14.12.18 Morning Nepali Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ मीठे बच्चे – आफ्नो
उपनाम (सरनेम) सदा याद राख , तिमी हौ ईश्वरीय बच्चाहरू! तिम्रो यो ईश्वरीय कुल हो ,
तिमी देवताहरू भन्दा पनि उच्च हौ । तिम्रो चलन धेरै रोयल हुनु पर्छ। ”
प्रश्न:–
बाबाले
बच्चाहरूलाई आफू समान प्यारका सागर बनाउनु भएको छ, त्यसको निसानी के हो?
उत्तर:–
तिमी बच्चाहरू
बाबा समान प्यारा बनेका छौ त्यसैले त तिम्रो यादगार चित्रहरूलाई सबैले प्यार गर्छन्।
प्यारले हेरिरहन्छन्। लक्ष्मी-नारायण सदा हर्षितमुख, रमणिक छन्। अहिले तिमीलाई थाहा
छ– बाबाले हामीलाई ज्ञान-योगबाट अति मीठो बनाइरहनु भएको छ। तिमीले मुखबाट सधैं
ज्ञान रत्नै नै निकाल्नु छ।
गीत:–
तू प्यारका
सागर है...
ओम् शान्ति।
तू प्यारका
सागर है– यो कसको महिमामा गाइन्छ। यो कुनै मनुष्यको महिमा होइन। भनिन्छ– हजुर प्यार,
शान्ति वा पवित्रताको सागर हुनु हुन्छ। अहिले तिमी पवित्र बन्छौ। यस्ता धेरै छन् जो
विवाह गर्दैनन्, धेरै छन् जो संन्यास नलिइकनै पनि पवित्र रहन्छन्। गाइएको पनि छ–
गृहस्थ व्यवहारमा जनकलाई जस्तै ज्ञान। उनको इतिहास छ। उनले भने– मलाई कुनै ब्रह्म
ज्ञान सुनाउनुहोस्। वास्तवमा भन्नुपर्थ्यो– ब्रह्मा ज्ञान। परमपिता परमात्मा आएर
ब्रह्माकुमार-कुमारीहरूलाई ब्रह्माद्वारा ज्ञान दिनु हुन्छ।
तिमीलाई थाहा छ– यस समयमा हाम्रो उपनाम हो ब्रह्माकुमार-कुमारी, हामी हौं ईश्वरीय
बच्चाहरू। त्यसो त सबैले भन्छन्– हामी ईश्वरका सन्तान हौं। त्यसैले अवश्य पनि
भाइ-भाइ भए फेरि आफूलाई पिता भन्न कसरी सक्छन्। तब त पितृत्व नभएर भ्रातृत्व भनियोस्।
एक त तिमी ब्रह्माकुमार-कुमारी कहलाउँछौ, दोस्रो जसका कुमार-कुमारीहरू हौ उनलाई
मम्मा बाबा भन्दछौ। बच्चाहरू जान्दछन्– हामी शिवबाबाको नाति-नातिना
ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू हौं। भारतवर्षमा अनेक शास्त्र, वेद, पुराण आदि त सबैले
पढ्छन्। सर्व शास्त्रमयी शिरोमणि श्रीमद् भगवद् गीता हो। गीताद्वारा सत्ययुगको
स्थापना हुन्छ। गीताको ज्ञान दिनुभयो ज्ञान सागर परमात्माले। यी सबै ज्ञान नदीहरू
ज्ञान सागरबाट निक्लिन्छन्। पानीको गंगाबाट कहाँ ज्ञान मिल्छ र जसबाट पावन बनियोस्?
सद्गति अर्थात् पावन बन्नु। यो त हो नै तमोप्रधान पतित दुनियाँ। यदि पावन बन्ने हो
भने कहाँ रहने। फर्केर त जान सकिदैन। काइदा नै छैन। सबैलाई पुनर्जन्म लिएर
तमोप्रधान त बन्नु नै छ। बाबा हुनु हुन्छ ज्ञानका सागर। तिमी प्राक्टिकलमा सुनिरहेका
छौ। यो कसैले नक्कल गर्न सक्दैन। धेरैले भन्छन्– हामी पनि उही ज्ञान दिन्छौं, तर
होइन। यहाँ जसलाई पनि ज्ञान मिल्छ ऊ ब्रह्माकुमार-कुमारी कहलाउँछ अरू कुनै यस्तो
संस्था छैन जहाँ ब्रह्माकुमार-कुमारी कहलाऊन्। लगाउन त ड्रेस यही लगाए पनि हामी
ब्रह्माका बच्चाहरू हौं भन्ने कुरा कसरी भन्न सक्छन्। यिनलाई मैले नाम दिएको छु–
ब्रह्मा। यिनलाई बसेर सम्झाउनु हुन्छ। तिमीलाई पनि भन्नुहुन्छ– तिमी
ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू आफ्नो जन्मलाई जान्दैनौ, म जान्दछु। अहिले संगममा शिर र पाउ
दुवै छ। यसबाट पुरानो दुनियाँ बदलिएर नयाँ बन्छ। सत्ययुग, त्रेता, द्वापर, कलियुग...
सृष्टि वृद्धि भइरहन्छ। अहिले अन्त्य हो, दुनियाँ बदलिएर नयाँ बन्नु छ। बाबा आएर
त्रिकालदर्शी बनाउनु हुन्छ। उहाँ प्यारका सागर हुनु हुन्छ भने अवश्य त्यस्तै प्यारा
बनाउनु हुन्छ। लक्ष्मी-नारायणमा हेर कति आकर्षण छन्। जति लक्ष्मी-नारायणको
हर्षितमुख रमणिक चित्र हेर्दछन् त्यति राम-सीताको हेर्दैनन्। लक्ष्मी-नारायणलाई
देखेर नै खुसी आइहाल्छ। राधा-कृष्णको मन्दिरमा जानाले यति खुसी हुँदैन।
लक्ष्मी-नारायणको त राज्य-भाग्य छ। अब दुनियाँले त यी कुरालाई जान्दैन। तिमीलाई थाहा
छ– बाबाले हामीलाई धेरै मीठो बनाउनु हुन्छ। लक्ष्मी-नारायणलाई ज्ञानका सागर भन्न
मिल्दैन। उनी यस ज्ञान योगबाट यस्ता बने। अब तिमी पनि बन्छौ। मनुष्यहरू चाहन्छन्–
दुनियाँ एक होस्, एक राज्य होस्। याद दिलाउँछन् कुनै समयमा एक राज्य अवश्य थियो। तर
यस्तो होइन– सबै मिलेर एक भइहाल्नेछन्। होइन, त्यहाँ त धेरै कम मनुष्यहरू थिए। तिमी
सम्झन्छौ– हामी ईश्वरीय सन्तान हौं। भन्दछन्– ईश्वर सर्वव्यापी (हाजिराहजुर) हुनु
हुन्छ। तर हाजिर-नाजिर आत्मालाई भनिन्छ। आत्मा सर्वव्यापी छ, सबैमा आत्मा छ। यस्तो
होइन सबैमा परमात्मा हुनु हुन्छ। अब शपथ लिनुको मतलब के हो? यदि परमात्मा हामीभित्रै
हुनु हुन्छ भने शपथ कसको खान्छन्? हामी यदि उल्टो कर्म गर्छौं भने परमात्माले सजाय
दिनु हुन्छ। यदि परमात्मा सबैमा हुनु हुन्छ भने शपथ खाने कुरा नै आउँदैन। अब तिमी
साकारमा छौ, जसरी आत्मा यी आँखाबाट देखिदैन भने परमात्मालाई कसरी देख्न सकिन्छ?
महसुस गरिन्छ– हामीमा आत्मा छ। परमात्माको साक्षात्कार होस् भन्ने चाहन्छन् तर यदि
आत्मालाई नै देखिदैन भने परमात्मालाई कसरी देख्न सकिन्छ? आत्मा नै पुण्य आत्मा पाप
आत्मा बन्छ। यो समयमा पाप आत्मा छ। तिमीले धेरै पुण्य गरेका थियौ, बाबाको अगाडि
तन-मन-धन समर्पण गरेका थियौ। अब पाप आत्माबाट पुण्य आत्मा बनिरहेका छौ। शिवबाबालाई
तन-मन-धन बलि दिन्छौ। यिनले पनि समर्पण गरे नि। तन पनि सच्चा सेवामा दिए। माताहरूको
अगाडि अर्पण गरेर उनीहरूलाई ट्रस्टी बनाए। माताहरूलाई अघि बढाउनु छ। माताहरू नै आएर
शरण लिए तब उनीहरूको सम्हाल कसरी हुन सक्छ? माताहरूमाथि बलि चढ्नु छ। बाबा
भन्नुहुन्छ– वन्दे मातरम्। सर्वव्यापीको पनि रहस्य सम्झाउनु भएको छ। आत्माले
पुकार्छ– हे परमपिता (ओ गाड फादर)। कुन पितालाई बोलाउँछन्? बुझ्दैनन्। तिमी
लक्ष्मी-नारायण बन्छौ। मनुष्यहरू कति प्यार गर्छन्। हर होलिनेस र हिज होलिनेस्
उनीहरूलाई भनिन्छ। अब तिमी भन्नेछौ– हामी ईश्वरीय कुलका हौं, पहिले आसुरी कुलका थियौं।
ब्राह्मणहरूको त उपनाम नै हो ईश्वरीय सन्तान। बापू गान्धी पनि चाहन्थे– रामराज्य
होस्। नयाँ भारतवर्षमा नयाँ राज्य हुनु पर्छ। सर्व शक्ति सम्पन्न सरकार हुनु पर्छ
जसलाई बेहदका बाबाले नै बनाउन सक्नुहुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– म विश्व सर्वशक्तिमान
अधिकारी हुँ। उच्च भन्दा उच्च निराकार हूँ। ब्रह्मा, विष्णु, शंकर त मेरा रचना हुन्।
भारतवर्ष शिवालय, सम्पूर्ण निर्विकारी थियो, अहिलु सम्पूर्ण विकारी छ। यो कुरा
जान्दैनन् कि सम्पूर्ण निर्विकारी पनि यहाँ नै हुन्छन्। चाहन्छन् एक विश्व होस्, एक
शक्ति सम्पन्न राज्य होस्। एक शक्ति सम्पन्न, लक्ष्मी-नारायणको दैवी राज्य त
परमात्माले स्थापना गरिरहनु भएको छ अरू सबैको विनाश सामुन्ने खडा छ। यति नशा रहनु
पर्छ। यहाँबाट घर गएपछि त मूर्छित भइहाल्छन्। संजीवनी बूटीको कहानी छ नि। तर यो त
मन्मनाभवको ज्ञानको बुटी हो। देह-अभिमानमा आउनाले मायाको थप्पड लाग्छ। देही-अभिमानी
बन्नाले थप्पड लाग्नेछैन। हामी शिवबाबाबाट वर्सा लिन्छौं। ब्रह्माको यो अन्तिम जन्म
हो, उनले पनि वर्सा लिन्छन्। दैवी विश्व राज्य तिम्रो ईश्वरीय जन्मसिद्ध अधिकार हो।
तिमी बच्चाहरूमा दैवी चलन हुनु पर्छ। तिमी ब्राह्मणहरू देवताहरू भन्दा पनि उच्च हौ।
तिमीले धेरै मीठो बोल्नु पर्छ। भाषण आदि गर्दा त बोल्नु पर्छ, बाँकी व्यर्थ कुरामा
जानु हुँदैन। मुखबाट सदैव रत्न निकाल। यी आँखा हुँदा-हुँदै पनि स्वर्गलाई र
मूलवतनलाई हेर। ज्ञानको नेत्र आत्माहरूलाई प्राप्त हुन्छ। आत्माले इन्द्रियहरूद्वारा
पढ्छ। तिमीलाई ज्ञानको तेस्रो नेत्र मिलेको छ, जसरी बुद्धि बंगारा आउँछ। बाबाले
वर्सा ब्राह्मणहरूलाई दिनु हुन्छ, शूद्रहरूलाई कहाँ दिनु हुन्छ र? तेस्रो नेत्र
आत्मालाई मिल्छ। ज्ञान नेत्र विना ठीक-बेठीकलाई बुझ्न सकिदैन। रावणले गलत बाटोमा नै
हिंडाउने छ, बाबाले सही बाटोमा चलाउनु हुन्छ। हमेसा एक-अर्काबाट गुण लिनु छ। गुणको
बदलामा अवगुण लिनु छैन।
हेर डा. निर्मला आउँछिन्, उनको स्वभाव धेरै मीठो छ। शान्तचित्त, थोरै बोल्न उनीबाट
सिक्नु पर्छ। धेरै समझदार र प्यारी बच्ची छिन्। शान्तिमा बस्ने पनि रोयल्टी चाहिन्छ।
यस्तो होइन केही समय याद गर्यो फेरि सारा दिन समाप्त। यो पनि अभ्यास गर्नु छ।
बाबालाई याद गर्नाले तागत आउँछ। त्यसैले बाबा पनि खुसी हुनु हुन्छ। यस्तो अवस्था
भएकोले अरूलाई देख्दा तुरुन्त उसलाई पनि अशरीरी बनाइदिन्छ। अशरीरी बनिहाल्छन्,
शान्त भइहाल्छन्। केवल शान्तिमा बस्नु कुनै सुख होइन, त्यो हो अल्पकालको सुख। शान्त
भएर बस्यो भने फेरि कर्म कसरी गर्ने? योगबाट विकर्म विनाश हुन्छ। सच्चा सुख-शान्ति
त यहाँ हुन सक्दैन। यहाँ हरेक कुरा अल्पकालको हुन्छ। अच्छा।
मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग।
रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई
गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।
रात्रि क्लास
: ० ९-०४-६८
आजभोलि धेरैले विश्वमा शान्ति कसरी होस् भनेर सम्मेलन गरिरहन्छन्! उनीहरूलाई बताउनु
पर्छ– हेर्नुहोस् सत्ययुगमा एउटै धर्म, एउटै राज्य, अद्वैत धर्म थियो। दोस्रो कुनै
धर्म नै थिएन त्यसैले ताली बज्दैन। थियो नै रामराज्य, त्यसैले विश्वमा शान्ति थियो।
तपाईंहरू चाहनु हुन्छ– विश्वमा शान्ति होस्। त्यो त सत्ययुगमा थियो। पछि अनेक धर्म
हुनाले अशान्ति भएको हो। तर जबसम्म अरूले बुझ्दैनन् तबसम्म मेहनत गर्नै पर्छ। पछि
गएर अखबारमा पनि निस्कन्छ फेरि यी संन्यासी आदिको पनि कान खुल्नेछन्। यो त तिमी
बच्चाहरूको सेवा हो– हाम्रो राजधानी स्थापना भइराखेको छ। यही नशा छ। संग्रहालय (म्यूजियम)
को भव्यता देखेर धेरै आउँछन्। भित्र आएर आश्चर्य मान्छन्। नयाँ-नयाँ चित्रहरू
नयाँ-नयाँ तरिकाबाट बुझ्नेछन्।
यो त बच्चाहरूलाई थाहै छ– योग मुक्ति जीवन मुक्तिको लागि हो। त्यो त मनुष्य मात्र
कसैले सिकाउन सक्दैन। यो पनि लेख्नु छ– परमपिता परमात्मा सिवाय कसैले पनि
मुक्ति-जीवनमुक्तिको लागि योग सिकाउन सक्दैन। सबैका सद्गति दाता हुनु हुन्छ नै एक।
यो स्पष्ट लेख्नु पर्छ जसले गर्दा मनुष्यले पढ्न सकून्। संन्यासीहरूले के सिकाउँछन्
होला। योग-योग भन्छन् वास्तवमा योग कसैले पनि सिकाउन सक्दैन। महिमा छ नै एकको।
विश्वमा शान्ति स्थापना गर्नु वा जीवनमुक्ति दिनु बाबाको नै काम हो। यस्तो-यस्तो
विचार सागर मन्थन गरेर प्वइन्टहरू सम्झाउनु छ। यस्तो लेख्नु पर्छ जुन मनुष्यहरूले
बुझून्। यस दुनियाँलाई त बदल्नु नै छ। यो हो मृत्युलोक। नयाँ दुनियाँलाई भनिन्छ
अमरलोक। अमरलोकमा मनुष्य कसरी अमर रहन्छन् यो पनि आश्चर्य छ नि। त्यहाँ आयु पनि लामो
हुन्छ र समयमा आफैं शरीर बदली गरिदिन्छन् जसरी कपडा बदलिन्छ। यी सबै सम्झाउनु पर्ने
कुरा हुन्। अच्छा–
मीठे-मीठे रूहानी बच्चाहरूलाई रूहानी बाबा एवं दादाको याद-प्यार एवं गुडनाइट, नमस्ते।
धारणाको लागि
मुख्य सारः–
१) आफ्नो
स्वभाव धेरै मीठो, शान्तचित्त बनाउनु छ। धेरै कम र रोयल्टी सँग कुरा गर्नु छ।
२) तन-मन-धनले ब्रह्मा बाबा समान ट्रस्टी भएर रहनु छ।
वरदान:–
आफ्नो आदि ,
अनादि स्वरूपको स्मृतिद्वारा सर्व बन्धनहरूलाई समाप्त गर्ने बन्धनमुक्त , स्वतन्त्र
भव
आत्माको आदि,
अनादि स्वरूप स्वतन्त्र हो। मालिक हो। यो त पछि गएर परतन्त्र बनेको हो। त्यसैले
आफ्नो आदि र अनादि स्वरूपलाई स्मृतिमा राखेर बन्धनमुक्त बन। मनको पनि बन्धन नहोस्।
यदि मनको बन्धन हुन्छ भने पनि त्यो बन्धनले अरू बन्धनहरूलाई खिच्नेछ। बन्धनमुक्त
अर्थात् राजा, स्वराज्य अधिकारी। यस्तो बन्धनमुक्त स्वतन्त्र आत्माहरू नै स-सम्मान
पास हुन्छन् अर्थात् प्रथम श्रेणीमा आउँछन्।
स्लोगन:–
मास्टर
दु:खहर्ता बनेर दु:खलाई पनि आत्मिक सुखमा परिवर्तन गर्नु नै सच्चा सेवा हो।