20.04.21          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


मीठे बच्चे– तिमीले देह अभिमानको द्वार बन्द गरिदियौ भने मायाको तुफान आउन बन्द हुन्छ।”

प्रश्न:–
जुन बच्चाहरूको विशाल बुद्धि छ, उनीहरूको निशानी कस्तो हुन्छ?

उत्तर:–
(१) उनीहरूलाई सारा दिन सेवाको नै विचार चलिरहन्छ। (२) उनीहरू सेवा विना रहन सक्दैनन्। (३) उनीहरूको बुद्धिमा रहन्छ– कसरी सारा विश्वमा घेराऊ लगाएर सबैलाई पतितबाट पावन बनाऔं? उनीहरूले विश्वलाई दु:खधामबाट सुखधाम बनाउने सेवा गरिरहन्छन्। (४) उनीहरूले धेरैलाई आफू समान बनाइरहन्छन्।

ओम् शान्ति ।
(१) उनीहरूलाई सारा दिन सेवाको नै विचार चलिरहन्छ। (२) उनीहरू सेवा विना रहन सक्दैनन्। (३) उनीहरूको बुद्धिमा रहन्छ– कसरी सारा विश्वमा घेराऊ लगाएर सबैलाई पतितबाट पावन बनाऔं? उनीहरूले विश्वलाई दु:खधामबाट सुखधाम बनाउने सेवा गरिरहन्छन्। (४) उनीहरूले धेरैलाई आफू समान बनाइरहन्छन्।
ओम् शान्ति। रूहानी बाबा बसेर प्यारा बच्चाहरूलाई सम्झाउनु हुन्छ– आफूलाई आत्मा सम्झिएर म बाबालाई याद गर्यौ भने तिम्रो सबै दु:ख सदाको लागि मेटिएर जान्छ। आफूलाई आत्मा सम्झिएर सबैलाई भाइ-भाइको दृष्टिले हेर्यौ भने फेरि देहको दृष्टि वृत्ति परिवर्तन हुन्छ। बाबा पनि अशरीरी हुनुहुन्छ, तिमी आत्मा पनि अशरीरी हौ। बाबाले आत्माहरूलाई नै देख्नुहुन्छ, सबै अकालतख्तमा विराजमान आत्मा हौ। तिमीले पनि भाइ-भाइको दृष्टिले हेर, यसमा धेरै मेहनत छ। देहको भानमा आउनाले नै मायाको तुफान आउँछ। यो देह अभिमानको द्वार बन्द गरिदियौ भने मायाको तुफान आउन बन्द हुन्छ। यो देही-अभिमानी बन्ने शिक्षा सारा कल्पमा यस पुरुषोत्तम संगमयुगमा बाबाले नै तिमी बच्चाहरूलाई दिनुहुन्छ।

प्यारा सिकीलधे बच्चाहरू! तिमीलाई थाहा छ– अब हामी नर्कको किनारा छोडेर अगाडि गइरहेका छौं, यो पुरुषोत्तम संगमयुग बिलकुलै अलग हो, बीचको। तिम्रो नाउ समुद्रको बीचमा छ। तिमी न सत्ययुगी हौ, न कलियुगी हौ। तिमी पुरुषोत्तम संगमयुगी सर्वोत्तम ब्राह्मण हौ। संगमयुग हो नै ब्राह्मणहरूको। ब्राह्मण हुन् चोटी। यो ब्राह्मणहरूको धेरै सानो युग हो। यो युग एकै जन्मको हुन्छ। यो हो तिम्रो खुसीको युग। खुसी कुन कुराको छ? भगवानले हामीलाई पढाउनु हुन्छ! यस्ता विद्यार्थीहरूलाई कति खुसी हुन्छ। अहिले सारा चक्रको ज्ञान तिम्रो बुद्धिमा छ। अहिले हामी ब्राह्मण हौं फेरि हामी नै देवता बन्छौं। पहिला आफ्नो घर स्वीटहोममा जान्छौं फेरि नयाँ दुनियाँमा आउँछौं। हामी ब्राह्मण नै स्वदर्शन चक्रधारी हौं। हामीले नै यो बाजोली खेल्छौं। यस विराट रूपलाई पनि तिमी ब्राह्मण बच्चाहरूले नै जानेका छौ। बुद्धिमा सारा दिन यो कुरा स्मरण हुनुपर्छ।

प्यारा बच्चाहरू! तिम्रो यो धेरै प्यारो परिवार हो, त्यसैले तिमीहरू हरेक धेरै मीठो बन्नुपर्छ। बाबा पनि मीठो हुनुहुन्छ त्यसैले बच्चाहरूलाई पनि त्यस्तै मीठो बनाउनु हुन्छ। कहिल्यै कसैसँग पनि रिसाउनु हुँदैन। मनसा, वाचा, कर्मणा कसैलाई दु:ख दिनु हुँदैन। बाबाले कहिल्यै कसैलाई दु:ख दिनुहुन्न। जति बाबालाई याद गर्छौ, त्यति मीठो बन्दै जान्छौ। यसै यादद्वारा नै बेडा पार हुन्छ। यो हो यादको यात्रा। याद गर्दै गर्दै शान्तिधाम हुँदै सुखधाम जानु छ। बाबा आउनु भएको हो नै बच्चाहरूलाई सदा सुखी बनाउन। भूतहरूलाई भगाउने युक्ति बाबाले बताउनु हुन्छ– मलाई याद गर्यौ भने यी भूत निस्किदै जान्छन्। कुनै पनि भूतलाई साथमा लिएर नजाऊ। कसैसँग भूत छ भने यहाँ नै मलाई छोडेर जाऊ। तिमीले भन्छौ पनि– बाबा आएर हाम्रो भूतलाई निकालेर पतितबाट पावन बनाउनुहोस्। बाबाले कति सुन्दर फूल बनाउनु हुन्छ। बाबा र दादा दुवै मिलेर तिमी बच्चाहरूको शृंगार गर्नुहुन्छ। माता पिताले नै बच्चाहरूको शृंगार गर्छन् नि। ती हुन् हदका बाबा, यहाँ हुनुहुन्छ बेहदका बाबा। तिमी बच्चाहरू धेरै प्यारसँग चल्नु छ र अरूलाई चलाउनु छ। सबै विकारको दान दिनुपर्छ, दान दियौ भने ग्रहण छुट्छ। यसमा कुनै बहाना आदिको कुरा छैन। प्यारसँग तिमीले कसैलाई पनि वश गर्न सक्छौ। प्यारसँग ज्ञान देऊ, प्यार धेरै मीठो चीज हो– सिंहलाई, हात्तीलाई, जनावरलाई पनि मनुष्यले प्रेमद्वारा वशमा पार्छन्। तिनीहरू त फेरि पनि आसुरी मनुष्य हुन्। तिमी त अब देवता बनिरहेका छौ। त्यसैले दैवीगुण धारण गरेर धेरै-धेरै मीठो बन्नु छ। एक आपसमा भाइ-भाइ अथवा भाइ बहिनीको दृष्टिले हेर। आत्माले आत्मालाई कहिल्यै दु:ख दिन सक्दैन। बाबा भन्नुहुन्छ– मीठे बच्चे, म तिमीलाई स्वर्गको राज्य भाग्य दिन आएको छु। अब तिमीलाई जे चाहिन्छ त्यो मबाट लेऊ। म त तिमीलाई विश्वको मालिक डबल सिरताज बनाउन आएको हुँ। तर मेहनत तिमीले गर्नु पर्छ। मैले कसैमाथि ताज राख्दिनँ। तिमीले आफ्नै पुरुषार्थद्वारा नै आफूलाई राजतिलक दिनु छ। बाबाले पुरुषार्थको युक्ति बताउनु हुन्छ– यसरी-यसरी आफूलाई विश्वको मालिक, डबल सिरताज बनाउन सक्छौ। पढाइमा पूरा ध्यान देऊ। कहिल्यै पनि पढाइलाई नछोड। कुनै पनि कारणले रिसाएर पढाइलाई छोडिदियौ भने धेरै घाटा पर्नेछ। घाटा र नाफालाई हेर्दै गर। तिमी ईश्वरीय युनिभर्सिटीका विद्यार्थी हौ, ईश्वर बाबासँग पढिरहेका छौ, पढेर पूज्य देवता बनिरहेका छौ। त्यसैले विद्यार्थी पनि यस्तो नियमित बन्नुपर्छ। विद्यार्थी जीवन सर्वोत्तम जीवन हो। जति पढ्छौ अनि पढाउँछौ र आचरण सुधार्छौ त्यति उत्तम बन्छौ। मीठे बच्चे! अब तिम्रो वापसी यात्रा हो, जसरी सत्युगबाट त्रेता, द्वापर, कलियुगसम्म तल झर्दै आयौ, त्यस्तै अब तिमी कलियुगबाट माथि सत्ययुगसम्म जानु छ। जब त्रेतायुगसम्म पुग्छौ, तब फेरि यी कर्मेन्द्रियहरूको चञ्चलता खतम भएर जान्छ। त्यसैले जति बाबालाई याद गर्छौ त्यति तिमी आत्माहरूबाट रजो तमोको खिया निस्कँदै जान्छ र जति खिया निस्कँदै जान्छ त्यति बाबा चुम्बकतर्फ खिचाव बढ्दै जान्छ। खिचाव छैन भने अवश्य खिया लागेको छ। खिया निस्किएर पवित्र सुन बन्नु– यही हो अन्तिम कर्मातीत अवस्था।

तिमी गृहस्थ व्यवहारमा, प्रवृत्तिमा रहँदै कमल पुष्प समान पवित्र बन्नु छ। बाबा भन्नुहुन्छ– मीठे बच्चे! घर गृहस्थलाई पनि सम्हाल, शरीर निर्वाह अर्थ कामकाज पनि गर। साथसाथै यो पढाइ पनि पढिराख। गायन पनि छ– हथ कार डे दिल यार डे। कामकाज गर्दै एक प्रियतम बाबालाई याद गर्नु छ। तिमी आधाकल्पका प्रियतमा हौ। नवधा भक्तिमा पनि हेर कृष्ण आदिलाई कति प्रेमसँग याद गर्छन्। त्यो नवधा भक्ति, अटल भक्ति। कृष्णको अटल याद रहन्छ तर त्यसबाट कसैलाई मुक्ति मिल्दैन। यो हो फेरि निरन्तर याद गर्ने ज्ञान। बाबा भन्नुहुन्छ– म पतित-पावन बाबालाई याद गर्यौ भने तिम्रो पाप नाश भएर जान्छ। तर माया पनि धेरै पहलमान छ। कसैलाई छोड्दैन। मायासँग पटक-पटक हार खायौ भने शिर झुकाएर पश्चात्ताप गर्नुपर्छ। बाबाले बच्चाहरूलाई श्रेष्ठ मत दिनुहुन्छ नै श्रेष्ठ बन्नको लागि। बाबा हेर्नुहुन्छ– यति मेहनत बच्चाहरूले गर्दैनन् त्यसैले बाबालाई दया लाग्छ। यदि यो अभ्यास अहिले गरेनौ भने फेरि धेरै सजाय खानु पर्नेछ र कल्प-कल्प पाई पैसाको पद पाइरहन्छौ।

मूल कुरा, बच्चाहरूलाई बाबा सम्झाउनु हुन्छ– देही-अभिमानी बन। देह सहित देहका सबै सम्बन्धलाई भुलेर म एकलाई याद गर, पावन पनि अवश्य बन्नु छ। कुमारी जब पवित्र हुन्छन्, सबैले उनलाई शिर झुकाउँछन्। विवाह गरेपछि फेरि पुजारी बन्छन्। सबैको अगाडि शिर झुकाउनु पर्छ। कन्या पहिला माइती घरमा हुँदा यति धेरै सम्बन्ध याद रहँदैन। विवाहपछि देहका सम्बन्ध पनि बढ्छन् फेरि पति, बच्चाहरूमा मोह बढ्छ। सासु, ससुरा आदि सबै याद आउँछ। पहिला त केवल आमा बुबामा मात्रै मोह हुन्छ। यहाँ त फेरि ती सबै सम्बन्धलाई बिर्सिनुपर्छ किनकि उहाँ एक मात्रै तिम्रो सच्चा-सच्चा माता-पिता हुनुहुन्छ नि। यो हो ईश्वरीय सम्बन्ध। गाउँछन् पनि– त्वमेव माताश्च पिता त्वमेव.... उहाँ माता पिताले त तिमीलाई विश्वको मालिक बनाउनु हुन्छ त्यसैले बाबा भन्नुहुन्छ– म बेहदको बाबालाई निरन्तर याद गर र कुनै पनि देहधारीसँग ममत्व नराख। स्त्रीलाई कलियुगी पतिको कति याद हुन्छ, उनले दलदलमा गिराइदिन्छन्। यहाँ बेहदको बाबाले त तिमीलाई स्वर्गमा लिएर जानुहुन्छ। यस्तो प्यारो बाबालाई धेरै प्रेमसँग याद गर्दै स्वदर्शन चक्र फिराइराख। यसै यादको बलद्वारा नै तिम्रो आत्मा कञ्चन बनेर स्वर्गको मालिक बन्छ। स्वर्गको नाम सुनेर नै दिल खुसी हुन्छ। जसले निरन्तर याद गर्छन् र अरूलाई पनि याद गराउँछन्, उनीहरूले नै उच्च पद पाउँछन्। यस्तो पुरुषार्थ गर्दै गर्दै अन्त्यमा तिम्रो त्यो अवस्था जम्छ। यो त दुनियाँ पनि पुरानो हो, देह पनि पुरानो हो, देह सहित देहका सबै सम्बन्ध पनि पुराना छन्। ती सबैबाट बुद्धियोग हटाएर एक बाबासँग जोड्नु छ, जसकारण अन्त्यकालमा पनि उहाँ एक बाबाको नै याद रहोस्। अरू कुनै सम्बन्ध याद छ भने फेरि अन्त्यमा पनि उनीहरू याद आउँछन् अनि पद भ्रष्ट हुन्छ। अन्त्यकालमा जो बेहदको बाबाको यादमा रहन्छ, ऊ नै नरबाट नारायण बन्छ। बाबाको याद छ भने फेरि शिवालय टाढा छैन।

मीठा प्यारा सिकीलधे बच्चाहरू बेहदको बाबाको पासमा आउँछन् नै रिफ्रेस हुनको लागि किनकि बच्चाहरूलाई थाहा छ– बेहदको बाबाबाट बेहद विश्वको बादशाही मिल्छ। यो कहिल्यै भुल्नु हुँदैन। यो सदैव याद रहने हो भने पनि बच्चाहरूलाई अपार खुसी हुन्छ। यो ब्याजलाई हिँड्दा डुल्दा घरी-घरी हेरिराख– एकदम हृदयमा लगाइदेऊ। ओहो! भगवानको श्रीमतद्वारा हामी यस्तो बनिरहेका छौं। ब्याजलाई हेरेर त्यसलाई प्रेम गरिराख। बाबा, बाबा भनिरह्यौ भने सदैव स्मृति रहन्छ। हामी बाबाद्वारा यस्तो बन्छौं। बाबाको श्रीमतमा चल्नुपर्छ नि। बच्चाहरूको विशाल बुद्धि हुनुपर्छ। सारा दिन सेवाको नै विचार चलिरहोस्। बाबालाई त त्यस्तो बच्चा चाहिन्छ, जो सेवा विना रहन सक्दैन। तिमी बच्चाहरूले सारा विश्वमा घेराउ लगाउनु छ अर्थात् पतित दुनियाँलाई पावन बनाउनु छ। सारा विश्वलाई दु:खधामबाट सुखधाम बनाउनु छ। शिक्षकलाई पनि पढाउँदा मजा आउँछ नि। तिमी त अब धेरै उच्च टिचर बनेका छौ। जति राम्रो टिचर, त्यति उसले धेरैलाई आफू समान बनाउँछ, कहिल्यै थाक्दैन। ईश्वरीय सेवामा धेरै खुसी रहन्छ। बाबाको मदत मिल्छ। यो ठूलो बेहदको व्यापार पनि हो, व्यापारीहरू नै धनवान बन्छन्। उनीहरू यस ज्ञान मार्गमा पनि धेरै अगाडि जान्छन्। बाबा पनि बेहदको व्यापारी हुनुहुन्छ नि। सौदा धेरै फस्टक्लास छ तर यसमा धेरै साहस धारण गर्नुपर्छ। नयाँ नयाँ बच्चाहरू पुराना भन्दा पनि पुरुषार्थमा अगाडि जान सक्छन्। हरेकको व्यक्तिगत तकदिर छ, त्यसैले पुरुषार्थ पनि हरेकले आ-आफ्नो गर्नु छ। आफ्नो पूरा चेकिङ्ग गर्नुपर्छ। यस्तो चेकिङ्ग गर्नेहरू एकदम रात-दिन पुरुषार्थमा लाग्छन्, भन्छन्– मैले आफ्नो समय किन खेर फाल्ने? जति हुन सक्छ समय सफल गरुँ। आफूसँग पक्का प्रण गर्छन्– मैले बाबालाई कहिल्यै भुल्दिनँ। छात्रवृत्ति लिएरै छोड्छु। यस्ता बच्चाहरूलाई फेरि मदत पनि मिल्छ। यस्ता पनि नयाँ नयाँ पुरुषार्थी बच्चाहरू तिमीले देख्छौ। साक्षात्कार गरिरहन्छन्। जसरी सुरुमा भयो त्यसैगरी फेरि अन्त्यमा देख्छौ। जति समीप पुग्छौ, त्यति खुसीमा नाँचिरहन्छौ। उता रक्तरंजित खेल पनि चलिरहन्छ।

तिमी बच्चाहरूको ईश्वरीय दौड चलिरहेको छ, जति अगाडि दौडिँदै जान्छौ, त्यति नयाँ दुनियाँको दृश्य नजिक आइरहन्छ, खुसी बढ्दै जान्छ। जसले त्यो दृश्य नजिक देख्न सक्दैनन्, उनीहरूलाई खुसी पनि हुँदैन। अब त कलियुगी दुनियाँसँग वैराग्य र सत्ययुगी नयाँ दुनियाँसँग प्यार हुनुपर्छ। शिवबाबाको याद रह्यो भने स्वर्गको वर्सा पनि याद हुन्छ। स्वर्गको वर्सा याद रह्यो भने शिवबाबा पनि याद हुन्छ। तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– अहिले हामी स्वर्गतिर गइरहेका छौं, पाउ नर्कतिर छन्, शिर स्वर्गतिर छ। अहिले त साना ठूला सबैको वानप्रस्थ अवस्था छ। बाबालाई सदैव यो नशा रहन्छ, ओहो! म गएर यस्तो बालकृष्ण बन्छु, जसको लागि पहिला नै सौगात पनि पठाइरहन्छन्। जसलाई पूरा निश्चय हुन्छ उनै गोपीकाहरूले सौगात पठाउँछन्, उनीहरूलाई अतीन्द्रिय सुखको भासना आउँछ। हामी नै अमरलोकमा देवता बन्छौं। कल्प पहिला पनि हामी नै बनेका थियौं फेरि हामीले ८४ पुनर्जन्म लिएका हौं। यो बाजोली याद रह्यो भने पनि अहो सौभाग्य! सदैव अथाह खुसीमा रहने गर, धेरै ठूलो भाग्योदय चिठ्ठा मिलिरहेको छ। ५००० वर्ष पहिला पनि हामीले राज्यभाग्य पाएका थियौं फेरि भोलि पाउने छौं। ड्रामामा निश्चित छ। जसरी कल्प पहिला जन्म लिएका थियौं, त्यसैगरी लिन्छौं, उनीहरू नै हाम्रा माता-पिता हुन्छन्। जो कृष्णका पिता थिए, उनै फेरि बन्छन्। यसरी-यसरी जसले सारा दिन विचार गरिरहन्छ ऊ धेरै रमणिकतामा रहन्छ। विचार सागर मन्थन गर्दैनन् भने अस्वस्थ छन्। गाईले घाँस खाएपछि सारा दिन उग्राइरहन्छ, मुख चलि नै रहन्छ। मुख चलेन भने सम्झिइन्छ बिरामी छ, यहाँ पनि यस्तै हो।

बेहदको बाबा र दादा दुवैको बच्चाहरूसँग धेरै प्रेम छ, कति प्यारसँग पढाउनु हुन्छ। कालोबाट गोरो बनाउनु हुन्छ। त्यसैले बच्चाहरूको पनि खुसीको पारा चढिरहनु पर्छ। पारा चढ्छ यादको यात्राद्वारा। बाबाले कल्प-कल्प धेरै प्रेमसँग सेवा गर्नुहुन्छ। ५ तत्त्व सहित सबैलाई पावन बनाउनु हुन्छ। कति ठूलो बेहदको सेवा छ। बाबाले धेरै प्रेमसँग बच्चाहरूलाई शिक्षा पनि दिइरहनु हुन्छ किनकि बच्चाहरूलाई सुधार्ने बाबा वा शिक्षकको नै काम हो। बाबाको श्रीमत, जसद्वारा नै श्रेष्ठ बनिन्छ। जति प्यारसँग याद गर्छौ, त्यति श्रेष्ठ बन्छौ। यो पनि चार्टमा लेख्नुपर्छ– म श्रीमतमा चल्छु वा आफ्नो मतमा चल्छु? श्रीमतमा चल्नाले नै तिमी एक्युरेट बन्छौ। अच्छा!

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

धारणाको लागि मुख्य सारः–
१) आफैंसँग प्रतिज्ञा गर्नु छ– मैले आफ्नो समय खेर फाल्ने छैन। संगमको हरपल सफल गर्नेछु। मैले बाबालाई कहिल्यै भुल्ने छैन। छात्रवृत्ति लिएरै छोड्छु।

२) सदा स्मृति रहोस्– अहिले हाम्रो वानप्रस्थ अवस्था हो। पाउ नर्कतिर, शिर स्वर्गतिर छ। बाजोलीको खेललाई याद गरेर अथाह खुसीमा रहनु छ। देही-अभिमानी बन्ने मेहनत गर्नु छ।

वरदान:–
आफ्नो शक्तिशाली वृत्तिद्वारा पतित वायुमण्डललाई परिवर्तन गर्ने मास्टर पतित-पावनी भव

जस्तोसुकै वायुमण्डल भए पनि स्वयंको शक्तिशाली वृत्तिद्वारा वायुमण्डललाई परिवर्तन गर्न सक्छौ। वायुमण्डल विकारी भए पनि स्वयंको वृत्ति निर्विकारी होस्। जो पतितलाई पावन बनाउनेवाला छन्, उनीहरू पतित वायुमण्डलको वशीभूत हुन सक्दैनन्। मास्टर पतित-पावनी बनेर स्वयंको शक्तिशाली वृत्तिद्वारा अपवित्र वा कमजोरीको वायुमण्डललाई मेटाऊ, त्यसको वर्णन गरेर वायुमण्डल नबनाऊ। कमजोर वा पतित वायुमण्डलको वर्णन गर्नु पनि पाप हो।

स्लोगन:–
अब धरतीमा परमात्म पहिचानको बीज रोप्यौ भने प्रत्यक्षता हुन्छ।