29/10/18          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“ मीठे बच्चे – आज्ञाकारी बन । बाबाको पहिलो आज्ञा छ – आफूलाई आत्मा सम्झेर बाबालाई याद गर। ”

प्रश्न:–
आत्मारूपी बर्तन (पात्र) अशुद्ध किन भएको छ? त्यसलाई शुद्ध बनाउने साधन के हो?

उत्तर:–
फाल्तू कुरा सुन्दै सुनाउँदै आत्मारूपी बर्तन अशुद्ध बनिसकेको छ। यसलाई शुद्ध बनाउनको लागि बाबाको आज्ञा छ– नराम्रो नसुन, नराम्रो नहेर... एक बाबा सँग सुन, बाबालाई नै याद गर तब आत्मारूपी बर्तन शुद्ध हुन्छ। आत्मा र शरीर दुवै पावन बन्छन्।

गीत:–
जो पिया के साथ है...

ओम् शान्ति।
ओम् शान्तिको अर्थ त बच्चाहरूले बुझेका छन्। बच्चाहरूलाई घरी-घरी प्वाइन्टहरू दिइन्छन्। जसरी घरी-घरी भनिन्छ– बाबा र वर्सालाई याद गर। यहाँ कुनै मनुष्यको कुरा छैन। मनुष्यले मनुष्य वा कुनै देवी-देवताको याद दिलाउँछन्। पारलौकिक बाबाको याद कसैले दिलाउन सक्दैनन् किनकि बाबालाई कसैले चिनेकै छैनन्। यहाँ तिमीलाई घरी-घरी भनिन्छ आफूलाई आत्मा सम्झेर बाबालाई याद गर। जसरी बुवाको बच्चा जन्मन्छ भने सबैले बुझ्न सक्छन् यो बुवाबाट वर्सा लिन आएको छ। फेरि उसलाई पिता र वर्साको याद रहन्छ। यहाँ पनि यस्तै छ। अवश्य बच्चाहरूले बाबालाई चिनेका छैनन्, त्यसैले बाबालाई आउनु पर्छ। जो बाबाको साथमा छन् उनीहरूको लागि यो ज्ञानको वर्षात छ। वेद शास्त्रमा जो ज्ञान छ, त्यो सबै हो भक्तिमार्गका सामग्री। जप, तप, दान, पुण्य, सन्ध्या, गायत्री आदि जे पनि गर्छन् ती सबै हुन् भक्तिमार्गका सामग्री। संन्यासी पनि भक्त भए। पवित्रता बिना कोही शान्तिधाममा जान सक्दैनन्। त्यसैले उनीहरू घरबार छोडेर जान्छन्। तर सारा दुनियाँ त यस्तो गर्दैनन्। उनीहरूको यो हठयोग पनि ड्रामामा निश्चित छ। तिमी बच्चाहरूलाई राजयोग सिकाउन कल्प-कल्प एकै पटक आउँछु। मेरो अरू कुनै अवतार हुँदैन। भगवानको अवतरण (रिइनकारनेशन अफ गड)। उहाँ हुनु हुन्छ सबै भन्दा उच्च। फेरि जगत् अम्बा र जगत् पिताको पनि अवतार अवश्य हुनु पर्छ। वास्तवमा अवतार अक्षर केवल बाबालाई नै लाग्छ। सद्गतिदाता एकै बाबा हुनु हुन्छ। त्यसो त हरेक चीज फेरि अवतरण हुन्छ। जसरी अहिले भ्रष्टाचार छ भने भनिन्छ भ्रष्टाचार अवतरण भएको छ। फेरि फेरि भ्रष्टाचार भएको छ, त्यसपछि श्रेष्ठाचार आउँछ। अवतरण त हरेक चीजको हुन्छ। अहिले पुरानो दुनियाँ छ फेरि नयाँ आउँछ। नयाँ दुनियाँपछि फेरि पुरानो दुनियाँ आउनु छ। यी सबै कुरा बाबाले बसेर सम्झाउनु हुन्छ। जब यहाँ बस्छौ भने सधैं यस्तो सम्झ– म आत्मा हुँ, मलाई बाबाको आज्ञा मिलेको छ, मलाई याद गर। बच्चाहरू बाहेक त अरू कसैलाई बाबाको आज्ञा मिल्न सक्दैन। फेरि बच्चाहरू पनि कोही त आज्ञाकारी हुन्छन् कोही आज्ञा नमान्ने पनि हुन्छन्। बाबा भन्नुहुन्छ– हे आत्माहरू, तिमी म सँग बुद्धिको योग लगाऊ। बाबा आत्माहरू सँग कुरा गर्नुहुन्छ, अरू कोही विद्वान् पण्डित आदिले यस्तो भन्दैनन्– म आत्माहरू सँग कुरा गर्छु। उनले त आत्मा नै परमात्मा भनेर सम्झन्छन्। त्यो गलत हो। तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– शिवबाबाले यस शरीरद्वारा हामीलाई सम्झाइरहनु भएको छ। शरीर बिना त कर्म (एक्ट) हुन सक्दैन। पहिले-पहिले त यो निश्चय चाहिन्छ। निश्चय बिना त केही पनि बुद्धिमा बस्न सक्दैन। पहिले निश्चय चाहिन्छ, हामी आत्माहरूको बाबा उहाँ निराकार परमपिता परमात्मा हुनु हुन्छ र साकारमा हुनु हुन्छ प्रजापिता ब्रह्मा, हामी हौं ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू। शिवका त सबै आत्मा बच्चाहरू हुन् त्यसैले शिव कुमार भनिन्छ, कुमारी होइन। यी सबैकुरा धारण गर्नु छ। धारणा तब हुन्छ जब निरन्तर याद गर्दै रहनेछौ। याद गर्नाले नै बुद्धिरूपी बर्तन (पात्र) शुद्ध हुन्छ। फाल्तू कुरा सुन्दा-सुन्दा बर्तन अशुद्ध बनेको छ, त्यसलाई शुद्ध बनाउनु छ। बाबाको आज्ञा छ मलाई याद गर्यौ भने तिम्रो बुद्धि पवित्र हुन्छ। तिम्रो आत्मामा मैल परेको छ, अब पवित्र बन्नु छ। संन्यासीहरूले भन्छन्– आत्मा निर्लेप छ। बाबा भन्नुहुन्छ– आत्मामा नै मैल परेको छ। श्रीकृष्णका आत्मा र शरीर दुवै पवित्र हुन्छन्। दुवै पवित्र केवल सत्ययुगमा नै हुन्छन्। यहाँ त हुन सक्दैन। तिमी आत्माहरू नम्बरवार पवित्र हुँदै गइरहेका छौ। अहिले पवित्र बनेका छैनौ। कोही पनि पवित्र छैन। सबै पुरुषार्थ गरिरहेका छन्। अन्तमा नम्बरवार सबैको रिजल्ट (परिणाम) निस्कन्छ।

बाबा आएर सबै आत्माहरूलाई आज्ञा गर्नुहुन्छ– मलाई याद गर, आफूलाई अशरीरी सम्झ, देही-अभिमानी बन। मुख्य यो कुरा बाबा बाहेक कसैले सम्झाउन सक्दैनन्। पहिले यो पूरा निश्चय भयो भने विजय प्राप्त गर्नेछौ, निश्चय भएन भने विजय प्राप्त गर्न सक्दैनौ। निश्चय बुद्धि विजयन्ती संशयबुद्धि विनश्यन्ती। गीतामा कुनै-कुनै अक्षर धेरै राम्रो छन्। यसलाई भनिन्छ पीठोमा नुन। बाबा भन्नुहुन्छ– म तिमीलाई सबै वेद शास्त्रहरूको सार सम्झाउँछु कि यसमा के-के छ? यी सबै हुन् भक्तिमार्गका बाटा। यिनको पनि ड्रामामा निश्चित छ। यो प्रश्न उठ्न सक्दैन– यो भक्तिमार्ग किन बनाइएको हो? यो त अनादि बनी-बनाउ ड्रामा हो। तिमीले पनि यस ड्रामामा बाबा सँग स्वर्गको मालिक बन्ने वर्सा कैयौं पटक लिएका छौ र लिदै रहनेछौ, अन्त हुन सक्दैन। यो चक्र अनादि घुमिरहन्छ। तिमी बच्चाहरू अहिले दु:खधाममा छौ फेरि शान्तिधाममा जान्छौ शान्तिधामबाट सुखधाममा जान्छौ फेरि दु:खधाममा आउँछौ– यो अनादि चक्र चलिरहन्छ। सुखधामबाट दु:खधाम आउनमा तिमी बच्चाहरूलाई ५ हजार वर्ष लाग्छ। जसमा तिमी ८४ जन्म लिन्छौ। केवल तिमी बच्चाहरू नै ८४ जन्म लिन्छौ, सबैले लिन सक्दैनन्। यो कुरा बेहदका बाबाले तिमीलाई डाइरेक्ट सम्झाइरहनु भएको छ, अरू बच्चाहरूले फेरि मुरली सुन्नेछन् वा पढ्नेछन् वा टेप सुन्नेछन्। टेप पनि सबैले सुन्न सक्दैनन्। त्यसैले सबै भन्दा पहिले तिमी बच्चाहरूले उठ्दा-बस्दा यसै यादमा रहनु छ। मनुष्य त माला घुमाउँदै राम-राम जप्छन्। रूद्राक्षको माला भनिन्छ नि। अब रुद्र त हुनु हुन्छ भगवान्। फेरि यस मालामा मेरू (युगल) दानासँगै छन्। त्यो त विष्णुको युगल स्वरूप हो। ती को हुन्? यी माता-पिता जो फेरि विष्णुका दुई रूप लक्ष्मी-नारायण बन्छन् त्यसैले यिनलाई मेरू भनिन्छ। फूल हुनु हुन्छ शिवबाबा फेरि मेरू चाहिँ यी मम्मा-बाबा हुन् जसलाई माता-पिता भन्दछौ। विष्णुलाई माता-पिता भन्न सकिदैन। लक्ष्मी-नारायणलाई माता-पिता त उनको बच्चाले नै भन्नेछन्। आजकल त सबैको अगाडि गएर भन्छन् त्वमेव माता च पिता... कोही एक जनाले महिमा गर्यो भने उसकोपछि अनुसरण गर्न थाल्छन्। यो हो नै असत्य (अनराइटियस) दुनियाँ। कलियुगलाई भनिन्छ असत्य, सत्ययुगलाई भनिन्छ सत्य (राइटियस)। त्यहाँ आत्मा र शरीर दुवै पवित्र हुन्छन्। सत्ययुगमा कृष्ण गोरा हुन्छन्, फेरि अन्तिम जन्ममा उनको आत्मा कालो बन्छ। यी ब्रह्मा-सरस्वती यस समय काला छन्। आत्मा कालो बनेको छ भने उसको गहना पनि कालो बनेको छ। सुनमा नै खाद पर्छ, त्यसबाट गहना पनि जुन बन्छ त्यो खाद भएको बन्छ। सत्ययुगमा, जब देवी-देवताहरूको सरकार हुन्छ, यी नक्कली हुँदैनन्। त्यहाँ त सुनका महल बन्छन्। सृष्टि पहिले सुनको पंछी थियो अहिले त नक्कली बनेको छ। यस्तो दुनियाँलाई फेरि स्वर्ग बाबाले नै बनाउन सक्नुहुन्छ।

बाबा सम्झाउनु हुन्छ– श्रीमत भगवानुवाच छ नि। कृष्ण त दैवी गुणधारी मनुष्य हुन्, दुई हात, दुई गोडा छ। चित्रमा त कहीँ नारायणलाई, कहीँ लक्ष्मीलाई ४ भुजा दिएका छन्। केही पनि बुझ्दैनन्। ‘ओम्’ अक्षर पनि भन्छन्, ओम् को अर्थ बताउँछन्– ओम् अर्थात् म ईश्वर, जहाँ देखे पनि ईश्वर नै ईश्वर हुनुहुन्छ तर यो त गलत हो। ओम् अर्थात् अहम् आत्मा। बाबा पनि भन्नुहुन्छ– अहम् आत्मा तर म परम (सुप्रिम) हुँ त्यसैले मलाई परमात्मा भनिन्छ। म परमधाममा रहन्छु। सबै भन्दा उच्च भगवान् फेरि सूक्ष्मवतनमा ब्रह्मा-विष्णु-शंकरका आत्मा छन्। फेरि तल आयौ भने मनुष्यलोक छ। त्यो दैवी लोक अनि त्यो आत्माहरूको लोक जसलाई मूलवतन भनिन्छ। यो बुझ्नु पर्ने कुरा छ। तिमी बच्चाहरूलाई यो अविनाशी ज्ञान रत्नको दान मिल्छ जसबाट तिमी भविष्यमा मालामाल डबल मुकुटधारी बन्छौ। हेर, श्रीकृष्णलाई दुईवटा ताज (श्रीपेज) छन्। फेरि त्यही बच्चा चन्द्रवंशीमा आउँछ तब दुई कला कम हुन जान्छ। फेरि वैश्य वंशीमा आएपछि अझै ४ कला कम हुन्छ। फेरि लाइटको ताज उड्छ। बाँकी रत्नजडित ताज रहन्छ। फेरि जो राम्रो दान-पुण्य गर्छन् उनलाई एक जन्मको लागि राम्रो राजाई मिल्छ। फेरि अर्को जन्ममा पनि राम्रो दानपुण्य गर्यो भने फेरि पनि राजाई मिल्न सक्छ। यहाँ त तिमीले २१ जन्मको लागि राजाई पाउन सक्छौ, मेहनत गर्नु पर्छ। त्यसैले बाबा आफ्नो परिचय दिनु हुन्छ र भन्नुहुन्छ– म परमात्मा हुँ। त्यसैले उहाँलाई परमपिता परम आत्मा अर्थात् परमात्मा भनिन्छ। तिमी बच्चाहरू उहाँ सुप्रीमलाई याद गर्छौ। तिमी हौ शालिग्राम, उहाँ हुनु हुन्छ शिव। शिवलाई ठूलो लिङ्ग र शालिग्राम माटोका बनाउँछन्। यो कुनचाहिँ आत्माको यादगार बनाउँछन् यो पनि कसैलाई थाह छैन। तिमी शिव बाबाको बच्चाहरू विश्वलाई स्वर्ग बनाउँछौ त्यसैले तिम्रो पूजा हुन्छ। फेरि तिमी देवता बन्छौ त्यसको पनि पछि पूजा हुन्छ। शिवबाबाको साथमा तिमी यति सेवा गर्छौ, त्यसैले शालिग्रामको पनि पूजा हुन्छ। जो उत्तम भन्दा उत्तम कर्तव्य गर्छन् उनीहरूको पूजा हुन्छ तर कलियुगमा जो राम्रो काम गर्छन् उनीहरूको यादगार बनाउँछन्। कल्प-कल्प बाबा तिमी बच्चाहरूलाई सारा सृष्टिचक्रको रहस्य सम्झाउनु हुन्छ अर्थात् तिमीलाई स्वर्दशन चक्रधारी बनाउनु हुन्छ। स्वदर्शनचक्र विष्णुलाई हुन सक्दैन, उनी त देवता बनिसके। यो ज्ञान सारा तिमीलाई छ। फेरि लक्ष्मी-नारायण बनेपछि यो ज्ञान नै रहदैन। त्यहाँ त सबै सद्गतिमा छन्। तिमी बच्चाहरू यो ज्ञान अहिले नै सुन्छौ फेरि राजाई पाउँछौ। स्वर्गको स्थापना भयो फेरि ज्ञानको आवश्यकता रहँदैन। बाबा नै आएर आफ्नो र रचनाको पूरा परिचय दिनु हुन्छ। संन्यासीहरूले त माताहरूको निन्दा गरे तर बाबा आएर माताहरूलाई उठाउनु हुन्छ। बाबा यो पनि सम्झाउनु हुन्छ– यी संन्यासी नभएका भए त दुनियाँ काम चितामा बसेर एकदम खरानी भइहाल्थ्यो। जब देवी-देवताहरू वाममार्गमा गिर्छन्, त्यस समय भूकम्प धेरै जोड सँग आउँछ फेरि सबै तल जान्छ। अरू खण्ड आदि त हुँदैनन्, भारतखण्ड नै हुन्छ। इस्लामी आदि त पछि आउँछन् तब फेरि ती सत्ययुगका चीजहरू यहाँ रहदैनन्। तिमी जो सोमनाथको मन्दिर देख्छौ त्यो कुनै वैकुण्ठको होइन। यो त भक्तिमार्गमा बनेको हो, जसलाई मुहम्मद गजनवी आदिले लुटे। बाँकी देवताहरूको महल आदि सबै भूकम्पमा हराउँछन्। यस्तो पनि होइन– महलका महल तल गएका छन् फेरि माथि आउँछन्। होइन, ती त भित्र नै टुट-फूट भएर सड्छन्। फेरि त्यसै समयमा खन्छन् भने केही न केही मिल्छ। अहिले त केही पनि मिल्दैन। शास्त्रहरूमा कुनै यी कुरा छैनन्। सद्गति दाता हुनु हुन्छ नै एक बाबा। पहिले-पहिले त यो निश्चय चाहिन्छ। निश्चयमा नै मायाले विघ्न ल्याउँछ। भन्दछन् भगवान् कसरी आउनु हुन्छ? अरे, शिवजयन्ती छ भने अवश्य आउनु भएको होला। बाबाले सम्झाउनु भएको छ, म बेहदको दिन र बेहदको रातको संगममा आउँछु। यो कसैलाई पनि थाहा छैन– कुन समयमा आउँछु? तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ। बाबाले नै यो ज्ञान दिनु भएको छ र दिव्य दृष्टिद्वारा यी चित्र आदि बनाइएका हुन्। गीतामा पनि कल्प-वृक्षको केही वर्णन छ। बच्चाहरूलाई भन्नुहुन्छ– तिमी हामी अहिले छौँ, कल्प पहिले पनि थियौं र फेरि कल्प-कल्प मिल्दै रहनेछौं, म कल्प-कल्प तिमीलाई यो ज्ञान दिनेछु। यसबाट चक्र पनि सिद्ध हुन्छ। तर तिमी बाहेक कसैले बुझ्न सक्दैनन्। यो सारा सृष्टि-चक्रको चित्र हो, अवश्य कसैद्वारा बनाइएको हुनु पर्छ। बाबा यसको बारेमा सम्झाउनु हुन्छ र बच्चाहरूले पनि यसैमा सम्झाउँछन्। अच्छा–

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

धारणाको लागि मुख्य सारः–

१) हरेक कुरामा विजयको आधार निश्चय हो, त्यसैले निश्चयबुद्धि अवश्य बन्नु छ। सद्गति दाता बाबामा कहिल्यै संशय उठाउनु हुँदैन।

२) बुद्धिलाई पवित्र वा शुद्ध बनाउनको लागि अशरीरी बन्ने अभ्यास गर्नु छ। व्यर्थ कुरा न सुन्नु छ, न सुनाउनु छ।

वरदान:–
आफ्नो शक्ति स्वरूपद्वारा अलौकिकताको अनुभव गराउने ज्वाला रूप भव

अहिलेसम्म बाबा शमाको आकर्षण छ, बाबाको कर्तव्य चलिरहेको छ, बच्चाहरूको कर्तव्य गुप्त छ। तर जब तिमीहरू आफ्नो शक्ति स्वरूपमा स्थित हुन्छौ तब सम्पर्कमा आउने आत्माहरूले अलौकिकताको अनुभव गर्नेछन्। राम्रो-राम्रो भन्नेहरूलाई राम्रो बन्ने प्रेरणा तब मिल्छ, जब संगठित रूपमा तिमीहरू ज्वाला स्वरूप लाइट हाउस बन्छौ। मास्टर सर्वशक्तिमानको स्टेज, यस स्टेजमा आयौ भने सबै तिम्रो अगाडि पुतली समान चक्र लगाउन थाल्नेछन्।

स्लोगन:–
आफ्नो कर्मेन्द्रियहरूलाई योग अग्निमा तपाउनेहरू नै सम्पूर्ण पावन बन्छन्।