18-04-21 ਸਵੇਰੇ ਦੀ ਮੁਰਲੀ ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ "ਅਵਿਯਕਤ ਬਾਪ ਦਾਦਾ” ਰਿਵਾਇਜ਼ 14-12-87 ਮਧੂਬਨ


ਸੰਗਮਯੁਗੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ

ਅੱਜ ਬਾਪਦਾਦਾ ਆਪਣੇ ਸਰਵ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣ, ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਥੀ ਬਣ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਹਰਸ਼ਿਤ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਤਲਬ ਸਹਿਜ ਖ਼ੁਦ ਯੋਗੀ ਆਤਮਾਵਾਂ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸਾਥੀ ਬਣ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਮਤਲਬ ਗਿਆਨੀ ਤੂ ਆਤਮਾਵਾਂ, ਸੱਚੇ ਸੇਵਾਧਾਰੀ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਮਤਲਬ ਸਮਾਨ ਅਤੇ ਸੰਪੰਨ ਕਰਮਾਤੀਤ ਆਤਮਾਵਾਂ। ਬਾਪਦਾਦਾ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤਿੰਨੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਤਿੰਨੋਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੱਥੇ ਤੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣੇ ਹਨ? ਸੰਮਗਯੁਗ ਦੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਇਹ ਤਿੰਨੋਂ ਹੀ ਜਰੂਰੀ ਹਨ ਯੋਗੀ ਤੂੰ ਆਤਮਾ, ਗਿਆਨੀ ਤੂੰ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਕਰਮਾਤੀਤ ਆਤਮਾ - ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਹੈ ਤਾਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੀਵਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵੀ ਨਾ ਬਣਨਾ ਮਤਲਬ ਸੰਪੂਰਨ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸੁੱਖ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਤੋਂ ਵੰਚਿਤ ਰਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿਓਂਕਿ ਬਾਪਦਾਦਾ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਵਰਦਾਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਯਥਾ ਸ਼ਕਤੀ ਯੋਗੀ ਭਵ ਅਤੇ ਯਥਾ ਸ਼ਕਤੀ ਗਿਆਨੀ ਤੂੰ ਆਤਮਾ ਭਵ - ਅਜਿਹਾ ਵਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਨਾਲ - ਨਾਲ ਸੰਮਗਯੁਗ ਜੋ ਸਾਰੇ ਕਲਪ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਯੁਗ ਹੈ, ਇਸ ਯੁਗ ਮਤਲਬ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਰਦਾਨੀ ਸਮੇਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਓਂਕਿ ਵਰਦਾਤਾ ਬਾਪ ਵਰਦਾਨ ਵੰਡਣ ਇਸ ਸਮੇਂ ਹੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਵਰਦਾਤਾ ਦੇ ਆਉਣ ਕਾਰਨ ਸਮੇਂ ਵੀ ਵਰਦਾਨੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਰਦਾਨ ਹੈ। ਸਰਵ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੰਪੂਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਇਹ ਹੀ ਸਮੇਂ ਹੈ। ਸੰਪੂਰਨ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਵੀ ਇਹ ਹੀ ਵਰਦਾਨੀ ਸਮੇਂ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਕਲਪ ਵਿੱਚ ਕਰਮ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਾਲਬੱਧ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਰਮ ਵਾਈਜ ਫਲ ਆਪ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਵਰਦਾਨੀ ਸਮੇਂ ਤੇ ਇੱਕ ਕਦਮ ਤੁਹਾਡਾ ਕਰਮ ਅਤੇ ਪਦਮਗੁਣਾ ਬਾਪ ਦਵਾਰਾ ਮਦਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਾ ਪਦਮਗੁਣਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਹੁਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਪ੍ਰਾਲਬੱਧ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭੋਗਣ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣਦੇ ਹੋ। ਸਿਰਫ ਜਮਾਂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਖਾਂਦੇ ਹੋਏ ਥੱਲੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਲਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਯੁਗ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਨਾਲ ਕਲਾ ਵੀ 16 ਕਲਾ ਤੋਂ 14 ਕਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਨਾ। ਪਰ ਸੰਪੂਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਜੋ 16 ਕਲਾ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣਨ? ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਸਮੇਂ ਇਹ ਸੰਗਮਯੁਗ ਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਬਾਪ ਖੁਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਸਰਵ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਵਰਦਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਸੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਫਲਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਹੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਖੁਲੇ ਭੰਡਾਰ, ਭਰੁਪੂਰ ਭੰਡਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਜਿੰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ, ਇੱਕ ਦਾ ਪਦਮਗੁਣਾ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਸਿਰਫ ਆਪਣਾ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਲਬੱਧ ਪਾਈ, ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ। ਪਰ ਰਹਿਮਦਿਲ ਬਣ, ਦਾਤਾ ਬਣ, ਵਿਧਾਤਾ ਬਣ, ਸਰਵ ਸੰਬੰਧੀ ਬਣ ਖ਼ੁਦ ਹਰ ਸੈਕਿੰਡ ਮਦਦਗਾਰ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਸੈਕਿੰਡ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਕਈ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੇ ਸਮਾਨ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਮਦਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣਦੇ ਹਨ ਕਿਓਂਕਿ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਈ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਭਟਕੀ ਹੋਈ ਨਿਰਬਲ ਆਤਮਾਵਾਂ ਹਨ, ਥਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਇਸਲਈ ਇੰਨੇ ਤੱਕ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਮਦਦਗਾਰ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਆਪ ਆਫਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਰਵ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਬੋਝ ਬਾਪ ਨੂੰ ਦੇ ਦਵੋ। ਬੋਝ ਉਠਾਉਣ ਦੀ ਆਫਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭਾਗਿਆਵਿਧਾਤਾ ਬਣ ਨਾਲੇਜਫੁੱਲ ਬਣਾਏ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਸਪਸ਼ੱਟ ਸਮਝਾਏ ਭਾਗ ਦੀ ਲਕੀਰ ਖਿੱਚਣ ਦਾ ਕਲਮ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਗ ਦੀ ਲਕੀਰ ਜਿੰਨੀ ਲੰਬੀ ਖਿੱਚਣਾ ਚਾਹੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖਿੱਚ ਲੋ। ਸਰਵ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਖਜਾਨਿਆਂ ਦੀ ਚਾਬੀ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਚਾਬੀ ਵੀ ਕਿੰਨੀ ਸਹਿਜ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਮਾਇਆ ਦੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਆਉਂਦੇ ਵੀ ਹਨ ਤਾਂ ਛਤ੍ਰਛਾਇਆ ਬਣ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੇਫ ਵੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਜਿੱਥੇ ਛਤ੍ਰਛਾਇਆ ਹੈ ਉਥੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਕੀ ਕਰੇਗਾ। ਸੇਵਾਧਾਰੀ ਵੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਪਰ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਬੁੱਧੀਵਾਨਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਬਣ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਟੱਚ ਵੀ ਕਰਦੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਾਮ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ, ਕੰਮ ਬਾਪ ਦਾ ਸਹਿਜ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੰਨਾ ਲਾਡ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲਾਡਲੇ ਬਣਾ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਈ ਝੂਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਝੁਲਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ! ਪਾਂਵ ਥੱਲੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਣ ਦਿੰਦੇ। ਕਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਝੂਲੇ ਵਿੱਚ, ਕਦੀ ਸੁੱਖ ਦੇ ਝੂਲੇ ਵਿੱਚ, ਕਦੀ ਬਾਪ ਦੀ ਗੋਦੀ ਦੇ ਝੂਲੇ ਵਿੱਚ, ਆਨੰਦ, ਪ੍ਰੇਮ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਝੂਲੇ ਵਿੱਚ ਝੂਲਦੇ ਰਹੋ। ਝੂਲਣਾ ਮਤਲਬ ਮੌਜ ਮਨਾਉਣਾ। ਇਹ ਸਰਵ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਇਸ ਵਰਦਾਨੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਵਰਦਾਤਾ ਵਿਧਾਤਾ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਬਾਪ ਅਤੇ ਸਰਵ ਸੰਬੰਧ ਨਿਭਾਉਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬਾਪ ਰਹਿਮਦਿਲ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਾ ਪਦਮ ਦੇਣ ਦੀ ਵਿਧੀ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹਿਸਾਬ - ਕਿਤਾਬ ਚੁਕਤੁ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲੈਣਗੇ। ਸਾਥੀ ਕੌਣ ਹੈ, ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਨਾ? ਫਿਰ ਇਹ ਇੱਕ ਦਾ ਪਦਮਗੁਣਾ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਹੁਣ ਰਹਿਮਦਿਲ ਹਨ, ਫਿਰ ਹਿਸਾਬ - ਕਤਾਬ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤਾਂ ਮਾਫ ਵੀ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਖ਼ਤ ਭੁੱਲ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਫ ਕਰ ਹੋਰ ਹੀ ਮਦਦਗਾਰ ਬਣਾ ਅੱਗੇ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਿਰਫ ਦਿਲ ਤੋਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਮਤਲਬ ਮਾਫ ਹੋਣਾ। ਜਿਵੇਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਾਲੇ ਮਾਫੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਾਫੀ ਨਹੀਂ ਲੈਣੀ ਹੁੰਦੀ। ਮਹਸੂਸਤਾ ਦੀ ਵਿਧੀ ਹੀ ਮਾਫੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਦਿਲ ਤੋਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਜਾਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਚਲਾਉਣ ਦੇ ਲਕਸ਼ ਨਾਲ, ਇਹ ਮਾਫੀ ਮਨਜੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਬੱਚੇ ਚਤੁਰ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਾਤਾਵਰਨ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਹੁਣ ਤਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਲਵੋ, ਮਾਫੀ ਲੈ ਲੋ, ਅੱਗੇ ਵੇਖਾਂਗੇ। ਪਰ ਬਾਪ ਵੀ ਨਾਲੇਜਫੁਲ ਹੈ, ਜਾਣਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੇ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਮਾਫੀ ਮਨਜੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਬਿਨਾ ਵਿਧੀ ਦੇ ਸਿੱਧੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ ਨਾ। ਵਿਧੀ ਇਕ ਕਦਮ ਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿੱਧੀ ਪਦਮ ਕਦਮ ਜਿੰਨੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਪਰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਦੀ ਵਿਧੀ ਤਾਂ ਯਥਾਰਥ ਹੋਈ ਨਾ। ਤਾਂ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਕਿੰਨੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਰਦਾਨੀ ਸਮੇਂ ਕਿਵੇਂ ਹੈ - ਇਹ ਸੁਣਾਇਆ।

ਵਰਦਾਨ:-

ੀ ਸਮੇਂ ਤੇ ਵੀ ਵਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਲੈਣਗੇ ਤਾ ਹੋਰ ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਲੈਣਗੇ? ਸਮੇਂ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਮਾਣ ਇਹ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਵੀ ਸਭ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਇਸਲਈ ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ ਉਹ ਹੁਣ ਵਰਦਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਪ ਦੀ ਮਦਦ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਵੋ, ਬਣਾ ਲਵੋ। ਫਿਰ ਇਹ ਡਾਇਮੰਡ ਚਾਂਸ ਮਿਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਤਾਂ ਸੁਣੀ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੀਵਨ ਦੀ ਜੋ 3 ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੱਸੀਆਂ - ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨੋਂ ਵਿੱਚ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣੋ। ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਲੋਗਨ ਵੀ ਇਹ ਹੀ ਹੈ - ‘ਯੋਗੀ ਬਣੋ, ਪਵਿੱਤਰ ਬਣੋ। ਗਿਆਨੀ ਬਣੋ, ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣੋ। ਜੱਦ ਨਾਲ ਚਲਣਾ ਹੀ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹੀ ਨਾਲ ਚੱਲਣਗੇ। ਜੋ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਉਹ ਨਾਲ ਚੱਲਣਗੇ ਕਿਵੇਂ? ਸਮੇਂ ਤੇ ਤਿਆਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਦੇ ਲਈ ਕਿਓਂਕਿ ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਬਣਨਾ ਮਤਲਬ ਤਿਆਰ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਸਮਾਨਤਾ ਹੀ ਹੱਥ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ? ਅੱਗੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਪਿੱਛੇ - ਪਿੱਛੇ ਆਉਂਦੇ ਰਹੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਥੀ ਨਹੀਂ ਹੋਏ। ਸਾਥੀ ਤਾਂ ਨਾਲ ਚੱਲਣਗੇ। ਬਹੁਤਕਾਲ ਦਾ ਸਾਥ ਰਹਿਣਾ, ਸਾਥੀ ਬਣ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣਨਾ - ਇਹ ਬਹੁਤਕਾਲ ਦਾ ਸੰਸਕਾਰ ਹੀ ਸਾਥੀ ਬਣਾ ਸਾਥ ਲੈ ਜਾਏਗਾ। ਹੁਣ ਵੀ ਸਾਥ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ, ਇਸ ਨਾਲ ਸਿੱਧ ਹੈ ਕਿ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਦਾ ਸੰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਦੂਰੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਵਾਏਗਾ ਇਸਲਈ ਹੁਣ ਤੋਂ ਤਿੰਨੋਂ ਹੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਚੈਕ ਕਰੋ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਾਲ ਰਹੋ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾਪ ਦੇ ਸਾਥੀ ਬਣ ਸੇਵਾ ਕਰੋ। ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਬਾਪ, ਨਿਮਿਤ ਕਰਣਹਾਰ ਮੈਂ ਹਾਂ। ਤਾਂ ਕਦੀ ਵੀ ਸੇਵਾ ਹਲਚਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਲਿਆਵੇਗੀ। ਜਿੱਥੇ ਇਕੱਲੇ ਹੋ ਤਾਂ ਮੈਂ - ਪਨ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹੋ, ਫਿਰ ਮਾਇਆ ਬਿੱਲੀ ਮਿਆਉਂ - ਮਿਆਉਂ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ‘ਮੈਂ - ਮੈਂ’ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਮੈਂ ਆਊਂ, ਮੈਂ ਆਊਂ। ਮਾਇਆ ਨੂੰ ਬਿੱਲੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਨਾ। ਤਾਂ ਸਾਥੀ ਬਣ ਸੇਵਾ ਕਰੋ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨ ਦੀ ਵੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਬੜੀ ਗੂੜੀ ਹੈ, ਉਹ ਫਿਰ ਸੁਣਾਵਾਂਗੇ।

ਅੱਜ ਸਿਰਫ ਇਹ 3 ਗੱਲਾਂ ਚੈਕ ਕਰਨਾ। ਹੋਰ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦਾ ਲਾਭ ਕਿੱਥੇ ਤੱਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ? ਕਿਓਂਕਿ ਸਮੇਂ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਜਾਨਣਾ ਮਤਲਬ ਮਹਾਨ ਬਣਨਾ। ਖੁਦ ਨੂੰ ਜਾਨਣਾ, ਬਾਪ ਨੂੰ ਜਾਨਣਾ - ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਮਹੱਤਵ ਦਾ ਹੈ ਉਵੇਂ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਜਾਨਣਾ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਸਮਝਿਆ, ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ? ਬਾਪਦਾਦਾ ਬੈਠ ਰਿਜਲਟ ਸੁਣਾਉਣ - ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਆਪਣੀ ਰਿਜਲਟ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕੱਢੋ ਕਿਓਂਕਿ ਬਾਪਦਾਦਾ ਨੇ ਰਿਜਲਟ ਅਨਾਊਂਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਰਿਜਲਟ ਨੂੰ ਸੁਣ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਨਾਊਂਸ ਹੋ ਗਿਆ, ਹੁਣ ਕੀ ਕਰਾਂਗੇ, ਹੁਣ ਜੋ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਹਾਂ ਠੀਕ ਹਾਂ ਇਸਲਈ ਫਿਰ ਵੀ ਬਾਪਦਾਦਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਇਹ ਚੈਕ ਕਰੋ। ਇਹ ਇੰਡਾਇਰੈਕਟ ਰਿਜਲਟ ਸੁਣਾ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿਓਂਕਿ ਪਹਿਲੇ ਤੋਂ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਰਿਜਲਟ ਸੁਣਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕਦੀ 6 ਮਾਸ, ਕਦੀ ਇੱਕ ਵਰ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਕਈ ਇਹ ਵੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ 6 ਮਾਸ ਤਾਂ ਪੂਰੇ ਹੋ ਗਏ, ਕੁਝ ਸੁਣਾਇਆ ਨਹੀਂ। ਪਰ ਦੱਸਿਆ ਨਾ ਕਿ ਹੁਣ ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਰਹਿਮਦਿਲ ਦਾ ਹੈ, ਵਰਦਾਨ ਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਚਿੱਤਰਗੁਪਤ, ਗੁਪਤ ਹੈ। ਫਿਰ ਪ੍ਰਤੱਖ ਹੋਵੇਗਾ ਇਸਲਈ ਫਿਰ ਵੀ ਬਾਪ ਨੂੰ ਰਹਿਮ ਆਉਂਦਾ ਹੈ - ਚੱਲੋ ਇਕ ਸਾਲ ਹੋਰ ਦੇ ਦਵੋ, ਫਿਰ ਵੀ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਚਾਹੇ ਤਾਂ ਕੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਸਭ ਦੀ ਇੱਕ - ਇੱਕ ਗੱਲ ਅਨਾਊਂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਭੋਲਾਨਾਥ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਨਾ। ਤਾਂ ਕਈ ਬੱਚੇ ਹੁਣ ਵੀ ਬਾਪ ਨੂੰ ਭੋਲਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਭੋਲੇਨਾਥ ਤਾਂ ਹੈ ਪਰ ਮਹਾਕਾਲ ਵੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਉਹ ਰੂਪ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੋਂਗੇ ਇਸਲਈ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਭੋਲੇਨਾਥ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਅਣਜਾਣ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਕਿਸਲਈ? ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਲਈ। ਸਮਝਿਆ? ਬਾਪਦਾਦਾ ਇਹ ਸਭ ਨਜ਼ਾਰੇ ਵੇਖ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੀ - ਕੀ ਖੇਡ ਕਰਦੇ ਹਨ - ਸਭ ਵੇਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਇਸਲਈ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਚੈਕ ਕਰੋ ਅਤੇ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਸੰਪੰਨ ਬਣਾਓ। ਅੱਛਾ!
ਚਾਰੋਂ ਪਾਸੇ ਦੇ ਸਰਵ ਯੋਗੀ ਤੂੰ ਆਤਮਾ, ਗਿਆਨੀ ਤੂੰ ਆਤਮਾ, ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਕਰਮਾਤੀਤ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖ਼ੁਦ ਦੇ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਜਾਣ ਮਹਾਨ ਬਣਨ ਵਾਲੀ ਮਹਾਨ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾਪ ਦੇ ਸਰਵ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਲਾਭ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਸਮਝਦਾਰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬੁੱਧੀ, ਸਵੱਛ ਬੁੱਧੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਾਵਨ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਪਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਮਸਤੇ।
ਪਾਰਟੀਆਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ:- ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਸਰਵ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਤੋਂ ਸੰਪੰਨ ਮਾਸਟਰ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਵਾਨ ਆਤਮਾਵਾਂ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਬਾਪ ਨੇ ਸ੍ਰਵਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਖਜਾਨਾ ਵਰਸੇ ਵਿੱਚ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਆਂ ਆਪਣਾ ਵਰਸਾ ਮਤਲਬ ਖਜਾਨਾ ਹੈ। ਆਪਣਾ ਖਜਾਨਾ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਨਾ। ਬਾਪ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਤਾਂ ਜੋ ਚੀਜ਼ ਆਪਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਵਿਨਾਸ਼ੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਵਰਸਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਹਨ। ਅੱਜ ਵਰਸਾ ਮਿਲਿਆ, ਕਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ। ਅੱਜ ਖਜਾਨੇ ਹਨ, ਕਲ ਕੋਈ ਸਾੜ੍ਹ ਦੇਵੇ, ਕੋਈ ਲੁੱਟ ਲਵੇ - ਅਜਿਹਾ ਖਜਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਖਰਚਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਧਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਗਿਆਨ ਦਾ ਖਜਾਨਾ ਵੰਡੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਵੱਧਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਸਰਵ ਸਾਧਨ ਵੀ ਆਪੇ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ। ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੇ ਲਈ ਵਰਸੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣ ਗਏ - ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਨਾ। ਵਰਸਾ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਹੈ! ਕੋਈ ਅਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਰਵ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਹਨ। ਅੱਛਾ!
ਅੰਮ੍ਰਿਤਵੇਲੇ ਵਿਦਾਈ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾਦੀਆਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਦਾਦੀ ਨਿਰਮਲਸ਼ਾਂਤਾ ਨਾਲ ਬਾਪਦਾਦਾ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ:-
ਮਹਾਂਰਥੀਆਂ ਦੇ ਹਰ ਕਦਮ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਬੋਲਣ, ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਬੋਲਣ ਪਰ ਹਰ ਕਰਮ, ਹਰ ਚਲਣ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਹੈ। ਸੇਵਾ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸੈਕਿੰਡ ਵੀ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਭਾਵੇਂ ਮਨਸਾ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਹੋਣ, ਭਾਵੇਂ ਵਾਚਾ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ, ਭਾਵੇਂ ਸੰਬੰਧ ਸੰਪਰਕ ਨਾਲ - ਪਰ ਨਿਰੰਤਰ ਯੋਗੀ ਵੀ ਹਨ ਤਾਂ ਨਿਰੰਤਰ ਸੇਵਾਧਾਰੀ ਵੀ ਹਨ। ਅੱਛਾ ਹੈ - ਜੋ ਮਧੂਬਨ ਵਿੱਚ ਖਜਾਨਾ ਜਮਾਂ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੰਡਕੇ ਖਿਲਾਉਣ ਲਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੋ। ਮਹਾਂਰਥੀਆਂ ਦਾ ਸਥਾਨ ਤੇ ਰਹਿਣਾ ਵੀ ਕਈ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਸਥੂਲ ਸਹਾਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਬਾਪ ਛਤ੍ਰਛਾਇਆ ਹੈ, ਇਵੇਂ ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਬੱਚੇ ਵੀ ਛਤ੍ਰਛਾਇਆ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਵੇਖ ਕਰਕੇ ਕਿੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਵਰਦਾਨ ਹੈ ਸਾਰੇ ਮਹਾਂਰਥੀਆਂ ਨੂੰ। ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਵਰਦਾਨ, ਮਸਤਕ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਕਿੰਨੇ ਵਰਦਾਨ ਹਨ! ਹਰ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਨਿਮਿਤ ਕਰਮਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਹੈ। ਨੈਣਾਂ ਤੋਂ ਵੇਖਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕੀ ਸਮਝਦੇ ਹੋ? ਸਾਰੇ ਸਮਝਦੇ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਬਾਪ ਦੀ ਨਜਰ ਦਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੀ ਨਜਰ ਤੋਂ ਅਨੁਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ਨਾ। ਮੁੱਖ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਹੈ, ਇਸ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਹੈ, ਕਦਮ - ਕਦਮ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਹੈ। ਕਿੰਨੇ ਵਰਦਾਨ ਹਨ, ਕੀ ਗਿਣਤੀ ਕਰਨਗੇ। ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਵਰਦਾਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਤੋਂ ਹੀ ਵਰਦਾਨ ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਜੋ ਵੀ ਕਦਮ ਚੁੱਕੋ, ਵਰਦਾਨਾਂ ਨਾਲ ਝੋਲੀ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਲਕਸ਼ਮੀ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਨਾ - ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਧਨ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੰਪਤੀ ਦੀ ਦੇਵੀ ਬਣ ਸੰਪਤੀ ਦਿੰਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਇਹ ਕਿਸ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਹੈ?
ਤਾਂ ਕਿੰਨੇ ਵਰਦਾਨ ਹਨ! ਬਾਪ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਕੋਈ ਵਰਦਾਨ ਰਿਹਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਤਾਂ ਫਿਰ ਕੀ ਦੇਣ? ਵਰਦਾਨਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਜੇ ਹੋਏ ਚਲ ਰਹੇ ਹੋ। ਜਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਨਾ - ਹੱਥ ਘੁਮਾਇਆ ਤਾਂ ਵਰਦਾਨ ਮਿਲ ਗਿਆ। ਤਾਂ ਬਾਪ ਨੇ ਤੇ ‘ਸਮਾਨ ਭਵ’ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਦਿੱਤਾ, ਇਸ ਨਾਲ ਸਭ ਵਰਦਾਨ ਮਿਲ ਗਏ। ਜੱਦ ਬਾਪ ਅਵਿੱਅਕਤ ਹੋਏ ਤਾਂ ਵੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ‘ਸਮਾਨ ਭਵ’ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਦਿੱਤਾ ਨਾ। ਸਿਰਫ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ, ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਮਹਾਵੀਰ ਬਾਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਵਰਦਾਨ ਮਿਲਿਆ। ਅੱਛਾ!
ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਅਤੇ ਦਵਾਈ ਹੈ ਹੀ, ਇਸਲਈ ਵੱਡੀ ਬਿਮਾਰੀ ਵੀ ਛੋਟੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਰੂਪਰੇਖਾ ਵਿਖਾਉਣੀ ਹੈ ਪਰ ਆਪਣਾ ਦਾਵ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸੂਲੀ ਤੋਂ ਕੰਢੇ ਦਾ ਰੂਪ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਬਾਪ ਦਾ ਹੱਥ ਅਤੇ ਸਾਥ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੈ ਹੀ। ਹਰ ਕਦਮ ਵਿੱਚ ਹਰ ਬੋਲ ਵਿੱਚ ਬਾਪ ਦੀ ਦੁਆ - ਦਵਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਸਲਈ ਬੇਫਿਕਰ ਰਹੋ। (ਇਸ ਨਾਲ ਫਰੀ ਕੱਦ ਹੋਣਗੇ?) ਇਵੇਂ ਫਰੀ ਹੋ ਜਾਵੋ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸੁਕਸ਼ਮਵਤਨ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੋ। ਇਸ ਨਾਲ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਬਿਮਾਰੀ, ਬਿਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸੇਵਾ ਦਾ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਸਭ ਸਮਝਣਗੇ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮਦਦ ਹੈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਥੋੜੀ ਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਅਨੁਭਵੀ ਬਣਾਏ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਹਿੰਮਤ ਦਿਲਾਉਣ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਲਈ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਰੂਪਰੇਖਾ ਵਿਖਾਈ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਦਿਲਸ਼ਿਕਸਤ ਹੋ ਜਾਣ। ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਐਗਜਾਮਪਲ ਰੂਪ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਰੂਪਰੇਖਾ ਵੇਖਦੇ ਹੋ, ਬਾਕੀ ਚੁਕਤੁ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਰੂਪਰੇਖਾ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਅੱਛਾ!
ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਰਾ ਭੈਣਾਂ ਨਾਲ:- ਦਿਲ ਤੋਂ ਹਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵਨਾ ਰੱਖਣਾ - ਇਹ ਹੀ ਦਿਲ ਦੀ ਥੈਂਕਸ ਹੈ। ਬਾਪ ਦੀ ਹਰ ਕਦਮ ਵਿੱਚ ਹਰ ਬਚੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਤੋਂ ਥੈਕੰਸ ਮਿਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਸੰਗਮਯੁਗ ਨੂੰ ਸਰਵ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੇ ਲਈ ਥੈਕੰਸ ਦੇਣ ਦਾ ਸਮੇਂ ਕਹਾਂਗੇ। ਸੰਗਮਯੁਗ ਪੂਰਾ ਹੀ ਥੈਂਕਸ ਡੇ ਹੈ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਦੋ ਨੂੰ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵਨਾ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ ਅਤੇ ਬਾਪ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਛਾ!
ਵਰਦਾਨ:- ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰ ਵਿਘਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਘਨ ਜੀਤ ਭਵ
ਜੋ ਬੱਚੇ ਜਮਾਂ ਕਰਨਾ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਹੁਣੇ - ਹੁਣੇ ਕਮਾਇਆ, ਹੁਣੇ - ਹੁਣੇ ਵੰਡਿਆ, ਖ਼ੁਦ ਵਿੱਚ ਸਮਾਇਆ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। ਸਿਰਫ ਵੰਡਣ ਅਤੇ ਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਹੀ ਵਿਘਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਵਿਘਨਜੀਤ ਬਣ ਜਾਣਗੇ। ਫਿਰ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਘਨ ਲਗਣ ਨੂੰ ਡਿਸਟਰਬ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ। ਇਸਲਈ ਜਿਵੇਂ ਚਿਹਰੇ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਝਲਕ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਇਵੇਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਝਲਕ ਵੀ ਵਿਖਾਈ ਦਵੇ।

ਸਲੋਗਨ:-

ਪਰਿਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਘਬਰਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਕ ਸਮਝਕੇ ਪਾਠ ਸਿੱਖ ਲਵੋ।


******
ਸੂਚਨਾ