15.03.21          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“मीठे बच्चे– हरेकको पापलाई सोसेर लिने फस्टक्लास ब्लटिंग पेपर एक शिवबाबा हुनुहुन्छ , उहाँलाई याद गर्यौ भने पाप खतम हुन्छ।”

प्रश्न:–
आत्मामा सबैभन्दा गहिरो दाग कुनचाहिँ छ, त्यसलाई मेटाउन कुनचाहिँ मेहनत गर्नुपर्छ?

उत्तर:–
आत्मामा देह-अभिमानको धेरै गहिरो दाग लागेको छ, घरी-घरी कुनै देहधारीको नाम रूपमा फँस्न पुग्छ। बाबालाई याद नगरेर देहधारीलाई याद गरिरहन्छ। एक अर्काको दिललाई दु:ख दिन्छ। यस दागलाई मेटाउनको लागि देही-अभिमानी बन्ने मेहनत गर।

गीत:–
मुखडा देख ले प्राणी...

ओम् शान्ति ।
मीठा प्यारा सबै सेन्टरका बच्चाहरूले गीत सुने। अब आफूलाई हेर– कति पुण्य छ र कति पाप छ? सारा दुनियाँ साधु-सन्त आदिले पुकार्छन्– हे पतित-पावन, पतितबाट पावन बनाउने एक बाबा हुनुहुन्छ। बाँकी सबैमा पाप छ। यो त तिमीले जानेका छौ– आत्मामा नै पाप हुन्छ। पुण्य पनि आत्मामा हुन्छ। आत्मा नै पावन, आत्मा नै पतित बन्छ। यहाँ सबै आत्माहरू पतित छन्। पापको दाग लागेको छ त्यसैले पाप आत्मा भनिन्छ। अब पाप कसरी निस्कियोस्? जब कुनै चीजमा मसी वा तेल पर्छ भने ब्लटिंग पेपर राखिन्छ। त्यसले सारा सोस्छ। सबै मनुष्यले याद त एकलाई गर्छन् किनकि उहाँ नै ब्लटिंग पेपर हुनुहुन्छ, पतित-पावन हुनुहुन्छ। उहाँ बाहेक अरू कोही ब्लटिंग पेपर छैन। उनीहरू त जन्म-जन्म गंगा स्नान गर्दै झनै पतित बन्छन्। पतितलाई पावन बनाउने एक शिवबाबा ब्लटिंग पेपर हुनुहुन्छ। सानो भन्दा सानो बिन्दु हुनुहुन्छ। सबैको पाप नष्ट गर्नुहुन्छ। कुन युक्तिले? केवल भन्नुहुन्छ– म ब्लटिंग पेपरलाई याद गर। म त चैतन्य हुँ नि। तिमीलाई अरू कुनै मेहनत दिन्न। तिमी आत्मा पनि बिन्दु, बाबा पनि बिन्दु हुनुहुन्छ। भन्नुहुन्छ– केवल मलाई याद गर्यौ भने तिम्रो पाप मेटिन्छ। अब हरेकले आफ्नो दिलसँग सोधोस्– यादले कति पाप मेटिएका छन्? मैले कति पाप गरेको छु? बाँकी कति पाप रहेका छन्? यो कसरी थाहा हुन सक्छ? अरूलाई पनि मार्ग बताउँदै जाऊ– एक ब्लटिंग पेपरलाई याद गर। सबैलाई यो राय दिनु त राम्रो हो नि। यो पनि आश्चर्य छ– जसलाई राय दिन्छौ उनीहरूले त बाबालाई याद गर्न सुरु गरिहाल्छन्, तर राय दिनेले स्वयं याद गर्दैनन् त्यसैले पाप काटिदैन। पतित-पावन त एकलाई नै भनिन्छ। अनेक पाप लागेका छन्। कामको पाप, देह-अभिमानको पाप त पहिलो नम्बरको पाप हो, जुन सबैभन्दा खराब छ। अब बाबा भन्नुहुन्छ– देही-अभिमानी बन। जति मामेकम् याद गर्छौ, त्यति तिमीमा परेको खाद भस्म हुन्छ। याद गर्नु छ। अरूलाई पनि यो मार्ग बताउनु छ। जति अरूलाई सम्झाउँछौ, त्यति तिम्रो पनि भलो हुन्छ। यस धन्दामा नै लाग। अरूलाई पनि यो सम्झाउनु छ– बाबालाई याद गर्यौ भने तिमी पुण्य आत्मा बन्छौ। तिम्रो काम हो अरूलाई यो बताउनु– पतित-पावन एक हुनुहुन्छ। तिमी ज्ञान नदीहरू अनेक छौ तर तिमीहरूले सबैलाई भन्छौ– एकलाई याद गर्नुहोस्। उहाँ एक नै पतित-पावन हुनुहुन्छ। उहाँको धेरै महिमा छ। ज्ञानको सागर पनि उहाँ हुनुहुन्छ। उहाँ एक बाबालाई याद गर्नु, देही-अभिमानी बनेर रहनु– यो एउटा कुरा नै कठिन छ। बाबाले केवल तिमी बच्चाहरूलाई मात्र भन्नुहुन्न, बाबाको ध्यानमा त सबै सेन्टरका बच्चाहरू छन्। बाबाले त सबै बच्चाहरूलाई देख्नुहुन्छ नि। जहाँ राम्रा सेवाधारी बच्चाहरू रहन्छन्, शिवबाबाको फुलबारी हो नि। जो राम्रो फुलबारी छ त्यसैलाई नै बाबाले याद गर्नुहुन्छ। धनी मनुष्यका ४-५ बच्चाहरू छन् भने जो ठूलो छ उसलाई याद गर्छन्। थरिथरिका फूलहरू हुन्छन् नि। बाबाले पनि आफ्नो ठूलो बगैंचालाई याद गर्नुहुन्छ। कसैलाई पनि यो मार्ग बताउनु सहज छ, शिवबाबालाई याद गरौं। उहाँ नै पतित-पावन हुनुहुन्छ। स्वयं भन्नुहुन्छ– मलाई याद गर्नाले तिम्रो पाप भस्म हुन्छ। सारा दुनियाँको लागि कति फस्टक्लास ब्लटिंग पेपर हुनुहुन्छ। सबैले उहाँलाई याद गर्छन्। कसैलाई पनि यो मार्ग बताउन सहज छ, शिवबाबालाई याद गर्नुहोस्।

बाबाले युक्ति बताउनु भएको छ– मलाई याद गर्नाले तिमीमा जुन देह-अभिमानको दाग छ त्यो मेटिन्छ। मेहनत छ देही-अभिमानी बन्नमा। बाबालाई कसैले सत्य बताउँदैनन्। कसै-कसैले चार्ट लेखि पठाउँछन् फेरि थाक्छन्। लक्ष्य उच्च छ। मायाले एकदम नशा तोडिदिन्छ अनि लेख्न पनि छोडिदिन्छन्। आधाकल्पको देह-अभिमान छ, त्यो छुट्दैन। बाबा भन्नुहुन्छ– केवल यही धन्दा गरिराख। बाबालाई याद गर अनि अरूलाई गराऊ। सबैभन्दा उच्च धन्दा हो यो। जसले स्वयं याद गर्दैनन् उनीहरूले यो धन्दा गर्दैनन्। बाबाको याद– यो हो योगअग्नि, जसले पाप भस्म हुन्छ त्यसैले सोधिन्छ– पाप कहाँसम्म भस्म भएको छ? जति बाबालाई याद गर्छौ, त्यति खुसीको पारा चढ्छ। हरेकको दिललाई जान्न सक्छौ। अरूलाई पनि उनीहरूको सेवाबाट जान्न सक्छौ। अरूलाई मार्ग बताउँछन्– बाबालाई याद गर्नुहोस्। उहाँ पतित-पावन हुनुहुन्छ। यो त हो पतित तमोप्रधान दुनियाँ। सबै आत्मा र शरीर तमोप्रधान छन्। अब फर्केर जानु छ। त्यहाँ सबै आत्माहरू पवित्र रहन्छन्। जब पवित्र बन्छौ तब घर जान्छौ। अरूलाई पनि यही मार्ग देखाउनु पर्छ। बाबाले युक्ति त धेरै सहज बताउनु हुन्छ। शिवबाबालाई याद गर। यही ब्लटिंग पेपर याद राख्यौ भने सबै पाप सोसिन्छन्। तिम्रा विकर्म विनाश हुन्छन्। मूल कुरा हो पावन बन्नु। मनुष्य पतित बनेका छन् तब त बोलाउँछन्– हे पतित-पावन आउनुहोस्, आएर सबैलाई पावन बनाएर साथमा लिएर जानुहोस्। लेखिएको पनि छ– सबै आत्माहरूलाई पावन बनाएर घर लैजानुहुन्छ फेरि कुनै पनि आत्मा पतित रहँदैन। यो पनि सम्झाइएको छ– पहिला-पहिला स्वर्गवासी नै आउँछन्। बाबाले जुन औषधी दिनुहुन्छ यो सबैको लागि हो। भेटेको जतिलाई यही औषधी दिनु छ– तपाईं फादरको पासमा जान चाहनुहुन्छ तर आत्मा पतित छ त्यसैले जान सक्नुहुन्न। पावन बन्नुहोस् अनि जान सक्नुहुन्छ। हे आत्माहरू! मलाई याद गर अनि मैले लैजान्छु फेरि त्यहाँबाट तिमीलाई सुखमा लैजान्छु। फेरि जब पुरानो दुनियाँ हुन्छ तब तिमीले दु:ख पाउँछौ। मैले कसैलाई दु:ख दिन्न। हरेकले आफूलाई देखोस् मैले याद गर्छु? जति याद गर्छौ त्यति खुसीको पारा चढ्छ। कति सहज औषधी छ, अरू कुनै साधु सन्तहरूले यस औषधीलाई जानेका छैनन्। कतै पनि लेखिएको छैन। यो बिल्कुलै नयाँ कुरा हो। पापको खाता कुनै शरीरमा लागेको हुँदैन। यति सानो बिन्दुमा नै सारा पार्ट भरिएको छ। आत्मा पतित भएपछि जीवमाथि पनि असर पर्छ। आत्मा पावन बन्छ फेरि शरीर पनि पवित्र मिल्छ। दु:खी, सुखी आत्मा बन्छ। शरीरलाई चोट लाग्नाले आत्मालाई दु:ख अनुभव हुन्छ। भनिन्छ पनि– यो दु:खी आत्मा हो, यो सुखी आत्मा हो। यति सानो आत्माले कति पार्ट खेल्छ, आश्चर्य छ नि। बाबा हुनुहुन्छ नै सुख दिनेवाला, त्यसैले उहाँलाई याद गर्छन्। दु:ख दिनेवाला हो रावण। सबैभन्दा पहिला आउँछ देह-अभिमान। अहिले बाबाले सम्झाउनु हुन्छ तिमी आत्म-अभिमानी बन्नु छ, यसमा धेरै मेहनत छ। बाबाले जान्नुहुन्छ– सच्चा दिलले जुन युक्तिले याद गर्नु पर्ने हो, मुश्किलै कसैले याद गर्छन्। यहाँ रहँदा पनि धेरैले भुल्छन्। यदि देही-अभिमानी रहन्थे भने कुनै पाप गर्दैनथे। बाबाको आज्ञा छ– नराम्रो नसुन... बाँदरको लागि त होइन। यो त मनुष्यको लागि हो। मनुष्य बाँदर जस्तै छन् त्यसैले बाँदरको चित्र बनाइएको हो। धेरै छन्, जसले सारा दिन फाल्तू कुरामा बिताउँछन्। त्यसैले बाबाले सावधानी दिनुपर्छ। सबै सेन्टरमा कोही न कोही यस्ता रहन्छन्, जसले एक अर्कालाई दु:ख दिइरहन्छन्। कोही राम्रा पनि छन्, जो बाबाको यादमा रहन्छन्। सम्झन्छन् मन, वचन, कर्मले कसैलाई दु:ख दिनु छैन। वाचाले पनि कसैलाई दु:ख दियौ भने दु:खी भएर मर्छौ। बाबा भन्नुहुन्छ– तिमी बच्चाहरूले सबैलाई सुख दिनु छ। सबैलाई भन्नु छ– देही-अभिमानी बनौं। बाबालाई याद गर र कुनै पैसाको लेन देनको कुरा गर्नु छैन। केवल प्यारा बाबालाई याद गर्यौ भने तिम्रो विकर्म विनाश हुन्छ। तिमी विश्वको मालिक बन्छौ। भगवानुवाच– मनमनाभव एक बाबालाई र वर्सालाई याद गर। अरू आपसमा केही पनि नबोल, केवल बाबालाई याद गर। अरूको कल्याण गर। तिम्रो अवस्था यति राम्रो होस्, जो कसैले देखे पनि भनोस्– बाबाका बच्चाहरू त ब्लटिंग पेपर जस्तै छन्। अहिले त्यो अवस्था भएको छैन। बाबासँग कसैले सोधे भने अहिले ब्लटिंग पेपर त के अहिलेसम्म कागज पनि बनेका छैनन्। बाबाले सबै सेन्टरका बच्चाहरूलाई सम्झाउनु हुन्छ। मुम्बई, कोलकत्ता, दिल्ली... सबै ठाउँमा बच्चाहरू त छन् नि। रिपोर्ट आउँछ बाबा फलानोले धेरै सताउँछ। पुण्य आत्मा बनाउनुको सट्टा अझ पाप आत्मा बनाइदिन्छन्। बाबासँग कसैले सोध्यो भने तुरुन्त बताउनु हुन्छ। शिवबाबाले त सबै कुरा जान्नुहुन्छ। उहाँको पासमा सारा हिसाब-किताब छ। यी बाबाले पनि बताउन सक्छन्। अनुहारबाट नै सबै कुरा थाहा हुन्छ। यी बाबा पनि यादमा मस्त रहन्छन्, यिनको अनुहार नै हँसिलो देवताहरूको जस्तो छ। आत्मा खुसी छ भने शरीर पनि खुसी देखिन्छ। शरीरलाई दु:ख हुनाले आत्मालाई दु:ख अनुभव हुन्छ। एउटा कुरा सबैलाई सुनाऊ– शिवबाबा भन्नुहुन्छ– मलाई याद गर्यौ भने तिम्रो पाप विनाश हुन्छ। उनीहरूले लेखिदिएका छन्– कृष्ण भगवानुवाच, कृष्णलाई त धेरैले याद गर्छन् तर पाप त मेटिदैन, झनै पतित बनेका छन्। याद कसलाई गर्नु छ, परमात्माको रूप के हो, थाहा छैन। यदि सर्वव्यापी भने पनि आत्मा त जसरी स्टार छ त्यसैगरी परमात्मा पनि स्टार हुनुहुन्छ किनकि आत्मा नै परमात्मा भनिदिन्छन्। यस हिसाबले पनि बिन्दु नै ठहरिन्छ। सानो बिन्दु प्रवेश गर्छ। सबै बिन्दुहरूलाई भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू मलाई याद गर। अंगद्वारा नै बोल्नुहुन्छ। अंग बिना त आत्माले आवाज निकाल्न सक्दैन। तिमीले भन्न सक्छौ आत्मा र परमात्माको रूप त एउटै छ नि। परमात्मालाई ठूलो लिंग वा अरू केही भन्न मिल्दैन। बाबा भन्नुहुन्छ– म पनि त्यस्तै बिन्दु हुँ तर म पतित-पावन हुँ अरू तिमीहरू सबैको आत्मा पतित छ। कति सीधा कुरा छ। अब देही-अभिमानी बनेर मलाई याद गर। अरूलाई पनि मार्ग बताऊ। मैले अक्षर नै दुईवटा भन्छु– मनमनाभव। फेरि केही विस्तारमा बताउँछु– यी शाखाहरू हुन्। पहिला सतोप्रधान सतो, रजो, तमो.... मा आउँछन्। पाप आत्मा बन्नाले कति दाग लाग्छ। ती दागहरू कसरी मेटिन्छन्? उनीहरूले सम्झन्छन् गंगा स्नानले पाप मेटिन्छ। तर त्यो त शरीरको स्नान हो। आत्मा बाबालाई याद गर्नाले नै पावन बन्नसक्छ। यसलाई यादको यात्रा भनिन्छ। कति सहज कुरा छ, जुन दिनहुँ बाबाले सम्झाइरहनु हुन्छ। गीतामा पनि जोड यसैमा छ– मनमनाभव। वर्सा त मिल्छ नै, केवल मलाई याद गर्यौ भने पाप मेटिन्छ। बाबा अविनाशी ब्लटिंग पेपर हुनुहुन्छ नि। बाबा भन्नुहुन्छ– मलाई याद गर्नाले तिमी पावन बन्छौ फेरि रावणले पतित बनाउँछ त्यसैले यस्ता बाबालाई याद गर्नुपर्छ नि। यस्ता पनि छन् जसले याद गर्दैनन्, उनीहरूको के हाल होला। बाबा सम्झाउनु हुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! अरू सबै कुरा छोड। केवल एउटा कुरा– देही-अभिमानी बन, म एकलाई याद गर। पुग्यो। यो त जानेका छौ– आत्माले एक शरीर छोडेर अर्को लिन्छ। आत्माले नै दु:ख सुख भोग्छ। कहिल्यै पनि अरूको दिल दुखाउनु हुँदैन। एक अर्कालाई सुख दिनुपर्छ। तिम्रो धन्दा नै यही हो। धेरै छन् जसले एक अर्कालाई दु:ख दिइरहन्छन्। एक अर्काको देहमा फँसिरहन्छन्। सारा दिन एक अर्कालाई याद गरिरहन्छन्। माया पनि चलाख छ। बाबाले नाम लिनुहुन्न, त्यसैले बाबा भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! देही-अभिमानी भव। ज्ञान त धेरै सहज छ। यादमा नै मुस्किल छ। त्यो पढाइ त फेरि पनि १५-२० वर्ष पढ्छन्। कति विषय हुन्छन्। यो पढाइ धेरै सहज छ। ड्रामालाई जान्नु एक कथा हो। मुरली चलाउनु ठूलो कुरा होइन। यादमा नै धेरै मुस्किल पर्छ। बाबाले फेरि भन्नुहुन्छ– ड्रामा। फेरि पनि पुरुषार्थ गरिराख। बाबालाई याद गर्यौ भने योग अग्निले तिम्रो पाप भस्म हुन्छ। राम्रा-राम्रा बच्चाहरू यसमा फेल हुन्छन्। अच्छा!

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

धारणाको लागि मुख्य सारः–
१) कहिल्यै पनि कसैको दिल दुखाउनु हुँदैन। सबैलाई सुख दिनु छ। एक बाबाको यादमा रहनु छ र सबैलाई याद दिलाउनु छ।

२) पापको दाग मेटाउनको लागि देही-अभिमानी बनेर अविनाशी ब्लटिंग पेपर बाबालाई याद गर्नु छ। यस्तो मीठो अवस्था बनाउनु छ जसबाट सबैको कल्याण होस्।

वरदान:–
आफ्नो सहयोगबाट निर्बल आत्माहरूलाई वर्साको अधिकारी बनाउने वरदानीमूर्त भव

अब वरदानी स्वरूपद्वारा संकल्प शक्तिको सेवा गरेर निर्बल आत्माहरूलाई बाबाको समीप ल्याऊ। धेरै आत्माहरूमा शुभ इच्छा उत्पन्न भइरहेको छ– आध्यात्मिक शक्तिले जे गर्न सक्छ, त्यो अरू कसैले गर्न सक्दैन। तर आध्यात्मिकता तर्फ लाग्नको लागि आफूलाई हिम्मतहीन सम्झन्छन्। उनीहरूलाई आफ्नो शक्तिद्वारा हिम्मतको पाउ देऊ तब बाबाको समीप हिँडेर आउँछन्। अब वरदानीमूर्त बनेर आफ्नो सहयोगद्वारा उनीहरूलाई वर्साको अधिकारी बनाऊ।

स्लोगन:–
आफ्नो परिवर्तनद्वारा सम्पर्क, बोली र सम्बन्धमा सफलता प्राप्त गर्नेवाला नै सफलतामूर्त हो।