" ਕਰਮਾਤੀਤ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਗਹਿਰੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ"
ਅੱਜ ਵਿਦੇਹੀ ਬਾਪਦਾਦਾ ਆਪਣੇ ਵਿਦੇਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ। ਹਰ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਆਤਮਾ ਵਿਦੇਹੀ ਬਣਨ ਦੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਲਕਸ਼ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਸੰਪੂਰਨ ਸਟੇਜ਼ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਅੱਜ ਬਾਪਦਾਦਾ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕਰਮਾਤੀਤ ਵਿਦੇਹੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਸਮੀਪਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਕੌਣ - ਕੌਣ ਕਿੰਨੇਂ ਨੇੜ੍ਹੇ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ, 'ਫਾਲੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਪ' ਕਿਥੋਂ ਤੱਕ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ? ਲਕਸ਼ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਬਾਪ ਦੇ ਨੇੜੇ ਅਤੇ ਸਮਾਣ ਬਣਨ ਦਾ ਹੀ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਵਿੱਚ ਨੰਬਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਵਿਦੇਹੀ ਮਤਲਬ ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨ ਦਾ ਇਗਜ਼ਾਮਪਲ (ਮਿਸਾਲ) ਸਾਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਪ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਤਾਂ ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਕੀ ਹੈ? ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਦੇਹ ਹੈ, ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਕਰਮਖੇਤਰ ਤੇ ਪਾਰਟ ਵਜਾ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕਰਮ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸੈਕਿੰਡ ਵੀ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਮਤਲਬ ਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਰਮ ਦੇ ਬੰਧਨਾ ਤੋਂ ਪਰੇ। ਇੱਕ ਹੈ ਬੰਧਨ ਦੂਸਰਾ ਹੈ ਸੰਬੰਧ। ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਦਵਾਰਾ ਕਰਮ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਵੱਖ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਕਰਮ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਬੰਧਨਾਂ ਉਹ ਵੱਖ ਚੀਜ ਹੈ। ਕਰਮਬੰਧਨ, ਕਰਮ ਦੇ ਹੱਦ ਦੇ ਫਲ ਦੇ ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਸ਼ਬਦ ਹੀ ਸਿੱਧ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵਸ਼ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਭੂਤ ਵਾਂਗੂੰ ਭਟਕਣ ਵਾਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਆਤਮਾ ਭੂਤ ਬਣ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਾ ਦੀ ਕੀ ਹਾਲਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ? ਪਰਵਸ਼ ਹੋ ਭਟਕਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਵੇਂ ਕਰਮ ਦੇ ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਮਤਲਬ ਕਰਮ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ੀ ਫਲ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਹਨ ਤਾਂ ਕਰਮ ਵੀ ਬੰਧੰਨ ਵਿੱਚ ਬੰਨ੍ਹ ਬੁੱਧੀ ਦਵਾਰਾ ਭਟਕਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਰਮ ਬੰਧਨ, ਜੋ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਮਤਲਬ ਕਰਮ ਦੇ ਵਸ਼ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਲੇਕਿਨ ਮਾਲਿਕ ਬਣ, ਅਥਾਰਟੀ ਬਣ ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਆਵੇ, ਵਿਨਾਸ਼ੀ ਕਾਮਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਨਿਆਰਾ ਹੋ ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਦਵਾਰਾ ਕਰਮ ਕਰਵਾਏ। ਆਤਮਾ ਮਾਲਿਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਨਾ ਕਰੇ ਲੇਕਿਨ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣ ਕਰਮ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਰਹੇ। ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਆਪਣੇ ਆਕਰਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਮਤਲਬ ਕਰਮ ਦੇ ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਅਧੀਨ ਹੁੰਦੇਂ ਹਨ, ਬੰਧੰਨ ਵਿੱਚ ਬੰਧਦੇ ਹਨ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਮਤਲਬ ਇਸ ਤੋਂ ਅਤਿਤ ਮਤਲਬ ਨਿਆਰਾ। ਅੱਖ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ ਵੇਖਣਾ ਪਰ ਵੇਖਣ ਦਾ ਕਰਮ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੌਣ ਹੈ? ਅੱਖ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ ਪਰ ਆਤਮਾ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਆਤਮਾ, ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਵਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇ - ਇਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਰਮਬੰਧਨ। ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਬਣ ਕਰਮ ਕਰਵਾਓ - ਇਸਨੂੰ ਕਹਾਂਗੇ ਕਰਮ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਆਤਮਾ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਬੰਧੰਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। ਕਦੇ - ਕਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਨਾ ਕਿ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਉਂਦੇ ਸੀ ਪਰ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ, ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਉਂਦੇ ਸੀ ਲੇਕਿਨ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਰਮ ਦੇ ਬੰਧੰਨ ਵਿੱਚ ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਆਤਮਾ। ਅਜਿਹੀ ਆਤਮਾ ਕਰਮਾਤੀਤ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਕਹਾਂਗੇ ਜਾਂ ਦੂਰ ਕਹਾਂਗੇ?
ਕਰਮਾਤੀਤ ਮਤਲਬ, ਦੇਹ ਦੇ ਸੰਬੰਧ, ਪਦਾਰਥ, ਲੌਕਿਕ ਭਾਵੇਂ ਅਲੌਕਿਕ ਦੋਵੇਂ ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ, ਬੰਧਨ ਤੋਂ ਅਤੀਤ ਮਤਲਬ ਨਿਆਰੇ। ਭਾਵੇਂ ਸੰਬੰਧ ਸ਼ਬਦ ਕਹਿਣ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ - ਦੇਹ ਦਾ ਸੰਬੰਧ, ਦੇਹ ਦੇ ਸਬੰਧੀਆਂ ਦਾ ਸੰਬੰਧ, ਪਰ ਦੇਹ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਅਧੀਨ ਹਨ ਤਾਂ ਸੰਬੰਧ ਵੀ ਬੰਧਣ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਬੰਧ ਸ਼ਬਦ ਨਿਆਰਾ ਅਤੇ ਪਿਆਰਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੀ ਸਰਵ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਬੰਧ, ਬੰਧਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਸਬੰੰਧ, ਬੰਧਨ ਦਾ ਰੂਪ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਬੰਧੰਨ ਸਦਾ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ, ਦੁੱਖ ਦੀ ਲਹਿਰ ਅਨੁਭਵ ਕਰਵਾਏਗਾ, ਉਦਾਸੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਵਾਏਗਾ। ਵਿਨਾਸ਼ੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਹੁੰਦੇ ਵੀ ਅਲਪਕਾਲ ਦੇ ਲਈ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਸੁਖ ਅਨੁਭਵ ਕਰੇਗਾ। ਸੁੱਖ ਦੇ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਹੁਣੇ - ਹਣੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਸਵਰੂਪ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਵੇਗਾ, ਹੁਣੇ - ਹੁਣੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਅਪ੍ਰਾਪਤੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਵੇਗਾ। ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਖਾਲੀ - ਖਾਲੀ ਅਨੁਭਵ ਕਰੇਗਾ। ਸਭ ਕੁੱਝ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ - ਇਵੇਂ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ‘ਚਾਹੀਦਾ -ਚਾਹੀਦਾ’ ਹੈ ਉੱਥੇ ਕਦੀ ਵੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟਤਾ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗੀ। ਮਨ ਵੀ ਰਾਜੀ, ਤਨ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਰਹੇਗਾ, ਦੂਸਰੇ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਰਹਿਣ- ਇਹ ਸਦਾ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਤੇ ਖ਼ੁਦ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਜਾਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਨਾਰਾਜ਼ ਮਤਲਬ ਰਾਜ਼ ਮਤਲਬ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ। ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣ ਕਰਮਿੰਦਰੀਆਂ ਨਾਲ ਕਰਮ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ। ਤਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਨਾ। ਕਰਾਮਾਤੀਤ ਕਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਰਮ - ਸੰਬੰਧ ਅਤੇ ਕਰਮ - ਬੰਧਨ ਦੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਕਰਮ ਕਰੋ ਪਰ ਵਸ਼ੀਭੂਤ ਹੋ ਕੇ ਨਹੀਂ, ਅਧਿਕਾਰੀ ਮਾਲਿਕ ਹੋ ਕੇ ਕਰੋ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਮਤਲਬ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਹਿਸਾਬ - ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਬੰਧਨ ਤੋਂ ਵੀ ਮੁਕਤ। ਭਾਵੇਂ ਪਿਛਲੇ ਕਰਮਾ ਦੇ ਹਿਸਾਬ - ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਫਲਸਵਰੂਪ ਤਨ ਦਾ ਰੋਗ ਹੋਵੇ, ਮਨ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰ ਦੂਸਰੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਟੱਕਰ ਵੀ ਖਾਂਦੇ ਹੋਣ ਪਰ ਕਰਮਾਤੀਤ, ਕਰਮਭੋਗ ਦੇ ਵਸ਼ ਨਾ ਹੋਕੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣ ਚੁਕਤੁ ਕਰਵਾਉਣਗੇ। ਕਰਮਯੋਗੀ ਬਣ ਕਰਮਭੋਗ ਚੁਕਤੁ ਕਰਨਾ - ਇਹ ਹੈ ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ। ਯੋਗ ਨਾਲ ਕਰਮਭੋਗ ਨੂੰ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸੂਲੀ ਤੋਂ ਕੰਡਾ ਕਰ ਭਸਮ ਕਰਨਾ ਮਤਲਬ ਕਰਮਯੋਗ ਨੂੰ ਸਮਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਵਿਆਧੀ ਦਾ ਰੂਪ ਨਾ ਬਣੇ। ਜੇਕਰ ਵਿਆਧੀ ਦੀ ਰੂਪ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਖ਼ੁਦ ਸਦਾ ਵਿਆਧੀ ਦਾ ਹੀ ਵਰਨਣ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਮਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਰਨਣ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਮੁਖ ਨਾਲ ਵੀ ਵਰਨਣ ਕਰੇਗਾ। ਦੂਸਰੀ ਗੱਲ - ਵਿਆਧੀ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਖ਼ੁਦ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਉਹ ਚੀਕੇਗਾ ਅਤੇ ਕਰਮਾਤੀਤ ਚਲਾ ਲਵੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਚੀਕੇਗਾ ਬਹੁਤ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਰਦ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਸਥਿਤੀ ਵਾਲਾ ਦੇਹ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਰਮਭੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਨਿਆਰਾ ਬਣਨ ਦਾ ਅਭਿਆਸੀ ਹੈ। ਵਿਚ - ਵਿਚ ਅਸ਼ਰੀਰੀ - ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਇੰਸ ਦੇ ਸਾਧਨ ਦਵਾਰਾ ਬੇਹੋਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਦਰਦ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹਨ, ਦਰਦ ਫ਼ੀਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਦਵਾਈ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਕਰਮਾਤੀਤ ਅਵਸਥਾ ਵਾਲੇ ਅਸ਼ਰੀਰੀ ਬਣਨ ਦੇ ਅਭਿਆਸੀ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵਿਚ - ਵਿਚ ਇਹ ਰੂਹਾਨੀ ਇਨਜੇਕਸ਼ਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਣ ਸੂਲੀ ਤੋਂ ਕੰਡਾ ਅਨੁਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਗੱਲ - ਫਾਲੋ ਫਾਦਰ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਣਨ ਦਾ ਪ੍ਰਤੱਖ ਫਲ ਬਾਪ ਕੋਲੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਆਪਣਾ ਅਸ਼ੀਰੀਰੀ ਬਣਨ ਦਾ ਅਭਿਆਸ, ਦੂਸਰਾ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਾਪ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ, ਉਹ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਕਰਮਮਭੋਗ ਨੂੰ ਸੂਲੀ ਤੋਂ ਕੰਡਾ ਬਣਾ ਦੇਂਦੀ ਹੈ। ਕਰਮਾਤੀਤ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਆਤਮਾ ਕਰਮਭੋਗ ਨੂੰ, ਕਰਮਯੋਗ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਅਨੁਭਵ ਹੈ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸਮਝਦੇ ਹੋ? ਸਹਿਜ ਹੈ ਜਾਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ? ਛੋਟੀ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਬਣਾਉਣਾ ਜਾਂ ਵੱਡੀ ਨੂੰ ਛੋਟੀ ਗੱਲ ਬਨਾਉਣਾ - ਇਹ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਹੈ। ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰੀਪਨ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ - ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਹੈ। ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਜਾਂ ਜੋ ਹੋਇਆ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ - ਇਹ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਹੈ। ਇਹ ਨਿਸ਼ਚੇ ਬੁਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਚੰਗੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਹਿਸਾਬ - ਕਿਤਾਬ ਚੁਕਤੁ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਪੇਪਰ ਡਰਾਮੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਚੰਗੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣਗੀਆਂ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਚੰਗਾ ਰੂਪ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਬਾਹਰ ਦਾ ਰੂਪ ਨੁਕਸਾਨ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਾਂ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਇਹ ਇਸ ਰੂਪ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਗੱਲਾਂ ਆਉਣਗੀਆਂ, ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਰੂਪ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਪਰਦੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਫਾਇਦਾ ਛਿਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਾਹਰ ਦਾ ਪਰਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਮਾਂ ਧੀਰਜ ਦੀ ਅਵਸਥਾ, ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਅੰਤਰਮੁੱਖੀ ਹੋ ਦੇਖੋ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੇ ਪਰਦੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜੋ ਛਿਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ, ਉੱਪਰ ਦਾ ਦੇਖਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖੋਗੇ। ਹੋਲੀਹੰਸ ਹੋ ਨਾ? ਜਦੋੰ ਉਹ ਹੰਸ ਪੱਥਰ ਅਤੇ ਰਤਨ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹੋਲੀ ਹੰਸ ਆਪਣੇ ਛਿਪੇ ਹੋਏ ਫਾਇਦੇ ਨੂੰ ਲੈ ਲਵੇਗਾ, ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫਾਇਦੇ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਵੇਗਾ। ਸਮਝਾ? ਜਲਦੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਨਾ। ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਹੁੰਦਾ? ਜੋ ਚੰਗਿਆ ਸੋਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਵੀ ਘਬਰਾਉਣ ਦੇ ਕਾਰਣ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਘਬਰਾਓ ਨਹੀਂ। ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਰਮ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸੋ। ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ, ਇਵੇਂ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦਾ, ਮੇਰਾ ਹੀ ਭਾਗ ਸ਼ਾਇਦ ਅਜਿਹਾ ਹੈ - ਇਹ ਰੱਸੀਆਂ ਬੰਨ੍ਹਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਸੰਕਲਪ ਹੀ ਰੱਸੀਆਂ ਹਨ। ਇਸਲਈ ਕਰਮ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਵਿਅਰਥ ਸੰਕਲਪ ਹੀ ਕਰਮਬੰਧਨ ਦੀਆਂ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਰੱਸੀਆਂ ਹਨ ਕਰਮਾਤੀਤ ਆਤਮਾ ਕਹੇਗੀ - ਜੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਵੀ ਚੰਗਾ, ਬਾਪ ਵੀ ਚੰਗਾ, ਡਰਾਮਾ ਵੀ ਚੰਗਾ। ਇਹ ਬੰਧਨ ਕੱਟਣ ਦੀ ਕੈਂਚੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬੰਧਨ ਕਟ ਗਏ ਤਾਂ ਕਰਮਾਤੀਤ ਹੋ ਗਏ ਨਾ। ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਬਾਪ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸੰਗਮਯੁਗ ਦਾ ਹਰ ਸੈਕਿੰਡ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਹੈ। ਹਰ ਸੈਕਿੰਡ ਦਾ ਤੁਹਾਡਾ ਧੰਦਾ ਹੀ ਕਲਿਆਣ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਸੇਵਾ ਹੀ ਕਲਿਆਣ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦਾ ਆਕੂਪੇਸ਼ਨ ਹੀ ਹੈ ਵਿਸ਼ਵ - ਪਰਿਵਰਤਕ, ਵਿਸ਼ਵ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਚੇ ਬੁੱਧੀ ਆਤਮਾ ਲਈ ਹਰ ਘੜੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਹੈ। ਸਮਝਾ?
ਹਾਲੇ ਤੇ ਕਰਮਾਤੀਤ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਬਹੁਤ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਗਤੀ ਗਹਿਣ ਹੈ, ਕਰਮਾਤੀਤ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵੀ ਬੜੀ ਮਹਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਚੱਲੋਗੇ। ਨਾਲ ਕੌਣ ਜਾਵੇਗਾ? ਜੋ ਸਮਾਨ ਹੋਣਗੇ। ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਪ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ - ਕਰਮਾਤੀਤ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ? ਕਰਮਾਤੀਤ ਬਣਨ ਦਾ ਫ਼ਾਲੋ ਕਰਨਾ ਮਤਲਬ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਯੋਗ ਬਣਨਾ। ਅੱਜ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਇਤਨੀ ਚੈਕਿੰਗ ਕਰਨਾ, ਫਿਰ ਹੋਰ ਸੁਣਾਵਾਂਗੇ। ਅੱਛਾ!
ਸਰਵ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ, ਕਰਮਬੰਧਨ ਨੂੰ ਕਰਮ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਵਾਲੇ, ਕਰਮਭੋਗ ਨੂੰ ਕਰਮਯੋਗ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੂਲੀ ਤੋਂ ਕੰਡਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ, ਹਰ ਸੈਕਿੰਡ ਕਲਿਆਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਸਦਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਕਰਮਾਤੀਤ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਸਮੀਪ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਵਾਲੇ - ਅਜਿਹੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਾਪਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਮਸਤੇ।
"ਅਵਿਅਕਤ ਬਾਪਦਾਦਾ ਦੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ"
ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਸਮਰਥ ਬਾਪ ਦੇ ਸਮਰਥ ਬੱਚੇ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਕਦੀ ਸਮਰਥ, ਕਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰ - ਇਵੇਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ? ਸਮਰਥ ਅਰਥਾਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਜਯੀ। ਸਮਰਥ ਦੀ ਕਦੀ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। ਸੁਪਨਾ, ਸੰਕਲਪ ਅਤੇ ਕਰਮ ਸਭ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਜੇਯੀ - ਇਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਸਮਰਥ। ਇਵੇਂ ਸਮਰਥ ਹੋ? ਕਿਓਂਕਿ ਜੋ ਹੁਣ ਦੇ ਵਿਜੇਯੀ ਹਨ, ਬਹੁਤਕਾਲ ਤੋਂ ਉਹ ਹੀ ਵਿਜੇਯ ਮਾਲਾ ਵਿੱਚ ਗਾਇਨ - ਪੂਜਣ ਯੋਗ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਬਹੁਤਕਾਲ ਦੇ ਵਿਜੇਯੀ ਨਹੀਂ, ਸਮਰਥ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤਕਾਲ ਦੇ ਗਾਇਨ - ਪੂਜਣ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤਕਾਲ ਦੇ ਵਿਜੇਯੀ ਹਨ, ਉਹ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਮੇਂ ਵਿਜੇਯ ਮਾਲਾ ਵਿੱਚ ਗਾਇਨ - ਪੂਜਣ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੋ ਕਦੀ - ਕਦੀ ਦੇ ਵਿਜੇਯੀ ਹਨ, ਉਹ ਕਦੀ - ਕਦੀ ਦੀ ਮਤਲਬ 16 ਹਜਾਰ ਦੀ ਮਾਲਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣਗੇ। ਤਾਂ ਬਹੁਤਕਾਲ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਹੈ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਹੈ। 16 ਹਜਾਰ ਦੀ ਮਾਲਾ ਸਾਰੇ ਮੰਦਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਕਿੱਥੇ - ਕਿੱਥੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਡਰਾਮਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟਧਾਰੀ ਆਤਮਾਵਾਂ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਦਾ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟ ਹੈ। ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟਧਾਰੀ ਕਿਓਂ ਬਣੇ? ਕਿਓਂਕਿ ਜੋ ਉੱਚ ਤੇ ਉੱਚੇ ਬਾਪ ਜੀਰੋ ਹਨ - ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਜੀਰੋ ਮਤਲਬ ਬਿੰਦੀ ਹੋ। ਪਰ ਆਪ ਸ਼ਰੀਰਧਾਰੀ ਬਣਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਬਾਪ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੀਰੋ ਹੈ। ਤਾਂ ਜੀਰੋ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹੀਰੋ ਐਕਟਰ ਹਨ - ਇਹ ਸਮ੍ਰਿਤੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਯਥਾਰਥ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਵੋਗੇ, ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਅਟੈਂਸ਼ਨ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਹੱਦ ਦੇ ਡਰਾਮਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟਧਾਰੀ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਅਟੈਂਸ਼ਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ! ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਤੇ ਵੱਡਾ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟ ਤੁਹਾਡਾ ਸਭ ਦਾ ਹੈ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਨਸ਼ੇ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਰਹੋ - ਵਾਹ, ਮੇਰਾ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟ ਜੋ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਬਾਰ - ਬਾਰ ਹੇਯਰ - ਹੇਯਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ? ਇਹ ਦਵਾਪਰ ਤੋਂ ਜੋ ਕੀਰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟ ਦਾ ਹੀ ਯਾਦਗਾਰ ਹੈ। ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ! ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀਰੋ ਬਣੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਗਾਇਨ ਚਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅੰਤਿਮ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਵੀ ਆਪਣਾ ਗਾਇਨ ਸੁਣ ਰਹੇ ਹੋ। ਗੋਪੀਵੱਲਭ ਦਾ ਵੀ ਗਾਇਨ ਹੈ ਤਾਂ ਗਵਾਲ - ਬਾਲ ਦਾ ਵੀ ਗਾਇਨ ਹੈ, ਗੋਪਿਕਾਵਾਂ ਦਾ ਵੀ ਗਾਇਨ ਹੈ। ਬਾਪ ਦਾ ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗਾਇਨ ਹੈ ਤਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗਾਇਨ ਹੈ। ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀਰੋ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਆਤਮਾਵਾਂ ਹੋ - ਇਸੇ - ਸਮ੍ਰਿਤੀ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਚੱਲੋ।
ਕੁਮਾਰਾਂ ਨਾਲ:- 1. ਸਹਿਯੋਗੀ ਕੁਮਾਰ ਹੋ ਨਾ? ਨਿਰੰਤਰ ਯੋਗੀ ਕੁਮਾਰ, ਕਰਮਯੋਗੀ ਕੁਮਾਰ ਕਿਓਂਕਿ ਕੁਮਾਰ ਜਿੰਨਾ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣਾ ਚਾਹੁਣ ਉੰਨਾ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਿਓਂ? ਨਿਰਬੰਧਨ ਹਨ, ਬੋਝ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਲਈ ਹਲਕੇ ਹਨ। ਹਲਕੇ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਿੰਨਾ ਉੱਚਾ ਜਾਣਾ ਚਾਉਣ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਨਿਰੰਤਰ ਯੋਗੀ, ਸਹਿਜ ਯੋਗੀ - ਇਹ ਹੈ ਉੱਚੀ ਸਥਿਤੀ, ਇਹ ਹੈ ਉੱਚਾ ਜਾਣਾ । ਅਜਿਹੀ ਉੱਚ ਸਥਿਤੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ‘ਵਿਜੇਯੀ ਕੁਮਾਰ’। ਵਿਜੇਯੀ ਹੋ ਜਾਂ ਕਦੀ ਹਾਰ, ਕਦੀ ਜਿੱਤ - ਇਹ ਖੇਡ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਖੇਡਦੇ ਹੋ? ਜੇ ਕਦੀ ਹਾਰ ਕਦੀ ਜਿੱਤ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰ ਹੋਣਗੇ ਤਾਂ ਇੱਕਰਸ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਦੀ ਲਗਨ ਵਿੱਚ ਮਗਨ ਰਹਿਣ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਕਰਣਗੇ।
2. ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਰ ਕਰਮ ਵਿੱਚ ਕਮਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੁਮਾਰ ਹੋ ਨਾ? ਕੋਈ ਵੀ ਕਰਮ ਸਾਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ, ਕਮਾਲ ਦਾ ਹੋਵੇ। ਜਿਵੇਂ ਬਾਪ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਬਾਪ ਦੀ ਕਮਾਲ ਗਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਇਵੇਂ ਕੁਮਾਰ ਮਤਲਬ ਹਰ ਕਰਮ ਵਿੱਚ ਕਮਾਲ ਵਿਖਾਉਣ ਵਾਲੇ। ਕਦੀ ਕਿਵੇਂ, ਕਦੀ ਕਿਵੇਂ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ - ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਖਿੱਚੇ ਉੱਥੇ ਖਿੱਚ ਜਾਓ। ਲੁੜਕਨ ਵਾਲੇ ਲੋਟੇ ਨਹੀਂ। ਕਦੀ ਕਿੱਥੇ ਲੁੜਕ ਜਾਓ, ਕਦੀ ਕਿੱਥੇ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ। ਕਮਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਣੋ। ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ, ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹਨ - ਇਵੇਂ ਚੈਲੇਂਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਣੋ। ਇਵੇਂ ਕਮਾਲ ਕਰਕੇ ਵਿਖਾਓ ਜੋ ਹਰ ਇੱਕ ਕੁਮਾਰ ਚਲਦਾ - ਫਿਰਦਾ ਫਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਵੇ, ਦੂਰ ਤੋਂ ਹੀ ਫਰਿਸ਼ਤੇਪਨ ਦੀ ਝਲਕ ਅਨੁਭਵ ਹੋਵੇ। ਵਾਣੀ ਤੋਂ ਸੇਵਾ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਬਣਾ ਲਿੱਤੇ ਹਨ, ਉਹ ਤਾਂ ਕਰੋਗੇ ਹੀ ਪਰ ਅੱਜਕਲ ਪ੍ਰਤੱਖ ਪ੍ਰੂਫ਼ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਤੱਖ ਪ੍ਰਮਾਣ, ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਪ੍ਰਮਾਣ ਹੈ। ਪ੍ਰਤੱਖ ਪ੍ਰਮਾਣ ਇੰਨੇ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾਂ ਸਹਿਜ ਸੇਵਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਫਰਿਸ਼ਤੇਪਨ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਮਿਹਨਤ ਘੱਟ ਸਫਲਤਾ ਜਿਆਦਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਸਿਰਫ ਵਾਣੀ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰੋ ਪਰ ਮਨ ਵਾਣੀ ਅਤੇ ਕਰਮ ਤਿੰਨਾਂ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਹੋਵੇ - ਇਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ‘ਕਮਾਲ’। ਅੱਛਾ!
ਵਿਦਾਈ ਦੇ ਸਮੇਂ:- ਚਾਰੋਂ ਪਾਸੇ ਦੇ ਤੇਜ਼ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੇਵਾਧਾਰੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਡਬਲ ਲਾਈਟ ਬਣ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਡਬਲ ਲਾਈਟ ਬਨਾਉਣ ਵਾਲੇ, ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾਪ ਸਮਾਨ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੇ, ਇਵੇਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਮੰਗ - ਉਤਸ਼ਾਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ, ਸਨੇਹੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਪਦਾਦਾ ਦਾ ਬਹੁਤ - ਬਹੁਤ ਸਿਕ ਵ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਯਾਦਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁੱਡਮਾਰਨਿੰਗ।