24.05.20    Avyakt Bapdada     Nepali Murli    15.01.86     Om Shanti     Madhuban


सस्तो व्यापार र बचतको बजेट


रत्नागर बाबाले आफ्ना सबैभन्दा ठूलो व्यापार गर्ने व्यापारी बच्चाहरूलाई देखेर मुस्कुराइरहनु भएको छ। व्यापार कत्ति ठूलो छ र गर्ने व्यापारीहरू कत्ति साधारण र भोला-भाला छन्। भगवान्सँग व्यापार गरेर कुन-कुन आत्मा भाग्यवान बनेका छन्, यो देखेर मुस्कुराइरहनु भएको छ। यति ठूलो व्यापार जुन एक जन्म गरेर २१ जन्मसम्म सदा मालामाल हुन्छ्न्। दिनु के छ र लिनु के छ। अनगिन्ती पदमको कमाई अथवा पदमको व्यापार कत्ति सजिलै गर्छौ। व्यापार गर्न समय पनि वास्तवमा एक सेकेण्ड मात्र लाग्छ। कत्ति सस्तो व्यापार गर्यौ! एक सेकेण्डमा र एक वचनमा व्यापार गर्यौ, दिलदेखि मान्यौ मेरा बाबा। यो एक वचनले यति ठूलो अनगिन्ती खजानाहरूको व्यापार गर्यौ। सस्तो व्यापार भयो नि। न मेहनत छ, न महंगो छ। न समय दिनु पर्ने हुन्छ। अरू कुनै पनि हदको व्यापार गर्दा कति समय दिन पर्छ। मेहनत पनि गर्नुपर्छ र दिन प्रति दिन महंगो पनि हुँदै जान्छ। चल्छ कहिलेसम्म! एक जन्मको पनि ग्यारेण्टी छैन। त्यसैले यस्तो श्रेष्ठ व्यापार गरी सक्यौ वा अब गर्न सोचिरहेका छौ? पक्का व्यापार गरिसकेका छौ नि? बापदादाले आफ्ना व्यापारी बच्चाहरूलाई हेरिरहनु भएको थियो। व्यापारीको लिस्टमा को-को नाम चलेका छन्? दुनियाँकाले पनि नाम चलेकाको लिस्ट बनाउँछन् नि। विशेष किताब पनि बनाउँछन्। बाबाको किताबमा कसको नाम छ? जसमा दुनियाँको नजर जाँदैन तिनीहरूले नै बाबासँग व्यापार गरेका छन् र परमात्म नयनको सितारा बनेका छन्, नूरे रत्न बनेका छन्। निराश आत्माहरूलाई विशेष आत्मा बनाइदिनु भयो। यस्तो नशा सदा रहन्छ– परमात्म किताबको विशेष भी.आई.पी. हामी हौं? त्यसैले गायन छ भोलाका भगवान्भनेर। चतुर-सुजान हुनुहुन्छ, तर उहाँलाई भोलाहरू नै मन पर्छ। दुनियाँका बहिर्मुखी चतुरहरू बाबालाई पन पर्दैन। तिनीहरूको कलियुगमा राज्य हुन्छ जहाँ अहिले भर्खरै लखपति र अहिले भर्खरै कखपति हुन्छन्। तर तिमीहरू सदाको लागि पद्मापद्मपति बन्छौ। भयको राज्य हुँदैन। निर्भय हुन्छौ।

आजको दुनियाँमा धन पनि छ र भय पनि छ। जति धन त्यति भयमा नै खान्छन् र भयमा नै सुत्छन्। तर तिमीहरू बेफिक्र बादशाह बन्छौ। निर्भय बन्छौ। भयलाई भूत पनि भनिन्छ। तिमीहरू त्यो भूतबाट पनि छुट्छौ। छुटिसकेका छौ नि? कुनै भय छ? जहाँ मेरोपन हुन्छ त्यहाँ भय अवश्य हुन्छ। “मेरा बाबा”। केवल एक शिवबाबा हुनुहुन्छ जसले निर्भय बनाउनुहुन्छ। उहाँ सिवाय सुनको हरिण आफ्नो भए पनि भय हुन्छ। त्यसैले जाँच गर– मेरो-मेरोको संस्कार यो ब्राह्मण जीवनमा कुनै पनि सूक्ष्म रूपमा रहेको त छैन? सिल्वर जुबली, गोल्डन जुबली मनाइरहेका छौ नि। चाँदी वा सुन असली तब बन्छ, जब आगोमा गलाएर जति पनि मिसावट छ त्यसलाई समाप्त गरिन्छ। सच्चा सिल्वर जुबली, सच्चा गोल्डन जुबली हो नि। त्यसैले जुबली मनाउनको लागि सच्चा सिल्वर, सच्चा गोल्ड त बन्नु नै पर्छ। यस्तो होइन जो सिल्वर जुबलीवाला छन् तिनीहरू सिल्वर नै रहन्छन्। यो त वर्षको हिसाबले सिल्वर जुबली भनिएको हो। तर तिमीहरू हौ सबै सत्ययुगका अधिकारी गोल्डन युगवाला। त्यसैले जाँच गर– सच्चा सुन कहाँसम्म बनेका छौं? व्यापार त गर्यौ तर कमायौ र खायौ मात्र, यस्तो त छैन? यति जम्मा गर्यौ जुन २१ पीढी सदा सम्पन्न रहन सकियोस्? तिमीहरूका वंशावली पनि मालामाल रहून्। न केवल २१ जन्म, द्वापरमा पनि भक्त आत्मा हुने भएकोले कुनै कमी हुने छैन। यति धन द्वापरमा पनि रहन्छ जुन दान-पुण्य राम्रोसँग गर्न सक्ने छौ। कलियुगको अन्त्यमा पनि हेर, अन्तिम जन्ममा पनि भिखारी त बनेका छैनौ नि! दाल-रोटी खाने त बनेका छौ नि? कालो धन त छैन तर दाल-रोटी त छ नि। यस समयको कमाई वा व्यापारले पूरा कल्प भिखारी बन्नु पर्दैन, यति जम्मा गर्छौ जुन अन्तिम जन्ममा पनि दाल-रोटी खाएका छौ त्यसैले त्यति वचतको हिसाब राखेका छौ? बजेट बनाउन आउँछ? जम्मा गर्नमा होसियार छौ नि! नत्र २१ जन्म के गर्छौ? कमाई गर्नेवाला बन्छौ वा राज्य अधिकारी बनेर राज्य गर्छौ? राज-परिवारलाई कमाउने आवश्यकता पर्दैन। प्रजालाई कमाउन पर्छ। त्यसमा पनि नम्बर हुन्छ। धनवान प्रजा र साधारण प्रजा। गरिब त हुँदैनन्। तर राज-परिवारकाले पुरुषार्थको प्रारब्ध अनुसार राज्य प्राप्त गर्छन्। जन्म-जन्मान्तर राजपरिवारका अधिकारी बन्छन्। राज्य तख्तको अधिकारी हरेक जन्ममा बन्दैनन् तर राज-परिवारको अधिकार जन्म-जन्मान्तर प्राप्त गर्छन्। त्यसैले के बन्छौ? अब बजेट बनाऊ। वचतको योजना बनाऊ।

आजकलको जमानामा खेर गएको वस्तुबाट पनि राम्रो चीज बनाउँछन्। खेर जानबाट पनि बचाउँछन्। त्यसैले तिमीहरू सबैले पनि वचतको खाता सदा स्मृतिमा राख्नु छ र बजेट बनाउनु छ– संकल्प शक्ति, वाणीको शक्ति, कर्मको शक्ति, समयको शक्ति कसरी र कहाँ कार्यमा लगाउने भनेर। यस्तो नहोस्– यी सबै शक्तिहरू व्यर्थमा जाऊन्। संकल्प पनि यदि साधारण छ, व्यर्थ छ भने व्यर्थ र साधारण दुवैबाट वचत भएन। उल्टै गुमायौ। सारा दिनको आफ्नो चार्ट बनाउनु छ। यी शक्तिहरूलाई कार्यमा लगाएर कति बढायौ! किनकि जति कार्यमा लगाउँछौ त्यति शक्ति बढ्ने हो। जानेका सबैले छौ संकल्पमा शक्ति हुन्छ भनेर तर कार्यमा लगाउने अभ्यासमा नम्बरवार हुन्छौ। कसैले फेरि न कार्यमा लगाउँछन् न पाप कर्ममा गुमाउँछन्। तर साधारण दिन चर्यामा न कमायो, न गुमायो। जम्मा त भएन नि। साधारण सेवाको दिनचर्या वा साधारण प्रवृत्तिको दिनचर्या– यस्तोलाई बजेटको खाता जम्मा भएको भनिँदैन। केवल यो जाँच नगर– यथाशक्ति सेवा पनि गरेँ, पढाइ पनि गरेँ। कसैलाई दु:ख पनि दिइन। कुनै उल्टो कर्म गरिन। तर दु:ख दिएनौ भने सुख दियौ त? जति र जस्तो शक्तिशाली सेवा गर्नु पर्ने हो त्यति गर्यौ? जसरी बापदादाले सदा निर्देशन दिनुहुन्छ– मै-पनको, मेरो-पनको त्याग नै सच्चा सेवा हो। यस्तो सेवा गर्यौ? उल्टो बोली त बोलेनौ तर यस्तो बोली बोल्यौ जुन कुनै निराश भएको आशावादी बनोस्? हिम्मतहीनलाई हिम्मतवान बनायौ? खुसीको उमंग-उत्साहमा कसैलाई ल्यायौ? यो हो जम्मा गर्नु, वचत गर्नु भनेको। त्यसै दुई घण्टा चार घण्टा बितेको छ भने त्यो वचत भएन। सबै शक्तिलाई वचत गरेर जम्मा गर्नु छ। यस्तो बजेट बनाऊ। यो साल बजेट बनाएर काम गर। हरेक शक्तिलाई कार्यमा कसरी लगाउने? यसको योजना बनाऊ। ईश्वरीय बजेट यस्तो बनाऊ जुन विश्वका हरेक आत्माले केही न केही प्राप्त गरेर तिम्रो गुण गान गरून्। सबैलाई केही न केही दिनु नै छ। चाहे मुक्ति देऊ चाहे जीवनमुक्ति देऊ। मनुष्य आत्माहरूलाई त के प्रकृतिलाई पनि पावन बनाउने सेवा गरिरहेका छौ। ईश्वरीय बजेट अर्थात् सर्व आत्माहरू प्रकृति सहित सुखी र शान्त बनुन्। त्यो सरकारले बजेट बनाउँछ यति पानी दिने, यति घर बनाउने, यति बिजुली दिने भन्छ। तिमीहरूले के बजेट बनाउँछौ? सबैलाई अनेक जन्मसम्म मुक्ति र जीवनमुक्ति दिने। भिखारीपनबाट, दु:ख अशान्तिबाट मुक्त गर्ने। आधाकल्पसम्म त आरामले रहन्छन्। तिनीहरूको आशा त पूर्ण हुन्छ नै। तिनीहरूले त मुक्ति नै चाहन्छन् नि। जानेका छैनन् तर माग्न त माग्छन् नि। त्यसैले स्वयं प्रति र विश्व प्रति ईश्वरीय बजेट बनाऊ। बुझ्यौ के गर्नु छ! सिल्वर र गोल्डन जुबली दुवै यही वर्षमा गर्दै छौ नि। त्यसैले यो महत्त्वको वर्ष हो। अच्छा।

सदा श्रेष्ठ व्यापार स्मृतिमा राख्ने, सदा बचतको खाता बढाउने, सदा हर शक्तिलाई कार्यमा लगाएर वृद्धि गर्ने, सदा समयको महत्त्वलाई जानेर महान बन्ने र बनाउने यस्ता श्रेष्ठ धनवान, श्रेष्ठ समझदार बच्चाहरूलाई बापदादाको याद-प्यार एवं नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

कुमारहरूसँग: – कुमार जीवन पनि भाग्यशाली जीवन हो किनकि उल्टो सिँढी चढ्नबाट बच्यौ। कहिलेकाहीँ संकल्प त आउँदैन उल्टो सिँढी चढ्ने! चढ्नेहरू त उत्रिरहेका छन्। सबै प्रवृत्तिवालाले पनि आफूलाई कुमार कुमारी कहलाउँछन्। त्यसैले सिँढी उत्रिए नि! त्यसैले सदा आफ्नो यो श्रेष्ठ भाग्यलाई स्मृतिमा राख्नु छ। कुमार जीवन अर्थात् बन्धनहरूबाट बच्ने जीवन। नत्र हेर कति बन्धनमा रहन्छन्। त्यसैले बन्धनमा खिँचिनबाट बच्यौ। मनबाट पनि स्वतन्त्र सम्बन्धबाट पनि स्वतन्त्र। कुमार जीवन हो नै स्वतन्त्र जीवन। कहिलेकाहीँ स्वप्नमा विचार त आउँदैन– थोरै कोही सहयोगी मिलोस्, कोही साथी मिलोस्, बिमारीमा मदत मिलोस्। यस्तो कहिलेकाहीँ सोच्छौ? बिलकुल विचार आउँदैन नि? कुमार जीवन अर्थात् सदा उड्तापन्छी, बन्धनमा फँसेको होइन। कहिल्यै पनि कुनै संकल्प नआओस्। सदा निर्बन्धन भएर तीव्रगतिले अगाडि बढ्दै जाऊ।

कुमा री हरूसँग: – कुमारीहरूलाई सेवामा अगाडि बढ्ने लिफ्ट मिलेको छ। यो लिफ्ट नै श्रेष्ठ गिफ्ट हो। यो गिफ्ट अर्थात् उपहारलाई प्रयोग गर्न आउँछ नि! जति स्वयंलाई शक्तिशाली बनाउँछौ त्यति सेवा पनि शक्तिशाली गर्नेछौ। यदि स्वयं नै कुनै कुरामा कमजोर भयौ भने सेवा पनि कमजोर हुन्छ त्यसैले शक्तिशाली बनेर शक्तिशाली सेवाधारी बन। यस्तो तयारी गरिरहनु छ। जुन समय आउँदा सफलता पूर्वक सेवामा लाग्न सकियोस् र नम्बर लिन सकियोस्। अहिले त पढाइमा समय दिनु पर्ने हुन्छ, पछि त एउटै काम हुनेछ। त्यसैले जहाँ भए पनि तालिम लिइरहनु छ। निमित्त बनेका आत्माहरूको साथले तयारी गरिरहनु छ। तब योग्य सेवाधारी बन्ने छौ। जति अगाडि बढ्छौ त्यति आफ्नो फाइदा छ।

सेवाधारी टिचरहरूसँग :–

१) सेवाधारी अर्थात् सदा निमित्त। निमित्त भावले सेवामा स्वत: नै सफलता दिलाउँछ। निमित्त भाव छैन भने सफलता पनि हुँदैन। सदा बाबाको थिएँ, बाबाको हुँ र बाबाको नै रहन्छु– यस्तो प्रतिज्ञा गरेका छौ नि! सेवाधारी अर्थात् हर कदम बाबाको कदममा राख्नेवाला। यस्तालाई भनिन्छ बाबाको अनुसरण गर्नेवाला। हर कदम श्रेष्ठ मतमा श्रेष्ठ बनाउने सेवाधारी हौ नि। सेवामा सफलता प्राप्त गर्नु, यही श्रेष्ठ सेवाधारीको लक्ष्य हो। त्यसैले सबै श्रेष्ठ लक्ष्य राख्नेवाला हौ नि! जति सेवामा वा स्वमा व्यर्थ समाप्त हुन्छ त्यति नै स्व र सेवा समर्थ बन्छ। त्यसैले व्यर्थलाई समाप्त गर्नु नै सदा समर्थ बन्नु हो। यही सेवाधारीको विशेषता हो। जति स्वयं निमित्त बनेका आत्माहरू शक्तिशाली हुन्छन् त्यति सेवा पनि शक्तिशाली हुन्छ। सेवाधारीको अर्थ नै हो– सेवामा सदा उमंग-उत्साह ल्याउनु। स्वयं उमंग-उत्साहमा रहनेहरूले अरूलाई पनि उमंग उत्साह दिलाउन सक्छन्। त्यसैले सदा प्रत्यक्ष रूपमा उमंग उत्साह देखियोस्। यस्तो होइन– म भित्र त उमंग उत्साहमा रहन्छु तर बाहिर नदेखिएको मात्र हो। गुप्त पुरुषार्थ अर्कै चीज हो तर उमंग उत्साह छिप्न सक्दैन। अनुहारमा सदा उमंग-उत्साहको झलक स्वत: देखिन्छ। बोली नबोल तर अनुहारले नै बोल्छ र झलकले नै देखाउँछ। यस्तो सेवाधारी हुनु छ।

सेवाको गोल्डन अवसर मिल्नु, यो पनि श्रेष्ठ भाग्यको निशानी हो। सेवाधारी बन्ने भाग्य त प्राप्त भयो अब सेवाधारी नम्बरवन छौ वा नम्बर टु छौ– यसमा पनि भाग्य बनाउनु छ र हेर्नु छ। केवल एउटा भाग्य होइन, भाग्य माथि भाग्यको प्राप्ति होस्। जति भाग्य प्राप्त गर्दै जान्छौ त्यति नम्बर स्वत: अगाडि बढ्दै जान्छ। यस्तालाई भनिन्छ– पदमापदम भाग्यवान। एउटा सब्जेक्टमा होइन सबै सब्जेक्टमा सफलता स्वरूप हुनु छ।

२) सबैभन्दा धेरै खुसी कसलाई हुन्छ? बाबालाई वा तिमीलाई? किन भन्दैनौ– मलाई हुन्छ! द्वापरदेखि भक्तिमा पुकार्यौ र अहिले प्राप्त गर्यौ त्यसैले कति खुसी हुन्छ! ६३ जन्म प्राप्त गर्ने इच्छा राख्यौ, ६३ जन्मको इच्छा पूर्ण भयो त्यसैले कति खुसी छ? कुनै पनि चीजको इच्छा पूर्ण भयो भने खुसी हुन्छ नि। यो खुसीले नै विश्वलाई खुसी दिलाउँछ। तिमीहरू खुसी भएमा सारा विश्व खुसी हुन्छ। यस्तो खुसी मिलेको छ नि। जब तिमी परिवर्तन हुन्छौ तब दुनियाँ पनि परिवर्तन हुन्छ। यसरी परिवर्तन हुन्छ जहाँ दु:ख र अशान्तिको नाम निशान हुँदैन। त्यसैले सदा खुसीमा नाँचिरहनु छ। सदा आफ्नो श्रेष्ठ कर्मको खाता जम्मा गर्दै जाऊ। सबैलाई खुसीको खजाना बाँडिरहनु छ। आजको संसारमा खुसी छैन। सबै खुसीका भिखारी छन्, तिनीहरूलाई खुसीले भरपुर बनाऊ। सदा यही सेवाले अगाडि बढिरहनु छ। जो आत्मा निराश भएका छन् तिनीहरूमा उमंग-उत्साह ल्याउनु छ। केही गर्न सकिँदैन, केही हुँदैन..... यसरी निराश भएका छन्। तिमीहरू विजयी बनेर विजयी बन्नको लागि उमंग-उत्साह बढाउनेवाला बन। सदा विजयको स्मृतिको तिलक लागिरहोस्। तिलकधारी पनि हुँ र स्वराज्य अधिकारी पनि हुँ– यही स्मृतिमा सदा रहनु छ।

प्रश्न:–
जो समीप सितारा हुन्छन् तिनीहरूको लक्षण कस्तो हुन्छ?

उत्तर:–
तिनीहरूमा समानता देखिन्छ। समीप सिताराहरूमा बापदादाको गुण र कर्तव्य प्रत्यक्ष देखिन्छ। जति समीपता त्यति समानता हुन्छ। तिनीहरूको अनुहार बापदादालाई साक्षात्कार गराउने दर्पण हुन्छ। तिनीहरूलाई देख्नासाथ बापदादाको परिचय मिल्छ। देख्न त तिमीहरूलाई देख्छन् तर आकर्षण बापदादातर्फ हुन्छ। यसलाई भनिन्छ सन शोज फादर। स्नेहीको हर कदममा जोसँग स्नेह छ उसको छाप देखिन आउँछ। जति हर्षितमूर्त त्यति आकर्षणमूर्त बन्छौ। अच्छा।

वरदान:–
सेवाद्वारा अनेक आत्माहरूको आशीर्वाद प्राप्त गरेर सदा अगाडि बढ्ने महादानी भव

महादानी बन्नु अर्थात् अरूको सेवा गर्नु। अरूको सेवा गर्नाले स्वयंको सेवा स्वत: हुन्छ। महादानी बन्नु अर्थात् स्वयंलाई मालामाल गर्नु। जति आत्माहरूलाई सुख, शान्ति वा ज्ञानको दान दिन्छौ त्यति आत्माहरूको प्राप्तिको आवाज वा धन्यवाद जुन निस्कन्छ त्यो तिमीहरूको लागि आशीर्वादको रूप हुन्छ। यो आशीर्वाद नै अगाडि बढ्ने साधन हो। जसलाई आशीर्वाद मिल्छ तिनीहरू सदा खुसी रहन्छन्। त्यसैले सधैं अमृतबेला महादानी बन्ने कार्यक्रम बनाउनु छ। कुनै समय वा दिन यस्तो नहोस् जसमा दान नभएको होस्।

स्लोगन:–
अहिलेको प्रत्यक्ष फलले आत्मालाई उड्तीकलाको बल दिन्छ।