25.11.20 Morning Nepali Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ मीठे बच्चे– उच्च
पद पाउनु छ भने यादको यात्रामा मस्त रहने गर । यही हो रूहानी फाँसी , बुद्धि आफ्नो
घरमा झुण्डिरहोस्।”
प्रश्न:–
जसको बुद्धिमा
ज्ञानको धारणा हुँदैन, उसको निशानी के हुन्छ?
उत्तर:–
ऊ सानो-सानो कुरामा नाराज हुन्छ। जसको बुद्धिमा जति ज्ञानको धारणा हुन्छ त्यति नै
उसलाई खुसी हुन्छ। अब दुनियाँ तल जानु नै छ, यसमा नोक्सान नै हुनु छ– यदि बुद्धिमा
यो ज्ञान रह्यो भने कहिल्यै दु:ख हुँदैन। सदा खुसी हुन्छ।
ओम् शान्ति ।
प्यारा रूहानी
बच्चाहरूप्रति रूहानी बाबाले बसेर सम्झाउनु हुन्छ। बच्चाहरूले सम्झन्छन् उच्च भन्दा
उच्च भगवानलाई भनिन्छ। आत्माको बुद्धियोग घरतर्फ जानुपर्छ। तर यस्तो एउटा पनि
मनुष्य यस दुनियाँमा छैन, जसलाई यो बुद्धिमा आउँछ। संन्यासीहरूले पनि ब्रह्मलाई घर
सम्झदैनन्। उनीहरूले त भन्छन् हामी ब्रह्ममा लीन हुन्छौं त्यसैले घर कहाँ भयो र।
घरमा त बसिन्छ। तिमी बच्चाहरूको बुद्धि त्यहाँ रहनु पर्छ। जसरी कोही फाँसीमा चढ्छन्
नि। तिमी अब रूहानी फाँसीमा चढेका छौ। भित्र छ– हामीलाई उच्च भन्दा उच्च बाबा आएर
घर लैजानुहुन्छ। अब हामी घर जानु छ। उच्च भन्दा उच्च बाबाले हामीलाई उच्च भन्दा
उच्च पद प्राप्त गराउनु हुन्छ। रावण राज्यमा सबै नीच छन्। देवताहरू उच्च, यहाँ नीच
छन्। मनुष्यलाई उच्चताको बारेमा थाहै छैन। उच्च देवताहरूलाई पनि नीचको बारेमा थाहा
हुँदैन। अहिले तिमीले बुझेका छौ– उच्च भन्दा उच्च एक भगवानलाई नै भनिन्छ। बुद्धि
माथि गइहाल्छ। उहाँ हुनुहुन्छ नै परमधाममा रहनेवाला। यो कसैले पनि बुझ्दैनन्– हामी
आत्माहरू पनि त्यहाँका निवासी हौं। यहाँ केवल पार्ट खेल्न आउँछौं। यो कसैको ख्यालमा
हुँदैन। आफ्नै कामकाजमा लागिरहन्छन्। अहिले बाबाले सम्झाउनु हुन्छ– उच्च भन्दा उच्च
तब बन्छौ जब यादको यात्रामा मस्त रहन्छौ। यादबाट नै उच्च पद पाउनु छ। जुन ज्ञान
तिमीलाई सिकाइन्छ, त्यो भुल्नु हुँदैन। साना बच्चाहरूले पनि वर्णन गर्छन्। बाँकी
योगको कुरालाई बच्चाहरूले बुझ्दैनन्। धेरै बच्चाहरू छन् जसले यादको यात्रालाई पूरा
रीतिले बुझ्दैनन्। हामी कति उच्च भन्दा उच्च जान्छौं। मूलवतन, सूक्ष्मवतन, स्थूलवतन....
५ तत्त्व यहाँ छन्। सूक्ष्मवतन, मूलवतनमा यी हुँदैनन्। यो ज्ञान बाबाले नै
दिनुहुन्छ त्यसैले उहाँलाई ज्ञानको सागर भनिन्छ। मनुष्यले सम्झन्छन्– धेरै शास्त्र
आदि पढ्नु नै ज्ञान हो। कति पैसा कमाउँछन्। शास्त्र पढ्नेवालालाई कति मान मिल्छ। तर
अब तिमीले सम्झन्छौ यसमा त कुनै उचाई छैन। उच्च भन्दा उच्च त एक भगवान नै हुनुहुन्छ।
उहाँद्वारा नै हामी उच्च भन्दा उच्च स्वर्गमा राज्य गर्नेवाला बन्छौं। स्वर्ग के हो
नर्क के हो? ८४ को चक्र कसरी घुम्छ? यो यस सृष्टिमा तिमी बाहेक अरू कसैले बुझेका
छैनन्, भनिदिन्छन्– यो सबै कल्पना हो। यस्ताको लागि बुझ्नु पर्छ– यो हाम्रो कुलको
होइन। निराश हुनुछैन। बुझिन्छ– यसको पार्ट छैन, त्यसैले केही पनि बुझ्दैन। अहिले
तिमी बच्चाहरूको शिर धेरै उच्च छ। जब तिमी उच्च दुनियाँमा हुन्छौ तब नीच दुनियाँलाई
जान्दैनौ। नीच दुनियाँकाले फेरि उच्च दुनियाँलाई चिनेका छैनन्। त्यसलाई भनिन्छ नै
स्वर्ग। बेलायतीहरू स्वर्गमा नगए पनि नाम त लिन्छन्, हेभन, प्याराडाइज थियो।
मुसलमानहरूले पनि बहिश्त भन्छन्। तर त्यहाँ कसरी गइन्छ यो कुरा उनीहरूलाई थाहा छैन।
अहिले तिमीलाई कति समझ मिल्छ, उच्च भन्दा उच्च बाबाले कति ज्ञान दिनुहुन्छ। यो
ड्रामा कति अचम्मको बनेको छ। जसले ड्रामाको रहस्यलाई बुझेका छैनन्, उनीहरूले कल्पना
भनिदिन्छन्।
तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– यो त हो नै पतित दुनियाँ, त्यसैले पुकार्छन्– हे
पतित-पावन आएर हामीलाई पावन बनाउनुहोस्। बाबा भन्नुहुन्छ– हरेक ५ हजार वर्षपछि
इतिहास दोहोरिन्छ। पुरानो दुनियाँ नै नयाँ दुनियाँ बन्छ त्यसैले मलाई आउनु पर्छ।
कल्प-कल्प आएर तिमी बच्चाहरूलाई उच्च भन्दा उच्च बनाउँछु। पावनलाई उच्च र पतितलाई
नीच भनिन्छ। यो दुनियाँ नयाँ पावन थियो, अहिले त पतित छ। यी कुरा तिमीहरू मध्ये पनि
बुझ्नेवाला नम्बरवार छन्। जसको बुद्धिमा यी कुरा रहन्छन्, उनीहरू सदा खुसी हुन्छन्।
बुद्धिमा छैन भने कसैले केही भन्यो, केही नोक्सान भयो भने निराश हुन्छन्। बाबा
भन्नुहुन्छ– अब यस नीच दुनियाँको अन्त्य हुनु छ। यो हो पुरानो दुनियाँ। मनुष्य कति
नीच बन्छन्। तर यो कसैले कहाँ सम्झन्छन्– हामी नीच हौं। भक्तहरूले सधैं शिर
निहुँराउँछन्, नीचको अगाडि शिर कहाँ झुकाइन्छ र। पवित्रको अगाडि नै शिर निहुराइन्छ।
सत्ययुगमा कहिल्यै पनि यस्तो हुँदैन। भक्तले नै यस्तो गर्छन्। बाबाले त यस्तो
भन्नुहुन्न– शिर झुकाएर हिँड। यो त पढाइ हो। ईश्वरीय विश्व विद्यालयमा तिमीले
पढिरहेका छौ। त्यसैले कति नशा रहनु पर्छ। यस्तो होइन, केवल युनिभर्सिटीमा मात्र नशा
रहोस्, घरमा उत्रियोस्। घरमा पनि नशा रहनु पर्छ। यहाँ त तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ–
शिवबाबाले हामीलाई पढाउनु हुन्छ। यिनले त भन्छन्– म कहाँ ज्ञानको सागर हुँ र। यी
बाबा पनि ज्ञानको सागर होइनन्। सागरबाट नदी निस्किन्छ नि। सागर त एउटै छ।
ब्रह्मपुत्रा सबैभन्दा ठूलो नदी हो। धेरै ठूला स्टीमर आउँछन्। नदीहरू त बाहिर पनि
धेरै छन्। पतित-पावनी गंगा यस्तो केवल यहाँ नै भन्छन्। बाहिर कुनै पनि नदीलाई यस्तो
भन्दैनन्। पतित-पावनी नदी भयो भने त गुरुको पनि आवश्यकता रहँदैन। नदीहरूमा,
तलाउहरूमा कति भड्किन्छन्। कहीं त तलाउहरू यति फोहोर हुन्छन्, कुरै नगर। त्यसको माटो
उठाएर दलिरहन्छन्। अब बुद्धिमा आएको छ– यी सबै तल उत्रने मार्ग हुन्। उनीहरू कति
प्रेमले जान्छन्। अब तिमीले बुझेका छौ– यस ज्ञानले हाम्रो आँखा नै खुल्यो। तिम्रो
ज्ञानको तेस्रो नेत्र खुलेको छ। आत्मालाई तेस्रो नेत्र मिल्छ, त्यसैले त्रिकालदर्शी
भन्छन्। तीनै कालको ज्ञान आत्मामा आउँछ। आत्मा त बिन्दु हो, त्यसमा नेत्र कसरी हुन
सक्छ। यी सबै बुझ्ने कुरा हुन्। ज्ञानको तेस्रो नेत्रले तिमी त्रिकालदर्शी,
त्रिलोकीनाथ बन्छौ। नास्तिकबाट आस्तिक बन्छौ। पहिला तिमीले रचयिता र रचनाको
आदि-मध्य-अन्त्यलाई जान्दैन्थ्यौ। अहिले बाबाद्वारा रचनाको आदि-मध्य-अन्त्यलाई
जानेर तिमीलाई वर्सा मिलिरहेको छ। यो ज्ञान हो नि। इतिहास-भूगोल पनि हो,
हिसाब-किताब छ नि। चलाख बच्चाले हिसाब गरोस्, हामी कति जन्म लिन्छौं, यस हिसाबले अरू
धर्म मान्नेको कति जन्म हुन सक्छ। तर बाबा भन्नुहुन्छ– यी सबै कुरामा बढी टाउको
दुखाउने आवश्यकता छैन। समय खेर जान्छ। यहाँ त सबै भुल्नु छ। यो सुनाउने आवश्यकता
छैन। तिमीले त रचयिता बाबाको पहिचान दिन्छौ, जसलाई कसैले चिनेका छैनन्। शिवबाबा यहाँ
नै आउनु हुन्छ। अवश्य केही गरेर जानुहुन्छ त्यसैले त जयन्ती मनाउँछन्। गान्धी अथवा
कुनै साधु आदि थिए, उनीहरूको टिकट बनाइरहन्छन्। परिवार नियोजनको पनि टिकट बनाउँछन्।
अहिले तिमीलाई त नशा छ– हामी त पाण्डव गभर्मेन्ट हौं। सर्वशक्तिमान् बाबाको
गभर्मेन्ट हौं। तिम्रो यो प्रतीक (कोट अफ आर्म) हो। अरू कसैले यसलाई जान्दै जानेका
छैनन्। तिमीले बुझेका छौ– विनाशकाले प्रीत बुद्धि हाम्रो नै छ। बाबालाई हामी धेरै
याद गर्छौं। बाबालाई याद गर्दा गर्दै प्रेममा आँसु नै आउँछन्। बाबा, हजुरले हामीलाई
आधाकल्पको लागि सबै दु:खबाट दूर गरिदिनुहुन्छ। अरू कुनै गुरु वा मित्र-सम्बन्धी
आदिलाई याद गर्नु पर्ने आवश्यकता छैन। एक बाबालाई नै याद गर। बिहानको समय धेरै
राम्रो हुन्छ। बाबा! हजुरको त धेरै कमाल छ। हरेक ५ हजार बर्षपछि हजुरले हामीलाई
जगाउनु हुन्छ। सबै मनुष्य मात्र कुम्भकर्णको आसुरी निद्रामा सुतेका छन् अर्थात्
अज्ञान अन्धकारमा छन्। अहिले तिमीले बुझेका छौ– भारतवर्षको प्राचीन योग त यो हो,
बाँकी जति पनि हठयोग आदि सिकाउँछन् तिनीहरू सबै हुन् एक्सरसाइज, शरीरलाई तन्दुरस्त
राख्नको लागि। अहिले तिम्रो बुद्धिमा सारा ज्ञान छ त्यसैले खुसी हुन्छ। यहाँ आउँछौ,
थाहा छ– बाबाले रिफ्रेश गर्नुहुन्छ। कोही त यहाँ रिफ्रेश भएर बाहिर निस्किन्छन्,
त्यो नशा खतम हुन्छ। नम्बरवार त छन् नि। बाबाले सम्झाउनु हुन्छ– यो हो पतित दुनियाँ।
बोलाउँछन् पनि– हे पतित-पावन आउनुहोस् तर आफूलाई पतित कहाँ मान्छन् र त्यसैले पाप
धुन जान्छन्। तर शरीरलाई पाप कहाँ लाग्छ र। बाबाले त आएर तिमीलाई पावन बनाउनु हुन्छ
र भन्नुहुन्छ– म एकलाई याद गर्यौ भने विकर्म विनाश हुन्छन्। यो ज्ञान अहिले तिमीलाई
मिल्छ। दुनियाँ स्वर्ग थियो, अहिले नर्क बनेको छ। तिमी बच्चाहरू त अहिले संगममा छौ।
कोही विकारमा गिर्छन् भने फेल हुन्छन्, मानौ नर्कमा गिर्न पुग्छन्। ५ तल्लाबाट
गिर्न पुग्छन्, फेरि १०० गुना सजाय खानुपर्छ। त्यसैले बाबाले सम्झाउनु हुन्छ दुनियाँ
कति उच्च थियो, अहिले कति नीच छ। अहिले तिमी कति समझदार बन्छौ। मनुष्य त कति बेसमझ
छन्। बाबाले तिमीलाई यहाँ कति नशा चढाउनु हुन्छ, फेरि बाहिर निस्केपछि नशा कम हुन्छ,
खुसी उड्छ। विद्यार्थीले कुनै ठूलो परीक्षा पास गर्छन् भने नशा कम हुन्छ र? पढेर
पास हुन्छन् अनि गएर के-के बन्छन्। अहिले हेर! दुनियाँको के हालत छ। तिमीलाई उच्च
भन्दा उच्च बाबाले आएर पढाउनु हुन्छ। उहाँ हुनुहुन्छ पनि निराकार। तिमी आत्माहरू पनि
निराकार हौ। यहाँ पार्ट खेल्न आएका हौ। यो ड्रामाको रहस्य बाबाले नै आएर सम्झाउनु
हुन्छ। यस सृष्टि चक्रलाई ड्रामा पनि भनिन्छ। त्यस नाटकमा त कोही बिरामी भयो भने
निस्किन्छ। यो हो बेहदको नाटक। यथार्थ रीतिले तिमी बच्चाहरूको बुद्धिमा छ। तिमीले
बुझेका छौ– हामी यहाँ पार्ट खेल्न आउँछौं। हामी बेहदका कलाकार हौं। यहाँ शरीर लिएर
पार्ट खेल्छौं। बाबा आउनु भएको छ– यो सबै बुद्धिमा हुनुपर्छ। बेहदको ड्रामा बुद्धिमा
राम्रोसँग रहनु पर्छ। बेहद विश्वको बादशाही मिल्छ त्यसैले त्यसको लागि पुरुषार्थ पनि
त्यस्तै राम्रो गर्नुपर्छ नि। गृहस्थ व्यवहारमा पनि बस तर पवित्र बन। बेलायतमा पनि
यस्ता वृद्धहरू धेरै छन् जसले साथ निभाउको लागि, सम्हाल गर्नको लागि विवाह गर्छन्...।
फेरि सम्पति उसैको नाममा दिन्छन्। केही उसलाई, केही चेरिटीलाई दिन्छन्। विकारको कुरा
हुदैन। प्रियतमा-प्रियतम पनि विकारको लागि आसक्त हुँदैनन्। केवल शरीरको प्यार हुन्छ।
तिमीहरू रूहानी प्रियतमाले पनि एक प्रियतमलाई याद गर्छौ। सबै प्रियतमाहरूको एक
प्रियतम हुनुहुन्छ। सबैले एकलाई नै याद गर्छन्। उहाँ कति शोभनीय हुनुहुन्छ। आत्मा
गोरो हुन्छ नि। उहाँ हुनुहुन्छ सदा गोरो। तिमी त कालो बनेका छौ। तिमीलाई उहाँले
कालोबाट गोरो बनाउनु हुन्छ। यो तिमीले बुझेका छौ– बाबाले हामीलाई कालोबाट गोरो
बनाउनु हुन्छ। यहाँ धेरै छन्, थाहा छैन कुन-कुन ख्यालमा बसिरहन्छन्। विद्यालयमा पनि
यस्तो हुन्छ– बस्दा-बस्दै बुद्धि कहिले सिनेमा, कहिले साथीतर्फ जान्छ। सतसङ्गमा पनि
यस्तो हुन्छ। यहाँ पनि यस्तै छ। बुद्धिमा बस्दैन भने नशा पनि चढ्दैन, धारणा नै
हुँदैन ताकि अरूलाई गराउन सकियोस्। धेरै बच्चीहरू आउँछन्, जसको सेवामा लाग्ने दिल
हुन्छ तर साना साना बच्चाहरू हुन्छन्। बाबा भन्नुहुन्छ– बच्चाहरूको सम्हाल गर्नको
लागि कुनै मातालाई राख। यिनीहरूले त धेरैको कल्याण गर्नेछन्। होसियार छन् भने किन
सेवामा नलाग्ने। ५-६ बच्चाहरूलाई सम्हाल्नको लागि कुनै मातालाई राख। यी माताहरूको
अब पालो छ नि। नशा धेरै रहनु पर्छ। पछि गएर हुन्छ, पुरुषहरूले देख्छन्– मेरो
स्त्रीले त संन्यासीहरूलाई पनि जितिन्। यी माताहरूले लौकिक र पारलौकिकको नाम
प्रख्यात गरेर देखाउने छन्। अच्छा!
मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग।
रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई
गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।
धारणाको लागि
मुख्य सारः–
१) तिमीले
बुद्धिबाट सबै कुरा भुल्नु छ। जुन कुरामा समय खेर जान्छ, त्यो सुन्ने-सुनाउने
आवश्यकता छैन।
२) पढाइको समयमा बुद्धियोग एक बाबासँग लागिरहोस्, बुद्धि कतै पनि भड्किनु हुँदैन।
निराकार बाबाले हामीलाई पढाइरहनु भएको छ– यो नशामा रहनु छ।
वरदान:–
बेहदको
स्थितिमा स्थित रहेर , सेवाको लगावबाट न्यारा र प्यारा विश्व सेवाधारी भव
विश्व सेवाधारी
अर्थात् बेहदको स्थितिमा स्थित रहनेवाला। यस्ता सेवाधारीहरू सेवा गर्दा पनि न्यारा
र सदा बाबाको प्यारा हुन्छन्। सेवाको लगावमा आउँदैनन् किनकि सेवाको लगाव पनि सुनको
जंजीर (बन्धन) हो। यो बन्धनले बेहदबाट हदमा ल्याउँछ। त्यसैले देहको स्मृतिबाट,
ईश्वरीय सम्बन्धबाट, सेवाको साधनहरूको लगावबाट न्यारा र बाबाको प्यारा बन, तब विश्व
सेवाधारीको वरदान प्राप्त हुन्छ अनि सदा सफलता मिलिरहन्छ।
स्लोगन:–
व्यर्थ
संकल्पहरूलाई एक सेकेन्डमा रोक्ने रिहर्सल गर्यौ भने शक्तिशाली बन्छौ।