01.03.21        Punjabi Morning Murli        Om Shanti         BapDada         Madhuban


"ਮਿੱਠੇ ਬੱਚੇ :- ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ - ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਹੈ, ਕਦੀ ਵੀ ਮਤਭੇਦ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਹੈ।"

ਪ੍ਰਸ਼ਨ:-
ਹਰ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਕੋਲੋਂ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਪੁੱਛਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ?

ਉੱਤਰ:-
ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਪੁੱਛੋ - 1. ਮੈਂ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਚੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ। 2. ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਦੈਵੀ ਗੁਣਾ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਕਿਥੋਂ ਤੱਕ ਹੈ? 3. ਮੈਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਹਾਂ! 4.ਸਦਾ ਸ਼ੀਰਖੰਡ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਸਾਡੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕਮਤ ਹੈ? 5. ਮੈਂ ਸਦਾ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹਾਂ?

ਗੀਤ:-
ਭੋਲੇਨਾਥ ਸੇ ਨਿਰਾਲਾ।

ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ
ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਹੋ ਈਸ਼ਵਰੀ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ। ਅੱਗੇ ਸੀ ਆਸੁਰੀ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ।ਆਸੁਰੀ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਭੋਲੇਨਾਥ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸ਼ਿਵ ਸ਼ੰਕਰ ਵੱਖ - ਵੱਖ ਹਨ। ਉਹ ਸ਼ੰਕਰ ਦੇਵਤਾ ਹੈ, ਸ਼ਿਵ ਬਾਪ ਹੈ। ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਈਸ਼ਵਰੀ ਸੰਪਰਦਾਏ ਮਤਲਬ ਈਸ਼ਵਰੀ ਫੈਮਿਲੀ। ਉਹ ਹੈ ਆਸੁਰੀ ਫੈਮਿਲੀ ਰਾਵਣ ਦੀ ਕਿੰਨਾ ਫ਼ਰਕ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਈਸ਼ਵਰੀ ਫੈਮਿਲੀ ਦੁਆਰਾ ਈਸ਼ਵਰ ਕੋਲੋਂ ਸਿੱਖ ਰਹੇ ਹੋ ਕਿ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਰੂਹਾਨੀ ਪਿਆਰ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੁਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਿਆਰ ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਭਰਨਾ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਪੂਰੀ ਪਦਵੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣਗੇ। ਉੱਥੇ ਤੇ ਹੈ ਹੀ ਇੱਕ ਧਰਮ ਇੱਕ ਰਾਜ। ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਰਾਜਾਈ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੇਹ - ਅਭਿਮਾਨ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮਤਭੇਦ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਮਤਭੇਦ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਜਾਵਾਂ ਖਾਕੇ ਫ਼ਿਰ ਪਾਸ ਹੋਣਗੇ। ਫ਼ਿਰ ਉਹ ਇੱਕ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਉਸ ਪਾਸੇ ਹੈ ਆਸੁਰੀ ਸੰਪਰਦਾਏ ਅਤੇ ਆਸੁਰੀ ਫੈਮਿਲੀ - ਟਾਈਪ। ਇੱਥੇ ਹੈ ਈਸ਼ਵਰੀ ਫੈਮਿਲੀ ਟਾਈਪ। ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਦੈਵੀ ਗੁਣ ਧਾਰਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਬਾਪ ਸਰਵ ਗੁਣ ਸੰਪੰਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਤੇ ਚਲਦੇ ਹਨ ਉਹ ਹੀ ਵਿਜੇ ਮਾਲਾ ਦਾ ਦਾਨਾ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਨਹੀਂ ਬਣਨਗੇ ਉਹ ਪਰਜਾ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਤੇ ਡੀ.ਟੀ ਗੌਰਮਿੰਟ ਹੈ। 100 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪਿਓਰਿਟੀ, ਪੀਸ, ਪ੍ਰਾਸਪੈਰਿਟੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੁਲ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਦੈਵੀ ਗੁਣ ਧਾਰਨ ਕਰਨੇ ਹਨ। ਕਈ ਤਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੈਵੀ ਗੁਣ ਧਾਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਕੁਲ ਦਾ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਰੂਹਾਨੀ ਸਨੇਹ ਹੀ ਤਾਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਦੇਹੀ - ਅਭਿਮਾਨੀ ਹੋਣਗੇ, ਇਸਲਈ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਭਦੀ ਅਵਸਥਾ ਇੱਕਰਸ, ਇੱਕਜਿਹੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਖਾ ਕੇ ਪਦਵੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੋ ਪੈਣਗੇ। ਘੱਟ ਪਦਵੀ ਪਾ ਲੈਣਗੇ। ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ੀਰਖੰਡ ਹੋਕੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੂਣਪਾਣੀ ਹੋ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਦੈਵੀਗੁਣ ਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉੱਚ ਪਦਵੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾ ਸਕਣਗੇ। ਲੂਣਪਾਣੀ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਈ ਵਾਰ ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਸਰਵਿਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰੁਕਾਵਟ ਪਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉੱਚ ਪਦਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸ਼ੀਰਖੰਡ ਹੋਣ ਦੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮਾਇਆ ਲੂਣਪਾਣੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰਵਿਸ ਬਦਲੇ ਡਿਸਸਰਵਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਬੈਠ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਫੈਮਿਲੀ। ਈਸ਼ਵਰ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਵੀ ਹੋ। ਕਈ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਕਈ ਦੂਜੇ- ਦੂਜੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਹੋ ਤਾਂ ਇਕੱਠੇ ਨਾ। ਬਾਪ ਵੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ, ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਕਦੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਕੀ ਆਕੇ ਕਰਦੇ ਹਨ? ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਪ ਦਵਾਰਾ ਹੁਣੇ ਪਰਿਚੈ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਰਚਤਾ ਅਤੇ ਰਚਨਾ ਦੇ ਆਦਿ - ਮੱਧ - ਅੰਤ ਨੂੰ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ। ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਹ ਚੱਕਰ ਕਿਵੇਂ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਕਿਹੜਾ ਵਕ਼ਤ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਘੋਰ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹਨ।

ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਰਚਤਾ ਬਾਪ ਨੇ ਆਕੇ ਸਾਰਾ ਸਮਾਚਾਰ ਸੁਣਾਇਆ ਹੈ। ਨਾਲ - ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹੇ ਸਾਲੀਗ੍ਰਾਮੋਂ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੋ। ਇਹ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ। ਤੁਸੀਂ ਪਾਵਨ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਨਾ। ਪੁਕਾਰਦੇ ਆਏ ਹੋ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਇਆ ਹਾਂ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਹਨ - ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸ਼ਿਵਾਲਾ ਬਨਾਉਣ, ਰਾਵਣ ਨੇ ਵੈਸ਼ਾਲਿਆ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਖੁੱਦ ਹੀ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਤਿਤ ਵਿਸ਼ਸ਼ ਹਾਂ। ਭਾਰਤ ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਸੰਪੂਰਨ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਸੀ। ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਾਰੀ ਮਨੁੱਖ ਪੂਜਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਹੀ ਵਿਕਾਰੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪੂਜੀਏ ਤਾਂ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਸਨ ਫਿਰ ਪੂਜਾਰੀ ਵਿਕਾਰੀ ਬਣੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹੀ ਤੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਹੇ ਪਤਿਤ - ਪਾਵਨ ਆਓ, ਆਕੇ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਬਣਾਓ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਅੰਤਿਮ ਜਨਮ ਤੁਸੀਂ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣੋ। ਮਾਮੇਕਮ ਯਾਦ ਕਰੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਪ ਕੱਟ ਜਾਣਗੇ। ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਤੋਂ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣ ਜਾਵੋਗੇ ਫਿਰ ਚੰਦ੍ਰਵੰਸ਼ੀ ਸ਼ਤਰੀਏ ਫੈਮਿਲੀ - ਟਾਈਪ ਵਿੱਚ ਆਵੋਂਗੇ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਹੋ ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਫੈਮਿਲੀ ਟਾਈਪ ਫਿਰ ਦੈਵੀ ਫੈਮਿਲੀ ਵਿੱਚ 21 ਜਨਮ ਰਹੋਗੇ। ਇਸ ਈਸ਼ਵਰੀਏ ਫੈਮਿਲੀ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਅੰਤਿਮ ਜਨਮ ਪਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰ ਫਿਰ ਸ੍ਰਵਗੁਣ ਸੰਪੰਨ ਬਣਨਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਪੁਜੀਏ ਸੀ - ਬਰੋਬਰ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸੀ ਫਿਰ ਪੁਜਾਰੀ ਬਣੇ ਹੋ। ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਪਵੇ ਨਾ। ਭਗਵਾਨ ਹਨ ਬਾਪ। ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਫੈਮਿਲੀ ਹੋਈ ਨਾ। ਗਾਉਂਦੇ ਵੀ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਮਾਤ - ਪਿਤਾ ਹਮ ਬਾਲਿਕ ਤੇਰੇ… ਤਾਂ ਫੈਮਿਲੀ ਠਹਿਰੇ ਨਾ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਤੋਂ ਸੁਖ ਘਨੇਰੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੀ ਫੈਮਿਲੀ ਬੇਸ਼ਕ ਹੋ। ਪ੍ਰੰਤੂ ਡਰਾਮਾ ਪਲਾਨ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਵਣ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦੇ ਬਾਦ ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਦੁਖ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੁਸੀਂ ਐਕੁਰੇਟ ਫੈਮਿਲੀ ਹੋ। ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਵਿੱਖ 21 ਜਨਮ ਲਈ ਵਰਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਵਰਸਾ ਫਿਰ ਦੈਵੀ ਫੈਮਲੀ ਵਿੱਚ 21 ਜਨਮ ਕਾਇਮ ਰਹੇਗਾ। ਦੈਵੀ ਫੈਮਿਲੀ ਸਤਿਯੁਗ ਤ੍ਰੇਤਾ ਤੱਕ ਚਲਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਰਾਵਣਰਾਜ ਹੋਣ ਨਾਲ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੈਵੀ ਫੈਮਿਲੀ ਦੇ ਹਾਂ। ਵਾਮ ਮਾਰਗ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਨਾਲ ਆਸੁਰੀ ਫੈਮਿਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। 63 ਜਨਮ ਸੀੜੀ ਡਿੱਗਦੇ ਆਏ ਹੋ। ਇਹ ਸਾਰੀ ਨਾਲੇਜ਼ ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅਸਲ ਤੁਸੀਂ ਦੇਵੀ ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ ਦੇ ਹੋ। ਸਤਿਯੁਗ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸੀ ਕਲਯੁਗ। ਸੰਗਮ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਦੇਵਤਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ ਹੀ ਸੰਗਮ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਧਰਮ ਤੋਂ ਫਿਰ ਦੈਵੀ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਲਕਸ਼ਮੀ - ਨਾਰਾਇਣ ਨੇ ਇਹ ਰਾਜ ਕਿਵੇਂ ਲੀਤਾ। ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਆਸੁਰੀ ਰਾਜ ਸੀ ਫਿਰ ਦੈਵੀ ਰਾਜ ਕੱਦ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਲਪ - ਕਲਪ ਸੰਗਮ ਤੇ ਆਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੇਵਤਾ ਸ਼ਤ੍ਰੀਯ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਫੈਮਿਲੀ। ਸਭ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਗਾਡ ਫਾਦਰ। ਪਰ ਬਾਪ ਨੂੰ ਨਾ ਜਾਨਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨਿਧਨ ਦੇ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਇਸਲਈ ਬਾਪ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਘੋਰ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਤੋਂ ਸੋਝਰਾ ਕਰਨ। ਹੁਣ ਸ੍ਵਰਗ ਸਥਾਪਨ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ, ਦੈਵੀ ਗੁਣ ਧਾਰਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਹ ਵੀ ਮਾਲੂਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ - ਸ਼ਿਵ ਜਯੰਤੀ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸ਼ਿਵ ਜਯੰਤੀ ਦੇ ਬਾਦ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ? ਜਰੂਰ ਦੈਵੀ ਰਾਜ ਦੀ ਜਯੰਤੀ ਹੋਈ ਹੋਵੇਗੀ ਨਾ। ਹੈਵਿਨਲੀ ਗਾਡ ਫਾਦਰ ਹੈਵਿਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਨ ਹੈਵਿਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ। ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਹੇਲ ਅਤੇ ਹੈਵਿਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੰਗਮ ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਸ਼ਿਵਰਾਤਰੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਨਾ। ਤਾਂ ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਜੋ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਉਹ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਧਾਰਨ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਦਿਲ ਤੇ ਵੀ ਉਹ ਚੜ੍ਹਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮਨਸਾ - ਵਾਚਾ - ਕਰਮਣਾ ਸਰਵਿਸ ਤੇ ਤਤਪਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ - ਜਿਵੇਂ ਦੀ ਸਰਵਿਸ ਉੰਨਾ ਦਿਲ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਆਲਰਾਉਂਡਰ ਵਰਕਰਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਕੰਮ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਣਾ, ਰੋਟੀ ਪਕਾਉਣਾ, ਬਰਤਨ ਮਾਂਜਣਾ...ਇਹ ਵੀ ਸਰਵਿਸ ਹੈ ਨਾ। ਬਾਪ ਦੀ ਯਾਦ ਹੈ ਫਸਟ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਨਾਲ ਹੀ ਵਿਕਰਮ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਦਾ ਵਰਸਾ ਮਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਸ੍ਰਵਗੁਣ ਸੰਪੰਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਯਥਾ ਰਾਜਾ ਰਾਣੀ ਤਥਾ ਪ੍ਰਜਾ। ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਭ ਮੰਨਰਕਵਾਸੀ ਹਨ। ਸਭ ਦੀ ਉਤਰਦੀ ਕਲਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਹੁਣ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਬਾਪ ਸਭ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣ ਸੁੱਖ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਸਲਈ ਬਾਪ ਨੂੰ ਲਿਬ੍ਰੇਟਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਸ਼ਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਸੀਂ ਬਾਪ ਤੋਂ ਵਰਸਾ ਲੈ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਲਾਇਕ ਬਣ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਲਾਇਕ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਹਾਂਗੇ ਜੋ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜ ਪਦਵੀ ਪਾਉਣ ਲਾਇਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਬਾਬਾ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਆਉਣਗੇ। ਇਵੇਂ ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਕਿ ਸਭ 84 ਜਨਮ ਲੈਣਗੇ। ਜੋ ਥੋੜਾ ਪੜ੍ਹਨਗੇ ਉਹ ਦੇਰੀ ਨਾਲ ਆਉਣਗੇ, ਤਾਂ ਜਨਮ ਵੀ ਘੱਟ ਹੋਣਗੇ ਨਾ। ਕੋਈ 80, ਕੋਈ 82, ਕੌਣ ਜਲਦੀ ਆਉਂਦੇ, ਕੌਣ ਪਿੱਛੇ ਆਉਂਦੇ…ਸਾਰਾ ਮਦਾਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੇ ਹੈ। ਸਾਧਾਰਨ ਪ੍ਰਜਾ ਪਿੱਛੋਂ ਆਏਗੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ 84 ਜਨਮ ਹੋ ਨਾ ਸਕਣ। ਪਿੱਛੋਂ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਬਿਲਕੁਲ ਲਾਸਟ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗਾ ਉਹ ਤ੍ਰੇਤਾ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਜਨਮ ਲਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਵਾਮਮਾਰਗ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਤਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਕਿਵੇਂ 84 ਜਨਮ ਲਏ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਹ ਸੀੜੀ ਹੈ। ਇਹ ਗੋਲਾ ਹੈ ਡਰਾਮਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ। ਜੋ ਪਾਵਨ ਸਨ ਉਹ ਹੀ ਹੁਣ ਪਤਿਤ ਬਣੇ ਹਨ ਫਿਰ ਪਾਵਨ ਦੇਵਤਾ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਭ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਐਸਪੀਸੀਅਸ ਯੁਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਲਿਹਾਰੀ ਬਾਪ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਸੀ, ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਹ ਤਾਂ ਸਮਝਾਉਣਾ ਪਵੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਈਸ਼ਵਰੀ ਫੈਮਿਲੀ - ਟਾਈਪ ਦੇ ਹਾਂ। ਈਸ਼ਵਰ ਸਭ ਦਾ ਬਾਪ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਮਾਤਾ - ਪਿਤਾ ਗਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਉੱਥੇ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਫਾਦਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਂ ਬਾਪ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਡਾਪਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਾਦਰ ਕ੍ਰਿਏਟਰ ਹੈ ਤਾਂ ਮਦਰ ਵੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕ੍ਰਿਏਸ਼ਨ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਹੈਵਿਨਲੀ ਗਾਡ ਫਾਦਰ ਕਿਵੇਂ ਹੈਵਿਨ ਸਥਾਪਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਨਾ ਭਾਰਤਵਾਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ, ਨਾ ਵਿਲਾਇਤ ਵਾਲੇ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼, ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਸੰਗਮ ਤੇ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸੰਗਮ ਤੇ ਹੋ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਮਾਮੇਕਮ ਯਾਦ ਕਰੋ। ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਹੈ - ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ। ਆਤਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵੱਖ ਰਹੇ ਬਹੁਕਾਲ… ਸੁੰਦਰ ਮੇਲਾ ਕਿੱਥੇ ਹੋਵੇਗਾ! ਸੁੰਦਰ ਮੇਲਾ ਜਰੂਰ ਇੱਥੇ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਾਪ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਸੁੰਦਰ ਮੇਲਾ। ਜੀਵਨਮੁਕਤੀ ਦਾ ਵਰਸਾ ਸਭ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੀਵਨਬੰਧ ਤੋਂ ਛੁਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਾਂਤੀਧਾਮ ਤਾਂ ਸਭ ਜਾਣਗੇ - ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਧਰਮ ਸਥਾਪਨ ਅਰਥ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਥੱਲੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਵਧੇ ਤਾਂ ਰਾਜੇ ਦੇ ਲਈ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਨ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਆਦਿ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ। ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਤੋਂ ਰਜੋ ਵਿੱਚ ਜੱਦ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਤੱਦ ਲੜਾਈ ਝਗੜਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲੇ ਸੁੱਖ ਫਿਰ ਦੁੱਖ। ਹੁਣ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਦੁਰਗਤੀ ਨੂੰ ਪਾਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਇਸ ਕਲਯੁਗੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਫਿਰ ਸਤਿਯੁਗੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੋਣੀ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਨੂੰਪੁਰੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਵਾਰਾ। ਜੋ ਜਿਵੇਂ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਵਿਸ਼ਨੂੰਪੁਰੀ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਪ੍ਰਾਲਬੱਧ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਈਸ਼ਵਰ ਤੋਂ ਭਵਿੱਖ 21 ਜਨਮਾਂ ਦਾ ਵਰਸਾ ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਜਿੰਨਾ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਐਕੁਰੇਟ ਬਣਾਉਣਗੇ… ਤੁਹਾਨੂੰ ਐਕੁਰੇਟ ਬਣਨਾ ਹੈ। ਘੜੀ ਵੀ ਲੀਵਰ ਅਤੇ ਸਲੰਡਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਨਾ। ਲੀਵਰ ਬਹੁਤ ਐਕੁਰੇਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਐਕੁਰੇਟ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਅਨ ਐਕੁਰੇਟ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਘੱਟ ਪਦਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਕੇ ਐਕੁਰੇਟ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਸਭ ਐਕੁਰੇਟ ਨਹੀਂ ਚਲਦੇ। ਤਦਬੀਰ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਹੀ ਬਾਪ ਹੈ। ਤਕਦੀਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਹੈ ਇਸਲਈ ਪਦਵੀ ਘੱਟ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਤੇ ਨਾ ਚਲਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਸੁਰੀ ਗੁਣ ਨਾ ਛੱਡਣ ਕਾਰਨ, ਯੋਗ ਵਿੱਚ ਨਾ ਰਹਿਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਯੋਗ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਜਿਵੇਂ ਪੰਡਿਤ। ਯੋਗ ਘੱਟ ਹੈ ਇਸਲਈ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਵੱਲ ਲਵ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਧਾਰਨਾ ਵੀ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। ਸ਼ਕਲ ਹੀ ਜਿਵੇਂ ਮੁਰਦਿਆਂ ਮਿਸਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਫੀਚਰਸ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਰਸ਼ਿਤ ਰਹਿਣੇ ਚਾਹੀਦਾ । ਜਿਵੇਂ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਵਰਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਗਰੀਬ ਦਾ ਬੱਚਾ ਸਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਏ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਗਰੀਬ ਸੀ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਨੇ ਅਡਾਪਟ ਕੀਤਾ ਹੈ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਈਸ਼ਵਰੀ ਸੰਪਰਦਾਏ ਦੇ ਬਣੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਤਕਦੀਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਦਵੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਟਰਾਣੀ ਬਣਦੇ ਨਹੀਂ। ਬਾਪ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਹਨ ਪਟਰਾਣੀ ਬਣਾਉਣ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਕਿਸ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਸ਼ੰਕਰ ਤਿੰਨੋਂ ਹਨ ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਬੱਚੇ। ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸ੍ਵਰਗ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਵਾਰਾ। ਸ਼ੰਕਰ ਦਵਾਰਾ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਾਕੀ ਥੋੜੇ ਬੱਚਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਲ੍ਯ ਤਾਂ ਹੁੰਦੀ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਖਲਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੈ ਤਾਂ ਜਿਵੇ ਕਿ ਪ੍ਰਲ੍ਯ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਤ ਦਿਨ ਦਾ ਫਰਕ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਭ ਮੁਕਤੀਧਾਮ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਤਿਤ - ਪਾਵਨ ਬਾਪ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਹੈ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਦੇਹੀ - ਅਭਿਮਾਨੀ ਬਣੋ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਬੰਧੀ ਯਾਦ ਪੈਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਛੱਡਿਆ ਵੀ ਹੈ ਫਿਰ ਵੀ ਬੁੱਧੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਨਸ਼ਟੋਮੋਹਾ ਹੈ ਨਹੀਂ, ਇਸ ਨੂੰ ਅਵਿਭਚਾਰੀ ਯਾਦ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਦਗਤੀ ਨੂੰ ਪਾ ਨਾ ਸਕਣ ਕਿਓਂਕਿ ਦੁਰਗਤੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਛਾ!

ਮਿੱਠੇ- ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਾਪ ਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁਡਮੋਰਨਿੰਗ । ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ।

ਧਾਰਨਾ ਲਈ ਮੁੱਖ ਸਾਰ:-
1. ਬਾਪਦਾਦਾ ਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦੇ ਲਈ ਮਨਸਾ - ਵਾਚਾ - ਕਰਮਨਾ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਐਕੁਰੇਟ ਅਤੇ ਆਲਰਾਊਂਡਰ ਬਣਨਾ ਹੈ।

2. ਇਵੇਂ ਦੇਹੀ - ਅਭਿਮਾਨੀ ਬਣਨਾ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਬੰਧੀ ਯਾਦ ਨਾ ਆਵੇ। ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ - ਬਹੁਤ ਰੂਹਾਨੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਹੈ, ਲੂਨ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਹੈ।

ਵਰਦਾਨ:-
ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਥ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਦਵਾਰਾ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਅਵਿੱਦਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਇੰਦ੍ਰੀ ਸੁੱਖ ਅਤੇ ਆਨੰਦ ਸਵਰੂਪ ਭਵ:

ਜਿਵੇਂ ਬੱਚਾ ਜੇਕਰ ਬਾਪ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਥਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਚੱਲੇ ਤਾਂ ਥੱਕੇਗਾ ਵੀ, ਰੋਵੇਗਾ ਵੀ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਬਾਪ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹੋ। ਜਰਾ ਵੀ ਮਿਹਨਤ ਜਾਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ। ਸੰਗਮਯੁਗ ਤੇ ਜੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਥ ਵਾਲੀ ਆਤਮਾਵਾਂ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਅਵਿੱਦਿਆ ਮਾਤਰਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਵੀ ਇੱਕ ਨੈਚੁਰਲ ਕਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਤੀਇੰਦ੍ਰੀਏ ਸੁੱਖ ਜਾਂ ਆਨੰਦ ਸਵਰੂਪ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਸਲੋਗਨ:-
ਰੂਹੇ ਗੁਲਾਬ ਬਣ ਆਪਣੀ ਰੂਹਾਨੀ ਵ੍ਰਿਤੀ ਨਾਲ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਰੂਹਾਨੀਅਤ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਫੈਲਾਓ।