈਵਨਲੀ ਗਾਡ ਫਾਦਰ।

ਦੂਜਾ, ਗਾਡ ਇਜ਼ ਟਰੁੱਥ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਟਰੁੱਥ ਕੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ, ਕਿਸ ਵਿੱਚ ਟਰੁੱਥ? ਇਹ ਵੀ ਸਮਝਣ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕੋਈ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਗੌਡ ਹੈ। ਗੌਡ ਕੋਈ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਬਸ ਸੱਚ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਨਹੀਂ, ਗੌਡ ਇਜ਼ ਟਰੁੱਥ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਗੌਡ ਨੇ ਹੀ ਆਕੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦੱਸੀ ਹੈ, ਗੌਡ ਇਜ਼ ਟਰੁੱਥ ਮੰਨਿਆ ਗੌਡ ਹੀ ਟਰੁੱਥ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਤੱਦ ਹੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾਲੇਜ਼ਫੁਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਓਸ਼ਨ ਆਫ ਨਾਲੇਜ਼, ਓਸ਼ਨ ਆਫ ਬਲਿਸ, ਗਾਡ ਨੋਜ਼, (ਇਸ਼ਵਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ)... ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੁਝ ਜਾਨਣ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਨਾ! ਤੇ ਉਹ ਕਿਹੜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੈ? ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ, ਗੌਡ ਨੋਜ਼। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਭ ਕੁਝ ਹਨ ਪਰ ਉਸਦੀ ਜੋ ਮਹਿਮਾ ਹੈ ਨਾ ਉਹ ਇਸ ਤੇ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਜੋ ਥੱਲੇ ਡਿਗੀ ਹੈ ਉਹ ਉੱਚੀ ਕਿਵੇਂ ਚੜ੍ਹੇ, ਇਸ ਚੱਕਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਗੌਡ ਨੋਜ਼। ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਓਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੈ ਕਿਓਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਨਣਾ ਸਭ ਵੱਖ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਜਾਨਣਾ ਹੱਦ ਹੈ, ਕਹਿੰਦੇ ਵੀ ਹਨ ਮਨੁੱਖ ਅਲਪਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸ੍ਰਵਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਨਾਲੇਜ਼ਫੁਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮਤਲਬ ਸਰਵ ਦਾ ਗਿਆਤਾ ਮਤਲਬ ਜਾਨਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਤੇ ਜੋ ਸ੍ਰਵਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਟਰੁੱਥ ਨੂੰ ਜਾਣ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਯਥਾਰਥ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਨਾਲੇਜ਼ ਜਿਹਦੇ ਕੋਲ ਹੋਵੇਗੀ ਉਹ ਜ਼ਰੂਰ ਸਭ ਨੂੰ ਦਵੇਗਾ ਨਾ। ਜੇ ਆਪ ਜਾਨਣ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਦੇਣ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਹੈ! ਜਾਨਣ ਦਿਉ। ਪਰ ਨਹੀਂ।ਉਸਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਕੁਆਲੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਗਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਏ ਹਾਂ ਕਦੀ ਕੁੱਝ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਹੇ ਰੱਬ! ਹੁਣ ਤੂੰ ਆ ਹੁਣ ਤੂੰ ਇਹ ਕਰ! ਖੈਰ ਕਰ, ਰਹਿਮ ਕਰ, ਮੇਰੇ ਦੁੱਖ ਦੂਰ ਕਰ ਤੇ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਉਸਤੋਂ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਨਾ। ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਸੰਬੰਧ ਹੈ ਨਾ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੇ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਇਹਸਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜੇ ਕਦੀ ਕੀਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਕਿਓਂ ਉਸਦੇ ਲਈ ਅਸੀਂ ਮੱਥਾਪੁੱਟੀ ਕਰਦੇ। ਜਦ ਕੋਈ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਆਓਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਬੜੀ ਹੈਲਪ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸਮੇਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਮ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਆਓਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕਦੀ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਹੇਗਾ ਇਹ ਰੱਬ ਨੇ ਕੀਤਾ�. ਬਸ ਰੱਬ ਇਵੇਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਸਦਾ ਬੜਾ ਕੰਮ ਹੈ, ਵਰਲਡ ਦਾ ਕੰਮ, ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਪੈਸਾ ਮਿਲ ਗਿਆ, ਇਹ ਰੱਬ ਨੇ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵੀ ਚੰਗੇ ਕਰਮ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਤੇ ਉਸ ਕਰਮ ਦਾ ਫਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਚੰਗੇ ਮਾੜੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਉਸਦਾ ਵੀ ਅਸੀਂ ਫਲ ਪਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਆ ਕੇ ਜੋ ਕਰਮ ਸਿਖਾਇਆ ਉਸ ਦਾ ਜੋ ਫਲ ਹੈ ਉਹ ਵੱਖ ਹੈ। ਅਲਪਕਾਲ ਦਾ ਸੁੱਖ ਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਨਾਲੇਜ਼ ਦਿਤੀ ਉਸ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁੱਖ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਕੰਮ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ ਨਾ ਇਸ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈ ਹੀ ਆਕੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਜੋ ਯਥਾਰਥ ਨਾਲੇਜ਼ ਹੈ ਉਹ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਰਮ ਯੋਗ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਰਮ ਨੂੰ, ਘਰ - ਗ੍ਰਿਹਸਤ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਓ ਉਸ ਦੀ ਨਾਲੇਜ਼ ਮੈ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ। ਤੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ, ਕਰਮ ਛੱਡਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਰਮ ਤਾਂ ਅਨਾਦਿ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਇਹ ਕਰਮ ਸ਼ੇਤਰ ਵੀ ਅਨਾਦਿ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਹੈ ਤਾਂ ਕਰਮ ਵੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਕਰਮ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਓ ਇਹ ਆਕੇ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕਰਮ ਦਾ ਖਾਤਾ ਅਕਰਮ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਕਰਮ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕੋਈ ਬੁਰਾ ਖਾਤਾ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਅੱਛਾ।

ਇਵੇਂ ਬਾਪਦਾਦਾ ਤੇ ਮਾਂ ਦੇ ਮਿੱਠੇ - ਮਿੱਠੇ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ, ਖ਼ਬਰਦਾਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁਡ ਮਾਰਨਿੰਗ। ਅੱਛਾ।

ਵਰਦਾਨ:-
ਸਦਾ ਉਮੰਗ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਵਿਚ ਰਹਿ ਮਨ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ਨਸੀਬ ਭਵ

ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਨਸੀਬ ਬੱਚੇ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਵਿਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਸਿਧੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਮਨ ਤੋਂ ਸਦਾ ਵਾਹ - ਵਾਹ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗੀਤ ਵਜਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ। ਵਾਹ ਬਾਬਾ! ਵਾਹ ਤਕਦੀਰ! ਵਾਹ ਮਿੱਠਾ ਪਰਿਵਾਰ! ਵਾਹ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਸੰਗਮ ਦਾ ਸੁਹਾਵਣਾ ਸਮਾਂ! ਹਰ ਕਰਮ ਵਾਹ - ਵਾਹ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਆਪ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ਨਸੀਬ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਦੀ ਵਾਏ, ਆਈ (ਕਿਓਂ, ਮੈਂ) ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ। ਵਾਏ ਦੇ ਬਜਾਏ ਵਾਹ - ਵਾਹ ਤੇ ਆਈ ਦੇ ਬਜਾਏ ਬਾਬਾ -ਬਾਬਾ ਸ਼ਬਦ ਹੀ ਆਓਂਦਾ ਹੈ।

ਸਲੋਗਨ:-
ਜੋ ਸੰਕਲਪ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਸ ਨੂੰ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਗੌਰਮੈਂਟ ਦੀ ਸਟੈਂਪ ਲਗਾ ਦਿਓ ਤਾਂ ਅਟਲ ਰਹਾਂਗੇ।