25/10/18 Morning Nepali Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ मीठे बच्चे – यो
पढाइ धेरै सस्तो र सहज छ , पदको आधार गरिबी वा साहुकारीमा होइन , पढाइमा छ। त्यसैले
पढाइमा पूरा ध्यान देऊ। ”
प्रश्न:–
ज्ञानी आत्माको
पहिलो लक्षण कुनचाहिँ हो?
उत्तर:–
उसले सबै सँग
अति मिठो व्यवहार गर्छ। कसै सँग दोस्ती, कसै सँग दुश्मनी राख्नु यो ज्ञानीको लक्षण
होइन। बाबाको श्रीमत छ– प्यारा बच्चाहरू! अति मिठो बन। अभ्यास गर– म आत्माले यस
शरीरलाई चलाइरहेको छु। अब मलाई घर जानु छ।
गीत:–
तू प्यार का
सागर है...
ओम् शान्ति।
बच्चाहरूले
कसको महिमा सुन्यौ? निराकार बेहदका बाबाको। उहाँ ज्ञानका सागर सबै भन्दा उच्च हुनु
हुन्छ, उहाँलाई नै सबै भन्दा उच्च पिता भनिन्छ। परम शिक्षक अर्थात् ज्ञानका सागर पनि
भनिन्छ। अहिले तिमी सम्झन्छौ– यो महिमा हाम्रो पिताको हो, जसद्वारा हामी बच्चाहरूको
पनि त्यही अवस्था हुनु छ। उहाँ सबै भन्दा उच्च पिता हुनु हुन्छ, कुनै साधु-संन्यासी
होइन। यहाँ त बेहदका पिता निराकार परमपिता परमात्मा हुनु हुन्छ। तिमी बच्चाहरूको
बुद्धिमा छ– उहाँ हाम्रो बेहदका माता-पिता, पति आदि सबै हुनु हुन्छ फेरि पनि त्यो
नशा स्थायी रहदैन। घरी-घरी बच्चाहरूले भुल्छन्। उहाँ त सबै भन्दा उच्च र अति मिठा
भन्दा मिठा बाबा हुनु हुन्छ, जसलाई सबैले आधा कल्प याद गर्छन्। लक्ष्मी-नारायणलाई
यति याद गर्दैनन्। भक्तहरूको भगवान् एकै निराकार हुनु हुन्छ, उहाँलाई नै सबैले याद
गर्छन्। हुन त कसैले लक्ष्मी-नारायणलाई, कसैले गणेश आदिलाई मान्छन् फेरि पनि मुखबाट
‘हे भगवान्’ शब्द नै निस्कन्छ। ‘हे परमात्मा’ अक्षर अवश्य सबैको मुखबाट निस्कन्छ।
आत्माले उहाँलाई याद गर्छ। जिस्मानी भक्तले जिस्मानी चीजलाई याद गर्छ भने पनि आत्मा
यति पिताव्रता छ जसले आफ्नो पितालाई अवश्य याद गर्छ। दु:खमा तत्काल आवाज निस्कन्छ–
हे परमात्मा! यो अवश्य सम्झन्छन्। उहाँ परमात्मा निराकार हुनु हुन्छ तर उहाँको
महत्त्व जान्दैनन्। अहिले तिमी महत्त्वलाई जान्दछौ। उहाँ त हाम्रो सम्मुख आउनु भएको
छ। उहाँ हुनु हुन्छ स्वर्गका रचयिता। हामीलाई सम्मुख पढाइरहनु भएको छ। यो एक मात्र
पढाइ हो। ती भौतिक पढाइहरू त भिन्न-भिन्न प्रकारका हुन्छन्। कसैको मन पढाइमा
लाग्दैन भने छोडि पनि दिन्छन्। यहाँ यस पढाइमा पैसा आदिको कुनै कुरा छैन। त्यो
गभर्मेन्टले पनि गरिबहरूलाई फ्री पढाउँछ। यहाँ त यो छ नै मुफ्तमा पढाइ, फीस कति पनि
छैन। बाबालाई गरिब निवाज भनिन्छ। गरिबले नै पढ्छन्। यो छ धेरै सहज र सस्तो पढाइ।
मनुष्यहरूले आफूलाई इन्श्योर (बीमा) पनि गर्छन्। यहाँ पनि तिमी इन्श्योर गर्छौ।
भन्दछौ– बाबा हजुर नै स्वर्गमा २१ जन्मको एवजा दिनुहोला। भक्तिमार्गमा यस्तो
भन्दैनन्– हे परमपिता परमात्मा, हामीलाई २१ जन्मको लागि वर्सा दिनुहोस्। यो तिमी
अहिले जान्दछौ, हामी डायरेक्ट आफूलाई इन्श्योर गर्छौं। यो त सदैव भन्दछन्, फल
दिनेवाला ईश्वर हुनु हुन्छ। सबैलाई ईश्वरले नै दिनु हुन्छ। हुन त कोही पनि
साधु-सन्त अथवा ऋद्धि-सिद्धिवाला हुन्, सबैलाई दिनेवाला ईश्वर नै हो। आत्माले
भन्नेछ दिनेवाला ईश्वर हो। दान-पुण्य आदि गर्छन् फेरि पनि त्यसको फल दिनेवाला ईश्वर
नै हुनु हुन्छ।
यस पढाइमा कुनै खर्च छैन। बाबाले सम्झाउनु भएको छ– गरिबको पनि त्यत्ति नै इन्श्योर
हुन्छ। धनवान्ले लाख गर्छ भने उनीहरूलाई लाखको नै मिल्छ। गरिबले एक रुपैया गर्यो,
धनवानले ५ हजार गर्यो भने पनि फल दुवैलाई बराबर मिल्छ। गरिबहरूको लागि धेरै सहज छ,
कुनै फीस लाग्दैन। गरिब अथवा धनवान् दुवै बाबा सँग वर्सा पाउने हकदार छन्। सारा कुरा
पढाइमा आधारित छ। गरिबले राम्रो सँग पढ्छ भने उसको पद धनवान्को भन्दा पनि उच्च हुन
जान्छ। पढाइ नै कमाइ हो। बडो सस्तो र सहज पढाइ छ। केवल यस मनुष्य सृष्टि रूपी
कल्पवृक्षको आदि, मध्य, अन्तलाई जान्नुछ। जसलाई कुनै पनि मनुष्य मात्रले जान्दैनन्।
त्रिकालदर्शी कोही हुन सक्दैन। सबैले भनिदिन्छन् बेअन्त हुनु हुन्छ। सम्झन्छन्–
मनुष्य सृष्टिको बीज परमात्मा हुनु हुन्छ। यो उल्टो वृक्ष हो। फेरि पनि भनिदिन्छन्
हामी यथार्थ रीति जान्दैनौं। वास्तवमा यथार्थ त बाबाले नै बताउनु हुन्छ, जो नलेजफुल
हुनु हुन्छ। सारा कुरा तिमी बच्चाहरूको पढाइमा आधारित छ। अहिले तिमी नम्बरवार
पुरुषार्थ अनुसार जान्दछौ। तिमी मास्टर ज्ञान सागर हौ। सबै एक समान त छैनन्। कोही
ठूला नदी, कोही साना नदी छन्। पढ्छन् सबैले आ-आफ्नो पुरुषार्थ अनुसार। तिमी
बच्चाहरूलाई थाहा छ– उहाँ बेहदका बाबा हुनु हुन्छ। उहाँको बनेर उहाँको श्रीमतमा
चल्नु छ। कसैको लागि भनिन्छ यो बिचरा परवश छ। मायाको वश भएर उल्टो मत चलाउँछन्।
श्रीमत भगवानुवाच छ नि। जसद्वारा सर्वश्रेष्ठ देवी-देवता बन्नुछ। जब पहिला निश्चय
हुन्छ तब फेरि शिवबाबा सँग मिल्नुछ। बाबा बुझिहाल्नुहुन्छ यिनलाई यथार्थ निश्चय छैन।
आत्माहरूको पिता एक हुनु हुन्छ, यो त बुझ्दछन् तर उहाँ यिनमा आएर वर्सा दिइरहनु भएको
छ– यो निश्चय बस्नु बडो मुश्किल छ। जब यो बुद्धिमा बस्नेछ अनि लेखेर दिन्छन् तब
बाबाको पासमा लिखत लिएर आउनु पर्छ। सम्झिन्छन् यो त वास्तवमा ठीक छ। यत्रो समय जुन
सम्झिदै आयौ त्यो गलत छ। ईश्वर सर्वव्यापी हुनु हुन्न उहाँ त बेहदका पिता हुनु
हुन्छ। अवश्य भारतवर्षलाई कल्प-कल्प संगममा बेहदका बाबाद्वारा वर्सा मिल्छ। संगममा
र यसै समय नै मिलेको थियो, अहिले फेरि मिलिरहेको छ– यो लेखाउनु छ। वास्तवमा बाबा
संगममा नै आउनु हुन्छ, आएर बी.के. द्वारा स्वर्गको रचना रच्नुहुन्छ। जब लेखेर
दिन्छन् तब त्यसमा सम्झाउन सक्नेछौ– तपाई कसको पासमा आउनु भएको छ, के लिन आउनु भएको
हो?
ईश्वरको रूप त निराकार छ। ईश्वरको रूप नजान्नाको कारण ब्रह्म तत्त्व भनिदिन्छन्।
बच्चाहरूलाई सम्झाएको छु– उहाँ त बिन्दी हुनु हुन्छ। यो कुरा अरू कसैको बुद्धिमा
बस्दैन– परमात्मा एक बिन्दु हुनु हुन्छ। आत्माको लागि भन्दछन्– चम्कन्छ सितारा
भृकुटीको बीचमा। त्यो सानो चीज हो। त्यसैले विचार गर्नुछ– पार्टधारी को हो? यति सानो
आत्मामा कति धेरै अविनाशी पार्ट भरिएको छ! यी कुरामा जब कोही गहिराइमा जान्छन् भने
उनलाई सम्झाउनु छ। तिम्रो आत्माले भन्दछ– हामीले ८४ जन्म लिएका छौँ, त्यो सारा
पार्ट यति सानो बिन्दु रूप आत्मामा गुप्त छ, जुन फेरि प्रकट हुन्छ। यो कुराले
मनुष्यहरू अचम्म मान्नेछन्। यो कुरा त कसैले बुझ्दैनन्। ८४ जन्म हाम्रो दोहोरिन्छ।
यो बनीबनाउ ड्रामा हो। आत्मामा कसरी पार्ट भरिएको छ– सुनेर मनुष्यहरू आश्चर्य
मान्नेछन्। वास्तवमा म आत्मा भन्छु, हामी आत्मा एक शरीर छोडेर अर्को लिन्छौं। यो
हाम्रो पार्ट भरिएको छ, जुन ड्रामा अनुसार रिपिट हुन्छ। यो कुरा कमजोर बुद्धिवालाले
कहिल्यै धारण गर्न सक्दैनन्। यो स्मरण गर्नुछ– म ८४ जन्म लिई पार्ट बजाउँछु, शरीर
धारण गर्छु। जब यो स्मरण भइरहन्छ तब भनिन्छ– ऊ पूरा त्रिकालदर्शी छ र अरूलाई पनि
त्रिकादर्शी बनाउने पुरुषार्थ गरिरहेको छ। सम्झाउने पनि बच्चाहरूमा हिम्मत चाहिन्छ।
अन्धाहरूको लठ्ठी बनेर निद्राबाट ब्यूँझाउनु छ।
जाग सजनीहरू, अब नयाँ दुनियाँ स्थापना हुँदै छ। पुरानो दुनियाँको विनाश भइरहेको छ।
तिमीले त्रिमूर्ति ब्रह्मा-विष्णु-शंकरको नाम सुनेका छैनौ? ब्रह्माद्वारा स्थापना
हुन्छ। यी सबै ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू हुन् नि। एक्लै ब्रह्माले त गर्दैनन्।
प्रजापिताको साथमा अवश्य ब्रह्माकुमार-कुमारीहरू हुन्छन्। यिनीहरूको पिता पनि अवश्य
हुनु पर्छ, जो यिनीहरूलाई सिकाउनेवाला हुनु हुन्छ। यिनलाई (ब्रह्मा) त ज्ञानको सागर
भनिदैन। ब्रह्माको हातमा शास्त्र देखाइन्छ। तर परमपिता परमात्मा यिनमा आएर
यिनैद्वारा सबै वेद-शास्त्रहरूको सार बताउनु हुन्छ। ब्रह्माले शास्त्रहरूको सार
सुनाउँदैनन्, उनले कहाँबाट सिक्ने? उनको कुनै पिता वा गुरु त होलान् नि। प्रजापिता
त अवश्य मनुष्य हुनु पर्छ र यहाँ नै हुन्छन्, उनी ठहरिए प्रजालाई रच्नेवाला। उनलाई
क्रियेटर, ज्ञान सागर, नलेजफुल भन्न सकिदैन। ज्ञान सागर परमपिता परमात्मा नै हुनु
हुन्छ। उहाँ आएर प्रजापिता ब्रह्माद्वारा पढाउनु हुन्छ। यसलाई ज्ञानको कलश भनिन्छ।
यो सारा निर्भर छ धारणामा। इन्श्योर गर, नगर, यो तिमीमाथि छ। बाबा त राम्रो सँग
इन्श्योर गराउनु हुन्छ। इन्श्योरेन्स म्यागनेट हुनु हुन्छ, भक्तिमार्गमा पनि र
ज्ञान मार्गमा पनि। बाबालाई सबै आत्माहरूले भक्तिमार्गमा याद गर्छन्– बाबा आएर
हामीलाई दु:खबाट छुटाउनुहोस्। बाबा वर्सा दिनु हुन्छ– या त शान्तिधाम, या सुखधाम
पठाइदिनु हुन्छ। जसलाई शान्तिको वर्सा मिल्नुछ, कल्प-कल्प त्यही शान्तिको वर्सा
लिन्छन्। तिमी अहिले पुरुषार्थ गरिरहेका छौ– सुखको वर्सा पाउनको लागि। यसमा पढ्नुछ
र फेरि पढाउनु छ। जसरी बाबा सबै भन्दा मिठो हुनु हुन्छ त्यस्तै उहाँको रचना पनि सबै
भन्दा मिठो छ। स्वर्ग कति मिठो छ! स्वर्ग नाम त सबैले मुखबाट लिइरहन्छन्। कोही पनि
मर्दछ भने भन्दछन् स्वर्गवासी भयो। त्यसो भए अवश्य नर्कमा थियो, अब स्वर्गमा गयो।
गएन भने पनि भन्दछन्। तिमीले लेख्नु पर्छ अवश्य हेलमा (नर्क) थियो होइन? यो हेल हो
फेरि उनलाई यहाँ बोलाउने, खुवाउने किन कोशिश गर्छन्? पितृ बोलाउछन् नि हैन!
आत्मालाई बोलाउनु– यो हो पितृलाई बोलाउनु। तिमी फेरि सबै पितृहरूको पितालाई बोलाउँछौ।
सबै आत्माहरूको पिता बसेर तिमीलाई पढाउनु हुन्छ। तिमी कति गुप्त सेना हौ,
शिवशक्तिहरू। शिव त निराकार हुनु हुन्छ। तिमी शक्तिहरू हौ उहाँका बच्चा। शक्ति
आत्मामा आउँछ। मनुष्यहरूले जिस्मानी शक्ति देखाउँछन्, तिमी रूहानी शक्ति देखाउँछौ।
तिम्रो हो योगबल। योग राख्नाले तिम्रो आत्मा पवित्र हुन्छ। आत्मामा तागत आउँछ।
तिमीहरूमा मम्माको ज्ञान तलवार सबै भन्दा धारिलो छ। यो कुनै स्थूल कटारी वा तलवारको
कुरा होइन।
आत्मालाई समझ छ– ममा ज्ञान शंखध्वनि गर्ने राम्रो तागत छ। हामी शंखध्वनि गर्न सक्छौं।
कोही भन्छन्– म शंखध्वनि गर्न सक्दिनँ। बाबा भन्नुहुन्छ– ज्ञानको शंखध्वनि गर्नेवाला
मलाई अति प्रिय छ। मेरो परिचय पनि ज्ञानद्वारा दिन्छौ हैन! बेहदका बाबालाई याद
गर्नुहोस्– यो पनि ज्ञान दियौ हैन! बाबालाई याद गर्नुछ, यसमा मुखले केही बोल्नु छैन,
मनमनै सम्झनुछ– बाबा हामीलाई नलेज दिइरहनु भएको छ। बाबा भन्नुहुन्छ– तिमीलाई वापस
जानु छ। मलाई याद गर्यौ भने विकर्म विनाश हुन्छ। भगवानुवाच– मनमनाभव। अवश्य उहाँ
निराकार हुनु हुन्छ हैन! साकारले कसरी भन्न सक्छन् मलाई याद गर? निराकारले नै
भन्नुहुन्छ– हे आत्माहरू, मलाई याद गर, म तिम्रो पिता हुँ। मलाई याद गर्यौ भने अन्त
मति सो गति हुन्छ। कृष्णले त यस्तो भन्न सक्दैनन्। उनी त मनुष्य हुन् नि। तिमी
आत्माहरू यस शरीरद्वारा भन्दछौ– जीवको आत्मा आफ्नो पितालाई याद गर। बाबा पनि
आत्माहरूलाई भन्नुहुन्छ– मनमनाभव। तिमी आत्माहरूलाई मेरो पासमा नै आउनु छ।
देही-अभिमानी हुनु छ। राम्रो सँग प्राक्टिस गर्नुछ– म आत्मा यस शरीरलाई चलाउनेवाला
हुँ। अब मलाई फर्केर बाबाको पासमा जानु छ। बाबा भन्नुहुन्छ– हिँड्दा-डुल्दा,
उठ्दा-बस्दा मलाई याद गर। जसले अशान्ति फैलाउँछ उसले आफ्नो पद भ्रष्ट गर्छ। यसमा त
अति मिठो बन्नुछ। गीत पनि छ हैन– कितना मीठा, कितना प्यारा, शिव भोला भगवान्...।
तिमी पनि उहाँको बच्चा भोला छौ। फस्टक्लास मार्ग बताउँछौ– बाबालाई याद गर्यौ भने
स्वर्गको मालिक बन्छौ। अरू कसैले यस्तो सौदा (व्यापार) गर्न सक्दैन। त्यसैले
बाबालाई धेरै याद गर्नु पर्छ, जसबाट यति सुख मिल्छ उहाँलाई नै याद गर्छन्–
पतित-पावन आऊ। आत्माहरू पतित बनेका छन्, तिनीहरूको साथमा शरीर पनि पतित बनेको छ।
आत्मा र शरीर दुवै पतित बनेका छन्। उनीहरू त भनिदिन्छन् आत्मा निर्लेप छ, पतित बन्न
सक्दैन। तर होइन, एक परमपिता परमात्मामा मात्र कहिल्यै खाद पर्दैन, बाँकी त सबैमा
खाद पर्नु नै छ। हरेकलाई सतो, रजो, तमोमा आउनु नै छ। यी सबै प्वाइन्टहरू धारण गरेर
धेरै मिठो बन्नु पर्छ। यस्तो होइन कसै सँग दुश्मनी, कसै सँग दोस्ती। देह-अभिमानमा
आएर यहाँ नै बसेर कसै सँग सेवा लिनु एकदमै गलत हो। अच्छा–
मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग।
रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई
गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।
धारणाको लागि
मुख्य सारः–
१) ज्ञानको
स्मरण गरेर त्रिकालदर्शी बन्नु र बनाउनु छ। अन्धाको लठ्ठी बनेर उनीहरूलाई अज्ञान
निद्राबाट ब्यूँझाउनु छ।
२) २१ जन्मको लागि आफ्नो सबैथोक इन्श्योर गर्नु छ। साथ-साथै ज्ञानको शंखध्वनि गर्नु
छ।
वरदान:–
अपसेट हु नु
को सट्टा हिसाब-किताबलाई खुशी-खुशीले चुक्ता गर्ने निश्चिन्त आत्मा भव
यदि कसैले कुनै
कुरा भन्छ भने त्यसमा तुरुन्तै अपसेट (उदास) नबन, पहिला स्पष्ट गर वा भेरीफाय गराऊ–
कुन भावले भनेको हो, यदि तिम्रो गल्ती छैन भने निश्चिन्त भइहाल। यो कुरा स्मृतिमा
रहोस्– ब्राह्मण आत्माहरूद्वारा यहाँ नै सबै हिसाब-किताब चुक्ता हुनु छ।
धर्मराजपुरीबाट बच्नको लागि ब्राह्मण कहीँ न कहीँ निमित्त बन्छन् त्यसैले नडराऊ,
खुशी-खुशीले चुक्ता गर। यसमा उन्नति नै हुने छ।
स्लोगन:–
“बाबा नै
संसार हुनु हुन्छ”– सदैव यो स्मृतिमा रहनु नै सहजयोग हो। गरिन्छৈ