13.12.18          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“ मीठे बच्चे – तिम्रो अव्यभिचारी प्यार एक बाबा सँग तब मात्र जुट्न सक्छ जब बुद्धियोग देहसहित देहका सबै सम्बन्धबाट टुटेको हुन्छ। ”

प्रश्न:–
तिमी बच्चाहरूको दौड (रेस) कुनचाहिँ हो? त्यस दौडमा अगाडि जाने आधार के हो?

उत्तर:–
तिम्रो दौड हो– सम्मान सहित पास हुने। यस दौडको आधार हो बुद्धियोग। बुद्धियोग जति बाबा सँग हुन्छ त्यति पाप काटिन्छ र अटल, अखण्ड, सुख, शान्तिमय २१ जन्मको राज्य प्राप्त हुन्छ। यसको लागि बाबाले राय दिनु हुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! निद्रालाई जित्नेवाला बन। एक घडी, आधा घडी यादमा रहँदै अभ्यास बढाउँदै जाऊ। यादको नै रिकर्ड राख।

गीत:–
न वह हमसे जुदा होंगे..

ओम् शान्ति।
बच्चाहरूले गीत सुन्यौ। उलफत भनिन्छ प्यारलाई। अहिले तिमी बच्चाहरूको प्यार बाँधिएको छ बेहदका बाबा शिव सँग। तिमी बी.के. ले उहाँलाई दादा (हजुरबुवा) भन्छौ। यस्ता कोही मनुष्य छैन, जसले आफ्ना बापदादाको कर्तव्यलाई नजानोस्। यस्तो कुनै संस्था छैन, जहाँ यति धेरैले भनून् हामी ब्रह्माकुमार-कुमारी हौं। माताहरू त कुमारी होइनन् फेरि पनि ब्रह्माकुमारी किन कहलाउँछन्? यी त हुन् ब्रह्मा मुख वंशावली। यति धेरै ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू छन् प्रजापिता ब्रह्माका मुख वंशावली। एक बाबाका सन्तान हुन्। ब्रह्माको कर्तव्यलाई पनि जान्नु पर्छ। ब्रह्मा कसका बच्चा हुन्? शिवका। शिवका तीन बच्चाहरू ब्रह्मा, विष्णु, शंकर सूक्ष्म वतनवासी हुन्। अब प्रजापिता ब्रह्मा त स्थूल वतनवासी हुनु पर्छ। यति धेरैले भन्छन् प्रजापिता ब्रह्माका मुख वंशावली हौं। कोख वंशावली त हुन सक्दैनन्। यी कुनै गर्भबाट जन्मेका त होइनन्। अरूले फेरि तिमीहरू सँग सोध्दैनन् पनि– सबै ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू कसरी कहलाउँछौ? माताहरू पनि ब्रह्माकुमारी हुन् भने अवश्य ब्रह्माका बच्चाहरू भए ब्रह्माका मुख वंशावली। यी सबै हुन् ईश्वरका सन्तान। ईश्वर को हुनु हुन्छ? उहाँ हुनु हुन्छ परमपिता परमात्मा, रचयिता। केको रचना गर्नुहुन्छ? स्वर्गको। त्यसैले अवश्य आफ्ना नाति-नातिनाहरूलाई स्वर्गको वर्सा दिनु हुन्छ। उहाँलाई शरीर चाहिन्छ, जसद्वारा राजयोग सिकाउनु हुन्छ। शिवबाबा बसेर ब्रह्मा मुख वंशावलीलाई फेरि राजयोग सिकाउनु हुन्छ किनकि फेरि स्वर्गको स्थापना गर्नु हुन्छ। नत्र यतिका ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू कहाँबाट आउने? अचम्म छ, कसैले हिम्मत राखेर सोध्न पनि सोध्दैनन्! कति सेन्टरहरू छन्! सोध्नु पर्छ– तपाईं को हुनु हुन्छ, आफ्नो परिचय दिनुहोस्। यो त स्पष्ट छ प्रजापिता ब्रह्माका कुमार-कुमारीहरू र शिवका नाति-नातिनाहरू हुन्। हामी उहाँका बच्चा बनेका छौं। उहाँ सँग हाम्रो प्यार छ। शिवबाबा पनि भन्नुहुन्छ– सबैबाट स्नेह वा बुद्धियोग हटाएर म एक सँग राख। म तिमीलाई ब्रह्माद्वारा राजयोग सिकाउँदै छु। तिमी ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू सुनिरहेका छौ नि। कति सहज र सिधा कुरा छ। सोध त सही। यो भयो गौशाला। शास्त्रमा ब्रह्माको गौशालाको गायन पनि छ। वास्तवमा शिवबाबाको गौशाला हो, शिवबाबा यस नन्दीगणमा आउनु हुन्छ। त्यसैले गौशाला शब्दको कारण शास्त्रहरूमा फेरि गौ आदि देखाइएको छ। शिवजयन्ती छ भने अवश्य शिव आउनु भएको हुनु पर्छ। अवश्य कसैको तनमा आउनु भएको थियो। तिमीलाई थाहा छ– यो परम पिताको स्कुल हो। शिव भगवानुवाच। ज्ञानसागर पतित-पावन उहाँ हुनु हुन्छ। कृष्ण त स्वयं पावन छन्, उनलाई के परेको छ जो पतित तनमा आऊन्। गायन पनि छ– दूर देशका रहने वाला आया देश पराये...। शरीर पनि पराई हो। त्यसैले अवश्य शिवबाबाले यिनलाई रच्नु भएको हुनु पर्छ तब त मनुष्य सृष्टि रचिन्छ। यसबाट सिद्ध हुन्छ– यी बापदादा हुन्। प्रजापिता ब्रह्मा हुन् आदिदेव महावीर किनकि मायामाथि विजय प्राप्त गर्छन्। जगदम्बाको पनि गायन छ। श्रीलक्ष्मीको पनि गायन छ। दुनियाँलाई यो पनि थाहा छैन– जगदम्बा ब्रह्माकी पुत्री सरस्वती हुन्। उनी पनि ब्रह्माकुमारी हुन्। यी मम्मा पनि ब्रह्माकुमारी हुन्। शिवबाबाले ब्रह्मा मुखद्वारा यिनलाई आफ्नो बनाउनु भएको छ। अब यी सबैको बुद्धिको योग उहाँ सँग छ। भनिन्छ पनि– बुद्धियोग परमात्मा सँग राख। अरू सबै सँग तोडेर एक सँग जोड। उहाँ एक हुनु हुन्छ भगवान्। तर चिनेका छैनन्। जानून् पनि कसरी? जब बाबा आएर आफ्नो परिचय दिनु हुन्छ तब निश्चय हुन्छ। आजकल त सिकाइएको छ– आत्मा नै परमात्मा... जसबाट सम्बन्ध नै टुटेको छ। अब तिमी बच्चाहरू वास्तवमा सच्चा-सच्चा सत्य-नारायणको कथा सुन्दछौ। उहाँ हुनु हुन्छ सुखदेव र तिमी हौ व्यास। गीतामा पनि व्यासको नाम छ नि। ती त मनुष्य ठहरिए। तर सच्चा व्यास त तिमी हौ। तिमीहरू जो गीता बनाउँछौ, त्यो पनि विनाश हुन्छ। झूटो र सच्चा गीता अहिले छ। सचखण्डमा झूटको नामै हुँदैन। तिमीले वर्सा लिइरहेका छौ शिवबाबाबाट। यी बाबाको सम्पत्ति होइन। स्वर्गका रचयिता हुनु हुन्छ शिवबाबा, नकि ब्रह्मा। ब्रह्मा मनुष्य सृष्टिका रचयिता हुन्। ब्रह्मा मुख कमलबाट ब्राह्मण वर्ण रचिन्छ। तिमी हौ शिवका नाति अर्थात् ईश्वरीय सम्प्रदाय। उहाँलाई आफ्नो बनाएका छौ। गुरुका सन्तान भनिन्छ नि। अहिले तिमीहरू हौ सतगुरुका नाति-नातिना। उनीहरू त केवल नाति हुन् अर्थात् पुरुष हुन्। नातिनी होइनन्। सतगुरु त एक शिवबाबा हुनु हुन्छ। गायन छ– सतगुरु विना घोर अन्धकार। तिम्रो ब्रह्माकुमार-कुमारी नाम बडो अनौठो छ। बाबाले कति सम्झाउनु हुन्छ तर कति बच्चाहरूले बुझ्दैनन्। बाबा भन्नुहुन्छ– म बेहदको बाबालाई जान्नाले तिमी सबै जान्नेछौ। सत्ययुग-त्रेतामा सूर्यवंशी चन्द्रवंशी राज्य थियो। फेरि रावण राज्यमा ब्रह्माको रात सुरु हुन्छ। प्राक्टिकलमा ब्रह्माकुमार-कुमारी तिमीहरू हौ। सत्ययुगलाई नै स्वर्ग भनिन्छ, जहाँ घ्यू र दूधको नदी बग्छ। यहाँ त घ्यू मिल्दैन। बाबा भन्नुहुन्छ– बच्चाहरू यो पुरानो दुनियाँ अब विनाश हुनु छ। एक दिन यस पुरानो दुनियाँलाई आगो लाग्छ, सबै समाप्त हुन्छ फेरि मबाट वर्सा पाउन सक्दैनन्।

म आउँदा अवश्य शरीर लोनमा लिनु पर्छ। घर त चाहिन्छ नि। बाबा कति राम्ररी, रमणिक रूपले सम्झाउनु हुन्छ। तिमीले अहिले मद्वारा सबै कुरा जानिसकेका छौ। यो सृष्टि-चक्र कसरी चल्छ, यो कसैलाई पनि थाहा छैन। ८४ जन्म कसले लिन्छन्? सबैले त लिंदैनन्। अवश्य पहिला आउने देवी-देवताले नै ८४ जन्म लिन्छन्। अहिले उनीहरूलाई फेरि मैले राजयोग सिकाउँछु। विश्वलाई फेरि नर्कबाट स्वर्ग बनाउन म आउँछु, यसलाई मुक्त मैले गर्छु। फेरि गाइड बनेर वापस लिएर पनि जान्छु। मलाई ज्योतिस्वरूप पनि भनिन्छ। ज्योतिस्वरूपलाई पनि आउनु पर्छ, स्वयं भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! म तिम्रो पिता हुँ। मेरो ज्योति कहिल्यै निभ्दैन। उहाँ तारा हुनु हुन्छ, जो भृकुटीको बीचमा रहनु हुन्छ। बाँकी सबै आत्माहरू एउटा शरीर छोडेर अर्को लिन्छन्। त्यसैले आत्मारूपी स्टारमा ८४ जन्मको पार्ट अविनाशी भरिएको छ। ८४ जन्म भोगेपछि फेरि पहिलो नम्बरबाट सुरु गर्छन्। यथा राजा रानी तथा प्रजा। नत्र बताऊ आत्मामा यति धेरै पार्ट कहाँबाट भरियो? यसलाई भनिन्छ– अति गहन आश्चर्यजनक कुरा। सारा मनुष्य सृष्टिका आत्माहरूको पार्ट निश्चित छ। भन्नुहुन्छ– ममा यो पार्ट छ, त्यो पनि अविनाशी छ। त्यसमा कुनै परिवर्तन हुन सक्दैन। मेरो पार्टलाई ब्रह्माकुमार-कुमारीहरूले जान्दछन्। पार्टलाई जीवनी भनिन्छ। प्रजापिता ब्रह्मा छन् भने अवश्य जगदम्बा पनि हुनु पर्छ। उनी पनि शूद्रबाट ब्राह्मण बनेकी हुन्। तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– हाम्रो बुद्धियोग बाबा सँग छ र हाम्रो एक सँग नै प्यार छ। अव्यभिचारी प्यार हुनमा कुनै समय लाग्दैन। माया बिरालो पनि कम छैन। कति स्त्रीहरू आपसमा ईर्ष्या गर्छन्। हामी पनि शिवबाबा सँग प्यार राख्छौ भने मायालाई ईर्ष्या हुन्छ त्यसैले तुफान ल्याउँछ। तिमी चाहन्छौ– पासाको खेल खेलौं तर माया बिरालोले तीन दाना राखिदिन्छ (डबल हुन दिंदैन)। तिमी गृहस्थ व्यवहारमा रहन्छौ, बाबा भन्नुहुन्छ– तिम्रो बुद्धियोग देहसहित देहका सबै सम्बन्धबाट हटाएर केवल मलाई याद गर। म तिम्रो अति प्यारो पिता हुँ। मैले तिमीलाई स्वर्गको मालिक बनाउँछु, यदि मेरो श्रीमतमा चल्यौ भने। ब्रह्माको राय पनि प्रसिद्ध छ। त्यसैले अवश्य ब्रह्माका बच्चाहरूको पनि प्रसिद्ध हुने छ। उनीहरूले पनि यस्तै राय दिन्छन्। यो सारा सृष्टि-चक्रको समाचार त बाबाले नै भन्नुहुन्छ। सम्हाल्न त बच्चा आदिलाइसम्हाल तर बुद्धियोग एक बाबा सँग होस्। मानौं यो कब्रिस्तान हो, हामी परिस्तानमा जाँदैछौं। कति सजिलो कुरा छ।

बाबा सम्झाउनु हुन्छ– कुनै पनि साकारी वा आकारी देवता सँग बुद्धियोग नलगाऊ। बाबा दलाल बनेर भन्नुहुन्छ। गायन पनि छ– आत्मा परमात्मा अलग रहे बहुकाल। अब बहुत कालबाट अलग त देवी-देवताहरू छन्। उनीहरू नै पहिला-पहिला पार्ट बजाउन आउँछन्। सुन्दर मेला गरिदिए, जब सतगुरु मिले दलाल। दलालको रूपमा भन्नुहुन्छ– म एकलाई याद गर। प्रतिज्ञा गर– हामी काम चिताबाट उत्रिएर ज्ञान चितामा बस्नेछौं। फेरि तिमी राज्य-भाग्य लिनेछौ। आफू सँग रिकर्ड राख– म कति समय यस्तो प्यारो बाबालाई याद गर्छु? कन्याले दिन-रात पतिलाई याद गर्छन् नि। बाबा भन्नुहुन्छ– हे निद्रालाई जित्ने बच्चाहरू! अब पुरुषार्थ गर। एक घडी, आधा घडी... सुरु गर फेरि बिस्तारै-बिस्तारै बढाउँदै जाऊ। म सँग योग लगायौ भने स-सम्मान पास हुनेछौ। यो रेस हो बुद्धिको। समय लाग्छ, बुद्धियोगबाट नै पाप काटिन्छ। फेरि तिमी अटल, अखण्ड, सुख-शान्तिमय २१ जन्म राज्य गर्नेछौ। कल्प पहिला पनि गरेका थियौ अब फेरि राज्य-भाग्य लेऊ। कल्प-कल्प हामी नै स्वर्ग बनाउँछौं, राज्य गर्छौं। फेरि हामीलाई नै मायाले नर्कवासी बनाउँछ। अहिले हामी हौं राम-सम्प्रदाय। हाम्रो उहाँ सँग प्रेम छ। बाबाले हामीलाई आफ्नो पहिचान दिनु भएको छ। बाबा हुनु हुन्छ स्वर्गका रचयिता। हामी उहाँका बच्चाहरू हौं भने फेरि हामी नर्कमा किन परेका छौं? अवश्य कुनै बेला स्वर्गमा थियौं। बाबाले त स्वर्ग रच्नु भएको हो। ब्रह्माकुमार-कुमारी हुन् सबैलाई प्राण दान दिनेवाला। उनको प्राणलाई कहिल्यै काल आएर बेकाइदा, अकालमा लिएर जाँदैन। त्यहाँ अकालमा मृत्यु असम्भव छ। त्यहाँ रूनु पनि पर्दैन। तिमीहरूले साक्षात्कारमा पनि देखेका छौ, श्रीकृष्णले कसरी जन्म लिन्छन्। एकदम बिजुली चम्किन्छ। सत्ययुगको प्रथम राजकुमार हुन् नि। कृष्ण हुन् नम्बरवन सतोप्रधान। फेरि सतो, रजो, तमोमा आउँछन्। जब तमो जीर्ण शरीर हुन्छ तब फेरि एउटा शरीर छोडेर अर्को लिन्छन्। यो अभ्यास यहाँ गरिन्छ। बाबा, हामी हजुरको पासमा आउँछौं फेरि त्यहाँबाट हामी स्वर्गमा गएर नयाँ शरीर लिनेछौं। अब त फर्केर बाबाको पासमा जानु छ नि। अच्छा–

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

 
धारणाको लागि मुख्य सारः–

१) अकाल मृत्युबाट बच्नको लागि सबैलाई प्राण दान दिने सेवा गर्नु छ। रावण सम्प्रदायलाई राम सम्प्रदाय बनाउनु छ।

२) दिलको प्यार एक बाबा सँग राख्नु छ। बुद्धियोग भट्काउनु हुँदैन, निद्रालाई जितेर यादलाई बढाउँदै जानु छ।


वरदान:–
समय अनुसार रूप-वसन्त अर्थात् ज्ञानी एवं योगी आत्मा बन्ने स्व-शासक भव

जो स्व-शासक हुन्छन् उनीहरू जुन समय चाह्यो रूप बन्छन् र जुन समय चाह्यो वसन्त बन्छन्। दुवै स्थिति सेकेन्डमा बनाउन सक्छन्। यस्तो होइन– बन्न चाह्यो रूप याद आइरहोस् ज्ञानका कुरा। सेकेन्ड भन्दा पनि कम समयमा पूर्ण विराम लागोस्। पावरफुल ब्रेकको काम हो– जहाँ लगाउन चाह्यो त्यहाँ लागोस्, यसको लागि अभ्यास गर– जुन समयमा, जुन विधिले, जहाँ मन-बुद्धिलाई लगाउन चाह्यो त्यहाँ लागोस्। यस्तो कन्ट्रोलिङ्ग वा रुलिङ्ग पावर होस्।

स्लोगन:–
शान्तिदूत त्यो हो जसले तुफान मचाउनेलाई पनि शान्तिको उपहार देओस्।