27.05.20          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“ मीठे बच्चे– निश्चय ज्ञान योग बाट हुन्छ , साक्षात्कार ले होइन। साक्षात्कार ड्रामामा निश्चित छ , तर त्यसबाट कसैको कल्याण हुँदैन।”

प्रश्न:–
बाबासँग जादुगरी अवश्य छ तर बाबाले कुनचाहिँ तागत देखाउनुहुन्न ?

उत्तर:–
मनुष्यले सम्झन्छन्– भगवान त शक्तिशाली हुनुहुन्छ, उहाँले मरेकालाई बिउँताउन सक्नुहुन्छ, तर बाबा भन्नुहुन्छ– त्यो तागत मैले देखाउदिनँ। तर कसैले नवधा भक्ति गर्छ भने उसलाई साक्षात्कार गराइदिन्छु। यो पनि ड्रामामा निश्चित छ। साक्षात्कार गराउने जादुगरी बाबासँग छ त्यसैले कति बच्चाहरूलाई घरमै बसेर पनि ब्रह्मा वा श्रीकृष्णको साक्षात्कार हुन्छ।

गीत:–
कौन आया मेरे मन के द्वारे.....

ओम् शान्ति ।
यो बच्चाहरूको अनुभवको गीत हो। सत्सङ्ग त धेरै छन्, खास गरेर भारतमा त धेरै सत्सङ्ग हुन्छन्, अनेक मत-मतान्तर छन्। वास्तवमा ती कुनै सत्सङ्ग होइनन्। सत्सङ्ग एउटै हुन्छ। तर तिमीले त्यहाँ कुनै विद्वान, आचार्य, पण्डितको मुख देख्छौ, बुद्धि त्यतैतिर जान्छ। यहाँ त अनौठो कुरा छ। यो सत्सङ्ग एकै पटक यस संगमयुगमा हुन्छ। यो त बिल्कुलै नयाँ कुरा हो, उहाँ बेहदका बाबाको त कुनै शरीर छैन। भन्नुहुन्छ– म तिम्रो निराकार शिवबाबा हुँ। तिमी अरू सत्सङ्गमा गयौ भने शरीरलाई नै देख्छौ। शास्त्र याद गरेर फेरि सुनाउँछन्, अनेक प्रकारका शास्त्र छन्, त्यो त तिमीले जन्म-जन्मान्तर सुन्दै आएका हौ। अहिले यो नयाँ कुरा हो। बुद्धिद्वारा आत्माले जान्दछ, बाबा भन्नुहुन्छ– हे मेरा सिकीलधे बच्चाहरू! हे मेरा शालिग्रामहरू! तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– ५ हजार वर्ष पहिला यस शरीरद्वारा बाबाले पढाउनु भएको थियो। तिम्रो बुद्धि एकदम टाढासम्म जान्छ। बाबा आउनु भएको छ। ‘बाबा’ शब्द कति मीठो छ। उहाँ हुनुहुन्छ माता-पिता। कसैले पनि सुने भने भन्छन्– थाहा छैन यिनीहरूका माता-पिता को हुन्! उहाँले साक्षात्कार गराउनु भयो भने त्यसमा पनि उनीहरू अल्मलिन्छन् नै। कहिले ब्रह्मालाई, कहिले कृष्णलाई देख्छन्। अनि विचार गरिरहन्छन्– यो के हो? धेरैलाई घरैमा बसी-बसी ब्रह्माको साक्षात्कार हुन्छ। तर ब्रह्मालाई त कहिल्यै कसैले पूजा गर्दैनन्। कृष्ण आदिको त पूजा गर्छन्। ब्रह्मालाई त कसैले चिनेका पनि छैनन्। प्रजापिता ब्रह्मा अहिले छन्, यी हुन् प्रजापिता। बाबाले बसेर सम्झाउनु हुन्छ– सारा दुनियाँ पतित छ त्यसैले अवश्य यी पनि धेरै जन्मको अन्त्यमा पतित ठहरिए। कोही पनि पावन छैनन् त्यसैले कुम्भको मेलामा, हरिद्वार गंगा सागरको मेलामा जान्छन्, सम्झन्छन्– स्नान गर्नाले पावन बनिन्छ। तर यी नदीहरू कहाँ पतित-पावनी हुन सक्छन्? नदीहरू त निस्कन्छन् सागरबाट। वास्तवमा तिमी हौ ज्ञान गंगाहरू, महत्त्व त तिम्रो हो। तिमी ज्ञान गंगाहरू जहाँतहीँ निस्किन्छौ, उनीहरूले फेरि देखाउँछन्, तीर मारे अनि गंगा निस्किइन्। तीर मार्ने कुरा त होइन। यी ज्ञान गंगाहरू देश-विदेश जान्छन्।

शिवबाबा भन्नुहुन्छ– म ड्रामाको बन्धनमा बाँधिएको छु। सबैको पार्ट निश्चित छ। मेरो पनि पार्ट निश्चित छ। कतिले सम्झन्छन्– भगवान धेरै शक्तिशाली हुनुहुन्छ, मरेकालाई पनि बिउँताउन सक्नुहुन्छ। यी सबै गफ हुन्। म आउँछु पढाउनको लागि। कहाँ तागत देखाउँछु र! साक्षात्कारको पनि जादूगरी छ। नवधा भक्ति गरे भने मैले साक्षात्कार गराउँछु। जसरी कालीको रूप देखाउँछन्, उनलाई फेरि तेल चढाउँछन्। काली त्यस्ती त छैनन्, तर कालीको नवधा भक्ति धेरैले गर्छन्। वास्तवमा काली त जगत् अम्बा हुन्। कालीको त्यस्तो रूप त छैन, तर नवधा भक्ति गर्नेलाई बाबाले भावनाको भाडा दिनुहुन्छ। काम चितामा बसेर काला बन्यौ, अब ज्ञान चितामा बसेर गोरा बन्छौ। जुन काली अहिले जगदम्बा बनेकी छन् उनले कसरी साक्षात्कार गराउन सक्छिन्? उनी त अहिले धेरै जन्मको अन्त्यको पनि अन्त्यको जन्ममा छिन्। देवताहरू त अहिले छैनन्। तिनीहरूले के साक्षात्कार गराउलान्! बाबाले सम्झाउनु हुन्छ– यो साक्षात्कारको चाबी मेरो हातमा छ। अल्पकालको भावना पूरा गर्नको लागि साक्षात्कार गराइदिन्छु। तर त्यसबाट कोही पनि मसँग मिल्दैन। उदाहरण एक कालीको दिन्छन्। त्यसैगरी धेरै छन्– हनुमान्, गणेश आदि। हुन त सिक्खहरूले पनि गुरुनानकको धेरै भक्ति गरे भने उनीहरूलाई साक्षात्कार हुन्छ। तर उनीहरू त तलै आउँछन्। बाबाले बच्चाहरूलाई देखाउनु हुन्छ– हेर यिनीहरूले गुरुनानकको भक्ति गरिरहेका छन्। फेरि पनि साक्षात्कार मैले गराउँछु। उनले कसरी साक्षात्कार गराउँछन् र? उनीहरूसँग साक्षात्कार गराउने चाबी छैन। यी बाबाले भन्छन् मलाई विनाश, स्थापनाको साक्षात्कार पनि उहाँ बाबाले गराउनु भएको हो, तर साक्षात्कारद्वारा कसैको पनि कल्याण हुँदैन। हुन त धेरैलाई साक्षात्कार हुन्थ्यो। आज उनीहरू छैनन्। धेरै बच्चाहरूले भन्छन् हामीलाई जब साक्षात्कार भयो अनि निश्चय भयो। तर निश्चय साक्षात्कारद्वारा हुन सक्दैन। निश्चय हुन्छ ज्ञान र योगबाट। ५ हजार वर्ष पहिला पनि मैले भनेको थिएँ– यो साक्षात्कार मैले गराउँछु। मीराले पनि साक्षात्कार गरिन्। यस्तो होइन आत्मा त्यहाँ गयो। बसी-बसी साक्षात्कार गर्छन् तर मसँग मिल्न सक्दैनन्।

बाबा भन्नुहुन्छ– कुनै पनि कुराको संशय भयो भने जो निमित्त टिचर छन्, उनीसँग सोध। यो त जानेका छौ– बच्चीहरू पनि नम्बरवार हुन्छन्, नदीहरू पनि नम्बरवार हुन्छन्। कुनै तलाउ यस्तो पनि हुन्छ, जहाँ धेरै फोहोर जमेको पानी हुन्छ। त्यहाँ पनि मानिसहरू श्रद्धाभावले जान्छन्। त्यो हो भक्तिको अन्धश्रद्धा। कहिल्यै पनि कसैलाई भक्ति छुटाउनु हुँदैन। जब ज्ञानमा आउँछन् अनि भक्ति आफैं छुट्छ। बाबा पनि नारायणका भक्त थिए, चित्रमा देखे लक्ष्मी दासी बनेर नारायणको गोडा दबाइरहेकी छन्। यो बिल्कुलै राम्रो लागेन। सत्ययुगमा यस्तो हुँदैन। अनि मैले एक कलाकारलाई भनें– लक्ष्मीलाई यो दासीपनबाट बिदाई देऊ। बाबा भक्त त थिए तर कहाँ ज्ञान थियो र? भक्त त सबै छन्। हामी बाबाका बच्चा त मालिक हौं। बाबाले बच्चाहरूलाई ब्रह्माण्डको मालिक बनाउनु हुन्छ। भन्नुहुन्छ– तिमीलाई राज्य-भाग्य दिन्छु। यस्ता बाबालाई कहिल्यै देख्यौ? उहाँ बाबालाई पूरा याद गर्नु छ। उहाँलाई तिमीले यी आँखाबाट देख्न सक्दैनौ। उहाँसँग योग लगाउनु छ। याद र ज्ञान पनि बिल्कुल सहज छ। बीज र वृक्षलाई जान्नु छ। तिमी त्यो निराकारी वृक्षबाट साकारी वृक्षमा आएका छौ। बाबाले साक्षात्कारको रहस्य पनि सम्झाउनु भएको छ। वृक्षको रहस्य पनि सम्झाउनु भएको छ। कर्म-अकर्म-विकर्मको गति पनि बाबाले सम्झाउनु भएको छ। बाबा, टिचर, गुरु तीनैबाट शिक्षा मिल्छ। अहिले बाबा भन्नुहुन्छ– मैले तिमीलाई यस्तो शिक्षा दिन्छु, यस्तो कर्म सिकाउँछु जसबाट तिमी २१ जन्म सदा सुखी बन्छौ। टिचरले शिक्षा दिनुहुन्छ नि। गुरुहरूले पनि पवित्रताको शिक्षा दिन्छन् अथवा कथाहरू सुनाउँछन्। तर धारणा बिल्कुलै हुँदैन। यहाँ त बाबा भन्नुहुन्छ– अन्त मति सो गति हुन्छ। मनुष्य मर्ने बेलामा पनि भन्छन् राम-राम भन अनि बुद्धि त्यतातिर जान्छ। अहिले बाबा भन्नुहुन्छ– तिम्रो साकारसँग योग छुट्यो। अब मैले तिमीलाई धेरै श्रेष्ठ कर्म सिकाउँछु। श्री कृष्णको चित्रलाई हेर, पुरानो दुनियाँलाई लात मारेर नयाँ दुनियाँमा आउँदै गरेको। तिमी पनि पुरानो दुनियाँलाई लात मारेर नयाँ दुनियाँमा जान्छौ। त्यसैले तिम्रो गोडा नर्कतिर छ, मुख स्वर्गतिर छ। जब स्मशानमा भित्र पस्छन् तब मुख स्मशानतिर बनाउँछन्। गोडा पछाडिपट्टि पार्छन्। त्यसैले यो चित्र पनि त्यस्तै बनाएका छन्।

मम्मा, बाबा र तिमी बच्चाहरू। तिमीले त मम्मा बाबालाई अनुशरण गर्नुपर्छ, ताकि उहाँको गद्दीमा बस्न सक्छौ। राजाका बच्चाहरू राजकुमार राजकुमारी कहलाउँछन् नि। तिमीले जानेका छौ– म भविष्यको राजकुमार राजकुमारी बन्छु। यस्तो कुनै बाबा, टिचर, गुरु हुनुपर्छ जसले तिमीलाई यस्तो कर्म सिकाओस्! तिमी सदाकालको लागि सुखी बन्छौ। यो शिवबाबाको वरदान हो, उहाँले आशीर्वाद दिनुहुन्छ। यस्तो होइन, ममाथि उहाँको कृपा छ। भनेर मात्र केही पनि हुँदैन। तिमीले सिक्नु पर्छ। केवल आशीर्वादबाट तिमी बन्दैनौ। उहाँको मतमा चल्नु पर्छ। ज्ञान र योगको धारणा गर्नुपर्छ। बाबाले सम्झाउनु हुन्छ– मुखबाट राम-राम भन्दा पनि आवाज आउँछ। तिमी त वाणी भन्दा पर जानु छ। चुप रहनु छ। खेल पनि धेरै राम्रा-राम्रा निस्कन्छन्। अनपढलाई बुद्धु भनिन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– अब सबैलाई बिर्सेर तिमी बिल्कुल बुद्धु बन। मैले तिमीलाई जुन मत दिन्छु त्यसैमा चल। परमधाममा तिमी सबै आत्माहरू शरीर विना रहन्छौ फेरि यहाँ आएर शरीर लिन्छौ तब जीव आत्मा भनिन्छ। आत्माले भन्छ– मैले एक शरीर छोडेर अर्को लिन्छु। त्यसैले बाबा भन्नुहुन्छ– मैले तिमीलाई फस्टक्लास कर्म सिकाउँछु। टिचरले पढाउनु हुन्छ, यसमा तागतको के कुरा हुन्छ। साक्षात्कार गराउनु हुन्छ, यसलाई जादुगरी भनिन्छ। मनुष्यबाट देवता बन्नु, यस्तो जादुगरी कसैले गर्न सक्दैन। बाबा सौदागर पनि हुनुहुन्छ, पुरानो लिएर नयाँ दिनुहुन्छ। यिनलाई पुरानो फलामको भाँडा भनिन्छ। यिनको कुनै मूल्य छैन। आजकल हेर तामाको पनि पैसा बन्दैन। त्यहाँ त सुनका सिक्का हुन्छन्। अचम्म छ नि। केबाट के भएको छ!

बाबा भन्नुहुन्छ– मैले तिमीलाई नम्बरवन कर्म सिकाउँछु। मनमनाभव बन। फेरि छ पढाइ जसबाट स्वर्गको राजकुमार बन्छौ। अहिले देवता धर्म जो प्राय: लोप भएको छ, त्यो फेरि स्थापना हुन्छ। मनुष्यले तिम्रा नौला कुरा सुनेर अचम्म मान्छन्, भन्छन् स्त्री-पुरुष दुवै सँगै रहेर पवित्र रहनु– यो कसरी हुन सक्छ! बाबाले त भन्नुहुन्छ– हुन्छ सँगसँगै बस, नत्र थाहा कसरी हुन्छ। बीचमा ज्ञान तरबार राख्नु पर्छ, यति बहादुरी देखाउनु छ। परीक्षा हो। त्यसैले मनुष्यहरूले यी कुरामा अचम्म मान्छन् किनकि शास्त्रहरूमा त यस्तो कुरा छँदै छैन। यहाँ त प्राक्टिलमा मेहनत गर्नुपर्छ। गन्धर्व विवाहको कुरा यहाँको हो। अहिले तिमी पवित्र बन्छौ। त्यसैले बाबा भन्नुहुन्छ– बहादुरी देखाऊ। संन्यासीहरूका अगाडि प्रमाण दिनु पर्छ। समर्थवान् बाबाले नै सारा दुनियाँलाई पावन बनाउनु हुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– साथैमा बस केवल नंगन हुनु हुँदैन। यी सबै युक्ति हुन्। धेरै ठूलो प्राप्ति छ, केवल एक जन्म बाबाको आज्ञा पालन गरेर पवित्र रहनु छ। योग र ज्ञानद्वारा सदा स्वस्थ बन्छौ २१ जन्मको लागि, यसमा मेहनत छ नि। तिमी हौ शक्ति सेना। मायालाई जितेर जगतजित बन्छौ। सबै कहाँ बन्छन् र! जुन बच्चाहरूले पुरुषार्थ गर्छन् उनैले उच्च पद पाउँछन्। तिमीले विश्वलाई पवित्र बनाएर फेरि राज्य गर्छौ। लडाईंबाट कहिल्यै सृष्टिको बादशाही प्राप्त हुन सक्दैन। यो आश्चर्य छ नि। यतिबेला सबै आपसमा लडेर सकिन्छन्। मख्खन तिमीलाई मिल्छ। दिलाउनेवाला हुन् वन्दे मातरम्। धेरै संख्या माताहरूको छ। अहिले बाबा भन्नुहुन्छ– जन्म-जन्मान्तर तिमीले गुरु बनाउदै आयौ, शास्त्र पढ्दै आयौ। अब तिमीलाई सम्झाउनु हुन्छ– आफैं निर्णय गर सत्य के हो? सत्ययुग हो सदाचारी दुनियाँ। मायाले असत्य बनाउँछ। अहिले सबै नास्तिक बनेका छन्। धर्म छैन त्यसैले शक्ति छैन। नास्तिक, भ्रष्टाचारी, विपन्न बनेका छन्। उहाँ बेहदका पिता हुनुहुन्छ त्यसैले बेहदका कुरा सम्झाउनु हुन्छ। भन्नुहुन्छ– फेरि तिमीलाई धार्मिक र शक्तिशाली बनाउँछु। स्वर्ग बनाउने त शक्तिशालीको काम हो। तर छ गुप्त। गुप्त योद्धा हौ। पिताको बच्चाहरूसँग धेरै प्यार हुन्छ। श्रीमत दिनुहुन्छ। बाबाको मत, टिचरको मत, गुरुको मत, सुनारको मत, धोबीको मत– यसमा सबै मतहरू आउँछन्। अच्छा!

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

धारणाको लागि मुख्य सारः–
१) यस एक अन्तिम जन्ममा बाबाको आज्ञा अनुसार चलेर घर गृहस्थमा रहँदै पवित्र रहनु छ। यसमा बहादुरी देखाउनु छ।

२) श्रीमत अनुसार सदा श्रेष्ठ कर्म गर्नुपर्छ। वाणी भन्दा पर जानु छ, जे कुरा पढेका वा सुनेका छौ त्यसलाई बिर्सिएर बाबालाई याद गर्नु छ।

वरदान:–
शुभ चिन्तनद्वारा ज्ञान सागरमा समाहित हुने अतीन्द्रिय सुखको अनुभवी भव

जसरी सागर भित्र रहने जीवजन्तु सागरमा समाहित हुन्छन्, बाहिर निक्लन चाहँदैनन्। माछा पनि पानी भित्र रहन्छ, सागर वा पानी नै उसको संसार हुन्छ। यसैगरी तिमी बच्चाहरू पनि शुभ चिन्तनद्वारा ज्ञान सागर बाबामा सदा समाहित भइराख। जबसम्म सागरमा समाहित भएको अनुभव गर्दैनौ तबसम्म अतीन्द्रिय सुखको झूलामा झुल्ने, सदा हर्षित रहने अनुभव गर्न सक्दैनौ। यसको लागि स्वयंलाई एकान्तबासी बनाऊ अर्थात् सर्व आकर्षणको भाइब्रेसनबाट अन्तर्मुखी बन।

स्लोगन:–
आफ्नो चेहरालाई यस्तो मोबाइल म्यूजियम बनाऊ, जसमा बाबा बिन्दु देखियोस्।