15.12.18          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“ मीठे बच्चे – आफ्नो रोयल (सभ्य) चलनद्वारा सेवा ग र ्नु छ । श्रीमत अनुसार बुद्धिलाई स्वच्छ (रिफाइन) बनाउनु छ । माता हरूको सम्मान राख्नु पर् छ। ”

प्रश्न:–
कुनचाहिँ एक कर्तव्य बाबाको हो? कुनै मनुष्यको होइन?

उत्तर:–
सारा विश्वमा शान्ति स्थापना गर्नु, यो कर्तव्य बाबाको हो। मानिसहरूले जति सम्मेलन आदि गर्दै रहे पनि शान्ति हुन सक्दैन। शान्तिका सागर बाबाले जब बच्चाहरू सँग पवित्रताको प्रतिज्ञा गराउनु हुन्छ तब शान्ति स्थापना हुन्छ। पवित्र दुनियाँमा नै शान्ति हुन्छ। तिमी बच्चाहरूले यो कुरा सबैलाई बडो युक्ति सँग अनि भव्यता सँग सम्झाऊ तब बाबाको नाम प्रत्यक्ष हुन्छ।

गीत:–
मैं एक नन्हा सा बच्चा हूँ...

ओम् शान्ति।
यो गीत त भक्तिमार्गमा गाइएको हो किनकि एकातर्फ भक्तिको प्रभाव छ, अर्कातर्फ अब ज्ञानको प्रभाव छ। भक्ति र ज्ञानमा रात-दिनको फरक छ। कुनचाहिँ फरक छ? यो त धेरै सहज छ। भक्ति हो रात अनि ज्ञान हो दिन। भक्तिमा छ दु:ख, जब भक्तहरू दु:खी हुन्छन् तब भगवानलाई पुकार्छन्। भगवानलाई आउनु पर्छ दु:खीहरूको दु:ख हटाउन। फेरि बाबा सँग सोध्ने गर्छन्– ड्रामामा के कुनै भूल छ र? बाबा भन्नुहुन्छ– हो, ठूलो भूल छ, त्यो हो तिमीले मलाई भुल्दछौ। कसले भुलाउँछ? माया रावणले। बाबा बसेर सम्झाउनु हुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! यो खेल बनेको छ। स्वर्ग र नर्क दुवै यहाँ नै हुन्छ। यहाँ जब कोही मर्छ भने भन्ने गर्छन् वैकुण्ठवासी भयो। स्वर्ग अथवा वैकुण्ठ कहिले हुन्छ? यो त जान्दैनन्। जब स्वर्ग हुन्छ तब मानिसले पुनर्जन्म पनि अवश्य स्वर्गमा नै लिन्छ। अहिले त छ नै नर्क, त्यसैले पुनर्जन्म पनि अवश्य नर्कमा नै लिन्छ, जबसम्म स्वर्गको स्थापना हुँदैन। मानिसहरूले यी कुरा जानेका छैनन्। एउटा छ ईश्वरीय अथवा राम सम्प्रदाय, अर्को छ रावण सम्प्रदाय। सत्ययुग-त्रेतामा हुन्छ राम सम्प्रदाय, उनलाई कुनै दु:ख हुँदैन। अशोक वाटिकामा रहन्छन्। फेरि आधाकल्पपछि रावण राज्य सुरु हुन्छ। अब बाबाले फेरि आदि सनातन देवी-देवता धर्म स्थापना गर्नुहुन्छ। त्यो हो सर्वोत्तम धर्म। धर्म त धेरै छन् हैन? धर्म सम्मेलन हुन्छन्। यहाँ धेरै धर्मावलम्बीहरू आउँछन्, सम्मेलन गरिरहन्छन्। अब जसले धर्मलाई नै मान्दैनन् भने उनले के सम्मेलन गर्लान्? वास्तवमा भारतको प्राचीन धर्म हो नै आदि सनातन देवी-देवता धर्म। हिन्दू धर्म त छँदै छैन। सबै भन्दा श्रेष्ठ हो देवी-देवता धर्म। अब नियमले भन्छ– सबै भन्दा श्रेष्ठ धर्मवालाहरू नै गद्दीमा बसाउनु पर्ने हुन्छ। सबै भन्दा अगाडि कसलाई राख्ने? यस बारेमा पनि उनीहरूको कहिलेकाहीं झगडा हुन्छ। जस्तै एक पटक कुम्भको मेलामा झगडा भएको थियो। एउटाले भन्छ मेरो सवारी पहिला चल्नु पर्छ, अर्कोले भन्छ मेरो पहिला हुनु पर्छ। लडेका थिए। अब यस सम्मेलनमा बच्चाहरूले सबै भन्दा उच्च धर्म कुनचाहिं हो? यो सम्झाउनु छ। उनीहरूले जानेका छैनन्। बाबा भन्नुहुन्छ– आदि सनातन हो नै देवी-देवता धर्म। जुन अहिले प्राय: लोप भएको छ। त्यसैले आफूलाई हिन्दू मान्न लागेका छन्। अब चीनमा रहनेहरूले आफ्नो धर्म चीन त भन्दैनन्, उनीहरूले त जसलाई नामीग्रामी (नामुद) देख्छन् उनलाई मुख्य बनाएर राखिदिन्छन्। कायदा अनुसार सम्मेलनमा धेरै त आउन सक्दैनन्। केवल धर्मका प्रमुखहरूलाई निमन्त्रण दिइन्छ। धेरै भए भने फेरि धेरै बोलचाल हुन्छ। अब उनीहरूलाई सल्लाह दिने त कोही पनि छैन। तिमी हौ सबै भन्दा उँच देवी-देवता धर्मका। अब देवता धर्मको स्थापना गरिरहेका छौ। तिमीले नै बताउन सक्छौ– भारतवर्षको जो मुख्य धर्म हो, जो सबै धर्मको माता-पिता हो, त्यसको प्रमुखलाई यस सम्मेलनमा मुख्य बनाउनु पर्छ। गद्दीनशीन उनलाई बनाउनु पर्छ। बाँकी त सबै हुन् उनीहरू भन्दा तलका। त्यसैले मुख्य बच्चाहरू जो छन् उनको बुद्धि चल्नु पर्छ।

भगवान् बसेर अर्जुनलाई सम्झाउनु हुन्छ। सञ्जय यी हुन्। अर्जुन त हुन् रथी। उनमा रथवान् हुनु हुन्छ बाबा। उनले सम्झन्छन्– रूप बदलेर कृष्णको तनमा आएर ज्ञान दिनुभयो। तर यस्तो त होइन। अब प्रजापिता पनि छन्, त्रिमूर्तिको बारेमा धेरै राम्रो सँग बुझाउन सक्छौ। त्रिमूर्तिको चित्रमा माथि शिवबाबाको चित्र अवश्य हुनु पर्छ। ती हुन् सूक्ष्मवतनका रचना। बच्चाहरूले सम्झन्छन् यी विष्णु हुन् पालनकर्ता। प्रजापिता ब्रह्मा हुन् स्थापनकर्ता। त्यसैले उनीहरूको पनि चित्र हुनु पर्छ। यो धेरै बुझ्नु पर्ने कुरा छ। बुद्धिमा रहन्छ प्रजापिता ब्रह्मा अवश्य हुनु पर्छ। विष्णु पनि त चाहियो। जसद्वारा स्थापना गराउँछु, उनैद्वारा पालना पनि गराउनेछु। स्थापना गराउनु हुन्छ ब्रह्माद्वारा। ब्रह्माको साथमा सरस्वती आदि धेरै बच्चाहरू छन्। वास्तवमा यी ब्रह्मा पनि पतितबाट पावन बनिरहेका छन्। त्यसैले सम्मेलनमा आदि सनातन देवी-देवता धर्मको प्रमुख जगदम्बा हुनु पर्छ किनकि माताहरूको धेरै मान छ। जगत् अम्बाको मेला धेरै ठूलो लाग्छ। उनी हुन् जगत् पिताकी छोरी। अहिले आदि सनातन देवी-देवता धर्मको स्थापना भइरहेको छ। गीता वृतान्त (इपिसोड) दोहोरिइरहेको छ। यो त्यही महाभारतको लडाईं सामुन्ने खडा छ। बाबा पनि भन्नुहुन्छ– म कल्प-कल्प, कल्पको संगमयुगमा आउँछु, भ्रष्टाचारी दुनियाँलाई श्रेष्ठाचारी बनाउन। जगत् अम्बालाई विद्याकी देवी भनेर गायन गरिएको छ। उनको साथमा ज्ञान गंगाहरू पनि छन्। उनीहरू सँग सोध्न सक्छौ– उनलाई यो ज्ञान कोबाट मिलेको हो! ज्ञानका सागर भगवान्, बाबा त एकै हुनु हुन्छ, उहाँले ज्ञान कसरी दिने त? अवश्य उहाँलाई शरीर लिनु पर्छ। त्यसैले ब्रह्मा मुख कमलद्वारा सुनाउनु हुन्छ। यो, माताहरूले बसेर सम्झाउँछन्। सम्मेलनमा उनलाई थाहा हुनुपर्यो नि– सबै भन्दा ठूलो धर्म कुनचाहिँ हो? हामी आदि सनातन देवी-देवता धर्मका हौं भनेर त कसैले पनि बुझेका छैनन्। बाबा भन्नुहुन्छ– यो धर्म प्राय: जो लोप हुन्छ, तब म आएर फेरि स्थापना गर्छु। अहिले देवता धर्म छँदै छैन। बाँकी ३ धर्महरूको वृद्धि हुँदै गइरहेको छ। त्यसैले अवश्य देवी-देवता धर्मको फेरि स्थापना गर्नु पर्छ। फेरि यी सबै धर्म रहने छैनन्। बाबा आउनु हुन्छ नै आदि सनातन देवी-देवता धर्मको स्थापना गर्न। तिमी बच्चीहरूले नै बताउन सक्छौ– शान्ति कसरी स्थापना हुन सक्छ? शान्तिका सागर त हुनु हुन्छ नै परमपिता परमात्मा। शान्ति त अवश्य उहाँले नै स्थापना गर्नुहुन्छ। ज्ञानका सागर, सुखका सागर उहाँ नै हुनु हुन्छ। गायन पनि छ– पतित-पावन आउनुहोस्, आएर पावन रामराज्य बनाउनुहोस्। शान्तिमय (पीसफुल) त उहाँले नै बनाउनु हुन्छ। यो बाबाको नै कर्तव्य हो। तिमी उहाँको मतमा चलेर श्रेष्ठ पद प्राप्त गर्छौ। बाबा भन्नुहुन्छ– जो मेरो बन्छन्, राजयोग सिक्नेछन् अनि पवित्रताको प्रतिज्ञा गर्नेछन्– बाबा म पवित्र बनेर २१ जन्मको वर्सा लिनेछु, उनीहरू नै मालिक बन्छन्, पतितबाट पावन बन्छन्। पावन हुन्छन् लक्ष्मी-नारायण सबै भन्दा उँच। फेरि अहिले पावन दुनियाँको स्थापना भइरहेको छ। तिमी शान्तिको लागि सम्मेलन गरिरहेका छौ। उनीहरूले शान्ति कसरी स्थापना गर्छन् र! यो त शान्तिका सागर बाबाको काम हो। सम्मेलनमा ठूला व्यक्तिहरू आउँछन्, धेरै सदस्य बन्छन् भने उनलाई सल्लाह पनि दिनु पर्छ। फादर शोज सन। शिवबाबाको नाति-नातिना ब्रह्माका छोरा-छोरी हुन् गडेज अफ नलेज। उनलाई गडले नलेज दिनु भएको हो। मानिसहरू त शास्त्रको ज्ञान पढेका छन्। यसरी नशाले सम्झायौ भने आनन्द आउँछ। युक्ति अवश्य रच्नु पर्ने हुन्छ। एकातिर उनीहरूको सम्मेलन होस् अनि अर्कातिर तिम्रो पनि भव्य सम्मेलन होस्। चित्र पनि स्पष्ट छन्, जसबाट तुरून्तै बुझिहाल्छन्। उनीहरूको कर्तव्य अलग छ, यिनीहरूको अलग छ। यस्तो कहाँ सबै एकै हुन सक्छन् र! होइन। सबै धर्महरूको पार्ट अलग-अलग छ। शान्तिको लागि मिलेर कार्य गर्छन्, भन्छन्– धर्म शक्ति हो। तर सबै भन्दा तागतवाला कुनचाहिँ हो? उहाँले नै आएर पहिलो नम्बर देवी-देवता धर्मको स्थापना गर्नुहुन्छ। यो तिमी बच्चाहरूलाई नै थाहा छ। दिन प्रतिदिन तिमी बच्चाहरूलाई ज्ञानका प्वाइन्टहरू मिलिरहन्छन्। बुझाउने पावर (शक्ति) पनि छ। योगीको पावर राम्रो हुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– ज्ञानी आत्मा नै मलाई प्रिय छ। यस्तो होइन, योगी प्रिय छैन। जो ज्ञानी हुन्छ उही योगी पनि अवश्य हुन्छ। योग परमपिता परमात्मा सँग राख्नु छ। योग विना धारणा हुँदैन। जसको योग हुँदैन, धारणा पनि हुँदैन किनकि देह-अभिमान धेरै हुन्छ। बाबा त सम्झाउनु हुन्छ– आसुरी बुद्धिलाई दैवी बुद्धि बनाउनु छ। पत्थरबुद्धिलाई पारस बुद्धि बनाउनेवाला बाबा, ईश्वर हुनु हुन्छ। रावणले आएर पत्थरबुद्धि बनाउँछ। उनीहरूको नाम नै छ आसुरी सम्प्रदाय। देवताहरूको अगाडि भन्छन्– म मा कुनै गुण छैन, म कामी कपटी हुँ। तिमी माताहरूले राम्रो सँग सम्झाउन सक्छौ। मुरली सुनाउने पनि यति हौसला हुनु पर्छ। ठूलो ठूलो सभामा यस्ता यस्ता कुरा गर्नु पर्ने हुन्छ। मम्मा हुन् विद्या की देवी। ब्रह्मालाई कहिल्यै विद्याका देवता भनिदैन। सरस्वतीको नाम गायन गरिएको छ। जसको जो नाम छ त्यही राख्छन्। माताहरूको नाम प्रख्यात गर्नु पर्छ। कुनै गोपहरूको धेरै अभिमान हुन्छ। सम्झन्छन्– हामी ब्रह्माकुमार ‘गड अफ नलेज’ किन होइनौं? अरे, स्वयं ब्रह्माले पनि आफूलाई गड अफ नलेज भन्दैनन्। माताहरूको धेरै मान राख्नु पर्छ। यी माताहरू नै जीवनलाई बदल्नेवाला हुन्। मनुष्यबाट देवता बनाउनेवाला हुन्। माताहरू पनि छन्, कन्याहरू पनि छन्। अधर कुमारीको रहस्य त कसैले बुझेका छैनन्। विवाह गरेको भए पनि हुन् त ब्रह्माकुमारी नै। यी धेरै अचम्मका कुरा छन्। जसलाई बाबा सँग वर्सा लिनु छ, उनैले बुझ्नेछन्। बाँकी जसको तकदिरमा छैन, उनले के बुझ्नेछन्, नम्बरवार पद अवश्य छ। त्यहाँ पनि कुनै दास-दासीहरू हुन्छन्, कुनै प्रजा हुन्छन्। प्रजा पनि चाहिन्छ। मनुष्य सृष्टि वृद्धि भइरहन्छ भने प्रजा पनि वृद्धि भइरहन्छन्। यस्तो यस्तो सम्मेलन जो हुन्छ, त्यसको लागि जसले आफूलाई मुख्य सम्झन्छन्, उनलाई तैयार रहनु पर्छ। जसमा ज्ञान छैन ऊ मानौं सानो ठहरियो। यति बुद्धि छैन। देख्नमा ठूलो देखिए तापनि बुद्धि छैन, ऊ सानो हो। कसै कसैको बुद्धि धेरै राम्रो हुन्छ। सारा कुरा बुद्धिमा आधारित छ। साना-साना पनि अगाडि जान सक्छन्। कुनैको सम्झाउने तरिका बडो मिठासपूर्ण हुन्छ। कुराकानी बडो सभ्यतापूर्वक गर्छन्। बुझिन्छ– यो स्वच्छ (रिफाइन) बच्चा हो। चलनबाट पनि शो (प्रत्यक्ष) हुन्छ नि। बच्चाहरूको चलन धेरै सभ्य हुनु पर्छ। कुनै असभ्य काम गर्नु हुँदैन। नाम बदनाम गर्नेहरूले उँच पद प्राप्त गर्न सक्दैनन्। शिवबाबाको नाम बदनाम गर्छन् भने बाबालाई पनि सम्झाउने हक छ। अच्छा–

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

रात्रि क्लास: –

अब तिमी बच्चाहरूले बुझेका छौ– हामी जीव आत्माहरू परमपिता परमात्माका सम्मुख बसेका छौं। यसलाई नै मंगल मिलन भनिन्छ। गायन पनि छ नि– ‘मंगलम् भगवान् विष्णु’। अहिले मंगल छ नि, मिलनको। भगवान् वर्सा दिनु हुन्छ विष्णु कुलको। त्यसैले उहाँलाई ‘मंगलम् भगवान् विष्णु’ भनिन्छ। जब बाबा जीव आत्माहरू सँग मिल्नुहुन्छ, त्यो मिलन बडो सुन्दर हुन्छ। तिमी पनि सम्झन्छौ– अहिले हामी ईश्वरीय बच्चा बनेका छौं, ईश्वर सँग नै आफ्नो वर्सा लिनको लागि। तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– ईश्वरको वर्सा प्राप्त भए पश्चात् दैवी वर्सा मिल्छ अर्थात् स्वर्गमा पुनर्जन्म मिल्छ। त्यसैले तिमी बच्चाहरूलाई खुशीको पारो चढिरहनु पर्छ। तिमी जस्तो खुशनसिब वा सौभाग्यशाली त अरू कोही छैन। दुनियाँमा केवल तिमी ब्राह्मणकुल भन्दा अरू कोही पनि भाग्यशाली हुन सक्दैनन्। विष्णु कुल सेकेन्ड नम्बरमा हुन गयो। त्यो दैवी गोद हुन्छ। अहिले ईश्वरीय गोद छ। यो उच्च ठहरियो नि। देलवाडा मन्दिर ईश्वरीय गोदको मन्दिर हो। जसरी अम्बाको पनि मन्दिर छ, त्यसले यति संगमयुगको साक्षात्कार गराउँदैन। यो देलवाडा मन्दिरले संगमयुगको साक्षात्कार गराउँछ। बच्चाहरूलाई जति ज्ञान छ त्यति अरू कुनै मानिसहरूलाई हुन सक्दैन। जति तिमी ब्राह्मणहरूलाई ज्ञान छ, त्यति देवताहरूमा पनि छैन। तिमी संगमयुगी ब्राह्मण हौ। उनले संगमयुगी ब्राह्मणहरूको महिमा गर्छन्। भन्छन्– ब्राह्मण सो देवता बन्छन्। यस्ता ब्राह्मणहरूलाई नम:। ब्राह्मणले नै नर्कलाई स्वर्ग बनाउने सेवा गर्छन्, यस्ता बच्चाहरूलाई नमस्कार गर्छु। अच्छा– गुडनाइट।
 
धारणाको लागि मुख्य सारः–

१) बाबाको प्रिय बन्नको लागि ज्ञानी र योगी बन्नु छ। देह-अभिमानमा आउनु छैन।

२) मुरली सुनाउने हौसला राख्नु पर्छ। आफ्नो चलनबाट बाबाको शो (प्रत्यक्ष) गर्नु छ। बातचित एकदम मिठासपूर्वक गर्नु पर्छ।
 


वरदान:–
मनसा एवं वाचाको शक्तिलाई यथार्थ र समर्थ रूपबाट कार्यमा लगाउने तीव्र पुरुषार्थी भव

ीव्र पुरुषार्थ अर्थात् प्रथम श्रेणीमा आउने बच्चाहरूले संकल्प शक्ति एवं वाणीको शक्तिलाई यथार्थ तथा समर्थ रीतिबाट कार्यमा लगाउँछन्। उनीहरू यसमा कमजोर हुँदैनन्। उनीहरूलाई यो स्लोगन सदा याद रहन्छ– कम बोल, बिस्तारै बोल एवं मधुर बोल। उनीहरूको हरेक बोली योगयुक्त, युक्तियुक्त हुन्छ। आवश्यक बोली मात्र बोल्दछन्, व्यर्थ बोल, विस्तारको बोल बोलेर आफ्नो शक्तिलाई नष्ट गर्दैनन्। उनीहरू सदा एकान्त प्रिय हुन्छन्।

स्लोगन:–
सम्पूर्ण नष्टोमोह त्यो हो जसले मेरोपनको अधिकारलाई त्यागिदिन्छ।