20.10.20 Punjabi Morning Murli Om Shanti BapDada Madhuban
"ਮਿੱਠੇ ਬੱਚੇ :- ਤੁਸੀਂ
ਹੋ ਸਪ੍ਰਿਚੂਅਲ, ਰੂਹਾਨੀ ਇਨਕਾਗਨਿਟੋ ਸੈਲਵੇਸ਼ਨ ਆਰਮੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸੈਲਵੇਜ ਕਰਨਾ
ਹੈ, ਡੁੱਬੇ ਹੋਏ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਲਗਾਉਣਾ ਹੈ"
ਪ੍ਰਸ਼ਨ:-
ਸੰਗਮ ਤੇ ਬਾਪ
ਕਿਹੜੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸਾਰੇ ਕਲਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ?
ਉੱਤਰ:-
ਰਾਜਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਗੌਡ ਫਾਦਰਲੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਕਾਲੇਜ ਸੰਗਮ ਤੇ ਬਾਪ ਹੀ
ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਸਾਰੇ ਕਲਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਇਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ
ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਡਬਲ ਸਿਰਤਾਜ ਰਾਜਾਵਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣਦੇ ਹੋ।
ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ
ਮਿੱਠੇ
- ਮਿੱਠੇ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ - ਪਹਿਲਾਂ ਬਾਬਾ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਇੱਥੇ ਆਕੇ ਜਦੋਂ ਬੈਠਦੇ ਹੋ
ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਸਮਝ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਧੰਧਾਧੋਰੀ,
ਮਿਤ੍ਰ - ਸਬੰਧੀ ਆਦਿ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਵਿੱਚਾਰ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬੇਹੱਦ ਦੇ ਬਾਪ
ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਕੌਣ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ? ਆਤਮਾ ਸ਼ਰੀਰ ਦਵਾਰਾ ਬੋਲਦੀ ਹੈ। ਪਾਰਲੌਕਿਕ ਬਾਪ ਨੇ ਇਹ
ਸ਼ਰੀਰ ਉੱਧਾਰ ਤੇ ਲਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਹੀ ਵਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬੇਹੱਦ ਦਾ
ਬਾਪ ਆਕੇ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਸਮਝ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਬੇੜਾ ਪਾਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਬੇੜਾ ਡੁੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਕਰਨਗੇ ਉਨਾਂ ਬੇੜਾ ਪਾਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ਗਾਉਂਦੇ ਵੀ ਹਨ - ਹੇ ਮਾਂਝੀ ਬੇੜੀ ( (ਨਈਆ) ਮੇਰੀ ਪਾਰ ਲਗਾਵੋ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ ਆਪਣੇ
ਪੁਰਸ਼ਾਰਥ ਨਾਲ ਪਾਰ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਤੈਰਨਾ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਸਿੱਖ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਆਪ ਹੀ
ਤੈਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸਭ ਹੈ ਜਿਸਮਾਨੀ ਗੱਲਾਂ। ਇਹ ਹੈ ਰੂਹਾਨੀ ਗੱਲਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਆਤਮਾ ਹੁਣ
ਕੀਚੜ ਦੇ ਦੁਬਨ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਤੇ ਹਿਰਨ ਦਾ ਵੀ ਮਿਸਾਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਾਣੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,
ਪਰ ਉਹ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕੀਚੜ੍ਹ, ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਫਸ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਕਦੀ ਕਦੀ ਸਟੀਮਰ, ਮੋਟਰਾਂ ਆਦਿ ਵੀ
ਕੀਚੜ ਵਿੱਚ ਫਸ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੈਲਵੇਜ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸਭ ਹੈ ਸੈਲਵੇਸ਼ਨ ਆਰਮੀ। ਤੁਸੀਂ
ਹੋ ਰੂਹਾਨੀ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਸਭ ਮਾਇਆ ਦੇ ਦੁੱਬਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਫਸੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਇਆ
ਦਾ ਦੁੱਬਣ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਆਕੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ - ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲ ਸਕਦੇ
ਹੋ। ਉਹ ਸੈਲਵੇਜ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਆਦਮੀ ਦੀ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਆਤਮਾ
ਜਾਕੇ ਦੁੱਬਣ ਵਿੱਚ ਫਸੀ ਹੈ। ਬਾਪ ਰਸਤਾ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਫਿਰ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਰਸਤਾ ਦੱਸਣਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦੱਸਣਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ
ਨਾਂਵ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਸਾਗਰ ਤੋਂ ਸ਼ੀਰਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਜਾਏ। ਸਤਯੁਗ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਸ਼ੀਰਸਾਗਰ ਮਤਲਬ
ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਗਰ। ਇਹ ਹੈ ਦੁੱਖ ਦਾ ਸਾਗਰ। ਰਾਵਣ ਦੁੱਖ ਦੇ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਡੁਬਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਆਕੇ ਸੁਖ
ਦੇ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੂਹਾਨੀ ਸੈਲਵੇਸ਼ਨ ਆਰਮੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ
ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦੱਸਦੇ ਹੋ। ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋ - ਦੋ ਬਾਪ ਹਨ, ਇੱਕ ਹੱਦ ਦਾ,
ਦੂਜਾ ਬੇਹੱਦ ਦਾ। ਲੌਕਿਕ ਬਾਪ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਸਭ ਪਾਰਲੌਕਿਕ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ
ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਕੋਈ ਗਲਾਨੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਡਰਾਮਾ ਦਾ ਰਾਜ ਸਮਝਾਉਂਦੇ
ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਸਮਝਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖ ਮਾਤਰ 5 ਵਿਕਾਰਾਂ ਰੂਪੀ
ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਆਸੁਰੀ ਸੰਪਰਦਾਏ ਹਨ। ਦੈਵੀ ਸੰਪਰਦਾਏ ਨੂੰ ਆਸੁਰੀ ਸੰਪਰਦਾਏ ਜਾਕੇ ਨਮਨ ਕਰਦੇ
ਹਨ ਕਿਓਂਕਿ ਇਹ ਸੰਪੂਰਨ ਨਿਰਵਿਕਾਰੀ ਹਨ। ਸੰਨਿਆਸੀਆਂ ਨੂੰ ਨਮਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਵੀ ਘਰਬਾਰ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ
ਹਨ। ਪਵਿੱਤਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੰਨਿਆਸੀਆਂ ਅਤੇ ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ - ਰਾਤ ਦਿਨ ਦਾ ਫਰਕ ਹੈ।
ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਜਨਮ ਵੀ ਯੋਗਬਲ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਣਦੇ ਨਹੀਂ। ਸਭ
ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਈਸ਼ਵਰ ਦੀ ਗਤੀ ਮੱਤ ਨਿਆਰੀ, ਈਸ਼ਵਰ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ। ਸਿਰਫ ਈਸ਼ਵਰ ਜਾਂ ਭਗਵਾਨ
ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਤੇ ਇੰਨਾ ਲਵ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਅੱਖਰ ਹੈ ਬਾਪ। ਮਨੁੱਖ ਬੇਹੱਦ ਦੇ ਬਾਪ
ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਆਰਫਨ ਹਨ।
ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੱਢਿਆ ਹੈ, ਮਨੁੱਖ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਕੋਈ ਗਾਲੀ ਨਹੀਂ
ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿਓਂਕਿ ਬਾਪ ਤਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੈ ਨਾ। ਸਮਝਾਉਣ ਦੇ ਲਈ
ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ - ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਸੁਰੀ ਗੁਣ ਹਨ, ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਲੜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਲੜਨ ਦੀ
ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਹੈ ਕੌਰਵ ਮਤਲਬ ਆਸੁਰੀ ਸੰਪਰਦਾਏ। ਇਹ ਹੈ ਦੈਵੀ ਸੰਪਰਦਾਏ। ਬਾਪ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ
- ਮਨੁੱਖ, ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮੁਕਤੀ ਅਤੇ ਜੀਵਨਮੁਕਤੀ ਦੇ ਲਈ ਰਾਜਯੋਗ ਸਿਖਾਵੇ ਇਹ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਇਸ
ਸਮੇਂ ਬਾਪ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਦੇਹ - ਅਭਿਮਾਨ, ਦੇਹੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ਵਿੱਚ ਫਰਕ
ਵੇਖੋ ਕਿੰਨਾ ਹੈ। ਦੇਹ - ਅਭਿਮਾਨ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਡਿੱਗਦੇ ਆਏ ਹੋ। ਬਾਪ ਇੱਕ ਹੀ ਵਾਰ ਆਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਦੇਹੀ - ਅਭਿਮਾਨੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਤਯੁਗ ਵਿੱਚ ਦੇਹ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ
ਰੱਖਣਗੇ। ਉੱਥੇ ਇਹ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਆਤਮਾ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹਾਂ। ਇਹ
ਗਿਆਨ ਹੁਣ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਰਾਏ ਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਤੇ ਚਲ
ਪ੍ਰਾਲਬੱਧ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਬਾਪ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਹਨ ਰਾਜਯੋਗ ਸਿਖਾਉਣ। ਅਜਿਹੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਹੋਰ ਕੋਈ ਹੁੰਦੀ ਨਹੀਂ।
ਡਬਲ ਸਿਰਤਾਜ ਰਾਜੇ ਸਤਯੁਗ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਸਿੰਗਲ ਤਾਜ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਰਜਾਈ ਵੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਉਹ
ਰਜਾਈ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਜਾ ਦਾ ਪ੍ਰਜਾ ਤੇ ਰਾਜ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਹੁਣ ਰਜਾਈ ਦੇ ਲਈ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ,
ਇਸ ਨੂੰ ਗਾਡ ਫਾਦਰਲੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਲੋਕ
ਭਾਵੇਂ ਨਾਮ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਗੀਤਾ ਪਾਠਸ਼ਾਲਾ। ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਕੌਣ ਹੈ? ਸ਼੍ਰੀਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਗਵਾਨੁਵਾਚ ਕਹਿ ਦੇਣਗੇ।
ਹੁਣ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਤਾਂ ਪੜ੍ਹਾ ਨਾ ਸਕੇ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਤਾਂ ਆਪ ਪਾਠਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਿੰਸ -
ਪ੍ਰਿੰਸੇਜ਼ ਕਿਵੇਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੀ ਦੂਜੀ ਹੈ ਇਵੇਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਿ
ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਗੀਤਾ ਗਾਈ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ। ਜੋ ਜਿਵੇਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ
ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਭਾਸ਼ਾ ਕੋਈ ਰਾਜਿਆਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਕੋਈ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਨਹੀਂ
ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਤਾਂ ਰਾਜਯੋਗ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸਤਯੁਗ ਦੇ ਲਈ।
ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਾਮ ਮਹਾਸ਼ਤਰੂ ਹੈ, ਇਸ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਹਿਨੋ। ਪ੍ਰਤਿਗਿਆ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਇੱਥੇ ਜੋ ਵੀ
ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤਿਗਿਆ ਕਰਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਾਮ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਉਣ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜਗਤਜੀਤ
ਬਣੋਗੇ। ਇਹ ਹੈ ਮੁਖ ਵਿਕਾਰ ਇਹ ਹਿੰਸਾ ਦਵਾਪਰ ਤੋਂ ਚਲੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਾਮ ਮਾਰਗ ਸ਼ੁਰੂ
ਹੋਇਆ। ਦੇਵਤਾ ਕਿਵੇਂ ਵਾਮ ਮਾਰਗ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵੀ ਮੰਦਿਰ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਬਹੁਤ ਛੀ -
ਛੀ ਚਿੱਤਰ ਬਣਾਏ ਹਨ। ਬਾਕੀ ਵਾਮ ਮਾਰਗ ਵਿੱਚ ਕਦੋਂ ਗਏ, ਉਸ ਦੀ ਤਿਥੀ - ਤਾਰੀਖ ਤਾਂ ਹੈ ਨਹੀਂ।
ਸਿੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਾਮ ਚਿਤਾ ਤੇ ਬੈਠਣ ਨਾਲ ਕਾਲੇ ਬਣਦੇ ਹਨ ਪਰ ਨਾਮ - ਰੂਪ ਤਾਂ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਨਾ। ਕਾਮ ਚਿਤਾ ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਨਾਲ ਆਇਰਨ ਏਜਡ ਬਣ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤਾਂ 5 ਤਤ੍ਵ ਵੀ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ
ਨਾ। ਇਸਲਈ ਸ਼ਰੀਰ ਵੀ ਇਵੇਂ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਕੋਈ ਕਿਵੇਂ, ਕੋਈ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਪੈਂਦੇ
ਹਨ। ਉੱਥੇ ਤਾਂ ਇੱਕਦਮ ਸੁੰਦਰ ਸ਼ਰੀਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤਮੋਪ੍ਰਧਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸ਼ਰੀਰ ਵੀ ਇਵੇਂ
ਹਨ। ਮਨੁੱਖ ਈਸ਼ਵਰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਦਿ ਵੱਖ - ਵੱਖ ਨਾਮਾਂ ਤੋਂ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚਾਰਿਆਂ ਨੂੰ
ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ - ਹੇ ਬਾਬਾ, ਆਕੇ। ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੋ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ
ਕਰਮਇੰਦਰੀਆਂ ਨਾਲ ਪਾਰ੍ਟ ਵਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕਿਵੇਂ ਮਿਲੇਗੀ। ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੀ ਜੱਦ
ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲਕਸ਼ਮੀ - ਨਾਰਾਇਣ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ। ਪਰ ਲੱਖਾਂ ਵਰ੍ਹੇ ਕਲਪ ਦੀ ਉੱਮਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਤਾਂ
ਮਨੁੱਖ ਵਿੱਚਾਰੇ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਣਗੇ। ਜਦ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ (ਦੇਵਤਾਵਾਂ ਦਾ) ਰਾਜ ਸੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਰਾਜ ਇੱਕ
ਧਰਮ ਸੀ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਧਰਮ ਇੱਕ ਰਾਜ ਹੋਵੇ। ਇੱਥੇ ਆਤਮਾ
ਮੰਗਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਰਾਜ ਹੋਵੇ। ਤੁਹਾਡੀ ਆਤਮਾ ਜਾਣਦੀ ਹੈ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਰਾਜ ਸਥਾਪਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।
ਉੱਥੇ ਸਾਰੀ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਅਸੀਂ ਬਾਪ ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇ ਕੋਈ ਵੀ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਰਾਜਾਈ ਖੋਹ ਨਹੀਂ
ਸਕਦੇ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸੂਖਸ਼ਮਵਤਨ, ਮੂਲਵਤਨ ਨਹੀਂ
ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਚਕ੍ਰ ਇੱਥੇ ਹੀ ਫਿਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਾਪ, ਜੋ ਰਚਤਾ ਹੈ ਉਹ
ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ ਰਚਨਾ ਰਚਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਹਨ ਸੰਗਮ ਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ
ਤੋਂ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਬਣਾਉਣ। ਦੂਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਡੇ
ਲਈ ਬਣ ਰਹੀ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਅਸੀਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਸ਼ਰੀਰਾਂ ਦਾ
ਵੀ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤਮਾ ਪਵਿੱਤਰ ਹੋਣ ਨਾਲ ਫਿਰ ਸ਼ਰੀਰ ਵੀ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਮਿਲਣਗੇ। ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ
ਤੱਤਵਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਰੀਰ ਬਣਨਗੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਸ਼ਰੀਰ ਹੈ ਨਾ ਇਸਲਈ ਨੈਚੁਰਲ ਬਿਯੂਟੀ ਰਹਿੰਦੀ
ਹੈ। ਗਾਇਆ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਰਿਲੀਜਨ ਇਜ਼ ਮਾਈਟ ਹੁਣ ਮਾਈਟ ਮਿਲੀ ਕਿਥੋਂ? ਇੱਕ ਹੀ ਦੇਵੀ - ਦੇਵਤਾਵਾਂ
ਦਾ ਰਿਲੀਜਨ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਾਇਟ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਦੇਵਤੇ ਹੀ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣਦੇ ਹਨ ਹੋਰ
ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਮਾਈਟ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਵੀ ਹੈ ਆਦਿ
ਸਨਾਤਨ ਦੇਵੀ - ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੁਆਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਦੁਨੀਆਂ
ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਜਾਣਦੇ ਥੋੜੀ ਹਨ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੁਲ ਸਥਾਪਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ
ਨੂੰ ਸੂਰਜਵੰਸ਼ੀ ਡਾਇਨੈਸਟੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਜੋ ਚੰਗੀ ਰੀਤੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ ਉਹ ਪਾਸ ਹੋ
ਸੁਰਜਵੰਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਹੈ ਸਾਰੀ ਗਿਆਨ ਦੀ ਗੱਲ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਸਥੂਲ ਬਾਣ ਹਥਿਆਰ ਆਦਿ
ਵਿਖਾਏ ਹਨ। ਬਾਣ ਚਲਾਉਣਾ ਵੀ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ। ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੰਦੂਕ ਚਲਾਉਣਾ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਡਾ ਫਿਰ ਹੈ ਯੋਗ ਬਾਣ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮਾਮੇਕਮ ਯਾਦ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਕਰਮ ਵਿਨਾਸ਼
ਹੋਣਗੇ। ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵੀ ਹੈ ਗੁਪਤ। ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਸਪ੍ਰਿਚੂਲ਼
ਰੂਹਾਨੀ ਸੈਲਵੇਸ਼ਨ ਆਰਮੀ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਰੂਹਾਨੀ ਆਰਮੀ ਕਿਵੇਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਇਨਕਾਗਨਿਟੋ, ਸਪ੍ਰਿਚੂਲ਼, ਰੂਹਾਨੀ ਸੈਲਵੇਸ਼ਨ ਆਰਮੀ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਸੈਲਵੇਜ
ਕਰਦੇ ਹੋ। ਸਭ ਦਾ ਬੇੜਾ ਡੁੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਸੋਨੇ ਦੀ ਲੰਕਾ ਕੋਈ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਇਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਿ
ਸੋਨੀ ਦਵਾਰਕਾ ਥੱਲੇ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ, ਉਹ ਨਿਕਲ ਆਏਗੀ। ਨਹੀਂ, ਦਵਾਰਕਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ
ਪਰ ਸਤਯੁਗ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਸਤਯੁਗੀ ਰਾਜਾਵਾਂ ਦੀ ਡਰੈਸ ਹੀ ਵੱਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤ੍ਰੇਤਾ ਦੀ ਵੱਖ। ਵੱਖ -
ਵੱਖ ਡਰੈਸ, ਵੱਖ - ਵੱਖ ਰਸਮ ਰਿਵਾਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਦੀ ਰਸਮ - ਰਿਵਾਜ ਆਪਣੀ - ਆਪਣੀ,
ਸਤਯੁਗ ਦਾ ਤਾਂ ਨਾਮ ਲੈਂਦੇ ਹੀ ਦਿਲ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਹਿੰਦੇ ਹੀ ਹਨ ਸ੍ਵਰਗ, ਪੈਰਾਡਾਇਜ਼ ਪਰ
ਮਨੁੱਖ ਕੁਝ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਨਹੀਂ। ਮੁਖ ਤਾਂ ਹੈ ਇਹ ਦਿਲਵਾੜਾ ਮੰਦਿਰ। ਹੂਬਹੂ ਤੁਹਾਡਾ ਯਾਦਗਾਰ ਹੈ।
ਮਾਡਲਸ ਤਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਛੋਟਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਨਾ। ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਐਕੁਰੇਟ ਮਾਡਲਸ ਹਨ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਵੀ ਹੈ, ਆਦਿ
ਦੇਵ ਵੀ ਹੈ, ਉੱਪਰ ਵਿੱਚ ਬੈਕੁੰਠ ਵਿਖਾਇਆ ਹੈ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਰਥ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਆਦਿ
ਦੇਵ ਬੈਠਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਦਾ ਰਥ ਹੈ। ਮਹਾਵੀਰ ਹੀ ਰਾਜੇ
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਤਾਕਤ ਕਿਵੇਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਸਮਝਦੇ ਹੋ, ਘੜੀ -
ਘੜੀ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਸਮਝੋ। ਅਸੀਂ ਆਤਮਾ ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ ਤਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ। ਸ਼ਾਂਤੀਧਾਮ, ਸੁਖਧਾਮ
ਵਿੱਚ ਜਰੂਰ ਪਵਿੱਤਰ ਹੀ ਰਹਿਣਗੇ। ਹੁਣ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿੰਨੀ ਸਹਿਜ ਗੱਲ ਹੈ। ਭਾਰਤ
ਸਤਯੁਗ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਅਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਰਹਿ ਨਾ ਸਕੇ। ਇੰਨੀਆਂ ਸਭ ਪਤਿਤ ਆਤਮਾਵਾਂ ਉੱਪਰ
ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਜਰੂਰ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣ ਕੇ ਹੀ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਅੱਗ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਫਿਰ ਸਾਰੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ
ਚਲੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਬਾਕੀ ਸ਼ਰੀਰ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸਭ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਵੀ ਹਨ। ਹੋਲਿਕਾ ਦਾ ਅਰਥ ਕੋਈ
ਸਮਝਦੇ ਥੋੜੀ ਹਨ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਵਾਹ ਹੋਣੀ ਹੈ। ਇਹ ਗਿਆਨ ਯੱਗ ਹੈ। ਗਿਆਨ ਅਖਰ ਕੱਢ
ਬਾਕੀ ਰੁਦ੍ਰ ਯੱਗ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹੈ ਰੁਦ੍ਰ ਗਿਆਨ ਯੱਗ। ਇਹ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਰਚਿਆ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੱਚੇ - ਸੱਚੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਤੁਸੀਂ ਹੋ। ਪ੍ਰਜਾਪਿਤਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਤਾਂ ਸਭ ਔਲਾਦ ਹੈ ਨਾ।
ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਰਚੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਗ੍ਰੇਟ-ਗ੍ਰੇਟ - ਗਰੈਂਡ
ਫਾਦਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿਜਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਨਾ। ਜਿਵੇਂ ਵੱਖ - ਵੱਖ ਬਿਰਾਦਰੀ ਦਾ ਸਿਜਰਾ
ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਿ ਮੂਲਵਤਨ ਵਿੱਚ ਹੈ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਸਿਜਰਾ, ਕਾਇਦੇਮੂਜ਼ੀਬ।
ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਫਿਰ ਬ੍ਰਹਮਾ-ਵਿਸ਼ਨੂੰ - ਸ਼ੰਕਰ, ਫਿਰ ਲਕਸ਼ਮੀ - ਨਾਰਾਇਣ ਆਦਿ ਇਹ ਸਭ ਹਨ ਮਨੁੱਖ਼ਾਂ ਦੇ
ਸਿਜ਼ਰੇ। ਅੱਛਾ!
ਮਿੱਠੇ- ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਾਪ ਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁਡਮੋਰਨਿੰਗ
। ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ।
ਧਾਰਨਾ ਲਈ ਮੁੱਖ
ਸਾਰ:-
1. ਰੂਹਾਨੀ
ਸੈਲਵੇਸ਼ਨ ਆਰਮੀ ਬਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੇ ਸਰਵ ਨੂੰ ਸਹੀ ਰਸਤਾ ਦੱਸਣਾ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਯ
ਸਾਗਰ ਤੋਂ ਸੈਲਵੇਜ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਬਾਪ ਦਾ ਪੂਰਾ - ਪੂਰਾ ਮਦਦਗਾਰ ਬਣਨਾ ਹੈ।
2. ਗਿਆਨ - ਯੋਗ ਨਾਲ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣ ਆਤਮਾ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਸ਼ਰੀਰਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ। ਆਤਮਾ ਦੇ
ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਨ ਨਾਲ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਆਪੇ ਹੀ ਹੋ ਜਾਏਗਾ।
ਵਰਦਾਨ:-
ਮਨ-ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਮਨਮਤ ਤੋਂ ਫ੍ਰੀ ਕਰ ਸੁਖ਼ਸ਼ਮਵਤਨ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਡਬਲ ਲਾਈਟ ਭਵ:
ਸਿਰਫ ਸੰਕਲਪ ਸ਼ਕਤੀ
ਅਰਥਾਤ ਮਨ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਨਮਤ ਤੋਂ ਖਾਲੀ ਰੱਖੋ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਰਹਿੰਦੇ ਵੀ ਵਤਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੇ
ਸੀਨ - ਸਿਨਰੀਆਂ ਇਵੇਂ ਸਪਸ਼ੱਟ ਸੰਭਵ ਕਰਨਗੇ ਜਿਵੇਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਸੀਨ ਸਪਸ਼ੱਟ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ
ਹੈ। ਇਸ ਅਨੁਭੂਤੀ ਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਬੋਝ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਨਹੀਂ ਰੱਖੋ। ਸਭ ਬੋਝ ਬਾਪ ਨੂੰ ਦੇਕੇ ਡਬਲ
ਲਾਈਟ ਬਣੋ। ਮਨ - ਬੁੱਧੀ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ੁੱਧ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਭੋਜਨ ਕਰੋ। ਕਦੀ ਵੀ ਵਿਅਰਥ ਸੰਕਲਪ ਅਤੇ
ਵਿਕਲਪ ਦਾ ਅਸ਼ੁੱਧ ਭੋਜਨ ਨਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਬੋਝ ਤੋਂ ਹਲਕੇ ਹੋਕੇ ਉੱਚੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਸਕੋਂਗੇ।
ਸਲੋਗਨ:-
ਵਿਅਰਥ ਨੂੰ
ਫੁੱਲ ਸਟਾਪ ਦੋ ਅਤੇ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਸਟਾਕ ਫੁੱਲ ਕਰੋ ।